Θα ρωτήσουμε, τον μέγα αναλυτή, τον παντογνώστη και μέγα ιστορικό του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος κ. Κάρβουνο.... να μας πει και να μας γράψει, πως χαρακτήρισαν την αιματοβαμμένη περίοδο 1946 - 1949:
>. Οι πρώην Πρόεδροι Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής και Χρήστος Σαρτζετάκης.
>. Οι πρώην Πρωθυπουργοί, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Γεώργιος Παπανδρέου, Ανδρέας Παπανδρέου.
>. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών μέχρι το 1989
>. Ο ΟΗΕ
Ως έγκριτος (;) δημοσιογράφος που είναι δεν όφειλε, να γνωρίζει:
>. Με τι πόρους εκδίδεται η Εθνική Ηχώ;
>. Ότι, η ΕΑΑΣ προσκαλεί, όλα τα κόμματα της Βουλής, στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής που πραγματοποιεί !
>. Το ΚΚΕ, πραγματοποιεί κάθε χρόνο, εκδηλώσεις για την περίοδο του συμμοριτοπολέμου;
>. Το παιδομάζωμα και τις φρικαλεότητες των κομουνιστοσυμμοριτών;
>. Όταν, μετά την λήξη του Β΄παγκοσμίου πολέμου, όλα τα κράτη, προσπαθούσαν να επουλώσουν τις πληγές τους και να ορθοποδήσουν οικονομικά, το ΚΚΕ προκάλεσε τον συμμοριτοπόλεμο με αποτέλεσμα μετά τις καταστροφές και λεηλασίες που προκάλεσαν, να γυρίσουν οικονομία στα επίπεδα του 1879;
Μήπως ο κ. κάρβουνο.... είναι οπαδός του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ; Μήπως ζητάει "λύτρα" για να μην μας στοχοποιεί;
Υπενθυμίζουμε στον ανεκδιήγητο και ανιστόρητο δημοσιογράφο ότι:
>. Λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.
>. ΠΙΣΤΗ στο μέλλον, ΟΧΙ λήθη στο παρελθόν.
Τέλος του αφιερώνουμε, ένα μέρος, από την επιστολή του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Χρήστου Ζαρτζετάκη, στη εφημερίδα Αυγή:
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ: Ο ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΣ 1946-1949 : Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ Η ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
1) Πράγματι, δὲν ὁμιλῶ γιὰ «ἐμφύλιο πόλεμο». Καὶ δὲν τὸ κάνω, διότι, γιὰ ὅσους ἔχουν ἑλληνικὴ παιδεία, ὁ «πόλεμος» κυριολεκτεῖται μόνον ἐπὶ διαμάχης μετὰ ξένων, ποτὲ μετὰ ὁμοφύλων.
᾽Εὰν ὁ συνεργάτης σας εἶχε διαβάσει π.χ. τὸν Πλάτωνα, θὰ ἐγνώριζεν, ὅτι πολέμιοι εἶναι μόνον οἱ ξένοι καὶ ὁ πόλεμος μόνον μὲ ξένους διεξάγεται, ἐνῷ ἡ διαμάχη μὲ ὁμοφύλους λέγεται «στάσις» (Πολιτεία, 470 Β, « ... λέγω δὲ τὰ δύο, τὸ μὲν οἰκεῖον καὶ ξυγγενές, τὸ δὲ ἀλλότριον καὶ ὀθνεῖον. ἐπὶ μὲν οὖν τῇ τοῦ οἰκείου ἔχθρᾳ στάσις κέκληται, ἐπὶ δὲ τῇ τοῦ ἀλλοτρίου πόλεμος»). ῎Αλλωστε «στάσι» ἐχαρακτήρισε ἤδη τὴν κομμουνιστικὴ ἐξέγερσι τοῦ Δεκεμβρίου 1944, ἀπὸ τὴν πρώτη κιόλας ἡμέρα τῆς διασκέψεως τῆς Βάρκιζας (2.2.1945), καὶ αὐτὸς ὁ προεδρεύσας αὐτῆς, ὡς ἀνωτέρω, ᾽Ιωάννης Σοφιανόπουλος, εἰπών, κατὰ λέξιν, μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς : «῝Εν μόνον ἠμποροῦμεν ἀπὸ τοῦδε ἐν πάσῃ ἀσφαλείᾳ νὰ παρατηρήσωμεν, ὅτι, ἂν εἶναι ἀκριβὲς ὅτι πολλοὶ παρεσύρθησαν εἰς τὴν στάσιν ἐκ τοῦ φόβου τῆς ἐπανόδου εἰς ἀνελεύθερον καθεστώς, ἀπὸ τῆς ἐποχῆς κατὰ τὴν ὁποίαν καὶ ᾽Αντιβασιλεία ἐγκατεστάθη καὶ Κυβέρνησις γνησία δημοκρατικὴ ἀνέλαβε τὴν ἐξουσίαν, ὁ φόβος τῆς ἐπανόδου εἰς οἱοδήποτε δικτατορικὸν ἢ τυραννικὸν καθεστὼς εἶναι τελείως ἀδικαιολόγητος καὶ μόνον πρόφασιν δύναται νὰ ἀποτελῇ» (βλέπε τὴν ὁμιλία αὐτὴ στὸ βιβλίο τοῦ Παναγιώτη Βενάρδου, ῾Η συμφωνία τῆς Βάρκιζας, ἐκδόσεις τῆς ἐφημερίδος «Τὸ Ποντίκι», ᾽Αθήνα, 1995, σελ. 27 ἑπ.). Καὶ ὁ λέγων αὐτὰ Σοφιανόπουλος δὲν ἦτο κανένας «μοναρχοφασίστας», ἢ «ταγματασφαλίτης», ἢ «ἀκροδεξιός», ἢ «μπουραντᾶς», ἢ ὁ,τιδήποτε παραπλήσιο, κατὰ τὸ ἐαμο-κομμουνιστικὸ ὑβρεολόγιο τῆς ἐποχῆς, ἀλλὰ δοκιμασμένος ρωσόφιλος καὶ σοσιαλιστής, ἱδρυτὴς τὸ 1930 τοῦ «᾽Αγροτικοῦ Κόμματος», κινηματίας τοῦ 1935 καταδικασθεὶς σὲ ἰσόβια, ᾽Αρχηγὸς ἀκολούθως τοῦ συμπηχθέντος ἀπὸ ἀριστερὰ κόμματα, κατὰ τὴν ὑπαγορευθεῖσα ἀπὸ τὸν Στάλιν μόδα τῆς ἐποχῆς, «Λαϊκοῦ Μετώπου», ἐξόριστος ἐπὶ δικτατορίας Μεταξᾶ, ἔγκλειστος ἐπὶ κατοχῆς ἐπὶ μακρὸν στὶς φυλακές, ἱδρυτὴς στὴ συνέχεια τῆς«Νεοδημοκρατικῆς ῾Ενώσεως ᾽Αριστερῶν», καὶ τέλος συνιδρυτὴς τὸ 1950 τῆς «Δημοκρατικῆς Παρατάξεως» ἀριστερῶν κομμάτων, χρηματίσας ἐπανειλημμένως καὶ βουλευτής, πάντοτε τῆς ἀριστερᾶς (βλέπε γιὰ ὅλα αὐτὰ τὸ περὶ τοῦ ἀνδρὸς λῆμμα εἰς τὴν ᾽Εγκυκλοπαίδειαν ΠΑΠΥΡΟΣ-ΛΑΡΟΥΣ-ΜΠΡΙΤΑΝΝΙΚΑ, τόμος 55, 1993, σελ. 44). ῾Απλῶς ὁ ἄνθρωπος, ὡς ἀληθινός, γνήσιος δημοκράτης ἐσέβετο τὴν ἀλήθεια καὶ δὲν τὴν κακοποιοῦσε, ὅπως κάνουν τώρα συστηματικῶς ἀσύδοτοι κονδυλοφόροι.