Υπάρχει η εντύπωση πως η Ελλάδα έχει μια μικρή, αν όχι αναιμική εγχώρια αμυντική βιομηχανία. Ή έστω, μια βιομηχανία, που μπορεί να φτιάξει κάτι περισσότερο από… βίδες για ένα οπλικό σύστημα. Δεν γνωρίζουμε πως εδραιώθηκε αυτή η παντελώς λανθασμένη άποψη, αλλά, είναι ακριβώς αυτό που γράφουμε, ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ.
Η Ελλάδα έχει να δείξει σημαντικά αμυντικά “επιτεύγματα”, και δεν μιλάμε για ιστορίες σπατάλης όπως το ΑΡΤΕΜΙΣ 30, αλλά για ιστορίες πραγματικής επιτυχίας, που για πολλούς πέρασαν στα “ψιλά”. Μιλάμε για κατασκευή καίριων ανταλλακτικών για αεροσκάφη όπως τα HU-16B κάποτε και τα CL-215, που δεν υπήρχαν πουθενά στην υφήλιο, αλλά μέχρι και την κατασκευή από την ΕΑΒ μεγάλων κομματιών της ατράκτου για C-130J (που ΔΕΝ έχουμε αγοράσει) και F-16C/D.
Μια ενδιαφέρουσα ιστορία θα μοιραστούμε σήμερα μαζί σας, και αφορά μια ιστορία εκσυγχρονισμού (ναι καλά διαβάσατε, εκσυγχρονισμού) των Mirage 2000EGM/BGM. Τα τελευταία ήταν από την αρχή αρκετά “προβληματικά”. Το πρόβλημα του ραντάρ ανάγκασε στην αρχή της καριέρας του τύπου την ΠΑ να αναστείλει τις παραδόσεις των αεροσκαφών, μέχρι να βρεθεί λύση. Η λύση βρέθηκε, και το radar RDM αποδείχτηκε ικανό να κατευθύνει πυραύλους Super Matra 530D, καθώς και να δίνει στοιχεία βολής στους ΑΜ-39.
Έτσι, το “μονοδιάστατο” μαχητικό που κάποτε πετούσε με 2 ή 4 Magic II εξελίχθηκε σε “πολυεργαλείο” πολύ πριν η ΠΑ αποφασίσει να αγοράσει και την έκδοση Mirage 2000-5Mk2. Ένα πολυεργαλείο που όμως συνέχιζε να είχε ένα μεγάλο μειονέκτημα, στο ραντάρ του. Μα καλά, δεν είπαμε πως λύθηκε το πρόβλημα με το RDM. Σωστά, λύθηκε, δεν λύθηκε όμως με την απεικόνιση των στοιχείων του ραντάρ!
Το αρχικό Mirage 2000E/C διέθετε μια οθόνη CRT, η οποία λίγα χρόνια μετά την παραλαβή των αεροσκαφών ήταν ήδη παρωχημένη. Όχι μόνο λόγω χαμηλής ανάλυσης, αλλά και γιατί η οθόνη δημιουργούσε προβλήματα λειτουργικότητας. Έτσι, πάνω από κάποιο ύψος η οθόνη σταματούσε να λειτουργεί (!), ενώ ο ήλιος, όταν έμπαινε στο κόκπιτ από πολλές και διαφορετικές γωνίες, την έκανε … αόρατη.
Φυσικά, όλα αυτά ίσχυαν όταν η οθόνη δούλευε, και δεν ήταν “χαλασμένη”. Γενικά, η συγκεκριμένη οθόνη ήταν η αχίλλειος πτέρνα ενός ικανότατου κατά τα λοιπά μαχητικού. Η ΠΑ φυσικά και ζήτησε από την κατασκευάστρια αλλαγή, και πράγματι η Dassault είχε εξαιρετικές λύσεις σε οθόνες. Απλά, ο πελάτης έπρεπε να αγοράσει και όλη την αναβάθμιση σε Mirage 2000-5Mk1/2/3. Η οθόνη δεν ερχόταν μόνη, ήταν “πακέτο” με τον υπόλοιπο εξοπλισμό!
Τότε η ΠΑ πήρε μια απόφαση υψηλού ρίσκου, που όμως απέδωσε. Αποφάσισε να εμπιστευτεί μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας στην Ελλάδα, προκειμένου να τοποθετήσει μια οθόνη TFT στο Mirage 2000EGM/BGM. Έτσι τεχνικοί της MILTECH, χωρίς να υπάρχει ούτε μια σελίδα βιβλιογραφίας για το θέμα, έκατσαν και μελέτησαν τη μετατροπή ενός συστήματος από αναλογικό σε ψηφιακό. Ακούγεται “απλό” αλλά δεν είναι.
Ο υπολογιστής δίνει χιλιάδες διαφορετικά “σήματα” στην οθόνη, και οι Έλληνες μηχανικοί έπρεπε να αποκωδικοποιήσουν όλα αυτά ένα προς ένα. Πήρε αρκετό καιρό και χιλιάδες εργατοώρες, αλλά το πέτυχαν. Τα ελληνικά Mirage 2000EGM/BGM έχουν πλέον ψηφιακές οθόνες για την απεικόνιση των στοιχείων, που μπορούν και συνεχίζουν να δουλεύουν σε κάθε παράμετρο του φακέλου πτήσης.
Η ΠΑ έμεινε πολύ ευχαριστημένη, καθώς για πρώτη φορά είχε την απόλυτη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων του RDM, ενώ αυξήθηκε κατακόρυφα η επιχειρησιακή ικανότητα των αεροσκαφών όπως και οι διαθεσιμότητες. Φαίνεται μικρό, αλλά δεν ήταν, ήταν ένα πρώτο βήμα εκσυγχρονισμού των ελληνικών Mirage 2000EGM/BGM.
Φυσικά, ούτε οι ίδιοι οι Γάλλοι περίμεναν τους Έλληνες να τα καταφέρουν, αλλά το έκαναν. Η “πατέντα” εξάχθηκε, και έτσι κάποιες χώρες, μια εκ των οποίων η Αίγυπτος, υιοθέτησαν τον μίνι “εκσυγχρονισμό” της MILTECH στα Mirage 2000E.