«Οι δρακόντειοι νόμοι του τρίτου μνημονίου, ειδικά η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, οι μαζικές κατασχέσεις, οι πλειστηριασμοί, καθώς επίσης οι φορολογικές επιδρομές ναζιστικών προτύπων,με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και χωρίς καμία δικαστική προστασία, μπορούν κάλλιστα να παρομοιασθούν ως μία συλλογική οικονομική γενοκτονία – μοναδική στην παγκόσμια ιστορία.
Για πρώτη φορά λοιπόν στην μακραίωνη ιστορία της Ελλάδος υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η χώρα μας να εξαφανισθεί σαν έθνος – όπως συνέβη και με άλλους λαούς στο παρελθόν. Μήπως αλήθεια είναι προτιμότερη η χρεοκοπία από τον αργό, επώδυνο και σίγουρο θάνατο, καθώς επίσης από τον αφελληνισμό που προετοιμάζεται;» (πηγή).
Άποψη
Θεωρούμε εξαιρετικά ανησυχητικές τις αντιφατικές δηλώσεις, σύμφωνα με τις οποίες από τη μία πλευρά καταργείται το ΣΔΟΕ, με τις υποθέσεις που ερευνούσε ή είχε ολοκληρώσει να παγώνουν (πηγή), ενώ από την άλλη σχεδιάζονται τρομοκρατικές φορολογικές επιδρομές κατά τα γερμανικά πρότυπα (άρθρο).
Κοινό σημείο των δύο αυτών «σχεδιασμών» πάντως φαίνεται να είναι η «ανεξάρτητη» Γενική Γραμματεία Εσόδων – ανεξάρτητη όσον αφορά την Ελλάδα, έχοντας ίσως καταληφθεί από τη Γερμανία, ενδεχομένως μαζί με το υπουργείο Οικονομικών, έτσι ώστε τα έσοδα από τις πάσης φύσεως ληστρικές επιδρομές, κατασχέσεις ή φόρους, να οδηγούνται απ” ευθείας στους δανειστές.
Την ίδια στιγμή, όπως συνέβαινε πάντοτε όταν δρομολογούταν μέτρα εξαθλίωσης και λεηλασίας των Ελλήνων από τις κυβερνήσεις τους (μνημόνια), βλέπουν το φως της δημοσιότητας υποθέσεις φοροδιαφυγής μεγάλο-γιατρών, αναφορές του επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης, ο οποίος φαίνεται πως έχει ανακαλύψει τον τρόπο εξάλειψης του δημοσίου χρέους (πηγή) κοκ. – έτσι ώστε να τοποθετείται η μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης, Έλληνες εναντίον Ελλήνων, χωρίς να προσέχουν τι ακριβώς διαδραματίζεται στο παρασκήνιο.
Εκθέσεις δε, όπως η πρόσφατη που τεκμηριώνει πως μόνο από τις μειώσεις των τιμών της ακίνητης περιουσίας χάθηκαν σχεδόν 2 τρις € στα χρόνια των μνημονίων, επί πλέον στην απώλεια των εισοδημάτων, στην κατάρρευση της αξίας των επιχειρήσεων, ειδικά των εισηγμένων στο χρηματιστήριο κοκ., δεν προβάλλονται σχεδόν καθόλου – ενώ ξεκινάει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στη Γερμανία, με πρώτα τα 14 αεροδρόμια, από τα οποία θα εισπραχθεί 1,5 δις €, αφού όμως προηγουμένως η Ελλάδα πληρώσει 2 δις € για να διενεργηθούν οι απαραίτητες επενδύσεις!
Τα 1,5 δις € βέβαια είναι σταγόνα στον ωκεανό, απέναντι στα χρήματα που πρόκειται να διατεθούν για την επόμενη κεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η οποία δεν ήταν απαραίτητη επτά μήνες πριν – στα 25 δις € που θα επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος, τα οποία αντιστοιχούν με 16,5 φορές τα 14 αεροδρόμια που θα ξεπουληθούν, οπότε με 231 τέτοια αεροδρόμια ή με δέκα ολόκληρα ετήσια ΕΝΦΙΑ.
Φυσικά θα ακολουθήσουν τα λιμάνια, η ενέργεια (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ), η ύδρευση και όλες οι άλλες κοινωφελείς, στρατηγικές ή κερδοφόρες επιχειρήσεις, καθώς επίσης όλα τα περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου που παραχωρήθηκαν στο, ιδιωτικού δικαίου, ΤΑΙΠΕΔ – όταν θα μπορούσαν να εισπραχθούν κατά πολύ περισσότερα χρήματα, εάν μετατρεπόταν σε μία συμμετοχική εταιρεία (Holding), εισάγοντας σωστά διαχωρισμένες θυγατρικές του σε κάποιο ξένο χρηματιστήριο.
Εάν η Ελλάδα κατάφερνε παράλληλα να εκδώσει ομόλογα, με αποδέκτες τους καταθέτες της, κατά το παράδειγμα της Ρωσίας (άρθρο), δεν θα είχε προφανώς ανάγκη κανένα μνημόνιο για να χρηματοδοτηθεί,πόσο μάλλον να ξεπουλήσει τα περιουσιακά της στοιχεία – κάτι που όμως δεν επιδιώκεται από την κυβέρνηση, ενισχύοντας τις υποψίες περί μίας αριστεράς Δούρειου Ίππου, στην υπηρεσία των διεθνών τοκογλύφων.
Περαιτέρω, το γεγονός ότι η κυβέρνηση έφερε το τρίτο μνημόνιο παραδόξως την τελευταία στιγμή, όταν δηλαδή δεν υπήρχε καθόλου χρόνος για να διαβαστεί από τους βουλευτές, επάνω από τα κεφάλια των οποίων κρεμόταν η δαμόκλειος σπάθη της άτακτης χρεοκοπίας της Ελλάδας, μαζί με την έξοδο της από την Ευρωζώνη, δημιουργεί μεγάλες αμφιβολίες – σε σχέση με τον πραγματικό ρόλο του πρωθυπουργού.
Πολύ περισσότερο, εάν συνδυάσει κανείς όλα μαζί τα παραπάνω γεγονότα – τα οποία δεν δίνουν μόνο την εντύπωση της λεηλασίας των υπερχρεωμένων με πάνω από 200 δις € Ελλήνων (στις τράπεζες και στο δημόσιο), καθώς επίσης του κράτους, αλλά κάτι πολύ χειρότερο.
Φυσικά κανένας δεν μπορεί να πιστέψει πως η Ελλάδα σχεδιάζεται να έχει την «τύχη» της πρώην Γιουγκοσλαβίας, με οικονομικά όπλα στη θέση των τότε στρατιωτικών – ούτε πως δρομολογείται μία γενοκτονία τεραστίων διαστάσεων, στα όρια της φυλετικής εκκαθάρισης.
Εν τούτοις, όλα όσα συμβαίνουν είναι πολύ δύσκολο να ερμηνευθούν διαφορετικά ή λογικά – κυρίως επειδή δεν μοιάζουν με τις ληστρικές επιδρομές του ΔΝΤ σε άλλες χώρες, όπως στην Τουρκία, στη Βραζιλία, στην Αργεντινή κοκ., όπου ο απώτερος στόχος του ήταν η επιβολή της συναίνεσης της Ουάσιγκτον (άρθρο).
Ολοκληρώνοντας, πολύ φοβόμαστε ότι είμαστε αντιμέτωποι με γεγονότα, τα οποία δεν περνούν καθόλου από το μυαλό ή από τη φαντασία μας – ειδικά εάν παραμείνουμε ουδέτεροι, θεωρώντας πως δεν θα μας συμβεί κάτι απόλυτα καταστροφικό, εάν τηρήσουμε επακριβώς τις προϋποθέσεις του τρίτου μνημονίου, έστω με τις τεράστιες θυσίες που απαιτούν. Μπορεί βέβαια να κάνουμε λάθος, αλλά οι ενδείξεις δεν παύουν να υπάρχουν όσο καλοπροαίρετοι και αν είμαστε – οπότε ο εφησυχασμός δεν είναι η καλύτερη στάση μας, ως υπεύθυνοι Έλληνες Πολίτες.
.
Υστερόγραφο: Μέχρι πρόσφατα φοβόμαστε πως ο κίνδυνος ήταν ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός, όπου θα κατέληγε η Ελλάδα σε μία πολύ χειρότερη θέση από τις Η.Π.Α. (ανάλυση). Σήμερα όμως, παρατηρώντας τις εξελίξεις, υποψιαζόμαστε πως κάτι τέτοιο θα ήταν το μικρότερο κακό – χωρίς όμως να μπορούμε να διακρίνουμε καθαρά τι ακριβώς μας επιφυλάσσεται.