Έχουμε δίπλα μας και το κράτος-συμμορία

Αντί να αλληλοϋβριζόμαστε, ας θυμηθούμε δημόσιες ομολογίες των εχθρών μας και ας οργανώσουμε αλλιώς το μέλλον μας

Aπό τον
Φαήλο Μ. Κρανιδώτη*

Είναι νωρίς να μιλήσουμε για όλες τις ευθύνες, αφού οι αρμόδιοι δεν έχουν ακόμη συντάξει το πόρισμά τους για την εκατόμβη της Ραφήνας. Υπάρχουν όμως πράγματα που γνωρίζουμε, δεν είναι τωρινά και πρέπει να μιλήσουμε γι’ αυτά χωρίς μισόλογα. 

Πάντοτε θα υπάρχει τα καλοκαίρια, ειδικά στον καύσωνα ή στους ισχυρούς ανέμους, κίνδυνος πυρκαγιάς. Δεν είναι μόνον οι σπινθήρες από το δίκτυο της ΔΕΗ, οι οικοπεδοφάγοι, οι ανόητοι που θέλουν μπάρμπεκιου στο δάσος, οι παράνομες χωματερές.

Δυστυχώς, κοινό μυστικό, έχουμε δίπλα μας και το κράτος-συμμορία. Στις 3 Νοεμβρίου του 1996 μια θωρακισμένη λιμουζίνα στούκαρε σε έναν τοίχο στο Σουσουρλούκ.

 Στο αυτοκίνητο, όπλα, ναρκωτικά. Κρατικά έγγραφα, τραυματίας μούτρο βουλευτής και τρεις νεκροί, ο υποδιευθυντής της Ασφάλειας Κωνσταντινούπολης, η αεροσυνοδός ερωμένη του και ένας παρακρατικός Γκρίζος Λύκος, ο διαβόητος Αμπντουλάχ Τσατλί, συνεργάτης και του παρ’ ολίγον δολοφόνου του Πάπα, του Μεχμέτ Αλί Αγκτσά, φονιάς και ναρκέμπορος. Συνεργάτης του, ο Σεντάντ Μπουτζάκ, λίγες ημέρες μετά το φονικό τροχαίο, αποκάλυψε σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό ΗΒΒ, εμφανίζοντάς το ως «πατριωτική υπηρεσία», ότι ο Τσατλί ευθυνόταν και για τον εμπρησμό των ελληνικών νησιών το 1994. Το θυμάμαι σαν τώρα.

Οι αποκαλύψεις αυτές δημοσιεύτηκαν την επομένη στην εθνικιστική εφημερίδα «Γενί Σαφάκ», η οποία κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Εμείς κάψαμε τη Ρόδο». Στην κηδεία του Τσατλί πήγαν σύσσωμη η ΜΙΤ και η Τσιλέρ, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Αγκυρας.
Τον Δεκέμβριο του 2011 ο Μεσούτ Γιλμάζ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Μπιργκιούν» μεταξύ άλλων είπε: «Ολοι οι πρωθυπουργοί, όταν τελειώνει η θητεία τους και έρχεται νέος πρωθυπουργός, τον ενημερώνουν σχετικά με το πού και πώς χρησιμοποιήθηκαν τα μυστικά κονδύλια. Και εγώ ενημέρωσα σχετικά τον διάδοχό μου και οι προκάτοχοί μου έπραξαν το ίδιο. 

Οι Ερμπακάν, Ετσεβίτ και Ντεμιρέλ ενημέρωσαν τους διαδόχους τους για τα μυστικά κονδύλια. Μόνο η Τσιλέρ δεν μοιράστηκε τις πληροφορίες για τη διάθεση μυστικών κονδυλίων την περίοδο που ήταν πρωθυπουργός. Υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά όπου, πέρα των μυστικών κονδυλίων, όλες οι πληροφορίες είναι διαθέσιμες. Και κρατικά μυστικά είναι τα σχετικά με την απόπειρα για πραξικόπημα στο Αζερμπαϊτζάν και τα αντίποινα στα δάση της Ελλάδας».

Να θυμηθώ και τον μεμέτη στη Χίο, που τον πιάσανε για εμπρησμό και με μια βαλίτσα λεφτά, δικάστηκε για πλημμέλημα, καταδικάστηκε σε εξαγοράσιμη ποινή, την οποία εξαγόρασε με τα λεφτά της βαλίτσας! Πώς δικαιολογήθηκε; «Κρύωνα, είπε, κι άναψα φωτιά». Λεπτομέρεια, ήταν Αύγουστος.
Τι έκανε για όλα αυτά το φοβερό ΥΠΕΞ μας; Συνήθως τίποτα. Για τη δήλωση Γιλμάζ μιλάμε πως έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα. 
Διατύπωσε ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ κοτζάμ ερώτημα κι ύστερα ρούφηξε το αβγό του. Σείστηκε η ανατολική Μεσόγειος.

Σύντομα, όταν θα ξέρουμε όσα είναι αναγκαία για τη Ραφήνα, θα πούμε πολλά, για την εκπαίδευσή μας, για το πώς οικοδομούμε, για τις μάντρες που αποκλείουν παραλίες, για τους διαγωνισμούς με μόρια σε... αναπήρους, για τον ηρωισμό των πυροσβεστών με ελλείψεις σε μέσα, τον ρόλο των δήμων και της αφασικής Περιφέρειας. 
Θα πούμε πολλά και θα κάνουμε περισσότερα, διότι μιλάμε για δεκάδες δολοφονίες αθώων.

Όμως τι κάναμε για όσα προηγήθηκαν; Ποιος τιμωρήθηκε για το 2007 και τη δολοφονία τόσων ανθρώπων στην Ηλεία; Οι ταυτόχρονες πολυάριθμες εστίες εκείνης της περιόδου βοούν γι’ αυτό, που δεν χρειάζεται να είσαι πραγματογνώμονας της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. 

Μια σοβαρή χώρα θα είχε κυνηγήσει στα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου τους υπευθύνους, που προσπάθησαν να αποσταθεροποιήσουν τότε τη χώρα. Μια σοβαρή ΕΥΠ θα τους είχε περάσει κολάρο από ένα «νοτιοαφρικανικό περιδέραιο». Τώρα όμως είναι απασχολημένη.

                                             Ψάχνει τους πράκτορες της τσαρικής Οχράνα που χρηματοδοτούν τους «φασίστες» των συλλαλητηρίων με πιροσκί και ρούβλια από Monopoly, που χαλάνε τη μακεντόνσκι μόστρα του Βαρουφάκη Νο 2 στο ΥΠΕΞ.
Αντί να αλληλοϋβριζόμαστε, ας τα θυμηθούμε όλα αυτά. Ας θυμηθούμε τις δημόσιες ομολογίες των εχθρών μας και ας οργανώσουμε αλλιώς το μέλλον μας. Αφορά το κοινό μας σπίτι. Το μόνο μας σπίτι. Την Ελλάδα.

*Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
www.neadexia.gr

πηγή:https://www.dimokratianews.gr/content/88715/ehoyme-dipla-mas-kai-kratos-symmoria

Ζητείται επειγόντως ΗΓΕΤΗΣ! Η Ελλάδα δεν κλυδωνίζεται! Έχει βρει σε ύφαλο! Βυθίζεται !!

 Υπέρ της πατρίδος το παν!

Η κατάσταση σε μια χώρα δεν επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Αν κάποιος κάνει τον κόπο και πειθαρχήσει συναισθηματικά ώστε να εξετάσει αμερόληπτα τα δεδομένα, μπορεί να αντιληφθεί αν η εθνική ναυς ακολουθεί τη σωστή ρότα ή αν κλυδωνίζεται επικίνδυνα και τα στεγανά της πλημμυρίζουν με θαλασσόνερα.

Η Ελλάδα δεν κλυδωνίζεται. Έχει βρει σε ύφαλο. Βυθίζεται. Η οικτρή κατάληξη που δείχνει ότι θα έχει το συλλογικό ταξίδι οφείλεται στους ανίκανους, ανέμπνευστους, ανεπάγγελτους, αποκομμένους από την κοινωνία, ετερόφωτους και ξενόδουλους καπετάνιους. Η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες πάσχει από ηγεσία. 

Εκεί όπου θα έπρεπε να υπάρχει πνευματικό και ηθικό εκτόπισμα και να φωτοβολεί η αρετή, χάσκει μέλαινα η οπή της χειριστοκρατίας, του κομματισμού, της αμηχανίας απέναντι και στα έκτακτα γεγονότα και στην καθημερινότητα των πολιτών.
Η πατρίδα μας χάνεται σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση και οι θολές φιγούρες των πνευματικά ολίγιστων προσπαθούν να συγκαλύψουν την τραγική αλήθεια με μπαγιάτικες δημοκοπίες και αφόρητα κλισέ που έχουν ξεπεραστεί εδώ και καιρό σ' Ανατολή και Δύση.

Το κράτος καταρρέει, οι πολίτες εγκαταλείπουν τη χώρα την ίδια στιγμή που πραγματοποιείται εποικισμός από αλλόφυλα και αλλόθρησκα στοιχεία. Ο πληθυσμός φθίνει. Η αχρηστία της πολιτικής ηγεσίας μάς έχει φτάσει σε σημείο να μετράμε απώλειες πολέμου σε ειρηνική περίοδο! Περίπου στο εκατομμύριο υπολογίζονται εκείνοι που λόγω της οικονομικής κρίσης μετανάστευσαν στο εξωτερικό για το μεροκάματο. Η υπογεννητικότητα αποξηραίνει τον εθνικό κορμό και δίπλα η Τουρκία θεριεύει κι αγριεύει. 
Εθνική κυριαρχία δεν ασκείται. Ακόμα και για τα φραγκοδίφραγκα πρέπει πρώτα να δώσουν άδεια οι ξένοι, που βιάζονται να εκποιηθεί ό,τι έχει και δεν έχει το καθημαγμένο κράτος.

Οι Έλληνες έχουν αφεθεί τόσο στην τύχη τους ώστε μια πλημμύρα πνίγει δεκάδες, μια πυρκαγιά προκαλεί εκατόμβη και η εγκληματικότητα σαρώνει κάθε τετραγωνικό εκατοστό της επικράτειας. 

Για όλα τα παραπάνω και πολύ περισσότερα χρειάζεται επειγόντως ΗΓΕΤΗΣ! Η Ελλάδα έχει την άμεση ανάγκη ενός αναστήματος σαν αυτό του Καποδίστρια, που θα αναλάβει τα ηνία της πολιτικής εξουσίας και θα περισώσει ό,τι μπορεί να περισωθεί δίνοντας θάρρος, έμπνευση και το δικό του καλό προσωπικό παράδειγμα στον φιλότιμο λαό μας. Να τα γκρεμίσει όλα και να τα χτίσει όλα από την αρχή.

Στην κατ' ευφημισμόν πνευματική «ελίτ» της Ελλάδας, που πάντα εξαρτάται από το δημόσιο χρήμα, αρέσουν τα μισόλογα, οι υπεκφυγές και οι δημόσιες σχέσεις με όσους έχουν καταστρέψει έθνος και λαό. Γι' αυτό προσπαθεί να περάσει την παραπλανητική ιδέα ότι «φταίει το σύστημα». 
Εωσφορικής συλλήψεως σοφιστεία ετούτο. Λες και το περιβόητο «σύστημα» φτιάχτηκε από μόνο του ή προσγειώθηκε εν μέσω νεφέλης στην Ελλάδα. 

Αυτό το «σύστημα» το σκαρφίστηκαν άνθρωποι:

. Και τους νόμους περί ευθύνης υπουργών

. Και το άρθρο του Συντάγματος που απαγορεύει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων 

. Και τα προνόμια των συνδικαλιστών 

. Και τη μη λογοδοσία του Δημοσίου προς τους πολίτες. 

Κυβερνητικά στελέχη περικύκλωσαν με νομοσχέδια, προεδρικά διατάγματα και συνταγματικά άρθρα τούς πολίτες και πήραν πράσινο φως από τους πρωθυπουργούς για να το κάνουν αυτό. 

Οι άνθρωποι που πρωταγωνίστησαν στην παρακμή έγραψαν και υπέγραψαν την καταδίκη μας και αυτοί πρέπει να εξοβελιστούν από τον δημόσιο βίο. Αλλάζοντας τα πρόσωπα αλλάζει και το «σύστημα». 

Μόνο ένας νέος, πραγματικός ηγέτης με εθνικό σχέδιο, γνώσεις, ηθική και πολιτική υπεροχή, έξωθεν καλή μαρτυρία και εμπεριστατωμένη άποψη για τον διεθνή περίγυρο της Ελλάδας θα μπορούσε να μας βγάλει από τη λάσπη που μας πνίγει, να μας γλιτώσει από τη λαίλαπα των μετρίων που αυτοσυστήνονται ως... αρχηγοί και οι άλλοι κάνουν πως τους πιστεύουν. Η πικρή αλήθεια είναι ότι με τους υπάρχοντες έχουμε φτάσει όχι στο παρά πέντε, αλλά στο και πέντε της Ιστορίας. 

Ένας ικανός κυβερνήτης θα μπορούσε να κάνει πολλά για την Ελλάδα, αν είχε και τις δυνατότητες για να το πράξει - χωρίς εμπόδια τυπικού χαρακτήρα. Χωρίς να του δένουν τα χέρια οι νόμοι (κυρίως της Μεταπολίτευσης) που συγκαλύπτουν τη διαφθορά. Να μπορέσει, πριν απ' όλα, να διευκολύνει τις Αρχές να απονείμουν δικαιοσύνη για όλα όσα έχουν διαπράξει σε βάρος του Ελληνισμού οι επίορκοι εκλεγμένοι και μη. Να έχει έκτακτες εξουσίες ώστε να στείλει για τα περαιτέρω όλους εκείνους που καλύπτουν σήμερα τον παράνομο πλουτισμό τους και τα άλλα εγκλήματά τους πίσω από παραγραφές και νομικίστικα τερτίπια. Να ξαναφτιάξει τη χώρα σε σωστά θεμέλια. Χωρίς κομματικές αγκυλώσεις, χωρίς χωροταξικές παρανομίες και, κυρίως, να βάλει τέλος στην ανομία.

Ύψιστος νόμος, η σωτηρία της πατρίδας! 

Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Όμως, για να μπορέσει να τα γκρεμίσει όλα και να τα ξαναχτίσει, πρέπει να έχει υπερεξουσίες που δεν προβλέπονται από το υπάρχον πολίτευμα. Εκτός κι αν στηριχθεί διακομματικά και με ευρύτατη πλειοψηφία, για να σωθεί ό,τι σώζεται. 

Όμως τα υπάρχοντα κόμματα δεν έχουν δείξει τέτοια διάθεση. Νοιάζονται μόνο για τη νομή της εξουσίας. Η εύρεση εθνικού κυβερνήτη αντάξιου της ελληνικής Ιστορίας δεν είναι απλά μια ευχή, αλλά προϋπόθεση επιβίωσης στον σκληρό κόσμο μας. Και μια τέτοια προσωπικότητα θα έπρεπε να στηριχτεί από όλους. Για την ώρα, μια τέτοια μορφή δεν φαίνεται στον ορίζοντα...

πηγή:https://www.dimokratianews.gr/content/88770/ziteitai-igetis

Επίσκεψη Αρχηγού ΓΕΣ στην ΠΕ της 88 ΣΔΙ

Την Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής, επισκέφθηκε τη νήσο Λήμνο, Περιοχή Ευθύνης της 88 Στρατιωτικής Διοίκησης (88 ΣΔΙ «ΛΗΜΝΟΣ»).

Ο Αρχηγός κατά την επίσκεψή του:

- Παρέστη στην τελετή ορκωμοσίας των Οπλιτών Θητείας της 2018 Δ΄ ΕΣΣΟ, στο Στρατόπεδο «ΥΠΙΛΑΡΧΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΡΔΑΜΗΛΑ» και στη συνέχεια ενημερώθηκε για την πρόοδο εργασιών, των υπό κατασκευή ξενώνων και στρατιωτικών οικιών Επαγγελματιών Οπλιτών (ΣΟΕΠΟΠ) στη Μύρινα.

- Πραγματοποίησε ομιλία στο προσωπικό του Σχηματισμού, συνεχάρη αυτό για τον επαγγελματισμό και την αισιοδοξία που το διακρίνει και το ενημέρωσε για την πραγματοποίηση σειράς δράσεων, στο πλαίσιο της ανακήρυξης του 2018 ως «έτος Μέριμνας Προσωπικού». Επιπλέον, αναφέρθηκε στην αξία της συνεχούς επιχειρησιακής εκπαίδευσης και του ρόλου του Στρατού Ξηράς ως παράγοντα αποτροπής.

#ΕλληνικόςΣτρατός, #HellenicArmy, #Μεριμνούμε, #WeCare, #Αποτρέπουμε, #WeDeter.

ΥΠΕΘΑ: Ψευδείς οι ισχυρισμοί της ΠΟΕΔΗΝ για σοβαρά λάθη στην περισυλλογή των πυρόπληκτων και την περίθαλψη των εγκαυματιών - Τα στοιχεία την διαψεύδουν.

Απάντηση ΥΠΕΘΑ στους ψευδείς ισχυρισμούς της ΠΟΕΔΗΝ

 Με ψευδείς ισχυρισμούς και χωρίς ντροπή, η κατευθυνόμενη ΠΟΕΔΗΝ επιτίθεται στις Ένοπλες Δυνάμεις για να πλήξει τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Καμμένο.

Τα στοιχεία όμως τη διαψεύδουν. Η Φρεγάτα «ΕΛΛΗ» όχι μόνο κατέπλευσε έγκαιρα στη θαλάσσια περιοχή της Ανατολικής Αττικής, αλλά ανέλαβε το έργο συντονισμού των υπολοίπων πλωτών μέσων που βρίσκονταν στην περιοχή.

Όσον αφορά την κατανομή των εγκαυματιών και των τραυματιών στα νοσοκομεία, η ΠΟΕΔΗΝ γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους ότι δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Τα Στρατιωτικά νοσοκομεία ετέθησαν σε άμεση ετοιμότητα. Το Υπουργείο Υγείας ζήτησε μόνο τη διάθεση δύο ασθενοφόρων. Νοσηλεύτηκαν 14 περιστατικά όπως ζητήθηκε.

Σοβαρά λάθη του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στην περισυλλογή των πυρόπληκτων και την περίθαλψη των εγκαυματιών.

ΑΘΗΝΑ 27/7/2018
ΑΡ. ΠΡΩΤ.: 589

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σοβαρά λάθη του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στην περισυλλογή των πυρόπληκτων και την περίθαλψη των εγκαυματιών

Ο κος Καμμένος έστειλε σκάφη για να περισυνελλέξει τους πυρόπληκτους από το Μάτι και το Κόκκινο Λιμανάκι 6 ώρες μετά χωρίς να συνοδεύονται από γιατρούς για να κάνουν τη διαλογή στην επιβίβαση
Προηγήθηκαν οι πιο δυνατοί και όχι οι τραυματίες
Τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία ήταν σε επιφυλακή χωρίς τελικά να διακομισθεί ούτε ένας εγκαυματίας αν και έγινε χαμός

Ο κος Καμμένος αυτοαποθεώνεται ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας τα έκανε όλα τέλεια στην αντιμετώπιση της πύρινης λαίλαπας στην Ανατολική Αττική την Δευτέρα 23/7/2018.
Μάλιστα ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ότι εκείνη την ημέρα τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία ήταν σε επιφυλακή.
Η πραγματικότητα είναι ότι υπήρξε ανικανότητα και ανεπάρκεια στη διαχείριση της κρίσης και ειδικότερα των εγκαυματιών και τραυματιών από τη φωτιά.
Στα Στρατιωτικά Νοσοκομεία που υποτίθεται ήταν σε ετοιμότητα, δεν διακομίσθη ούτε ένας εγκαυματίας ή τραυματίας από τις πυρκαγιές. Ήταν σε ετοιμότητα για επικοινωνιακούς λόγους και πολιτικές σκοπιμότητες. Στο Ναυτικό Νοσοκομείο, στο 251, στο 401 και στο ΝΙΜΤΣ γιατί δεν διακομίστηκε κανείς εγκαυματίας, αν και ήταν πιο κοντά στη φωτιά από τον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ και διακομίστηκαν όλα τα περιστατικά στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ και το ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ που έγινε χαμός;
Οι τραυματίες και εγκαυματίες που διακομίστηκαν στο ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ Νοσοκομείο μας κατήγγειλαν ότι έμειναν επί ώρες στη θάλασσα και τα πρώτα σκάφη του στρατού και του λιμενικού τους πλησίασαν έξι ώρες μετά. Μάλιστα μετά τα ιδιωτικά
Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι ο κος Καμμένος δεν φρόντισε τα σκάφη του στρατού και του Λιμενικού να συνοδεύονται από ένα στρατιωτικό γιατρό για να κάνει την διαλογή των πυρόπληκτων που επιβαίνουν στα σκάφη. Να προηγούνται οι βαρύτερα τραυματίες.
Τα σκάφη στάθηκαν 10 μέτρα μέσα στο νερό της θάλασσας στις παραλίες Μάτι και Κόκκινου Λιμανιού. Όποιος πυρόπληκτος ήταν πιο γρήγορος και πιο δυνατός έφθανε πρώτος και επιβιβαζόταν στα σκάφη προς το λιμάνι της Ραφήνας.
Επικράτησε πανικός.
Πού ήταν ο συντονισμός, οι Στρατιωτικοί γιατροί;
Η φρεγάτα λένε οι πυρόπληκτοι έφθασε 4 η ώρα το πρωί, όταν όλα είχαν τελειώσει.

ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Ε. ΤΗΣ ΠΟΕΔΗΝ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Ο Αρκάς στηλιτεύει την κυβέρνηση,με τρία σκίτσα, για τη φονική πυρκαγιά

Η τέχνη του πολέμου στην υπηρεσία της δασοπυρόσβεσης

Κώστας Γρίβας

Η τραγωδία περνάει στην Ιστορία ως η πιο φονική πυρκαγιά στην ευρωπαϊκή ιστορία μετά τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η πιο φονική μοναδική πυρκαγιά στον πλανήτη τον 21ο αιώνα και μια από τις μεγαλύτερες εθνικές καταστροφές της σύγχρονης Ελλάδας. Πέραν, λοιπόν, όλων των άλλων ευθυνών (διαχρονικών και τωρινών) και παθογενειών της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, που πρέπει να αναζητηθούν, να αποδoθούν και να θεραπευτούν, προκύπτει και η άμεση ανάγκη αλλαγής του μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενου μοντέλου δασοπυρόσβεσης-αεροπυρόσβεσης στην Ελλάδα.

Επιδεικνύοντας μια μάλλον υπερβάλλουσα επιμονή σε μια φιλοσοφία «κάνουμε ό,τι κάναμε πάντα αφού αυτό λειτουργεί«, οι αρμόδιες υπηρεσίες εφάρμοζαν εδώ και περίπου 40 χρόνια το ίδιο μοντέλο δασοπυρόσβεσης στις βασικές του αρχές. Την σημερινή εικόνα συνθέτουν αεροπυροσβεστικά μέσα, τα οποία είναι συμπληρωματικά των χερσαίων. Η ανάπτυξη «στρατηγικών» αεροπυροσβεστικών ικανοτήτων θεωρείται από αδύνατη έως ανεπιθύμητη, ενώ περιορισμένη εφαρμογή είχαν βρει νέες τεχνολογίες στους αισθητήρες, τις επικοινωνίες και τη διαχείριση πληροφοριών. Όμως, αυτή δεν ήταν η μόνη επιλογή που υπήρχε.

Στο μακρινό 1996 είχα ξεκινήσει να μελετώ τις αντιλήψεις του πληροφοριοκεντρικού (infocentric) και δικτυοκεντρικού (network centric) πολέμου, που τότε είχαν εμφανιστεί στο πλαίσιο της περιβόητης «Επανάστασης στις Στρατιωτικές Υποθέσεις» (RMA). Τότε, είχα έλθει σε επαφή με αρκετά άρθρα και μελέτες που υποστήριζαν ότι οι σχετικές μεθοδολογίες θα μπορούσαν να βρουν εφαρμογές και σε θέματα ασφάλειας. Τονιζόταν μάλιστα ότι ο πατέρας της αντίληψης του Δικτυοκεντρικού Πολέμου (NCW), ναύαρχος Arthur Cebrowski, είχε εμπνευστεί από τον τρόπο λειτουργίας της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης.

Με πολύ απλοϊκό τρόπο, οι πληροφοριοκεντρικές επιχειρήσεις μπορούν να οριστούν ως ταχεία απόκτηση της πληροφορίας για το που βρίσκεται ο εχθρός-απειλή, ταχεία μετάδοση αυτής της πληροφορίας και ταχεία αξιοποίηση αυτής της πληροφορίας με την προσβολή του εχθρού-απειλής με σαρωτικά πλήγματα ακριβείας. Οι λέξεις κλειδιά είναι «ταχύτητα» έτσι ώστε να υπάρχει όσο το δυνατόν πιο μικρό χρονικό χάσμα από τη στιγμή που εντοπίζεται η απειλή μέχρι τη στιγμή που προσβάλλεται (sensor–to–shooter loop) και «σαρωτικό πλήγμα». Δηλαδή, η τελική εκμετάλλευση της πληροφορίας πρέπει να γίνεται με μέσα που να επιφέρουν αποφασιστικό πλήγμα στον εχθρό-απειλή. Για τον σκοπό αυτό αναπτύχθηκε μια ευρεία οικογένεια πυρομαχικών προσβολής ακριβείας (PGM).

Ομίχλη της μάχης

Επίσης, μεγάλη έμφαση δινόταν στην καταπολέμηση της «ομίχλης της μάχης» κατά Κλαούζεβιτς, δηλαδή στη δημιουργία μιας κοινής και ενιαίας (single and integrated) εικόνας, διαθέσιμης σε όλους τους εμπλεκομένους, όπου θα απεικονιζόταν η εξέλιξη των επιχειρήσεων. Κατά τους πρακτικούς Αμερικανούς, η εικόνα αυτή έπρεπε να ενημερώνει διαρκώς τους πάντες για τρία απλά πράγματα: «που είμαι εγώ, που είναι ο εχθρός, που είναι οι φίλοι μου» (‘where am I, where is the enemy, where are my buddies’), έτσι ώστε να χτυπιέται με ακρίβεια ο εχθρός και να προστατεύονται οι φίλοι.

Για την υλοποίηση αυτής της φιλοσοφίας απαιτούνταν ένα πλέγμα αισθητήρων, μέσων συλλογής πληροφοριών, μετάδοσης πληροφοριών, μετατροπής των ακατέργαστων πληροφοριών σε κατανοητά «πακέτα» γνώσης και μέσων αξιοποίησης των πληροφοριών, το οποίο θα λειτουργούσε ως μια ενιαία και αδιαίρετη ενότητα. Το ακρωνύμιο C4ISR (Command, Control, Communications, Computers, Intelligence, Surveillance & Reconnaissance) εξέφρασε αυτή τη νέα φιλοσοφία και η χρήση του έγινε της μόδας μια εποχή και εν Ελλάδι, χωρίς ωστόσο να κατανοηθεί πλήρως η φιλοσοφία των πληροφοριοκεντρικών-δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων που τα δίκτυα C4ISR υπηρετούν.

Σε κάθε περίπτωση, ήδη από τότε, είχαν εμφανιστεί απόψεις ότι παρόμοια πληροφοριοκεντρικά μοντέλα μπορούσαν να επιφέρουν επαναστατικές αλλαγές και σε αποστολές δασοπυρόσβεσης δεδομένου ότι ο γρήγορος εντοπισμός μιας εστίας φωτιάς και η γρήγορη προσβολή της είναι κρίσιμης σημασίας για τον έλεγχό της. Ακόμη και σε μια «ώριμη» πυρκαγιά, παρόμοιες μεθοδολογίες μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά, τόσο στην κατάσβεση όσο, κυρίως, στη διαχείριση της, έτσι ώστε να αποφευγχθούν ανθρώπινες απώλειες.

Η πυρκαγιά δεν είναι νοήμων αντίπαλος

Μάλιστα, πολλοί αναλυτές υποστήριζαν ότι η πληροφοριοκεντρική-δικτυοκεντρική φιλοσοφία επιχειρήσεων ενδείκνυται περισσότερο για την αντιμετώπιση απειλών όπως είναι οι δασικές πυρκαγιές από ότι σε έναν πόλεμο. Μια πυρκαγιά μπορεί να είναι εξαιρετικά απρόβλεπτη, αλλά δεν είναι ένας νοήμων αντίπαλος, ενάντια στη ζωντανή βούληση του οποίου πρέπει να μάχεσαι, όπως λέει ο Κλαούζεβιτς, με αποτέλεσμα η «ομίχλη του πολέμου» και η «τριβή» (friction). Δηλαδή, η ασάφεια στα τεκταινόμενα είναι πολύ δύσκολο να καταπολεμηθεί από τα μέσα συλλογής και διαχείρισης πληροφοριών.

Ούτε η πυρκαγιά έχει ικανότητες κυβερνοπολέμου ή ηλεκτρονικού πολέμου, ώστε να προσβάλει το δίκτυο C4ISR που διαθέτεις. Άρα, μπορείς να χρησιμοποιήσεις σχετικά απλές, φθηνές και εμπορικά διαθέσιμες (COTS) τεχνολογίες για να το δημιουργήσεις. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια η δημιουργία παρόμοιων δικτύων διευκολύνεται σημαντικά. Το κόστος αισθητήρων, ρομποτικών συστημάτων, προγραμμάτων πληροφορικής (που θα διαχειρίζονται τις πληροφορίες και θα βγάζουν αλγορίθμους) και όλων των συναφών τεχνολογιών, έχει μειωθεί δραστικά, ενώ η τεχνολογία τους έχει βελτιωθεί.

Επιπροσθέτως, οι δομές αυτές θα προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες και σε άλλους τομείς, όπως περιβαλλοντολογικό έλεγχο, έλεγχο θαλασσίων συνόρων, αποστολές έρευνας και διάσωσης, ακόμη και υποστήριξης των Ενόπλων Δυνάμεων σε καιρό πολέμου.

Στρατηγικά δασοπυροσβεστικά αεροσκάφη

Ωστόσο, όσον αφορά το θέμα της δασοπυρόσβεσης, τα πληροφοριακά αυτά πλέγματα δεν θα μπορούν να προσφέρουν το πλήρες φάσμα των δυνατοτήτων τους, αν δεν υποστηρίζουν μια κατηγορία μέσων, τα οποία θα αξιοποιούν τις πληροφορίες που λαμβάνουν ώστε να προσβάλουν την πυρκαγιά με συντριπτικά πλήγματα. Τα μέσα αυτά θα μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε ως «στρατηγικά δασοπυροσβεστικά αεροσκάφη». Αυτά έχουν τη δυνατότητα να προσβάλουν την πυρκαγιά με πολύ μεγαλύτερο όγκο νερού από ότι μπορούν τα αεροσκάφη Canadair C-215 και CL-415 που διαθέτει σήμερα η Πολεμική Αεροπορία.

Η Ελλάδα στο παρελθόν είχε νοικιάσει ρωσικά μεταγωγικά Iliushin Il-76 (κωδική ονομασία ΝΑΤΟ ‘Candid’), τα οποία μπορούν να εξαπολύσουν στη φωτιά 44 τόνους νερού, ενώ τα CL-215 και CL-415 μεταφέρουν πέντε τόνους νερού. Κάθε ένα Il-76 μπορεί να σβήσει ένα μέτωπο πυρκαγιάς μήκους περίπου 500 μέτρων και πλάτους 100. Άρα, τέσσερα τέτοια αεροσκάφη θα μπορούσαν να καλύψουν, με μια και μόνη ρίψη, το μήκους περίπου δύο χλμ πύρινο μέτωπο που εισέβαλε στο Μάτι.

Στην περίπτωση που δεν θα μπορούσαν να το καταστείλουν πλήρως, θα έδιναν την ευκαιρία στις επίγειες δυνάμεις να προσβάλουν τα υπολείμματά του. Ή στη χειρότερη των περιπτώσεων θα το περιόριζαν και θα το επιβράδυναν, έτσι ώστε να μπορέσουν να διαφύγουν οι άνθρωποι που κινδύνευαν. Βέβαια, τα αεροσκάφη, δεν έτυχαν ενθουσιώδους υποδοχής στην Ελλάδα και παρόλα τα θετικά αποτελέσματα που επέτυχαν σε διάφορες πυρκαγιές, δεν παραγγέλθηκαν ξανά.

Μια προβαλλόμενη αιτία για την απόρριψή τους ήταν η μονότονα επαναλαμβόμενη (και παντελώς ακατανόητη στον γράφοντα) επωδός, ότι «δεν κάνουν για το ελληνικό ανάγλυφο». Το ίδιο «επιχείρημα» προβάλλεται και ενάντια στο ρωσικό αμφίβιο πυροσβεστικό Beriev Be-200 που κουβαλάει 12 τόνους νερού. Προφανώς, λοιπόν, με βάση αυτήν την αντίληψη, το «ελληνικό ανάγλυφο» είναι ένα ατελείωτο φαράγγι της Σαμαριάς μέσα στο οποίο «μικρά και ευέλικτα» αεροπλάνα θα ρίχνουν μερικούς κουβάδες νερό.

Γιατί όχι ρωσικά;

Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι ότι ακριβώς επειδή το ελληνικό ανάγλυφο είναι τόσο πλούσιο και διαφορετικό απαιτεί διάφορα είδη εναέριων μέσων και παρόμοια «στρατηγικά δασοπυροσβεστικά» μπορούν όντως να προσφέρουν τεράστιες υπηρεσίες σε πολλές περιπτώσεις. Γενικότερα, το ελληνικό σύστημα δασοπυρόσβεσης επιδεικνύει τα τελευταία χρόνια μια απαξίωση στα μέσα αεροπυρόσβεσης που μπορούν να εξαπολύσουν μεγάλο όγκο νερού ενάντια στη φωτιά.

Τέτοιο είναι το θηριώδες ρωσικό ελικόπτερο (κωδική ονομασία ΝΑΤΟ ‘Halo’), το οποίο κουβαλούσε 15 τόνους νερό (δηλαδή όσο τρία Canadair). Κατά περίεργο τρόπο όλα αυτά τα συστήματα είναι ρώσικης προέλευσης και ίσως δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και μερικά χρόνια το ελληνικό κράτος αποφάσισε να παραδώσει τις διαδικασίες επιλογής ενοικιαζόμενων αεροπυροσβεστικών μέσων σε μια ΝΑΤΟϊκή υπηρεσία, τη NAMSA.

Επιπροσθέτως, η τρέχουσα αντίληψη περί δασοπυρόσβεσης εν Ελλάδι αντιμετωπίζει τα αεροπορικά μέσα ως προέκταση των χερσαίων και συνακόλουθα δεν βλέπει με ιδιαίτερα καλό μάτι τη λειτουργία ενός δασοπυροσβεστικού μοντέλου, όπου τον πρώτο λόγο θα τον έχουν «στρατηγικά» αεροπορικά μέσα, με τα χερσαία συστήματα να αποτελούν τα συμπληρώματά τους και όχι το αντίθετο. Όμως, η ασύλληπτη καταστροφή στο Μάτι έδειξε ότι αυτό το μοντέλο τίθεται εν αμφιβόλω.

Εδώ, βέβαια, μπορεί να εκφραστεί η άποψη ότι για τη συμφορά στο Μάτι έφταιγαν πρωτίστως η επικίνδυνη συνύπαρξη πεύκων και ανθρώπων, οι αυθαιρεσίες στη δόμηση, το κλείσιμο των ακτών κλπ. Αυτή, όμως, θα ήταν μια παραπλανητική μισή αλήθεια. Οι μηχανισμοί πυρόσβεσης πρέπει να προσαρμόζονται σε αυτό που υπάρχει και όχι σε αυτό που θα έπρεπε, ή θα μπορούσε να υπάρχει.

Και ας μην ξεχνάμε ότι δεν είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια μεγαπυρκαγιά, σαν αυτές που κατέκαψαν την Πελοπόνησσο το 2007, αλλά μια μικρή σχετικά πυρκαγιά. Ένα παρόμοιο πληροφοριοκεντρικό σύστημα δίνει έμφαση στην ταχεία αντίδραση και τον αποφασιστικό «βομβαρδισμό» της πυρκαγιάς από αέρος. Επειδή παραλλήλως δημιουργεί μια ενιαία και καθαρή εικόνα των τεκταινομένων, διαθέσιμη σε όλες τις εμπλεκόμενες κρατικές υπηρεσίες, θα μπορούσε να μειώσει αποφασιστικά τις απώλειες και τις καταστροφές.

πηγή:https://slpress.gr/ethnika/i-texni-tou-polemou-stin-ypiresia-tis-dasopyrosvesis/

Η λεηλασία του πένθους και το μαύρο μας το χάλι

Βαγγέλης Σαρακινός

Σε όλα τα δημοκρατικά πολιτεύματα επικρατεί μία βασική αρχή: Η Πολιτεία είναι εκ του Συντάγματος υποχρεωμένη να προστατεύει τους πολίτες, ακόμη και όταν οι ίδιοι, εκουσίως, με τις πράξεις τους δηλαδή, προκαλούν ή δημιουργούν την δυναμική για πρόκληση κακού στον εαυτό τους. Δυστυχώς, στις δύο πρόσφατες μεγάλες τραγωδίες στην Αττική, στην Μάνδρα και στο Μάτι, αποδείχθηκε ότι η Πολιτεία δεν τήρησε διαχρονικά αυτήν την συνταγματική υποχρέωσή της.

Αναμφισβήτητα βρισκόμαστε μπροστά σε μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της σύγχρονης ιστορίας μας, με δεκάδες θύματα και τεράστιες καταστροφές. Από την πρώτη στιγμή, όμως,  μπροστά στις εικόνες της καταστροφής και του πόνου για τους νεκρούς, εκδηλώθηκε ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης. Ο πόνος και ο όλεθρος άγγιξε τους κατοίκους όλης της χώρας, οι οποίοι, σε αυτήν την Ελλάδα της κρίσης και των ελλείψεων, ανταποκρίθηκαν, σχεδόν υπερβολικά, στέλνοντας ένα πολύ σημαντικό μήνυμα, αυτό της ενότητας.

Άναρθρες κραυγές που ακούστηκαν αριστερά-δεξιά πνίγηκαν μέσα σε αυτό το κύμα της αλληλεγγύης. Και έτσι έπρεπε να γίνει. Προείχε και προέχει η ανακούφιση, όπου είναι δυνατόν, των πληγέντων. Αυτή είναι, ωστόσο, η λαϊκή ανάγνωση της τραγωδίας. Όλες αυτές τις ημέρες δεν έλλειπε εντελώς η πολιτική αντιπαράθεση. Το εθνικό πένθος, όμως, δεν επέτρεπε οξείς χαρακτηρισμούς, αν και δεν έλειψαν, και δόθηκε έτσι η δυνατότητα να ακουστούν στον δημόσιο λόγο απόψεις ειδικών.

Η επιστημονική ανάγνωση

Όλοι γνωρίζαμε ότι το Μάτι δεν χτίστηκε χθες. Μάθαμε, όμως, αυτές τις ημέρες από τον πρόεδρο του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας, Ευθύμιο Λέκκα, ότι το Μάτι, όπως και η Μάνδρα, είχε «δρόμους-παγίδες». Ότι η πρόσβαση στον αιγιαλό είχε αποκοπεί από μάνδρες. Ότι υπήρχαν οικοδομικές και πολεοδομικές αυθαιρεσίες, οι οποίες δεν έγιναν χθες.

Το ίδιο γεγονός, την έλλειψη διεξόδου προς τις παραλίες, επισήμανε και η πρώην Ειδική Γραμματέας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος Μαργαρίτα Καραβασίλη. Η ίδια, μάλιστα, έκανε ένα βήμα παραπάνω, καταγγέλλοντας πιέσεις που δέχθηκε το 1992, αλλά και την περίοδο 2006-2008.

Από την πλευρά του, ο  πρόεδρος του Πανελλαδικού Συνδέσμου Μελετητών Γεωτεχνικών, Νίκος Χλύκας, μας ενημέρωσε ότι «είναι  πολλά τα ‘Μάτια’ και η αλήθεια είναι ότι αυτοί οι οικισμοί αναπτύχθηκαν παράνομα, αυθαίρετα, μέσα στα δάση και υπάρχει μία πραγματικότητα παγιωμένη δεκαετίες τώρα, η οποία δεν ανατρέπεται εύκολα». Μας ενημέρωσε, επίσης, για «αυθαίρετες πόλεις κατά κανόνα, αλλά μέσα στα δάση».

«Φως, νερό, τηλέφωνο» και η «θάλασσα δική μας»

Την ίδια ώρα το ΤΕΕ (Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας) έδωσε στην δημοσιότητα στατιστικά στοιχεία δηλώσεων αυθαίρετης δόμησης στο  Μάτι Αττικής, σύμφωνα με τα οποία η Περιφερειακή Ενότητα Ανατολικής Αττικής είναι διαρκώς η πρώτη σε αριθμό δηλώσεων περιοχή της χώρας, με ποσοστό περίπου 9,8%. Στο Μάτι λοιπόν, σύμφωνα με το ΤΕΕ, δηλώθηκαν 327 κτίσματα, από τα οποία τα 156 ήταν της κατηγορίας 5, δηλαδή παντελώς αυθαίρετα, ή με υπέρβαση μεγεθών άνω του 40%, μετά το 1983.

Επίσης, από την  στατιστική επεξεργασία του συνόλου των δηλώσεων στο Μάτι Αττικής προκύπτει ότι το 52% των δηλώσεων δεν έχει κάποια οικοδομική άδεια (ο αντίστοιχος μέσος όρος στην επικράτεια είναι 25%) και ότι το 93% των δηλούμενων αυθαιρέτων είναι εκτός σχεδίου (αντίστοιχος μέσος όρος στην επικράτεια 29%). Προκύπτει, επίσης, ότι σε ποσοστό 86% πρόκειται για δευτερεύουσες, εξοχικές κατοικίες και μόνο το 10% αποτελεί κύρια και μοναδική κατοικία.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία «το 17% αφορά κτίσματα προ του 1975, το 32% αφορά κτίσματα μέχρι το 1982, το 28% κτίσματα από το 1983 έως το 2003 και το 23% αυθαίρετα κτίσματα από το 2004 έως τις 28/7/2011 (ημερομηνία «κόκκινης γραμμής» για τη δήλωση αυθαιρέτων)».

Τα στοιχεία αυτά δείχνουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι οι αυθαιρεσίες έχουν μεγάλο βάθος χρόνου. Κοντολογίς, το «φως, νερό, τηλέφωνο» και κυρίως η ανοχή του Κράτους στην παροχή αυτών των υπηρεσιών, σε αυθαίρετες, μη νόμιμες ή για κάθε λόγο ελεγχόμενες δομήσεις δημιούργησε μία de facto κατάσταση, σε πολλές περιοχές της χώρας και της Αττικής. Η ανοχή του κράτους ώθησε κάποιους να αποκτήσουν και την «δική τους θάλασσα», με μάνδρες που αποκόπτουν την πρόσβαση στον αιγιαλό, αλλά παραλλήλως δημιουργούν και συνθήκες εγκλωβισμού με τις τραγικές συνέπειες που είδαμε στο Μάτι.

Η πολιτική ανάγνωση της τραγωδίας

Η πολιτική ανάγνωση των γεγονότων, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τραγωδίες που καταδεικνύουν ότι μπαίνει ζήτημα ζωής και ασφάλειας των πολιτών, οφείλει να λαμβάνει υπόψη της, τις προηγούμενες αναγνώσεις: την λαϊκή και την επιστημονική. Διαφορετικά δεν είναι πολιτική.

Στην τραγωδία της Αττικής, κυβέρνηση και κόμματα, όφειλαν να διδαχθούν την ενότητα και την αλληλεγγύη που επέδειξε ο λαός και την αναγνώριση διαχρονικής ευθύνης με την παράλληλη αναγκαιότητα της λήψης άμεσων μέτρων που υπογραμμίζουν οι επιστήμονες. Ζούμε, όμως, στην Ελλάδα και δυστυχώς για άλλη μία φορά, ήδη από το βράδυ της Πέμπτης, ο πολιτικός λόγος έδειξε να μπαίνει και πάλι στο πεδίο της στείρας αντιπαράθεσης και του «πολιτικού χουλιγκανισμού».

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κράτησε χαμηλούς τόνους και για την ώρα κινείται ακόμη σε αυτό το πλαίσιο. Είναι κάτι που επιβάλλει η κατάσταση, αλλά και οι επικρίσεις που δέχθηκε για την αντιπολιτευτική τακτική του στην τραγωδία της Μάνδρας και στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών του 2017, κάτι που οδήγησε τελικά στην αλλαγή του επικοινωνιακού επιτελείου του.

Υπάρχουν, ωστόσο, στελέχη στο κόμμα του, όπως ο τομεάρχης Εσωτερικών Μάκης Βορίδης, που δεν κρατιούνται να την πέσουν στην κυβέρνηση, κάνοντας λόγο για «θρασίμια» που θα πάνε στην θέση τους. Και η ίδια η ΝΔ, όμως, στις ανακοινώσεις της, επικεντρώνει την κριτική μόνο στο διαχειριστικό κομμάτι, δείχνοντας ότι δεν λαμβάνει υπόψη της, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που επισήμαναν επιστήμονες και φορείς για το διαχρονικό βάθος των ευθυνών. Οι χρονολογίες, άλλωστε, που ανέφεραν η κ. Καραβασίλη και το ΤΕΕ δείχνουν και δικές της κυβερνήσεις.

Λάδι στην φωτιά έριξε βέβαια και ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Τόσκας, ο οποίος δεν βρήκε ούτε ένα επιχειρησιακό λάθος στην αντιμετώπιση της ομολογουμένως ιδιαίτερα  δύσκολης κατάστασης. Δύσκολης, λόγω σφοδρότητας του φαινομένου και ειδικών συνθηκών επί του πεδίου, που κατέληξε σε τραγωδία με τον θάνατο δεκάδων συνανθρώπων μας.

Την ίδια ώρα η Φώφη Γεννηματά αποδίδει στην κυβέρνηση «εγκληματικές ευθύνες», υποστηρίζοντας ότι στην χθεσινή συνέντευξή τους τα κυβερνητικά στελέχη «ομολόγησαν ότι αποφάσισαν να αφήσουν τους ανθρώπους να καούν αβοήθητοι» και έκανε λόγο για «τεράστιες πολιτικές ευθύνες, αλλά και ποινικές ευθύνες τις οποίες θα πρέπει να αναζητήσει η Δικαιοσύνη». Υπενθυμίζει, μάλιστα, ότι πριν από ενάμιση μήνα το κόμμα της είχε ζητήσει εκλογές για να προληφθούν τα χειρότερα και επαναφέρει το θέμα «να φύγει άμεσα αυτή η κυβέρνηση»!

Ας «σπάσουμε αβγά»

Υπουργοί δείχνουν πάντως να έχουν λάβει υπόψη τους, όσα ακούστηκαν αυτές τις ημέρες. Οι εξαγγελίες του υπουργού Υποδομών, Χρήστου Σπίρτζη, για έλεγχο όλων των οικοδομικών αδειών στο Μάτι και για γκρέμισμα κτισμάτων, όπου χρειαστεί, προς αυτήν την κατεύθυνση κινούνται και εντός αυτού του πλαισίου βρίσκονται. Το ίδιο και οι δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλου ότι το Μάτι δεν μπορεί να οικοδομηθεί και πάλι με τον ίδιο τρόπο και ότι η περιοχή επιβάλλεται να κηρυχθεί αναδασωτέα. Ανάλογη στάση κράτησε και ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης, τονίζοντας την ανάγκη για «ριζικές παρεμβάσεις», αλλά και για «μέτρα ανασχεδιασμού της Πολιτικής Προστασίας».

Σε μια προσπάθεια να κλείσει την συζήτηση που άνοιξε το βράδυ της Πέμπτης σχετικά με τα αιτήματα της αντιπολίτευσης για παραιτήσεις ο πρωθυπουργός στην ομιλία του προς το Υπουργικό Συμβούλιο είπε ότι η κυβέρνηση δεν έχει σκοπό να δραπετεύσει. «Θέλω να αναλάβω ακέραια, ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου και ενώπιον του ελληνικού λαού, την πολιτική ευθύνη για την τραγωδία», σημείωσε με έμφαση στην ομιλία του ο κ. Τσίπρας. Τόνισε, μάλιστα, ότι «οι αποκεφαλισμοί την ώρα της μάχης αποτελούν πράξη δειλίας», αν και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για «πιθανή απόδοση ευθυνών» όταν περάσει εντελώς ο κίνδυνος.

Ο πρωθυπουργός άνοιξε, ωστόσο, μία άλλη συζήτηση, αυτήν της αναμόρφωσης του οικιστικού πλαισίου, καλώντας τους πάντες, και την αντιπολίτευση, στην κατάρτιση ενός «εθνικού σχεδίου για το οικιστικό», που θα αντιμετωπίζει «επιτέλους τις οικιστικές στρεβλώσεις δεκαετιών». Αν χρειαστεί να «σπάσουμε αβγά», να δουλέψουν μπουλντόζες, να υπάρξει σύγκρουση, ας γίνει, φέρεται να είπε ο πρωθυπουργός, επισημαίνοντας ότι δεν «πρόκειται με σταυρωμένα χέρια, και με μέτρα-ασπιρίνες, και μεγάλα λόγια, να περιμένουμε άβουλοι την επόμενη τραγωδία».

Αλήθεια, αν και αυτή η τραγωδία δεν ανοίξει έναν ουσιαστικό εθνικό διάλογο για το που και πως χτίζουμε, τι άλλο πρέπει να περιμένουμε; Αν σε αυτόν τον διάλογο δεν προσέλθει με προτάσεις και η αντιπολίτευση, τότε τι θα μας μείνει; Αν περιοριστούμε μόνο στις διαχειριστικές ευθύνες των κρατούντων και σε άναρθρες κραυγές για καρατομήσεις τότε θα έχουμε για άλλη μία φορά «λεηλασία του πένθους» για μικροκομματική χρήση. Οι δύο πρόσφατες τραγωδίες στην Αττική, όμως, και ο τρόπος με τον οποίο τις αντιμετώπισαν πολίτες και ειδικοί δεν αφήνει στο πολιτικό σύστημα την πολυτέλεια για μια τέτοια ανάγνωση της κατάστασης.

πηγή:https://slpress.gr/politiki/i-leilasia-tou-pnthous-kai-to-mavro-mas-to-xali/