Σε νευρική κρίση βρίσκονται χιλιάδες συνταξιούχοι του Δημοσίου ιδίως στους ΟΤΑ, με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ), οι οποίοι συνταξιοδοτήθηκαν τα τελευταία 5 χρόνια και συνέχισαν να εργάζονται, καθώς, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο νόμος για την εργασία των συνταξιούχων, το Γενικό Λογιστήριο τους ζητά ολόκληρους τους μηνιαίους μισθούς που έλαβαν από την ημέρα της συνταξιοδότησης.
Συγκεκριμένα, στο έγγραφο του Υπουργείο εργασίας με τις διατακτικές ερμηνείες που εστάλη από το 2022 στην ΚΕΔΕ και σε όλες τις περιφερειακές ενότητες της χώρας δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν ο μεταγενέστερος νόμος για την απασχόληση των συνταξιούχων. Αποτέλεσμα αυτού είναι χιλιάδες που συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα από το 2018 έως το 2022, χωρίς να έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος (στο οποίο απολύονται αυτοδίκαια), να καλούνται να επιστρέψουν στο ακέραιο τους μισθούς που είχαν λάβει έως τη συνταξιοδότησή τους. Πράγμα που σημαίνει ότι θα αρχίσουν να παρακρατούνται -εφόσον δεν τα επιστρέψουναπό τη σύνταξη που λαμβάνουν.
Ήδη υπάρχουν εκατοντάδες προσφυγές στα δικαστήρια, προκειμένου να ανακόψουν την επιστροφή των δεκάδων χιλιάδων ευρώ που ζητά ως αχρεωστήτως καταβληθέντα το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, χωρίς μέχρι στιγμής να έχουν φτάσει στο ακροατήριο, γεγονός που επιτείνει την ανησυχία των συνταξιούχων.
Σύμφωνα με τις διατακτικές ερμηνείες, το προσωπικό με σύμβαση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) του Δημοσίου, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) και των ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού, καθώς και οι μόνιμοι υπάλληλοι των ίδιων φορέων, που κατά τη μονιμοποίησή τους διατήρησαν το ασφαλιστικό καθεστώς του ΙΚΑ, απολύονται αυτοδικαίως από την υπηρεσία την 1η του επόμενου από την έκδοση της πράξης συνταξιοδότησης μήνα, εκτός εάν στο μεταξύ συμπληρώνουν το όριο ηλικίας για την αυτοδίκαιη απόλυση, όπως κάθε φορά προβλέπεται, οπότε και αποχωρούν την ημερομηνία αυτή.
Οι ασφαλιστικοί οργανισμοί κύριας ασφάλισης κοινοποιούν υποχρεωτικά την πράξη συνταξιοδότησης στον τελευταίο εργοδότη του συνταξιοδοτούμενου, όταν αυτός είναι το Δημόσιο, ΝΠΔΔ ή ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού
Τι ισχύει με τον νόμο για την εργασία των συνταξιούχων
Από 18/7/2018, σύμφωνα με την παρ. 2 του Αρθρου 1 του Νόμου Κατρούγκαλου (Ν. 4554/2018), ισχύουν τα εξής:
1. Το δικαίωμα σύνταξης γήρατος αρχίζει από την 1η του επόμενου της υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης μήνα, υπό την προϋπόθεση ότι κατά την ημερομηνία αυτή πληρούνται όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις συνταξιοδότησης. Σε αντίθετη, δε, περίπτωση, από την 1η ημέρα του μήνα που έπεται εκείνου κατά τον οποίο πληρούνται όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις.
2. Τα δικαιολογητικά που απαιτούνται, κατά περίπτωση, για τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος υποβάλλονται μέχρι την τελευταία ημέρα του πρώτου μήνα που έπεται του μήνα υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης. Αν από τα υποβαλλόμενα δικαιολογητικά προκύπτει ότι οι απαραίτητες για τη συνταξιοδότηση προϋποθέσεις, όπως αυτές προσδιορίζονται για κάθε κατηγορία ασφαλισμένων του e-ΕΦΚΑ, εκπληρώθηκαν σε επόμενο ημερολογιακό της αίτησης συνταξιοδότησης μήνα, ως χρόνος έναρξης του δικαιώματος σύνταξης ορίζεται η 1η του επόμενου της συμπλήρωσης των απαραίτητων προϋποθέσεων μήνα.
3. Αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία του δεύτερου και του τρίτου εδαφίου για την υποβολή των απαιτούμενων δικαιολογητικών με υπαιτιότητα του ασφαλισμένου, η αίτηση συνταξιοδότησης λόγω γήρατος απορρίπτεται και εκδίδεται σχετική απόφαση.
4. Για τα πρόσωπα για τα οποία απαιτείται από την κείμενη νομοθεσία η λύση της υπαλληλικής σχέσης ή η διαγραφή από τις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος, προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν λόγω γήρατος, η προϋπόθεση αυτή εξακολουθεί να ισχύει.
5. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος καταργείται κάθε άλλη αντίθετη ειδική ή γενική διάταξη. Από τα ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι δεν αποτελεί προϋπόθεση για την έναρξη καταβολής της σύνταξης η προηγούμενη λύση της υπαλληλικής σχέσης του προσωπικού με σύμβαση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) του Δημοσίου, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) και των ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού, καθώς και των μόνιμων υπαλλήλων των ίδιων φορέων, που κατά τη μονιμοποίησή τους διατήρησαν το ασφαλιστικό καθεστώς του πρ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.
6. Η υπαλληλική σχέση του εν λόγω προσωπικού που υποβάλλει αίτηση για σύνταξη και παραμένει στην υπηρεσία, σύμφωνα με τον Ν. 3801/2009, λύεται αυτοδικαίως την 1η του επόμενου από την έκδοση της πράξης συνταξιοδότησης μήνα, δηλαδή σε μεταγενέστερο από τη συνταξιοδότηση χρονικό σημείο. Η προηγούμενη λύση της υπαλληλικής σχέσης, ως προϋπόθεση για τη συνταξιοδότηση, όπως προβλέπεται στο εδ. β΄ της παρ. 2 του Αρθρου 1 του Ν. 4554/2018, εξακολουθεί να απαιτείται, μετά την έναρξη ισχύος του, για τα πρόσωπα για τα οποία υπήρχε ήδη σχετική νομοθετική πρόβλεψη. Για το εν λόγω, όμως, προσωπικό (ΙΔΑΧ και μόνιμοι με ασφάλιση πρ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ) δεν απαιτείτο η προηγούμενη λύση της υπαλληλικής σχέσης και, ως εκ τούτου, εξακολουθεί να ισχύει για αυτή την κατηγορία υπαλλήλων το Αρθρο 20 του Ν. 3801/2009 και μετά την έναρξη ισχύος του Ν. 4554/2018. Επισημαίνεται, τέλος, ότι, στην περίπτωση που οι υπάλληλοι επιλέγουν, κατ’ εφαρμογή του Αρθρου 20 του Ν. 3801/2009, την καταβολή των αποδοχών αντί της σύνταξης για το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης έως την πρώτη ημέρα του επόμενου από την έκδοση της απόφασης συνταξιοδότησης μήνα, είναι δυνατή η καταβολή και της σύνταξης από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης με παράλληλη εφαρμογή των διατάξεων περί απασχόλησης συνταξιούχων.
ΠΗΓΉ:https://www.parapolitika.gr/oikonomia/article/1524211/se-neuriki-krisi-hiliades-sudaxiouhoi-tou-dimosiou/
.jpg)
.jpg)
.jpg)
