Το ισοδύναμο του ισοδύναμου είναι η μείωση εισοδήματος.
Το ισοδύναμο του ισοδύναμου είναι η μείωση της αγοραστικής αξίας του εναπομείναντος εισοδήματος.
Εν τέλει, τα ισοδύναμα είναι το ανέκδοτο με τον διοικητή του Άουσβιτς ο οποίος ένα πρωί μάζεψε τους κρατούμενους και τους ανακοίνωσε ότι εκείνη την ημέρα θα άλλαζαν επιτέλους εσώρουχα κι ύστερα άρχισε να τους δείχνει και να λέει «εσύ με εκείνον, εσύ με αυτόν, εσύ με τον άλλον». Μεταξύ τους άλλαζαν τα εσώρουχα οι κρατούμενοι, μεταξύ μας αλλάζουμε αυξήσεις φόρων και μειώσεις εισοδημάτων εμείς.
Τώρα, όλο αυτό που ζούμε στο στρατόπεδο της δικής μας αιχμαλωσίας, το ζούμε επειδή καταδικαστήκαμε με την κατηγορία της συνενοχής στο «όλοι μαζί τα φάγαμε». Αυτό νίκησε, όσο κι αν κάποτε κάναμε πως αντιδράσαμε. Μέσα μας ξέρουμε ότι δεν ισχύει, «αλλά και τι να κάνουμε;».
Ας πούμε, ξέρουμε ότι στα μνημόνια μάς έχωσε ο Γιώργος Παπανδρέου. Όμως ποια είναι η ποινή που εκτίει; Ιδού: «Ευχαριστήρια επιστολή στον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου για την απόφασή του να μετακινηθεί σε μικρότερο γραφείο στο κοινοβούλιο απέστειλε ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης. «Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ανταπόκρισή σας στο αίτημα να δεχθείτε ένα γραφείο λιγότερων τετραγωνικών μέτρων στο κτίριο της Βουλής, για την επιτέλεση του έργου σας» ανέφερε ο κ. Βούτσης στην επιστολή του προς τον πρώην πρωθυπουργό.
Αυτοί, βλέπετε, έχουν τα δικά τους εσώρουχα. Δεν τα αλλάζουν με κανέναν. Όπως και ο Κώστας Σημίτης. Η αρχή του Κακού. Τα ψευδή στοιχεία, το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, τα σκάνδαλα των δισ. επί θητείας του. Ποια είναι η δική του ποινή; Ιδού: «Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης αρνήθηκε να παραδώσει το γραφείο των 70 τ.μ. που διατηρεί για να εγκατασταθεί σε μικρότερο γραφείο ή να μετακινηθεί σε μεγάλο χώρο σε άλλο κτίριο της Βουλής». Αυτός έχει μεταξωτά σώβρακα και επίσης έχει δικούς του ανθρώπους στην «αριστερή» κυβέρνηση καθώς και τον συνένοχό του στη θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας.
Τα ισοδύναμα των θυσιών δεν ισχύουν για όλους αυτούς, επειδή απλώς δεν έκαναν ποτέ την πρώτη θυσία. Θυσίασαν και θυσιάζουν εμάς. Αυτοί, μια φορά προδότες για πάντα προδότες. Εμείς, μια φορά βλάκες, για πάντα βλάκες. Έτσι διατηρείται η δύναμη των ισοδύναμων και η ισοτιμία λαού – κυβερνώντων. Αυτή η ιστορία βέβαια είναι παλιά. Μπορεί να την εκμεταλλεύεται τώρα και να βολεύεται μια χαρά η κυβέρνηση, αλλά ας μην ξεχνάμε ποιος μετέτρεψε την ΓΣΕΕ σε ισοδύναμο της κατάργησης του συνδικαλιστικού κινήματος. Αυτό ακριβώς το βόλεμα της σημερινής κυβέρνησης πάνω στο τερατούργημα των προηγούμενων είναι που της στερεί κάθε δικαίωμα επίκλησης «ηθικού πλεονεκτήματος».
Όπως επίσης της στερεί κάθε δικαίωμα επίκλησης «ηθικού πλεονεκτήματος» η ανακοίνωση στο «Πανόραμα των Ελληνικών Σούπερ Μάρκετ 2015» η οποία ενώ δείχνει για το 2014 οριακή αύξηση πωλήσεων 0,99% δείχνει ταυτόχρονα και αύξηση κερδών κατά 12,65%. Τι στο διάολο, σε χαβιάρι μπελούγκα και σαμπάνιες Moet & Chandon πήγε αυτό το 0,99% της αύξησης πωλήσεων και εκτινάχθηκαν τα κέρδη; Με τα super market να κάνουν διαρκώς προσφορές, κάτι άλλο συμβαίνει. Και είναι παντελώς ανήθικο να το αφήνεις αυτό να συμβαίνει σε μια κοινωνία ρημαγμένη που εκβιάζεται κάθε μέρα να ψάχνει τα φτηνότερα και να τ” αγοράζει ακριβότερα. Είναι ανήθικο και βρωμερό να μην εκφράζεις έστω και μια ανησυχία, να μην ανακοινώνεις έστω κι ένα μέτρο, μια υπόσχεση ότι το 2015 κάτι θα σωθεί από το πανηγύρι των κερδών.
Οι εύποροι και «εύποροι», παρεμπιπτόντως, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο μέγας κράχτης που χρησιμοποιούν όλα τα ιδιωτικά σχολεία είναι τα ποσοστά του 90% – 95% επιτυχίας των μαθητών τους στα ΑΕΙ. Θέσεις στα ΑΕΙ πουλάνε οι επιχειρηματίες της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Εμπόριο επιτυχιών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κάνουν. Και αυτό το εμπόρευμα, ακόμη και στον αριστερό καπιταλισμό, φορολογείται όπως κάθε άλλο εμπόρευμα. Οι διαμαρτυρίες τους, λοιπόν, το μόνο που κατάφεραν είναι να αναδείξουν τον υπουργό παιδείας, σε φίλια δύναμη των φτωχών ή έστω του έδωσαν την ευκαιρία να το προσπαθήσει.
Κι αυτό θα μείνει ως εντύπωση ασχέτως του τελικού αποτελέσματος, δηλαδή ασχέτως αν τελικά ο ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία «κλειδώσει» στο 13%, στο 113% ή στο 0%. «Η προσπάθεια είναι που μετράει. Ο αγώνας που δόθηκε κι ας χάθηκε». Ούτως ή άλλως, αυτό που μάθαμε καλά είναι ότι η πολιτική προστυχιά απαιτεί τον σεβασμό μας στις καλές προθέσεις της. Κι εμείς, για άγνωστους λόγους, της τον παρέχουμε.
Πηγή "Καρτέσιος"
Τώρα, όλο αυτό που ζούμε στο στρατόπεδο της δικής μας αιχμαλωσίας, το ζούμε επειδή καταδικαστήκαμε με την κατηγορία της συνενοχής στο «όλοι μαζί τα φάγαμε». Αυτό νίκησε, όσο κι αν κάποτε κάναμε πως αντιδράσαμε. Μέσα μας ξέρουμε ότι δεν ισχύει, «αλλά και τι να κάνουμε;».
Ας πούμε, ξέρουμε ότι στα μνημόνια μάς έχωσε ο Γιώργος Παπανδρέου. Όμως ποια είναι η ποινή που εκτίει; Ιδού: «Ευχαριστήρια επιστολή στον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου για την απόφασή του να μετακινηθεί σε μικρότερο γραφείο στο κοινοβούλιο απέστειλε ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης. «Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ανταπόκρισή σας στο αίτημα να δεχθείτε ένα γραφείο λιγότερων τετραγωνικών μέτρων στο κτίριο της Βουλής, για την επιτέλεση του έργου σας» ανέφερε ο κ. Βούτσης στην επιστολή του προς τον πρώην πρωθυπουργό.
Αυτοί, βλέπετε, έχουν τα δικά τους εσώρουχα. Δεν τα αλλάζουν με κανέναν. Όπως και ο Κώστας Σημίτης. Η αρχή του Κακού. Τα ψευδή στοιχεία, το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, τα σκάνδαλα των δισ. επί θητείας του. Ποια είναι η δική του ποινή; Ιδού: «Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης αρνήθηκε να παραδώσει το γραφείο των 70 τ.μ. που διατηρεί για να εγκατασταθεί σε μικρότερο γραφείο ή να μετακινηθεί σε μεγάλο χώρο σε άλλο κτίριο της Βουλής». Αυτός έχει μεταξωτά σώβρακα και επίσης έχει δικούς του ανθρώπους στην «αριστερή» κυβέρνηση καθώς και τον συνένοχό του στη θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας.
Τα ισοδύναμα των θυσιών δεν ισχύουν για όλους αυτούς, επειδή απλώς δεν έκαναν ποτέ την πρώτη θυσία. Θυσίασαν και θυσιάζουν εμάς. Αυτοί, μια φορά προδότες για πάντα προδότες. Εμείς, μια φορά βλάκες, για πάντα βλάκες. Έτσι διατηρείται η δύναμη των ισοδύναμων και η ισοτιμία λαού – κυβερνώντων. Αυτή η ιστορία βέβαια είναι παλιά. Μπορεί να την εκμεταλλεύεται τώρα και να βολεύεται μια χαρά η κυβέρνηση, αλλά ας μην ξεχνάμε ποιος μετέτρεψε την ΓΣΕΕ σε ισοδύναμο της κατάργησης του συνδικαλιστικού κινήματος. Αυτό ακριβώς το βόλεμα της σημερινής κυβέρνησης πάνω στο τερατούργημα των προηγούμενων είναι που της στερεί κάθε δικαίωμα επίκλησης «ηθικού πλεονεκτήματος».
Όπως επίσης της στερεί κάθε δικαίωμα επίκλησης «ηθικού πλεονεκτήματος» η ανακοίνωση στο «Πανόραμα των Ελληνικών Σούπερ Μάρκετ 2015» η οποία ενώ δείχνει για το 2014 οριακή αύξηση πωλήσεων 0,99% δείχνει ταυτόχρονα και αύξηση κερδών κατά 12,65%. Τι στο διάολο, σε χαβιάρι μπελούγκα και σαμπάνιες Moet & Chandon πήγε αυτό το 0,99% της αύξησης πωλήσεων και εκτινάχθηκαν τα κέρδη; Με τα super market να κάνουν διαρκώς προσφορές, κάτι άλλο συμβαίνει. Και είναι παντελώς ανήθικο να το αφήνεις αυτό να συμβαίνει σε μια κοινωνία ρημαγμένη που εκβιάζεται κάθε μέρα να ψάχνει τα φτηνότερα και να τ” αγοράζει ακριβότερα. Είναι ανήθικο και βρωμερό να μην εκφράζεις έστω και μια ανησυχία, να μην ανακοινώνεις έστω κι ένα μέτρο, μια υπόσχεση ότι το 2015 κάτι θα σωθεί από το πανηγύρι των κερδών.
Οι εύποροι και «εύποροι», παρεμπιπτόντως, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο μέγας κράχτης που χρησιμοποιούν όλα τα ιδιωτικά σχολεία είναι τα ποσοστά του 90% – 95% επιτυχίας των μαθητών τους στα ΑΕΙ. Θέσεις στα ΑΕΙ πουλάνε οι επιχειρηματίες της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Εμπόριο επιτυχιών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κάνουν. Και αυτό το εμπόρευμα, ακόμη και στον αριστερό καπιταλισμό, φορολογείται όπως κάθε άλλο εμπόρευμα. Οι διαμαρτυρίες τους, λοιπόν, το μόνο που κατάφεραν είναι να αναδείξουν τον υπουργό παιδείας, σε φίλια δύναμη των φτωχών ή έστω του έδωσαν την ευκαιρία να το προσπαθήσει.
Κι αυτό θα μείνει ως εντύπωση ασχέτως του τελικού αποτελέσματος, δηλαδή ασχέτως αν τελικά ο ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία «κλειδώσει» στο 13%, στο 113% ή στο 0%. «Η προσπάθεια είναι που μετράει. Ο αγώνας που δόθηκε κι ας χάθηκε». Ούτως ή άλλως, αυτό που μάθαμε καλά είναι ότι η πολιτική προστυχιά απαιτεί τον σεβασμό μας στις καλές προθέσεις της. Κι εμείς, για άγνωστους λόγους, της τον παρέχουμε.
Πηγή "Καρτέσιος"