Πρωθυπουργός: - Είμαι αποφασισμένος να ηγηθώ της Νέας Δημοκρατίας και να είμαι Πρωθυπουργός και για μια τρίτη θητεία

 Γιώργος Ευγενίδης: Μάλιστα. Στα 3-3,5 λεπτά που μας έχουν απομείνει, θέλω να κάνουμε λίγο fast forward, να πάμε λίγο προς το τέλος της θητείας -της ορισμένης από το Σύνταγμα- της κυβέρνησης, διότι το πολιτικό περιβάλλον σήμερα είναι αυτό που είναι και η κυβέρνηση βαδίζει στον έκτο χρόνο της.

Δεν είναι εύκολο μια κυβέρνηση δεύτερης τετραετίας να ξαναγίνει κυβέρνηση τρίτης τετραετίας. Και θέλω να σας ρωτήσω αν είστε δεσμευμένος προσωπικά, αν είστε αποφασισμένος να διεκδικήσετε μια τρίτη θητεία. Σας άκουσα στη συζήτηση για τα αμυντικά να το λέτε λίγο αλλιώς. Έχετε κατασταλάξει μέσα σας ότι θέλετε να είστε για τρίτη θητεία Πρωθυπουργός;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Είμαι αποφασισμένος να ηγηθώ της Νέας Δημοκρατίας και να διεκδικήσω, εφόσον μας εμπιστευτούν και πάλι οι Έλληνες πολίτες, να είμαι Πρωθυπουργός και για μια τρίτη θητεία.

Αν με ρωτήσετε το εύλογο ερώτημα, «γιατί;». Γιατί πιστεύω ότι αυτή η μεγάλη προσπάθεια η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και έξι χρόνια ουσιαστικά…

Γιώργος Ευγενίδης: Γιατί λέγατε παλιά ότι δύο θητείες μπορεί να είναι αρκετές.

Κυριάκος Μητσοτάκης: …διότι θέλω να βλέπω ενιαία την πορεία του κυβερνητικού μας έργου, χρειάζεται ακόμα χρόνο για να μπορέσει να ολοκληρωθεί και οι αλλαγές να ριζώσουν με τέτοιο τρόπο, ώστε ουσιαστικά να μην μπορούν στη συνέχεια να ανατραπούν.

Επίσης, παρότι με πάτε στο μέλλον, αλλά οφείλω να σας απαντήσω: υπάρχουν σημαντικές εκκρεμότητες που θα προκύψουν μετά τις επόμενες εκλογές. Μια Συνταγματική Αναθεώρηση, η διαδικασία η οποία θα εκκινήσει ενδεχομένως και μέσα στο 2025, στην οποία θα ήθελα να βάλω και εγώ, στον βαθμό που μου αναλογεί, την προσωπική μου σφραγίδα. Και ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έχει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δεύτερο εξάμηνο του 2027.

Γιώργος Ευγενίδης: Θα θέλατε, άρα, να είστε εκεί.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Νομίζω ότι στο ζήτημα του τρόπου με τον οποίο έχω εκπροσωπήσει τη χώρα στο εξωτερικό, πιστεύω ότι αυτή τη δουλειά μπορώ να την κάνω καλά.

Γιώργος Ευγενίδης: Το αντιλαμβάνομαι, είναι θεμιτό. Τελευταία ερώτηση: συζητάτε την αλλαγή του εκλογικού νόμου; Και αν η Νέα Δημοκρατία δεν έχει αυτοδυναμία -αυτή την ώρα με τα δημοσκοπικά δεδομένα που υπάρχουν τώρα, στη φωτογραφία της στιγμής, αυτό δεν φαίνεται εφικτό-, συζητάτε, μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας μετά από δύο θητείες αυτόνομης διακυβέρνησης να συγκυβερνά με κάποιον άλλον;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Γιατί με πάτε τώρα στο τι μπορεί να γίνει σε δύο χρόνια από τώρα; Θα επαναλάβω ότι δεν συζητώ αλλαγή του εκλογικού νόμου και θα σας υπενθυμίσω ότι και πριν από τις εκλογές του 2023 ελάχιστοι πίστευαν ότι η Νέα Δημοκρατία θα μπορούσε να είναι αυτοδύναμη. Εν πάση περιπτώσει, και εγώ βλέπω τα νούμερα των δημοσκοπήσεων, αλλά αν υπάρχει ένα κόμμα στην Ελλάδα σήμερα το οποίο βάσιμα να μπορεί να διεκδικεί την αυτοδυναμία, αυτό είναι η Νέα Δημοκρατία.

Γιώργος Ευγενίδης: Λοιπόν, τα κρατώ όλα αυτά. Να επιμείνω μισό λεπτό. Από τους υφιστάμενους πολιτικούς αρχηγούς, με κάποιον δεν θα μπορούσατε να συνομιλήσετε, να συζητήσετε; Η Νέα Δημοκρατία έχει συγκυβερνήσει ξανά με το ΠΑΣΟΚ, ας πούμε, πριν από δέκα χρόνια.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ο ελληνικός λαός μας εμπιστεύτηκε για να κυβερνήσουμε αυτοδύναμα. Είναι μια μεγάλη τιμή. Πιστεύω στις αυτοδύναμες κυβερνήσεις, στην ταχύτητα με την οποία μπορούμε να παίρνουμε αποφάσεις.

Δεν είμαι σίγουρος. Δείτε τα μέτρα τα οποία είχαμε πάρει τότε, δύσκολα μέτρα, τα οποία είχαμε πάρει τότε για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Μα δεν είδα κανένα άλλο κόμμα να τα στηρίζει. Φανταστείτε να έπρεπε να τα είχαμε πάρει τότε και να συνεννοούμαστε με άλλα κόμματα, δεν θα προχωρούσε τίποτα από όλα αυτά.

Άρα, πιστεύω στις αυτοδύναμες κυβερνήσεις και θα αγωνιστώ σε μία ακόμα εκλογή να πείσω τους Έλληνες πολίτες ότι αυτή είναι η καλύτερη λύση για τη χώρα. Αλλά τελικός κριτής, όπως ξέρετε, είναι ο κυρίαρχος ελληνικός λαός.

Γιώργος Ευγενίδης: Μέχρι την άνοιξη, όπως λέτε, του 2027 έχουμε αρκετό χρόνο.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Έχουμε πολύ χρόνο ακόμα.

Πρωθυπουργός: - Η η «Ομάδα Αλήθειας» και οι άνθρωποι που τη στελεχώνουν είναι πολύ κοντά στην Νέα Δημοκρατία, ιδεολογικά και κομματικά.

Γιώργος Ευγενίδης: Σας έχουν κατηγορήσει βεβαίως και για επικοινωνιακή διαχείριση και για μία μεθοδική προπαγάνδα στο κομμάτι της διαχείρισης των Τεμπών και ήθελα να σας ρωτήσω για την υπόθεση της «Ομάδας Αλήθειας» που ήρθε στο φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες μέρες, ευθέως, αν υπάρχει οργανική διασύνδεση της Νέας Δημοκρατίας και συνακόλουθα του Μεγάρου Μαξίμου, της κυβέρνησης, με την «Ομάδα Αλήθειας». Αν είναι, πώς να το πω, αν έχει άμεση αναφορά σε εσάς.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Οργανική διασύνδεση όπως την περιγράφετε δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η «Ομάδα Αλήθειας» και οι άνθρωποι που τη στελεχώνουν είναι πολύ κοντά στην Νέα Δημοκρατία, ιδεολογικά και κομματικά.

Γιώργος Ευγενίδης: Παίρνουν ντιρεκτίβες από εσάς;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Όχι. Ευτυχώς διατηρούν πλήρως την ανεξαρτησία τους, αλλά φαίνεται ότι μερικές φορές στην Ελλάδα το να υπάρχει μία φωνή κεντροδεξιά, η οποία τα λέει τα πράγματα σταράτα, και πολλές φορές δεν χρειάζεται ξέρετε καν να τα λέει, κ. Ευγενίδη.

Τι κάνει η «Ομάδα Αλήθειας»; Παρουσιάζει ουσιαστικά, ανακαλύπτει, αποκαλύπτει ασυναρτησίες, σαχλαμάρες, αντιφάσεις που έχουν πει οι πολιτικοί μας αντίπαλοι και το κάνει με έναν τρόπο θα έλεγα πολύ έξυπνο, χωρίς όμως ποτέ να παραποιεί, χωρίς να κάνει «κοπτοραπτική» και χωρίς…

Γιώργος Ευγενίδης: Γι’ αυτό έχουν κατηγορήσει οι αντίπαλοί σας, για «δολοφονία χαρακτήρων» και «κοπτοραπτική».

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ναι, τώρα γιατί είναι «δολοφονία χαρακτήρων» να αναδεικνύεται ότι κάποιος μπορεί πριν από έναν χρόνο να έλεγε το αυτό και σήμερα να λέει το ακριβώς αντίθετο; Αυτό δεν μου φαίνεται «δολοφονία χαρακτήρων». Εμένα μου φαίνεται αποκάλυψη χαρακτήρων.

Γιώργος Ευγενίδης: Μάλιστα. Στα 3-3,5 λεπτά που μας έχουν απομείνει, θέλω να κάνουμε λίγο fast forward, να πάμε λίγο προς το τέλος της θητείας -της ορισμένης από το Σύνταγμα- της κυβέρνησης, διότι το πολιτικό περιβάλλον σήμερα είναι αυτό που είναι και η κυβέρνηση βαδίζει στον έκτο χρόνο της.

Δεν είναι εύκολο μια κυβέρνηση δεύτερης τετραετίας να ξαναγίνει κυβέρνηση τρίτης τετραετίας. Και θέλω να σας ρωτήσω αν είστε δεσμευμένος προσωπικά, αν είστε αποφασισμένος να διεκδικήσετε μια τρίτη θητεία. Σας άκουσα στη συζήτηση για τα αμυντικά να το λέτε λίγο αλλιώς. Έχετε κατασταλάξει μέσα σας ότι θέλετε να είστε για τρίτη θητεία Πρωθυπουργός;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Είμαι αποφασισμένος να ηγηθώ της Νέας Δημοκρατίας και να διεκδικήσω, εφόσον μας εμπιστευτούν και πάλι οι Έλληνες πολίτες, να είμαι Πρωθυπουργός και για μια τρίτη θητεία.

Αν με ρωτήσετε το εύλογο ερώτημα, «γιατί;». Γιατί πιστεύω ότι αυτή η μεγάλη προσπάθεια η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και έξι χρόνια ουσιαστικά…

Γιώργος Ευγενίδης: Γιατί λέγατε παλιά ότι δύο θητείες μπορεί να είναι αρκετές.

Κυριάκος Μητσοτάκης: …διότι θέλω να βλέπω ενιαία την πορεία του κυβερνητικού μας έργου, χρειάζεται ακόμα χρόνο για να μπορέσει να ολοκληρωθεί και οι αλλαγές να ριζώσουν με τέτοιο τρόπο, ώστε ουσιαστικά να μην μπορούν στη συνέχεια να ανατραπούν.

Επίσης, παρότι με πάτε στο μέλλον, αλλά οφείλω να σας απαντήσω: υπάρχουν σημαντικές εκκρεμότητες που θα προκύψουν μετά τις επόμενες εκλογές. Μια Συνταγματική Αναθεώρηση, η διαδικασία η οποία θα εκκινήσει ενδεχομένως και μέσα στο 2025, στην οποία θα ήθελα να βάλω και εγώ, στον βαθμό που μου αναλογεί, την προσωπική μου σφραγίδα. Και ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έχει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δεύτερο εξάμηνο του 2027.

Γιώργος Ευγενίδης: Θα θέλατε, άρα, να είστε εκεί.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Νομίζω ότι στο ζήτημα του τρόπου με τον οποίο έχω εκπροσωπήσει τη χώρα στο εξωτερικό, πιστεύω ότι αυτή τη δουλειά μπορώ να την κάνω καλά.

Γιώργος Ευγενίδης: Το αντιλαμβάνομαι, είναι θεμιτό. Τελευταία ερώτηση: συζητάτε την αλλαγή του εκλογικού νόμου; Και αν η Νέα Δημοκρατία δεν έχει αυτοδυναμία -αυτή την ώρα με τα δημοσκοπικά δεδομένα που υπάρχουν τώρα, στη φωτογραφία της στιγμής, αυτό δεν φαίνεται εφικτό-, συζητάτε, μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας μετά από δύο θητείες αυτόνομης διακυβέρνησης να συγκυβερνά με κάποιον άλλον;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Γιατί με πάτε τώρα στο τι μπορεί να γίνει σε δύο χρόνια από τώρα; Θα επαναλάβω ότι δεν συζητώ αλλαγή του εκλογικού νόμου και θα σας υπενθυμίσω ότι και πριν από τις εκλογές του 2023 ελάχιστοι πίστευαν ότι η Νέα Δημοκρατία θα μπορούσε να είναι αυτοδύναμη. Εν πάση περιπτώσει, και εγώ βλέπω τα νούμερα των δημοσκοπήσεων, αλλά αν υπάρχει ένα κόμμα στην Ελλάδα σήμερα το οποίο βάσιμα να μπορεί να διεκδικεί την αυτοδυναμία, αυτό είναι η Νέα Δημοκρατία.

Γιώργος Ευγενίδης: Λοιπόν, τα κρατώ όλα αυτά. Να επιμείνω μισό λεπτό. Από τους υφιστάμενους πολιτικούς αρχηγούς, με κάποιον δεν θα μπορούσατε να συνομιλήσετε, να συζητήσετε; Η Νέα Δημοκρατία έχει συγκυβερνήσει ξανά με το ΠΑΣΟΚ, ας πούμε, πριν από δέκα χρόνια.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ο ελληνικός λαός μας εμπιστεύτηκε για να κυβερνήσουμε αυτοδύναμα. Είναι μια μεγάλη τιμή. Πιστεύω στις αυτοδύναμες κυβερνήσεις, στην ταχύτητα με την οποία μπορούμε να παίρνουμε αποφάσεις.

Δεν είμαι σίγουρος. Δείτε τα μέτρα τα οποία είχαμε πάρει τότε, δύσκολα μέτρα, τα οποία είχαμε πάρει τότε για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Μα δεν είδα κανένα άλλο κόμμα να τα στηρίζει. Φανταστείτε να έπρεπε να τα είχαμε πάρει τότε και να συνεννοούμαστε με άλλα κόμματα, δεν θα προχωρούσε τίποτα από όλα αυτά.

Άρα, πιστεύω στις αυτοδύναμες κυβερνήσεις και θα αγωνιστώ σε μία ακόμα εκλογή να πείσω τους Έλληνες πολίτες ότι αυτή είναι η καλύτερη λύση για τη χώρα. Αλλά τελικός κριτής, όπως ξέρετε, είναι ο κυρίαρχος ελληνικός λαό

Αποτρόπαια εγκλήματα της Αριστεράς: - Ο ΕΛΑΣ καταδικάζει και εκτελεί με τσεκούρι, την σπουδαία ηθοποιό, Ελένη Παπαδάκη

Την Ελένη Παπαδάκη τη συνέλαβαν στο σπίτι του ηθοποιού Δημήτρη Μυράτ, απόγευμα της 21 Δεκεμβρίου του 1944. Αυτός που την αναζήτησε ήταν ένας φοιτητής Ιατρικής, Κώστας Μπιλιράκης, αργότερα γνωστός γιατρός της Αθήνας, ίσως για να εκδικηθεί το θάνατο του αδελφού του από τους Γερμανούς.

Η διαταγή είχε δοθεί από τον «Ορέστη» αρχηγό της ΟΠΛΑ των Πατησίων (Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών ή Οργάνωση Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα. Ήταν ένοπλη οργάνωση, προσκείμενη στο ΕΑΜ και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, με καθήκοντα ασφαλείας, συλλογής πληροφοριών και εκτέλεσης ειδικών αποστολών).

Η Παπαδάκη συνοδευόμενη από φίλη της και τον Δημήτρη Μυράτ, οδηγήθηκε πρώτα στα γραφεία της Λαϊκής Επιτροπής του ΕΑΜ, επί της οδού Πατησίων 314, για να αναφερθεί όπως όριζε η στρατιωτική τάξη ότι η διαταγή τους εξετελέσθη και εν συνεχεία όλοι μαζί πήγαν στην Πολιτοφυλακή της γειτονιάς τους.
Η Ελένη θα οδηγηθεί στον Α’ όροφο της Πολιτοφυλακής, όπου κρατούνταν γυναίκες αξιωματικών της Αστυνομίας ή της Χωροφυλακής. Ο συνοδός της Ελένης, άνοιξε την πόρτα, και με δόση ειρωνείας σύστησε στις φυλακισμένες την καινούργια κρατούμενη: «Έχετε την τιμή να δεχτείτε μεταξύ σας μια μεγάλη κυρία, την Ελένη Παπαδάκη»...

Καταδικάστηκε σε θάνατο με τσεκούρι!

Η σπουδαία ηθοποιός κατηγορήθηκε για φιλογερμανική στάση και ότι υπήρξε «φιλενάδα του κατοχικού πρωθυπουργού Ιωάννη Ράλλη. Φήμες (ανυπόστατες) που κυκλοφορούσαν στην Αθήνα την ήθελαν να παντρεύεται τον Ράλλη. Η πραγματικότητα ήταν ότι οι οικογένειες Ράλλη και Παπαδάκη συνδέονταν με φιλία από χρόνια και η Ελένη Παπαδάκη είχε μεσολαβήσει στον Ράλλη για την απελευθέρωση αντιστασιακών ή Εβραίων καταζητούμενων. Η Παπαδάκη είχε διαγραφεί από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), που ελεγχόταν από το ΚΚΕ, για φιλογερμανική στάση.
Τα μεσάνυχτα της 21ης Δεκεμβρίου άρχισε η ανάκριση της Παπαδάκη από τον καπετάν «Ορέστη» και τις πρώτες πρωινές ώρες της επομένης καταδικάστηκε σε θάνατο από τον ΕΛΑΣ. Αμέσως μετά μεταφέρθηκε μαζί με άλλους μελλοθανάτους στα διυλιστήρια της ΟΥΛΕΝ στο Γαλάτσι, όπου δολοφονήθηκε με δύο σφαίρες στον αυχένα από τον εκτελεστή της ΟΠΛΑ Βλάσση Μακαρώνα. Η διαταγή του «Ορέστη» ήταν να εκτελεστεί με τσεκούρι, αλλά ο Μακαρώνας μάλλον τη λυπήθηκε και προτίμησε ένα πιο «ανώδυνο» τρόπο.

Όλοι στην κηδεία

Η Παπαδάκη παρέμεινε αγνοούμενη για ένα μήνα. Η σορός της ανακαλύφθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1945. Η κηδεία της έγινε στις 28 Ιανουαρίου από τον Άγιο Γεώργιο Καρύτση, παρουσία πλήθους κόσμου. Παρόντες οι συνάδελφοί της Βασίλης Λογοθετίδης, Δημήτρης Χορν, Αννα Καλουτά, Ανδρέας Φιλιππίδης, Μελίνα Μερκούρη, Κώστας Μουσούρης, Μαρίκα Νέζερ, Μαρίκα Κοτοπούλη… Ο τραγικός θάνατος της Παπαδάκη στιγμάτισε την αριστερά και τις μεθόδους της και έβαλε τέλος σε μια λαμπρή καριέρα. Ο Άγγελος Σικελιανός της αφιέρωσε τους στίχους: «Μνήσθητι Κύριε: Για την ώρα που η λεπίδα του φονιά άστραψε κι όλος ο θεός της Τραγωδίας εφάνη»...
Ο (σκηνοθέτης) Αλέξης Σολωμός έκλεισε τον επικήδειό του με τη φράση «Ελένη, συγχώρεσέ μας!». Και ο (δημοσιογράφος - θεατρικός κριτικός) Αχιλλέας Μαμάκης είπε με συγκίνηση: «Είσαι θύμα ενός χυδαίου και απρεπούς καλλιτεχνικού φθόνου»…

Σύμφωνα με τον βιογράφο της Ελένης Παπαδάκη, Πολύβιο Μαρσάν, ο βασικός λόγος της δολοφονίας της ήταν ο συναδελφικός φθόνος. Σύμφωνα με τον ιστορικό Αντρέ Γερολυμάτο πιθανόν ήταν απόρροια της δράσης της Κατίνας Παξινού, που είχε ως αποτέλεσμα την επακόλουθη σύλληψη και τη δολοφονία της Παπαδάκη καθώς εκτός του ότι είχε σχέση με τον Ράλλη και έκανε παρέα με Γερμανούς αξιωματικούς, είχε γίνει η πιο δημοφιλής ηθοποιός επί Κατοχής και ξεπέρασε τη Παξινού κατά την εκτίμηση του ίδιου ιστορικού.

Ήταν μια σπάνια ηθοποιός

Η Παπαδάκη είχε γεννηθεί στις 4 Νοεμβρίου 1908 στην Αθήνα από εύπορη οικογένεια. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε σε ηλικία 17 ετών στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης του Σπύρου Μελά το 1925 στη παράσταση «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα» του Λουίτζι Πιραντέλλο. Η πρώτη απαρουσία της χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς ως «αποκάλυψη». Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με την Κυβέλη, Μαρίκα Κοτοπούλη, Αιμίλιο Βεάκη, Νίκο Δεδραμή, Γεώργιο Παππά, Π. Γαβριηλίδη. Το 1931 έπαιξε με δικό της θίασο στην Κωνσταντινούπολη, όπου εισέπραξε ενθουσιώδεις κριτικές. Ο τούρκος συγγραφέας και ποιητής Χαλίτ Φαχρί ανέφερε μεταξύ άλλων: «Είδα τότε την Παπαδάκη εμπρός μου ζωντανό σύμβολο μιας ευγενούς τέχνης!».

Για την ιστορία να καταγράψουμε ότι ο ΓΓ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης ζήτησε συγγνώμη. Οι υπαίτιοι – Ορέστης και ο εκτελεστής Βλάσης Μακαρωνάς - δικάστηκαν από Ανταρτοδικείο το οποίο τους καταλόγισε πως έδρασαν κατ’ εντολή των Βρετανών  για να δυσφημίσουν το ΕΑΜ, καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν δημόσια στην πλατεία Κολιάτσου. Και ο Συμμοριτοπόλεμος  συνεχίζεται… μέχρι τις μέρες μας.

πηγή:https://www.ethnos.gr/todayinhistory/article/188110/hdhmofilhshthopoioselenhpapadakhdolofoneitaiapotonelasmiaakomaleromenhselidathsistoriastoyemfylioy

ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΣ!! - ΕΠΤΑ Οικογένειες Προδοτών, Κυβερνούν την Ελλάδα από την Κατοχή Έως Σήμερα

 

Mari Alexandrou

George Anagnostou

1 ημ.  · 

ΕΠΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΡΟΔΟΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ

Σε όσους θα είχαν γερά νεύρα για να εμβαθύνουν στο φαινόμενο του δοσιλογισμού της περιόδου 1941-44, θα συνιστούσα να φανούν επιεικείς στους ελάχιστους ιδεολόγους που μπορεί και να τυφλώθηκαν, παραγνωρίζοντας το εθνικό συμφέρον εις όφελος μιας όψιμης συνεργασίας με τον κατακτητή. Και τότε, όπως και σήμερα που συναντούμε στην καθημερινή ζωή μας κάποιους ελάχιστους φανατικούς μνημονιακούς που με παραδειγματική ευκολία κακίζουν τη δήθεν στρεβλή νοοτροπία των συμπατριωτών μας ως απόρροια της εν γένει κακοδαιμονίας μας, υπήρχαν σποραδικές και πάντως σπανιότατες φωνές υμνητών του κατακτητή, που «ήρθε να μας βάλει σε τάξη»!

Χωριστά από τις προπολεμικές φασιστικές κινήσεις που εμφανίστηκαν, με την έναρξη της Κατοχής είχαμε τη δραστηριοποίηση κάποιων συγκεκριμένων. Οι κυριότερες ήταν τρεις: η ΕΣΠΟ, το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα και τα ΕΕΕ.

Η πρώτη, της οποίας ο ακριβής τίτλος ήταν «Ελληνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση», δημιουργήθηκε τις πρώτες μέρες που έφτασαν οι Γερμανοί στην Αθήνα. Ιδρυτές της ήταν δύο γιατροί, ο Γεώργιος Βλαβιανός και ο Γεράσιμος Πατρονικόλας (σύζυγος της αδελφής του Ωνάση και πατέρας της Μαριλένας) και μερικοί άλλοι γερμανόφιλοι. Στην οργάνωση έλαβαν μέρος αρκετοί άλλοι με παρόμοιες αντιλήψεις, μεταξύ των οποίων και ο αντισιωνιστής συγγραφέας Αριστείδης Ανδρόνικος, επίσης γιατρός, ενώ το 1948 μια παράδοξη απόφαση του Αρείου Πάγου την χαρακτηρίζει ως «πατριωτική» οργάνωση. Συμμετείχαν επίσης κάποιοι άλλοι επιστήμονες, επαγγελματίες, δημοσιογράφοι, ακόμα και λογοτέχνες.

Λιγότερο εύρος είχε το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος υπό τον Γεώργιο Μερκούρη, ο οποίος το είχε ιδρύσει μερικά χρόνια πριν από τον πόλεμο, αλλά το είχε απαγορεύσει ο Μεταξάς. Το επανίδρυσε μαζί με κάποιους άλλους παράγοντες, μεταξύ των οποίων και ο άλλοτε βουλευτής του ΚΚΕ Μιχ. Τυρίμος, μόλις μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα και ο ίδιος, αφού απέτυχε να γίνει από τον Τσολάκογλου υπουργός του, αρκέστηκε να αναλάβει τη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας. Κόρη του αδελφού του ήταν η ηθοποιός και υπουργός Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ Μελίνα Μερκούρη, της οποίας η πολιτεία επί Κατοχής είναι άλλο ζήτημα. Το βέβαιο είναι ότι τουλάχιστον σε μια περίπτωση (κατά τη γραπτή μαρτυρία επώνυμου προσώπου), συναγελαζόμενη στα μπαρ με Γερμανούς αξιωματικούς και ελεεινούς μαυραγορίτες, «κάρφωσε» νεαρούς αντιστασιακούς με την προτροπή: «Πιάστε τους!»

Τέλος, μια άλλη πολιτική οργάνωση που συνεργάστηκε με τους Γερμανούς ήταν τα ΕΕΕ. Η προϊστορία της ανάγεται στα τέλη της δεκαετίας 1920, όταν με έδρα τη Θεσσαλονίκη έδρασε ως φιλοφασιστική κίνηση με έντονες αντισημιτικές θέσεις, αφού στη δράση της άλλωστε αποδίδεται ο εμπρησμός του εβραϊκού συνοικισμού Κάμπελ. Την αποτελούσαν τότε κυρίως γηγενείς Μακεδόνες βενιζελικής προέλευσης και σε κάποιες περιόδους τελούσε υπό τον έλεγχο γνωστών πολιτικών προσώπων, όπως ο Μίκης Μελάς, ο Φίλιππος Δραγούμης, ο Στυλιανός Γονατάς ή ο στρατηγός Θεόδωρος Μανέττας. Κατά την Κατοχή επανιδρύθηκε και την αρχηγία της ανέλαβε ο δικηγόρος Κων. Γούλας, που μετέφερε την έδρα της στην Αθήνα. Στην τελευταία κατοχική χρονιά (1944) προσπάθησε να συγκεντρώσει όλους τους γερμανόφιλους και είχε ως δημοσιογραφικό όργανο την εφημερίδα «Ακρόπολις», φυσικά χωρίς απήχηση.

Τελικά, όταν άρχισε η αποχώρηση των Γερμανών, τα κυριότερα στελέχη της κατέφυγαν στη Βιέννη, όπου από αυτοεξόριστους Έλληνες χιτλερικούς σχηματίστηκε η κυβέρνηση Τσιρονίκου.

Στη Βιέννη βρέθηκαν τότε περί τις 2.000 αυτοεξόριστοι ελληνικής υπηκοότητας, καθώς και 700 ένστολοι που αποτελούσαν τη στρατιωτική μονάδα του συνταγματάρχη Γεωργ. Πούλου. Κάποιοι απ’ αυτούς θα επανακάμψουν στην Ελλάδα μετά την κατάρρευση του Τρίτου Ράιχ και ελάχιστοι θα αντιμετωπίσουν τη δικαιοσύνη, ενώ ορισμένοι θα καταλάβουν θέσεις στον κρατικό μηχανισμό, ακόμα και ως πανεπιστημιακοί καθηγητές.

Η δίωξη των πολιτικών δοσιλόγων στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα υπήρξε υποτονική, αν και έγιναν ακόμα και θανατικές εκτελέσεις. Το γεγονός ότι η χώρα βρέθηκε σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα άμβλυνε τα αντανακλαστικά της κοινωνίας. Εκεί όμως που σταδιακά εκμηδενίστηκαν οι όποιες επιπτώσεις από τη συνεργασία με τον κατακτητή ήταν στο θέμα των οικονομικών δοσιλόγων. Αυτό σήμαινε ότι όσοι απέκτησαν θησαυρούς στη διάρκεια μιας ξενικής κατοχής, μπορούσαν τώρα να τους γεύονται ελεύθερα, αν εξαιρέσουμε μια φορολογία που επιβλήθηκε στους «παρανόμως πλουτίσαντες». Με βάση περιουσίες, που με τέτοιο τρόπο αποκτήθηκαν, ανδρώθηκαν μεγάλες επιχειρήσεις και οικονομικά συγκροτήματα που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη μεταπολεμική Ελλάδα, εκ των πραγμάτων διαγράφοντας κάθε στιγματική αναφορά από το ένοχο παρελθόν. Και ως ευνόητη προέκταση, οικονομικώς πανίσχυρα τέτοια πρόσωπα (ή οι κληρονόμοι τους) βρέθηκαν στο επίκεντρο των εξελίξεων, άσκησαν παντοειδή επιρροή, έγιναν …ευεργέτες ή φιλοδόξησαν να έχουν ρόλο στην πολιτική.

Οι πολιτικές οικογένειες

Ο εγγονός Γιώργος Παπανδρέου θεωρείται σήμερα ο υπαίτιος της τόσο δραματικής εμπλοκής της χώρας μας στο μνημόνιο. Ίσως ποτέ να μην λογοδοτήσει για τις συγκεκριμένες ευθύνες του, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ιστορικά θα βγει ανέγγιχτος. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τους άλλους δύο αδελφούς του, εκ των οποίων ο ένας φέρεται να κερδοσκόπησε με τα cds και ο άλλος να ανέλαβε μυστικές αποστολές στο εξωτερικό.

Όμως ο παππούς Γεώργιος Παπανδρέου, που μεταπολεμικά υπήρξε τρεις φορές πρωθυπουργός, στην αρχή της γερμανικής κατοχής υπήρξε μυστικοσύμβουλος του στρατηγού Τσολάκογλου (βλ. και το προσφάτως εκδοθέν βιβλίο μου «Ιστορία της Κατοχής», Εκδ. Λιβάνη, τόμ. α΄, σελ. 250), αναπτύσσοντας τη θεωρία πώς «να τα έχουμε καλά με τον κατακτητή». Οι ιταλικές εφημερίδες της εποχής είχαν φιλοξενήσει δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου υπέρ της μεσογειακής πολιτικής της φασιστικής Ιταλίας!

Ο πατέρας του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη είχε διορισθεί επί Κατοχής στην επίζηλη θέση του γενικού γραμματέα της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, λόγω της στενής φιλίας του με τον Γεώργιο Μερκούρη, αρχηγό του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος και συμμετείχε στο άτυπο συμβούλιο των «Πέντε Γιώργηδων», που καθόριζαν κάθε βράδυ την τιμή της χρυσής λίρας στη μαύρη αγορά! Βεβαίως ο Γεώργιος Σημίτης εγκαίρως μεταστράφηκε προς την Αριστερά και την άνοιξη του 1944 ανέβηκε στα βουνά, αναλαμβάνοντας γενικός διοικητής Ρούμελης. Κατηγορήθηκε τότε ότι υπήρξε υπαίτιος εξαφάνισης 8.000 λιρών που είχαν στείλει οι Σύμμαχοι (βλ. «Μακεδονία» 13.6.1945).

Ο Θάνος Καραμανλής, εξάδελφος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, υπήρξε συνεργάτης των Γερμανών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Καταδικάστηκε ως δοσίλογος και μεταπολεμικά προτίμησε να εγκατασταθεί μόνιμα στη Γερμανία. Ένας άλλος, ο Δανιήλ Καραμανλής, που έγινε καλόγερος στο Άγιον Όρος καταδικάστηκε ως δοσίλογος και μάλιστα ως βουλγαρόφιλος σε πολυετή φυλάκιση.

Ο παππούς του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, που υπέγραψε το μνημόνιο και έτσι μας υποχρέωσε να αποποιηθούμε την εθνική μας κυριαρχία το 2010, είχε δημιουργήσει το περίφημο εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας στην Πτολεμαΐδα, χάρις σε μια υπογραφή του Τσολάκογλου. Για τον θείο του, τον πολιτικό Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, που υπηρέτησε ως διερμηνέας των Γερμανών στην Κοζάνη, έχει γίνει εκτενής λόγος στο παρελθόν. Ένας στενός συγγενής του τελευταίου, ο Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου, την ίδια εποχή καταδικάστηκε ως πράκτορας της Γκεστάπο στη Θεσσαλονίκη.

Ο γενάρχης της οικογένειας Μεϊμαράκη στο Ηράκλειο, ο πολιτικός Βασίλειος Μεϊμαράκης, δεν είχε διστάσει να καταγγείλει με αποτροπιασμό τις «ωμότητες» των συμπατριωτών του κατά των Γερμανών αλεξιπτωτιστών στη Μάχη της Κρήτης, ενώ δήλωνε ότι τασσόταν στο πλευρό της κυβέρνησης Τσολάκογλου («Ελεύθερον Βήμα» 5.6.1941). Άλλα μέλη της οικογένειας Μεϊμαράκη διαδραμάτισαν επιλήψιμο ρόλο κατά τη διάρκεια της Κατοχής στην Κρήτη.

Ο παππούς του σημερινού υπουργού Επικρατείας και βουλευτή της Ν.Δ. Σίμου Κεδίκογλου,βεβαίως και του συνώνυμου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, συνεργάστηκε στην Κατοχή με τους Γερμανούς ως διερμηνέας τους.

Παππούς του σημερινού ευρωβουλευτή της «Δράσης» Θεόδωρου Σκυλακάκη ήταν ο γνωστός απότακτος συνταγματάρχης που στα μέσα της δεκαετίας 1930 ήταν αρχηγός της φασιστικής Οργάνωσης Εθνικού Κυριάρχου Κράτους, στη συνέχεια έγινε υπουργός Εσωτερικών του Ιω. Μεταξά και λίγο πριν από τον πόλεμο συμμετείχε σε συνωμοσία γερμανοφίλων για την ανατροπή του καθεστώτος.

Θα μπορούσαν να αναφερθούν και αρκετά άλλα ονόματα επιγόνων, που ανεξάρτητα από τη σημερινή κομματική τοποθέτησή τους, σεμνύνονται για τις οικογενειακές καταβολές τους σε σχέση με την κατοχική περίοδο 1941-44. Κάποιοι πιο εξειδικευμένοι από τον γράφοντα θα μπορούσαν επιτυχώς να αναπτύξουν το ψυχοκοινωνικό πλαίσιο αυτών των συσχετισμών.

Θα θυμούνται οι αναγνώστες ότι πριν λίγα χρόνια έγινε ένα θορυβώδες γαμήλιο πάρτι στο ιστορικό θωρηκτό μας «Αβέρωφ». Η κοινή γνώμη εξερράγη από την έλλειψη σεβασμού στη σύγχρονη ιστορία. Ασφαλώς όμως θα ήταν πολύ πιο εξοργισμένη αν γνώριζε ότι ο γαμπρός ήταν εγγονός του Φιλήμονα Πατίτσα, που επί Κατοχής αρθρογραφούσε υπέρ των Γερμανών και ταυτόχρονα ανέλαβε πολιτικά αξιώματα.

ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ

Πρόκειται για ένα συνολικό ποσόν που σήμερα υπερβαίνει τα 500 δισεκατομμύρια ευρώ, χωρίς να γίνεται κανένας συνυπολογισμός άλλων εθνικών απαιτήσεων, όπως πολεμικές αποζημιώσεις και επανορθώσεις.

Από το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου καμία ελληνική κυβέρνηση και κανένα πολιτικό κόμμα δεν ενδιαφέρθηκε ουσιαστικά για να εξοφληθεί αυτό το αδιαμφισβήτητο χρέος του γερμανικού κράτους. Λυπούμαι πολύ γι’ αυτό – λυπούμαι ως ένας απλός πολίτης για το κράτος του που δεν είναι σε θέση να αξιώσει μια ξεκάθαρη εθνική απαίτηση, ως απόρροια της ανικανότητας των πολιτικών ηγετών του.

Τα κατοχικά δάνεια αντιπροσωπεύουν το τίμημα της ασύλληπτης λεηλασίας του εθνικού μας πλούτου κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Με απίθανη μεθοδικότητα καταστρώθηκε ένα συγκεκριμένο σχέδιο άλωσης της ελληνικής οικονομίας και οι κατακτητές επέτυχαν ανέμποδιστα να συλλέξουν και να απομυζήσουν τα πάντα, ιδίως τη γεωργική παραγωγή και κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή, αφού πρώτα καταλήστευσαν στο σύνολό της την εθνική οικονομία.

Ήδη από τις πρώτες μέρες της Κατοχής είχαν εισρεύσει στην Αθήνα ειδικοί εμπειρογνώμονες και οργάνωσαν το σχέδιό τους, με την πρόθυμη σύμπραξη εντοπίων παραγόντων. Με επικεφαλής τη διαβόητη και από τα πρόσφατα χρόνια γερμανική εταιρία Rheinmetall, αλλοτριώθηκε στο σύνολό του το ελληνικό υπέδαφος, ενώ γερμανικές και ιταλικές μεγάλες εταιρίες έσπευσαν να θέσουν υπό ασφυκτικό έλεγχο τις ελληνικές μεταλλευτικές εταιρίες. Όλα αυτά πάντοτε με τη συνεργασία «προθύμων» Ελλήνων κεφαλαιούχων και επιστημόνων.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι την οργάνωση της οικονομικής λεηλασίας ανέλαβαν οι ειδικοί των κατακτητών, όπως ο Καρλ Κλόντιους και ο Χέρμαν Νοϊμπάχερ. Τα μοιραία αυτά πρόσωπα έχουν πάμπολλες ομοιότητες με τον Χορστ Ράιχενμπαχ, τον Φούχτελ, τον Τόμσεν και τους συναφείς. Όσο ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου εντοπίσθηκε να είναι ο εγγονός εκείνου που έλαβε το «προνόμιο» της Πτολεμαΐδας από τον Τσολάκογλου, άλλο τόσο ίσως ένας σύγχρονος ακέραιος Γερμανός ιστορικός καταφέρει να αποκαλύψει την πατρογονική προϊστορία των αλλοδαπών κυριάρχων μας επί ναζισμού.

Επί του παρόντος έχει αποκαλυφθεί ο ρόλος ενός Γερμανού αρχικατασκόπου, που έδρασε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1940 με έδρα την Αθήνα και τομέα ευθύνης τη Μέση Ανατολή. Επρόκειτο για τον Ρολφ Μέρκελ, που εμφανιζόταν ως στέλεχος της εταιρίας Ζήμενς-Τελεφούνκεν και η δραστηριότητά του τερματίστηκε ύστερα από απαίτηση του τότε υπουργού Ασφαλείας Κ. Μανιαδάκη και με συνδρομή του επίσημου εκπροσώπου του συγκροτήματος Ιω. Βουλπιώτη. Η συμπαθής αρχικαγκελάριος του Βερολίνου, καίτοι προκληθείσα, δεν μας έχει διευκρινίσει αν πράγματι ο παλαιός εκείνος κατάσκοπος ήταν ο αδελφός του πεθερού της…

Βέβαια έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να διαπιστώσουμε ότι, όπως σήμερα, ανάλογη προπαγάνδα χρησιμοποιήθηκε και από τα κατοχικά παπαγαλάκια για να πεισθεί η κοινή γνώμη στην κατεχόμενη Ελλάδα ότι οι Έλληνες είναι ανοργάνωτοι και διεφθαρμένοι, ιδιαίτερα ως προς τα δημοσιονομικά τους.

Μπορεί να μην υπήρχε το κίνημα «Δεν Πληρώνω» και άλλες συνειδητές ακτιβίστικες δράσεις, αλλά οι αθηναϊκές εφημερίδες ασκούσαν μια παρόμοια με τα σημερινά μνημονιακά ΜΜΕ κριτική. Τα θέματα λύνονταν κάπως πιο δυναμικά από τον Φελντκομαντάντ, ο οποίος ελάμβανε αυστηρές αποφάσεις για όσους δεν πλήρωναν τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ή του ύδατος, αλλά θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι αναφορικά με τις κατασχέσεις κατοικιών λόγω χρεών το καθεστώς δεν ήταν εντελώς ανεξέλεγκτο, καθώς το Γερμανικό Φρουραρχείο ήθελε να ενημερώνεται προηγουμένως!

Ο Γερμανός οικονομολόγος και διπλωμάτης Καρλ Κλόντιους, που ήρθε επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της Κατοχής στην Ελλάδα, λειτουργώντας στη χώρα μας ως οικονομικός γκαουλάιτερ, είναι εκείνος που, αφού μελέτησε σχολαστικά τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας, οργάνωσε τη λεηλασία της μέχρι τελευταίας ικμάδας της. Κατά μεγάλο μέρος σ’ εκείνον οφείλεται και η μεγάλη πείνα που έζησε ο ελληνικός λαός.

Ως ιστορική λεπτομέρεια θα αναφέρω ότι ο Κλόντιους, που προς τα τέλη του πολέμου είχε χαρακτηρισθεί από τους Συμμάχους ως εγκληματίας πολέμου, συνελήφθη από τα ρωσικά στρατεύματα στη Ρουμανία και όλως απροόπτως μεταστράφηκε από τον ναζισμό στον κομμουνισμό. Ως έμπιστος του Στάλιν πλέον στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια εμφανίστηκε στο Βελιγράδι επικεφαλής σοβιετικής οικονομικής αποστολής, έχοντας ως κύριο μέλημά του μεταξύ άλλων τη χρηματοδότηση του …Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας!

Διαχρονικές συμπεριφορές

Δυστυχώς στα διάφορα επίπεδα της δημόσιας ζωής σημειώθηκαν εκείνη την εποχή παραφωνίες σε σχέση με το κοινό αίσθημα. Όταν γίνονται αναφορές και συσχετισμοί συγκεκριμένων προσώπων και συγκεκριμένων συμπεριφορών, με αναγωγή στην κατοχική περίοδο 1941-44, συχνά ακούγεται και ένας επιεικής λόγος για κάθε υπόλογο ή ένοχο. Μερικές φορές όμως η «συνωμοσιολογία» είναι κατώτερη της πραγματικότητας και εγκυμονεί ο κίνδυνος της γενικής απαξίωσης.

Πόσοι είναι εκείνοι που υπηρέτησαν εθελοντικά τους κατακτητές, ενώ εγκαίρως μεταστράφηκαν και μεταπήδησαν σε πολιτικούς χώρους, ιδίως σε χώρους «της μόδας», όπως ήταν η Αριστερά στο τέλος της Κατοχής; Πόσες χιλιάδες Έλληνες μετανάστευσαν στο Ράιχ με τη θέλησή τους; Πόσοι κερδοσκόπησαν ως προμηθευτές των κατακτητών ή επιδόθηκαν σε μαυραγορίτικες δουλειές; Ποτέ δεν θα δοθεί μια σαφής απάντηση, διότι αυτά όλα είναι φαινόμενο της μικρής ιστορίας, της λεπτομέρειας. Με την ίδια ακριβώς λογική, δεν θα δικαιωθούν ποτέ όσοι προτίμησαν να πεινάσουν και να υποφέρουν για να μην προστρέξουν στον κατακτητή και επωφεληθούν απ’ αυτόν.

Στην Κατοχή η τάξη των πολιτικών μηχανικών και εργοληπτών υπήρξε διχασμένη. Υπήρχαν πολλοί που αναζητούσαν μια καλή ευκαιρία για να αποκομίσουν οφέλη από την εκτέλεση τεχνικών έργων που απαιτούσε ο κατακτητής για να θωρακίσει τη στρατιωτική άμυνά του, αλλά υπήρχαν και άλλοι που συνειδητά αρνήθηκαν. Οι μεν πρώτοι θησαύρισαν, οι δε δεύτεροι απλώς πείνασαν.

Κάτι ανάλογο έγινε και με τους δημοσιογράφους εκείνης της εποχής. Κάποιοι προτίμησαν να εργασθούν ως «παπαγαλάκια» και κάποιοι άλλοι επέλεξαν την έντιμη πενία, κατεβάζοντας την πέννα τους.

Τη θλιβερή ιστορία του Συγκροτήματος Λαμπράκη, που συνειδητά συνεταιρίστηκε με τη βερολινέζικη εταιρία «Mundus» (που ανήκε κατά 50% στο γερμανικό υπουργείο Προπαγάνδας του Γκαίμπελς και κατά 50% στο υπουργείο Εξωτερικών του Ρίμπεντροπ), δεν την ακολούθησαν όλοι οι άλλοι εκδότες, κάποιοι εκ των οποίων πήραν την ηρωική απόφαση να διακόψουν την έκδοση των εφημερίδων τους. Την ακολούθησε όμως ο Όθων Πικραμμένος (ο πατέρας του υπηρεσιακού πρωθυπουργού που διεξήγαγε τις τελευταίες εκλογές), την ακολούθησε ο μέγας τότε χαρτέμπορος Πετσόπουλος, την ακολούθησαν οι κορυφαίοι βιβλιοπώλες Ελευθερουδάκης και Κάουφμαν. Και αρκετοί άλλοι και άλλοι. Σ

το ίδιο πνεύμα προπαγάνδισαν τη συνεργασία με τον κατακτητή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επώνυμοι εκφραστές της κοινής γνώμης, όπως ο Σπύρος Μελάς, ο Παύλος Παλαιολόγος, ο Αλέκος Σακελλάριος κ.ά.

Το ίδιο συνέβη και στη μουσική, στις τέχνες, ακόμη και στη γλυπτική, όταν ένας νεαρός τότε καλλιτέχνης φιλοτέχνησε την προτομή του …Χίτλερ!

Το κυνήγι του χρυσού

Η αναζήτηση του πλούτου δεν ήταν απαραιτήτως το άπαν για τους συνεργάτες του κατακτητή, είτε με κουκούλες είτε χωρίς. Κάποιοι αποσκοπούσαν στην ικανοποίηση φιλοδοξιών, στην κατάληψη θέσεων και αξιωμάτων. Αλλά το χρυσάφι ήταν οπωσδήποτε το επίκεντρο – απαρασάλευτος κανόνας, απλώς με εξαιρέσεις.

Ακόμα και στον χώρο της εκκλησίας παρατηρήθηκαν τέτοια φαινόμενα. Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, που στα τελευταία χρόνια συγκλόνισε τη χώρα, έχει προϊστορία από τα χρόνια της Κατοχής – και ακόμη πιο πίσω. Χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ της Μονής Βατοπεδίου είδαν το φως στο ΦΕΚ των κατοχικών κυβερνήσεων, ενώ τα ακίνητά της στη Θεσσαλονίκη, όπως και άλλων μοναστηριών του Αγίου Όρους, αξιοποιήθηκαν διαρκούσης της Κατοχής.

Η αθωνική πολιτεία έχει ένα επιλήψιμο παρελθόν στα χρόνια εκείνα.

Όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί τον Απρίλιο του 1941, το γερμανικό υπουργείο Πολιτισμού του Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ είχε οργανώσει μια ιδιαίτερη και απόρρητη αποστολή.

Επιφανειακά επιζητούσε να καταγράψει την πολιτιστική κληρονομιά της Ορθοδοξίας που περικλειόταν στο Άγιον Όρος. Μια πολυάριθμη αποστολή υπό έναν διαπρεπή Γερμανό βυζαντινόλογο, τον καθηγητή Νταίλγκερ (ο οποίος μάλιστα εξελέγη ξένος εταίρος της Ακαδημίας Αθηνών), και με τη συνεργασία δύο Ελλήνων, του μετέπειτα καθηγητή Θεολογίας Μάρκου Σιώτη και του πρώτου Έλληνα ιδρυτή ραδιοφωνικού σταθμού Τσιγγιρίδη, ασχολήθηκε με τους πνευματικούς θησαυρούς του Αγίου Όρους. Ό,τι περίπου έκανε πολλές δεκαετίες αργότερα το Ίδρυμα Λαμπράκη (με …διοικητή του Αγίου Όρους τον Σταύρο Ψυχάρη). Μόνο που τότε οι Γερμανοί αναζητούσαν κάτι πολύ περισσότερο: Το μυθικό Άγιο Δισκοπότηρο! Οι αποκρυφιστές της χιτλερικής Γερμανίας θεωρούσαν ότι αν το εντόπιζαν, όπως και τη λόγχη του Λογγίνου, θα κυριαρχούσαν στον δυτικό κόσμο.

Αλλά δεν συνέβησαν μόνον αυτά στο Άγιον Όρος. Πολλοί αγιορείτες μοναχοί, ελάχιστοι όμως ελληνικής καταγωγής, κατά διάφορους τρόπους συνεργάστηκαν με τους κατακτητές. Μεταπολεμικά κάποιοι εξ αυτών καταδικάστηκαν για δοσιλογισμό, ενώ κάποιοι άλλοι φυγαδεύτηκαν από τους …Βρετανούς. Ο φημισμένος Άγιος Σωφρόνιος δεν θα είχε αναδειχθεί, αν μεταπολεμικά δεν του παρεχόταν κατάλληλο άσυλο πρώτα στη Γαλλία και έπειτα στην Αγγλία, ύστερα από ενέργειες του δαιμόνιου ρασοφόρου Ντέιβιντ Μπάλφουρ, του γνωστού μας εφημερίου στο εκκλησάκι του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Αποσχηματισμένος πλέον ο Μπάλφουρ και υπηρετώντας ως γραμματέας της βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα, αμέσως μετά την Απελευθέρωση, ενήργησε κατάλληλα για την αεροπορική απομάκρυνση του αγιορείτη Σωφρονίου (Σαχάρωφ) έξω από την Ελλάδα. Κάτι ανάλογο συνέβη και με άλλους αγιορείτες μοναχούς, που ήδη είχαν καταδικασθεί ως δοσίλογοι από την ελληνική δικαιοσύνη.

Ο αέναος δοσιλογισμός

ΑΑΔΕ: Προσυμπληρωμένες δηλώσεις - Κάνουμε έλεγχο για την πληρότητα και την ορθότητα των προσυμπληρωμένων στοιχείων.

 

Αθήνα, 23 Απριλίου 2025 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΑΔΕ: 

Στις 25/4 η αυτόματη υποβολή των προσυμπληρωμένων δηλώσεων - Εκπτώσεις φόρου για έγκαιρη υποβολή 

Την Παρασκευή 25 Απριλίου οριστικοποιούνται αυτόματα από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων οι προσυμπληρωμένες και προεκκαθαρισμένες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων, χωρίς να απαιτείται καμία ενέργεια από τους υπόχρεους. 

Οι φορολογούμενοι καλούνται να ελέγξουν την πληρότητα και την ορθότητα των προσυμπληρωμένων στοιχείων. 

Σε περίπτωση που διαπιστώσουν ανακρίβειες ή ελλείψεις, μπορούν να προχωρήσουν στη διόρθωση ή συμπλήρωσή τους, ως εξής: 

• έως 24/4: υποβολή αρχικής δήλωσης 

• από 25/4 έως 15/7: υποβολή τροποποιητικής δήλωσης, χωρίς κυρώσεις (επέχει θέση αρχικής δήλωσης). 

Εφόσον ο φόρος που θα προκύψει εξοφληθεί έως τις 31/7, όλοι οι φορολογούμενοι δικαιούνται τις ακόλουθες εκπτώσεις: 

• 4% για δηλώσεις που υποβάλλονται έως 30/4 

• 3% για δηλώσεις που υποβάλλονται από 1/5 έως 16/6 

• 2% για δηλώσεις που υποβάλλονται από 17/6 έως 15/7 Ειδικά για τους φορολογούμενους που συμμετέχουν σε νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που τηρούν απλογραφικά βιβλία, η έκπτωση 2% ισχύει για δηλώσεις που θα υποβληθούν από 17/6 έως και 31/7. 

Επισημαίνεται ότι για να εφαρμοστούν οι παραπάνω εκπτώσεις, η εξόφληση του φόρου μπορεί να γίνει είτε εφάπαξ είτε τμηματικά, αλλά σε κάθε περίπτωση μέχρι και την 31/7. 

Για περισσότερες πληροφορίες, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με το Κέντρο Εξυπηρέτησης Φορολογουμένων (ΚΕΦ) της ΑΑΔΕ στο (+30) 213 162 1000, τις εργάσιμες ημέρες και ώρες 07:30 – 17:00.

Πρωθυπουργός: - Γνωρίζω πόσο δοκιμάζονται οι συνταξιούχοι μας ... ΑΛΛΑ σε ΑΞΙΑ προηγούνται οι επενδύσεις!!!!

 Γνωρίζω ακόμη πόσο δοκιμάζονται οι συνταξιούχοι μας και άλλες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, ειδικά αυτοί που λαμβάνουν τις πιο χαμηλές συντάξεις. Αλλά και πόσο σημαντικό είναι οι επενδύσεις να μειώνουν διαρκώς την ανεργία, που αποτελεί τελικά και την πιο σκληρή κοινωνική αδικία.

Με εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του τόπου και στις ικανότητες της κοινωνίας, είχα κάνει την εκτίμηση ότι οι δυσκολίες μπορούν να ξεπεραστούν και να γίνουν ευκαιρίες. Αυτό αποτυπώνουν και οι νέες πρωτοβουλίες μας, αποδεικνύοντας ότι όσο αναβαθμίζεται η οικονομία της πατρίδας τόσο θα αναβαθμίζεται και η οικονομική θέση του πολίτη, και, μάλιστα, στον αντίστοιχο χρόνο.

Γι’ αυτό και θα επαναλάβω ότι οι συγκεκριμένες μόνιμες παρεμβάσεις αφορούν το τρέχον έτος και όχι τον σχεδιασμό του 2026. Αυτός θα ανακοινωθεί κανονικά στην επόμενη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Πρόκειται, βέβαια, για πρωτοβουλίες ύψους 1 δισ., με άμεση αναφορά σε βασικά προβλήματα. Είναι, ωστόσο, και θέλω να το τονίσω αυτό, ζυγισμένες και κοστολογημένες, ώστε να τηρείται η αναγκαία δημοσιονομική ισορροπία και οι σχετικές προβλέψεις των ευρωπαϊκών δημοσιονομικών κανόνων. Για να τεκμηριώσουν έτσι ότι η κυβέρνηση νιώθει, φροντίζει και προσπαθεί συνέχεια για μια καλύτερη ζωή, επιδιώκοντας η επιτυχία των αριθμών να γίνεται και ευημερία των πολλών και η συλλογική πρόοδος της Ελλάδας να μεταφράζεται και σε ατομική πρόοδο των Ελλήνων. Μια δέσμευση στην οποία ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πιστοί.

Η κυβέρνηση περιπαίζει τους πολίτες χορηγόντας αντίδωρα φιλανθρωπίας

 

Κοινή ανακοίνωση Κατερίνας Καζάνη, Βουλευτή Ευβοίας και υπεύθυνης Κ.Τ.Ε. Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής & Έφης Μπέκου, Γραμματέα του Τομέα Κοινωνικής Συνοχής ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής για την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο υπ. Οικογένειας 

Η επικοινωνιακή σκοπιμότητα της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας βρήκε την εφαρμογή της στην άτακτη δημιουργία ενός νέου υπουργείου για την Οικογένεια, με συρραφή διαφόρων υπηρεσιών, χωρίς νέο προϋπολογισμό, χωρίς νέα στελέχωση, χωρίς νέο οργανισμό λειτουργίας, με τη μέθοδο της κοπής-ραφής.

Δύο χρόνια μετά τη σύστασή του με το ΠΔ 77, η εικόνα είναι αποκαρδιωτική, με μόνο αποτέλεσμα την αδυναμία υλοποίησης ακόμα και πιλοτικών προγραμμάτων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Καλλιέργησαν ελπίδες για τη στήριξη των ατόμων με αναπηρία με το πρόγραμμα του «προσωπικού βοηθού» που έμεινε ουσιαστικά με ελάχιστες θέσεις εξυπηρετούμενων, όπως και το πρόγραμμα-φάντασμα «νταντάδες γειτονιάς», με ελάχιστη απορρόφηση από κοινοτικούς- εθνικούς πόρους.

Τα προγράμματα «Σπίτι μου 1 και 2» επέτειναν τα προβλήματα στους νέους που αναζητούν στέγη, αύξησαν τις τιμές ακινήτων προς ενοικίαση, ενώ δεν αντιμετωπίζουν την τεράστια έλλειψη διαθέσιμων κατοικιών προς ενοικίαση.

 Οι συμπολίτες μας αναζητούν εναγωνίως μια θέση σε παιδικό σταθμό για τα παιδιά τους, για δημιουργική απασχόληση, ουσιαστική κοινωνική φροντίδα για τα ευάλωτα μέλη, αξιοπρεπή και φθηνή στέγη, συμφιλίωση εργασιακού βίου και οικογενειακής ζωής, απρόσκοπτη δημιουργία οικογένειας και παιδιών, εφόσον το επιθυμούν. Απαιτούν ένα πλέγμα ποιοτικών κοινωνικών υπηρεσιών και κοινωνικών αγαθών, δίκαιο φορολογικό σύστημα και κράτος πρόνοιας που αντιμετωπίζει τον αποκλεισμό και προτάσσει τη συμπερίληψη.

Η κυβερνητική επιλογή, που ευνοεί την καρτελοποίηση της αγοράς και μοιράζει αντίδωρα φιλανθρωπίας βρίσκεται ιδεολογικά και εν τοις πράγμασι στον αντίποδα του κράτους πρόνοιας που στηρίζεται στο τρίπτυχο «Πρόληψη, Φροντίδα-Αρωγή, Αποκατάσταση».

Το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, στη βάση της σοσιαλδημοκρατικής αντίληψης για την ανάπτυξη και συνοχή προτάσσει την πολιτική της κοινωνικής ένταξης, της ισότητας των φύλων, της απρόσκοπτης δημογραφικής ανάπτυξης, της Περιφερειακής Ανάπτυξης με την ενδυνάμωση των υπηρεσιών στην τοπική κοινότητα, της ευημερίας των πολιτών, της κοινωνικής φροντίδας και ανεξάρτητης, αυτόνομης υποστηριζόμενης διαβίωσης ηλικιωμένων, ατόμων με αναπηρία και κοινωνικά αποκλεισμένων.