Υπουργείο εργασίας: - Μπλέξανε τ΄ αυγά με τα καλάθια !! - Αντι για αυξήσεις, βρήκαν 8 λόγους για να "παγώνουν" τους μισθούς!

 Πλήθος παραμέτρων οι οποίες θα οδηγούν στο πάγωμα των αυξήσεων του κατώτατου μισθού περιέχει η εξίσωση του υπουργείου Εργασίας, οι οποίες ανησυχούν τους εργαζόμενους, για τις επιπτώσεις της συγκεκριμένης διαδικασίας.

Οι παράμετροι που θα προσδιορίζουν τη μεταβολή του κατώτατου μισθού, δεν είναι μόνο δύο που ανακοίνωσε η Υπουργός Εργασίας, Νίκη Κεραμέως, καθώς στην αναλυτική πρόταση που έφτασε στα χέρια των θεσμικών φορέων (εργοδοτών και εργαζομένων), ανακαλύπτονται πολύ περισσότερες μεταβλητές, οι οποίες μπορεί να παγώσουν την αύξηση των ελάχιστων αποδοχών.

Με βάση τις επίσημες ανακοινώσεις ο κατώτατος μισθός από το 2028 θα αναπροσαρμόζεται με βάση τα την παραγωγικότητα της οικονομίας και τον «πληθωρισμό των φτωχών» δηλαδή το «καλάθι» των αγαθών υπηρεσιών στο οποίο διατίθεται το σύνολο των εισοδημάτων του 20% των πιο φτωχών νοικοκυριών.

Όπως επισημαίνει η ΓΣΕΕ, σε επιστολή που απέστειλε στην υπουργό Εργασίας, από την κυβερνητική πρόταση προκύπτει, πως μέσα στις παραμέτρους αυτές υπάρχουν και επιμέρους μεταβλητές οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε πάγωμα των βασικών αποδοχών, οι οποίες είναι:

1. 1. Όταν η οικονομία βρεθεί σε ύφεση.
2. 2. Όταν ο εθνικός πληθωρισμός είναι κινείται σε υψηλότερα επίπεδα από τον στόχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που είναι στο 2%.
3. 3. Όταν υπάρχει σημαντική ανισορροπία στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, δηλαδή όταν το έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών είναι υψηλό, όπως συμβαίνει την τελευταία τριετία.
4. 4. Όταν η αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού δεν δικαιολογείται από τα επίπεδα μακροπρόθεσμης εξέλιξης στην παραγωγικότητα και τη δυναμική της οικονομίας.
5. 5. Όταν υπάρχει η  απόσταση του κατώτατου μισθού από το 60% του ακαθάριστου διάμεσου μισθού.
6. 6. Όταν υπερβαίνονται οι δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας, καθώς θα υπάρξει σύνδεση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα και άρα, αν αυξηθεί ο κατώτατος στον ιδιωτικό τομέα, θα αυξηθεί και ο εισαγωγικός στον δημόσιο τομέα.
7. 7. Η διαβίωση κάτω από τα όρια της φτώχειας και η οικονομική υστέρηση των νοικοκυριών.
8. 8. Όταν υπάρχουν έκτακτες περιστάσεις που δεν δικαιολογούν την αύξησή του, οι οποίες ωστόσο δεν προσδιορίζονται.

Η ΓΣΕΕ σημειώνει πως οι συγκεκριμένες μεταβλητές είναι αόριστες, δεν εξειδικεύονται και οδηγούν σε πλήθος ερμηνειών, οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν από τους εργοδοτικούς φορείς προκειμένου να παραμείνουν παγωμένες οι ελάχιστες αποδοχές.

Επίσης, στις μεταβλητές αυτές, δεν περιλαμβάνονται παράγοντες όπως είναι η επάρκεια του κατώτατου μισθού για την αξιοπρεπή διαβίωση του εργαζόμενου, η διαβίωση κάτω από τα όρια της φτώχειας και η οικονομική υστέρηση των νοικοκυριών.

πηγή: https://www.sofokleousin.gr/oi-8-logoi-pou-tha-pagonoun-ton-katotato-mistho

Τίποτε δεν είναι ακριβό. - Εμείς φταίμε που αποδεχθήκαμε την φτώχεια που μας "κερνάει" ο πρωθυπουργός

 Του Γιώργου Κράλογλου

Κουφάρια η πρώην βιομηχανική Ελλάδα που κανείς δεν τα πλησιάζει, ούτε σε πλειστηριασμό. Μας μένουν ακίνητα και τουρισμός... λέει ο  DollarWelcome.

Και όπως άριστα συμπληρώνει ο sinker442 στο ρεπορτάζ "40% χαμηλότερα τα ακίνητα στην Ελλάδα"...  ωραία τα έσοδα από τις αγορές από τους ξένους, αλλά η αποσύνδεση της αγοράς από την αγοραστική δύναμη του μέσου Έλληνα (που φαίνεται και από το ότι δε βρίσκουν κόσμο να δώσουν δάνεια) είναι μεγάλη ανοησία και η χώρα θα το πληρώσει. Οι περισσότεροι δε θα μπορούσαν να αγοράσουν ούτε το παλιό διαμέρισμα τους στο οποίο μένουν μέσα αυτά είναι παλαβομάρες. Αν θέλετε τιμές Ευρώπης, να δίνετε και μισθούς Ευρώπης..." 

Remaining Time -0:00

 

Στο κέντρο της πραγματικότητας μας και οι επισημάνσεις του AK1969 σε στατιστικές "... όπου φαίνεται ότι η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη είναι στη 119η και 121η θέση στην Ευρώπη αντίστοιχα, πολύ κάτω από τη Σόφια και το Βουκουρέστι. Ως προς τις πρωτεύουσες, καμία της Ε.Ε. δεν είναι πιο χαμηλά από την Αθήνα. Η Αθήνα είναι πάνω μόνο από λίγες πρωτεύουσες κρατών που δεν είναι στην Ε.Ε., π.χ. Βελιγράδι, Σκόπια, Τίρανα, Μινσκ και Κίεβο. Τα δε 1.091 ευρώ που είναι ο μέσος μισθός στην Αθήνα και τα 1.021 ευρώ που είναι στη Θεσσαλονίκη είναι σχεδόν στο μισό από το μέσο όρο της Ε.Ε. ο οποίος είναι 2.140 ευρώ...." .

Κλείνω δε τις παρουσιάσεις των σχολιαστών (στο σχετικό με το θέμα μας ρεπορτάζ) με το εύλογο παράπονο του Vangelis84 "...Αυτές τις μέρες ανακαινίζω δύο μπάνια σε διαμέρισμα που νοικιάζω μακροχρόνια σε μια οικογένεια. Ήθελα να εκμεταλλευτώ τη φοροαπαλλαγή που δίνεται και τους κάνω την ανακαίνιση δώρο. Μένουν μέσα, θα κάνουμε μια το ένα, μετά το άλλο. Λοιπόν, τα υλικά έχουν πάρει 30% πάνω και τα εργατικά 50% από μια ανακαίνιση που είχα κάνει το 2020. Μιλάμε για μεροκάματα που πάνε σε παιδιά της εργατικής τάξης (υδραυλικοί, πλακατζίδες κτλ) για δουλειές που πλέον ελάχιστοι Έλληνες δέχονται να κάνουν.Το ίδιο με τα Airbnb. Το 80% ανήκουν σε ανθρώπους που έχουν ένα ή δύο και συμπληρώνουν έτσι το εισόδημά τους. Δε μιλάμε για πολυεθνικές. Στην περιοχή που μένω, επειδή είναι τουριστική, πολλοί φεύγουν από το σπίτι τους το καλοκαίρι και μένουν σε τροχόσπιτα! Θα το έκαναν αν ήταν πλούσιοι; Να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε. Μιλάμε για μια Ελλάδα φτωχή μετά τη κρίση που με τα ακίνητα είδε κάπως την οικονομία της να κινείται. Τόσο απλά...”

Δεν χαϊδεύω τα αυτιά στους (έτσι και αλλιώς εξαίρετους) σχολιαστές του Forum του Capital.gr ούτε γεμίζω την στήλη επειδή δεν έχω δικές μου θέσεις στο όλο θέμα. 

Επιμένω όμως ότι τέτοιες απόψεις πρέπει να προσεχθούν από τα επιτελεία της προπαγάνδας και όλους τους παρατρεχάμενους της κυβέρνησης που έχουν ήδη σπεύσει να μας προετοιμάσουν ότι έχουμε σχεδόν στην τσέπη μας... επενδύσεις στη βιομηχανία αλλά και στους μικρομεσαίους που θα επιλέξουν να μεγαλώσουν... μέσα από κίνητρα τα οποία ίσως και την εβδομάδα αυτή να μας γίνουν επισήμως γνωστά . 

Συμπέρασμα λοιπόν (που κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει) είναι ότι στη οικονομία σου έχοντας πάρει "κεφάλι" μόνο από τα Σκόπια, τα Τίρανα,  το Μινσκ και το Κίεβο (παραμένοντας επίσης στην 150η θέση κρατισμού  ανάμεσα σε 165 χώρες (!) -έρευνά ΚΕΦΙΜ-) και με 1.091 ευρώ μέσο μισθό στην Αθήνα και 1.021 στη Θεσσαλονίκη (το μισό από το μέσο όρο της Ε.Ε. - 2140 ευρώ-) βεβαίως και έχεις φτώχεια. 

Και η φτώχεια σου είναι που τα δείχνει όλα τόσο ακριβά. Μακάρι να πάρουν και άλλο τα ακίνητα. Εμείς τα πουλάμε. Άλλοι μας αγοράζουν... Μήπως έχουμε και τίποτε άλλο της προκοπής να πουλήσουμε... εκεί που μας έφτασε και η πολιτική ανικανότητα 50 ετών;  

george.kraloglou@capital.gr

πηγή:https://www.capital.gr/o-giorgos-kraloglou-grafei/3882599/tipote-den-einai-akribo-emeis-ftoxuname/

Κώστας Καραμανλής: - Οι ανησυχίες για την Τουρκία «είναι εύλογες και υπαρκτές» - Η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβιώσει γιατί χαρακτηρίζει τους δυσαρεστημένους πολίτες, ως οπισθοδρομικούς, ψεκασμένους ή εξτρεμιστές

 Μήνυμα για τα εθνικά θέματα, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο η εξουσία πρέπει να ανταποκρίνεται στα αιτήματα και τις ανησυχίες των πολιτών, ώστε να μη χάνει τη νομιμοποίησή της, έστειλε από τη Θεσσαλονίκη ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής.

Με αφορμή την παρουσία του στην αίθουσα εκδηλώσεων της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, για την παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου Βαγγέλη Πλάκα, με τίτλο «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η Θεσσαλονίκη», ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είπε πως «οι προβληματισμοί και ανησυχίες που εκφράζονται για τα εθνικά μας θέματα είναι εύλογες και υπαρκτές».

Επικαλούμενος τη «σχέση ζωής» του Κωνσταντίνου Καραμανλή με τη Θεσσαλονίκη, ο Κώστας Καραμανλής αναφέρθηκε στις ανασκαφές του αρχαιολόγου, Μανόλη Ανδρόνικου, τονίζοντας πως «ο μακεδονικός πολιτισμός είναι ελληνικός».

Σημείωσε ότι «οι παρακαταθήκες του Κωνσταντίνου Καραμανλή έχουν ξεχωριστή σημασία και σήμερα, διότι μπορεί πράγματι το δημοκρατικό πολίτευμα να είναι στέρεα εδραιωμένο στη χώρα μας, μπορεί πράγματι να έχει αυξηθεί σημαντικά ανά τον κόσμο ο αριθμός των χωρών με δημοκρατικό καθεστώς, όμως κίνδυνοι για τη Δημοκρατία και κυρίως την ποιότητά της ελλοχεύουν και πρέπει να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικότητα προτού προξενήσουν ανεπανόρθωτες βλάβες».

Η ιστορική αλήθεια για τα ελληνοτουρκικά

Αναφερόμενος στα ελληνοτουρκικά, ο Κώστας Καραμανλής είπε ότι ο «Κωνσταντίνος Καραμανλής πίστευε ότι η μόνη διαφορά με την Τουρκία, η οριοθέτηση δηλαδή της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, θα έπρεπε να επιλυθεί σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες, αν χρειαστεί και με προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης βάσει συνυποσχετικού και ήταν η Τουρκία που υπαναχώρησε τότε». Και πρόσθεσε: «Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια. Με άλλα λόγια, ο υπαινιγμός ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα ήταν διατεθειμένος να συζητήσει επί θεμάτων που μονομερώς και αυθαίρετα επιχειρεί να προσθέτει διαχρονικά η Τουρκία στην ατζέντα είναι ανακριβής, έωλος και ίσως εκ του πονηρού».

Οσον αφορά την εποχή μας, ο Κώστας Καραμανλής υπερασπίστηκε όλους όσοι εκφράζουν «προβληματισμούς και ανησυχίες» για τα εθνικά θέματα, υποστηρίζοντας ότι «είναι εύλογες και υπαρκτές» καθώς δημιουργούνται από την «επιθετικότητα και τον αυξανόμενο αναθεωρητισμό της Τουρκίας».  

Και πρόσθεσε με νόημα: «Η ανάδειξή τους στην ουσία ενισχύει τις πάγιες εθνικές μας θέσεις, ιδίως όταν εκφράζονται από υπεύθυνα χείλη. Είναι λάθος να αντιμετωπίζονται ως επικριτικές, εφόσον μάλιστα η χώρα παραμένει προσηλωμένη στην εθνική γραμμή».

Κοινωνικές ανισότητες και «σύστημα»

Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στο σοβαρό ζήτημα των κοινωνικών ανισοτήτων, επισημαίνοντας ότι εξαιτίας τους «στα μάτια πολλών το σύστημα έχασε τη νομιμοποίησή του» και συχνά οδηγούνται σε «ακραίες φωνές και κόμματα».

«Η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων με την περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού ωθεί αυξανόμενο αριθμό πολιτών στην αποχή και άρνηση της πολιτικής διαδικασίας», είπε και πρόσθεσε:

«Ακόμα χειρότερα στα μάτια πολλών το σύστημα έχει απολέσει τη νομιμοποίησή του. Μεταβάλλονται είτε σε “φυγάδες της πολιτικής”, δηλαδή απορρίπτουν τη συμμετοχή τους στα κοινά είτε σε “πολιτικούς νομάδες”, εγκαταλείποντας ιστορικά κόμματα και στρέφονται σε πιο ακραίες φωνές και σχήματα. Η δε δυσαρέσκεια και απογοήτευσή τους οδηγεί και τον δημόσιο βίο σε όλο και μεγαλύτερη οξύτητα, επιθετικότητα, λεκτική και όχι μόνο βία, τραυματίζοντας και με αυτόν τον τρόπο τη σταθερότητα και τη δημοκρατική διαδικασία».

Ειδικά για τη δικαιοσύνη, είπε ότι «αν οι πολλοί δεν εμπιστεύονται τη δικαιοσύνη, ναρκοθετείται το δημοκρατικό πολίτευμα».

Και πρόσθεσε: «Κανένα πολιτικό σύστημα, ακόμη και η κοινοβουλευτική δημοκρατία, δεν μπορεί να επιβιώσει επί μακρόν, αν δεν έχει ισχυρή νομιμοποίηση και αξιοπιστία στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Και ρίχνουν λάδι στη φωτιά όσοι υπεροπτικά και αλαζονικά υποτιμούν τους δυσαρεστημένους και διαμαρτυρόμενους πολίτες ως οπισθοδρομικούς, ψεκασμένους ή εξτρεμιστές».

https://www.kathimerini.gr/politics/563305783/kostas-karamanlis-eyloges-kai-yparktes-oi-anisychies-gia-ta-ethnika-themata/

Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: - Για να καταλαβαίνει ο κόσμος από το 2028 και μετά, ο κατώτατος μισθός θα απαγορεύεται να μειωθεί!!!

 Καλό μεσημέρι και καλή εβδομάδα,

Αυτή την ώρα πραγματοποιείται η εκδήλωση για την παρουσίαση της Εθνικής Στρατηγικής για την Περιφερειακή και Τοπική Ανάπτυξη για την Αργολίδα, παρουσία του Πρωθυπουργού.

—-
Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί μια σημαντική αύξηση του κατώτατου μισθού από τα 650 ευρώ το 2019, στα 830 σήμερα και με στόχο, όπως έχουμε δεσμευθεί, τα 950 ευρώ, το 2027. Αυτό μεταφράζεται ως συνολική αύξηση 46,2% από το 2019 με παράλληλη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες έως το 2027.

Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή οδηγία που τώρα θα ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο, από το 2028, ο κατώτατος μισθός προτείνεται να καθορίζεται μέσω ενός μαθηματικού τύπου ο οποίος θα λαμβάνει υπόψη του τον πληθωρισμό, ιδιαίτερα για τα νοικοκυριά που έχουν τα χαμηλότερα εισοδήματα, καθώς και την αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας, με βάση αντίστοιχους δείκτες που θα δημιουργήσει η Ελληνική Στατιστική Αρχή.

Αυτό σημαίνει ότι, όσο θα αυξάνουν οι τιμές και θα βελτιώνεται η παραγωγικότητα της ελληνικής οικονομίας, τόσο θα αυξάνει και ο κατώτατος μισθός.

Το νέο σύστημα καθορισμού του κατώτατου μισθού ενισχύει τη διαφάνεια, την αντικειμενικότητα και την προστασία των εργαζομένων με συγκεκριμένους τρόπους.

1. Ασφάλεια. Προβλέπεται ότι ο κατώτατος μισθός δεν θα μπορεί να μειωθεί.
2. Σύνδεση με την οικονομία και ακόμα πιο κοινωνικά κριτήρια ειδικά για τους ευάλωτους. Το ύψος του κατώτατου μισθού συνδέεται με πραγματικά οικονομικά μεγέθη, δηλαδή τον πληθωρισμό και την παραγωγικότητα.
3. Διαφάνεια και αξιοπιστία. Το ύψος του κατώτατου μισθού βασίζεται σε αντικειμενικά δεδομένα της ΕΛΣΤΑΤ.
4. Κάλυψη και των δημοσίων υπαλλήλων. Για πρώτη φορά, προβλέπεται η προστασία του κατώτατου μισθού και στους εργαζόμενους στο Δημόσιο.

Επιπλέον, με την διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, αλλά και την ενημέρωση για τον νέο κατώτατο μισθό, δίνουμε την δυνατότητα στις επιχειρήσεις και ειδικά στις μικρές και μεσαίες να μπορέσουν να κάνουν έναν μακροπρόθεσμο προγραμματισμό.

—-

Παρακαλώ για τις ερωτήσεις σας.

Γ. ΣΚΙΤΖΗ: Κύριε Εκπρόσωπε, καλή σας εβδομάδα, άκουσα και στην εισαγωγή σας ότι αναφερθήκατε στο νέο μοντέλο του κατώτατου μισθού, ωστόσο μέσα στο Σαββατοκύριακο υπήρξε η κριτική, τόσο από την κ. Διαμαντοπούλου, όσο και από τον κ. Τσουκαλά, υποστηρίζοντας ότι ο υπολογισμός αυτός θα είναι άδικος, καθώς ο κατώτατος μισθός θα υπολογίζεται με βάση έναν αλγόριθμο και όχι με βάση, όπως υποστηρίζουν, τις πραγματικές ανάγκες. Μάλιστα τονίζουν ότι θα πρέπει να ενισχυθεί ο θεσμός της διαπραγμάτευσης, αλλά και των Συλλογικών Συμβάσεων. Ήθελα να σας ρωτήσω πως απαντάτε στην κριτική αυτή;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ναι, έχει ενδιαφέρον να τα μετρήσουμε τα όχι του ΠΑΣΟΚ. Εδώ ουσιαστικά, προαναγγέλλει το ΠΑΣΟΚ ένα ακόμα όχι, αν δεν κάνω λάθος είναι το πέμπτο όχι, που λέει μέσα σε λίγες εβδομάδες, μετά την επανεκλογή του κ. Ανδρουλάκη στην προεδρία του κόμματος και αυτά τα όχι, δεν είναι όχι στον Κ. Μητσοτάκη, στον Πρωθυπουργό, την Κυβέρνηση, στην Νέα Δημοκρατία, είναι όχι στους πολίτες. Είναι εναντιώσεις σε σημαντικά ζητήματα που όλα είναι προς το συμφέρον των πολιτών. Ξεκινάω με αυτό που με ρωτήσατε. Η Κυβέρνηση νομοθετεί μια ευρωπαϊκή οδηγία, αλλά πέραν του γεγονότος ότι νομοθετεί μια ευρωπαϊκή οδηγία, που την ακολουθούν για παράδειγμα στη Γαλλία, δεν νομίζω ότι στη Γαλλία ακολουθείται μια αντιλαϊκή πολιτική. Ουσιαστικά τι νομοθετούμε; Για να καταλαβαίνει ο κόσμος, να καταλαβαίνουν οι πολίτες που μας ακούνε. Την απαγόρευση μείωσης του κατώτατου μισθού, από το 2028 και μετά, αφού θα τον έχουμε αυξήσει 46%, γιατί πολύ κουβέντα έχει γίνει στο παρελθόν, πολύ συζήτηση για τον κατώτατο μισθό, αλλά η Νέα Δημοκρατία σε αντίθεση με όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια, αυξάνει μόνο τον κατώτατο μισθό. Η νομοθεσία αυτή θα δίνει τη δυνατότητα, ουσιαστικά και στους δημοσίους υπαλλήλους να έχουν τις αντίστοιχες αυξήσεις, άρα δεν αφήνουμε στην άκρη, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα, τους δημοσίους υπαλλήλους. 

Βάζουμε αντικειμενικά κριτήρια και ένα εκ των οποίων είναι η στήριξη των εισοδημάτων που θεωρούνται τα πιο χαμηλά εισοδήματα και κάθε φορά που φαίνεται ότι υπάρχουν αυξήσεις στα νοικοκυριά, τις αντίστοιχες αυτές αυξήσεις θα τις παρακολουθούμε και θα είναι το βασικό κριτήριο αύξησης του κατώτατου μισθού, στην παραγωγικότητα της οικονομίας και κάτι πάρα πολύ βασικό, που αφορά τις επιχειρήσεις και κυρίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους δίνουμε ορατότητα. 

ΑΝΤ. ΚΟΤΖΑΪ: Κύριε Εκπρόσωπε, όπως αποκάλυψε το «Documento» ο διοικητής της ΑΑΔΕ, Γιώργος Πιτσιλής, μίσθωσε για 12 χρόνια ένα εμπορικό κέντρο με «χρυσό» μίσθωμα που θα αποφέρει στο μισθώτρια εταιρία 52,5 εκατομμύρια ευρώ στη δωδεκαετία. Η μίσθωση έγινε με φωτογραφικό διαγωνισμό, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δύο δικούς του ανθρώπους την Ρεβέκκα Πιτσίκα και τον Βασίλη Ανδρικόπουλο ως συμβούλους στο διοικητικό συμβούλιο στην εταιρεία Premia Properties που έγινε η μίσθωση. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτά τα τεράστια ποσά και τους φωτογραφικούς διαγωνισμούς που ακολουθεί ο διοικητής της ΑΑΔΕ;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Νομίζω ότι το δημοσίευμα έχει συμπεράσματα και παρουσιάζει δεδομένα, τα οποία δεν ισχύουν. Το «φωτογραφικός διαγωνισμός» είναι μία αυθαίρετη διαπίστωση. Το «σύμβουλοι του Πρωθυπουργού» δεν προκύπτει από το οργανόγραμμα που, τουλάχιστον, εγώ γνωρίζω τον περίπου ενάμιση χρόνο που είμαι συνεργάτης του Πρωθυπουργού, με γραφείο στο Μέγαρο Μαξίμου. Και οι συνδέσεις που γίνονται μεταξύ προσώπων, τα οποία δεν έχουν δώσει και κανένα δικαίωμα, τυχαίνει να τα γνωρίζω κιόλας από την πορεία τους και με αυτό το οποίο πήρε ως απόφαση ο κ. Πιτσιλής, μέσα από απολύτως αδιάβλητες διαδικασίες, νομίζω ότι δεν οδηγεί σε κανένα τέτοιο συμπέρασμα.

Ο Λαός λιμοκτονεί και η κυβέρνηση αδιαφορεί - Δεν έχουν...ΕΝΑ σεντ για αποταμίευση 8 στα 10 Ελληνικά νοικοκυριά -

 Από το κακό στο χειρότερο πηγαίνει η πρόθεση των ελληνικών νοικοκυριών για αποταμίευση, γεγονός βεβαίως που συνδυάζεται με την κακή οικονομική τους κατάσταση και τις δυσμενείς προβλέψεις τους για το μέλλον. Περισσότερα από οκτώ στα δέκα ελληνικά νοικοκυριά δηλώνουν ότι δεν σκοπεύουν να αποταμιεύσουν το επόμενο 12μηνο, ή δεν θεωρούν πιθανό να αποταμιεύσουν.

Είναι πολύ ενδιαφέρον, μάλιστα, ότι ενώ η μεγάλη πληθωριστική κρίση της τελευταίας τριετίας φαίνεται να εκτονώνεται, τα νοικοκυριά δείχνουν μικρότερη πρόθεση για αποταμίευση, όπως την καταγράφει το ΙΟΒΕ στη μηνιαία έρευνά του για το οικονομικό κλίμα. Ειδικότερα, όπως σημειώνει το ΙΟΒΕ στην έρευνα του Οκτωβρίου,

• = Παρατηρείται εξασθένιση της πρόθεσης για αποταμίευση. Ο δείκτης της πρόθεσης για αποταμίευση τους προσεχείς 12 μήνες υποχώρησε στις –66,6 μονάδες από -62,9 τον Σεπτέμβριο.
• = Το 83% (από 81%) των νοικοκυριών δεν θεωρεί πιθανή την αποταμίευση στο επόμενο 12μηνο, ενώ το 15% τη θεωρεί πιθανή ή πολύ πιθανή. Οι σχετικοί δείκτες διαμορφώθηκαν στις +8,5 μονάδες στην ΕΕ και +8,0 μονάδες στην Ευρωζώνη.

Τα ελληνικά νοικοκυριά, ίσως και επειδή δεν έχουν ξεπεράσει το βαθύ τραύμα της οικονομικής κρίσης, παραμένουν σταθερά τα πιο απαισιόδοξα στην ευρωζώνη. Σύμφωνα με το ΙΟΒΕ,

• = Ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης βελτιώθηκε ήπια τον Οκτώβριο και διαμορφώθηκε στις -50,3 μονάδες, έναντι -51,3 μονάδες τον Σεπτέμβριο.
• = Και αυτόν τον μήνα οι Έλληνες καταναλωτές εμφανίζονται ως οι περισσότερο απαισιόδοξοι στην ΕΕ, με διαφορά από τους επόμενους, με τους καταναλωτές στην Εσθονία με επίπεδο δείκτη –35,3 και την Σλοβενία (-27,6) να ακολουθούν.
• = Σημειώνονται μικρές θετικές μεταβολές προσδοκιών για την οικονομική τους κατάσταση, καθώς αμβλύνεται η πολύ έντονη απαισιοδοξία που έχει καταγραφεί όλους τους μήνες, αν και παράλληλα παρατηρείται μικρή επιδείνωση στην πρόθεση για μείζονες αγορές.
• = Η θερινή περίοδος ολοκληρώθηκε ικανοποιητικά στον τουρισμό γεγονός που επηρεάζει αρκετά νοικοκυριά πανελλαδικά. Ωστόσο, ο πληθωρισμός εμμένει και εξακολουθεί να επηρεάζει αρνητικά την καταναλωτική εμπιστοσύνη, με το ζήτημα της ακρίβειας να ανησυχεί έντονα τους πολίτες.
• = Στις χαμηλότερες θέσεις αυτής της κατάταξης, για δέκατη φορά μέσα στο 2024 βρίσκεται η Λιθουανία (+7,7) και για δεύτερη φορά η Σουηδία (+0.9), με την τιμή του δείκτη καταναλωτικής εμπιστοσύνης να συνεπάγεται ουσιαστικά αισιοδοξία από τους καταναλωτές της χώρας. Οι μέσοι ευρωπαϊκοί δείκτες διαμορφώθηκαν στις -11,2 μονάδες στην ΕΕ και στις -12,5 μονάδες στην Ευρωζώνη.

Μόνο 5,3% των Ελλήνων αποταμιεύουν

Για την αποταμίευση, τα συμπεράσματα έρευνας του Οικονομικού Πανεπιστημίου που παρουσιάσθηκε τον Μάιο συνθέτουν μια απογοητευτική εικόνα. Ειδικότερα, η Ελλάδα έχει τη χαμηλότερη εθνική αποταμίευση ως ποσοστό του ΑΕΠ από όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, καθώς και από όλες τις ανεπτυγμένες χώρες:

• = Το ποσοστό αποταμίευσης είναι 5,3%, ενώ είναι μόλις 1,6% για τους εργαζόμενους.
• = Το 40% της συνολικής αποταμίευσης προέρχεται από το 1% των νοικοκυριών με τα υψηλότερα εισοδήματα.
•  = Αρνητικά ποσοστά αποταμίευσης καταγράφονται για το 40% των νοικοκυριών του δείγματος.
•  = Η μέση ετήσια αποταμίευση ανέρχεται στα 1.076 ευρώ, ενώ είναι αρνητική για τα νοικοκυριά με δύο ενήλικες και παιδιά (-2159 ευρώ), κάτι που σημαίνει ότι δανείζονται για την κάλυψη της διαβίωσής τους.
•  = Η μέση ετήσια αποταμίευση των συνταξιούχων ανέρχεται σε 2248 ευρώ, των εργαζομένων σε 410 ευρώ, των μισθωτών σε 542 ευρώ και των αυτοαπασχολούμενων σε 63 ευρώ.
•  = Οι αυτοαπασχολούμενοι έχουν το μικρότερο και σχεδόν μηδενικό ποσοστό αποταμίευσης σε σχέση με το διαθέσιμο εισόδημα τους, ενώ οι συνταξιούχοι είναι η κατηγορία με το μεγαλύτερο ποσοστό αποταμίευσης.

 πηγή https://www.sofokleousin.gr/den-exoun-sent-gia-apotamieysi-8-sta-10-noikokyria

Οι… σκερτσόζικες παραβολές και το πολύ χρήμα μονάχα για τους κολλητούς

Οργίλος εναντίον ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε ο υπουργός Επικρατείας Ακης Σκέρτσος, επειδή καταψήφισαν τις ρυθμίσεις για την ανακύκλωση και δεν συμμερίστηκαν το σχέδιο-κουρελού της κυβέρνησης, στο οποίο ένα από τα λίγα ευδιάκριτα σημεία ήταν ότι μοιράζει ακόμα 1 δισ. ευρώ στους μεγάλους της φίλους.

Ξεχνώντας ότι για το νομοσχέδιο δεν ακούστηκε καλή κουβέντα από κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης, η οποία το καταψήφισε ηχηρά, απομονώνοντας το Μαξίμου, που κάνει παιχνίδι μονάχα για τους κολλητούς του, ο Σκέρτσος προσπαθεί να πει… σκερτσόζικα πράγματα και το ρίχνει στα παραμύθια. Αυτή, άλλωστε, είναι η προσφιλής μέθοδος της κυβέρνησης: ψέμα, παραμύθια, προσβολές σε όσους την επικρίνουν και ξύλο ανελέητο, όταν η οργή ξεχειλίσει και κατέβει στους δρόμους.

Γράφει ο Σκέρτσος, που θέλει να μας πει ότι γνωρίζει από μυθολογία, λες και του αμφισβήτησε κανείς τη ροπή στο ψεύδος, ότι «ο μύθος του Αισώπου μάς έχει μάθει από μικρούς να διακρίνουμε με ευκολία την πονηρή αλεπού που, όταν δεν μπορεί να φτάσει το τσαμπί με τα σταφύλια που έχει βάλει στο μάτι για να γεμίσει την κοιλιά της, τα απαξιώνει λέγοντας ότι είναι δήθεν ξινά. Κοινώς, όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια».
Και λέει παρακάτω: «Αυτή η λαϊκή παραβολή μού ήρθε στο μυαλό την Παρασκευή, όταν στην εθνική αντιπροσωπία ψηφίστηκε ένας νόμος-τομή για την ανακύκλωση συσκευασιών στη χώρα μας, που θα έπρεπε να βρει ενωμένες όλες τις πολιτικές δυνάμεις που δηλώνουν ότι ανησυχούν και αγωνίζονται για την προστασία του περιβάλλοντος».

Ο νέος νόμος, κατά τον εκπρόσωπο του Μητσοτάκη, ο οποίος έχει τις χειρότερες ευρωπαϊκές επιδόσεις στην ανακύκλωση, «θεσμοθετεί -μεταξύ πολλών άλλων σημαντικών ρυθμίσεων- την εγγυοδοσία για τις πλαστικές και μεταλλικές φιάλες που ανακυκλώνουμε, με ένα ενιαίο πανελλαδικό σύστημα. Μέσω αυτού θα αναπτύξουμε το 2025 περίπου 15.000 σημεία σε όλη τη χώρα όπου οι πολίτες θα παραδίδουν τις χρησιμοποιημένες φιάλες και θα λαμβάνουν ως επιστροφή το εγγυοδοτικό αντίτιμο των 10 ή 15 λεπτών». Θα βρέξει πολύ χρήμα, λέμε…

 πηγή:https://www.dimokratia.gr/politiki/584566/oi-skertsozikes-paravoles-kai-to-chrima/

Συνέβη σαν Σήμερα - Αντιστράτηγος Νικόλαος Πλαστήρας - Ο Μαύρος καβαλάρης και ο φτωχός πρωθυπουργός

 

 Στρατιωτικός και πολιτικός, με έντονη δράση σε κρίσιμες περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, γνωστός με το προσωνύμιο «Μαύρος Καβαλάρης». Γεννήθηκε στο Βούνεσι (σημερινό Μορφοβούνι) Καρδίτσας στις 4 Νοεμβρίου 1883.

Αφού τελείωσε το Γυμνάσιο κατατάχθηκε ως εθελοντής στο στρατό με το βαθμό του δεκανέα το 1903 και πήρε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα. Συμμετείχε ενεργά στον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο», που έκανε το Κίνημα στο Γουδί (1909) και έφερε στην εξουσία τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

Το 1912, μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή Υπαξιωματικών της Κέρκυρας, ονομάσθηκε Ανθυπολοχαγός και με το βαθμό αυτό πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913). Ο Πλαστήρας διακρίθηκε σε πολλές μάχες, ιδιαίτερα στη Μάχη του Λαχανά, όπου οι συμπολεμιστές του έδωσαν το προσωνύμιο «Μαύρος Καβαλάρης». Κατά την περίοδο του Εθνικού Διχασμού (1916) συντάχθηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και προσχώρησε στο Κίνημα της Εθνικής Αμύνης. Στις επιχειρήσεις του Μακεδονικού Μετώπου κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο έδειξε ξεχωριστά χαρίσματα, ιδιαίτερα στη Μάχη του Σκρα και προήχθη σε αντισυνταγματάρχη.

Το 1919 ανέλαβε τη διοίκηση του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων στην Ουκρανία, συμμετέχοντας στη συμμαχική εκστρατεία υποστήριξης του ρωσικού «Λευκού Στρατού», ο οποίος εμάχετο τους μπολσεβίκους του Λένιν. Μετά την αποτυχία του εγχειρήματος, ο Πλαστήρας επικεφαλής της ίδιας μονάδας και με το βαθμό του συνταγματάρχη εστάλη στο Μικρασιατικό Μέτωπο.

Η δράση του κατά τη μικρασιατική εκστρατεία ενίσχυσε τη φήμη του. Οι Τούρκοι τον ονομάζουν Καρά-Πιπέρ (Μαυρόπιπερο), εξαιτίας του μελαψού του χρώματος και τη μονάδα του «Σεϊτάν Ασκέρ» (Στρατό του Διαβόλου). Ο Πλαστήρας διακρίθηκε κατά την τουρκική αντεπίθεση στο Σαγγάριο, που προκάλεσε την κατάρρευση του Μετώπου. Οδήγησε τη μονάδα του συντεταγμένα στον Τσεσμέ και από εκεί στη Χίο, σώζοντας παράλληλα χιλιάδες πρόσφυγες που τον ακολουθούσαν.

Η Μικρασιατική Καταστροφή έφερε την εξέγερση του στρατού στη Χίο και στη Μυτιλήνη τον Σεπτέμβριο του 1922 και τη δημιουργία της «Επαναστατικής Επιτροπής» υπό τους Νικόλαο Πλαστήρα, Στυλιανό Γονατά και τον αντιπλοίαρχο Φωκά. Η Επιτροπή με τελεσίγραφό της αξίωσε την παράδοση της εξουσίας, την έξωση του βασιλιά Κωνσταντίνου και την παραίτηση της κυβέρνησης Γούναρη. Με τη βοήθεια του λαού και του στρατού, ιδίως του Ναυτικού, οι εξεγερθέντες γρήγορα έγιναν κύριοι της κατάστασης, με τον Νικόλαο Πλαστήρα να έχει αρχηγικό ρόλο. Ο Κωνσταντίνος παραιτήθηκε υπέρ του υιού του Γεωργίου Β', ενώ πρωθυπουργός ανέλαβε ο Σωτήριος Κροκιδάς.

Η Επαναστατική Επιτροπή είχε δύσκολο έργο να επιτελέσει. Έπρεπε να αναδιοργανώσει τον στρατό για να επιτύχει καλύτερους όρους ως ηττημένη χώρα στην επικείμενη διάσκεψη της Λοζάννης, να φροντίσει και να στεγάσει τους εκατοντάδες χιλιάδες μικρασιάτες πρόσφυγες, αλλά και να επουλώσει το τραυματισμένο λαϊκό αίσθημα, που ζητούσε την τιμωρία των υπαιτίων της Εθνικής Συμφοράς. Με μια αμφιλεγόμενη απόφασή του, προσήγαγε σε δίκη του πολιτικούς και στρατιωτικούς υπεύθυνους της ήττας («Δίκη των Έξι»), οι οποίοι καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν στο Γουδί.

Ο Πλαστήρας κάλεσε από την εξορία τον Ελευθέριο Βενιζέλο για να ηγηθεί της ελληνικής αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, που οδήγησαν στη Συνθήκη της Λωζάνης (1923). Η Επαναστατική Επιτροπή αντιμετώπισε επιτυχώς το φιλοβασιλικό πραξικόπημα των υποστρατήγων Γαργαλίδη και Λεοναρδόπουλου (Οκτώβριος 1923), ενώ δεν κλονίσθηκε με το περιστατικό της Κέρκυρας, που προκάλεσε την ολιγοήμερη κατάληψη του νησιού από τους Ιταλούς.

Ο Πλαστήρας πίστευε ότι η θέση των στρατιωτικών είναι στους στρατώνες και μόνο δεινά θα προκαλούσε η άσκηση εξουσίας από αυτούς. Έτσι, οδήγησε τη χώρα στις κάλπες στις 16 Δεκεμβρίου 1923. Από τις εκλογές απείχε η «Ηνωμένη Αντιπολίτευσις», στην οποία είχαν συσπειρωθεί οι φιλοβασιλικοί και άλλοι αντιπολιτευόμενοι την Επαναστατική Επιτροπή. Η νέα Βουλή που προέκυψε ήταν Συντακτική και συνήλθε στις 2 Ιανουαρίου 1924, ανοίγοντας το δρόμο για τη Β' Ελληνική Δημοκρατία. Την ίδια μέρα, ο Πλαστήρας υπέβαλε την παραίτησή του από τις τάξεις του στρατεύματος, αφού πρώτα έκανε ένα απολογισμό των πεπραγμένων της Κυβερνητικής Επιτροπής. Για τις υπηρεσίες που προσέφερε στη χώρα, με απόφαση της Βουλής προήχθη στο βαθμό του αντιστρατήγου.

Από το 1924 έως το 1933 ο Νικόλαος Πλαστήρας δεν μετείχε στα κοινά, ζώντας μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας. Όταν στις εκλογές της 6ης Μαρτίου 1933 η αντιβενιζελική «Ηνωμένη Αντιπολίτευσις» αναδείχθηκε νικήτρια, ο Πλαστήρας προσπάθησε να αποτρέψει την πολιτική μεταβολή μ' ένα πραξικόπημα που απέτυχε παταγωδώς, καθώς δεν είχε ούτε τη στήριξη του Ελευθερίου Βενιζέλου, καθώς η κυβέρνησή του παραιτήθηκε το ίδιο βράδυ.

Με το ενδεχόμενο να διωχθεί ποινικά για εσχάτη προδοσία, ο Πλαστήρας αναχώρησε κρυφά για τα Δωδεκάνησα και από εκεί για τη Βηρυτό και τη Γαλλία, όπου εγκαταστάθηκε στη Νίκαια. Τελικά, δεν διώχθηκε για το πραξικόπημα της 6ης Μαρτίου 1933, αλλά για το φιλοβενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935. Αν και βρισκόταν μακριά από την Ελλάδα, καταδικάσθηκε σε θάνατο, μαζί με τον Βενιζέλο.

Κατά τη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας, πρωτοστάτησε στη δημιουργία αντιδικτατορικής κίνησης, ενώ προσπάθησε μάταια να πείσει τη Γαλλία να αναλάβει ενεργό ρόλο στην κατάλυση του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου έγραψε επιστολή προς την ελληνική κυβέρνηση, με την οποία την καλούσε να συνθηκολογήσει με την Ιταλία. Η επιστολή αυτή θα του κοστίσει πολιτικά τα επόμενα χρόνια.

Μετά την Απελευθέρωση και τα «Δεκεμβριανά» (1944), που προκάλεσαν την παραίτηση της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου, ο Πλαστήρας διορίζεται πρωθυπουργός στις 3 Ιανουαρίου 1945, ως πρόσωπο ευρείας αποδοχής. Στην κυβέρνησή του συμμετέχουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις εκτός των κομμουνιστών. Επί της πρωθυπουργίας του υπογράφηκε η Συμφωνία της Βάρκιζας (12 Φεβρουαρίου 1945), βάσει της οποίας οι κομμουνιστές και το ΕΑΜ θα παρέδιδαν τον οπλισμό τους. Η δημοσίευση στον Τύπο τής προ πενταετίας επιστολής του που ζητούσε συνθηκολόγηση με την Ιταλία κατά τη διάρκεια του ελλληνοϊταλικού πολέμου, προκάλεσε την παραίτησή του στις 10 Απριλίου 1945.

Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου παρέμεινε εκτός πολιτικής σκηνής. Κατήγγειλε τόσο την Αριστερά, όσο και τη Δεξιά, για τις μεθοδεύσεις τους που οδήγησαν στον αδελφοκτόνο σπαραγμό. Πρώτος αυτός από τους αστούς πολιτικούς τόλμησε να χρησιμοποιήσει την έκφραση «Εμφύλιος Πόλεμος», αντί του καθιερωμένου τότε όρου «Συμμοριτοπόλεμος».

Μετά τη λήξη του Εμφυλίου εμφανίσθηκε ως σημαιοφόρος της λήθης και της συμφιλίωσης. Στις 14 Ιανουαρίου 1950 ιδρύει την ΕΠΕΚ (Εθνική Προοδευτική Ένωσις Κέντρου) μαζί με τον Εμμανουήλ Τσουδερό. Στις εκλογές τις 5ης Μαρτίου 1950 κέρδισε το 16,4% των ψήφων και 45 έδρες, ελθούσα τρίτο κόμμα, μετά το Λαϊκό Κόμμα και το Φιλελεύθερο. Στις 15 Απριλίου σχηματίζει κυβέρνηση συνασπισμού με αντιπρόεδρο τον Γεώργιο Παπανδρέου, η οποία θα έχει ζωή μόλις πέντε μηνών. Πρόλαβε, όμως, να πάρει μέτρα, που στόχευαν στην άμβλυνση των συνεπειών του Εμφυλίου, περιορίζοντας τις διώξεις των Αριστερών.

Στις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951 η ΕΠΕΚ ήλθε δεύτερη, μετά τον Συναγερμό του Παπάγου, με το 23,5% των ψήφων και 74 έδρες. Σχηματίστηκε κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ ΕΠΕΚ και Φιλελευθέρων, με πρωθυπουργό τον Πλαστήρα, που κράτησε ένα χρόνο. Παρά την πολιτική συνδιαλλαγής που ακολουθεί και παρά την αντίθεσή του κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, εκτελούνται οι Μπελογιάννης, Μπάτσης, Καλούμενος, Αργυριάδης, ενώ αρχίζει η Δίκη των Αεροπόρων. Το δεξιό παρακράτος ζει και βασιλεύει. Ο Πλαστήρας λαμβάνει μέτρα για την οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας με έργα υποδομής, εθνικοποιήσεις, κοινωνικές παροχές, διανομή γης στους ακτήμονες και ψήφο στις γυναίκες.

Στις 16 Νοεμβρίου 1952 προκηρύσσονται νέες εκλογές, στις οποίες κυριαρχεί ο νικητής του Εμφυλίου, στρατάρχης Παπάγος και το κόμμα του «Ελληνικός Συναγερμός». Η έκκληση του Πλαστήρα προς την Αριστερά για συστράτευση πέφτει στο κενό. «Τι Παπάγος, τι Πλαστήρας, ούλοι οι σκύλοι μια γενιά» είναι η απάντηση των κομμουνιστών. Η ΕΠΕΚ ηττάται κατά κράτος και στις 3 Μαΐου 1953 διασπάται. Ο Νικόλαος Πλαστήρας, καταβεβλημένος από αλλεπάλληλα καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια, δεν εξελέγη ούτε βουλευτής. Η πολιτική του καριέρα θα λάβει τέλος, όπως και η ζωή του λίγους μήνες αργότερα. Θα αφήσει τη τελευταία του πνοή στις 26 Ιουλίου 1953, εξαιτίας ενός νέου βαρύτατου καρδιακού εμφράγματος.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/184?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2022-11-04

© SanSimera.gr