Συνέντευξη ΥΕΘΑ Πάνου Καμμένου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στη δημοσιογράφο Αλίκη Μάτση
Ας ξεκινήσουμε με την αξιολόγηση.
Θεωρώ ότι, έτσι όπως έχουν προκύψει τα πράγματα, μετά την τελευταία συζήτηση που έγινε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη δημόσια θέση που έχουν πάρει οι Ευρωπαίοι, οδηγούμαστε σε λύση του θέματος πριν από την 20ή Φεβρουαρίου, με τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης να έχουν γίνει αποδεκτές. Αυτό είναι το δίκαιο. Είναι πλέον η ώρα των δανειστών και των εταίρων να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες, ανεξαρτήτως των πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη.
Φαίνεται, όμως, ότι υπάρχει μια έντονη διαμάχη, τόσο μεταξύ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και εντός των κόλπων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτό συνεπάγεται ότι τελικά δεν θα σας ζητήσουν να ψηφίσετε νέα μέτρα για μετά το 2018;
Κατ’ αρχάς, η ψήφιση νέων μέτρων για μετά το 2018 δεν προβλέπεται ούτε από το ευρωπαϊκό ούτε από το ελληνικό δίκαιο. Από εκεί και πέρα, για τον ίδιο «ασθενή», το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δίνει διαφορετική «συνταγή» από εκείνη που δίνουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Δεν μπορεί ο ίδιος «ασθενής» να ακολουθεί ταυτόχρονα δύο διαφορετικές «φαρμακευτικές αγωγές».
Υπάρχουν ενδιαφέροντα θέματα σε αυτά που θέτει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως είναι η μείωση της φορολογίας, με την οποία εγώ συμφωνώ απόλυτα, όπως η διαγραφή χρέους, με την οποία δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει. Αλλά υπάρχουν και απαιτήσεις, οι οποίες δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές, όπως η δραματική μείωση των συντάξεων, που θα οδηγήσει στη φτωχοποίηση συνταξιούχους, οι οποίοι στο κάτω - κάτω έχουν πληρώσει ως εργαζόμενοι για τις συντάξεις τους.
Στην περίπτωση, όμως, που τελικά αναγκαστείτε να οδηγηθείτε στην ψήφιση νέων μέτρων, όπως είναι η μείωση των συντάξεων κ.λπ., εσείς, ως Ανεξάρτητοι Έλληνες και συγκυβερνώντες, τι προτίθεστε να κάνετε;
Η κυβέρνηση έχει μία και ενιαία θέση. Οι συμφωνίες που έχουμε κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ τηρούνται και δεν πάμε να κάνουμε πολιτική σπέκουλα. Θέμα μείωσης των συντάξεων δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει θέμα να θιγούν παραπάνω τα ειδικά μισθολόγια των στρατιωτικών. Αυτό αποτελεί θέση της κυβέρνησης και όχι μόνο των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Λέγεται ότι τα υπερ-έσοδα τα οποία εμφανίζονται, οφείλονται αποκλειστικά στην αύξηση της φορολογίας, αλλά και στη μη επιστροφή φόρων στους λίγους πλέον ανθρώπους που τη δικαιούνται.
Αυτό δεν ισχύει. Θα σας θυμίσω ότι τέτοιου είδους πρακτικές ακολούθησε ο κ. Σαμαράς πριν από τις εκλογές του 2015, όπου φρόντισε να υπάρχουν τα έσοδα μέχρι τον Δεκέμβριο του 2014 και να γίνουν οι πληρωμές το 2015. Εδώ, λοιπόν, δεν μιλάμε για τέτοιου είδους οικονομική σπέκουλα. Έχουμε τρεις οργανισμούς που ελέγχουν τα οικονομικά της χώρας και τέτοιου είδους λογιστικές αλχημείες δεν μπορούν να περάσουν.
Σήμερα που κάνουμε αυτή τη συνέντευξη είναι μια ζοφερή, θα έλεγα, ημέρα για τον Τύπο, υπό την έννοια ότι κλείνει ένα παραδοσιακό συγκρότημα, το συγκρότημα Λαμπράκη. Εσείς φαίνεται ότι έρχεστε πολύ συχνά σε αντιπαράθεση με τον Τύπο με σειρά μηνύσεων και αγωγών που έχετε υποβάλει.
Όταν το συγκρότημα Λαμπράκη έχει καταδικαστεί για 21 δημοσιεύματα για συκοφαντική δυσφήμηση, τελεσίδικα - σε δεύτερο βαθμό - και όταν έχει αναγνωρίσει ο κ. Ψυχάρης σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά του ότι συκοφαντούσε εμένα προσωπικά, κατά συρροή, την περίοδο του 2000, κατ’ εντολήν επιχειρηματιών, όταν εγώ δεν δέχομαι να πάρω την αποζημίωση των 300 χιλιάδων ευρώ, αλλά εκείνοι επανέρχονται εκτελώντας πάλι συμβόλαια, αντιλαμβάνομαι πλέον ότι αυτού του είδους η χρήση των μέσων ως 45αριών, η απάντληση κεφαλαίων με «μαϊμού» εγγυήσεις, ο συναγωνισμός στον Τύπο με έναν εκδότη που δηλώνει στην Επιτροπή της Βουλής ότι δανειζόταν με «αέρα», με κάποιους αμυγδαλεώνες στην Κρήτη ή κάποια υπόγεια στις Τζιτζιφιές για 150 εκατομμύρια, την ώρα που ο Τύπος που δεν έχει τέτοιου είδους προσβάσεις κλείνει, πιστεύω ότι ήρθε η στιγμή ο καθένας να πληρώσει το αντίτιμο της ιστορίας του.
Να πούμε λίγο για την Τουρκία. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση Ερντογάν ακολουθεί κάποιες πολιτικές όξυνσης, επανερχόμενου στην επικαιρότητα και του θέματος του Κυπριακού. Κατ’ αρχάς σχολιάστε μου την απόφαση για τους οκτώ.
Η δική μας πολιτική, η πολιτική αυτής της κυβέρνησης, δεν είναι η όξυνση, είναι να καταφέρουμε να συμβιώσουμε στην περιοχή και η Ελλάδα και η Τουρκία, αλλά και οι άλλες χώρες. Λυπάμαι για την όξυνση την οποία έχει αποφασίσει η Τουρκία και κάνουμε τα πάντα από τη μία πλευρά να αποφύγουμε την οποιαδήποτε όξυνση, όμως, από την άλλη, χωρίς να υποχωρήσουμε ούτε ένα χιλιοστό στην προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.
Όσον αφορά το θέμα των οκτώ αξιωματικών, θα πρέπει να γίνει απόλυτα σαφές από την άλλη πλευρά, ότι στις ευρωπαϊκές δημοκρατικές χώρες η Δικαιοσύνη είναι μια ανεξάρτητη εξουσία. Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε το πραξικόπημα. Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με τον σεβασμό στις δικαστικές αποφάσεις για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάποιων που αποφάσισε η Δικαιοσύνη ότι αν εκδοθούν θα βασανιστούν και θα καταπατηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.
Θεωρώ ότι, έτσι όπως έχουν προκύψει τα πράγματα, μετά την τελευταία συζήτηση που έγινε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη δημόσια θέση που έχουν πάρει οι Ευρωπαίοι, οδηγούμαστε σε λύση του θέματος πριν από την 20ή Φεβρουαρίου, με τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης να έχουν γίνει αποδεκτές. Αυτό είναι το δίκαιο. Είναι πλέον η ώρα των δανειστών και των εταίρων να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες, ανεξαρτήτως των πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη.
Φαίνεται, όμως, ότι υπάρχει μια έντονη διαμάχη, τόσο μεταξύ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και εντός των κόλπων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτό συνεπάγεται ότι τελικά δεν θα σας ζητήσουν να ψηφίσετε νέα μέτρα για μετά το 2018;
Κατ’ αρχάς, η ψήφιση νέων μέτρων για μετά το 2018 δεν προβλέπεται ούτε από το ευρωπαϊκό ούτε από το ελληνικό δίκαιο. Από εκεί και πέρα, για τον ίδιο «ασθενή», το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δίνει διαφορετική «συνταγή» από εκείνη που δίνουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Δεν μπορεί ο ίδιος «ασθενής» να ακολουθεί ταυτόχρονα δύο διαφορετικές «φαρμακευτικές αγωγές».
Υπάρχουν ενδιαφέροντα θέματα σε αυτά που θέτει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως είναι η μείωση της φορολογίας, με την οποία εγώ συμφωνώ απόλυτα, όπως η διαγραφή χρέους, με την οποία δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει. Αλλά υπάρχουν και απαιτήσεις, οι οποίες δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές, όπως η δραματική μείωση των συντάξεων, που θα οδηγήσει στη φτωχοποίηση συνταξιούχους, οι οποίοι στο κάτω - κάτω έχουν πληρώσει ως εργαζόμενοι για τις συντάξεις τους.
Στην περίπτωση, όμως, που τελικά αναγκαστείτε να οδηγηθείτε στην ψήφιση νέων μέτρων, όπως είναι η μείωση των συντάξεων κ.λπ., εσείς, ως Ανεξάρτητοι Έλληνες και συγκυβερνώντες, τι προτίθεστε να κάνετε;
Η κυβέρνηση έχει μία και ενιαία θέση. Οι συμφωνίες που έχουμε κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ τηρούνται και δεν πάμε να κάνουμε πολιτική σπέκουλα. Θέμα μείωσης των συντάξεων δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει θέμα να θιγούν παραπάνω τα ειδικά μισθολόγια των στρατιωτικών. Αυτό αποτελεί θέση της κυβέρνησης και όχι μόνο των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Λέγεται ότι τα υπερ-έσοδα τα οποία εμφανίζονται, οφείλονται αποκλειστικά στην αύξηση της φορολογίας, αλλά και στη μη επιστροφή φόρων στους λίγους πλέον ανθρώπους που τη δικαιούνται.
Αυτό δεν ισχύει. Θα σας θυμίσω ότι τέτοιου είδους πρακτικές ακολούθησε ο κ. Σαμαράς πριν από τις εκλογές του 2015, όπου φρόντισε να υπάρχουν τα έσοδα μέχρι τον Δεκέμβριο του 2014 και να γίνουν οι πληρωμές το 2015. Εδώ, λοιπόν, δεν μιλάμε για τέτοιου είδους οικονομική σπέκουλα. Έχουμε τρεις οργανισμούς που ελέγχουν τα οικονομικά της χώρας και τέτοιου είδους λογιστικές αλχημείες δεν μπορούν να περάσουν.
Σήμερα που κάνουμε αυτή τη συνέντευξη είναι μια ζοφερή, θα έλεγα, ημέρα για τον Τύπο, υπό την έννοια ότι κλείνει ένα παραδοσιακό συγκρότημα, το συγκρότημα Λαμπράκη. Εσείς φαίνεται ότι έρχεστε πολύ συχνά σε αντιπαράθεση με τον Τύπο με σειρά μηνύσεων και αγωγών που έχετε υποβάλει.
Όταν το συγκρότημα Λαμπράκη έχει καταδικαστεί για 21 δημοσιεύματα για συκοφαντική δυσφήμηση, τελεσίδικα - σε δεύτερο βαθμό - και όταν έχει αναγνωρίσει ο κ. Ψυχάρης σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά του ότι συκοφαντούσε εμένα προσωπικά, κατά συρροή, την περίοδο του 2000, κατ’ εντολήν επιχειρηματιών, όταν εγώ δεν δέχομαι να πάρω την αποζημίωση των 300 χιλιάδων ευρώ, αλλά εκείνοι επανέρχονται εκτελώντας πάλι συμβόλαια, αντιλαμβάνομαι πλέον ότι αυτού του είδους η χρήση των μέσων ως 45αριών, η απάντληση κεφαλαίων με «μαϊμού» εγγυήσεις, ο συναγωνισμός στον Τύπο με έναν εκδότη που δηλώνει στην Επιτροπή της Βουλής ότι δανειζόταν με «αέρα», με κάποιους αμυγδαλεώνες στην Κρήτη ή κάποια υπόγεια στις Τζιτζιφιές για 150 εκατομμύρια, την ώρα που ο Τύπος που δεν έχει τέτοιου είδους προσβάσεις κλείνει, πιστεύω ότι ήρθε η στιγμή ο καθένας να πληρώσει το αντίτιμο της ιστορίας του.
Να πούμε λίγο για την Τουρκία. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση Ερντογάν ακολουθεί κάποιες πολιτικές όξυνσης, επανερχόμενου στην επικαιρότητα και του θέματος του Κυπριακού. Κατ’ αρχάς σχολιάστε μου την απόφαση για τους οκτώ.
Η δική μας πολιτική, η πολιτική αυτής της κυβέρνησης, δεν είναι η όξυνση, είναι να καταφέρουμε να συμβιώσουμε στην περιοχή και η Ελλάδα και η Τουρκία, αλλά και οι άλλες χώρες. Λυπάμαι για την όξυνση την οποία έχει αποφασίσει η Τουρκία και κάνουμε τα πάντα από τη μία πλευρά να αποφύγουμε την οποιαδήποτε όξυνση, όμως, από την άλλη, χωρίς να υποχωρήσουμε ούτε ένα χιλιοστό στην προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.
Όσον αφορά το θέμα των οκτώ αξιωματικών, θα πρέπει να γίνει απόλυτα σαφές από την άλλη πλευρά, ότι στις ευρωπαϊκές δημοκρατικές χώρες η Δικαιοσύνη είναι μια ανεξάρτητη εξουσία. Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε το πραξικόπημα. Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με τον σεβασμό στις δικαστικές αποφάσεις για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάποιων που αποφάσισε η Δικαιοσύνη ότι αν εκδοθούν θα βασανιστούν και θα καταπατηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.