Εορτασμός της ημέρας μνήμης και Τιμής για τους Έλληνες και Φιλέλληνες πεσόντες στην Μάχη του Πέτα Άρτας το 1822

    Την Κυριακή 08 Ιουλίου 2018, το απόγευμα, εορτάσθηκε η ημέρα μνήμης και τιμής για τους    Έλληνες και Φιλέλληνες πεσόντες στην Μάχη του Πέτα.
    Την δέηση ετέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος
       
     Στην εκδήλωση παρέστησαν:
    . Ο Δήμαρχος του Δήμου Νικολάου Σκουφά και σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο
     . Ο Βουλευτής της ΝΔ Γιώργος Στύλιος
     . Ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Kαχριμάνης
  . Ο θεματικός αντιπειφερειάρχης Άρτας, Σχης(ΠΖ) ε.α. Δημήτριος Βαρέλης και ο περιφερειακός σύμβουλος Ντίνος Παπαδημητρίου.
  . Ο Υποδιοικητής του ΚΕΝ Άρτας, Τχης(ΠΖ) Κατέρης Κωνσταντίνος και αντιπροσωπεία Στρατιωτικών
     . Ο Υποδιοικητής της Αστυνομίας Άρτας
     . Ο Υποδιοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Άρτας
  .  Ο Δήμαρχος του του Δήμου Γεωργίου Καραϊσκάκη Περικλής Μίγδος
  .  Ο Πρόεδρος της Ε.Α.Α.Σ./Παρ. Άρτας Σχης(ΠΖ) ε.α. Αλέξανδρος Παναγής
   .  Ο Πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Αστυνομικών Άρτας, Αντιστράτηγος Αναστάσιος Ναστούλης
   .  Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Άρτας, Πέτρος Κατσαούνος
    .  Μεγάλο πλήθος πολιτών

      . Εκπρόσωπος του Δήμου Αρταίων

Τι έγραφε ο Μιστράλ για την Ελλάδα;Frederi Mistral O φιλέλληνας µεγάλος νοµπελίστας ποιητής (1830-1914)  

Τι έγραφε για την Ελλάδα

 Ύμνος στην Ελλάδα

Με την αυγή και η θάλασσα μενεξεδένια
λάμπει, και με το φως τα πάντα ξανανιώνουν.

Να η άνοιξη γυρίζει, να το χελιδόνι
στον Παρθενώνα ξαναχτίζει τη φωλιά του!
Πανίερη Αθηνά, τίναξε το πουλί σου
στ' αμπέλια μας απάνου τα σαρακωμένα.

Κι αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα,
θεία είν' η δάφνη! Μια φορά κανείς πεθαίνει.

Αγάλια αγάλια αποχρυσώνεται το κύμα,
να η άνοιξη γυρίζει, μα στα κορφοβούνια
του Προμηθέα τα σπλάχνα σκίζοντας ένα όρνιο
μεγάλο, ασάλευτο ξανοίγεται μακριάθε'
για να διώξεις το μαύρο γύπα που σε τρώει,
αρμάτωσέ μας, νέε νησιώτη, το καράβι.

Κι αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα,
θεία είν' η δάφνη! Μια φορά κανείς πεθαίνει.

Τ' ανάκρασμα τ' ακούτε της αρχαίας Πυθίας:
"Νίκη στων ημιθέων τ' αγγόνια!" Από την 'Ιδη
ως στης Νικαίας τ' ακρογιάλια ξανανθίζουν
αιώνιες οι ελιές. 

Με τ' άρματα στα χέρια
εμπρός! Τα ύψη των βουνών ας τ' ανεβούμε,τους σαλαμίνικους αντίλαλους ξυπνώντας!

Αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα,
θεία είν' η δάφνη! Μια φορά κανείς πεθαίνει.

Κι έλα, ετοιμάστε τα λευκά φορέματά σας,
αρραβωνιαστικές, για να στεφανωθείτε
στο γυρισμό τους ακριβούς σας' μέσ' στο λόγγο
γι' αυτούς που σας γλιτώσανε κόφτε τη δάφνη.
Αγνάντια στη σκυφτή και ντροπιασμένη Ευρώπη,
ας πιούμε ξέχειλη τη δόξα, παλικάρια.

Κι αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα,
θεία είν' η δάφνη! Μια φορά κανείς πεθαίνει.

'Ο,τι έγινε μπορεί να ξαναγίνει, αδέρφια!
Στων πυρωμένων τούτων βράχων τη λαμπράδα
με σάρκα θεία μπόρεσ' ο άνθρωπος να ντύσει
το φωτερότερο κι απ' όλα τα όνειρά του.

Κι η χριστιανή ψυχή βουβή εκεί πέρα θα είναι;
Κι εμείς ενός κορμού ξερόκλαδα εκεί πέρα;

Κι αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα,
θεία είν' η δάφνη! Μια φορά κανείς πεθαίνει.

Το Μαραθώνιο πεζοδρόμο ακολουθώντας
κι αν πέσουμε, το χρέος μας έχουμε κάμει!
Και με το αίμα του προγόνου μας Λεωνίδα
το αίμα μας, θριάμβων αίμα, ταιριασμένο,
θα πορφυρώση τον καρπό τον κοραλλένιο
και το σταφύλι το κρεμάμενο στο κλήμα.

Κι αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα,
θεία είν' η δάφνη! Μια φορά κανείς πεθαίνει.

Της ιστορίας μάς φέγγουν τρεις χιλιάδες χρόνια.
Ορθοί! Και πρόβαλλε από τώρα το παλάτι
στον τόπο εκεί που λύθηκαν τα κακά μάγια,
κι ο Φοίνικας ξαναγεννιέται από τη στάχτη.

Στις αμμουδιές της Μέκκας διώξε το, ήλιε,
το μισοφέγγαρο μακριά απ' τον ουρανό μας...

Αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα,
θεία είν' η δάφνη! Μια φορά κανείς πεθαίνει.

Mistral (βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας 1904) 
{Μετάφραση: Κωστής Παλαμάς)