Γράφει ο Μελέτης Μελετόπουλος
Πριν από 22 χρόνια, σαν αυτές τις ημέρες (10/12/1992) ενάμισι εκατομμύριο Έλληνες διαδήλωσαν στο Πεδίο του Άρεως, στο μεγάλο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία.
Από τους Αμπελόκηπους μέχρι τη Βικτώρια, κι από την Σταδίου μέχρι την Ευελπίδων, δεν έπεφτε καρφίτσα. Κατέβαιναν την λεωφόρο Αλεξάνδρας σχολεία από την Αττική, την Πελοπόννησο, την Βόρειο Ελλάδα, με πλακάτ που έγραφαν «Παύλος Μελάς» και πανώ με πατριωτικά συνθήματα. Αντίστοιχο πρωτοφανές συλλαλητήριο είχε πραγματοποιηθεί τις ίδιες ημέρες και στην Θεσσαλονίκη.
Το κεντρικό σύνθημα που δονούσε τα συλλαλητήρια ήταν «Η Μακεδονία είναι Ελληνική». Φυσικά και δεν εννοούσαν οι διαδηλωτές ότι η σκοπιανή επικράτεια «είναι ελληνική», όπως έσπευσαν να συκοφαντήσουν το σύνθημα οι γνωστοί «προοδευτικοί» μας διανοούμενοι, που αγαπούν και υπερασπίζονται όλες τις πατρίδες των άλλων εκτός από τη δική τους.
Άλλωστε, η λέξη «Μακεδονία» δεν θα αποδιδόταν ποτέ στο σχιζοειδές αλβανοσλαβικό κρατίδιο, που επιχείρησε εις μάτην να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι κατοικείται από τους απογόνους του Μεγαλέξαντρου, προκαλώντας μειδιάματα.
Το πλήθος διαδήλωνε διατρανώνοντας ότι η Μακεδονία, η δική μας Μακεδονία, είναι ελληνική, και ότι δεν δεχόμαστε κανείς να αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία στην πανάρχαιη ελληνική γη της Μακεδονίας.
Ως φοιτητής είχα ρωτήσει, πολλά χρόνια πριν, τον Γιουγκοσλάβο καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης Ντουζάν Σιντζάσκι για το μακεδονικό ζήτημα, και μου έδωσε την εξής απάντηση:
Ο Τίτο, ο ιστορικός ηγέτης της Γιουγκοσλαβίας, ήταν Κροάτης και, προκειμένου να μειώσει την Σερβία απέκοψε το νότιο τμήμα της και κατασκεύασε τεχνητό κρατίδιο με πρωτεύουσα τα Σκόπια.
Προκειμένου να του δώσει εθνική υπόσταση διακριτή από τα υπόλοιπα έθνη της Γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας, και προκειμένου να αποκρούσει τις βουλγαρικές διεκδικήσεις στην περιοχή αυτή που συνορεύει με την Βουλγαρία, ο Τίτο διαμόρφωσε μία πλαστή «μακεδονική» ταυτότητα, πείθοντας τους δυστυχείς βουλγαρόφωνους Σλάβους των Σκοπίων ότι κατάγονται από τους αρχαίους Μακεδόνες.
Ταυτόχρονα, ο Τίτο, συνεπής στην επίμονη γεωπολιτική επιδίωξη της εξόδου των Σλάβων στο Αιγαίο, υποδαύλισε την ιδέα της «Μακεδονίας του Αιγαίου», με υποτιθέμενη πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη. Χρησιμοποίησε δε προς τούτο τους 15.000 πρόσφυγες Σλαβομακεδόνες της οργάνωσης ΣΝΟΦ, που είχαν ενταχθεί κατά τον εμφύλιο πόλεμο στον ΕΛΑΣ, ο οποίος με τη σειρά του τους είχε τάξει την «Ανεξάρτητη Μακεδονία – Θράκη», η οποία θα συνενούτο με την Γιουγκοσλαβία και την Βουλγαρία σε μία παμβαλκανική σοσιαλιστική ομοσπονδία. Δηλαδή αυτό που οι Ευρωπαίοι αποκαλούν «Μακεδονική σαλάτα»…
Το κρατίδιο των Σκοπίων κληρονόμησε στο ακέραιο τις φαντασιώσεις αυτές, και ο ψευδοαλυτρωτισμός των «υπόδουλων Μακεδόνων αδελφών» όπως και η «φυσική κοιτίδα των Μακεδόνων Θεσσαλονίκη» συμπεριλαμβάνονται και αναπαράγονται στο εκπαιδευτικό τους σύστημα, στον επίσημο πολιτικό τους λόγο κ.λ.π. Αυτές οι βαθιές, ψυχιατρικού χαρακτήρα ρίζες του προβλήματος, φτάνουν στην πραγματικότητα μέχρι τον Μεσαίωνα κα την εγκαθίδρυση σλαβικών βασιλείων στην καρδιά της Βυζαντινής επικράτειας. Γι αυτό και ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου είχε αποκαλέσει το βαλκανικό πρόβλημα «περιπλόκως περιπλεγμένη περιπλοκή»…
Δυστυχώς, με τα Σκόπια λύση δεν φαίνεται στον ορίζοντα, και το μόνο που προς το παρόν μπορούμε να κάνουμε είναι να προσέχουμε…
Πηγή εφημ. “KontraNews”