Μπορείς να το πεις και νίκη: Ο Ερντογάν δεν αμφισβήτησε την ελληνικότητα της Σαλαμίνας και της Κηφισιάς!
Ο Τούρκος ήταν Τούρκος, παραμένει Τούρκος και συμπεριφέρεται ως Τούρκος, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Τεράστια η έκπληξη, αλλά μόνο στην ελληνόφωνη ελίτ και την καθεύδουσα άρχουσα τάξη! Με το μαχαίρι του Τούρκου εισβολέα καρφωμένο ακόμα στα πλευρά της Κύπρου, εμείς συνεχίζουμε να παίρνουμε στα σοβαρά όσους μιλούν για ελληνοτουρκικές φιλίες και πιστεύουν στον εξευμενισμό του θηρίου διά του ταΐσματός του με ελληνικές σάρκες.
Ηρθε εδώ ο Τούρκος πρόεδρος και ζήτησε γην, ύδωρ και μελάνι σε υπογραφές αναθεωρημένων συνθηκών. Αυτό δεν το έκανε, ασφαλώς, σαν μισότρελος, γραφικός δικτάτωρ τύπου Μπόρατ ή σαν... πρίγκιπας της Ζαμούντα. Το έκανε ως πρόεδρος μιας χώρας που ανέλαβε από την εποχή που βρισκόταν στο καναβάτσο, στο έλεος του ΔΝΤ, και έπειτα από πάροδο ετών, με την πολιτική του, την έμπασε στο κλαμπ των 20 ισχυρότερων χωρών του κόσμου. Δυστυχώς, η ανάπτυξη και η ώθηση που έδωσε ο Ερντογάν στην Τουρκία μόνο με ένα πράγμα μπορεί να συγκριθούν: με την κατάντια στην οποία έριξαν οι μεταπολιτευτικοί κυβερνώντες την Ελλάδα. Εδώ έχει σταματήσει η παραγωγή ακόμα και στις οδοντογλυφίδες, και η Τουρκία εκτοξεύει δορυφόρους, κατασκευάζει μικροτσίπ για αμυντικές εφαρμογές, αναπτύσσεται σε όλους τους τομείς και ετοιμάζει σε μερικά χρόνια το δικό της επιβατικό αυτοκίνητο - από τη μηχανή μέχρι το αμάξωμα.
Η καταστροφή που έχουν προκαλέσει στην πατρίδα μας οι αυτοαποκαλούμενοι «σωτήρες» γίνεται ευκολότερα αντιληπτή όποτε ρίχνουμε μια ματιά πάνω από τον φράχτη, προς το σπίτι του γείτονα. Εχουμε χάσει πολύ χρόνο ποντάροντας στους πρωτεύσαντες στο άθλημα της αναξιότητας.
Οι έσχατοι γίνονται πρώτοι και οι πρώτοι ουραγοί, με ταχύτητα που ξεπερνά τη φαντασία. Κοιμόμαστε τον Επιμενίδειο Υπνο και δεν πρέπει να ξυπνήσουμε τώρα, αλλά χθες!
Τα σύνορα που δικαιούται κάθε χώρα (και αυτά που έχει, τελικά) είναι εκείνα που θέλει και μπορεί να υπερασπίσει με τα όπλα. Ολα τα υπόλοιπα είναι κλάψες και τιποτένιες προφάσεις εν αμαρτίαις.
Η καταστροφή που έχουν προκαλέσει στην πατρίδα μας οι αυτοαποκαλούμενοι «σωτήρες» γίνεται ευκολότερα αντιληπτή όποτε ρίχνουμε μια ματιά πάνω από τον φράχτη, προς το σπίτι του γείτονα. Εχουμε χάσει πολύ χρόνο ποντάροντας στους πρωτεύσαντες στο άθλημα της αναξιότητας.
Οι έσχατοι γίνονται πρώτοι και οι πρώτοι ουραγοί, με ταχύτητα που ξεπερνά τη φαντασία. Κοιμόμαστε τον Επιμενίδειο Υπνο και δεν πρέπει να ξυπνήσουμε τώρα, αλλά χθες!
Τα σύνορα που δικαιούται κάθε χώρα (και αυτά που έχει, τελικά) είναι εκείνα που θέλει και μπορεί να υπερασπίσει με τα όπλα. Ολα τα υπόλοιπα είναι κλάψες και τιποτένιες προφάσεις εν αμαρτίαις.
Παναγιώτης Λιάκος
http://www.dimokratianews.gr/content/80953/o-epimeneidios-ypnos-tis-elladas