Μισθολογικές ανισότητες, τρία χρόνια μετά
Πέμπτη βράδυ, 6 Οκτωβρίου 2011. Η τότε κυβέρνηση, έπειτα από μήνες διαβουλεύσεων, καταθέτει στη Βουλή πολυνομοσχέδιο στο οποίο περιλαμβάνεται και το ενιαίο μισθολόγιο. Στόχος είναι να εξαλειφθούν οι τεράστιες μισθολογικές ανισότητες μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων που έχουν τα ίδια προσόντα και την ίδια θέση, αλλά εργάζονται σε διαφορετικές υπηρεσίες του κράτους.
Σχεδόν τρία χρόνια μετά, οι ανισότητες παραμένουν σε μεγάλο βαθμό, παρά το γεγονός ότι το ενιαίο μισθολόγιο επέφερε σε αρκετές περιπτώσεις μειώσεις αποδοχών που ξεπερνούσαν το 30%. Στην κεντρική διοίκηση η κατάσταση δείχνει να έχει εξομαλυνθεί κάπως, με τις διαφορές να υπάρχουν αλλά να είναι μικρότερες απ’ ό,τι παλαιότερα. Εκεί, όμως, που φαίνεται ότι έχει χαθεί ο έλεγχος είναι όταν ξεκινάει κάποιος να συγκρίνει τις αποδοχές των υπαλλήλων της κεντρικής διοίκησης με εκείνων του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Δηλαδή, των εργαζομένων που απασχολούνται στους διάφορους εποπτευόμενους φορείς του Δημοσίου.
Τα προβλήματα, όμως, παραμένουν και στο εσωτερικό αρκετών υπουργείων. Από την ανάλυση των στοιχείων που έχουν δώσει τα ίδια τα υπουργεία στη Βουλή και τα έχει επεξεργαστεί ο βουλευτής της Ν.Δ. Λ. Αυγενάκης με την επιστημονική του ομάδα, προκύπτουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα για το τι συμβαίνει σε ολόκληρο το φάσμα της δημόσιας διοίκησης αναφορικά με τις αποδοχές των υπαλλήλων.
Ενα από τα πρώτα αξιοπερίεργα που συναντά κάποιος μελετώντας τα συγκεκριμένα στοιχεία είναι η μισθολογική αντιμετώπιση των εργαζομένων εντός του ίδιου υπουργείου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των διαφορών που υπάρχουν προέρχεται από το υπουργείο Οικονομικών. Τον προϋπολογισμό εξόδων του υπουργείου επιβαρύνουν άμεσα οι μισθολογικές δαπάνες διαφόρων υπηρεσιών και φορέων. Ετσι, οι 18 εργαζόμενοι της Γενικής Γραμματείας Συντονισμού λαμβάνουν –μεικτά– 2.178,44 ευρώ τον μήνα ο καθένας, όταν στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης το μέσο μηνιαίο κόστος των 50 υπαλλήλων είναι 1.887,46 ευρώ ανά εργαζόμενο.
Την ίδια ώρα, οι μόνιμοι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ) έχουν μεικτές μηνιαίες αποδοχές 2.390,22 ευρώ, όταν ο μεικτός μισθός των εργαζομένων Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΤΕ) είναι κατά 15 ευρώ μικρότερος (2.375,6 ευρώ) και της Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ) μόλις 108 ευρώ περισσότερα (2.498,35 ευρώ). Να σημειωθεί ότι οι μόνιμοι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (ΥΕ) έχουν μεικτές μηνιαίες αποδοχές 2.085,05 ευρώ.
Διαφορετική μισθολογική αντιμετώπιση εντός του ίδιου υπουργείου υπάρχει και στο υπουργείο Ανάπτυξης. Στην υπηρεσία Οικονομικού (Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών), ένας υπάλληλος ΠΕ έχει μεικτές μηνιαίες αποδοχές ύψους 2.685,78 ευρώ, ενώ στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου του υπουργείου ο αντίστοιχος υπάλληλος λαμβάνει 1.856 ευρώ μαζί με τα επιδόματα και τις εργοδοτικές εισφορές.
Η μισθολογική ισότητα εκτροχιάζεται πλήρως όταν γίνονται συγκρίσεις μεταξύ υπουργείων και ιδίως μεταξύ των εποπτευόμενων φορέων κάθε υπουργείου. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που επισήμως έχουν καταθέσει στη Βουλή τα διάφορα υπουργεία:
Σχεδόν τρία χρόνια μετά, οι ανισότητες παραμένουν σε μεγάλο βαθμό, παρά το γεγονός ότι το ενιαίο μισθολόγιο επέφερε σε αρκετές περιπτώσεις μειώσεις αποδοχών που ξεπερνούσαν το 30%. Στην κεντρική διοίκηση η κατάσταση δείχνει να έχει εξομαλυνθεί κάπως, με τις διαφορές να υπάρχουν αλλά να είναι μικρότερες απ’ ό,τι παλαιότερα. Εκεί, όμως, που φαίνεται ότι έχει χαθεί ο έλεγχος είναι όταν ξεκινάει κάποιος να συγκρίνει τις αποδοχές των υπαλλήλων της κεντρικής διοίκησης με εκείνων του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Δηλαδή, των εργαζομένων που απασχολούνται στους διάφορους εποπτευόμενους φορείς του Δημοσίου.
Τα προβλήματα, όμως, παραμένουν και στο εσωτερικό αρκετών υπουργείων. Από την ανάλυση των στοιχείων που έχουν δώσει τα ίδια τα υπουργεία στη Βουλή και τα έχει επεξεργαστεί ο βουλευτής της Ν.Δ. Λ. Αυγενάκης με την επιστημονική του ομάδα, προκύπτουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα για το τι συμβαίνει σε ολόκληρο το φάσμα της δημόσιας διοίκησης αναφορικά με τις αποδοχές των υπαλλήλων.
Ενα από τα πρώτα αξιοπερίεργα που συναντά κάποιος μελετώντας τα συγκεκριμένα στοιχεία είναι η μισθολογική αντιμετώπιση των εργαζομένων εντός του ίδιου υπουργείου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των διαφορών που υπάρχουν προέρχεται από το υπουργείο Οικονομικών. Τον προϋπολογισμό εξόδων του υπουργείου επιβαρύνουν άμεσα οι μισθολογικές δαπάνες διαφόρων υπηρεσιών και φορέων. Ετσι, οι 18 εργαζόμενοι της Γενικής Γραμματείας Συντονισμού λαμβάνουν –μεικτά– 2.178,44 ευρώ τον μήνα ο καθένας, όταν στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης το μέσο μηνιαίο κόστος των 50 υπαλλήλων είναι 1.887,46 ευρώ ανά εργαζόμενο.
Την ίδια ώρα, οι μόνιμοι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ) έχουν μεικτές μηνιαίες αποδοχές 2.390,22 ευρώ, όταν ο μεικτός μισθός των εργαζομένων Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΤΕ) είναι κατά 15 ευρώ μικρότερος (2.375,6 ευρώ) και της Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ) μόλις 108 ευρώ περισσότερα (2.498,35 ευρώ). Να σημειωθεί ότι οι μόνιμοι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (ΥΕ) έχουν μεικτές μηνιαίες αποδοχές 2.085,05 ευρώ.
Διαφορετική μισθολογική αντιμετώπιση εντός του ίδιου υπουργείου υπάρχει και στο υπουργείο Ανάπτυξης. Στην υπηρεσία Οικονομικού (Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών), ένας υπάλληλος ΠΕ έχει μεικτές μηνιαίες αποδοχές ύψους 2.685,78 ευρώ, ενώ στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου του υπουργείου ο αντίστοιχος υπάλληλος λαμβάνει 1.856 ευρώ μαζί με τα επιδόματα και τις εργοδοτικές εισφορές.
Η μισθολογική ισότητα εκτροχιάζεται πλήρως όταν γίνονται συγκρίσεις μεταξύ υπουργείων και ιδίως μεταξύ των εποπτευόμενων φορέων κάθε υπουργείου. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που επισήμως έχουν καταθέσει στη Βουλή τα διάφορα υπουργεία:
1. Απόφοιτος Δημοτικού (ΥΕ) του υπουργείου Ανάπτυξης έχει υψηλότερο μισθό (1.848 ευρώ) από υπάλληλο Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης που εργάζεται με σύμβαση αορίστου χρόνου στο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας που εποπτεύεται από το υπουργείο Εσωτερικών (1.610,91 ευρώ).
2. Σε εποπτευόμενο από το υπουργείο Ανάπτυξης οργανισμό οι μεικτές αποδοχές στελεχών σε αρκετές περιπτώσεις προσεγγίζουν ή και ξεπερνούν τα 3.300 ευρώ τον μήνα. Για παράδειγμα, στον Οργανισμό Βιομηχανική Ιδιοκτησίας, οι υπάλληλοι ΠΕ έχουν μέσο μεικτό μισθό 3.381 ευρώ.
3. Στο υπουργείο Περιβάλλοντος για υπάλληλο ΠΕ ο μέσος μισθός είναι 2.033 ευρώ, ενώ στο εποπτευόμενο από το υπουργείο Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας ο μέσος μισθός για υπάλληλο με τα ίδια τυπικά προσόντα είναι 2.540 ευρώ.
4. Στο υπουργείο Ανάπτυξης ο μέσος μεικτός μισθός της κατηγορίας πανεπιστημιακής εκπαίδευσης είναι 2.672 ευρώ. Στο εποπτευόμενο από το υπουργείο Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) ο μέσος μισθός της ίδιας εκπαιδευτικής κατηγορίας είναι 3.326,2 ευρώ.
5. Ο μέσος μισθός υπαλλήλου στο Κέντρο Διεθνούς Οικονομικού και Ευρωπαϊκού Δικαίου κατηγορίας ΔΕ ήταν 2.002,45 ευρώ, όταν στον οργανισμό Invest in Greece (και οι δύο εποπτεύονται από το υπουργείο Ανάπτυξης) ο μέσος μισθός υπαλλήλου ΔΕ ήταν στα 1.496 ευρώ.
Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι η προσπάθεια εναρμόνισης των αποδοχών σε ολόκληρο το φάσμα του Δημοσίου δεν έχει αποδώσει έως τώρα τα επιθυμητά αποτελέσματα. Γι’ αυτό και η τρόικα έχει ζητήσει από την κυβέρνηση να επανεξετάσει το πλαίσιο του ενιαίου μισθολογίου και να το καταστήσει δικαιότερο, χωρίς να επέλθει κάποιο δημοσιονομικό κενό.
πηγή:kathimerini.gr