Έκτακτο ΚΥΣΕΑ μετά τις επιθέσεις του Ιράν εναντίον του Ισραήλ : - Τι αποφασίστηκε

 Συνεδρίασε εκτάκτως υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης έγινε αποτίμηση των τελευταίων εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, μετά τις επιθέσεις του Ιράν εναντίον του Ισραήλ. Αξιολογήθηκε η κατάσταση ασφαλείας, ενώ συζητήθηκε το σχέδιο απομάκρυνσης Ελλήνων από τον Λίβανο.

Η Ελλάδα καταδικάζει με τον πιο έντονο τρόπο τις επιθέσεις του Ιράν εναντίον του Ισραήλ. Πρόκειται για σοβαρή κλιμάκωση που απειλεί την περιφερειακή σταθερότητα και ασφάλεια.

Η Ελλάδα στηρίζει τον λαό του Ισραήλ και το δικαίωμά του να ζει με ασφάλεια και επαναλαμβάνει την έκκληση για άμεση αποκλιμάκωση.

Οι Ελληνικές αρχές παραμένουν σε εγρήγορση σε όλα τα επίπεδα, εντείνουν ελέγχους και συνεργασία για ανταλλαγή πληροφοριών.

 

Ε.A.A.Σ: - ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ! - Εκδήλωση στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο για τα 50 Χρόνια από την Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο

 Με αφορμή τη συμπλήρωση Πενήντα (50) ετών από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (Ε.Α.Α.Σ.) διοργάνωσε μια ιδιαίτερα σημαντική εκδήλωση μνήμης την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2024, στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο. 

Στην εκδήλωση συμμετείχαν ως ομιλητές ο κ. Κωνσταντίνος Γκιουλέκας, Υπουργός Μακεδονίας Θράκης, ο κ. Γιάννης Αντωνίου, αναπληρωτής Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Κύπρου και ο κ. Μιλτιάδης Σαρηγιαννίδης, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Νομικής Σχολής Α.Π.Θ.

Κύριος στόχος αυτής ήταν η  διατήρηση ζωντανής της μνήμης των ιστορικών γεγονότων της περιόδου εκείνης. Αποτελεί όνειδος για την πολιτισμένη ανθρωπότητα το γεγονός ότι εδώ και μισό αιώνα, οι Τούρκοι κρατούν παράνομα το 37% της μεγαλονήσου. Χρέος μας να συμβάλουμε στο μέτρο που μας αναλογεί, στην εξεύρεση δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού που αποτελεί την ανοιχτή και μεγάλη πληγή του Ελληνισμού.
 
Η αίθουσα φορτίστηκε συγκινησιακά όταν η κ. Νέλλυ Δελή (η οποία είχε την σκηνοθετική επιμέλεια της εκδήλωσης) και ο τραγουδιστής Νίκος Πολύχρος με την Χορωδία του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας (ΤΕΕ/ΤΚΜ) υπό την διεύθυνση της Μαέστρου κας Άλκηστις Τόγια, απέδωσαν με μεγάλη επιτυχία τραγούδια και ποιήματα πατριωτικού περιεχομένου σχετικά με το ιστορικά γεγονότα της περιόδου εκείνης.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν εκπρόσωποι των τοπικών αρχών, μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων, συγγενείς πεσόντων, καθώς και πλήθος πολιτών που γέμισαν την αίθουσα του Βελλίδειου Συνεδριακού Κέντρου στην πρωτεύουσα την Μακεδονίας.

Από την Ένωση παρέστησαν ο Πρόεδρος Υπτγος ε.α. Ιωάννης Δεβούρος, ο Αντιπρόεδρος Αντγος ε.α. Μιχαήλ Γουμαλάτσος, όπως επίσης ο Πρόεδρος του Παραρτήματος Θεσσαλονίκης Υπτγος ε.α. Νικόλαος Γκόνης και τα μέλη του Τοπικού Συμβουλίου (ΤΣ).

Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού συγχαίρει όλους όσους συνέβαλαν στη άριστη διοργάνωση και υλοποίηση της εκδήλωσης, τον Υπγο ε.α Γκόνη Νικόλαο και τον Σχη ε.α Μπλετσογιάννη Βασίλειο Προέδρο και μέλος αντίστοιχα τον ΤΣ παραρτήματος Θεσσαλονίκης της Ε.Α.Α.Σ και υπογραμμίζει τη δέσμευσή της να συνεχίσει να διαφυλάττει και να αναδεικνύει την ιστορική μνήμη, προς όφελος της αλήθειας και των μελλοντικών γενεών.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

 

Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων

 

Ομολογία ΣΟΚ από τον Yφυπουργό Εργασίας: Η ΕΑΣ είναι κακοσχεδιασμένη!! - Ο κόφτης θα συνεχίζει να μπαίνει!! - Βάζουμε κάποια χρήματα στην άκρη για να πληρώσουμε συντάξεις στα πολύ δύσκολα χρόνια τα οποία έρχονται!!!

 Για όσα θα αλλάξουν στην εισφορά αλληλεγγύης αλλά και το σχέδιο δράσης της κυβέρνησης για το δημογραφικό μίλησε μεταξύ άλλων ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Πάνος Τσακλόγλου στην εκπομπή Newsroom και τους δημοσιογράφους Στέλλα Παπαμιχαήλ και Γιώργο Σιαδήμα.Y

Όπως είπε «Η εισφορά αλληλεγγύης είναι μια εισφορά η οποία επιβάλλεται στο πάνω μέρος της κατανομής των συντάξεων. Τροφοδοτεί ένα λογαριασμό που λέγεται ο λογαριασμός αλληλεγγύης των γενεών, το ΑΚΑΓΕ, και ουσιαστικά είναι σαν να βάζουμε κάποια χρήματα στην άκρη για να πληρώσουμε συντάξεις στα πολύ δύσκολα χρόνια τα οποία έρχονται. Είδατε άλλωστε και την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ χθες και τις εξελίξεις των δημογραφικών μας.

Remaining Time -0:00

 

»Τώρα σαν πολιτική είναι κακοσχεδιασμένη. Αυτό το έχω πει επανειλημμένως και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λαμβάνουμε αυτή την πρωτοβουλία. Πού είναι ο κακός σχεδιασμός; δεν είναι όπως είναι για παράδειγμα οι φορολογικές κλίμακες όπου ο συντελεστής επιβάλλεται στο εισόδημα πάνω από την κλίμακα. Εδώ αν περάσει και ένα ευρώ το όριο το αντίστοιχο ποσοστό πηγαίνει σε ολόκληρη την σύνταξή σου. Σαν αποτέλεσμα, υπήρξαν περιπτώσεις παλαιότερα όπου είδαμε ότι υπήρχαν συνταξιούχοι οι οποίοι μετά τις αυξήσεις τις οποίες δώσαμε ακριβώς επειδή άλλαξαν κλιμάκιο ή μπήκαν στα κλιμάκια της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης είδαν τη σύνταξή τους να μειώνεται.

»Οπότε αυτό που έχουμε πει είναι ότι σχεδιάζουμε μέτρα τώρα, ώστε αυτό να μη συμβεί σε καμία περίπτωση. Δηλαδή δεν πρόκειται να υπάρξει συνταξιούχος ο οποίος θα δει μείωση στη σύνταξή του σαν αποτέλεσμα της αύξησης την οποία πήρε στην ετήσια σύνταξή του και της επιβολής της εισφοράς αλληλεγγύης αργότερα[…]».

»Ο μηχανισμός τον οποίο θα κάνουμε θα είναι κάτι το οποίο θα είναι σε μονιμότερη βάση και δεν θα εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την αύξηση[…] Ουσιαστικά κόφτης θα μπαίνει. Δηλαδή ας πούμε ότι ανεβαίνει η σύνταξή μου τόσο, λόγω εισφοράς αλληλεγγύης πέφτει ακόμα πιο πριν και από εκεί που ήμουν πριν. Ουσιαστικά αυτό που λέμε είναι ότι θα σταματάει στο όριο. Δηλαδή ο συνταξιούχος θα βλέπει κάποια αύξηση, δεν θα είναι βέβαια ολόκληρη, αλλά σίγουρα δεν πρόκειται να δει αυτή τη μείωση την οποία είχε παλαιότερα και προφανώς την επόμενη χρονιά θα δει την κανονική αύξηση[…]».

Ο κ. Τσακλόγλου ανέφερε ακόμα ότι « αν υποτεθεί ότι το ποσοστό είναι για παράδειγμα 2,5% και εγώ είμαι πάρα πολύ κοντά στο όριο, μπορεί αυτό το νούμερο να είναι το 2,4 ή να είναι άλλες περιπτώσεις που αυτό μπορεί να είναι χαμηλότερο, αλλά σίγουρα δεν θα δει κανείς μείωση αυτό είναι το πιο σημαντικό». « Σκεφτείτε κάποιος ο οποίος έχει 1650 – 1670 ευρώ παίρνει την αύξηση, πηγαίνει πάνω από τα 1700 και σαν αποτέλεσμα είναι το ότι μπαίνει στην επόμενη κλίμακα. Στην επόμενη κλίμακα είναι πολύ μεγαλύτερο το ποσοστό αν θυμάμαι καλά είναι 6% σε εκείνη την περίπτωση, οπότε μειώνεται αρκετά η σύνταξη. Οπότε δεν θα χάσει» εξήγησε ο υφυπουργός Εργασίας.

Για το δημογραφικό ανέφερε «μη βλέπουμε τις τάσεις μιας μόνο χρονιάς. Καλύτερα είναι να βλέπουμε τη συνολική τάση την οποία έχουμε. Πράγματι, τα δημογραφικά στοιχεία μπορεί να έχουν κάποια πάνω, κάποια κάτω, αλλά η γενική τάση είναι που μας νοιάζει. Και αυτό το πράγμα το οποίο βλέπουμε είναι κάτι το οποίο δεν το βλέπουμε μόνο στην Ελλάδα, το βλέπουμε σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες και σταδιακά σε όλο και περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες. Δηλαδή τι βλέπουμε; Είναι το ότι οι γεννήσεις τις οποίες έχουμε είναι όλο και λιγότερες. Αυτό που μας λένε οι δημογράφοι είναι για παράδειγμα, ότι για να μείνει σταθερός ο γηγενής πληθυσμός μιας χώρας θα πρέπει οι γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας κατά μέσο όρο να κάνουν 2,1 παιδάκια. Δεν υπάρχει καμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που να το έχει αυτό το νούμερο. Στην Ελλάδα την τελευταία φορά που το είχαμε ήταν στη δεκαετία του 80[…] Υπάρχουν δύο ομάδες μέτρων τις οποίες έχει λάβει η κυβέρνηση.

»Το πρώτο είναι να ενισχύσει τις οικογένειες με παιδιά, με την προοπτική του να έχουμε περισσότερες γεννήσεις. Δηλαδή υπάρχει μια πληθώρα μέτρων, ένα μπαράζ μέτρων θα έλεγα, τα οποία ξεκινάνε από το επίδομα γέννας, το οποίο δώσαμε παλαιότερα. Ήταν οι αυξήσεις που δώσαμε στα οικογενειακά επιδόματα, ήταν η επέκταση των επιδομάτων μητρότητας που δώσαμε είτε χρονικά είτε ποσοτικά τόσο στις μισθωτές του ιδιωτικού τομέα, όσο και στις αυτοαπασχολούμενες και τις αγρότισσες. Είναι διάφορα μέτρα σαν αυτά που εξήγγειλε πρωθυπουργός όπως αν μια επιχείρηση αποφασίσει να δώσει voucher στους εργαζόμενους της για παιδικούς σταθμούς, αυτό θα εκπίπτει φορολογικά. Είναι μια πληθώρα τέτοιων δράσεων[…]

»Αλλά υπάρχει και μια δεύτερη ομάδα μέτρων την οποία έχουμε πάρει, που είναι ουσιαστικά για τη διαχείριση των συνεπειών της δημογραφικής κρίσης. Ίσως το σημαντικότερο μέτρο που πήραμε είναι η δημιουργία του Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης, δηλαδή κάτι το οποίο δεν υπόκειται στο δημογραφικό κίνδυνο για τους νέους ασφαλισμένους. Είναι άλλα μέτρα τα οποία πήραμε, για παράδειγμα αυτά που ήταν για τη διευκόλυνση της απασχόλησης των συνταξιούχων. Είναι άλλα μέτρα τα οποία πήραμε, όπως ήταν η αύξηση των ποσοστών αναπλήρωσης των ανταποδοτικών συντάξεων για άτομα τα οποία εργάζονται, έχουν ένσημα για παραπάνω από 30 χρόνια, ώστε να δοθεί κίνητρα για να μείνουν μεγαλύτερο διάστημα στην αγορά εργασίας. Οπότε και από τις δύο πλευρές και από την πλευρά την προληπτική και από την πλευρά τη θεραπευτική η κυβέρνηση έχει λάβει πληθώρα μέτρων και παρακολουθεί το πρόβλημα με πάρα πάρα πολύ μεγάλη προσοχή».

Για την επιταγή ακρίβειας σημείωσε ότι « Πρώτα πρώτα υπάρχει ένα πλέγμα μέτρων για διάφορες ευάλωτες ομάδες, οι οποίες είναι εκτός συνταξιούχων. Τα εξήγγειλε ο πρωθυπουργός. Αφορά ανάπηρους, αφορά λήπτες του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Αφορά τα άτομα τα οποία είναι οικογένειες με παιδιά με το οικογενειακό επίδομα. Ειδικά για τους συνταξιούχους, αυτό το οποίο έχουμε πει είναι ότι οι συνταξιούχοι οι οποίοι έχουν προσωπική διαφορά και δεν πρόκειται να πάρουν την αύξηση του 2,1%, κλιμακωτά μέχρι τα 1.600 ευρώ είναι κάποιο εφάπαξ επίδομα το οποίο θα τους δοθεί τα Χριστούγεννα. Είναι ύψους 200, 150 και 100 ευρώ ανάλογα με τη σύνταξη που παίρνουν».

« Για τους συνταξιούχους αναπηρίας έχει κάτι σημαντικό το οποίο έγινε αυτές τις ημέρες. Το οποίο ουσιαστικά έρχεται σαν συμπλήρωμα της διάταξης που φέραμε για να άρουμε τα αντικίνητρα τα οποία υπήρχαν για την απασχόληση των συνταξιούχων και τα οποία φαίνεται να έχουν δημιουργήσει ένα πολύ θετικό περιβάλλον εκεί. Για τους εργαζόμενους ανάπηρους συνταξιούχους αυτό το οποίο γινόταν ήταν το ότι μέχρι τώρα έπρεπε να διακόψουν την εργασία τους, να λάβουν τη σύνταξη αναπηρίας και κατόπιν να ξαναμπούν στην αγορά εργασίας. Αυτό το πράγμα τώρα, με μια διάταξη την οποία φέρνουμε και το οποίο θα ψηφιστεί άμεσα, ουσιαστικά αίρεται αυτό και θα μπορεί να συνεχίζει στην εργασία του ο λήπτης τις αναπηρικής σύνταξης» υπογράμμισε.

ertnews.gr- https://www.ertnews.gr/roi-idiseon/p-tsakloglou-sto-ertnews-ti-allazei-stin-eisfora-allileggyis-to-sxedio-drasis-gia-to-dimografiko/

Yπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας: - Έχετε αυτοκίνητο πάνω από 1.600 κυβικά; - ΔΕΝ δικαιούστε το επίδομα παιδιού!!!

Ψυχρολουσία για χιλιάδες δικαιούχους από τους κόφτες που ανακοίνωσε η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Σοφία Ζαχαράκη. Παρόλο που η κυβέρνηση ανακοίνωσε αυξήσεις στο επίδομα παιδιού, θέσπισε και περιουσιακά κριτήρια.

Στο επίδομα παιδιού, η 1η κλίμακα αυξάνεται στα 75 ευρώ και στα 150 ευρώ για το τρίτο παιδί και τα επόμενα. Εισάγονται ωστόσο περιουσιακά κριτήρια κινητής και ακίνητης περιουσίας, που σήμερα δεν υπάρχουν.

Παράλληλα ενοποιείται η 2η και η 3η εισοδηματική κλίμακα σε μία, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το ποσό για τους δικαιούχους της 3ης κλίμακας από τα 28 ευρώ ανά παιδί, στα 45 ευρώ και στα 90 ευρώ για το τρίτο παιδί και τα επόμενα.

Στα περιουσιακά στοιχεία που θα ελέγχονται περιλαμβάνονται η ακίνητη περιουσία, οχήματα, καταθέσεις και τοποθετήσεις σε μετοχές και ομόλογα

Ο «κόφτης» για τη χορήγηση του επιδόματος τέκνων, που θεσπίζεται για πρώτη φορά, καθορίζεται για μια οικογένεια με δύο παιδιά στα 210.000 ευρώ για την αξία της ακίνητης περιουσίας ενώ για τα αυτοκίνητα το όριο είναι τα 1.600 κυβικά.

Εκτός από το επίδομα παιδιού και στο επίδομα στέγασης εισάγεται το κριτήριο της κινητής περιουσίας που δεν υπήρχε μέχρι σήμερα.

πηγή:https://www.dnews.gr/eidhseis/oikonomia/492239/xanoun-to-epidoma-paidioy-osoi-exoun-pano-apo-1-600-kyvika-aftokinito

Ελληνοτουρκικά: - Σε όσους Τούρκους και Φιλότουρκους δεν αρέσει η Συνθήκη της Λωζάνης, δείξτε τους την Συνθήκη των Σεβρών - Τι προβλέπει η ενεργή και επίκαιρη Συνθήκη

 

Του Σταύρου Καλεντερίδη

Φέτος συμπληρώνονται 105 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών. Στις 10 Αυγούστου 1920, οι νικήτριες Συμμαχικές Δυνάμεις του Α’ Παγκοσμίου και η ταπεινωμένη στον πόλεμο Τουρκία, υπέγραψαν την ιδιαίτερα σημαντική Συνθήκη, στην ομώνυμη πόλη, λίγο έξω από το Παρίσι.

Η Συνθήκη των Σεβρών διαμέλισε την αυταρχική και τυραννική Οθωμανική αυτοκρατορία, επιστρέφοντας τα κατεκτημένα εδάφη πίσω στους λαούς και στις πατρίδες τους.

Δυστυχώς όμως, το κίνημα των Νεοτούρκων, και ο αρχισφαγέας γενοκτόνος Μουσταφά Κεμάλ, ανέτρεψαν τον Σουλτάνο και διεκδίκησαν με επιτυχία, μία καλύτερη συνθήκη για το νεοσυσταθέν κράτος – τη Συνθήκη της Λωζάνης. Σε μια εποχή ωστόσο που η νεοθωμανική Τουρκία αντιδρά στα άρθρα της Λωζάνης, καλό θα ήταν να της υπενθυμίσουμε και να της υποδείξουμε, πως ως μόνη αντικαταστάτρια της Λωζάνης αναγνωρίζουμε την υπογεγραμμένη αλλά εκκρεμή, Συνθήκη των Σεβρών.

Οι ιμπεριαλιστικές κραυγές των τούρκων, μας προσφέρουν μάλιστα μια εξαιρετική ευκαιρία, για να εξετάσουμε και να συνειδητοποιήσουμε το πόσο ενεργή και σύγχρονη παραμένει μέχρι και σήμερα η Συνθήκη που υπεγράφη στις Σέβρες.

Στις 10/8/1920,  ο Αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον και οι πρωθυπουργοί Κλεμανσώ και Λόυντ Τζώρτζ της Γαλλίας και της Μ. Βρετανίας, αντίστοιχα, μεταξύ άλλων, αποφάσισαν τον εδαφικό ακρωτηριασμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στις 11/5/1920, οι Συμμαχικές Δυνάμεις είχαν παρουσιάσει το προσχέδιο της Συνθήκης των Σεβρών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, και στις 22 Ιουλίου του ίδιου έτους, ο Σουλτάνος Μωάμεθ ΣΤ΄, αποδέχθηκε την Συνθήκη και την υπέγραψε.

Η πράξη αυτή βεβαίως ήταν καθ’ όλα νόμιμη, καθώς σύμφωνα με το Οθωμανικό Σύνταγμα, ο Σουλτάνος ως απόλυτος άρχων των Οθωμανών, εκπροσωπούσε πλήρως την αυτοκρατορία (άρθ. 3) και διέθετε το δικαίωμα της σύναψης και υπογραφής διεθνών συνθηκών (άρθ. 7). Με άλλα λόγια, η Οθωμανοί όχι μόνο αποδέχθηκαν την Συνθήκη των Σεβρών, αλλά δεσμεύονται ακόμα νομικά από αυτήν.

Η Τουρκία ως κληρονόμο κράτος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεσμεύεται πλήρως από τις διεθνείς νομικές υποχρεώσεις των Οθωμανών, βάση των αρχών της συνέχειας και της ευθύνης των κρατών, όπως προβλέπει το διεθνές δίκαιο.

Ταυτόχρονα, η Συνθήκη των Σεβρών αποτελεί ένα ιστορικό και διεθνές κείμενο, το οποίο αν και δεν επικυρώθηκε, υπεγράφη ωστόσο από τους νόμιμους κρατικούς αξιωματούχους, και παραμένει έκτοτε αναλλοίωτο, καθώς κανένα από τα μέρη που την υπέγραψε, δεν προέβη σε καταγγελία της Συνθήκης.

Επιπροσθέτως, ως νομικό κείμενο, δεν αντικαταστάθηκε ρητώς από κανένα μεταγενέστερο διεθνές έγγραφο. Η Συνθήκη της Λωζάνης αποτελούσε μία περιορισμένη συμφωνία για τη λήξη της «διαμάχης» μεταξύ συγκεκριμένων χωρών, ενώ αντιθέτως, οι Σέβρες αποτελούσαν μια διεθνή Συνθήκη Ειρήνης με σκοπό τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου «Πολέμου». Η βαρύτητα της διαφοράς ορολογίας, μεταξύ «διαμάχης» και «πολέμου», όπως και η διαφορά εύρους εφαρμογής των δύο Συνθηκών, αναγάγει τις Σέβρες σε ισχυρότερο νομικά κείμενο. Αυτή η θέση ενισχύεται από το γεγονός πως στις Σέβρες υπέγραψαν υψηλά συμβαλλόμενα μέρη, ενώ και σύμφωνα με το Συνέδριο της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, η Συνθήκη των Σεβρών παραμένει επιβαλλόμενη, ασχέτως της επικύρωσής της (άρθ. 2, περίπτωση f). Η σχετική αδυναμία της Λωζάνης έναντι των Σεβρών, διακρίνεται και στο άρθρο 142 της τελευταίας, με το οποίο η Τουρκία και τα λοιπά συμβαλλόμενα μέρη αναγνώρισαν ως «τρομοκρατική οργάνωση», το κίνημα των Νεοτούρκων το οποίο οδήγησε εν τέλει στη Συνθήκη της Λωζάνης.

Μία ενεργή και επίκαιρη Συνθήκη

Ιδιαίτερα για τα ζητήματα που αναγνώριζαν οι Σέβρες και δεν αναφέρονται πουθενά στη Λωζάνη, οι Σέβρες αποτελούν την μόνη νόμιμη σχετική διεθνή πράξη. Όσον αφορά την Ελλάδα, εκκρεμεί πάντα το ζήτημα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μ. Ασίας, της δικαίωσης των θυμάτων, της τιμωρίας των αυτουργών, και των αποζημιώσεων. Η Συνθήκη των Σεβρών αναγνωρίζει πλήρως τα απεχθή και απάνθρωπα τουρκικά εγκλήματα με τα δύο παρακάτω άρθρα:

«Η Τουρκική κυβέρνηση αναλαμβάνει την επίσημη υποχρέωση να βοηθήσει με κάθε δυνατό τρόπο τον επαναπατρισμό, την επάνοδο στις εστίες και την επαναλειτουργία των επιχειρήσεων των μη τουρκικής φυλής Οθωμανών, οι οποίοι εκδιώχθηκαν δια της βίας από τις εστίες τους, με το φόβο σφαγής είτε άλλης μορφής πίεσης, από την 1η Ιανουαρίου 1914» (άρθ. 144).

«Η Τουρκική κυβέρνηση υποχρεούται να παραδώσει στις Συμμαχικές Δυνάμεις τα παρ’ αυτών εξαιτούμενα πρόσωπα ως υπεύθυνα των σφαγών που διεπράχθησαν κατά τη διάρκεια του πολέμου σε περιοχές που αποτελούσαν μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την 1η Αυγούστου 1914» (άρθ. 230).

Η αναγνώριση των «σφαγών» και των εγκλημάτων πολέμου (άρθρο. 226) αποτελεί και αναγνώριση του εγκλήματος της Γενοκτονίας, διότι αν και δεν είχε δημιουργηθεί ακόμα ο σχετικός όρος, η Γενοκτονία απέκτησε αναδρομική ισχύ το 1945. Σύμφωνα με τα παραπάνω, ο κάθε Έλληνας μικρασιατικής ή/και ποντιακής καταγωγής οφείλει να προωθεί την αναγνώριση της Γενοκτονίας, το οποίο αποτελεί ενεργό ζήτημα των Σεβρών, που δεν καλύφθηκε από τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Πρόκειται δε για σφαγές, τις οποίες αν συνέχιζε το τουρκικό καθεστώς (πράγμα που προφανώς και έπραξε), έδινε το μονομερές δικαίωμα στους Συμμάχους να στερήσουν την κυριαρχία της Κωνσταντινούπολης από την Τουρκία, έτσι ώστε να προστατευθούν όλες οι μειονότητες (άρθ. 36). Σε κάθε περίπτωση, το λιμάνι της Πόλης θα παρέμενε υπό διεθνή διοίκηση (άρθ. 335).

Ταυτόχρονα τα άρθρα 152-157 και 191-192, προβλέποντας την μελλοντική επανάληψη των εγκλημάτων πολέμου και τις γενοκτονίες που διέπραττε την περίοδο εκείνη η Τουρκία (οι οποίες προβλέψει επιβεβαιώνονται σήμερα), απαγόρευσε στους πολεμοχαρείς τούρκους να διαθέτουν ένοπλες δυνάμεις, περιορίζοντάς τους σε δυνάμεις εθνοφυλακής για την εσωτερική ασφάλεια.

Για τους Αρμένιους, τα εκκρεμή και ενεργά ζητήματα σύμφωνα με τις Σέβρες, είναι βεβαίως η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, και η απόδοση των κατεχόμενων εδαφών στις περιοχές του Καρς και του  Αρνταχάν.

Κατεχόμενα εδάφη όμως δεν έχουν μόνο η Ελλάδα και η Αρμενία, αλλά κυρίως οι Κούρδοι, οι οποίοι σύμφωνα με τη Συνθήκη των Σεβρών δικαιούνται την πατρίδα τους – το βόρειο Κουρδιστάν, το οποίο βρίσκεται σήμερα στα όρια του τεχνητού κράτους που λέγεται Τουρκία.

Στο Τμήμα Γ’ της Συνθήκης υπό τον τίτλο «Κουρδιστάν», οι Κούρδοι επανακτούν όλες τις περιοχές ανατολικά του Ευφράτη, τροποποιώντας υπέρ της ιστορικής τους πατρίδας, τα σύνορα Συρίας, Ιράν, Ιράκ και Τουρκίας. Με τρία άρθρα (62-64) η Συνθήκη των Σεβρών προβλέπει ρητώς την αναγέννηση και ανασύσταση του ιστορικού Κουρδικού κράτους. Ταυτόχρονα, το άρθρο 128 αναγνωρίζει επισήμως την κουρδική εθνότητα για τους Κούρδους πολίτες.

Μόνο με ηθική και ιστορική δικαιοσύνη μπορεί να επέλθει η πραγματική ειρήνη για τους λαούς της χειμαζόμενης γεωγραφικής μας περιοχής. Βασική προϋπόθεση αποτελεί η αντιμετώπιση του εγκληματικού και αιμοσταγούς παρελθόντος της Τουρκίας, πρωτίστως από την ίδια και τους πολίτες της. Αρωγός στην προσπάθεια αυτή, οφείλουν να είναι όλες οι κυβερνήσεις και οι προοδευτικά σκεπτόμενοι πολίτες της περιοχής.

πηγή:https://infognomonpolitics.gr/2020/10/se-osous-den-aresei-i-lozani-deixte-tous-tis-sevres/

Ο Καραμανλής, ο Σαμαράς και οι αγωνιώδεις προσπάθειες του Μητσοτάκη να "ξεπλύνει" τις εθνικές υποχωρήσεις

 

Του Μανώλη Κοττάκη

Koρυφαίος παράγων του δημοσίου βίου ρώτησε στα μέσα της προηγούμενης τετραετίας τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη «γιατί δεν καλείς μια φορά το τρίμηνο, μια φορά το εξάμηνο τους προκατόχους σου και ηγέτες της παράταξης Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά για να τους συμβουλεύεσαι;». Στο πλαίσιο της ενότητας της μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης. Η απάντηση που έλαβε ήταν περίπου κάτι σαν «αν το έκανα αυτό, θα ήταν σαν να μοιράζομαι την εξουσία μου».

Η αλήθεια είναι ότι, δρώντας μέσα σε ένα πολίτευμα πρωθυπουργοκεντρικό, ο κύριος Μητσοτάκης δεν μοιράστηκε τόσα χρόνια την εξουσία του με κανέναν. Ούτε με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, την οποία επέλεξε τελευταία στιγμή λόγω της αδύναμης προσωπικότητάς της, αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τον Ευάγγελο Βενιζέλο. (Η υποψηφιότητά του απερρίφθη στον κλειστό κύκλο των φίλων του, Άννας και Σπήλιου.)

Δεν μοιράστηκε την εξουσία του ούτε με την αδελφή του Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία είναι δέκα σκάλες ανώτερη από κάποιους υπουργούς του, μετεγγραφή από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο αν ήταν στην εξουσία, θα τους διόριζε υφυπουργούς, και αν.

Στα πέντε χρόνια της πρωθυπουργίας του ο κύριος Μητσοτάκης ζήτησε τη γνώμη των προκατόχων του δύο φορές στα πολύ δύσκολα. Την πρώτη όταν ήθελε να κυρώσει το μνημόνια αμυντικής συνεργασίας με τα Σκόπια και να αναγνωρίσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. το όνομα «Βόρειος Μακεδονία». Για το οποίο είχε υποβάλει πρόταση μομφής στον ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικώς. Και οι δύο του είπαν «όχι» και τον διευκόλυναν καθώς έκρυψε την υποχώρησή του από τα υπεσχημένα στους συμμάχους, «δείχνοντας» τους κυρίους Καραμανλή και Σαμαρά. Οι οποίοι δεν είχαν πρόβλημα να αναλάβουν το πατριωτικό κόστος που ο διάδοχός τους δεν ήθελε να αναλάβει.

Η δεύτερη ήταν σε μια κρίσιμη στροφή των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τότε ο πρωθυπουργός, φοβούμενος πάλι το πολιτικό κόστος, κάλεσε στο τηλέφωνο τον Κώστα Καραμανλή (ενώ η φύση του θέματος ήταν τόσο λεπτή και επέβαλλε κατά μόνας συνάντηση) για να τον ρωτήσει τι πρέπει να κάνει αν ένα τουρκικό ερευνητικό παραβίαζε κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα.

Ο Καραμανλής τού απάντησε ότι πρέπει να είναι ψύχραιμος μεν, αλλά «πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα τα ενδεχόμενα» δε. Μόνο αυτό δεν έκανε στα χρόνια που ακολούθησαν. Αντιθέτως, ακολούθησε μια πολιτική απεμπόλησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων και όλα όσα συνέβησαν με τα θαλάσσια πάρκα και την Κάσο με τα οποία «έκλεισε» την Ελλάδα σε χωρικά ύδατα 6 μιλίων απλώς το επιβεβαιώνουν.

Η Ελλάς έχει δύο «παράσημα» μέσα σε μερικούς μήνες. Άλλαξε τους χάρτες των θαλασσίων πάρκων που ενοχλούσαν τους Τούρκους στη βάση της δήλωσης Φιντάν του Απριλίου. «Κέρδισε» ανακοίνωση έπαινο του τουρκικού υπουργείου Αμύνης τον Ιούλιο, γιατί το ιταλικό ερευνητικό ζήτησε άδεια από την Αττάλεια για έρευνα σε ελληνική ΑΟΖ στην Κά

σο.

Παραδόξως ο κύριος Μητσοτάκης θυμάται τους δύο πρωθυπουργούς κάθε φορά που έχει συνέδριο, κάθε φορά που έχει επέτειο, κάθε φορά που έχει την κεντρική προεκλογική του συγκέντρωση στην Αθήνα, κάθε φορά που πρόκειται να μιλήσει στη ΔΕΘ. Δεν θέλει την εμπειρία τους, το χειροκρότημά τους χρειάζεται.

Και αυτό για έναν και μόνο σκοπό: Για να τον βαπτίζουν στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και να νομιμοποιούν αποφάσεις που παραβιάζουν κατάφωρα την ιδρυτική διακήρυξη της Ν.Δ. Η οποία, σε αντίθεση με τον πρωθυπουργό που θέλει, όπως δήλωσε στη Νέα Υόρκη να είναι «προβλέψιμος σύμμαχος», διακηρύσσει την πίστη της σε μια Ελλάδα «χωρίς κηδεμόνες».

Πώς όμως να τον αναβαπτίσουν στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ; Οι κύριοι Καραμανλής και Σαμαράς δεν είναι… νονοί. Με τις ομιλίες τους στο Πολεμικό Μουσείο την 1η Ιουλίου έστειλαν συγκεκριμένα μηνύματα στον πρωθυπουργό για το πώς εννοούν την εξωτερική αλλά και την κοινωνική πολιτική, εις ώτα μη ακούοντος όμως.

Δεν χρειάζεται λοιπόν να γνωρίζει κανείς πολλά για να καταλάβει τους λόγους που εικάζω (δεν έχουν καταλήξει ακόμη) ότι θα οδηγήσουν εκτός απροόπτου τους δύο πρωθυπουργούς στην απόφαση να μην παραστούν στο street party της Ρηγίλλης, όπου θα μιλήσει μόνον ο κύριος Μητσοτάκης.

Αν ο πρωθυπουργός ήταν έξυπνος, θα είχε απευθύνει πρόσκληση να μιλήσουν όλοι οι πρώην πρόεδροι της Ν.Δ. Και αν τυχόν υπάρχει (θα το δούμε στο τέλος) προδιάθεση στους κυρίους Καραμανλή και Σαμαρά να μην παραστούν, καθώς έχουν ήδη δώσει το «παρών» στο συνέδριο για τα 50 χρόνια από την ίδρυση της Ν.Δ. στο Ζάππειο, αυτή μάλλον ενισχύεται από τον unfair χειρισμό που έκανε ο πρωθυπουργός.

Αφού τους προσκάλεσε τηλεφωνικώς κι εκείνοι επιφυλάχθηκαν να τους απαντήσουν, χθες ο κύριος Μητσοτάκης διοχέτευσε το τηλεφώνημά του στον Τύπο και στα κανάλια για να δημιουργήσει ένα επικοινωνιακό περιβάλλον ασφυκτικό, στο οποίο μονά ζυγά θα είναι κερδισμένος.

Αν πάνε, θα πρέπει να σταθούν στη μέση του δρόμου να χειροκροτούν τον πρωθυπουργό στον οποίο άσκησαν κριτική προ τριμήνου. Αν δεν πάνε, όπως πιθανολογείται (εκτός απροόπτου) αυτή τη στιγμή, ο κύριος Μητσοτάκης θα έχει κάνει «μεγάθυμα» το καθήκον του. Δεν είναι όμως έτσι. Ηγεσία σημαίνει να επικοινωνείς. Όχι να κάνεις επικοινωνία. Η Ν.Δ. ευρίσκεται σήμερα στο 27% και σχεδιάζει την αλλαγή του εκλογικού νόμου επειδή ο κύριος Μητσοτάκης δεν «επικοινωνεί». Ακριβέστερα, έχει χάσει την επικοινωνία με τη βάση της παράταξης, η οποία φυλλορροεί κατά 20% στα κόμματα που κινούνται στα δεξιά της Ν.Δ.

Οι κύριοι Καραμανλής και Σαμαράς δεν δημιούργησαν ούτε μια φορά πρόβλημα στον κύριο Μητσοτάκη στα πέντε χρόνια της διακυβέρνησής του. Υπήρξαν πολιτικά και κοινοβουλευτικά άψογοι. Ο κύριος Καραμανλής αποχώρησε μάλιστα από το Κοινοβούλιο για να μην αναγκαστεί να καταψηφίζει νομοσχέδια της παράταξής του με εθνική σημασία. Όπως αυτό του υπουργείου Ενέργειας για τις βραχονησίδες, το οποίο απέρριψε χθες με μεγάλη πλειοψηφία το περιφερειακό συμβούλιο της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.

Κλείνω με μία εικόνα:

Χθες οι περαστικοί έξω από το ιστορικό κτίριο της Ρηγίλλης που ερειπώνει εγκαταλελειμμένο έβλεπαν στο πλατύσκαλο της εξώπορτας «αφημένο» το φυλλάδιο μιας πιτσαρίας από το Παγκράτι που φέρει το όνομα Ciao. Σε αυτή τη φάση ακριβώς ευρίσκεται σήμερα, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, η πολιτική και κοινωνική βάση της Ν.Δ., ανώνυμη και επώνυμη, αν συνεχίσει τη μετάλλαξη η ηγεσία της παράταξης. Του Ciao.

πηγή:https://www.antinews.gr/59251/politiki/o-karamanlis-o-samaras-kai-oi-agoniodeis-prospatheies-toy-mitsotaki-na-xeplynei-tis-ethnikes-ypochoriseis/

Υπτγος ε.α. Χρήστος Μπολώσης: - Η πρόταση Καχριμάνη και η απάντηση του ΚΚΕ, με οδηγό και σημαία τον ΔΣΕ!!

Του Υπτγου ε.α. Χρήστου Μπολώση

Η 1η Γιορτή Κτηνοτροφίας στη Γράμμουστα, το ιστορικό χωριό που αποτελεί σύμβολο του βλαχόφωνου ελληνισμού στα Βαλκάνια, πραγματοποιήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου.

Εκ μέρους της Περιφέρειας Ηπείρου, ο Περιφερειάρχης κ. Αλέξανδρος Καχριμάνης αναφέρθηκε στην πλούσια ιστορία της Γράμμουστας και υπογράμμισε την ανάγκη για συνεργασία ανάμεσα στην Περιφέρεια Ηπείρου και την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, ώστε να γίνει εφικτός στόχος για έναν ενιαίο Γράμμο που θα προάγει την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής.

Επιπλέον, τόνισε τη σημασία της καθιέρωσης ενός κοινού μνημοσύνου στον Γράμμο, το οποίο θα συμβάλλει στη θεραπεία των πληγών του Εμφυλίου, φέρνοντας κοντά τις τοπικές κοινωνίες και προωθώντας την ανάπτυξη της περιοχής. Η πρωτοβουλία αυτή μπορεί να αποτελέσει έναν θεσμό που θα ενισχύσει την τοπική οικονομία και θα διαφυλάξει τις αξίες και τον πολιτισμό μας.

Κούνια που τον κούναγε και δεν τον ρουκούλαγε (ρουκουλάω = κυλάω) τον κ. Περιφερειάρχη. Τι τόθελε;  Δεν τούπανε ότι το «τιμημένο ΚΚΕ» από το 1974 και  μετά με τα πες πες των «δημοκρατών» και των νεοφιλελέδων, έχει πιστέψει ότι κατά τον συμμοριτοπόλεμο πολέμησε τους κατακτητές και ότι χάρη στις μάχες που έδωσε (π.χ. εκτελέσεις αιχμαλώτων αντιπάλων, δολοφονίες 2-3 μεμονωμένων Γερμανών και αντίποινα με εκατόμβες Ελλήνων, «απελευθέρωση» Ελληνικών πόλεων αφού είχαν… φύγει οι κατακτητές) είμαστε σήμερα ελεύθεροι, πλην όμως το «όπλο είναι παρά πόδα», όπως είχε πει ο πατριάρχης του κομμουνισμού Νίκος Ζαχαριάδης, ο οποίος τράβηξε τα μύρια όσα από τους ίδιους τους συντρόφους του (πέθανε εξόριστος στο Σουργκούτ της Σιβηρίας), ώσπου το 2011 το ΚΚΕ της σ. Παπαρήγα τον… συγχώρεσε και είπε να σβήσει τα παλιά, που έλεγε και η Σωτηρία Μπέλλου;

Διάβασαν λοιπόν την πρόταση οι σύντροφοι και πρώτα έβγαλαν σπυράκια και μετά την ανακοίνωση – απάντηση. Διαβάστε την: «Ένα ακόμη παράδειγμα της προσπάθειας να ξαναγραφτεί η ιστορία παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες, όπως πρότεινε ο περιφερειάρχης Ηπείρου με τα περί ‘’κοινού μνημοσύνου’’ των πλευρών του εμφυλίου πολέμου, του εθνικού στρατού και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, ‘’να ξεχάσουμε ότι έγινε τότε’’! 

Θέλουν να κάνουν μνημόσυνο για να θάψουν όχι μόνο το παρελθόν αλλά και το μέλλον. Θέλουν να ξεχάσει ο λαός ότι το αστικό κράτος μαζί με τους συμμάχους του αιματοκύλισαν την Ελλάδα με επίθεση στους κομμουνιστές και στους ήρωες της εθνικής αντίστασης. 

Τίποτα κοινό δεν έχουμε με τους πολιτικούς απογόνους αυτού του κράτους. Με τους εκμεταλλευτές του λαού, όσους επιβάλλουν αντιλαϊκά μέτρα που τσακίζουν τις λαϊκές οικογένειες, που μπλέκουν τους λαούς στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους δε μπορούμε να συμφιλιωθούμε. Οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος με ηρωική αυτοθυσία δώσαν και τη ζωή τους για το δίκιο του λαού. Θα ήταν ασέβεια στους μαχητές του ΔΣΕ, που με το αίμα τους πότισαν τον τόπο μας, τις πλαγιές του Γράμμου, ένα τέτοιο ‘’κοινό μνημόσυνο’’. Στο Γράμμο γράφτηκαν οι ηρωικές σελίδες της ταξικής πάλης ενός λαού που δεν έσκυψε το κεφάλι, δε συμβιβάστηκε με την εκμετάλλευση. Την ιστορία του οφείλουμε να μάθουμε και στις νεότερες γενιές, όχι με μνημόσυνα αλλά με οργάνωση και καθημερινή πάλη για τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών, ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης, ενάντια στη συμφιλίωση με τους εκμεταλλευτές. 

Όχι μόνο δε θα ξεχάσουμε την ιστορία, αλλά έχουμε τον ΔΣΕ ως οδηγό και σημαία. Αντλούμε δύναμη από τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, από την ιστορία των αγώνων του λαού μας. Σήμερα απαιτείται ο λαός μας να ορθώσει το ανάστημά του, να ξαναγράψει χρυσές σελίδες ηρωικών αγώνων, να ανοίξει το δρόμο για το μέλλον μας το σοσιαλισμό».

Τώρα αν εσείς νομίζετε ότι διαβάζετε τον «Ριζοσπάστη» του 1943, δεν θα έχετε και άδικο, διότι οι σύντροφοι εκεί έχουν μείνει. Κατά τα άλλα, όπως διατείνονται και «δημοκρατικοί» βουλευτές ή «προοδευτικές» ιστοσελίδες, η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού,  διοργανώνει γιορτές μίσους. Την τρομερά ενδιαφέρουσα και γεμάτη αγάπη και λήθη ανακοίνωση του ΚΚΕ (επιτροπή Ιωαννίνων και καλά), μπορείτε να τη διαβάσετε στη διεύθυνση: https://epirusgate.gr/to-kke-apanta-ston-al-kachrimani-gia-ta-peri-koinou-mnimosynou-sto-grammo/.

Καλή δύναμη.

Και για να πειστείτε  ότι μόνο οι φασίστες διοργανώνουν γιορτές μίσους και διακατέχονται από απέχθεια για τους «δημοκράτες», οι οποίοι ούτε θέλουν να αναφέρονται στην περίοδο εκείνη, δηλαδή την περίοδο του Συμμοριτοπολέμου, διαβάστε το παρακάτω κείμενο από την  ιστοσελίδα 902.gr της 30-9-2024:

Βρέθηκε και ανακτήθηκε από το ΚΚΕ ένα από τα θρυλικά κανόνια του ΔΣΕ

Μνήμες από τις συγκλονιστικές μάχες που έδωσε ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας στην τρίχρονη εποποιία του την περίοδο 1946-49 αναδύθηκαν στο τριήμερο 27-29 Σεπτέμβρη 2024, καθώς κάτω από τις νότιες ορθοπλαγιές του Σούφλικα, στον Γράμμο, στη θέση Γρουάπ αλ Τσάπη (λάκκος του Τσάπη) ανατολικά απ’ τα Τσούμια, βρέθηκε και ανακτήθηκε από το ΚΚΕ ένα από τα θρυλικά κανόνια του ΔΣΕ.

Από το απόγευμα του Σαββάτου βρίσκεται πλέον στον αυλόγυρο του Μουσείου του ΔΣΕ στο χωριό Θεοτόκος στα Μαστοροχώρια, μπροστά από το μνημείο και τις πλάκες με τα ονόματα των νεκρών μαχητών από τα γύρω χωριά.

Πρόκειται για ένα κόσμημα, ένα κανόνι «Ρέιν Μένταλ» των 75 χιλιοστών, με εμβέλεια 5 χιλιομέτρων, ένα από τα κανόνια που είχε στη διάθεσή του ο ΔΣΕ και το οποίο παρέμενε για 75 χρόνια καλά κρυμμένο βαθιά σ΄ ένα δάσος οξιάς, προσμένοντας την ώρα που θα βρεθεί στα κατάλληλα χέρια. Ο θρύλος του μεταφερόταν από στόμα σε στόμα χρόνια και χρόνια.

Τα ντοκουμέντα που πιστοποιούσαν την ύπαρξή του, τη συμμετοχή του κανονιού στις μάχες, τους μαχητές που εκπαιδεύτηκαν σ΄ αυτό, τις ζημιές που προξένησε στον αστικό στρατό, υπήρχαν στο αρχείο του ΚΚΕ, μαζί με μοναδικά φωτογραφικά ντοκουμέντα από το κινηματογραφικό συνεργείο του ΔΣΕ, το οποίο είχε περάσει από την περιοχή.

Ήταν γνωστό, λοιπόν, πως ένα από τα κανόνια του ΔΣΕ είχε παραμείνει στη θέση μάχης του, η οποία ήταν καλυμμένη με σειρές κορμών οξιάς, είχαμε δει στις φωτογραφίες του Μουσούρη και γύρω απ’ το κανόνι τους πυροβολητές χειριστές του.

Κανόνι του ΔΣΕ σαν κι αυτό που βρέθηκε στον Σούφλικα, φωτογραφημένο από το κινηματογραφικό συνεργείο του ΔΣΕ, στο αμπρί του

Πού ακριβώς βρισκόταν όμως; Ακόμα κι αυτά τα στοιχεία του ΓΕΣ του αστικού στρατού δεν έδιναν ακριβή τοποθεσία για τη θέση του.

Στις έρευνες που κάνει εδώ και χρόνια το ΚΚΕ στην περιοχή, σηματοδοτώντας ένας προς έναν τους χώρους δράσης του ΔΣΕ, μετά την ανακάλυψη τμημάτων του κανονιού στην Πέτρα Μούκα, μπήκε στην ημερήσια διάταξη και η εύρεση του δεύτερου κανονιού στην περιοχή.

Στην αρχή λίγο διστακτικά, ύστερα πιο ανοιχτά άρχισαν να φτάνουν πληροφορίες από κατοίκους των χωριών της περιοχής, κύρια από την Αετομηλίτσα (Ντέντσικο), για ό,τι είχε ακουστεί, για ότι κάποιος κάπου είχε δει, για ότι ένας επιζών μαχητής του ΔΣΕ θυμόταν. Τα δάση εκεί είναι απέραντα κι ως πρόσφατα αδούλευτα από ξυλοκόπους. Οι ρεματιές βαθιές και απροσπέλαστες. Κι όμως εκεί κάπου στη λάκκα υπήρχε ένα κανόνι.

Η πρώτη συστηματική αποστολή έρευνας έγινε με μια μικρή ομάδα συντρόφων από τα Γιάννενα. Το βουνό προσεγγίστηκε από τα νοτιανατολικά. Βάσανο σκέτο εκείνη η ανηφόρα μέσα σ’ ένα δάσος που με δυσκολία μπορούσες να διακρίνεις ίχνη από ζώα, πόσο μάλλον ανθρώπινα μονοπάτια. Λόγγος σκέτος. Το μόνο που εντοπίσαμε ψηλά στη βάση του βράχου ήταν ένα μονοπάτι με κατεύθυνση προς το Λιανοτόπι. Κάτι ήταν κι αυτό.

Η επόμενη αποστολή ήταν εξαιρετικά μαζική. Αυτή τη φορά είχαμε μαζί μας και Νεστορίτες. Μα κατά κύριο λόγο ήταν νέοι σύντροφοι από την ΚΝΕ και το Κόμμα που αντέχαν τα πόδια τους. Οργώθηκε κυριολεκτικά όλη η νοτιοδυτική πλευρά του Σούφλικα ως ψηλά προς την πλευρά της Στάνης Λάμπρου. Ήταν τόσο στενό το χτένισμα που αποκλείστηκε κάθε πιθανότητα να βρίσκεται κάπου εκεί το κανόνι. Το ενδιαφέρον πλέον στρεφόταν δυτικά από το Μέγα Ρέμα.

Σειρά τώρα είχαν οι οικοδόμοι κι άλλοι σύντροφοι που εκείνες τις μέρες έπαιρναν μέρος στις εργασίες διαμόρφωσης του χώρου στο Μουσείο που επρόκειτο να λειτουργήσει στη Θεοτόκο. Σε μια κυριακάτικη ανάπαυλα της δουλειάς μια αρκετά μεγάλη ομάδα αναρριχήθηκε κυριολεκτικά στα γκρέμια της κεντρικής περιοχής. Χτένισμα πάλι. Βρήκαμε μόνο μερικές εγκαταστάσεις στρατωνισμού, αλλά κανόνι πουθενά. Κι όμως ήταν ακριβώς εκεί δίπλα. Εκείνη την ημέρα καταγράφηκαν 18 χιλιόμετρα πορείας που κατέληξε στην Αετομηλίτσα. Ξανά κουβέντες…

Τέταρτη προσέγγιση από ψηλά στα Τσούμια προς τα κάτω. Σειρά είχε το ίδιο το Μέγα Ρέμα. Βραχώσαμε.

Προσεκτική ανάγνωση χαρτών και ανάγλυφου, μερικές αναγνωριστικές προσεγγίσεις του χώρου πιο νότια πλέον. Και μια μέρα μια γερή εξόρμηση με τον Θοδωρή Μπουγάτσια από την Αετομηλίτσα, πιάσαμε από χαμηλά ως πάνω στα λιβάδια της Γρουάπ αλ Τσάπη.

Κι έγινε το πρώτο θαύμα. Στην αρχή ένας σωρός από εκατοντάδες σφαίρες και κιβώτια που κάποιος τους είχε βάλει φωτιά. Πιο πάνω δίπλα στις οξιές στο λιβάδι δεκάδες άδεια γεμίσματα βλημάτων, άλλα είχαν χρησιμοποιηθεί σε βολή κι από άλλα είχε αφαιρεθεί ο πυροκροτητής. Εδώ είμαστε! Αλλά πού ακριβώς; Στη νότια πλευρά του λιβαδιού, στη βόρεια κάλυψη ενός μικρού αυχένα μέσα στις οξιές κάμποσα βουλιαγμένα αμπριά. Δεν υπάρχει αμφιβολία πλέον. Αλλά πού ακριβώς;

Περάσανε τρία χρόνια από τότε, ώσπου μια μέρα το τηλέφωνο έφερε την είδηση: Ο Λευτέρης ο Ντίκος και ο Μάκης ο Λάππας από την Αετομηλίτσα βρήκαν το κανόνι!

Ο Λευτέρης Ντίκος και ο Μάκης Λάππας ακριβώς στο σημείο που βρήκαν το κανόνι

Συγκλονιστήκαμε. Πόσα χρωστάμε σ’ αυτούς κι άλλους συντρόφους από ψηλά στην Αετομηλίτσα ως κάτω στο Κεφαλοχώρι, όχι μόνο για το τωρινό, μα και για προηγούμενες δουλειές που χρειαστήκαμε βοήθεια. Τώρα, όμως, το κανόνι είχε γίνει υπόθεση όλου του χωριού. Έπρεπε να βρεθεί! Και το βρήκαν! Και ειδοποίησαν αμέσως στο Κόμμα. Κι άρχισε ένα τρέξιμο…

Επιτόπου αποστολή, πρώτη απόπειρα να ξεμονταριστεί καθώς ήταν ένας όγκος μισού τόνου και πώς να κουβαληθεί, μελέτη του χώρου, βλαστήμια για τις φορές που περάσαμε δίπλα του και δεν το είδαμε, λεπτομερή σχέδια, πόσοι χρειάζονται, ποιοι θα πάνε, τι έχουν να αντιμετωπίσουν και χίλιες δυο λεπτομέρειες στο χαρτί για το πώς ένας όγκος μισού τόνου θα μεταφερθεί από το δάσος για 3 χιλιόμετρα μέχρι να μπορεί να φορτωθεί σε κατάλληλο όχημα. Κινητοποιήθηκαν οι πάντες. Από τη Θεσσαλονίκη, την Κοζάνη, την Καστοριά, το Άργος Ορεστικό, το Νεστόριο, το Κεφαλοχώρι, βεβαίως την Αετομηλίτσα, παιδιά αγωνιστών της περιοχής.

Πήγαμε με το χειρότερο σενάριο: Κι αν δεν βρεθούν όλα τα υλικά που χρειάζονται, κι αν δεν μπορέσουμε να το ξεμοντάρουμε, είναι και 75 χρόνια μέσα στο δάσος, κι αν δεν έχουμε κατάλληλο όχημα και δώστου μαύρα ερωτήματα. Απάντηση: Μία. Θα το μεταφέρουμε ο κόσμος να χαλάσει. Μας τα χάλασε δυο τρεις βδομάδες ο καιρός.

Όμως την κρίσιμη μέρα βρέθηκαν στο βουνό 25 νοματαίοι. Κι οικοδόμοι και μηχανικοί, και φοιτητές και τσοπάνηδες.

Το τράβηγμα του κανονιού από τον λάκκο

Δεν πήγε καλά το ξεμοντάρισμα. Μπήκαν μπροστά τα σχοινιά κι οι τροχαλίες. Και δώστου να αντιλαλούνε οι ρεματιές απ’ το εεεεωωωπ! Ένα ολόκληρο μισάωρο να βγει από τον λάκκο, να περάσει απέναντι στο ρέμα, να ανέβει μια κάθετη όχθη 4 μέτρα. Κι ύστερα μέσα από τις λιανούρες τις οξιές. 70 πόντους προώθηση στο κάθε εεεεωωωπ. Και με τον κίνδυνο να φύγει κάτω σε κάνα γκρέμι. Ο Τάκης, ο Νίκος, ο Λευτέρης, ο Γαργάλας …θα αδικήσουμε άνθρωπο άμα αρχίσουμε την παράθεση για το τι έκανε ο καθένας σε κάθε κρίσιμη στιγμή.

Δυο όμως ξεχωριστές ευχαριστίες θα τις δώσουμε: Στον Τάκη τον Σδούκο απ’ το Κεφαλοχώρι, που μας έφερε όλα εκείνα που χρειαζόμασταν ψηλά στο βουνό. Και στον Θωμά τον Νταούτη απ’ το Νεστόριο που μας άνοιξε μονοπάτι εκεί που φάνταζε πως δεν θα περνούσαμε από τους κομμένους κορμούς.

Κρατάμε μια φράση του Μάκη που είπε στο τέλος συγκινημένος: «Σύντροφοι, πρώτη φορά το ζήσαμε αυτό, τέτοια συντροφικότητα, τέτοια αλληλεγγύη, τόση προσοχή ο ένας τον άλλον, για μας στο χωριό είναι μεγάλο θέμα πως στάθηκε το ΚΚΕ δίπλα μας».

«Για μας στο χωριό». Έτσι είναι. Έτσι το είδαν. Μια δική τους υπόθεση. Κι έτσι είναι. Τα χωριά αυτά έχουν δώσει τα καλύτερά τους παλικάρια σ΄ αυτόν τον αγώνα. Και τιμούν το ΚΚΕ με κάθε ευκαιρία. Τώρα ήταν το κανόνι. Μεγάλο θέμα.

Η στιγμή που το κανόνι έχει βγει πλέον από τον λάκκο κι ετοιμάζεται η μεταφορά του μέσα στο δάσος

Απ’ τις 9 το πρωί μέχρι τις 4 τ’ απόγευμα που το κανόνι ήταν πια έξω απ΄ το δάσος, δεν γόγγιξε κανένας. Κι όταν σε μια ανάπαυλα του εεεεωωωπ αντήχησε η ορθοπλαγιά του Σούφλικα από μια δέσμη τιμητικές ντουφεκιές, το σύνθημα «Οι μαχητές του Γράμμου δεν λύγισαν ποτέ, δόξα και τιμή στο ΚΚΕ» ήταν λες κι ακούγονταν μέχρι και την Καστοριά! Η συγκίνηση στο απόγειο.

Κι αργά το απόγευμα πια, τα αμάξια που περνούσαν από τον επαρχιακό δρόμο Κόνιτσα – Πεντάλοφος σταματούσαν να δουν το παράξενο θέαμα: Ένα κανόνι στημένο στον περίβολο του Μουσείου – Μνημείου για τον ΔΣΕ στη Θεοτόκο. Δίναν και παίρναν οι κουβέντες, τι και πώς και θα συνεχίζονται από δω και πέρα γιατί το κανόνι ψηλά πάνω στον Σούφλικα έχει να μας πει πολλά ακόμα. Και κείνα τα παιδιά οι ορειβάτες που κατεβαίναν απ’ τις Αρένες και βλέπαν τον Λευτέρη τον τσοπάνη να περνά με ένα κανόνι φορτωμένο στην καρότσα θα ‘χουν να λένε… Και πόσοι ακόμα.

Μέλη της ομάδας που ανέβηκε στο Γκρουάπ αλ Τσάπη για να μεταφέρουν το κανόνι

ΥΓ: Ας μας επιτραπούν δυο κουβέντες για τον Λευτέρη τον Ντίκο, τον τελευταίο τσοπάνη της Αετομηλίτσας που κάνει κάθε χρόνο δυο φορές με τα πόδια και τα γίδια του όλη τη διαδρομή απ’ το Καλαμάκι της Αγιάς, στο Αιγαίο, ως πάνω στο Ντέντσικο στον Γράμμο, 25 μέρες στη διάβα να πάει κι άλλες τόσες να γυρίσει. Τώρα ετοιμάζεται πάλι. Καλό κατευόδιο σύντροφε.

Σημ: Η μπούκα του κανονιού είναι ανατιναγμένη καθώς αυτό προβλέπει το πρωτόκολλο όταν μια θέση μάχης πρόκειται να εγκαταλειφθεί, για να μην πέσει το κανόνι άθιχτο στα χέρια του αντίπαλου. Κι αυτό συνέβη στις τελικές μάχες μεταξύ 26 και 29 Αυγούστου του 1949.

Το κανόνι στην προσωρινή θέση του, στο Μουσείο – Μνημείο στο χωριό Θεοτόκος, γύρω του μέλη της ομάδας που έκανε την μεταφορά

Και τώρα πέστε μου. Έχετε διαβάσει πιο ερωτιάρικο κείμενο; Η γνώμη μου; Πρώτα «Η Γενοβέφα» και μετά αυτό.

Και παρακαλώ γελάστε ολίγον τι με συντροφικό χιούμορ, αν και οι σύντροφοι δεν διαθέτουν από δαύτο.

Ρε τι πας και θυμάσαι τώρα…

     Απλούστατα

Εργατιά, εργατιά. Ροζιασμένα χέρια και παντού μπροστά… (Ζήτω το προλεταριάτο)

Κι’ αυτό έτσι για ξεκάρφωμα. Και να ξέρετε. Τα μακαρόνια με κιμά δεν είναι φαγητό. Είναι φάρμακο. Καλή σας όρεξη

πηγή:https://www.antinews.gr/59196/antitheseis/i-protasi-kachrimani-kai-i-apantisi-toy-kke/