Η Ελλάδα καίγεται και την κυβέρνηση που απλώς παρακολουθεί - Πρέπει να φύγει πριν καεί ολόκληρη η Ελλάδα. Χτες

 Η Ελλάδα ζει ξανά έναν πύρινο εφιάλτη, αυτή τη φορά χωρίς ανακωχή ούτε για 48 ώρες. Από την Αχαΐα (Πάτρα και Καραμανδάνειο Παιδιατρικό Νοσοκομείο που εκκενώθηκε) και την Εύβοια, μέχρι τη Χίο, τη Ζάκυνθο, την Πρέβεζα και την Ήπειρο, ολόκληρες περιοχές παραδίδονται στις φλόγες. Μόνο τις τελευταίες δύο ημέρες, 152 φωτιές ξέσπασαν σε όλη τη χώρα, με την πυρκαγιά στην Αχαΐα να απειλεί συνοικίες της Πάτρας, ενώ η ακτοφυλακή έσωσε δεκάδες κατοίκους στη Χίο.

Οικογένειες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, χιλιάδες εκκενώθηκαν, ενώ καίγονται σπίτια, δάση, εργοστάσια και καλλιέργειες. Η χώρα καίγεται με 5.000 πυροσβέστες και 33 αεροσκάφη να παλεύουν για την κατάσβεση, μέσα σε συνθήκες αφόρητου καύσωνα και ισχυρών ανέμων.

Κι όμως, το «επιτελικό κράτος» μας—εκείνο που θα μας έκανε «φέτος να είμαστε πιο έτοιμοι από ποτέ», όπως διαβεβαίωνε ο πρωθυπουργός—στέκεται ανήμπορο, περιοριζόμενο σε δηλώσεις και κάμερες, ενώ η πραγματική μάχη δίνεται από ανθρώπους που βάζουν τη ζωή τους μπροστά.

Αντί να υπάρξει ένα οργανωμένο σχέδιο πρόληψης και αντιμετώπισης, το κράτος αποδεικνύεται και πάλι απροετοίμαστο. Ελλείψεις σε αντιπυρικές ζώνες, καθαρισμό δασών, εναέρια περιπολία και τοπικούς δασολόγους συνεχίζουν να στοιχίζουν ζωές και περιουσίες.

Και μέσα σε όλα, ακούσαμε ξανά την αισιόδοξη διαβεβαίωση ότι «φέτος θα είμαστε πιο έτοιμοι από ποτέ» — λες και η φωτιά είναι θερινός προορισμός και όχι εθνική τραγωδία.

Ως ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ απαιτούμε—τώρα:

1. Αναδιάρθρωση και ουσιαστική ενίσχυση του Πυροσβεστικού Σώματος με αξιοπρεπείς μισθούς, σύγχρονο εξοπλισμό και άμεσα μέσα επέμβασης.
2. Επανίδρυση και στελέχωση της Δασικής Προστασίας, με εξειδικευμένο προσωπικό, εξοπλισμό και τοπικές ομάδες επιφυλακής που θα δρουν πριν ξεσπάσει η φωτιά.
3. Εθνικό Σχέδιο Δασοπροστασίας με σαφή ρόλο σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο—όχι γραφειοκρατία και τηλεφωνικές γραμμές, αλλά ανθρώπους και μηχανήματα στο πεδίο.
4. Αυστηρό ποινικό πλαίσιο για εμπρησμούς και καταπατήσεις σε καμένες εκτάσεις. Οι εμπρηστές πρέπει να πληρώνουν—και όχι με «φιλικές συνεντεύξεις».
5. Πραγματικές αποζημιώσεις στους πληγέντες και ουσιαστικά κίνητρα για αναδάσωση—δεν φτάνει ένα hashtag.
6. Μονιμοποίηση των εποχικών πυροσβεστών: αυτοί οι άνθρωποι κρατούν τη χώρα όρθια όταν το κράτος… απουσιάζει.
7. Υπεύθυνη και διαφανής διαχείριση κρίσεων αντί για βραχυπρόθεσμα επικοινωνιακά σόου του «επιτελικού κράτους»—που ξεχνάει ότι το καλοκαίρι στην Ελλάδα διαρκεί κάθε χρόνο.

Η πατρίδα μας δεν αντέχει άλλο να καίγεται κάθε καλοκαίρι. Η ανοχή στην ανικανότητα και στην αδιαφορία πρέπει να τελειώσει εδώ.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι επιτελικά ανίκανη και πρέπει να φύγει πριν καεί ολόκληρη η Ελλάδα. Χτες

Λατινοπούλου: “Ντροπή του Υπουργείου Αθλητισμού και της Κρατικής Τηλεόρασης”

 

Η εικόνα που προβλήθηκε από την ΕΡΤ3, σε ζωντανή μετάδοση αγώνα βόλεϊ μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων, αποτελεί πρωτοφανές και απαράδεκτο περιστατικό εθνικής προσβολής. Στην οθόνη εμφανίστηκε η ονομασία “Macedonia” (MKD) για τους Σκοπιανούς, ενώ ο εκφωνητής όχι μόνο δεν αντέδρασε, αλλά υπερασπίστηκε το γεγονός λέγοντας πως αυτή είναι η σωστή ονομασία!

Η Κυβέρνηση, το Υπουργείο Αθλητισμού και η Διοίκηση της ΕΡΤ φέρουν ολόκληρη την ευθύνη για αυτή την κατάφωρη παραβίαση της εθνικής γραμμής και για την προσβολή της ιστορικής αλήθειας. Το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να χρηματοδοτεί και να συντηρεί με τα λεφτά των φορολογουμένων έναν μηχανισμό που νομιμοποιεί την προπαγάνδα των Σκοπίων.

Το θράσος να εμφανίζεται η ψευδεπίγραφη ονομασία “Μακεδονία” και να ακούγεται η υπεράσπισή της από τον κρατικό αέρα συνιστά πράξη εθνικής μειοδοσίας. Η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική, και κανείς δεν έχει δικαίωμα να την παραχαράσσει για να εξυπηρετήσει ξένα συμφέροντα.

Απαιτούμε:

1. Άμεση παραίτηση του Υπουργού Αθλητισμού.

2. Απόλυση των υπευθύνων της ΕΡΤ3 που ενέκριναν και μετέδωσαν την προσβλητική εικόνα.

3. Επίσημη συγγνώμη από την Κυβέρνηση προς τον ελληνικό λαό.

4. Δέσμευση ότι δεν θα ξαναεπαναληφθεί καμία χρήση ψευδούς ονομασίας από ελληνικό φορέα.

Η ανοχή τελείωσε. Κάθε υποχώρηση στην εθνική μας κυριαρχία είναι προδοσία.

Η Μακεδονία είναι μία και ήταν και θα παραμείνει Ελληνική.

Αναδρομή στη "Επιχείρηση Νίκη" 1974 από τον Καταδρομέα Αντγο ε.α. Βασίλειο Μανουρά: - "Άνθρωποι που τίμησαν τα Ελληνικά όπλα, στη Κύπρο δεν πάνε χαμένοι"

 

«Άνθρωποι που τίμησαν τα ελληνικά όπλα δεν πάνε χαμένοι ... καμία θυσία δεν πάει χαμένη», ανέφερε ο Βασίλειος Μανουράς από τα Ανώγεια του Ρεθύμνου Κρήτης, ο οποίος επέβαινε στο αεροσκάφος Noratlas 8 τη νύχτα της 21ης Ιουλίου του 1974, ταγματάρχης τότε στο Γ’ Γραφείο της Μοίρας Καταδρομών, που αφίχθηκε στην Κύπρο. Ο 86χρονος σήμερα αντιστράτηγος εν αποστρατεία, συμμετείχε στην επιχείρηση με τον κωδικό «Νίκη», με στόχο «τη στήριξη της δοκιμαζόμενης Κύπρου», που είχε, όμως τραγική κατάληξη, καθώς τα Νοράτλας δέχθηκαν φίλια πυρά και ένα καταρρίφθηκε. Οι μνήμες από αυτή την επιχείρηση δεν σβήνουν από το μυαλό του.

«Όταν φεύγαμε από την περιοχή Μάλεμε της Κρήτης για να έρθουμε στην Κύπρο, το μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα ως υπευθύνου στο Γ’ Γραφείο της Μοίρας Καταδρομών, ήταν ποιοι θα έμεναν, γιατί κανένας δεν ήθελε να μείνει», αφηγείται στο ΚΥΠΕ.

Μέχρι σήμερα κάποιοι στρατιώτες του τον βλέπουν του λεν «σας αγαπάμε αλλά δεν θα σας συγχωρήσουμε ποτέ που εκείνη την νύχτα δεν μας πήρατε μαζί σας». Όπως εξήγησε ο κ. Μανουράς, κάποιοι έπρεπε να μείνουν για να φυλάν το στρατόπεδο.

Θυμάται πως δεν είχαν αποστολή για την Κύπρο, είχαν άλλες αποστολές για να μεταβούν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου στην Κω και στην Ρόδο.

Ωστόσο, την Κυριακή το μεσημέρι της 21ης Ιουλίου του 1974 πήραν κάποιο τηλέφωνο με αλλαγμένα σχέδια και η διαταγή που έλαβαν ήταν να φύγουν για την Κύπρο. Μέσα σε τέσσερις ώρες έγινε η προετοιμασία. Ακολούθησε η επιβίβαση στα αεροσκάφη Νοράτλας, στο αεροδρόμιο Σούδα, νύχτα, και μετά από ταξίδι περίπου τεσσάρων ωρών αφίχθηκε το πρώτο αεροσκάφος στη Κύπρο. Όλα τα αεροσκάφη ήταν 15 με 350 περίπου επιβαίνοντες. Ο αντιστράτηγος Βασίλης Μανουράς τότε ήταν 37 ετών. Στόχος τους είπε, ήταν να φτάσουν στην Κύπρο χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τον εχθρό που είχε εισβάλει στο νησί.

Όπως διαπίστωσαν και όπως αποδείχθηκε, συνέχισε, τα πράγματα ήταν πολύ επικίνδυνα διότι, μόλις φτάσανε υπήρξε δυσκολία στην προσγείωση. Η επιχείρηση ήταν πολύ δύσκολη. Πολλά όπλα έβαλλαν στα αεροσκάφη. «Εμείς δεν ξέραμε τι συμβαίνει και νομίσαμε ότι το αεροδρόμιο είχε καταληφθεί από τους Τούρκους», λέει.

Όταν επιχείρησαν την κάθοδο, ένα από τα αεροπλάνα κτυπήθηκε, καταρρίφθηκε, και χαθήκαν 29 καταδρομείς και 4 αεροπόροι. Τρία από τα αεροπλάνα βλήθηκαν και υπήρχαν και τραυματίες ενώ τα υπόλοιπα προσγειώθηκαν. «Μας πέρασαν για εχθρικά και άρχισαν να ρίχνουν ανεξέλεγκτα», αφηγείται με πόνο ψυχής ακόμα και σήμερα.

Από εκεί μεταφέρθηκαν στην Ιερατική Σχολή δίπλα από το Μετόχι Κύκκου για διανυκτέρευση και την επομένη 22 Ιουλίου του 1974, πήραν την εντολή να επιστρέψουν στο αεροδρόμιο...

«Στο αεροδρόμιο πέφτανε βόμβες.... ανταλλαγή πυρών.  Οι αποκρούσεις συνεχίστηκαν, με τη μάχη να κρατά δύο ώρες», λέει ο κ. Μανουράς και προσθέτει: «Δεν φοβόμουν για τον εαυτό μου, αλλά να μην χάσω κάποιον στρατιώτη».

Στη συνέχεια διατάχτηκαν να αφήσουν το αεροδρόμιο Λευκωσίας και να το παραλάβουν οι ΟΗΕδες. «Εμείς αρνηθήκαμε να το αφήσουμε», λέει στο ΚΥΟΠΕ. Οι προσπάθειες έγιναν και από το Γενικό Επιτελείο Φρουράς ώστε να φύγουν αφού ο κίνδυνος ήταν μεγάλος. Σε απόσταση 400 μέτρων ήταν οι Τούρκοι. Το αεροδρόμιο δεν το παρέδωσαν, δεν ήθελαν να καταληφθεί από τους Τούρκους. Η διαπραγμάτευση συνεχίστηκε αρκετή ώρα, με τους άντρες του ΟΗΕ. «Εμείς τους είπαμε πως μόνο μετά την παράδοση του αεροδρομίου στους ΟΗΕδες θα το παραδίδαμε και θα φεύγαμε», σημειώνει και πως «εάν καταλάμβαναν το αεροδρόμιο οι Τούρκοι η εξέλιξη των πραγμάτων θα ήταν διαφορετική».

«Δυστυχώς υπήρξαν παραλείψεις, δεν υπήρξε ενημέρωση των αντιαεροπορικών δυνάμεων και έβαλλα και στα δικά μας αεροσκάφη για να φτάσουμε σ΄αυτό το αποτέλεσμα. Χάσαμε τόσους ανθρώπους που μπορεί να πολεμούσαμε στην Κύπρο ένα μήνα και να μην είχαμε τόσες απώλειες. Από κακή συνεννόηση. Την ώρα που είδαν τα αεροπλάνα μας, νόμιζαν ότι είναι τούρκικα», προσθέτει.

Ο ίδιος δεν τραυματίστηκε ωστόσο στο αεροπλάνο του είχε νεκρό ένα στρατιώτη και έναν λοχία.

Όπως αναφέρει, η επιστροφή από την Κύπρο έγινε σταδιακά, ενώ ο ίδιος γύρισε στην Κρήτη τον Απρίλιο του 1975.

Ερωτηθείς αν θα έκανε ένα τέτοιο εγχείρημα ξανά για την Κύπρο, ο κ. Μανουράς απάντησε θετικά. «Αν η Κύπρος κινδυνεύει, σίγουρα και εγώ και όλοι που μας ακολουθούσαν, τότε θα το ξανακάναμε», συμπλήρωσε, σημειώνοντας πως αυτό είναι κάτι το ενθαρρυντικό για την κοινωνία και τους νέους.

Ο κ. Μανουράς μιλάει με συγκίνηση αισθάνεται πίκρα και στεναχώρια γιατί χάσανε τόσους ανθρώπους άσκοπα και «για μια παρεξήγηση μεταξύ του Αρχηγείου με το ΓΕΕΦ στην Ελλάδα». Δεν έγινε ενημέρωση στα αντιαεροπορικά να μην ρίξουνε, λέει. Αναφερόμενος στις απώλειες ανθρώπινων ζωών, αναφέρεται στην προσφορά τους. «Η προσφορά τους ήταν μεγάλη και τεράστια. Εμποδίστηκε η κατάληψη του αεροδρομίου και τίμησαν τα ελληνικά όπλα», συμπληρώνει συγκινημένος. «Δυστυχώς η Πολιτεία δεν τους δικαίωσε», λέει και επισημαίνει ξανά ότι «η όλη επιχείρηση, ήταν μια συμβολική συμμετοχή της Ελλάδος για να βοηθηθεί η Κύπρος».

Όταν έρχεται στην Κύπρο η συγκίνηση, ομολογεί ο Βασίλειος Μανουράς, είναι μεγάλη. Στα κατεχόμενα δεν θέλησε να πάει ποτέ παρά μόνο ανέφερε όταν “η Κερύνεια γίνει Κυπριακή” .

Το ΚΥΠΕ επικοινώνησε με τον Βασίλειο Μανουρά μέσω του προέδρου του Παγκύπριου Συνδέσμου Εθνοφυλάκων Κυριάκου Λάρκου.

Πηγή: ΚΥΠΕ https://www.sigmalive.com/news/kypriako/1135096/epixeirisi-niki-1974-anthropoi-pou-timisan-ta-ellinika-opla-den-pane-xamenoi

Συνέβη σαν Σήμερα το 1974: - Ώρα 4:35 π.μ - 65 Λεπτά μετά το ναυάγιο της Διάσκεψης της Γενεύης! - Από τον "Αττίλα 1" στον "Αττίλα 2"

 Στις 14 Αυγούστου 1974 εκδηλώθηκε στην Κύπρο ο δεύτερος «Αττίλας», με την προώθηση των τουρκικών δυνάμεων στη σημερινή γραμμή αντιπαράθεσης...

Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974 («Αττίλας 1»), οι εξελίξεις στο ελλαδικό και ελληνοκυπριακό στρατόπεδο υπήρξαν ραγδαίες. Κάτω από την πίεση των τραγικών γεγονότων, η δικτατορία στην Αθήνα κατέρρευσε και τα χαράματα της 24ης Ιουλίου σχηματίσθηκε κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Νωρίτερα, ο δοτός πρόεδρος της Κύπρου, Νικόλαος Σαμψών, είχε υποβάλλει την παραίτησή του και είχε αντικατασταθεί από τον εκλεγμένο Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, Γλαύκο Κληρίδη.

Οι διπλωματικές πρωτοβουλίες

Στις 24 Ιουλίου 1974 έφθασε η ώρα της διπλωματίας. Οι εκπρόσωποι των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο, Κληρίδης και Ντενκτάς, συναντήθηκαν για να συζητήσουν την εφαρμογή της ανακωχής. Την ίδια ημέρα, ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος έγινε δεκτός από τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Χένρι Κίσινγκερ, σε μία περίοδο που οι Ηνωμένες Πολιτείες ταλανίζονταν από το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ και ο πρόεδρος Νίξον βρισκόταν υπό παραίτηση. (Παραιτήθηκε τελικά στις 9 Αυγούστου 1974 και αντικαταστάθηκε από τον αντιπρόεδρό του Τζέραλντ Φορντ, πέντε ημέρες πριν από τον «Αττίλα 2»).

Την επόμενη ημέρα, 25 Ιουλίου, κατόπιν συστάσεως του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, συνήλθε στη Γενεύη «Τριμερής Διάσκεψη», με τη συμμετοχή των Υπουργών Εξωτερικών των τριών εγγυητριών δυνάμεων, Ελλάδας Γεωργίου Μαύρου, Τουρκίας Τουράν Γκιουνές και Μεγάλης Βρετανίας Τζέιμς Κάλαχαν, προκειμένου να αναζητήσουν λύσεις για την άρση της διαμορφωθείσας κατάστασης στην Κύπρο, ερήμην των ενδιαφερομένων μερών της Μεγαλονήσου. Ύστερα από έντονες συζητήσεις, οι τρεις υπουργοί υιοθέτησαν στις 30 Ιουλίου έκθεση εμπειρογνωμόνων, αποτελούμενη από τέσσερα σημεία:

• Ουδεμία στρατιωτική επέκταση πέραν των γραμμών της 30ης Ιουλίου (10 μ.μ.).
• Δημιουργία ζώνης ασφαλείας γύρω από τις θέσεις που κατείχαν οι Τούρκοι.
• Επιστροφή στους Τουρκοκυπρίους όλων των στρατιωτικών θυλάκων που είχαν καταληφθεί από ελληνικής πλευράς.
• Βαθμιαία μείωση των στρατιωτικών δυνάμεων στο νησί.

Ταυτόχρονα, οι τρεις υπουργοί υιοθέτησαν Διακήρυξη, με την οποία αναγνωρίζεται η ύπαρξη δύο αυτόνομων διοικήσεων στο νησί, της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής και στην οποία αναφέρεται ότι «πρέπει το ταχύτερον να διεξαχθούν διαπραγματεύσεις για να εξασφαλισθεί α) η αποκατάσταση της ειρήνης στην περιοχή και β) η επαναγκαθίδρυση της συνταγματικής κυβέρνησης στην Κύπρο». Τέλος, αποφάσισαν τη σύγκλιση στις 8 Αυγούστου νέας διάσκεψης, στην οποία θα συμμετείχαν εκτός από τις Εγγυήτριες Δυνάμεις και ανά ένας εκπρόσωπος των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Η νέα διάσκεψη συνήλθε πράγματι στη Γενεύη στις 8 Αυγούστου, με τη συμμετοχή των Υπουργών Εξωτερικών Μεγάλης Βρετανίας, Ελλάδας και Τουρκίας και των εκπροσώπων των Ελληνοκυπρίων Γλαύκου Κληρίδη και των Τουρκοκυπρίων Ραούφ Ντεκτάς. Οι Έλληνες διαπραγματευτές Γεώργιος Μαύρος και Γλαύκος Κληρίδης προσπάθησαν να οδηγήσουν τα πράγματα προς μια λογική και έντιμη διαπραγμάτευση, αλλά προσέκρουαν συνεχώς στην τουρκική αλαζονεία και αδιαλλαξία. Όλο το χρονικό διάστημα από την ανακωχή της 22ας Ιουλίου, οι Τούρκοι ενίσχυαν τον θύλακο της Κερύνειας και πραγματοποιούσαν μικρής κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι το τετραήμερο 22 - 26 Ιουλίου οι Τούρκοι παραβίασαν 55 φορές την εκεχειρία.

Η Ελληνοκυπριακή πλευρά στις διαπραγματεύσεις υποστήριξε την επιστροφή στο Σύνταγμα του 1960 και επανάληψη των διακοινοτικών συνομιλιών, αλλά ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών απέρριψε την εισήγηση Κληρίδη και αντιπρότεινε σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία θα ήταν δικοινοτικό ομοσπονδιακό κράτος πολλών καντονίων, στο οποίο οι Τουρκοκύπριοι θα έλεγχαν το 34% του νησιού. Εξάλλου, ο Ντενκτάς πρότεινε διζωνική ομοσπονδία, στην οποία το τουρκοκυπριακό ομόσπονδο κράτος θα κάλυπτε επίσης το 34% της έκτασης της Δημοκρατίας.

Κάτω από την πίεση των περιστάσεων και μέσα σε έντονες αντεγκλήσεις, ο Γλαύκος Κληρίδης αντιπρότεινε το εξής σχέδιο:

• Η συνταγματική δομή της Κύπρου να διατηρήσει το δικοινοτικό χαρακτήρα της.
• Η συνύπαρξη των δύο κοινοτήτων να επιτευχθεί με θεσμικά σύμφωνα.
• Η ελληνική και τουρκική κοινοτική διοίκηση να ασκούν εξουσίες στις ζώνες που οι αντίστοιχοι πληθυσμοί έχουν πλειοψηφία.

Η τουρκική πλευρά αρνήθηκε να συζητήσει το σχέδιο Κληρίδη και ζήτησε τελεσιγραφικά να γίνουν αμέσως δεκτές οι τουρκικές προτάσεις. Ο Κληρίδης ζήτησε αναβολή 36 ή 48 ωρών για να μπορέσει να συνεννοηθεί με τον Μακάριο. Οι Τούρκοι απέρριψαν το αίτημά του και η δεύτερη διάσκεψη της Γενεύης έληξε χωρίς αποτέλεσμα στις 3:30 το πρωί της 14ης Αυγούστου 1974. Ο Γεώργιος Μαύρος με δηλώσεις του κατήγγειλε διεθνώς την τουρκική στάση.

Ο "Αττίλας 2"

Εξήντα-πέντε λεπτά μετά το ναυάγιο της Διάσκεψης της Γενεύης, στις 4:35 π.μ., ο τουρκικός στρατός εξαπολύει σφοδρή επίθεση σε όλα τα μέτωπα της Κύπρου («Αττίλας 2»). Άρματα μάχης και ισχυρές μονάδες πεζικού κινούνται ανατολικά προς την κατεύθυνση της Αμμοχώστου και δυτικά προς τον τουρκοκυπριακό θύλακο της Λεύκας και την κωμόπολη Μόρφου. Οι μάχες μαίνονταν όλη την ημέρα, ιδιαίτερα στα βόρεια της Λευκωσίας και το αεροδρόμιό της. Οι Ελληνοκύπριοι αντιμετωπίζουν μόνοι τις ορδές των Τούρκων εισβολέων, αφού βοήθεια από την Ελλάδα δεν μπορούσε να σταλεί για αντικειμενικούς λόγους (μεγάλη απόσταση από την Κύπρο, μη αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων εκείνη την περίοδο, κίνδυνος αντιπερισπασμού της Τουρκίας σε περιοχή της ελλαδικής επικρατείας), όπως είχε διαβεβαιώσει τον πρωθυπουργό, Κωνσταντίνο Καραμανλή, η στρατιωτική ηγεσία.

Στις 15 Αυγούστου οι τουρκικές δυνάμεις κατέλαβαν χωρίς αντίσταση την πόλη της Αμμοχώστου και απέκοψαν ολόκληρη τη Χερσόνησο της Καρπασίας. Η κυπριακή Εθνοφρουρά, κάτω από την πίεση των πολύ ισχυρότερων τουρκικών δυνάμεων και τον απηνή αεροπορικό βομβαρδισμό, αναγκάστηκε να υποχωρήσει κάτω από την «πράσινη γραμμή» Λευκωσίας και νότια των οδών Λευκωσίας - Αμμοχώστου και Λευκωσίας – Μόρφου.

Έτσι, οι τουρκικές δυνάμεις, όταν στις 6 το απόγευμα της 16ης Αυγούστου συμφωνήθηκε κατάπαυση του πυρός, είχαν καταλάβει ολόκληρο το τμήμα που προνοούσε το Σχέδιο Ντενκτάς και επιπλέον την Αμμόχωστο, περιοχές των οποίων η έκταση αντιστοιχούσε στο 37% του κυπριακού εδάφους. Κατά την προέλασή τους, οι Τούρκοι στρατιώτες προέβησαν σε ανατριχιαστικές ωμότητες και πράξεις βίας. Χιλιάδες Κύπριοι εκδιώχτηκαν από τα σπίτια τους κι ένα κύμα 200.000 προσφύγων κινήθηκε από τις καταληφθείσες περιοχές στον Ελεύθερο Νότο. Την αντίθετη πορεία ακολούθησαν 51.000 Τουρκοκύπριοι. Η Κύπρος είχε διχοτομηθεί με δύο Εθνοτικά συμπαγείς πληθυσμούς, μια κατάσταση που διαρκεί μέχρι της μέρες μας.

Στο διπλωματικό πεδίο, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ συνήλθε στις 15 και 16 Αυγούστου, και με τέσσερα ψηφίσματά του (357-360) ζήτησε την άμεση κατάπαυση του πυρός, την αποχώρηση από την Κύπρο όλων των ξένων στρατευμάτων και την επανάληψη από τα ενδιαφερόμενα μέρη διαπραγματεύσεων για ειρηνική λύση του θέματος. Και τα τέσσερα ψηφίσματα αγνοήθηκαν προκλητικά από την Τουρκία. 

Στις 14 Αυγούστου 1974, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, διερμηνεύοντας τα αισθήματα αγανάκτησης του ελληνικού έθνους κατά της αδράνειας του αμερικανικού παράγοντα, ανακοίνωσε την αποχώρηση της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.

Στις 28 ημέρες που κράτησαν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Κύπρο, οι απώλειες της ελληνικής πλευράς ανήλθαν σε 4.500 - 6.000 νεκρούς και τραυματίες (στρατιωτικό προσωπικό και άμαχοι) και 2.000 - 3.000 αγνοούμενους. Οι Τουρκικές απώλειες ανήλθαν σε 1.500 νεκρούς και 2.000 τραυματίες.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/659?&utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2021-08-14

15η Αυγούστου: - Το Πάσχα του καλοκαιριού - Ο Εορτασμός Κοίμησης της Θεοτόκου

 

ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ: 

Κάθε φορά που εορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου είναι σαν να έχουμε Πάσχα· το Πάσχα του καλοκαιριού. Πάσχα μάς ετοιμάζει η Κυρία Θεοτόκος. Διάβαση ένδοξη «εκ του θανάτου εις την ζωήν». Δεύτερο Πάσχα, άγιο, άμωμο, ζωοποιό για το ανθρώπινο γένος, γιατί πράγματι σήμερα «νενίκηνται της φύσεως οι όροι».

Όπως αναφέρει η χριστιανική παράδοση, η ψυχή της, «επτά φορές λαμπρότερη από τον ήλιο», εντυπωσίασε τους Αποστόλους καθώς εξήλθε από το σώμα της. Γιατί όλοι ήταν παρόντες στον θάνατό της, αφού μεταφέρθηκαν δίπλα της με θαυμαστό τρόπο από τα πέρατα της Γης.

Ο δε τάφος της, μετά από 3 ημέρες, βρέθηκε άδειος, γι΄ αυτό και μιλάμε για Μετάσταση της Παναγίας.

Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ότι η ημερομηνία Κοίμησης της Παναγίας ήταν η 15η Αυγούστου.

Πάντως, η συγκεκριμένη ημερομηνία καθιερώθηκε από τον 5ο μ.Χ αιώνα μάλλον με το σκεπτικό να βρίσκεται κοντά, όμως να έπεται του εορτασμού της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος (6/8) και πιθανόν για να είναι κοινή η νηστεία για τις δύο γιορτές.

Η Παναγία είναι σύμβολο μητρικής αγάπης και ελπίδα προστασίας. Η ζωή της και η προσωπικότητά της εγκωμιάστηκαν ως ένδειξη σεβασμού και αγάπης προς το πρόσωπό της.

Το μήνυμα του Αρχάγγελου Γαβριήλ

Κατά τον Ιωάννη Θεσσαλονίκης (7ος αιώνας), ο Θεός έστειλε τους αγγέλους του (ή τον Αρχάγγγελο Γαβριήλ κατ΄ άλλους) να ενημερώσουν την Παναγία για την επερχόμενη κοίμησή της μέσα στις επόμενες τρεις ημέρες.

Της έδωσε μάλιστα και ένα «βραβείο» (άγνωστο τι ακριβώς ήταν), το οποίο, όπως της εξήγησε, το έστειλε ο Θεός για να το παραδώσει η ίδια στους Αποστόλους, ώστε κρατώντας το να την υμνήσουν.

Της υποσχέθηκε επίσης ότι θα της στείλει όλους τους Αποστόλους για να την κηδεύσουν και «να θεωρήσουν τη δόξα της». Την προέτρεψε λοιπόν να πάρει το βραβείο, «γιατί με αυτό θα θεραπευτούν πολλοί» και να πάει στο Όρος των Ελαιών.

Κατά την είσοδό της στο Όρος των Ελαιών τα δέντρα και τα φυτά υποκλίθηκαν σαν να την προσκυνούσαν. Η ταπεινή Παναγία διερωτήθηκε τότε μήπως ήταν αοράτως παρών ο Ιησούς, γιατί μάλλον προς Εκείνον απευθυνόταν ο σεβασμός της φύσης.

Ο άγγελος όμως τη βεβαίωσε ότι τα σημεία αυτά προέρχονται από τον Θεό. Την πληροφόρησε ακόμα ότι κατά την ώρα της κοίμησής της θα παρίσταται ο ίδιος ο Ιησούς για να συνοδεύσει την ψυχή της, πλαισιωμένος από στρατιές αγγέλων.

Αμέσως μετά χάθηκε ως φως στον ουρανό και η Παναγία επέστρεψε στο σπίτι της που «εσείετο» από το βραβείο που κρατούσε, το οποίο τοποθέτησε σε σινδόνη στο δωμάτιό της. Κατόπιν απηύθυνε θερμή προσευχή προς τον Ιησού για να την προστατεύσει, ώστε να αποφύγει τους σκοτεινούς αγγέλους του διαβόλου, στην περίπτωση που θα έρχονταν εναντίον της ψυχής της τη στιγμή του θανάτου της.

Η Παναγία έστειλε στη συνέχεια να ειδοποιήσουν συγγενείς και γνωστούς για την επικείμενη κοίμησή της ζητώντας τους να παραμείνουν κοντά της για δύο νύχτες προσευχής. Στις δύο αυτές νύχτες θα τους μιλούσε για τη σωτηρία της ψυχής, ώστε όλοι να διηγούνται το μεγαλείο του Θεού χωρίς να θρηνούν.

Εν τω μεταξύ στα Ιεροσόλυμα κατέφθασαν «άνωθεν ροπής» (αρπαγμένοι από ένα σύννεφο) οι Απόστολοι, από διαφορετικά μέρη της υφηλίου ο καθένας. Η είσοδός τους στο σπίτι της Παναγίας ήταν εντυπωσιακή, μέσα από μια μεγάλη βροντή.

Πρώτος μπήκε ο Πέτρος και δεύτερος ο Παύλος. Ο Απόστολος Ιωάννης (ορισμένος από τον Ιησού ως προστάτης της Παναγίας) είχε ήδη φθάσει, ξεχωριστά από τους υπόλοιπους.

Η Παναγία του είχε αναθέσει να φροντίσει τα της ταφής της φοβούμενη μήπως οι Εβραίοι αρχιερείς θελήσουν να πάρουν το σώμα της. Του είχε επίσης παραδώσει το «βραβείο».

Κοίμηση της Θεοτόκου – Εορτή 15 Αυγούστου

Η κάθοδος του Ιησού και η παραλαβή της ψυχή της Παναγίας

Καθώς ξημέρωσε η τρίτη ημέρα, η Θεοτόκος δοξολόγησε τον Θεό και κατακλίθηκε έχοντας τους Αποστόλους γύρω από το κρεβάτι της.

Κάποια στιγμή ακούστηκε «βροντή μεγάλη από τον ουρανό» και όλοι αισθάνθηκαν μια ευωδία να πλημμυρίζει τον χώρο.

Ο Ιησούς, συνοδευόμενος από πλήθος αγγέλων (που παρέμεναν έξω από τονοίκο της Παναγίας υμνώντας), μπήκε στο δωμάτιο της μητέρας του και την ασπάσθηκε, όπως και τους Αποστόλους.

Παρέλαβε την ψυχή της, η οποία, όπως παρατήρησαν οι Απόστολοι, ήταν «επτά φορές λευκότερη από τον ήλιο». Ο Ιησούς απαντώντας σε απορία του Πέτρου εξήγησε ότι οι ψυχές των ανθρώπων έρχονται στον κόσμο λευκές, αλλά στη συνέχεια αλλοιώνονται.

Η ταφή και η Μετάσταση

Το σώμα της Θεοτόκου ενταφιάστηκε σε σημείο που είχε ήδη ετοιμαστεί. Καθ΄ οδόν προς την τοποθεσία του τάφου δημιουργήθηκε θόρυβος στην πόλη των Ιεροσολύμων.

Οι Εβραίοι αρχιερείς ανησυχώντας για τις εξελίξεις αποφάσισαν να σκοτώσουν τους Αποστόλους και να κάψουν το σώμα της Παναγίας.

Οι άγγελοι όμως πάταξαν όποιον κινήθηκε εναντίον της εξόδιας πομπής, πλην ενός, ο οποίος άρπαξε με τα χέρια του την νεκρική κλίνη με σκοπό να τη βεβηλώσει. Τα χέρια του όμως αποκόπηκαν και έμειναν επάνω στην κλίνη.

Εκείνος μετανόησε και ζήτησε από την Παναγία να τον σώσει. Τότε, ως εκ θαύματος, τα χέρια του ξανακόλλησαν στο σώμα του.

Οι Απόστολοι εναπόθεσαν τελικά το σώμα στον τάφο και το φύλαξαν για τρεις ημέρες.Όταν άνοιξαν το μνήμα, το σώμα της Παναγίας δεν ήταν πια εκεί, γιατί «είχε μετατεθεί από τον Κύριον της δόξης» (Μετάσταση της Παναγίας).

Νέα επιτυχία της κυβέρνησης: - Μετά από τιτάνιες προσπάθειες κατάφερε να μετατρέψει τις χορηγηθείσες αυξήσεις σε μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις!!

Κατά 16,8% αυξήθηκε ο δείκτης τιμών καταναλωτή την τελευταία εξαετία, ενώ την ίδια περίοδο ο μέσος μισθός αυξήθηκε κατά 28% περίπου. Ετσι, παρότι άγγιξε τα επίπεδα του 2009 (προ κρίσης), δεν κάλυψε πλήρως τις απώλειες λόγω του υψηλού πληθωρισμού κατά τη συγκεκριμένη περίοδο.

Έτσι η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών (ειδικά εκείνων με χαμηλό εισόδημα) υποχώρησε αντί να αυξηθεί, καθώς δεν καρπώθηκαν ακέραια την αύξηση των πραγματικών μισθών στην οικονομία.

Η Ελλάδα παραμένει προτελευταία στην Ευρώπη σε ό,τι αφορά το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων, ενώ ο πληθωρισμός παραμένει σταθερά υψηλότερος από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης επί σχεδόν δύο χρόνια - από τον Οκτώβριο του 2023 έως τον Μάιο του 2025 - σύμφωνα με τη Eurostat.

«Ο μέσος μισθός στην Ελλάδα αυξήθηκε σε ονομαστικές τιμές την περίοδο 2019 – 2024 κατά 28,1% (από 1.046 ευρώ σε 1.341 ευρώ), ενώ την ίδια περίοδο ο πληθωρισμός έχει μεταβληθεί σωρευτικά κατά 16,8%. Άρα, από το 28,1% της αύξησης του μέσου μισθού το 16,8% το έχει απορροφήσει ο πληθωρισμός, με αποτέλεσμα η πραγματική του αύξηση να είναι 11,3%, αφήνοντας έτσι το πραγματικό επίπεδο του μέσου μισθού στην χώρα μας κατά 22% χαμηλότερο σε σχέση με τον μέσο μισθό του 2009» αναφέρουν ο ομότιμος καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου, Σάββας Γ.Ρομπόλης και ο Δρ. του Παντείου Πανεπιστημίου Βασίλειος Γ. Μπέτσης.

Όπως επισημαίνουν, ο μέσος μισθός το 2009 στην Ελλάδα ήταν στο 80,3% του μέσου όρου της Ευρώπης και το 2023 ήταν στο 46,7% του μέσου όρου της Ευρώπης, λόγω των ασκούμενων από το 2009 και μετά Μνημονιακών πολιτικών εσωτερικής υποτίμησης στην χώρας μας.

Ειδικά τα νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα – δηλαδή στα νοικοκυριά που κατ εξοχήν εξαρτώνται από τον κατώτατο μισθό – επηρεάζονται δυσανάλογα από το πληθωριστικό ράλι. Σε αυτό το περιβάλλον δεν είναι έκπληξη που τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι οι Έλληνες έχουν την δεύτερη χαμηλότερη αγοραστική δύναμη στην Ευρώπη, μετά τους Βούλγαρους.

Η πορεία του μέσου μισθού στην Ελλάδα

Η αγορά εργασίας το 2024 σημείωσε θετικές επιδόσεις που συνοψίζονται στις εξής:

• Για πρώτη φορά από το 2013 που ξεκίνησαν οι ετήσιες εκθέσεις του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, η πλειοψηφία των εργαζομένων (53,7%) λαμβάνει μισθό άνω των 1.000 ευρώ, έναντι 46,3% το 2023 και 36,3% το 2019.
• Αύξηση της πλήρους απασχόλησης στο 76,4%, 1,6% πάνω από το 2023 και 7,2% πάνω από το 2019 (74,8% το 2023 και 69,20% το 2019).
• Το 2024 καταγράφηκαν 93.312 περισσότεροι εργαζόμενοι σε σχέση με το 2023, σημειώνοντας αύξηση 4,1% (2.390.157 εργαζόμενοι έναντι 2.296.845 το 2023).
• Ο ρυθμός αύξησης των θέσεων εργασίας διπλασιάστηκε σε σχέση με την περίοδο 2022-2023 (93.312 επιπλέον εργαζόμενοι έναντι 47.246 επιπλέον εργαζομένων).
• Το χάσμα μισθωτής απασχόλησης ανδρών και γυναικών μειώθηκε στις 3,7 ποσοστιαίες μονάδες το 2024, έναντι 4,08 ποσοστιαίων μονάδων το 2023 και 6,74 ποσοστιαίων μονάδων το 2019.
• Ο αριθμός των εργαζομένων ηλικίας 15 έως 29 ετών το 2024 ήταν 469.634. Αυτό ισοδυναμεί με αύξηση κατά 12.137 εργαζομένους (ποσοστιαία αύξηση 2,6%) σε σχέση με το 2023 και κατά 61.456 ( ποσοστιαία αύξηση 15% ) σε σχέση με το 2019.
• https://www.insider.gr/tax-labour/376179/mesos-misthos-poso-rokanise-o-plithorismos-tin-ayxisi-toy-tin-teleytaia-exaetia

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ: - ΝΑ αποκαθηλωθούν οι Εθνάρχες που πρόδωσαν την Ελλάδα και την Κύπρο! - Ποιοι ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ και ποιοι ΛΑΚΙΣΑΝ στην Κύπρο;;;

 

Του Αλκιβιάδη Κεφαλά*

Στις 8 Αυγούστου 2024, 42 λεωφορεία με 700 Τούρκους διέσχισαν το οδόφραγμα του Λιμνίτη στην Κύπρο για να γιορτάσουν τον βομβαρδισμό της Τηλλυρίας το 1964 με βόμβες ναπάλμ. Άλλοι τόσοι έφτασαν στον περίκλειστο θύλακα με πλοία, συνοδευόμενα από πλοία του τουρκικού ναυτικού.

Την ίδια περίοδο, ο πρόεδρος της Κύπρου Χριστοδουλίδης αρνήθηκε να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο των πεσόντων καταδρομέων στην Κύπρο, δηλώνοντας ότι "δεν θα δώσει συγχωροχάρτι σε κανέναν". Στην Κύπρο μόνο η ΕΛΔΥΚ, οι καταδρομείς και οι μαχητές της ΕΟΚΑ πολέμησαν το 1974. Οι Μακαριακοί και οι κομμουνιστές του ΑΚΕΛ "λάκισαν" με τον πρώτο τουρκικό πυροβολισμό. Πενήντα χρόνια μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου η δικαίωση των νεκρών απαιτεί να αποκαλυφθούν οι πραγματικές πράξεις και προθέσεις της ηγεσίας του ελλαδικού και του κυπριακού Ελληνισμού, οι οποίες δολίως συσκοτίζονται στον καπνό των ολέθριων πράξεων της χούντας.

Αν εξαιρέσουμε τους κομμουνιστές του ΑΚΕΛ, που ακολουθούσαν τη γραμμή της ΕΣΣΔ, δύο ήταν οι πολιτικοί που εργάστηκαν κατά των συμφερόντων του Ελληνισμού στην Κύπρο. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Μακάριος. Κατά τον μακαρίτη ιστορικό Δημοσθένη Κούκουνα, οι ολέθριες πολιτικές πράξεις του Καραμανλή κατανοούνται μέσα από τη σχέση του με Γερμανούς και Βρετανούς την περίοδο της Κατοχής, "Η υπόθεση Μέρτεν και η σύγκρουση με τον Καραμανλή", εκδόσεις Μέτρον, Αθήνα 2019. Πράγματι, το 1953, μετά την άρνηση των Βρετανών να επιτρέψουν την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, ο Παπάγος διεθνοποίησε το Κυπριακό στον ΟΗΕ. Όμως, προς έκπληξη των Βρετανών, στις 30 Ιουνίου του 1955 ο Παπάγος απεδέχθη πρότασή των να εμπλακεί η Τουρκία στο Κυπριακό μέσω μιας τριμερούς διάσκεψης στο Λονδίνο (29 Αυγούστου – 7 Σεπτεμβρίου 1955). Ταυτόχρονα, σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου τον Σεπτέμβριο του 1955, ο Καραμανλής επέκρινε την πολιτική της "ενώσεως".

Από εκείνη τη στιγμή, η πολιτική θέση του Καραμανλή στο Κυπριακό συνέπλευσε με αυτή των Βρετανών, ως "ευρεία αυτοκυβέρνηση της Κύπρου υπό βρετανική κυριαρχία". Ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας στα απομνημονεύματά του αναφέρει "ότι δεν είχε αντιληφθεί ότι η κυβέρνηση Καραμανλή προετοίμαζε μεθοδικώς την απεμπόληση του ιερού αιτήματος των Κυπρίων (ένωση) και ότι (ο Καραμανλής) θα παρέδιδε αργά ή γρήγορα την Κύπρο εις τους Αγγλοτούρκους… Το Κυπριακό έχει δολαροποιηθεί". Προφανώς, τα μετέπειτα γεγονότα επιβεβαίωσαν τις αρχικές προθέσεις του Καραμανλή στο Κυπριακό. Η υπογραφή των Συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου και η δήλωση του Καραμανλή ότι «η Κύπρος κείται μακράν» προσδιόρισαν με σαφήνεια την εγκατάλειψη του κυπριακού Ελληνισμού από τον πολιτικό κόσμο. Επί Καραμανλή, οι Τούρκοι κατέλαβαν το 36% του κυπριακού εδάφους, από το αρχικό 4% της απόβασης. Ομοίως, η αλλαγή της στάσης του Μακαρίου στο Κυπριακό, από αρχικό υπέρμαχο της ένωσης σε πολέμιό της, μπορεί να κατανοηθεί μέσω των δολοπλοκιών των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών.

Το 2012, σε βιβλίο του, ο πρώην πράκτορας της MI5 West Nigel ισχυρίστηκε ότι μέσα σε μία ημέρα, από την προηγουμένη της υπογραφής των Συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου μέχρι την υπογραφή της, ο Μακάριος άλλαξε στάση λόγω του εκβιασμού του από τις βρετανικές υπηρεσίες για υπόθεση ομοφυλοφιλίας στην οποία ήταν εμπλεκόμενος (West Nigel, "The Friends: Britain’s Post-War Secret Service Intelligence Operations", Literary Licensing, LLC 8/4/2012) και ότι η σταδιακή αλλαγή στάσης είχε αρχίσει από την εποχή της εξορίας του στις Σεϋχέλλες, γεγονός που επιβεβαιώνουν οι συνεξόριστοί του. Το μελλοντικό άνοιγμα των αρχείων του Foreign Office θα επιβεβαιώσει ή θα απορρίψει τον ισχυρισμό του συγγραφέα.

Οι πρόσφατες πολιτικές πράξεις του Μητσοτάκη επισφραγίζουν το γεγονός ότι η Κύπρος χάθηκε για την Ελλάδα. Εάν οι "Εθνάρχες" δεν αποκαθηλωθούν στην ιστορική μνήμη λόγω των ανθελληνικών πράξεών τους, ακόμα και ο Μητσοτάκης θα νομιμοποιείται στο μέλλον να ονομάζεται "Εθνάρχης".

*∆ιδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

πηγή:https://www.antinews.gr/57148/antitheseis/oi-ethnarches-na-apokathilothoyn-apo-tin-istoriki-mnimi/