Οι τακτικές επιχορηγήσεις των πολιτικών παρατάξεων, οι έκτακτες για τις βουλευτικές εκλογές και τις ευρωεκλογές, οι μισθοί των βουλευτών, καθώς επίσης οι αμοιβές των ευρωβουλευτών δεν αιτιολογούν ούτε τη διαφθορά τους από την οικονομική εξουσία, ούτε τον ανεύθυνο τραπεζικό δανεισμό τους – ενώ καθιστούν υπερβολικά μεγάλο το κόστος της Δημοκρατίας.
Επικαιρότητα
Σε σχέση με την κρατική επιχορήγηση που λαμβάνουν τα πολιτικά κόμματα, το θέμα μας δεν ήταν τα συγκεκριμένα ποσά αυτά καθεαυτά (ανάλυση), όσο το γεγονός ότι, σε ορισμένα από αυτά δεν αρκούσαν – με αποτέλεσμα να παίρνουν από τράπεζες υπέρογκα δάνεια, με εγγύηση τις επιχορηγήσεις των επομένων ετών, όταν καμία επιχείρηση δεν μπορεί να δανειστεί πουθενά στον κόσμο με εγγύηση το μελλοντικό της τζίρο.
Εν προκειμένω δεν τοποθετούσαν ως εγγύηση τουλάχιστον τα κέρδη τους των επομένων ετών, αυτό δηλαδή που θα απέμενε εάν αφαιρούνταν τα ετήσια έξοδα λειτουργίας τους, αλλά το τζίρο τους! – οπότε ήταν αυτονόητο πως κάποια στιγμή δεν θα ήταν σε θέση να πληρώσουν τα χρέη τους.
Σήμερα δε κάποια από αυτά είναι εντελώς χρεοκοπημένα, οπότε δεν είναι παράλογη η υπόθεση πως μπορούν να τα εκβιάζουν οι σκανδαλωδώς αφελληνισμένες πλέον ελληνικές τράπεζες – τις οποίες διασώσαμε για να κατάσχουν τα σπίτια μας, καθώς επίσης για να δανείσουν τους ξένους που υφαρπάζουν τις κρατικές μας επιχειρήσεις με δικά μας χρήματα, όπως τα αεροδρόμια (δάνειο από την Alpha Bank) και τη ΔΕΣΦΑ (δάνειο από την ΕΤΕ). Εκτός αυτού, είναι σε θέση να τα εκβιάζουν με τον ίδιο τρόπο αυτοί που ελέγχουν ολόκληρη την Ελλάδα – η Τρόικα και η γερμανική κυβέρνηση.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν φυσικά πως τα πολιτικά κόμματα δεν πρέπει να επιχορηγούνται από το κράτος, ή ότι οι βουλευτές δεν είναι σωστό να αμείβονται με τα συγκεκριμένα ποσά – αφού με τον τρόπο αυτό δεν είναι υποχρεωμένα(οι) να διαπλέκονται και να διαφθείρονται από την οικονομική εξουσία. Όταν όμως το κάνουν, δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία – οπότε οφείλει η Πολιτεία, δια της Δικαστικής εξουσίας, αφενός μεν να τα (τους) ελέγχει αυστηρά, αφετέρου να ασκεί ποινικές διώξεις όταν διαπιστώνονται «ατασθαλίες» (διαφθορά, διαπλοκή) εκ μέρους τους, όπως συμβαίνει με όλους εμάς τους απλούς Πολίτες.
Περαιτέρω, τακτική κρατική επιχορήγηση λαμβάνουν οι πολιτικές παρατάξεις που εκπροσωπούνται στη Βουλή, στην Ευρωβουλή ή υπερβαίνουν το 1,5% της εκλογικής ψήφου – ενώ τα ποσά που διανέμονται είναι ανάλογα με την εκλογική τους δύναμη. Η συνολική τακτική επιχορήγηση για όλα τα κόμματα ήταν της τάξης των 50 εκ. € έως το 2009/2010 και σήμερα περί τα 12.000.000 € – ενώ το 2012 έλαβαν τα εξής (γράφημα, πηγή):
Ο κάθε ευρωβουλευτής δικαιούται επί πλέον το ποσόν των 304 € για κάθε ημέρα, όπου καταχωρείται στον κατάλογο των συμμετεχόντων στις συνεδριάσεις των Βρυξελλών ή του Στρασβούργου. Εκτός αυτού, λαμβάνει επίδομα κατοικίας ύψους 15% επί του βασικού του μισθού – δηλαδή, 1.193,53 € μηνιαία, για το χώρο διαμονής του. Τέλος, 607 € μηνιαία για αποζημίωση δαπανών (ο αντιπρόεδρος 911 €, ο πρόεδρος 1.418 €), καθώς επίσης επίδομα τέκνων ύψους 300 € για κάθε παιδί (πηγή). Δυστυχώς δε, αυτοί που στηρίζουν διάφορα συμφέροντα εταιρειών κερδίζουν επί πλέον χρήματα – συχνά πολύ περισσότερα από 100.000 € ετησίως (ένας Έλληνας αριστερός είναι 15ος στην κατάταξη).
Επανερχόμενοι στην ελληνική Βουλή, εάν προσθέσει κανείς τις συνδρομές των μελών των κομμάτων και τις δωρεές των επιχειρήσεων ή άλλων ιδιωτών που τα στηρίζουν με διάφορους τρόπους, τότε πράγματι θα απορήσει με τον υπέρογκο δανεισμό τους – αδυνατώντας να καταλάβει πού ξοδεύουν τόσα χρήματα.
Συνεχίζοντας, τα κόμματα λαμβάνουν επί πλέον έκτακτες κρατικές επιχορηγήσεις τόσο για τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών, όσο και για τις ευρωεκλογές – όπου στις βουλευτικές εκλογές του 2009 έλαβαν συνολικά 7.528.950 € και στις ευρωεκλογές του ιδίου έτους, λίγους μήνες πριν, 9.398.100 € (και για τις δύο 16.927.050 € επί πλέον στην τακτική τους επιχορήγηση μέσα σε ένα μόλις έτος – ποσόν που αντιστοιχεί με 1.410.587,50 € μηνιαία).
Το 2012, με δύο βουλευτικές εκλογές, δόθηκαν 14.270.000 € στα κόμματα – ενώ στις ευρωεκλογές του 2014 τα κόμματα εισέπραξαν 7.000.000 € με προκαταβολή 60%. Μόνο από την προκαταβολή του 2014 για τις ευρωεκλογές,
το ΠΑΣΟΚ έλαβε 1.368.360 €,
η ΝΔ 1.337.770 €,
ο ΣΥΡΙΖΑ 352.730 €,
το ΚΚΕ 320.110 €, το ΛΑΟΣ 261.310 €,
Οικολόγοι Πράσινοι 128.310 €,
η Χρυσή Αυγή 64.540 €,
οι ΑΝΕΛ 52.570 €
και η ΔΗΜΑΡ 43.820 €.
Ολοκληρώνοντας, εύλογα έχουμε αναφέρει πως ένα πολιτικό κόμμα είναι μία εξαιρετικά κερδοφόρα επιχείρηση – ενώ το κόστος της Δημοκρατίας, το οποίο επωμίζονται οι Πολίτες μαζί με τις ενδεχόμενες «προδοσίες» των εκάστοτε κυβερνήσεων που επιλέγουν, δίνοντας τους ουσιαστικά λευκή επιταγή (ειδικά τα τελευταία οκτώ χρόνια, όπου η μία «προδοσία» διαδέχεται την άλλη – ανάλυση), είναι τεράστιο.
.
Είδηση 12.09.18: Με την ιδιότητα του υπόπτου καλούνται να καταθέσουν στους οικονομικούς εισαγγελείς στελέχη της Εθνικής Τράπεζας και της πρώην Αγροτικής Τράπεζας, καθώς και εκπρόσωποι των κομμάτων της εποχής σχετικά με το θέμα των επισφαλών δανειοδοτήσεων των πολιτικών κομμάτων μέχρι το 2012. Πρόκειται για τη συνέχεια της έρευνας που είχε τεθεί στο αρχείο κι ανακινήθηκε εκ νέου μετά από παραγγελία της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, Ξένης Δημητρίου, το 2017.
Οι οικονομικοί εισαγγελείς έχουν ήδη στείλει κλήσεις για να καταθέσουν ανωμοτί 13 στελέχη της Εθνικής Τράπεζας και 37 της Αγροτικής, ενώ σε ανωμοτί κατάθεση θα κληθούν να καταθέσουν εκπρόσωποι των κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ) που ήταν υπεύθυνοι για τα οικονομικά των κομμάτων αυτών τη συγκεκριμένη περίοδο. Τα τραπεζικά στελέχη θα δώσουν εξηγήσεις για το αδίκημα της απιστίας σε βαθμό κακουργήματος και τα πολιτικά στελέχη για ηθική αυτουργία (!) σε αυτή.
πηγή:https://analyst.gr/2018/09/12/to-skandalo-ton-xreokopimenon-kommaton/