Το κρυφτό ευθυνών για τους 99 μήνες υπό τα δεσμά των δανειστών και η δήθεν... έξοδος
Οι αδίστακτοι Γερμανοί, τα βαμπίρ της τρόικας και οι ανίκανοι Ελληνες πολιτικοί
Κρυφτούλι με τις ευθύνες για τα Μνημόνια
Ουδείς από τους συνενόχους δεν μιλά για την ομηρία της χώρας στους δανειστές καιτην καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας
Επικοινωνιακά οφέλη επιχειρεί πρωτίστως να αποκομίσει, εν μέσω μιας πολύ άσχημης συγκυρίας, ύστερα και από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, η κυβέρνηση με τις πανηγυρικές δηλώσεις αλλά και με το διάγγελμα που ετοιμάζει ο κ. Τσίπρας για την «έξοδο» από τα Μνημόνια.
Μολονότι έχουν συμπληρωθεί 99 μήνες από την παράδοση της Ελλάδας στα σαγόνια των δανειστών, δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό ποιοι τελικώς έχουν τις ευθύνες για τη γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού, η οποία όλα δείχνουν ότι θα συνεχιστεί και κατά τη «μεταμνημονιακή περίοδο» που τυπικά αρχίζει αύριο...
Οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας μπορεί να συγκρούονται με διάφορες αφορμές, με λάφυρο την εξουσία, αλλά για το ποιοι βαρύνονται με την καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας προτιμούν να παίζουν το κρυφτούλι.
Εστω κι αν σε επιμέρους θέματα κατηγορούν οι μεν τους δε, η πραγματικότητα είναι ότι για το μνημονιακό έγκλημα έχουν όλοι τους μερίδιο στην ευθύνη, είτε γιατί το άρχισαν είτε γιατί το συνέχισαν. Κι αυτό τους καθιστά συνυπεύθυνους απέναντι στον ελληνικό λαό που δοκιμάζεται άγρια εδώ και οκτώ χρόνια, δίχως να βλέπει ακόμη και τώρα -που «λήγει το τρίτο πρόγραμμα»- φως στο τούνελ.
Πρώτος αυτουργός υπήρξε χωρίς αμφιβολία ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος τον Μάιο του 2010 «υποδεχόταν» ως πρωθυπουργός το ΔΝΤ και τους άλλους δανειστές, ιδιαίτερα τους Γερμανούς, οι οποίοι πολύ σύντομα έδειξαν -σε πείσμα τόσο των αφελών όσο και των κάθε λογής φερεφώνων- το πραγματικό πρόσωπό τους.
Η πολιτική της μπότας, ξυπνώντας μνήμες από την εποχή του Γ' Ράιχ, τέθηκε σε εφαρμογή με την επίπλαστη αισιοδοξία ότι ύστερα από μια διετία η Ελλάδα θα ξεπερνούσε την κρίση. Αν και όσοι είχαν στοιχειώδη επαφή με τα δεδομένα αλλά και με τη σοβαρότητα έκρουαν από την αρχή τον κώδωνα ότι «ο λογαριασμός δεν βγαίνει», ακολούθησε η τρικομμματική κυβέρνηση του Λ. Παπαδήμου για να συνεχίσει την καταστροφή με το δεύτερο Μνημόνιο και το εξίσου εγκληματικό PSI.
Η στροφή της ηγεσίας της Ν.Δ., που, υπό τον Αντ. Σαμαρά, εγκατέλειψε τις θέσεις της πρώτης περιόδου για «λάθος φάρμακο», την ενέταξε και αυτήν από τα τέλη του 2011 στο μνημονιακό σύστημα. Μαζί με το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου -και στην αρχή τη ΔΗΜ.ΑΡ. του Φ. Κουβέλη- ο κ. Σαμαράς πήρε μεν το 2012 την πρωθυπουργία, αλλά συνέχισε την ισοπέδωση της ελληνικής κοινωνίας και τη διάλυση της πραγματικής οικονομίας.
Μολονότι έχουν συμπληρωθεί 99 μήνες από την παράδοση της Ελλάδας στα σαγόνια των δανειστών, δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό ποιοι τελικώς έχουν τις ευθύνες για τη γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού, η οποία όλα δείχνουν ότι θα συνεχιστεί και κατά τη «μεταμνημονιακή περίοδο» που τυπικά αρχίζει αύριο...
Οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας μπορεί να συγκρούονται με διάφορες αφορμές, με λάφυρο την εξουσία, αλλά για το ποιοι βαρύνονται με την καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας προτιμούν να παίζουν το κρυφτούλι.
Εστω κι αν σε επιμέρους θέματα κατηγορούν οι μεν τους δε, η πραγματικότητα είναι ότι για το μνημονιακό έγκλημα έχουν όλοι τους μερίδιο στην ευθύνη, είτε γιατί το άρχισαν είτε γιατί το συνέχισαν. Κι αυτό τους καθιστά συνυπεύθυνους απέναντι στον ελληνικό λαό που δοκιμάζεται άγρια εδώ και οκτώ χρόνια, δίχως να βλέπει ακόμη και τώρα -που «λήγει το τρίτο πρόγραμμα»- φως στο τούνελ.
Πρώτος αυτουργός υπήρξε χωρίς αμφιβολία ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος τον Μάιο του 2010 «υποδεχόταν» ως πρωθυπουργός το ΔΝΤ και τους άλλους δανειστές, ιδιαίτερα τους Γερμανούς, οι οποίοι πολύ σύντομα έδειξαν -σε πείσμα τόσο των αφελών όσο και των κάθε λογής φερεφώνων- το πραγματικό πρόσωπό τους.
Η πολιτική της μπότας, ξυπνώντας μνήμες από την εποχή του Γ' Ράιχ, τέθηκε σε εφαρμογή με την επίπλαστη αισιοδοξία ότι ύστερα από μια διετία η Ελλάδα θα ξεπερνούσε την κρίση. Αν και όσοι είχαν στοιχειώδη επαφή με τα δεδομένα αλλά και με τη σοβαρότητα έκρουαν από την αρχή τον κώδωνα ότι «ο λογαριασμός δεν βγαίνει», ακολούθησε η τρικομμματική κυβέρνηση του Λ. Παπαδήμου για να συνεχίσει την καταστροφή με το δεύτερο Μνημόνιο και το εξίσου εγκληματικό PSI.
Η στροφή της ηγεσίας της Ν.Δ., που, υπό τον Αντ. Σαμαρά, εγκατέλειψε τις θέσεις της πρώτης περιόδου για «λάθος φάρμακο», την ενέταξε και αυτήν από τα τέλη του 2011 στο μνημονιακό σύστημα. Μαζί με το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου -και στην αρχή τη ΔΗΜ.ΑΡ. του Φ. Κουβέλη- ο κ. Σαμαράς πήρε μεν το 2012 την πρωθυπουργία, αλλά συνέχισε την ισοπέδωση της ελληνικής κοινωνίας και τη διάλυση της πραγματικής οικονομίας.
Εκτίναξη
Η οργή και η απόγνωση λειτούργησαν καταλυτικά ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να εκτιναχθεί από το 3% στο 36% και να βρεθεί στην κυβέρνηση έχοντας υποσχεθεί κατάργηση του Μνημονίου και ανακούφιση των Ελλήνων. Αντ' αυτού, ύστερα και από το δραματικό πρώτο εξάμηνο του 2015, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έγινε το πιο πειθήνιο όργανο των δανειστών, ψηφίζοντας και εφαρμόζοντας μέτρα που έδωσαν τη χαριστική βολή και «έδεσαν» την Ελλάδα για πολλές δεκαετίες ακόμη.
Ολες οι ελληνικές κυβερνήσεις της τελευταίας οκταετίας, που μοιράζονται την ενοχή, συνθηκολόγησαν με τους δανειστές, οι οποίοι βαρύνονται με τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες για την ελληνική τραγωδία. Το ΔΝΤ είναι εκείνο που αναγνώρισε, κατόπιν εορτής, το λάθος του πολλαπλασιαστή, το δίδυμο Μέρκελ - Σόιμπλε που ήθελε την Ελλάδα πειραματόζωο για την επιβολή του γερμανικού εθνικισμού δεν έκρυψε πολλές φορές και το μίσος του για το ελληνικό έθνος, επιδιώκοντας ετεροχρονισμένη εκδίκηση για το παρελθόν, ενώ οι άλλοι Ευρωπαίοι «σύμμαχοί» μας -από τον Γιούνκερ και τον Σαρκοζί έως τον Ολάντ και τον Μοσκοβισί- μόνο στα λόγια και στις δημόσιες σχέσεις ήταν καλοί μαζί μας.
Πώς λοιπόν όλοι αυτοί -οι εντός και εκτός Ελλάδας- να απαντήσουν με ειλικρίνεια στο ερώτημα ποιος ευθύνεται για την καταστροφή μιας χώρας και μιας κοινωνίας...
Η οργή και η απόγνωση λειτούργησαν καταλυτικά ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να εκτιναχθεί από το 3% στο 36% και να βρεθεί στην κυβέρνηση έχοντας υποσχεθεί κατάργηση του Μνημονίου και ανακούφιση των Ελλήνων. Αντ' αυτού, ύστερα και από το δραματικό πρώτο εξάμηνο του 2015, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έγινε το πιο πειθήνιο όργανο των δανειστών, ψηφίζοντας και εφαρμόζοντας μέτρα που έδωσαν τη χαριστική βολή και «έδεσαν» την Ελλάδα για πολλές δεκαετίες ακόμη.
Ολες οι ελληνικές κυβερνήσεις της τελευταίας οκταετίας, που μοιράζονται την ενοχή, συνθηκολόγησαν με τους δανειστές, οι οποίοι βαρύνονται με τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες για την ελληνική τραγωδία. Το ΔΝΤ είναι εκείνο που αναγνώρισε, κατόπιν εορτής, το λάθος του πολλαπλασιαστή, το δίδυμο Μέρκελ - Σόιμπλε που ήθελε την Ελλάδα πειραματόζωο για την επιβολή του γερμανικού εθνικισμού δεν έκρυψε πολλές φορές και το μίσος του για το ελληνικό έθνος, επιδιώκοντας ετεροχρονισμένη εκδίκηση για το παρελθόν, ενώ οι άλλοι Ευρωπαίοι «σύμμαχοί» μας -από τον Γιούνκερ και τον Σαρκοζί έως τον Ολάντ και τον Μοσκοβισί- μόνο στα λόγια και στις δημόσιες σχέσεις ήταν καλοί μαζί μας.
Πώς λοιπόν όλοι αυτοί -οι εντός και εκτός Ελλάδας- να απαντήσουν με ειλικρίνεια στο ερώτημα ποιος ευθύνεται για την καταστροφή μιας χώρας και μιας κοινωνίας...
Χωρίς πανηγυρικές φιέστες, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος της κοινωνικής κατακραυγής για τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης στην πρόσφατη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, αλλά με ένα διάγγελμα αναμένεται ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας να σημάνει το τέλος της μνημονιακής περιόδου και να δώσει το στίγμα του για την επόμενη ημέρα.
Αλλαγή αντζέντας
Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει με το διάγγελμα του πρωθυπουργού να αλλάξει σιγά σιγά την πολιτική ατζέντα και να την επαναφέρει στα θέματα της οικονομίας, καθώς θεωρούν στο Μέγαρο Μαξίμου ότι οι φονικές πυρκαγιές προκάλεσαν μεγάλη ζημιά, που ήρθε να προστεθεί σε αυτήν που είχε ήδη προκαλέσει το Σκοπιανό.
Ετσι, ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του έχουν θέσει ως βασικές προτεραιότητες τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα και εν συνεχεία την παρουσία του πρωθυπουργού στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης με εξαγγελίες κοινωνικών μέτρων - με πιθανή και τη μη περικοπή των συντάξεων από 1ης Ιανουαρίου του 2019
Ετσι, ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του έχουν θέσει ως βασικές προτεραιότητες τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα και εν συνεχεία την παρουσία του πρωθυπουργού στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης με εξαγγελίες κοινωνικών μέτρων - με πιθανή και τη μη περικοπή των συντάξεων από 1ης Ιανουαρίου του 2019
πηγή:www.dimokratianews.gr/content/89428/ftoy-sas-kai-vgaino-apo-ta-mnimonia