Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εν ενεργεία και εν αποστρατεία των ΕΔ και των ΣΑ.
Το περασμένο Σάββατο 9 Μαρτίου και ώρα 16.00΄, παρά το δύσκολο της αργίας και της ώρας, 25.000 περίπου συνάδελφοι συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία Συντάγματος, στο ενωτικό κάλεσμα όλων των ενώσεων των εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελεχών και των ορφανικών οικογενειών, μαζί σαν μια γροθιά. Πρωτοφανές το συναίσθημα. Μοναδική η εμπειρία. Δακρύσαμε αντικρίζοντας τους βετεράνους μας.
Κανένα τηλεοπτικό κανάλι δεν έδειξε τη μαζικότητα της συγκέντρωσης, τον παλμό των συναδέλφων, τη συνύπαρξη νέων στρατιωτικών με τους γεροντότερους ηγήτορές μας, εκπαιδευτές μας, καθηγητές μας, πατεράδες, μανάδες, παππούδες και γιαγιάδες μας.
Αυτή είναι αγαπητοί συνάδελφοι η επιτυχία μας. Όσο δεν μας δείχνουν αυτοί, τόσο γινόμαστε πιο δυνατοί εμείς. Off αυτοί, on εμείς. Δύναμή μας είναι η ενότητά μας, η συσπείρωσή μας, ο κοινός στόχος, ο κοινός σκοπός. Αυτό φοβούνται. Δεν θα σταματήσουμε όμως, γιατί είμαστε πολλοί. Μπορούμε να γίνουμε ακόμη περισσότεροι. Και θα γίνουμε. Δυναμώνουμε μέρα με τη μέρα. Πέτυχαν το ακατόρθωτο. Μας συσπείρωσαν. Τους ευχαριστούμε μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας. Δεν λυγίζουμε στην τρομοκρατία και στον εκφοβισμό. Ακόμη και τη στολή να μας βγάλουν δεν θα πάρουν την ψυχή μας, γιατί είναι Ελληνική.
Η Αθήνα έκανε την αρχή. Η κόρη του Θερμαϊκού συνεχίζει. Αύριο στη Θράκη μας, στην Κρήτη μας, στο Καστελόριζό μας. Παντού από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα. Σύντομα. Είμαστε και θα παραμείνουμε ενωμένοι. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει το ποτάμι που ξεκίνησε. Το πρόσημό του είναι θετικό. Φουσκώνει. Αντρειώνεται. Γίνεται χείμαρρος. Οι συνάδελφοι περιμένουν. Αρχίσαμε. Συνεχίζουμε. Δεν φοβόμαστε να διεκδικήσουμε το αυτονόητο. Εκπαιδευόμαστε για τα δύσκολα. Αυτά είναι εύκολα. Τίποτα για μας. Δεν φοβόμαστε να πούμε δυνατά: «φτάνει πια στην εξαθλίωση του Ελληνικού λαού», «δεν αντέχουμε άλλο», «αλλάξτε ρότα», «υψώστε τείχος στους ξένους κατακτητές», «Ελλάδα χωρίς Τροϊκάνες δανειστές θα υπάρξει, Ελλάδα χωρίς Έλληνες δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ», «ο Έλληνας δεν πουλιέται, δεν εξαγοράζεται και δεν υποδουλώνεται», «η Ελλάδα δεν πωλείται», «Έλληνες είμαστε όλοι εμείς, οι στρατιωτικοί, οι αστυνομικοί, οι λιμενικοί, οι πυροσβέστες, οι, δικαστικοί, οι εκπαιδευτικοί, οι γιατροί, οι εργαζόμενοι συγγενείς μας, οι αγρότες πατεράδες μας, οι φοιτητές, οι μαθητές, τα παιδιά και τα εγγόνια μας».
Οι γεροντότεροι αναπολείτε τα 40 και πλέον καλύτερά σας χρόνια που δώσατε, χωρίς ανταμοιβή, υπηρετώντας με τιμή και περηφάνια στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας. Μα για ποιους; Βλέπετε σήμερα ότι οι πολιτικοί μας, σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν. Αύριο εμάς και τους εκατομμύρια Έλληνες γέροντες συμπολίτες μας. Μην ψάχνετε να βρείτε την απάντηση σε αυτούς που μας έφεραν σε αυτή την κατάντια. Την απάντηση θα τη βρείτε στο διπλανό σας, στο γείτονά σας, στον άγνωστο που σας συναντά στο δρόμο και σας σφίγγει το χέρι. Σε αυτόν για τον οποίο ο Έλληνας στρατιωτικός είναι παράδειγμα και υπόδειγμα. Μαζί του θα πορευθούμε. Του ανοίγουμε την αγκαλιά μας. Τον φέρνουμε κοντά μας.
Μην λυγίσετε. Σταθείτε όρθιοι. Σας έχουμε ανάγκη. Σας χρειαζόμαστε. Μας διδάξατε στα στρατόπεδα. Μας διδάσκετε τώρα στη ζωή. Πρέπει να βαδίσουμε χέρι χέρι. Σφιχτά. Πρέπει όλοι μαζί εν ενεργεία, απόστρατοι, Έλληνες πολίτες να δώσουμε τη μάχη μας. Αρκεί να το πιστέψουμε. Ε ναι λοιπόν. Το πιστεύουμε.
Φτιάχνουμε μια μεγάλη ανθρώπινη αλυσίδα. Σε όλη την Ελλάδα. Αγκαλιάζουμε την Ελλάδα. Προστατεύουμε την Ελλάδα. Το μήνυμα πρέπει να τρέξει γρήγορα. Τι να τα κάνουμε μωρέ απαράδεκτοι εμείς τα κανάλια; Η φωνή μας να είναι καλά, η ψυχή και τα πόδια μας. Βαστάμε. Αντέχουμε.
Η χειρότερη ποινή που μας επιβάλλετε είναι οι 1.500.000 άνεργοι συμπολίτες μας, οι 4.000 Έλληνες που αυτοκτόνησαν, οι δεκάδες συμπολίτες μας που αυτοκτονούν κάθε μέρα, που πένονται. Τα παιδιά και τα εγγόνια μας που δεν έχουν δουλειά, η παιδεία, η υγεία, η δικαιοσύνη, οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας που αποδυναμώνονται και ανισχυροποιούνται.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι. Κυρίες και κύριοι. Δεν έχουμε χρόνο. Τίποτε δεν χάθηκε. Βάζουμε μπρος να επανακτήσουμε τα πρόσκαιρα δοσμένα. Σήμερα είμαστε εδώ στην πανέμορφη πλατεία Αριστοτέλους πάνω από 10.000 άτομα. Τρέχουμε σαν φως. Δουλεύουμε σαν πυραμίδα. Απομονώνουμε ότι μας χωρίζει. Κρατάμε μόνο ότι μας ενώνει. Από αύριο κιόλας ενεργοποιούμαστε, σχεδιάζουμε, μιλάμε με τους συμπολίτες μας. Τι να τα κάνουμε τα ψηφίσματα και τα έγγραφα; Είδαμε τα αποτελέσματά τους. Ανοίγουμε όλοι τις ατζέντες μας. Ξεσκονίζουμε τις σελίδες τους. Παίρνουμε τηλέφωνα. Καταγράφουμε ονόματα. Περιμένουμε την επόμενη συνάντησή μας και θα πρέπει να είμαστε οι 10πλάσιοι. Είμαστε σίγουροι ότι θα είμαστε. Πολεμάμε για τις αξίες, τα ιδεώδη και τα ιδανικά του Έθνους μας. Η 25η Μαρτίου πλησιάζει. Είμαστε και θα παραμείνουμε Έλληνες.
Κλείνοντας μοιράζομαι μαζί σας τα λόγια του Μαχάτμα Γκάντι: «Πρώτα σε αγνοούν. Μετά σε κοροϊδεύουν. Μετά σε πολεμούν και μετά νικάς». Ε ναι λοιπόν. Μας αγνόησαν. Μας κορόιδεψαν. Μας πολεμούν μα στο τέλος ο Ελληνικός λαός θα νικήσει. Θα ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι. Θα φέρει πάλι τη Δημοκρατία στη Χώρα που τη γέννησε.
Σας ευχαριστώ ιδιαίτερα. Να είστε καλά.