Της Κατερίνας Τσαμούρη
Σήμερα, η Ελλάδα βιώνει κρίση. Όχι μόνο οικονομική κρίση. Κρίση αξιών, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική κρίση. Τα κυριότερα θύματα αυτής; Μα φυσικά η νέα γενιά, που βλέπει τα όνειρά της να ναυαγούν, με αποτέλεσμα να ψάχνει απεγνωσμένα μια σανίδα σωτηρίας. Την τελευταία φαίνεται πως προσφέρει το εξωτερικό, που με τις δυνατότητες για εκπαίδευση και εύρεση εργασίας που διαθέτει, αποτελεί πόλο έλξης για τους νέους.
Πιο αναλυτικά, στην Ελλάδα του σήμερα, 2 στους 3 Έλληνες με το που τελειώσουν το να εξασφαλίσουν μια θέση σε ένα Πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Άλλοι πάλι, φεύγουν από τη πατρίδα για μεταπτυχιακές σπουδές. Εκεί άλλωστε τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η ποιότητα ζωής και εκπαίδευσης είναι καλύτερη, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις εργασίας που τους περιμένουν μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους. Άλλωστε, στις δουλειές έξω –εκτός από τους υψηλούς σε γενικές γραμμές μισθούς- υπάρχει δυνατότητα εξέλιξης, πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει στην Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας.
Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση επιμένει ότι το χειρότερο κομμάτι της οικονομικής κρίσης πέρασε και πως η ανάκαμψη έχει αρχίσει να γίνεται ορατή, η Ελλάδα συνεχίζει να έχει την υψηλότερη ανεργία στην ευρωζώνη. Πριν από 3,5 χρόνια, όταν το πρώτο πακέτο διάσωσης δόθηκε στην Ελλάδα, η ανεργία ήταν στο 12%. Τώρα που παρατηρείται η «ανάκαμψη», το ποσοστό έχει φτάσει στο 27%. Στις ηλικίες μάλιστα των 16-25 αγγίζει το 64,2%.
Ως εκ τούτου, όλο και περισσότεροι νέοι βλέπουν ως μόνη διέξοδο το εξωτερικό, με αποτέλεσμα τα πιο φωτεινά μυαλά να φεύγουν, αφού ίσως μόνο εκεί θα έχουν ευκαιρίες να εξελιχθούν και να προσφέρουν. Χαρακτηριστικό είναι ότι η μετανάστευση των Ελλήνων προς τη Γερμανία και τη Βρετανία αυξήθηκε κατά 40% τον περασμένο χρόνο.
Αξίζει να σημειωθεί σε αυτό το σημείο, ότι ακόμα και το BBC έκανε λόγο για «διαρροή μυαλών» από την Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο βέβαια το γεγονός ότι Βρετανικό Μέσο παρατηρεί αυτή την ατέρμονη μετανάστευση των νέων της Ελλάδας, αφού η χώρα τους αποτελεί το πρώτο στις προτιμήσεις τους προορισμό.
Τα αίτια λοιπόν και τα γεγονότα γνωστά. Το ερώτημα είναι μέχρι πότε η Ελλάδα θα αφήνει τα λαμπρά μυαλά της να φεύγουν και να μεσουρανούν στο εξωτερικό, αφήνοντάς την εκτεθειμένη στα «ανθρώπινα αρπακτικά» που πλουτίζουν εις βάρος της; Μέχρι πότε θα περιμένει η χώρα μια αλλαγή από το «νέο αίμα», όταν αυτό την εγκαταλείπει σε μια ύστατη προσπάθεια επιβίωσης; Άραγε, μέχρι πότε η Ελλάδα θα χάνει τα παιδιά της;
πηγή:star.gr