Τι συμβαίνει όταν ένας ολιγάρχης τα βάζει με έναν πρωθυπουργό; - Μαινόμενος Μαρινάκης κατά κυβέρνησης - Γιατί χρησιμοποιεί τον Ολυμπιακό ως "αιχμή του δόρατος"

 Νέα μέτωπα ανοίγουν για την κυβέρνηση, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη ΝΔ, που παραμένουν απόλυτοι κυρίαρχοι του πολιτικού παιχνιδιού, επωφελούμενοι από την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, τον κατακερματισμό της αντιπολίτευσης και τις “χαμηλές πτήσεις” του ΠΑΣΟΚ.

Η έξαρση της οπαδικής βίας και τα παρεπόμενα της σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου σε μία διεργασία αμφισβήτησης και “ροκανίσματος” που αποδυναμώνει την κυβέρνηση και μπορεί να έχει μεσομακροπρόθεσμα μεγάλο πολιτικό κόστος για τον πρωθυπουργό και το κυβερνών κόμμα.
 Το πρόβλημα για τον κ. Μητσοτάκη είναι ότι ξαφνικά βρίσκεται αντιμέτωπος με “αόρατους εχθρούς” και με κέντρα οικονομικοπολιτικής ισχύος και επιρροής, τα οποία τον στήριξαν σε όλη τη διαδρομή του έως την ανάδειξη του στην ηγεσία  της ΝΔ και μετέπειτα ως πρωθυπουργό.

Ποικίλα σχόλια σε πολιτικούς κύκλους και αναπάντητα ερωτηματικά στην κοινή γνώμη προκαλεί η στάση του εφοπλιστή-μεγαλοεκδότη Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος εξαπολύει μύδρους κατά της κυβέρνησης χρησιμοποιώντας ως εργαλείο και μοχλό πίεσης τον Ολυμπιακό, ενώ τα media που ελέγχει “σιγοντάρουν”, χωρίς να αλλάξουν εμφανώς γραμμή.

«Το ελληνικό ποδόσφαιρο διοικείται από μία εγκληματική οργάνωση. Μία ομάδα ανθρώπων που λειτουργεί στα πρότυπα της μαφίας» σημείωνε σε πρόσφατη ανακοίνωση της η ΠΑΕ Ολυμπιακός και έκανε λόγο για «ανύπαρκτα υπουργεία Αθλητισμού και Προστασίας του Πολίτη που έβαλαν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές».

Προς το παρόν, αιχμή του δόρατος είναι ο Ολυμπιακός και κεντρικό θέμα πολεμικής τα τεκταινόμενα στο χώρο του ποδοσφαίρου και του επαγγελματικού αθλητισμού, που αποτελεί πλέον όχι μόνον μιά κολοσσιαία “μπίζνα”, αλλά και μέσο άσκησης επιρροής και χειραγώγησης μεγάλης μερίδας πολιτών-ψηφοφόρων.

Είναι μόνο ο Ολυμπιακός;

Πολιτικοί αναλυτές και κοινοβουλευτικοί παράγοντες διατυπώνουν πολλές εικασίες για το “τι κρύβεται” πίσω από αυτή την επίθεση Μαρινάκη, η οποία στοχεύει σε υπουργούς και στενούς συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη, αφήνοντας προσωπικά τον ίδιο εκτός βολής. Θεωρούν ότι δεν μπορεί αυτός ο πόλεμος με πολιτικές προεκτάσεις να εξαπολύεται απλά και μόνο επειδή... “αδικείται ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα” και χάνει τίτλους ή/και τη δυνατότητα συμμετοχής στο Champions League.

• Αναζητούν λοιπόν τις αιτίες στο επιχειρηματικό παρασκήνιο και στις συγκρούσεις οικονομικών συμφερόντων που συναρτώνται με τη διανομή των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης, την υλοποποίηση επενδυτικών σχεδίων – ακόμη και με τη στάση της κυβέρνησης σε θέματα όπως οι κυρώσεις σε βάρος τηης Ρωσίας και οι μεταφορές  ρωσικού πετρελαίου.

Διαφορετική είναι η “ανάγνωση” των γεγονότων από κορυφαία στελέχη της ΝΔ, που αναφέρονται στο παρελθόν των στενών σχέσεων μεταξύ των οικογενειών Μητσοτάκη-Μαρινάκη και κάνουν λόγο για “προσωπική κόντρα ισχύος”.

Μιά άλλη εκδοχή της σύγκρουσης έδωσε πρόσφατα η βρετανική εφημερίδα Guardian:

• «Τι συμβαίνει όταν ένας ολιγάρχης τα βάζει με έναν πρωθυπουργό; Κοιτάξτε στην Ελλάδα για να μάθετε (...). Όταν ο Μητσοτάκης απέκρουσε την επίθεση του Μαρινάκη, παραπέμποντας στις απειλές κάποιου που προσπαθούσε να αποσπάσει χάρες από το κράτος, ο Μαρινάκης απάντησε: «Μόνο αυτοί που εμπλέκονται στις υποκλοπές και στον υπόκοσμο θα έκαναν τέτοια πράγματα».

 Υπάρχει λοιπόν και η πτυχή των υποκλοπών, που ενδέχεται να συναρτάται με τις έρευνες για την υπόθεση του “Nour One” και με το επιχειρηματικό deal Μαρινάκη – Wilbur Ross, τότε υπουργού Εμπορίου των ΗΠΑ.

Τα οικονομικά του ποδοσφαίρου...

Ανεξάρτητα πάντως από το οικονομικό παρασκήνιο της επίθεσης Μαρινάκη κατά της κυβέρνησης, επιχειρηματικοί παράγοντες που γνωρίζουν πολλά για τις μπίζνες του αθλητισμού και τη “βιομηχανία θεάματος” όπου εντάσσεται και το ποδόσφαιρο, επισημαίνουν ότι δεν πρέπει να παραγνωρίζεται πόσο σημαντική είναι για τον Β. Μαρινάκη η επιχειρηματική παρουσία του σ' αυτό τον χώρο.
 Τα ποσά που έχει επενδύσει στον Ολυμπιακό και τα προσδοκώμενα οφέλη από την κατάκτηση του πρωταθλήματος και τη συμμετοχή στο Champions League είναι τόσο μεγάλα, που θα δικαιολογούσαν  ακόμη και τη διάρρηξη των σχέσεων του με την οικογένεια Μητσοτάκη και τον πόλεμο κατά της κυβέρνησης.

•  Σύμφωνα με υπολογισμούς, για την αγορά του Ολυμπιακού, τις πληρωμές χρεών, τις αυξήσεις κεφαλαίου στην ΠΑΕ και την απόκτηση συμμετοχής στην εταιρεία του σταδίου Καραϊσκάκη, ο εφοπλιστής-μεγαλοεκδότης-καναλάρχης έχει διαθέσει τουλάχιστον 210 εκατ. ευρώ.

Πολλοί λένε ότι κερδίζει από αυτή την επένδυση με τις πωλήσεις παικτών. Όμως η ΠΑΕ δεν έχει διανείμει ποτέ κέρδη σε μερίσματα, άρα οποιοδήποτε οικονομική απολαβή θα μπορούσε να είναι μόνο σε “μαύρα” - κάτι εξαιρετικά απίθανο.

Η κατάκτηση του πρωταθλήματος και η συμμετοχή στο Champions League συνεπάγεται πρόσθετα έσοδα της τάξεως των 40-50 εκατ. ευρώ  στη σεζόν, συν τη δυνατότητα πρόσθετων κερδών από την ανάδειξη και την πώληση ποδοσφαιριστών.

...και η "αξία" των οπαδών

Το χρηματικό διακύβευμα είναι λοιπόν τεράστιο και ο Β Μαρινάκης κάνει ό,τι θα έκανε κάθε επιχειρηματίας για να προστατεύσει τα συμφέροντα του. Κοντράροντας όμως την κυβέρνηση, οι κινήσεις του αποκτούν  - θέλοντας ή μη – και πολιτική διάσταση.
  Υπάρχει ακόμη το θέμα της έμμεσης επιρροής που ασκεί μέσω του Ολυμπιακού σε εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς, αποκτώντας τη δυνατότητα να παρεμβαίνει πολιτικά – ακόμη και να εκλέγει βουλευτές και δημάρχους.

Με την ομάδα του σε φθίνουσα πορεία, χωρίς τίτλους και διακρίσεις, θα έχανε και στα δύο μέτωπα  - έσοδα και επιρροή.
 Δεν είναι βέβαια ο μοναδικός λόγος που υπαγορεύει τώρα τη στάση του απέναντι στην κυβέρνηση και τον Κ. Μητσοτάκη...

πηγή:https://www.sofokleousin.gr/giati-o-v-marinakis-ksespathonei-kata-kyvernisis-mitsotaki

Τράπεζα της Ελλάδος υπό την Διοίκηση του κ. Στουρνάρα : - Έπαινος για τα οικονομικά της δικτατορίας!

 

ΕΚΠΛΗΞΗ πρώτου μεγέθους ἀπετέλεσε γιά τήν «Ἑστία» ἡ ανάγνωσις καί μελέτη τοῦ πρώτου τόμου τῆς σειρᾶς «Ἡ Ἑλληνική Οἰκονομία μετά τό 1950, περίοδος 1950-1973: Ἀνάπτυξη, Νομισματική Σταθερότητα καί Κρατικός Παρεμβατισμός» πού ἐξέδωσε τό Κέντρο Πολιτισμοῦ, Ἐρεύνης καί Τεκμηριώσεως τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος ὑπό τήν διοίκησιν τοῦ κυρίου Ἰωάννη Στουρνάρα.

 Ἀπό τό ἐξαιρετικά ἐμπεριστατωμένο κείμενο μέ ἀριθμούς καί στατιστικά στοιχεῖα τοῦ συγγραφέως Χρυσάφη Ἰορδάνογλου προκαλεῖ αἴσθηση ἡ λεπτομερής ἀποτύπωσις καί ἀποτίμησις ἄνευ ἰδιαιτέρων πολιτικῶν κρίσεων τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς τῆς δικτατορίας τῶν συνταγματαρχῶν.

Τό κείμενο εἶναι μέν αὐστηρῶς ἐπιστημονικό καί τεχνοκρατικό ἀφήνοντας τά συμπεράσματα στόν ἀναγνώστη, ὡστόσο ἡ μελέτη τῶν σελίδων 143-172 δέν καταλείπει ἰδιαίτερες ἀμφιβολίες: Πρόκειται γιά προσεκτικό ἔπαινο τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς τῆς δικτατορίας, ἡ ὁποία γιά τό μόνο πού ἐλέγχεται εἶναι ἡ ὑπερθέρμανσις τῆς οἰκονομίας μέ τήν ἐπεκτατική πιστωτική πολιτική της καί οἱ πληθωριστικές πιέσεις στό τέλος τῆς θητείας της λίγο πρίν ἀπό τήν πτώση της. Κατά τά λοιπά ὁ κύριος Ἰορδάνογλου κάνει ἀναλυτική ἀναφορά στήν στροφή τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς στόν τουρισμό καί τόν οἰκιστικό τομέα, τομεῖς στούς ὁποίους ὑπερεπένδυσαν σέ σύγκριση μέ τίς κυβερνήσεις τοῦ Κέντρου οἱ δικτάτορες.

Στήν ἐκτεταμένη χορήγηση στεγαστικῶν δανείων μέ εὐνοϊκά ἐπιτόκια σέ ὁμάδες τοῦ πληθυσμοῦ ὅπως ἀγρότες (μέσω τῆς ΑΤΕ), ἐργάτες (μέσω τῆς Κτηματικῆς Τραπέζης) καί δημοσίους ὑπαλλήλους (μέσω τοῦ Ταχυδρομικοῦ Ταμιευτηρίου). Σύμφωνα μέ τά στοιχεῖα πού παραθέτει ὁ κύριος Ἰορδάνογλου ηὐξήθησαν σέ συγκεκριμένες χρονιές κατά 43% τά δάνεια γιά τόν οἰκιστικό τομέα καί κατά 27% γιά τίς ἐπενδύσεις στόν τουρισμό.

Στήν μείωση τῆς φορολογίας, ἡ ὁποία ὅμως κατά τόν συγγραφέα δέν εἶχε ἐπίπτωση στά δημόσια ἔσοδα. Γίνεται ἀναφορά στήν ἀπόφαση γιά τήν κατάργηση τοῦ φόρου ὑπεραξίας, τήν μείωση τῆς κλιμακώσεως τοῦ φόρου μεταβιβάσεως ἀκινήτων πού εἶχε ἐπιβάλει ἡ Ἕνωσις Κέντρου, τήν αὔξηση τῶν ἀφορολογήτων ὁρίων γιά μισθωτούς, ἐλευθέρους ἐπαγγελματίες καί γιά τίς οἰκογένειες μέ παιδιά, τήν πλήρη ἀπαλλαγή τῶν ἀγροτῶν ἀπό τήν φορολογία, τήν ρύθμιση ἀγροτικῶν χρεῶν ὕψους 100.000 δραχμῶν, τήν ἐπιδότηση τοῦ ἐπιτοκίου γιά τουριστικές ἐπιχειρήσεις

Στήν αὔξηση τῶν ἡμερομισθίων τά ἔτη 1967 καί 1968 κατά 15-19%.

Στά ἐλλείμματα πού κατά τόν συγγραφέα ἦταν «μικρά καί ἀντιστρέψιμα σέ σύγκριση μέ τήν μεταπολιτευτική ἐμπειρία.» (σελίδα 156)

Στό χρέος πού εὑρίσκετο σέ χαμηλά ἐπίπεδα τῆς τάξεως τοῦ 19,5%, μικρότερο ἀπό ὅ,τι παρελήφθη ἀπό τήν Ἕνωση Κέντρου. Στό γεγονός ἐπίσης ὅτι ὅπως ὑποστηρίζει ὁ κύριος Ἰορδάνογλου «οἱ πληρωμές τόκων ἀντιπροσώπευαν ἕνα ἀσήμαντο ποσοστό τοῦ ΑΕΠ.» (σελίδα 156)

Σέ ἄλλα «φιλολαϊκά» μέτρα ὅπως ἡ ἐπέκτασις τῆς δωρεάν παιδείας πού εἶχε ἀποφασίσει ἡ Ἕνωσις Κέντρου μέ τήν διανομή δωρεάν συγγραμμάτων.

Ὁ συγγραφεύς βεβαίως ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ δικτατορία ἐφήρμοσε αὐτήν τήν πολιτική γιά νά ἐξασφαλίσει τήν «λαϊκή ἀνοχή», ὡστόσο δέν διστάζει σέ τέσσερα σημεῖα τοῦ κεφαλαίου νά ὑπογραμμίσει ὅτι:

A. «Ἀπέδωσε τό πλέγμα μέτρων» πού ἐφαρμόστηκε γιά νά ἀνακοπεῖ ἡ ἐπιβράδυνση τῶν ἐτῶν 1965-1966.» (Οἱ ρυθμοί ἀνάπτυξης ἀπό 9% στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 τό 1967 εἶχαν πέσει στό 4,7%.)

Κατά τόν κύριο Ἰορδάνογλου μέ τά μέτρα γιά τόν τουρισμό καί τόν οἰκιστικό τομέα «τό 1968 ἡ ἐπιβράδυνση εἶχε ἀνακοπεῖ καί ἡ οἰκονομία μπῆκε σέ ἀνοδική τροχιά.» (σελίδα 152)

Β. «Τά ἔτη 1971, 1972 καί 1973 ἡ ἑλληνική οἰκονομία βρισκόταν κοντά στήν πλήρη ἀξιοποίηση τῶν δυνατοτήτων της.» (σελίδα 155)

Γ. «Στίς ἀρχές τοῦ 1973 ἡ ἑλληνική οἰκονομία βρισκόταν κοντά στήν πλήρη ἀπασχόληση.» Ἡ ἀνεργία εἶχε πέσει στό 2%. (σελίδα 160)

Δ. «Παρά τήν συμπίεση τῶν μισθολογικῶν αὐξήσεων καί εἰδικότερα τῶν κατώτερων ἀμοιβῶν (μετά τίς προγραμματισμένες αὐξήσεις στό 15,6% γιά τούς ἄνδρες καί 19,4% γιά τίς γυναῖκες ἀπό τόν προϋπολογισμό τοῦ 1967), ἄνοδος τῶν πραγματικῶν ἀποδοχῶν καί τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου σημειώθηκε σέ ὅλες τίς κατηγορίες μισθωτῶν (σελίδα 164). Βεβαίως ἀπό τό συγκεκριμένο κεφάλαιο δέν λείπει ἡ κριτική κυρίως στήν ἐμμονή στήν πιστωτική ἐπέκταση μετά τήν ἀνακοπή τῆς ἐπιβραδύνσεως».

Ὁ συγγραφεύς τονίζει ὅτι ἡ πολιτική τῆς δικτατορίας ὁδήγησε «στόν κλονισμό τῆς νομισματικῆς ἰσορροπίας τῆς οἰκονομίας» (σελ. 154), ὅτι «οἱ ἐπεκτατικές ὠθήσεις μέσω τῶν δημοσίων ἐπενδύσεων συνέβαλαν στή δημιουργία συνθηκῶν ὑπερβάλλουσας ζήτησης» (σελ. 155), ὅτι «σημειώθηκε διεύρυνση τοῦ ἐμπορικοῦ ἰσοζυγίου ὑλικῶν ἀγαθῶν τό ὁποῖο καλυπτόταν ὅμως ἀπό τήν ἐξίσου ἐντυπωσιακή αὔξηση εἰσροῶν ἀπό τόν τουρισμό, τό ναυτιλιακό συνάλλαγμα, τό μεταναστευτικό συνάλλαγμα καί ἀπό εἰσροές κεφαλαίων ἀπό τό εξωτερικό» (σελ. 155), ὅτι «τό πρόβλημα ἦταν καί πάλι ὅτι ἡ δικτατορία ἐπιδίωκε νά ἐξασφαλίσει λαϊκή ἀνοχή μέσα ἀπό τήν ἐπιτάχυνση τῆς ἀνάπτυξης γι’ αὐτό καί συνέχισε τήν ἐπεκτατική πολιτική στά ἑπόμενα πέντε χρόνια» (σελ. 158). Ὁ συγγραφεύς θεωρεῖ «ἐσφαλμένη» τήν ἀπόφαση τῆς δικτατορίας νά ἀκολουθήσει τό δολλάριο στήν ὑποτίμησή του. Ὁ πληθωρισμός ἄρχισε νά ἀνεβαίνει σταδιακά στό 4,3% τό 1972 γιά νά ἐκτοξευτεῖ λόγω τῆς πετρελαϊκῆς κρίσεως στό 15,5% τό 1973 καί στό 26,9% τό 1974. «Ἡ τιμή τοῦ πετρελαίου τετραπλασιάσθηκε καί τό δραματικό αὐτό γεγονός βρῆκε τήν οἰκονομία σέ φάση ἤδη ὑπάρχουσας πληθωριστικῆς ἔξαρσης» σημειώνει ὁ κύριος Ἰορδάνογλου (σελ. 161). Ἡ κριτική του ἑστιάζεται στό γεγονός –καταληκτικά– ὅτι ἐπρόκειτο «γιά μή διατηρήσιμο boom» ἄν καί σημειώνει ὅτι α) «στήν διάρκεια τῆς περιόδου 1967-73 οἱ ἐπενδύσεις ὡς σύνολο, δημόσιες καί ἰδιωτικές, αὐξάνονταν μέ μέσο ρυθμό 10,6% ἐτησίως» καί ὅτι «στήν περίοδο 1967-1973 ὁ μέσος ἐτήσιος ρυθμός αὔξησης τοῦ πραγματικοῦ ΑΕΠ ἦταν 7,6% ὁριακά χαμηλότερος ἀπό τό 7,8% τῆς περιόδου 1961-1966». Τό συγκεκριμένο κεφάλαιο τοῦ Κέντρου Πολιτισμοῦ, Ἐρεύνης καί Τεκμηριώσεως τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος ἀποτελεῖ ἕναν συγκεκαλυμμένο προσεκτικό ἔπαινο τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς τῆς δικτατορίας τήν ὁποία παρουσιάζει ὅπως καί τῶν λοιπῶν προηγουμένων κυβερνήσεων βεβαίως μέχρι λεπτομερείας μέσω στοιχείων πού ἠντλήθησαν ἀπό τούς Ἐθνικούς Λογαριασμούς.

πηγή:https://www.estianews.gr/kentriko-thema/trapeza-ellados-epainos-gia-ta-oikonomika-tis-diktatorias/

Ελληνοτουρκικά: ”Αν θέλουμε ειρήνη, ας κάνουμε πως αγνοούμε τον πόλεμο…” - Το πάθημα που δεν έγινα μάθημα - Οι αυτοπαρουσιαζόμενοι ιεροκήρυκες της ειρήνης.

 

Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου

Ακούω συχνά τα τελευταία χρόνια, με επίταση τον τρέχοντα που διανύουμε, κάποιους γνωστούς ”προοδευτικούς” της… άρχουσας επί όλων των κυβερνήσεων αθηναϊκής ελίτ των κοινοβουλευτικών και εξωκοινοβουλευτικών παραγόντων της χώρας να αυτοπαρουσιάζονται στα οικεία τους Μέσα ως ιεροκήρυκες της ειρήνης.

Ασφαλώς, η ειρήνη εξακολουθεί να είναι για όλους τους εχέφρονες Έλληνες ”… οι θημωνιές των αχτίνων στους κάμπους του καλοκαιριού • το αλφαβητάρι των άστρων στα γόνατα της αυγής…”, όπως την ύμνησε ποιητικά ο Γιάννης Ρίτσος. Άλλωστε, σε κάθε περίπτωση, το μόνο που επιθυμούσε πάντα η Ελλάδα ήταν να μένει ουδέτερη για χάρη της, μακριά απ’ τον όλεθρο των πολέμων.

 Ταυτόχρονα όμως δήλωνε προς πάσα κατεύθυνση ότι ήταν αποφασισμένη να αντιταχθεί σε οποιονδήποτε επιβουλέα εποφθαλμιούσε το εθνικό της έδαφος, τα ιερά και τα όσιά της. Κι αυτήν την επιταγή υπεράσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της την αντλούσε απ’ το ιστορικό παρελθόν της. Απ’ τη φωνή της ιστορίας της, τη φωνή της παράδοσης και του χρέους στις μελλοντικές γενιές των παιδιών της.

Σπρωγμένη απ’ αυτό το καθήκον η Ελλάδα βροντοφώναξε το ’40 – δια στόματος του πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά – το αθάνατο ”ΟΧΙ” στο ιταλικό τελεσίγραφο. Σπρωγμένη απ’ το ίδιο καθήκον οφείλει και τώρα να το επαναλάβει απέναντι στον Τούρκο διεκδικητή που ζητάει τη Γη και το Ύδωρ της κραδαίνοντας ως φόβητρο την εξοπλιστική του υπεροπλία και το ασίγαστο πάθος του να την κατακτήσει

Το ρωμαϊκό ”αν θέλεις ειρήνη, παρασκεύαζε πόλεμο” δεν το εκστομούν οι φιλοπόλεμοι σ’ αυτήν την πατρίδα, αλλά οι διορατικοί που θέλουν να προλάβουν τα χειρότερα τα οποία διαφαίνονται από καιρό στον ελληνοτουρκικό ορίζοντα διασφαλίζοντας την μακροημέρευση της ειρήνης με όπλο την εξοπλιστική και στρατιωτική ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας σε ενδεχόμενη επίθεση της Τουρκίας.

Ναι, ο πόλεμος ταυτίζεται με τον θάνατο, την βία, την αγριότητα, ενώ η ειρήνη με τη ζωή, τη δημιουργία, την κατάφαση, την ομορφιά. Ποιος αντιλέγει; Αρκεί η ειρήνη όμως να μην είναι ταπεινωτική, επονείδιστη κι αναξιοπρεπής, όπως αυτή που μας ετοιμάζουν ενόψει της Χάγης οι σύγχρονοι ”Ανανιστές” της… φιλειρηνικής πολιτικής. Της πολιτικής του κατευνασμού της Τουρκίας έναντι οποιουδήποτε τιμήματος.

Γι’ αυτό λέω πως και η ειρήνη έχει την τιμή και τις προϋποθέσεις της. Προϋποθέσεις που συνοψίζονται στην εξής μία, η οποία είναι κοινή συνισταμένη όλων: να μην μας σύρει το αντισυμβαλλόμενο μέρος σε Τραπέζι διαπραγματεύσεων άνευ όρων, άρα με όρους δικούς του. Κάτι που είθισται να επιβάλλεται απ’ τον νικητή στον ηττημένο μετά από σύγκρουση πολεμική στο πεδίο της μάχης.

Σαράντα εννέα  ολόκληρα χρόνια μετά την κυπριακή τραγωδία, δυστυχώς, το πάθημα της Κύπρου δε φαίνεται να έγινε μάθημα στην αθηναϊκή και κυπριακή ελίτ (πολιτική, διπλωματική, πανεπιστημιακή ή… συμβουλευτική πρωθυπουργών) που βρίσκει τον τρόπο να μας κυβερνάει.

 Γι’ αυτό συστήνει μονίμως τον υποδεικνυόμενο απ’ τους Μεγάλους ”προστάτες” μας εύκολο δρόμο της οσφυοκαμψίας και της παθητικής απραξίας απέναντι στον ισχυρό της πυγμής, που ζητά τον αφανισμό μας.

Τον δρόμο του κατευνασμού, της συνεκμετάλλευσης και συγκυριαρχίας με τον προαιώνιο εχθρό μας σε μια από τις ιστορικές κοιτίδες του Ελληνισμού, το Αιγαίο ΜΑΣ. Τον δρόμο της εξημέρωσης του ”θηρίου” δια της υποχωρητικότητάς μας έναντι οιουδήποτε τιμήματος, ακόμα κι αν αυτό απαιτεί την εκχώρηση του… Παρθενώνα.

Αυτή όμως ΔΕΝ είναι φιλειρηνική πολιτική, αλλά πολιτική εγκιβωτισμένη στην επεκτατική και ακραία επιθετική στρατηγική της Τουρκίας, που την κατέδειξαν πανηγυρικά ως κατάπτυστη τα γεγονότα στην Κύπρο (καταπάτηση της ΑΟΖ και άνοιγμα Αμμοχώστου) και τη Συρία (εισβολή το ’19 και βίαιος εκτοπισμός Κούρδων απ’ τα τουρκοσυριακά σύνορα).

Τα γεγονότα στην Λιβύη (τουρκολιβυκό μνημόνιο και στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας εκεί), το Ναγκόρνο Καραμπάχ (καθοριστική στρατιωτική υποστήριξη στους Αζέρους στον πόλεμό τους επί των Αρμενίων) και το Αιγαίο (διεκδίκηση 152 ελληνικών νησιών και καταπάτηση της υφαλοκρηπίδας μας).

Αυτή είναι η πολιτική των συμβούλων του θλιβερού κυβερνητικού παρελθόντος, που μετακόμισαν – ως ”συνεργαζόμενοι” με την ΝΔ – στο κυβερνητικό μας παρόν και επηρεάζουν τις σκέψεις και τις απόψεις υπουργών (Άμυνας και Εξωτερικών) και πρωθυπουργών σε βάρος των εθνικών συμφερόντων μας με το πρόσχημα ότι είναι υπερασπιστές της ειρήνης και της ρεαλιστικής πολιτικής που την εξασφαλίζει.

Έτσι έπεισαν τον Έλληνα πρωθυπουργό – υπό το κράτος της ”ισορροπίας του τρόμου” λόγω των πιέσεων μέχρι λιποθυμίας της Τουρκίας στο Αιγαίο – να κάνει πρώτος το απονενοημένο διάβημα της πρότασης στον Ταγίπ Ερντογάν για προσφυγή αμφοτέρων στην Χάγη (την οποία επαναλαμβάνει επιπόλαια σε τακτά διαστήματα) προς… διασφάλιση δήθεν μιας μακρόχρονης ειρήνης και διευθέτησης των διαφορών μας περί την υφαλοκρηπίδα.

Κι αυτό ενώ γνώριζε και γνωρίζει πολύ καλά, πως η προσφυγή μας στο Διεθνές Δικαστήριο προϋποθέτει την υπογραφή εκ μέρους μας του συνυποσχετικού που ζητά η Τουρκία, για να ανοίξει τη βεντάλια όλων των διεκδικήσεών της σε βάρος μας [αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, μοίρασμά του στα δύο με σκοπό την συνεκμετάλλευση και αλλαγή καθεστώτος στη Θράκη με αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας (στη θέση της μουσουλμανικής), ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την μελλοντική αυτονομία της].

Έτσι έπεισαν τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να κρατήσει σχεδόν ”άψογη” στάση (ποντιοπιλατική,ουσιαστικά) στον εξισλαμισμό της Αγίας Σοφίας και των άλλων ορθόδοξων εκκλησιών της Κωνσταντινούπολης (και όχι μόνο), στις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας σε βάρος της κυπριακής ΑΟΖ και τις εξακολουθητικές παραβιάσεις της στην ελληνική υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου.

Έτσι έπεισαν τον πρωθυπουργό να μην αποκλείσει την συνεκμετάλλευση win win στο Αιγαίο με τους εκβιαστές μας. Έπεισαν και τον υπουργό Εξωτερικών κ. Δένδια να προχωρήσει στην ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία άρον άρον και πιεζόμενος, με αποτέλεσμα να αφήσει εκτός της ελληνικής επήρειας (άρα στο έλεος της τουρκικής βουλιμίας) τη θαλάσσια ζώνη μεταξύ 28ου και 32ου μεσημβρινού (που συμπεριλαμβάνει το Καστελόριζο και την μισή Ρόδο), αφήνοντας υποσχέσεις αποκατάστασης της ημιτελούς συμφωνίας στο αόριστο μέλλον με βάση την τέχνη της πολιτικής ψευδολογίας…

”Αν θέλεις ειρήνη, κάνε πως αγνοείς τον πόλεμο!..” συνήθιζε να λέει ο Ιωάννης Μεταξάς και μ’ αυτό δεν εννοούσε βέβαια την παθητική, αλλά την ενεργητική ”απραξία” (στα μάτια του Ιταλού επιβουλέα μας), που τον έκανε να ετοιμάσει την Ελλάδα για πόλεμο έγκαιρα και αθόρυβα, κι ας προσευχόταν νυχθημερόν για την ειρήνη. Με αποτέλεσμα η ιταλική επίθεση να μην μας βρει ανέτοιμους στρατιωτικά, αλλά αντίθετα ετοιμοπόλεμους και πολύ καλά ”διαβασμένους”.

Έχοντας σαν εμπειρικό δεδομένο επιτυχίας αυτό, νομίζω πως οι παρακάτω προτεινόμενες από μένα κινήσεις είναι επιβεβλημένες για να διασφαλίσουμε την ετοιμότητά μας σε ενδεχόμενη αιφνιδιαστική επιχείρηση των Τούρκων στο Αιγαίο, όπου υπάρχει προς ώρας ανισορροπία σε βάρος μας λόγω του θηριώδους εξοπλιστικού προγράμματος της Τουρκίας.

Η προετοιμασία μας, βέβαια, πρέπει να είναι συστηματική και μεθοδευμένη, ώστε να απαντήσουμε ακαριαία στρατιωτικά σε περίπτωση απόβασης σε ένα από τα ”γκριζαρισμένα” απ’ τους Τούρκους νησιά μας, με πρώτο και καλύτερο το συγκρότημα της Μεγίστης όπου βρίσκεται ο ”γας ομφαλός” του Αιγαίου μας, το Καστελόριζο.

Πρέπει, πρώτα απ’ όλα (αν δεν έγινε ήδη) να επανδρωθούν με άντρες της ΕΥΠ τα παρατηρητήρια των ”γκριζαρισμένων” απ’ τους Τούρκους νησιών μας, καθώς το τέλειο δίχτυ πληροφοριών θα ενισχύσει το έργο των αντιαεροπορικών πυροβολείων, των οχυρών (αν υπάρχουν ακόμα) και των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού μας.

Παράλληλα πρέπει να τεθούν σε κόκκινο συναγερμό όλες οι στρατιωτικές υπηρεσίες σε Αιγαίο και Θράκη, ώστε να ελέγχουν τις κινήσεις των Τούρκων στην ξηρά (Έβρος), αέρα και θάλασσα (κατά μήκος της ακτογραμμής των ελληνοτουρκικών συνόρων).

Να ενισχυθούν εξοπλιστικά και τα τρία μας Όπλα (προπάντων το ΠΝ και η Αεροπορία μας). Να ανακαινιστούν τα υπάρχοντα ακριτικά καταφύγια στα ανατολικά μας σύνορα και να αποκατασταθεί η ισχύς της ΑΣΔΕΝ (Ανώτερη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων Αιγαίου), η οποία καλύπτει την αμυντική ισχύ των νησιωτικών φρουρών μας.

Είναι ανάγκη, τέλος, να αντικατασταθούν οι Επιστρατευμένες Μονάδες παλαιού υλικού (που έχουν αποσυρθεί απ’ τα 5 πιο ευάλωτα να δεχθούν τουρκική επίθεση νησιά του Ανατολικού Αιγαίου) από άλλες ετοιμοπόλεμες με σύγχρονο εξοπλισμό, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν αποτελεσματικά και σε ακραία επιθετικές περιπτώσεις (εχθρική απόβαση από θάλασσα ή αέρα).

Κοντά σ’ αυτές τις προϋποθέσεις (στις οποίες πρέπει να προστεθεί και η ανάγκη διατήρησης ακμαίου ηθικού και υψηλού φρονήματος των Ελλήνων που υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας), καλό είναι να εφαρμοστεί περιοδικά από το ΥΠΑΜ σύστημα ατομικών προσκλήσεων εφέδρων Ειδικών Δυνάμεων, για να προωθηθούν σε ”θέσεις ακινητοποίησης” πριν χτυπήσει ο εθνικός συναγερμός.

Με όπλο το αποδεδειγμένα επιτυχές κατά το ιστορικό παρελθόν moto του ”πρωθυπουργού της νίκης” ”Αν θέλουμε ειρήνη, ας κάνουμε πως αγνοούμε τον πόλεμο” (που παραπέμπει στην αθόρυβη προετοιμασία γι’ αυτόν εκ μέρους της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας) και με πίστη στην πατρίδα, την αμυντική ετοιμότητα και την αποφασιστικότητα του λαού και του στρατού μας να υπερασπιστούν μέχρις εσχάτων τον εν κινδύνω ευρισκόμενο Ελληνισμό, δε θα βρεθούμε ποτέ στην τραγική θέση να είμαστε απ’ την πλευρά των ηττημένων της ελληνοτουρκικής ιστορίας…

Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)

Συμφωνία των Πρεσπών: - Σε παράκρουση οι Σκοπιανοί!!: - "Οι 12 Θεοί του Ολύμπου ήταν Αρβανίτες!!" - Ποιες θα είναι οι επόμενες διεκδικήσεις τους !!!

 Το υπουργείο Πολιτισμού των Σκοπίων χρηματοδότησε την έκδοση βιβλίου με εθνικιστικό περιεχόμενο στην αγγλική γλώσσα, Αλβανού συγγραφέα, στο οποίο υποστηρίζεται ακόμα και η ιστορική… θέση ότι οι δώδεκα Θεοί του Ολύμπου ήταν Αρβανίτες.

Οι πηγές…

Ο Αλβανός ιστορικός Αρμπεν Λάλα (Arben Llalla), που ζει στο Τέτοβο των Σκοπίων, κυκλοφόρησε στην αγγλική γλώσσα το βιβλίο «Arvanites the Founders of Modern Greece (Myths of the Greek Historiography) το οποίο είχε εκδοθεί στα αλβανικά πριν μερικούς μήνες.

Όπως σημειώνεται στο echedoros-a.gr, το βιβλίο του Λάλα εστάλη στη διεύθυνση της ιστοσελίδας σε μορφή PDF, προκειμένου να το μελετήσει ή να το παρουσιάσει.

Το βιβλίο αυτό, το οποίο εκδόθηκε σε 500 αντίτυπα στην αγγλική γλώσσα, χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού των Σκοπίων, όπως αναφέρεται στα στοιχεία της έκδοσης, και στις 276 σελίδες του παραπέμπει σε ελληνικές πηγές.

Αντλήθηκαν στοιχεία από βιβλία, εφημερίδες, δηλώσεις, δημοσιεύσεις της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως κ.ά.

Το βιβλίο προβάλλει με προπαγανδιστικό τρόπο την ίδρυση του ελληνικού κράτους από το αρβανίτικο στοιχείο, το οποίο καθορίζει ως αλβανικό.

Οι Θεοί του Ολύμπου

Μάλιστα, διατείνεται ότι στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 3 εκατομμύρια Αρβανίτες.

Οι εθνικιστικές ιστορικές αυθαιρεσίες του συγγραφέα φτάνουν στα άκρα, προκαλώντας αμφιβολίες και στον πιο εύπιστο αναγνώστη, όταν αναφέρει ότι οι δώδεκα Θεοί του Ολύμπου ήταν Αλβανοί, στην προσπάθειά του να καταδείξει πως οι ρίζες των Αλβανών βρίσκονται από την προϊστορική εποχή στην Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, γράφει ο Λάλα:

«Είναι της γνώμης ότι οι αλβανικές ρίζες στην Ελλάδα χρονολογούνται από παλαιότερη περίοδο, δηλαδή από την αρχαιότητα. Μελετώντας την παλιά γλώσσα των έργων του Ομήρου, «Ιλιάδα» και «Οδύσσεια», θα συναντήσουν καθαρά αλβανικές λέξεις.

Για παράδειγμα, τα ονόματα των Θεών του Ολύμπου εξηγούνται μόνο στα αλβανικά.

Στα έργα τους, ο Πλάτων και ο Ηρόδοτος αναφέρουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες ανέλαβαν τους θεούς τους από τους Πελασγούς.

Σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες, αυτή η θεωρία βασίζεται στο γεγονός ότι πολλά ονόματα των αρχαίων θεών, όπως ο Δίας, ο Νέμεσης και η Ρέα, μπορούν να εξηγηθούν ως προς την προέλευσή τους από τις λέξεις «zë», «nëmë» και «re» («φωνή «,» μητέρα «και» σύννεφο «) της αλβανικής γλώσσας, που σε κάνει να πιστεύεις ότι οι Αρβανίτες ήταν πάντα εκεί, στην αρχαία Ελλάδα».

Πρωθυπουργοί και υπουργοί

Αναφέρεται επίσης σε πρωθυπουργούς, υπουργούς της Ελλάδας που είχαν καταγωγή Αρβανίτικη, που τη θεωρεί ως αλβανική.

Σημειώνει ακόμη ότι έχει επισκεφθεί όλη τη βόρεια Ελλάδα – από την Ηπειρο μέχρι τη Θράκη – και έχει εντοπίσει Αλβανούς σε πολλές πόλεις και οικισμούς.

Ο αλβανικός εθνικισμός έχει την τάση να ταυτίζεται με τους Ελληνες, και να προσπαθεί να δει αλβανικές ρίζες παντού, ακόμη και στον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

Υποστηρίζει, μάλιστα, ότι το 60% των Ελλήνων είναι Αλβανοί, θεωρεί την ελληνική επανάσταση του ’21 ως αλβανική, και παρουσιάζει ήρωες του ’21 με… αλβανική καταγωγή.

Τα περιεχόμενα

Μεταφέρουμε τα περιεχόμενα του βιβλίου όπως παρουσιάζονται για να σχηματίσει ο αναγνώστης ιδέα για το σύγγραμμα:

NOTE………………………………………………………………….9 FOREWORD………………………………………………………………………….11 ABSTRACT…………………………………………………………………………….15
INTRODUCTION……………………………………………………………………19
Κεφάλαιο I

CHAPTER I ARVANITES – Albanians of Greece………………………………………..25
The importance of Arvanitika–(Albanian)………..………………….37
The villages where Arvanitika was and is still spoken in Central Greece and its islands………………………………………………………………45
The Arvanites of the ANDROS Island – ΑΝΔΡΟΣ……………………..51
The Arvanites of the IOY Island……………………………………………….55
Κεφάλαιο II

CHAPTER II PROMINENT ARVANITE PERSONALITIES The main Arvanite heroes of the 1821 Greek Uprising……………59
The hero Markos Botsaris (1790-1823) Author of the Greek– Albanian Lexicon……………………………………………………75
A historical document displaying the bravery of Albanians………83
Arvanites – the Prime Ministers of Greece………………………………..87
Arvanites – the Founders of the Academy of Athens………………….97
Arvanites – the great painters of Greece………………………………..107
Nikos Engonopulos (1907-1985), the impassioned Arvanite about Albanian personalities…………………………………………………………115
Ioannis Boukoura–the owner of the first Stone Theater in Athens……119
6 General Theodoros Pangalos, President of Greece (1878-1952)..123 Theodoros Pangalos Junior, the former Deputy Prime Minister of Greece……………………………………………………………….131
Aristeidis KOLLIAS (Aristidh KOLA) (1944 – 2000)……………….137
The history of Arvanite songs and the singer Thanasis Moraitis…………………………………………………………….141
Κεφάλαιο III

CHAPTER III THE CALL OF THE ARVANITES IN 1899 The call of the Athens League of Arvanites upon its Arber brothers of Arberia, 1899……………………………………………………149
My viewpoint on the Call of 1899………………………………………..155
The “CALL of 1899” – an unrecognized thesis on the Arbers of Arberia………….…………………………..………………………160
Why did Aristeidis Kollias publish the “CALL” precisely in 1996?…..163
Κεφάλαιο IV

CHAPTER IV EFFORTS OF THE ARVANITE INTELECTUALS IN PRESERVING THE ALBANIAN LANGUAGE……………………..165
The first editions of the New Testament in Albanian………………..167
The contribution of Panayotis Koupitoris (1821 – 1881) in the field of Greek and Albanian linguistics and literature…….175
Anastasios Koulouriotis, a publisher, writer and poet (1822-1887)…..179
A pre-election speech in Albanian in 1860……………………………187
Around ten pages of Albanian manuscripts published in 1879………..193
Arvanite poetry…………………………………………………………………..199
The poem of 1889 in Albanian published in the Greek magazine “ΑΠΟΛΛΩΝ“………………………………………………………………………..207
7 Arvanite satire published in Albanian in the “ΤΟ ΦΩΣ” Greek newspaper in 1860……………………………………………………………..211
The League of the Arvanites of Greece……………………………………215
The Greece-Albania friendship propaganda of the 1980s…………221
Κεφάλαιο V

CHAPTER V THE MYTHS OF THE HISTORIOGRAPHY ON THE 1821 UPRISING The four-hundred-year-old myth of Greek slavery under Ottoman occupation………………………………………………………………………….227
The myths of the 1821 Uprising……………………………………………..237
The myths of the 25th March National Holiday………………………..243
What the 1821 Uprising was about and what was the tragic fate of its leader…..………………………………………………………………………….249
Racism against national minorities in Greece………………………….257 AFTERWORD……………………………………………………………………….263 ANNEX…………………………………………………………..…271 BIBLIOGRAPHY………………………………………………………………….273

πηγή:iskra.gr

Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών της Ελλάδος: - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ στην Διάλεξη του κ. Αντωνίου Παναγιωτόπουλου Ομότιμου Καθηγητού Πανεπιστημίου Πειραιώς με θέμα: "Πολιτικές με πυρήνα "

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Παρακαλούνται τα Μέλη και οι Φίλοι του Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών της Ελλάδος

να τιμήσουν με την παρουσία τους την Διάλεξη του κ.

Αντωνίου Παναγιωτόπουλου

Ομότιμου Καθηγητού Πανεπιστημίου Πειραιώς

με θέμα

« Πολιτικές με πυρήνα »

Την 21η Δεκεμβρίου 2022, ημέρα Πέμπτη και ώρα 7 μ.μ.

στο Σπυροπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Φιλοθέης-Ψυχικού

(Λεωφόρος Κηφισίας και Αγίας Σοφίας 1, Ν. Ψυχικό 154 51, 

Στάση Σκαλάκια επί της Λεωφόρου)

http://ismellados.blogspot.gr/

Email: i.s.m.ellados@gmail.com

Δρ Δημήτριος Σμοκοβίτης

Πρόεδρος του Ι.Σ.Μ.Ε.

Αντιστράτηγος ε.α. Σεραφείμ Παπαποστόλου

Διευθυντής Σεμιναρίου

 

Μετοχικό Ταμείο Στρατού: - Καταβολή ΒΟΕΑ Μηνός Νοεμβρίου Έτους 2023

 

Το Μετοχικό Ταμείο Στρατού ανακοινώνει τη  χορήγηση  του ΒΟΕΑ για τον μήνα ΝΟΕΜΒΡΙΟ του έτους 2023, στα δικαιούμενα τέκνα των μετόχων και μερισματούχων του.

Για τα τέκνα που υπέβαλαν αίτηση κατά τον μήνα ΝΟΕΜΒΡΙΟ του έτους 2023, θα πρέπει να προσκομίσουν ή να αποστείλουν προς το ΜΤΣ, Φορολογική Ενημερότητα στο όνομά τους και με την ένδειξη: «Για είσπραξη χρημάτων από φορείς του Δημοσίου πλην Κεντρικής Διοίκησης», το αργότερο μέχρι 15-12-2023 και να έχει ισχύ, τουλάχιστον μέχρι 31-12-2023.

Τρόποι αποστολής της φορολογικής ενημερότητας: ταχυαποστολή (courier) ή FAX: 210-3233375 ή μέσω e-mail: mts-voithimata@army.gr (σε μορφή pdf)

Σας γνωρίζουμε ότι η παραλαβή ή μη των φορολογικών ενημεροτήτων μέσω ταχυαποστολής (courier) πιστοποιείται από τις αρμόδιες εταιρείες ταχυαποστολών.

Αποστολή Στοιχείων στη Διεύθυνση :
Μετοχικό Ταμείο Στρατού
Κολοκοτρώνη 13
Τ.Κ. 10562 – Αθήνα

Με την ένδειξη Φορολογική Ενημερότητα για ΒΟΕΑ ΜΗΝΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2023.

Αθήνα,  08  Δεκ   2023

ΕΑΑΣ/Παρ.Αγρινίου: - Βράβευση της Κας Αθηνά Παπαχρήστου, η οποία δώρισε ασθενοφόρο στο τοπικό Νοσοκομείο.

 Σε τελετή που διοργάνωσε το Παράρτημα ΕΑΑΣ Αγρινίου την 9η Δεκ 23 στο Μεσολόγγι, η ΕΑΑΣ απένειμε τιμητική πλακέτα στην Κυρία Αθηνά Παπαχρήστου, η οποία από το υστέρημά της και τις οικονομίες πολλών ετών, δώρισε ασθενοφόρο στο τοπικό Νοσοκομείο.

Το ΔΣ/ΕΑΑΣ εκπροσώπησε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Ενώσεως, Ανχης ε.α. Χρήστος Χρηστίδης.

Ευχόμενοι και άλλοι συμπατριώτες μας να μιμηθούν την κοινωνική προσφορά της Κας Παπαχρήστου, θα προβάλλουμε τέτοιες ανιδιοτελείς πράξεις, που αποτελούν ζωντανή απόδειξη της φιλοτιμίας του Έλληνα.

Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων