Συνέντευξη ΑΝΥΕΘΑ Δημήτρη Βίτσα στον ΣΚΑΪ
Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας σε συνέντευξη που παραχώρησε σήμερα Παρασκευή 12 Μαΐου 2017, στον τ/σ ΣΚΑΪ και στην δημοσιογράφο Άννα Μπουσδούκου, μεταξύ άλλων ανέφερε:
Για το χρέος και την αξιολόγηση:
Αυτό που προσδοκούμε εμείς είναι το εξής: Κατ αρχήν το χρέος να πάρει μια χρονική έκταση, ώστε να μην πιέζει την ελληνική οικονομία και ως χρεολύσια και ως τόκοι. Έχουμε την προηγούμενη απόφαση ότι ετήσια αποπληρωμή του δεν μπορεί να ξεπερνάει το 15% του ΑΕΠ σε τοκοχρεολύσια. Αυτό γιατί αν το δει κανείς στην έκταση του χρόνου, θα δει ότι υπάρχουν χρονιές που πιέζουν την ελληνική οικονομία.
Χρειάζεται να υπάρχει μια οριστική ρύθμιση - δεν σας λέω στα μέσα Μαΐου ή στα τέλη Ιουνίου –και μια πολύ συγκεκριμένη περιγραφή για το πώς θα ξεκινήσει η ρύθμιση από το τέλος του προγράμματος, δηλαδή το 2018. Αν αυτό (το χρέος) δεν μας πιέζει τότε δημιουργείται δημοσιονομικός χώρος αλλά και οικονομικός χώρος, τόσο για να επανεπενδύονται τα κέρδη, όσο και για να βγούμε στις αγορές με συγκεκριμένους στόχους, για δυο πράγματα:
Το ένα είναι ότι θα επαναχρηματοδοτήσουμε το ίδιο το χρέος, προσεκτικά, γιατί δεν πρέπει να ξαναεπιστρέψουμε στον αλόγιστο δανεισμό που είχαμε τις δεκαετίες του 1990 και του 2000 και το δεύτερο, στοχευμένα και για συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας να μπορούμε να παίρνουμε δάνεια με χαμηλά επιτόκια.
Ο στόχος μας είναι πολύ συγκεκριμένος και κάθε φορά τον υπερβαίνουμε: να έχουμε ένα πρωτογενές πλεόνασμα για το 2017 πάνω από 2%. Η υποχρέωσή μας είναι 1,75%. Και να έχουμε μπει σε ρυθμούς ανάπτυξης που να ξεπερνάνε το 2%, εξάλλου η καινούργια πρόβλεψη είναι το 2,2%, συνήθως τα υπερβαίνουμε.
Υπάρχουν από την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας άμεσα αποτελέσματα και στόχοι προς κατάκτηση. Τα άμεσα αποτελέσματα είναι ένα καλύτερο οικονομικό κλίμα και στην Ελλάδα και διεθνώς. Κοιτάξτε το Χρηματιστήριο, κοιτάξτε πως πέφτουν σε διεθνές επίπεδο οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων. Κοιτάξτε το γεγονός ότι τον Απρίλιο μόνο, όπου βγήκαν τα στοιχεία, έχουμε 92.000 - σε σχέση πάντα με τον τρόπο που υπολογίζονται στην ΕΡΓΑΝΗ - περισσότερες θέσεις εργασίας.
Στους στόχους προς κατάκτηση, πέρα από το κλίμα, είναι η ποσοτική χαλάρωση και άρα φρέσκο χρήμα στην εσωτερική αγορά. Είναι η μεγαλύτερη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, άρα η Ελλάδα γίνεται ένας σταθερός πόλος σε μια ασταθή περιοχή.
Πάμε τώρα στο 2019 και το 2020, και μιλάμε για δημοσιονομικό αποτέλεσμα μηδέν. Δηλαδή, θα έχουμε από τη μια μεριά περικοπές, δύσκολες, σε προσωπικό επίπεδο μερικές φορές και κακές και από την άλλη μεριά ελαφρύνσεις, που θα αναπληρώνουν, όχι για όλους το ίδιο, για μερικούς θα είναι κέρδος, για άλλους ισοφάριση και για άλλους απώλεια ενός κομματιού εισοδήματος. Όμως, συνολικά σαν κοινωνία θα έχουμε ένα ανοιχτό μονοπάτι το 2018 για να φύγουμε από τα μνημόνια και τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και για να βαδίσουμε ένα δρόμο ανάπτυξης.
Για τη στάση του προέδρου της ΝΔ και γενικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης:
Η αξιωματική αντιπολίτευση βρίσκεται σε τεράστιο πολιτική και στρατηγικό αδιέξοδο. Αφού λοιπόν θέλουν να κάνουν τον «καλό», γιατί δεν στηρίζουν την επιδότηση ενοικίου, τα σχολικά γεύματα, το ότι η συντριπτική πλειοψηφία δεν θα πληρώνουν φάρμακα και μια σειρά γεγονότα που αφορούν θετικά μέτρα. Αντί για αυτό ψάχνουν να βρουν επιχειρήματα για την άρνησή τους.
Εμείς παλεύουμε για να βγούμε από τη μνημονιακή περίοδο που αυτοί μας έβαλαν. Από κει και πέρα, όταν ξεφεύγεις από το επίπεδο των επιχειρημάτων - η αντιπαράθεση είναι καλό γιατί διαμορφώνει τη δημοκρατία και δημιουργεί και το πλαίσιο μέσα στο οποίο διεξάγεται η πολιτική ζωή - και πηγαίνεις στο επίπεδο των χαρακτηρισμών, τότε διαμορφώνεις, ένα σχήμα πόλωσης, η οποία ξεφεύγει από την πολιτική συζήτηση και σε αυτό κατηγορώ και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αυτά τα κόμματα κανονικά θα έπρεπε να κάνουν την αυτοκριτική τους αλλά είναι δικιά τους υπόθεση.
Πάνω λοιπόν σε αυτό το σχήμα, τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα; Έχουν καμιά πρόταση η οποία να στέκει και να βοηθάει να φύγουμε από τη μνημονιακή περίοδο; Η μοναδική πρόταση που κάνει ο κύριος Μητσοτάκης είναι η συνήθης πρόταση, και αυτή είναι που λέει ότι όλα θα τα κανονίζουν κάποιες δυνάμεις, όπως τα είχαν κανονίσει, στο επίπεδο της οικονομικής ζωής, που ξεφεύγουν από το δημόσιο έλεγχο και από τον κοινωνικό χαρακτήρα κάθε οικονομικής δράσης.
Αυτό που μας λένε είναι ότι θα πρέπει να μειώσουμε και άλλο τον δημόσιο τομέα για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Εγώ λέω πως ο συνεργατισμός του δημόσιου τομέα και του ιδιωτικού τομέα και του κοινωνικού τομέα της οικονομίας, πάνω σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο το οποία θα αξιοποιεί τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και θα έχει δύο πυλώνες, παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και κοινωνική αναδιανομή, είναι αυτό που θα φέρει την ανάπτυξη. Ακόμα και τώρα αυτή η κυβέρνηση, με τις δυσκολίες των μνημονίων, με όλη την επίθεση από παντού, με τις ιδεολογικές αγκυλώσεις που μας έρχονται από το εξωτερικό, έχει κάνει πράγματα ανακουφιστικά και είναι ανοιχτή στην αναπτυξιακή προοπτική.
Για τα μισθολογικά των στρατιωτικών και τα ελληνοτουρκικά:
Το συνολικό μισθολογικό κόστος των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας δεν θα μειωθεί ούτε κατά ένα σεντ. Αντίθετα θα υπάρξουν αρκετές περιπτώσεις, με βάση τους δικούς μας υπολογισμούς η πλειοψηφία - μιλάω για το ΥΠΕΘΑ - που θα δουν ελαφρές έως και μεγαλύτερες βελτιώσεις αμοιβών.
Δεν θα μπούμε σε μια λογική νέων εξοπλισμών. Έχουμε μια στρατηγική που περιέχει εκπαίδευση, στρατηγικά πλάνα και αναβαθμίσεις και συντήρηση των οπλικών μας συστημάτων.
Το μήνυμα που εκπέμπουμε είναι ότι τα κυριαρχικά μας δικαιώματα δεν μπαίνουν σε κανένα τραπέζι και «γκρίζες» ζώνες δεν υπάρχουν. Εμείς θέλουμε να έχουμε καλές, ειρηνικές και συνεργατικές σχέσεις με όλη τη γειτονιά μας. Η πρόσφατη σύνοδος των αρχηγών Γενικών Επιτελείων των Βαλκανίων στην Αθήνα αυτό απέδειξε και σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε.
Μας ενδιαφέρει μια ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, το ερώτημα όμως είναι αν ενδιαφέρει την πολιτική ηγεσία της Τουρκίας μια τέτοια πορεία και τι σημαίνει αυτό. Πρέπει να είμαστε αποφασιστικοί και νηφάλιοι και να σκεφτόμαστε πολλά πράγματα συγχρόνως.
Για το χρέος και την αξιολόγηση:
Αυτό που προσδοκούμε εμείς είναι το εξής: Κατ αρχήν το χρέος να πάρει μια χρονική έκταση, ώστε να μην πιέζει την ελληνική οικονομία και ως χρεολύσια και ως τόκοι. Έχουμε την προηγούμενη απόφαση ότι ετήσια αποπληρωμή του δεν μπορεί να ξεπερνάει το 15% του ΑΕΠ σε τοκοχρεολύσια. Αυτό γιατί αν το δει κανείς στην έκταση του χρόνου, θα δει ότι υπάρχουν χρονιές που πιέζουν την ελληνική οικονομία.
Χρειάζεται να υπάρχει μια οριστική ρύθμιση - δεν σας λέω στα μέσα Μαΐου ή στα τέλη Ιουνίου –και μια πολύ συγκεκριμένη περιγραφή για το πώς θα ξεκινήσει η ρύθμιση από το τέλος του προγράμματος, δηλαδή το 2018. Αν αυτό (το χρέος) δεν μας πιέζει τότε δημιουργείται δημοσιονομικός χώρος αλλά και οικονομικός χώρος, τόσο για να επανεπενδύονται τα κέρδη, όσο και για να βγούμε στις αγορές με συγκεκριμένους στόχους, για δυο πράγματα:
Το ένα είναι ότι θα επαναχρηματοδοτήσουμε το ίδιο το χρέος, προσεκτικά, γιατί δεν πρέπει να ξαναεπιστρέψουμε στον αλόγιστο δανεισμό που είχαμε τις δεκαετίες του 1990 και του 2000 και το δεύτερο, στοχευμένα και για συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας να μπορούμε να παίρνουμε δάνεια με χαμηλά επιτόκια.
Ο στόχος μας είναι πολύ συγκεκριμένος και κάθε φορά τον υπερβαίνουμε: να έχουμε ένα πρωτογενές πλεόνασμα για το 2017 πάνω από 2%. Η υποχρέωσή μας είναι 1,75%. Και να έχουμε μπει σε ρυθμούς ανάπτυξης που να ξεπερνάνε το 2%, εξάλλου η καινούργια πρόβλεψη είναι το 2,2%, συνήθως τα υπερβαίνουμε.
Υπάρχουν από την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας άμεσα αποτελέσματα και στόχοι προς κατάκτηση. Τα άμεσα αποτελέσματα είναι ένα καλύτερο οικονομικό κλίμα και στην Ελλάδα και διεθνώς. Κοιτάξτε το Χρηματιστήριο, κοιτάξτε πως πέφτουν σε διεθνές επίπεδο οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων. Κοιτάξτε το γεγονός ότι τον Απρίλιο μόνο, όπου βγήκαν τα στοιχεία, έχουμε 92.000 - σε σχέση πάντα με τον τρόπο που υπολογίζονται στην ΕΡΓΑΝΗ - περισσότερες θέσεις εργασίας.
Στους στόχους προς κατάκτηση, πέρα από το κλίμα, είναι η ποσοτική χαλάρωση και άρα φρέσκο χρήμα στην εσωτερική αγορά. Είναι η μεγαλύτερη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, άρα η Ελλάδα γίνεται ένας σταθερός πόλος σε μια ασταθή περιοχή.
Πάμε τώρα στο 2019 και το 2020, και μιλάμε για δημοσιονομικό αποτέλεσμα μηδέν. Δηλαδή, θα έχουμε από τη μια μεριά περικοπές, δύσκολες, σε προσωπικό επίπεδο μερικές φορές και κακές και από την άλλη μεριά ελαφρύνσεις, που θα αναπληρώνουν, όχι για όλους το ίδιο, για μερικούς θα είναι κέρδος, για άλλους ισοφάριση και για άλλους απώλεια ενός κομματιού εισοδήματος. Όμως, συνολικά σαν κοινωνία θα έχουμε ένα ανοιχτό μονοπάτι το 2018 για να φύγουμε από τα μνημόνια και τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και για να βαδίσουμε ένα δρόμο ανάπτυξης.
Για τη στάση του προέδρου της ΝΔ και γενικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης:
Η αξιωματική αντιπολίτευση βρίσκεται σε τεράστιο πολιτική και στρατηγικό αδιέξοδο. Αφού λοιπόν θέλουν να κάνουν τον «καλό», γιατί δεν στηρίζουν την επιδότηση ενοικίου, τα σχολικά γεύματα, το ότι η συντριπτική πλειοψηφία δεν θα πληρώνουν φάρμακα και μια σειρά γεγονότα που αφορούν θετικά μέτρα. Αντί για αυτό ψάχνουν να βρουν επιχειρήματα για την άρνησή τους.
Εμείς παλεύουμε για να βγούμε από τη μνημονιακή περίοδο που αυτοί μας έβαλαν. Από κει και πέρα, όταν ξεφεύγεις από το επίπεδο των επιχειρημάτων - η αντιπαράθεση είναι καλό γιατί διαμορφώνει τη δημοκρατία και δημιουργεί και το πλαίσιο μέσα στο οποίο διεξάγεται η πολιτική ζωή - και πηγαίνεις στο επίπεδο των χαρακτηρισμών, τότε διαμορφώνεις, ένα σχήμα πόλωσης, η οποία ξεφεύγει από την πολιτική συζήτηση και σε αυτό κατηγορώ και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αυτά τα κόμματα κανονικά θα έπρεπε να κάνουν την αυτοκριτική τους αλλά είναι δικιά τους υπόθεση.
Πάνω λοιπόν σε αυτό το σχήμα, τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα; Έχουν καμιά πρόταση η οποία να στέκει και να βοηθάει να φύγουμε από τη μνημονιακή περίοδο; Η μοναδική πρόταση που κάνει ο κύριος Μητσοτάκης είναι η συνήθης πρόταση, και αυτή είναι που λέει ότι όλα θα τα κανονίζουν κάποιες δυνάμεις, όπως τα είχαν κανονίσει, στο επίπεδο της οικονομικής ζωής, που ξεφεύγουν από το δημόσιο έλεγχο και από τον κοινωνικό χαρακτήρα κάθε οικονομικής δράσης.
Αυτό που μας λένε είναι ότι θα πρέπει να μειώσουμε και άλλο τον δημόσιο τομέα για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Εγώ λέω πως ο συνεργατισμός του δημόσιου τομέα και του ιδιωτικού τομέα και του κοινωνικού τομέα της οικονομίας, πάνω σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο το οποία θα αξιοποιεί τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και θα έχει δύο πυλώνες, παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και κοινωνική αναδιανομή, είναι αυτό που θα φέρει την ανάπτυξη. Ακόμα και τώρα αυτή η κυβέρνηση, με τις δυσκολίες των μνημονίων, με όλη την επίθεση από παντού, με τις ιδεολογικές αγκυλώσεις που μας έρχονται από το εξωτερικό, έχει κάνει πράγματα ανακουφιστικά και είναι ανοιχτή στην αναπτυξιακή προοπτική.
Για τα μισθολογικά των στρατιωτικών και τα ελληνοτουρκικά:
Το συνολικό μισθολογικό κόστος των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας δεν θα μειωθεί ούτε κατά ένα σεντ. Αντίθετα θα υπάρξουν αρκετές περιπτώσεις, με βάση τους δικούς μας υπολογισμούς η πλειοψηφία - μιλάω για το ΥΠΕΘΑ - που θα δουν ελαφρές έως και μεγαλύτερες βελτιώσεις αμοιβών.
Δεν θα μπούμε σε μια λογική νέων εξοπλισμών. Έχουμε μια στρατηγική που περιέχει εκπαίδευση, στρατηγικά πλάνα και αναβαθμίσεις και συντήρηση των οπλικών μας συστημάτων.
Το μήνυμα που εκπέμπουμε είναι ότι τα κυριαρχικά μας δικαιώματα δεν μπαίνουν σε κανένα τραπέζι και «γκρίζες» ζώνες δεν υπάρχουν. Εμείς θέλουμε να έχουμε καλές, ειρηνικές και συνεργατικές σχέσεις με όλη τη γειτονιά μας. Η πρόσφατη σύνοδος των αρχηγών Γενικών Επιτελείων των Βαλκανίων στην Αθήνα αυτό απέδειξε και σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε.
Μας ενδιαφέρει μια ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, το ερώτημα όμως είναι αν ενδιαφέρει την πολιτική ηγεσία της Τουρκίας μια τέτοια πορεία και τι σημαίνει αυτό. Πρέπει να είμαστε αποφασιστικοί και νηφάλιοι και να σκεφτόμαστε πολλά πράγματα συγχρόνως.
