Τετάρτη 26 Απριλίου 2023

Παρουσίαση του Προγράμματος Διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας 2023-2027: - Νέες αυξήσεις στις συντάξεις, της τάξης του 3% - 4% την 1/1/24 - Αυξήσεις μισθών δημοσίων υπαλλήλων - Άκρα του τάφου σιωπή για τα αναδρομικά

 



Καλώς ήρθατε στην παρουσίαση του προγράμματος της επόμενης τετραετίας της Νέας Δημοκρατίας. Σήμερα, θα επιχειρήσουμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό από τις συνηθισμένες παρουσιάσεις, τις συνηθισμένες ομιλίες, έναν κατάλογο μέτρων. Σπανίως, ξέρετε, αυτά τα προγράμματα διαβάζονται από τους πολίτες.
 
Θα επιχειρήσω, λοιπόν, σήμερα να σας πω μία ιστορία, πώς οραματίζομαι την Ελλάδα σε τέσσερα χρόνια, μία ιστορία η οποία ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια, όταν βάλαμε ουσιαστικά τα θεμέλια για την Ελλάδα την οποία οραματιζόμαστε.
 
Νομίζω ότι ακούσαμε με πολύ ενδιαφέρον τις -πιστεύω- αντικειμενικές τοποθετήσεις πέντε νέων ανθρώπων, οι οποίοι μας περιέγραψαν τα σημαντικά βήματα προόδου τα οποία έχουν γίνει αλλά και τα μεγάλα άλματα τα οποία πρέπει να γίνουν, έτσι ώστε η πατρίδα μας να γίνει πραγματικά μία ευρωπαϊκή χώρα.
 
Γι’ αυτά τα μεγάλα άλματα θέλω να σας μιλήσω σήμερα. Αυτά τα άλματα, όμως, απαιτούν στέρεα θεμέλια. Είναι τα θεμέλια τα οποία βάλαμε την πρώτη τετραετία της Νέας Δημοκρατίας. Θυμάστε ότι και το 2019 σας είχα πει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αλλάξει σε μια τετραετία και εξακολουθώ να πιστεύω ότι αυτό είναι αλήθεια. Όμως κάναμε πολύ σημαντικά βήματα προόδου κι αυτά τα βήματα προόδου επιβάλλεται να τα συνεχίσουμε. Το δίλημμα αν θα πάμε μπροστά ή αν θα γυρίσουμε πίσω είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρο παρά ποτέ.
 
Πάμε να δούμε, λοιπόν, πώς αντιλαμβανόμαστε την πρόοδο και πώς μπορούμε πραγματικά να χτίσουμε πάνω στις μεγάλες επιτυχίες μιας τετραετίας στην οποία -θυμίζω- αντιμετωπίσαμε μια σειρά από πρωτοφανείς προκλήσεις και μεγάλες κρίσεις, οι οποίες σίγουρα μας ανάγκασαν να αντιδράσουμε. Να προστατεύσουμε τη χώρα, αλλά ταυτόχρονα να υλοποιήσουμε το προεκλογικό μας πρόγραμμα.
 
Παραγωγική Ελλάδα. Η Ελλάδα η οποία αναπτύσσεται, η Ελλάδα η οποία παράγει νέες θέσεις εργασίας, η Ελλάδα η οποία βελτιώνει το εισόδημα όλων των Ελληνίδων και όλων των Ελλήνων.
 
Η ανάπτυξη είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται η οικονομική μας πολιτική. Εάν δεν έχουμε ανάπτυξη, δεν μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε το κοινωνικό κράτος, δεν θα έχουμε πόρους για την άμυνα, δεν θα μπορέσουμε να δαπανήσουμε παραπάνω πόρους για την παιδεία, για την υγεία.
 
Η ανάπτυξη, λοιπόν, της τετραετίας 2019-2022 ήταν ουσιαστικά σχεδόν δύο φορές μεγαλύτερη από την μέση ανάπτυξη της ευρωζώνης. Κάντε τη σύγκριση, πού ήμασταν από το 2015 έως το 2019. Είχαμε ουσιαστικά υποτετραπλάσιο ρυθμό ανάπτυξης σε σχέση με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
 
Και αυτό ακριβώς το αναπτυξιακό άλμα το οποίο μπορέσαμε και πετύχαμε είναι αυτό το οποίο μας επέτρεψε να στηρίξουμε την κοινωνία στη διάρκεια του κορονοϊού, να μπορέσουμε ταυτόχρονα να μειώσουμε το δημόσιο χρέος κατά 40 ποσοστιαίες μονάδες. Να έχουμε θέσει τα θεμέλια για μία αναπτυξιακή πολιτική η οποία δεν θα θέσει σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα.
 
Για εμένα η διαφύλαξη της δημοσιονομικής σταθερότητας αποτελεί όρο απαράβατο και συμβόλαιο εμπιστοσύνης με τη νέα γενιά. Για να μην φτάσουμε ποτέ ξανά στο σημείο η χώρα να βρεθεί αντιμέτωπη με το φάσμα της χρεοκοπίας.
 
Και αυτή την ανάπτυξη την οποία πετύχαμε, την πετύχαμε όχι με κατανάλωση η οποία χρηματοδοτήθηκε με δανεικά, την πετύχαμε πρωτίστως μέσα από επενδύσεις.
 
Ίσως θυμάστε ότι όταν είχα μιλήσει σε αυτόν εδώ το χώρο το 2019, σας είχα πει ότι η μεγαλύτερη πρόκληση που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε είναι πώς θα γεφυρώσουμε το χάσμα που μας χωρίζει από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως προς τις επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ. Κάναμε πολύ σημαντικά βήματα προόδου.
 
Αλλά, ταυτόχρονα αυτό το slide αποτυπώνει την απόλυτη συνέπεια λόγων και πράξεων της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
 
Σας είχα πει ότι θα μειώσουμε τους φόρους και τις εισφορές, μειώσαμε τους φόρους και τις εισφορές. Ό,τι αναφέρεται εδώ, τουλάχιστον τα πέντε πρώτα σημεία, αποτελούσαν ρητές δεσμεύσεις του προεκλογικού μας προγράμματος.
 
Μάλιστα, στον ΕΝΦΙΑ ξεπεράσαμε και αυτά τα οποία σας είχαμε πει και μειώσαμε τον ΕΝΦΙΑ κατά 35%, όχι κατά 30% όπως είχαμε δεσμευτεί. Και βέβαια, το τελευταίο σημείο, το σημείο 6, η ουσιαστική κατάργηση των γονικών παροχών δωρεών για συγγενείς πρώτου βαθμού, αποτέλεσε πρόσθετη πολιτική παρέμβαση στην οποία δεν είχαμε αναφερθεί προεκλογικά.
 
Τονίζω και πάλι ότι μειώσαμε όλους αυτούς τους φόρους χωρίς να θέσουμε σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα και διαψεύδοντας εκείνες τις «Κασσάνδρες» που ισχυρίζονταν ότι στη διάρκεια του Covid και στη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης ξοδεύαμε περισσότερα από τις δυνατότητές μας. Ήρθαν τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, τους διέψευσαν πανηγυρικά. Η χώρα κατάφερε το 2022, για πρώτη φορά, να παράξει πρωτογενές πλεόνασμα παρά τις μειώσεις των φόρων.
 
Πώς πετύχαμε, λοιπόν, αυτή την οικονομική απόδοση; Σας μίλησα πριν για τις επενδύσεις. Τον Ιανουάριο του 2020, λίγο πριν ξεσπάσει η πανδημία, είχα βρεθεί στο Νταβός και είχα, τότε, την πρώτη μου συνάντηση με τον Πρόεδρο της Microsoft, είναι ο κύριος που βλέπετε στο βάθος της εικόνας, ο κ. Brad Smith. Τότε για πρώτη φορά τού μίλησα για μία χώρα η οποία μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας, data centers, να γίνει ένα επίκεντρο τεχνολογικών επενδύσεων από μεγάλους επιχειρηματικούς κολοσσούς της τεχνολογίας.
 
Με άκουσε με μία σχετική επιφύλαξη. Εννέα μήνες, όμως, μετά -εν μέσω της πανδημίας- η Microsoft ήταν η πρώτη η οποία πίστεψε στην ιστορία μας και πήρε την απόφαση να επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στην δημιουργία τριών data centers στην πατρίδα μας, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για μία σειρά από επιχειρηματικούς κολοσσούς οι οποίοι την ακολούθησαν.
 
Αλλά δεν ήταν μόνο η Microsoft. Η Pfizer έχει, όπως ίσως γνωρίζετε, δημιουργήσει ένα πραγματικά εντυπωσιακό παγκόσμιο κέντρο καινοτομίας στη Θεσσαλονίκη. Ένας εντυπωσιακός πραγματικά χώρος εργασίας, ο οποίος ενθαρρύνει την καινοτομία, την ευρηματικότητα.
 
Όταν ξεκίνησε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Pfizer αυτή την προσπάθεια πίστευε ότι με το ζόρι θα έχει 200-300 εργαζόμενους σε αυτό το κέντρο καινοτομίας. Πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα μπορέσει να ξεπεράσει τους 1.000, για τον απλούστατο λόγο ότι είναι σε θέση να προσελκύσει πια εξαιρετικούς νέους επιστήμονες, πολλοί εκ των οποίων επιστρέφουν από το εξωτερικό για να έρθουν να δουλέψουν στη Θεσσαλονίκη.
 
Είναι τα πρώτα βήματα της αναστροφής του brain drain για το οποίο μας μίλησε και η φίλη μας πριν από λίγο, το οποίο τόσο πόνεσε την ελληνική κοινωνία. Είναι ένα παράδειγμα του πώς οι ξένες επενδύσεις δημιουργούν θέσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας σε τομείς αιχμής, όπως η τεχνητή νοημοσύνη και η διαχείριση των μεγάλων δεδομένων, μία από τις πολλές επενδύσεις οι οποίες έχουν γίνει στην χώρα μας από εταιρείες του εξωτερικού.
 
Αλλά, ξέρετε, όταν μιλάμε για επενδύσεις δεν αναφερόμαστε μόνο στην τεχνολογία, στην καινοτομία, στην βιοτεχνολογία. Υπάρχει και μία άλλη κατηγορία επενδύσεων στην οποία έχουμε αποδώσει μία εξαιρετικά μεγάλη σημασία.
 
Αυτή η φωτογραφία είναι στα ναυπηγεία της Σύρου. Όταν πήγα και μίλησα στους εργαζόμενους πριν από τέσσερα χρόνια, τα ναυπηγεία αυτά ήταν πρακτικά νεκρά, με μία δεξαμενή η οποία είχε ουσιαστικά βουλιάξει. Τότε, εργάζονταν στη Σύρο 180 εργαζόμενοι. Η εταιρεία τούς χρωστούσε μισθούς, αν δεν κάνω λάθος, περίπου δέκα ετών. Τώρα στη Σύρο έχουμε 600 εργαζόμενους. Η ελληνική ναυτιλία σπεύδει να στείλει τα πλοία της σε αυτό το ναυπηγείο για επισκευή, και βέβαια δεν είναι το μόνο ναυπηγείο το οποίο αναβίωσε επί δικών μας ημερών.
 
Στην Ελευσίνα έχουμε αυτή την στιγμή 600 εργαζόμενους, οι οποίοι μάλιστα, σε μια πολύ συγκινητική εκδήλωση του Υπουργείου Ανάπτυξης, διηγήθηκαν τις προσωπικές τους ιστορίες. Το πόσο δύσκολο είναι να βλέπεις την εταιρεία σου ουσιαστικά να καταρρέει και ξαφνικά να έρχεται ένας επενδυτής, να ξαναπιάνουν δουλειά, να μπορούν να ταΐσουν τις οικογένειές τους και κυρίως να έχουν την υπερηφάνεια ότι κάνουν κάτι το οποίο πραγματικά αγαπούν. Η Ελευσίνα μπορεί να φτάσει και τους 2.000 εργαζόμενους.
 
Και βέβαια, μην ξεχνάμε την περίπτωση του Σκαραμαγκά. Άλλη μια πονεμένη ιστορία. Άλλος ένας «γόρδιος δεσμός» τον οποίον καταφέραμε να λύσουμε. Σήμερα ο Σκαραμαγκάς έχει περάσει πια στα χέρια ιδιώτη. Ένα ναυπηγείο με τεράστιες δυνατότητες, το οποίο μπορεί να έχει σημαντική προστιθέμενη αξία και για το Πολεμικό Ναυτικό μας αλλά και για την εμπορική μας ναυτιλία. Εκτιμώ ότι ο Σκαραμαγκάς θα κάνει πάνω από 700 νέες προσλήψεις μέσα στον επόμενο χρόνο.
 
Τρία μόνο παραδείγματα -θα μπορούσα να είχα πάρα πολλά- από επενδύσεις οι οποίες ήδη δρομολογούνται στην πατρίδα μας.
 
Οι επενδύσεις, όμως, από μόνες τους δεν λένε πολλά πράγματα εάν δεν συνοδεύονται και από καλούς μισθούς. Και εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι ο μέσος μισθός στην πατρίδα μας, ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα, αυξήθηκε σημαντικά τα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησης μας. Ταυτόχρονα, βέβαια, είναι αλήθεια ότι η ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται συνολικά από μία κρίση εισαγόμενης ακρίβειας.
 
Η πρόκληση, όμως, για εμάς πάντα ήταν πώς θα στηρίξουμε το διαθέσιμο εισόδημα, αυξάνοντας τους μισθούς σε σύνδεση με την παραγωγικότητα και την δυνατότητα ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
 
Είχαμε δεσμευτεί το 2019 ότι θα αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό με ρυθμό διπλάσιο του ρυθμού ανάπτυξης. Ξεπεράσαμε αυτή μας την δέσμευση. Ο κατώτατος μισθός ήταν 650 ευρώ και σήμερα είναι 780 ευρώ, 20% αύξηση, τρεις πρόσθετοι μισθοί ετησίως. Και ο σκοπός μας είναι ο κατώτατος μισθός να φτάσει τουλάχιστον τα 950 ευρώ στο τέλος της τετραετίας.
 
Τι είναι αυτό το οποίο βλέπετε; Για να δούμε. Είναι η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας η οποία εφαρμόζεται ήδη, από την 1η Ιουλίου του 2022, σε τράπεζες, σε σούπερ μάρκετ άνω των 250 εργαζομένων, σε ασφαλιστικές, σε ΔΕΚΟ. Μέσα στην επόμενη τετραετία θα εφαρμοστεί σε όλες τις επιχειρήσεις και στο Δημόσιο. Σήμερα τη χρησιμοποιούν κοντά στους 200.000 εργαζόμενους.
 
Γιατί επιμένουμε τόσο πολύ σε αυτό το εργαλείο; Γιατί ακούω συνέχεια, κυρίως από νέα παιδιά, «δεν γίνεται να δουλεύω υπερωρίες και να μην πληρώνομαι για τη δουλειά την οποία κάνω». Η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας βάζει τέλος στις πρακτικές κατάχρησης των εργοδοτών και εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
 
Είναι ένα εύκολο εργαλείο για πλήρη καταγραφή πραγματικών ωρών εργασίας, τήρηση ωραρίου, πληρωμή υπερωριών. Δέσμευσή μας είναι μέσα στην επόμενη τετραετία να έχει επεκταθεί σε ολόκληρο το δημόσιο τομέα και σε ολόκληρο τον ιδιωτικό τομέα, και στις μικρές επιχειρήσεις.
 
Να μιλήσουμε λίγο για ανάπτυξη, δεν θα μπορούσαμε να μην πούμε μία κουβέντα για τον τουρισμό μας. Ο τουρισμός πέρασε μία πρωτοφανή δοκιμασία στα χρόνια της πανδημίας. Ειδικά το 2020, όταν πρακτικά ο κόσμος σταμάτησε να ταξιδεύει, βρεθήκαμε μπροστά στο φάσμα της απόλυτης κατάρρευσης του κλάδου, ο οποίος αποτέλεσε και αποτελεί σε μεγάλο βαθμό την «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας.
 
Η αλήθεια είναι ότι με συντονισμένες κινήσεις, αξιοποιώντας ευρωπαϊκά προγράμματα, αξιοποιώντας πόρους του κρατικού προϋπολογισμού, στηρίξαμε τον κλάδο του τουρισμού. Τολμήσαμε, όμως, να αναλάβουμε και μία σειρά από πρωτοβουλίες που μας επέτρεψαν να είμαστε από τους πρώτους που ανοίξαμε την τουριστική μας αγορά, έτσι ώστε σήμερα να βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση το 2022 να είναι χρονιά-ρεκόρ εσόδων από τις βασικές μας αγορές. Το 2023 προβλέπεται ακόμα καλύτερο.
 
Αυτό δεν έτυχε, πέτυχε. Η πρόοδος την οποία έχουμε πετύχει στον τουρισμό συνδέεται με τη σειρά της με μία σειρά από σημαντικές επενδύσεις οι οποίες γίνονται σε τουριστικές υποδομές, αλλά και μέσα από τη βελτίωση των αποδοχών των ίδιων των εργαζόμενων στον τουρισμό, οι οποίοι παίρνουν μεγαλύτερες αυξήσεις και μεγαλύτερους μισθούς από αυτούς οι οποίοι προβλέπονταν από παλιές συλλογικές συμβάσεις -και σίγουρα μεγαλύτερους μισθούς από τον κατώτατο μισθό. Αποτελεί και αυτό μία επιτυχία.
 
Έχουμε τη δυνατότητα να βελτιώσουμε πολύ σημαντικά τα έσοδά μας από τον τουρισμό και πιστεύω ότι το 2023 θα μας δώσει μία πρόγευση από το τι ακριβώς μπορούμε να πετύχουμε από τον κλάδο ο οποίος σήμερα, κατά τεκμήριο, είναι ο πιο σημαντικός για την ελληνική οικονομία.
 
Το 2019 μίλησα για τη βούλησή μου να μετατρέψουμε την Ελλάδα σε ένα απέραντο εργοτάξιο. Πράγματι, σήμερα σε όλη την επικράτεια εξελίσσονται έργα ύψους 22,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το 2015-2019 δημοπρατήθηκαν έργα 3,5 δισεκατομμυρίων. Από το 2019 έως το 2023 δημοπρατήθηκαν έργα 14 δισεκατομμυρίων.
 
Αυτά είναι τρία μόνο από τα δεκάδες εκατοντάδες τα οποία θα μπορούσα να σας δείξω: το αεροδρόμιο στο Καστέλι της Κρήτης, το πιο σύγχρονο αεροδρόμιο της Μεσογείου που θα είναι έτοιμο το 2026, η Αμβρακία Οδός που θα ολοκληρωθεί εντός του επόμενου χρόνου και θα φέρει πιο κοντά τη Λευκάδα και τη Βόνιτσα στην Ιονία Οδό. Και βέβαια ο Ε65, ένας δρόμος ο οποίος θα βγάλει τη Δυτική Μακεδονία από την απομόνωση, θα την συνδέσει με τη Θεσσαλία, με τη Στερεά Ελλάδα. ‘Ένα έργο το οποίο πρακτικά ήταν «κλινικά νεκρό» όταν ήρθαμε στα πράγματα, καταφέραμε και το ξεμπλοκάραμε και εξασφαλίσαμε χρηματοδότηση και από το Ταμείο Ανάκαμψης για να μπορέσει να ολοκληρωθεί.
 
Πάμε, λοιπόν, να δούμε ποιοι είναι οι οικονομικοί μας στόχοι για την επόμενη τετραετία. Αυτοί είναι οι μακροοικονομικοί στόχοι, οι οποίοι αποτελούν ουσιαστικά τα θεμέλια πάνω στα οποία θα χτίσουμε ολόκληρη την πολιτική μας.
 
Ναι, μπορούμε και πρέπει να πετύχουμε ρυθμούς ανάπτυξης διπλάσιους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί μόνο έτσι θα μπορούμε να πετύχουμε πραγματική σύγκλιση με την Ευρώπη. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αυξήσουμε τις επενδύσεις μας κατά τουλάχιστον 70% και να φτάσουμε να έχουμε ένα δημόσιο χρέος το οποίο τελικά θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2030, σε συνδυασμό με μία μείωση του πληθωρισμού και σταθεροποίησή του, όπως εξάλλου επιχειρεί να κάνει και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στο ύψος του 2%.
 
Η ανεργία μπορεί να πέσει στο 8% το 2027. Οι εξαγωγές μας μπορούν να φτάσουν στο 60% του ΑΕΠ το 2027, αν συνεχίσουμε σε ανοδική τροχιά. Και επιμένω πάρα πολύ στην αύξηση του ποσοστού της μεταποίησης, της παραγωγής, της βιομηχανίας -για να το πω με πολύ απλά λόγια- στο 15% του ΑΕΠ, με εφαρμογή μιας εθνικής στρατηγικής για τη βιομηχανία, για την εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων.
 
Το πέμπτο σημείο έχει και αυτό τη δική του ξεχωριστή αξία. Ναι, πλησιάζουμε πια στο στόχο η Ελλάδα να γίνεται ένας προορισμός 12 μήνες το χρόνο. Η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και οι μεγάλες μας πόλεις τουλάχιστον το έχουν ήδη πετύχει. Έτσι μπορούμε να διευρύνουμε ουσιαστικά την τουριστική περίοδο, να δώσουμε περισσότερη δουλειά για περισσότερους μήνες στους εργαζόμενους στον τουρισμό και να φτάσουμε τα έσοδα από τον τουρισμό στα 30 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Ο στόχος είναι εφικτός και μπορούμε να τον πετύχουμε.
 
Όμως, όλα αυτά δεν θα έχουν καμία μεγάλη σημασία εάν δεν συνοδεύονται από την κεντρική μας προεκλογική δέσμευση, που δεν είναι άλλη από την αύξηση των μισθών, των απολαβών, την επόμενη τετραετία.
 
Αδιαπραγμάτευτος στόχος: 25% αύξηση των μισθών μέσα στην τετραετία, να πάει ο μέσος μισθός στα 1.500 ευρώ. Και στα 950 ευρώ, τουλάχιστον, ο κατώτατος μισθός.
 
Θα έχουμε νέες αυξήσεις στις συντάξεις, της τάξης του 3% με 4% την 1/1/24.  Θα έχουμε αύξηση, μετά από πολλά χρόνια, των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων μέσω νέου ενιαίου μισθολογίου την 1/1/24, με συνολική επιβάρυνση 500 εκατομμύρια ευρώ, αυτά θα δαπανήσουμε πρόσθετα μόνο για τις απολαβές των δημοσίων υπαλλήλων.
 
Και, όπως σας είπα, εφαρμογή της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας για όλες τις επιχειρήσεις ανεξαρτήτως μεγέθους. Και βέβαια, συνέχιση μίας πολιτικής την οποία έχουμε ήδη ξεκινήσει: εντατικοί έλεγχοι. Έχουμε τη δυνατότητα πια να τους κάνουμε πιο στοχευμένους, χρησιμοποιώντας και νέα ψηφιακά εργαλεία της Επιθεώρησης Εργασίας παντού, έτσι ώστε να περιορίσουμε στο ελάχιστο δυνατόν πρακτικές καταστρατήγησης των δικαιωμάτων των εργαζόμενων.
 
Πάμε τώρα στις φορολογικές μας παρεμβάσεις. Θυμάστε ότι το 2019 -σας τα παρουσίασα και πριν- μιλήσαμε πολύ συγκεκριμένα για την ανάγκη

 
Πετύχαμε αυτό το στόχο. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν υπάρχουν περιθώρια να μειώσουμε ακόμα φορολογικούς συντελεστές. Και αν, το τονίζω, η απόδοση του προϋπολογισμού μάς εκπλήξει ευχάριστα, μπορούμε να πάμε και πέρα από αυτές τις δεσμεύσεις που σας παρουσιάζω σήμερα.
 
Τέλος επιτηδεύματος. Εντός τετραετίας θα έχει πλήρως καταργηθεί, καθώς θα βελτιώνεται και η φορολογική συμμόρφωση των ελεύθερων επαγγελματιών.
 
Αυξάνουμε το αφορολόγητο κατά 1.000 ευρώ για όλες τις οικογένειες που έχουν παιδιά.
 
Μειώνουμε σε πρώτη φάση κατά μία επιπλέον μονάδα τις ασφαλιστικές εισφορές για να μειώσουμε τη φορολόγηση στην εργασία.
 
Και από 1/1/25 μειώνουμε τα τεκμήρια διαβίωσης κατά 30% μεσοσταθμικά.
 
Για να κλείσω με τα μεγάλα έργα. Πολλά ήδη δρομολογούνται και η επόμενη τετραετία θα είναι η τετραετία της ολοκλήρωσής τους. Ενδεικτικά αναφέρω εδώ 10 έργα τα οποία είτε θα έχουν πλήρως ολοκληρωθεί είτε θα βρίσκονται στη φάση της ολοκλήρωσης.
 
Αν έπρεπε να ξεχωρίσω ένα από αυτά θα ήταν το Μετρό της Θεσσαλονίκης. Το Μετρό της Θεσσαλονίκης το οποίο τόσο πολεμήθηκε από πολλούς, οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε και Μετρό και να προστατεύσουμε ταυτόχρονα την πολιτιστική κληρονομιά της πόλης. Ήδη έχουν παραληφθεί όλοι οι συρμοί, βρισκόμαστε σε δοκιμαστική λειτουργία. Και, το πιο σημαντικό, ο καταπληκτικός πολιτιστικός πλούτος στο σταθμό «Βενιζέλου» αρχίζει και επανατοποθετείται στη θέση του, όπως είχαμε δεσμευτεί. Και Μετρό, λοιπόν, και αρχαία στις αρχές του 2024.
 
Πάμε τώρα στην κοινωνική Ελλάδα, στις πολιτικές οι οποίες έχουν να κάνουν με την παιδεία, με την υγεία, με την κοινωνική συνοχή. Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μία φωτογραφία που νομίζω ότι είναι πάρα πολύ οικεία σε όλους σας. Είναι η επιχείρηση «Ελευθερία», η επιχείρηση εμβολιασμού η οποία σχεδιάστηκε εξαρχής, από το μηδέν, από την Ελληνική Κυβέρνηση. Είναι, ουσιαστικά, επιτρέψτε μου να πω, μία εικόνα από το μέλλον.
 
Εργαζόμενοι και επαγγελματίες υγείας με χαμόγελο να μας υποδέχονται στα εμβολιαστικά κέντρα. Το κράτος να έρχεται στους πολίτες με προγραμματισμένα ραντεβού. Θυμάστε όταν παίρνατε το μήνυμα αυτό και με ακρίβεια λεπτού ερχόταν το κράτος και σας έλεγε πότε πρέπει να κάνετε τον εμβολιασμό. Πόσοι πίστευαν τότε ότι πράγματι μπορούσες να πας σε ένα εμβολιαστικό κέντρο και να εμβολιαστείς ακριβώς την ώρα που το κράτος σου έλεγε; Κι όμως, το πετύχαμε. Είναι μεγάλη παρακαταθήκη για το Εθνικό Σύστημα Υγείας και συνολικά για τις πολιτικές υγείας αυτό το οποίο πετύχαμε στην εκστρατεία «Ελευθερία».
 
Θα έλεγα ότι αυτή την εικόνα, της αξιοπιστίας, της ασφάλειας, της εμπιστοσύνης, σε πολίτες και σε εργαζόμενους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, θέλουμε σε ολόκληρο το ΕΣΥ.
 
MyHealth.gov.gr. Η χώρα ήταν από τις λίγες χώρες που δεν είχε ουσιαστικά ψηφιακό φάκελο ασθενή το 2019. Για πρώτη φορά διαθέτουμε την εφαρμογή MyHealth με άυλη συνταγογράφηση, ηλεκτρονικά ραντεβού με τον Προσωπικό Γιατρό, ιατρικά νοσήλια, διαγνωστικές εξετάσεις σε νοσοκομεία και διαγνωστικά κέντρα.
 
Αυτό το οποίο βλέπετε -όσοι δεν το έχετε κατεβάσει στα κινητά σας, σας ενθαρρύνω να το κάνετε- είναι ουσιαστικά το πρόπλασμα του ψηφιακού φακέλου ασθενούς, που θα είναι έτοιμος στο τέλος της επόμενης τετραετίας. Όλη η πληροφορία συγκεντρωμένη σε ένα σημείο.
 
Σκεφτείτε πόσο σημαντικό είναι. Παραδείγματος χάρη, συμβαίνει ένα επείγον περιστατικό, έρχεται το ΕΚΑΒ και γνωρίζει ο διασώστης του ΕΚΑΒ ακριβώς το ιατρικό ιστορικό του πολίτη τον οποίο θα πάει να παραλάβει. Κι όταν θα πάει στο νοσοκομείο, το νοσοκομείο είναι ήδη έτοιμο να αντιμετωπίσει το περιστατικό και ο ασθενής κατευθύνεται σε εκείνο το νοσοκομείο το οποίο μπορεί εκείνη την στιγμή να εφημερεύει και να έχει την εξειδικευμένη γνώση και τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει αυτό το επείγον περιστατικό.
 
Έτσι ουσιαστικά συνενώνουμε την τεχνολογία με ποιοτικές παροχές φροντίδας υγείας. Η ψηφιακή επανάσταση στην υγεία θα αποτελέσει μία από τις σημαντικές προγραμματικές δεσμεύσεις αυτής της κυβέρνησης. Ήδη νομίζω ότι έχουμε αποδείξει, στην ψηφιακή Ελλάδα, ότι έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε όχι βήματα αλλά άλματα προόδου.
 
Δύο εικόνες: μία που μας αρέσει και μία που δεν μας αρέσει. Γιατί ο σκοπός είναι να δείχνουμε την αλήθεια χωρίς να την ωραιοποιούμε. Αριστερά, ράντζα. Η συγκεκριμένη φωτογραφία από τον «Ευαγγελισμό». Ναι, έχουμε κάνει μια φιλότιμη προσπάθεια τελευταία και έχουμε καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να περιορίσουμε αυτές τις «επικουρικές κλίνες», όπως τις αποκαλούν οι ειδικοί. Ράντζα, για όλους τους υπόλοιπους.
 
Η εικόνα δεξιά, όμως, είναι και αυτή μία πραγματική εικόνα. Είναι η εικόνα από την Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του «Σωτηρία», η οποία κατασκευάστηκε με χρηματοδότηση της Βουλής σε χρόνο-ρεκόρ, 50 κρεβάτια. Έχουμε καταφέρει να αυξήσουμε στη διάρκεια της πανδημίας κατά 100%, να διπλασιάσουμε ουσιαστικά, τις ΜΕΘ.
 
Θέλουμε τη δεξιά εικόνα, δεν θέλουμε την αριστερή εικόνα. Πώς θα το πετύχουμε; Με το να εκσυγχρονίσουμε σε 80 νοσοκομεία τα τμήματα επειγόντων περιστατικών και να ανακαινίσουμε δραστικά και τα 156 κέντρα υγείας της χώρας, με πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Να δημιουργήσουμε παραπάνω από 300 μονάδες τηλεϊατρικής, και βέβαια, πολύ σημαντικό, να μειώσουμε τους χρόνους αναμονής για τις χειρουργικές πράξεις. Πρέπει να τους μειώσουμε κατά 50% και στόχος μου είναι να μειώσουμε κατά 70% το χρόνο αναμονής στα τμήματα επειγόντων περιστατικών μέχρι το τέλος του 2027.
 
Ας πάμε από την υγεία -θα επανέλθω στη συνέχεια, στη σύνοψη αυτής της ενότητας- σε κάποιες παραπάνω προγραμματικές δεσμεύσεις και ας περάσουμε στην παιδεία.
 
Η φωτογραφία αυτή είναι πραγματική, είναι μία φωτογραφία η οποία τραβήχτηκε σε ένα δημοτικό σχολείο στους Άγιους Αναργύρους, σε μία τάξη της Ε’ Δημοτικού και δείχνει την εικόνα του σχολείου του μέλλοντος.
 
Ποια είναι αυτή; Ψηφιακοί διαδραστικοί πίνακες σε όλες τις τάξεις, από την Ε’ Δημοτικού μέχρι και την Γ’ Λυκείου, σε 36.000 αίθουσες δημόσιων σχολείων. Και έχω ήδη δώσει την έγκρισή μου στην αναθεώρηση του Ταμείου Ανάκαμψης να βρούμε πρόσθετους πόρους, ώστε τέτοιοι διαδραστικοί πίνακες να υπάρχουν από το νηπιαγωγείο. Να έχουμε δηλαδή έναν τέτοιο πίνακα σε κάθε ελληνική τάξη.
 
Σκεφτείτε πόσο αλλάζει το ίδιο το μάθημα και η διδακτική εμπειρία με αυτό το εργαλείο. Πόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον προκαλούμε στα παιδιά για τη γνώση και πόσο πιο δημιουργικό μπορεί να γίνει το μάθημα για τους μαθητές αλλά και για τους δασκάλους.
 
Φυσικά, αυτό είναι κάτι το οποίο συνοδεύεται από συστηματικά σεμινάρια επιμόρφωσης των δασκάλων και των καθηγητών, ώστε να μπορούν να αξιοποιήσουν αυτή την καταπληκτική δυνατότητα που μας δίνει η σύγχρονη τεχνολογία. Και θα έλεγα ότι η επόμενη τετραετία στην παιδεία είναι σε μεγάλο βαθμό η τετραετία της υλοποίησης μίας σημαντικής δέσμης θεσμικών παρεμβάσεων που ψηφίστηκαν αυτή την τετραετία.
 
Έχει πολύ μεγάλη σημασία, ειδικά για την παιδεία, να μπορούμε να έχουμε έναν χρονικό ορίζοντα οκταετίας, ώστε οι μεγάλες αλλαγές τις οποίες κάναμε να μπορούν πράγματι να ριζώσουν. Αλλαγές όπως το πολλαπλό βιβλίο, του οποίου η εφαρμογή ουσιαστικά ήδη ξεκίνησε, τα περισσότερα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία, το διευρυμένο σχολικό ωράριο έως τις 17:30 το απόγευμα, τόσο σημαντικό για εργαζόμενες οικογένειες.
 
Και βέβαια, χτίζουμε πάνω στις 25.000 προσλήψεις νέων εκπαιδευτικών που έκανε αυτή η κυβέρνηση. Εκτιμούμε 4.000 με 5.000 νέες προσλήψεις εκπαιδευτικών κάθε χρόνο.
 
Είμαι περίεργος να δω αν υπάρχει κάποιος ο οποίος αναγνωρίζει πού είναι αυτή η φωτογραφία. Στην Κοζάνη. Θα νομίζατε ότι μπορεί να είναι ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Κι όμως, αυτό είναι το σύγχρονο campus του Πανεπιστημίου της Δυτικής Μακεδονίας. Έτσι θέλουμε να είναι όλα τα δημόσια πανεπιστήμιά μας.
 
Στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας έχουμε Σχολή Οικονομικών και Περιφερειακών Σπουδών, Σχολή Επιστημών Πληροφορίας, Σχολή Επιστημών Διοίκησης Επιχειρήσεων. Και δεν είναι μόνο τα πολύ ωραία κτίρια, είναι και η απελευθέρωση την οποία έχουμε δώσει στα πανεπιστήμια, να μπορούν πράγματι να διεκδικήσουν την εξωστρέφεια και να παρέχουν ποιοτικές σπουδές για όλους τους φοιτητές.
 
Να συνδέουν, επιτέλους, τις σπουδές με την πραγματική οικονομία και την παραγωγή με εργαλεία όπως τα βιομηχανικά διδακτορικά, τα διπλά πτυχία, την εξωστρέφεια. Προσέξτε, δύο ιατρικές σχολές έχουν ήδη αγγλόφωνα τμήματα. Δεν είναι δυνατόν -το έχω πει πολλές φορές- η Κύπρος να έχει γίνει κέντρο προσέλκυσης και εκπαίδευσης για όλη την ευρύτερη γειτονιά μας και να μην μπορούμε να το κάνουμε στην Ελλάδα.
 
Η επόμενη τετραετία θα είναι η τετραετία της εξωστρέφειας για τα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια.
 
Θέλω να περάσω λίγο στις μεταφορές. Και ο λόγος για τον οποίο έχουμε αυτή την ενότητα, στην κοινωνική Ελλάδα, είναι ακριβώς για να καταδείξω ότι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν αποτελούν απλά ένα αναπτυξιακό έργο, αλλά αποτελούν ουσιαστικά μία πολιτική κοινωνικής συνοχής.
 
Η έμφασή μας στην ενίσχυση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς την επόμενη τετραετία θα αποτυπωθεί μέσα από ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο για ποιοτικές δημόσιες συγκοινωνίες, πέραν των καινούργιων γραμμών Μετρό που θα προσθέτουμε, αλλά κυρίως στη μείωση του χρόνου μεταξύ αφίξεων των συρμών και τις φιλικές προς το περιβάλλον μεταφορές.
 
Μία εικόνα από το μέλλον θα είναι τα καινούργια λεωφορεία μέσα στην επόμενη τετραετία. Θα έχουμε 2.000 καινούρια λεωφορεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πολλά εκ των οποίων θα είναι ηλεκτρικά. Έχουμε ήδη εξασφαλισμένους χρηματοδοτικούς πόρους και οι προμήθειες αυτές θα ολοκληρωθούν με πολύ μεγάλη ταχύτητα.
 
«Σπίτι Μου». Έχουμε πει πολλά πράγματα για τη σημασία αυτού του προγράμματος, το οποίο ξεκίνησε ως μία κυβερνητική αντίδραση σε ένα αίτημα το οποίο μας διατύπωναν συνέχεια νέοι άνθρωποι οι οποίοι μας έλεγαν: «δεν είναι δυνατόν να ζω ακόμα με τους γονείς μου, δεν μπορώ να αποκτήσω σπίτι, δεν μπορώ να ξεκινήσω οικογένεια. Η δυνατότητα απόκτησης κατοικίας είναι για εμένα ένα απλησίαστο όνειρο».
 
Εάν δεν έχω, δηλαδή, σπίτι από τους γονείς μου -το οποίο φυσικά μπορούν τώρα να το μεταβιβάσουν χωρίς πρόσθετη φορολόγηση- είμαι ουσιαστικά καταδικασμένος, είτε να ζω στο νοίκι, με πολύ υψηλό ενοίκιο, είτε να αναγκάζομαι να ζω με τους γονείς μου μέχρι τα 30 ή τα 35 χρόνια.
 
Το πρόγραμμα «Σπίτι Μου» είναι η απάντηση σε αυτό το αίτημα της νέας γενιάς για απόκτηση κατοικίας με λογικούς όρους. Ξέρετε ήδη τις λεπτομέρειες του προγράμματος: δυνατότητα απόκτησης κατοικίας αξίας μέχρι 150.000 ευρώ με όρους εξαιρετικά ευνοϊκούς, με επιδοτούμενο ουσιαστικά δάνειο, με δόση δανείου η οποία επιδοτείται κατά 3/4 από το ελληνικό κράτος, έτσι ώστε η δόση του δανείου την οποία θα πληρώνετε να είναι ουσιαστικά χαμηλότερη από το ενοίκιο το οποίο θα πληρώνατε για ένα αντίστοιχο σπίτι. Μόνο που τώρα το σπίτι τελικά θα είναι δικό σας.
 
Έχουμε, ήδη, πάρει την απόφαση να διπλασιάσουμε σε πρώτη φάση τους διαθέσιμους πόρους για το πρόγραμμα «Σπίτι Μου», καθώς η ταχύτητα με την οποία γίνονται οι αιτήσεις έχει αιφνιδιάσει εξαιρετικά ευχάριστα και εμάς.
 
Δεν υπάρχει κοινωνική Ελλάδα χωρίς πολιτικές προσβασιμότητας. Θα επανέλθω, στη συνέχεια, στις οριζόντιες πολιτικές μας για τα άτομα με αναπηρία, εδώ θα ήθελα ειδικά να σταθώ στις πολιτικές προσβασιμότητας σε αρχαιολογικούς χώρους.
 
Για πρώτη φορά απέκτησαν πρόσβαση άτομα με αναπηρία στην Ακρόπολη, χάρη στον ανελκυστήρα και χάρη στους διαδρόμους τους οποίους κατασκευάσαμε, οι οποίοι τόσο λοιδορήθηκαν από την αντιπολίτευση. Αυτό ήταν το «τσιμέντωμα» της Ακρόπολης για το οποίο μας κατηγόρησε ο κ. Τσίπρας, ο οποίος ανέβηκε -για πρώτη φορά μάλλον- στον Ιερό Βράχο για να μας καταγγείλει. Γιατί το κάναμε; Γι’ αυτούς τους ανθρώπους το κάναμε. Και ήρθε η UNESCO να μας πει: «Τα κάνατε όλα μια χαρά και σεβαστήκατε απόλυτα το μνημείο».
 
Έως το 2025 θα έχουν ολοκληρωθεί έργα πρόσβασης ΑΜΕΑ σε 21 σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους. Κανείς δεν πρέπει να αποκλείεται από τη δυνατότητα να επισκέπτεται τη μοναδική πολιτιστική κληρονομιά της χώρας.
 
Τέλος, αυτή τη φωτογραφία την έχετε δει, μάλλον, είναι το σχέδιο του καινούργιου Αρχαιολογικού Μουσείου. Ο αρχιτέκτονας ο οποίος κέρδισε τον διεθνή διαγωνισμό βραβεύτηκε, δύο εβδομάδες μετά, με αυτό το οποίο ισοδυναμεί με το «Νόμπελ αρχιτεκτονικής». Το βραβείο «Pritzker».
 
Είναι ένα οραματικό σχέδιο για το νέο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Εκτιμούμε ότι θα χρειαστούμε περί τα δύο χρόνια για να ολοκληρώσουμε όλες τις σχετικές μελέτες, οι οποίες θα γίνουν με ιδιωτική χρηματοδότηση, και μία τετραετία για να κατασκευαστεί η είσοδος στο καινούργιο Αρχαιολογικό Μουσείο.
 
Είναι μία παρέμβαση η οποία δεν έχει μόνο πολιτιστικό αλλά βαθιά αναπτυξιακό χαρακτήρα. Μία παρέμβαση η οποία έχει τη δυνατότητα να αναβιώσει ουσιαστικά όλο το ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας. Και είναι ένα μόνο από τα σημαντικά έργα πολιτισμού τα οποία θα δρομολογηθούν την επόμενη τετραετία, μαζί με το Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων στον Πειραιά, τη μετατροπή του Τατοΐου σε μουσείο, το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ελευσίνας.
 
Βέβαια, μιας και μιλάμε για τον χώρο του πολιτισμού και μιας και τόση φασαρία είχε γίνει για τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων, το 2025 θα λειτουργεί Ανώτατη Σχολή Παραστατικών Τεχνών, με πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα και ισότιμα με αποφοίτους ΑΕΙ. Γιατί θα είναι ουσιαστικά πανεπιστήμιο για τους αποφοίτους των σχολών παραστατικών τεχνών.
 
Πάμε, λοιπόν, να συνοψίσουμε λίγο τις παρεμβάσεις μας για την υγεία. Σας μίλησα για τον εξοπλισμό των νοσοκομείων, για τον δωρεάν Προσωπικό Γιατρό για όλους τους πολίτες, για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της υγείας.
 
Όλα αυτά προϋποθέτουν, όμως, και ανθρώπους. Θα αυξήσουμε κατά 10.000 το προσωπικό στην υγεία. Πρωτίστως νοσηλευτές αλλά και γιατρούς, μέσα από μια σειρά προκηρύξεων οι οποίες ήδη δρομολογούνται και με σκοπό να μπορούμε να απορροφήσουμε και να μην απομακρυνθεί κανένας από τους εργαζόμενους οι οποίοι εντάχθηκαν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας στα δύσκολα χρόνια του Covid.
 
Θέλω να κάνω μια ειδική μνεία. Ήδη έχουμε εκπονήσει και θα ολοκληρώσουμε μέσα στην επόμενη τετραετία μία καινοτόμα στρατηγική ψυχικής υγείας, με νέες δομές. Η ψυχική υγεία -και ειδικά η ψυχική υγεία των παιδιών και των εφήβων- είναι μια μεγάλη πρόκληση για το μέλλον και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε.
 
Άφησα τελευταία μια παρέμβαση στην οποία αποδίδω προσωπικά τεράστια σημασία: δωρεάν προληπτικές εξετάσεις για όλους τους πολίτες. Με το Πρόγραμμα «Φώφη Γεννηματά» -όπως γνωρίζετε έχει ήδη ξεκινήσει- παραπάνω από 130.000 γυναίκες έχουν ήδη κάνει προληπτική μαστογραφία, είτε σε δημόσια είτε σε ιδιωτική δομή. Εμείς πήγαμε και τις βρήκαμε, δεν ήρθαν αυτές σε εμάς.
 
Από αυτές, παραπάνω από 7.000 εντοπίστηκαν με καρκίνο του μαστού τον οποίον δεν γνώριζαν. Η πιθανότητα να πάνε καλά και να γιατρευτούν πλήρως είναι πολύ μεγάλη, πολύ μεγαλύτερη από τη στιγμή που έχουμε έγκαιρη διάγνωση.
 
Το νέο πρόγραμμα για προληπτικές εξετάσεις, το Πρόγραμμα «Δοξιάδης», επεκτείνεται και θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στην επόμενη τετραετία για μία σειρά από νοσήματα.
 
Για την παιδεία σάς μίλησα ήδη, για το ολοήμερο σχολείο. Θέλουμε να φτάσουμε στα 150 Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία. Και φυσικά, στα πλαίσια του ενιαίου μισθολογίου, θα έχουμε αύξηση των μισθολογικών απολαβών των εκπαιδευτικών μας, από τους οποίους ζητούμε να κάνουν περισσότερα πράγματα και πρέπει να τους ανταμείψουμε καλύτερα.
 
Βέβαια, θα έχουν ολοκληρωθεί και οι πρώτες από τις φοιτητικές εστίες τις οποίες δρομολογούμε, έτσι ώστε τα πανεπιστήμιά μας επιτέλους να μπορούν να παρέχουν στους φοιτητές μας αξιοπρεπή στέγη. Θα χρησιμοποιήσουμε το χρηματοδοτικό εργαλείο των ΣΔΙΤ και μέσα στην επόμενη τετραετία θα μπορούμε να έχουμε δωρεάν στέγη για 8.500 φοιτητές σε μία σειρά από ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια.
 
Για τις μεταφορές σας μίλησα ήδη: για την αναβάθμιση του στόλου των μεταφορών, για το Μετρό στη Θεσσαλονίκη το οποίο θα λειτουργεί στις αρχές του 2024, για την επέκταση της Γραμμής 2 προς τα δυτικά.
 
Και βέβαια σας μίλησα για το σημαντικότατο έργο το οποίο γίνεται αυτή τη στιγμή, ήδη δρομολογείται, θα χρειαστούμε μέχρι το 2029 για να το ολοκληρώσουμε: δεν είναι άλλο από τη Γραμμή 4 του Μετρό, το σημαντικότερο δημόσιο έργο το οποίο γίνεται σήμερα στη χώρα, το οποίο, όμως, όταν θα λειτουργήσει, θα εξυπηρετεί παραπάνω από 400.000 συμπολίτες μας.
 
Είναι αδύνατον, φίλες και φίλοι, να σχεδιάσουμε τη μελλοντική κινητικότητα στις πόλεις μας και να αντιμετωπίσουμε ταυτόχρονα την πρόκληση της κλιματικής αλλαγής χωρίς να επενδύσουμε σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και ειδικά σε μέσα σταθερής τροχιάς, όπως είναι το Μετρό. Εξαιρετικά δύσκολο έργο, εξαιρετικά ακριβό έργο, απολύτως απαραίτητο όμως, για να μπορέσει η Αθήνα να παραμείνει μια βιώσιμη πόλη, η οποία θα ενθαρρύνει κινητικότητα και μεταφορές που θα είναι φιλικές προς το περιβάλλον.
 
Στον κοινωνικό τομέα, αυξάνουμε το επίδομα μητρότητας στους ελεύθερους επαγγελματίες και στους αγρότες από τους τέσσερις στους εννέα μήνες. Διορθώνουμε μια αδικία στο ύψος του κατώτατου μισθού και θα αυξήσουμε σημαντικά και τις θέσεις για βρέφη και νήπια σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, σε συνδυασμό με την πλήρη δρομολόγηση του προγράμματος «Νταντάδες της γειτονιάς».
 
Παραπάνω κέντρα δημιουργικής απασχόλησης. Δυνατότητα, δηλαδή, στις οικογένειες και ειδικά στις εργαζόμενες οικογένειες, στις εργαζόμενες μητέρες, να αισθάνονται ότι μπορούν να αφήσουν τα παιδιά τους σε ένα χώρο ασφαλή και δημιουργικό και να εργαστούν. Διότι μία από τις μεγάλες οικονομικές προκλήσεις τις οποίες έχουμε δεν είναι άλλη από τη μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας.
 
Αυτό δεν μπορεί να γίνει εάν δεν έχουμε σοβαρές κοινωνικές δομές που να στηρίζουν συνολικά την οικογένεια.
 
Πάμε τώρα στην πράσινη και ψηφιακή Ελλάδα ή στην ψηφιακή και πράσινη Ελλάδα. Εδώ δεν χρειάζεται να πω πολλά. Είναι η εικόνα του χθες και η εικόνα όχι του αύριο, αλλά του σήμερα: 1,2 δισεκατομμύρια ψηφιακές συναλλαγές το 2022. Ήταν ένα μεγάλο στοίχημα το οποίο μπορέσαμε και το κερδίσαμε.
 
Αν μία κυβέρνηση, φίλες και φίλοι, έχει αξιοπιστία όταν μιλάει για ψηφιακές πολιτικές, αυτή είναι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Εδώ μιλάμε με πράξεις, με μετρήσιμα αποτελέσματα.
 
Και βέβαια, να τονίσω ότι όταν μιλάμε για την ψηφιοποίηση του κράτους, δεν είναι μόνο το application το οποίο βλέπετε στο κινητό σας. Από πίσω γίνεται μια πάρα πολύ σοβαρή δουλειά για να μπορέσουμε να εξορθολογίσουμε και να απλοποιήσουμε διαδικασίες.
 
Πάρτε για παράδειγμα αυτό το οποίο έγινε στον ΕΦΚΑ. Κληρονομήσαμε μια τραγική κατάσταση: δύο και τρία χρόνια για να βγουν οι συντάξεις.  Αγωνιστήκαμε, ασχοληθήκαμε -το Υπουργείο Εργασίας- με μεγάλη  προσήλωση για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό. Και σήμερα μπορούμε να εκδίδουμε συντάξεις σε δύο μήνες, όπως είχαμε δεσμευτεί.
 
Αυτό είναι το πρότυπο για όλο το Δημόσιο. Άρα, ψηφιοποίηση όλων των  υπηρεσιών του κράτους μέσα στην επόμενη τετραετία.
 
Αυτή είναι σημερινή εικόνα, δεν είναι εικόνα από το μέλλον. Αλλά είναι μια εικόνα την οποία πρέπει να την βλέπουμε ολοένα και πιο συχνά. Το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο της χώρας στην περιοχή της Πτολεμαΐδας, ένα μεγάλο αιολικό πάρκο.
 
Η Ελλάδα ήδη, σήμερα που μιλάμε, παράγει σχεδόν το 50% της ενέργειάς της από τον ήλιο και τον άνεμο. Είμαστε πρωταγωνιστές στον κόσμο, όχι μόνο στην Ευρώπη. Είμαστε μία από τις πρώτες δέκα χώρες στον κόσμο στην παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.
 
Δεν μας αρκεί, όμως, αυτό. Σκοπός μας είναι να φτάσουμε στο 80% παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ μέσα στην επόμενη τετραετία. Και αυτές οι εικόνες πρέπει να γίνουν πολύ πιο διαδεδομένες. Αυτό έχει ξεχωριστή σημασία και για την ενεργειακή μας ασφάλεια αλλά και για την τεράστια προσπάθεια την οποία πρέπει να κάνουμε συνολικά για να μειώσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
 
Σκεφτείτε, φίλες και φίλοι, ότι μόνο το 2022 πληρώσαμε για εισαγωγές φυσικού αερίου 7 δισεκατομμύρια ευρώ. 7 δισεκατομμύρια ευρώ για έναν φυσικό πόρο τον οποίο εισάγαμε. Ήμασταν και εξαρτημένοι από κάποιον τρίτο, ο οποίος χρησιμοποίησε την ενέργεια ως γεωπολιτικό εργαλείο.
 
Αυτό είναι το μέλλον. Έχουμε ήδη προβλέψει και τρόπους με τους οποίους η χωροθέτηση μπορεί να γίνει πιο εύκολη. Αλλά οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας να μην αφορούν, βέβαια, μόνο την παραγωγή ενέργειας, να αφορούν και τα ίδια τα νοικοκυριά. «Φωτοβολταϊκά στις στέγες», πρόγραμμα το οποίο θέλουμε να τρέξουμε με μεγάλη ταχύτητα. Αλλά να αφορούν και τους μικρούς παραγωγούς, ειδικά τους αγρότες μας, οι οποίοι μπορούν πια να γίνουν πολύ πιο ανταγωνιστικοί, παράγοντας ηλεκτρική ενέργεια με μικρά φωτοβολταϊκά στο χωράφι.
 
Τα νησιά μας, τα «GR-eco islands». Αποτελεί μία πρωτοβουλία η οποία έχει εξασφαλισμένους πόρους χρηματοδότησης. Έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε τη μετάβαση στην πράσινη πραγματικότητα στα νησιά μας πολύ πιο εύκολα από ό,τι μπορούμε να το κάνουμε στην ηπειρωτική Ελλάδα.
 
Δείτε για παράδειγμα τι γίνεται στη Χάλκη, από τα πρώτα νησιά τα οποία μπήκαν στο πρόγραμμα «GR-eco islands». Έβαλε ένα μικρό φωτοβολταϊκό και ξαφνικά διαπίστωσαν οι κάτοικοι της ακριτικής Χάλκης ότι δεν πληρώνουν ουσιαστικά ρεύμα στους λογαριασμούς τους, γιατί γίνεται ουσιαστικός συμψηφισμός και παράγει αρκετή ενέργεια το φωτοβολταϊκό ώστε να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες ενός μικρού νησιού.
 
Αυτό πρέπει να είναι το μοντέλο για όλα τα ελληνικά νησιά. Σε συνδυασμό με την αύξηση στις μετακινήσεις με ηλεκτροκίνηση, με σωστή διαχείριση των απορριμμάτων, έχουμε τη δυνατότητα μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια τα ελληνικά μας νησιά να γίνουν πρωταγωνιστές και θα έλεγα μοντέλο προς αντιγραφή για το πώς η νησιωτική Ελλάδα μπορεί να γίνει πρωταγωνίστρια σε παγκόσμιο επίπεδο στην πράσινη ανάπτυξη.
 
Και βέβαια, μιας και μιλάμε για ΑΠΕ, αξίζει τον κόπο να σας δείξω κάποια συγκριτικά στοιχεία. Μην μπείτε σε μεγάλη λεπτομέρεια στους αριθμούς. Κρατήστε μόνο ότι την τετραετία ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά έγινε ελάχιστη πρόοδος, ενώ τα τέσσερα χρόνια της Νέας Δημοκρατίας υπήρξε πρόοδος η οποία ξεπέρασε κατά πολύ τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Και σε αυτή την πορεία πρέπει να συνεχίσει.
 
Αυτό είναι το ερευνητικό σκάφος το οποίο έκανε τις σεισμικές έρευνες νοτιοδυτικά της Κρήτης, οι οποίες ολοκληρώθηκαν. Αναμένουμε τα δεδομένα και για πρώτη φορά έγινε μια σοβαρή δουλειά για να μπορέσουμε να εξερευνήσουμε κατά πόσο υπάρχει πλούτος υδρογονανθράκων εντός ελληνικής ζώνης κυριαρχίας και άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.
 
Καλύψαμε δεκαπλάσια έκταση από ό,τι είχε καλυφθεί στο παρελθόν. Και σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες επενδύσεις οι οποίες γίνονται στον τομέα της ενέργειας η Ελλάδα μετατρέπεται πια σε διεθνή ενεργειακό κόμβο. Όχι μόνο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, αλλά και ως πύλη εισόδου για φυσικό αέριο από την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
 
Είμαστε πια μια χώρα η οποία παίζει κρίσιμο ρόλο στην ενεργειακή σταθερότητα ολόκληρης της Βαλκανικής. Εάν δεν ήταν το φυσικό αέριο το οποίο μπήκε στο ευρωπαϊκό σύστημα από την Ελλάδα η φίλη Βουλγαρία θα είχε ξεμείνει από φυσικό αέριο τον τελευταίο χρόνο. Καταλαβαίνετε πόσο σημαντικές είναι αυτές οι επενδύσεις για να αναβαθμίσουμε συνολικά τον γεωπολιτικό μας ρόλο.
 
Πρέπει βέβαια να προστατεύσουμε και το μοναδικό φυσικό μας περιβάλλον. Τα «Απάτητα βουνά» αποτελούν μία παγκόσμια καινοτομία. Είναι ζώνες απόλυτης προστασίας. Έχουμε ορίσει εννιά βουνά μέχρι στιγμής ως «Απάτητα». Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε πρακτικά καμία παρέμβαση. Ναι, δεν θα μπουν αιολικά από ένα υψόμετρο και πάνω. Διότι αυτός ο μοναδικός φυσικός πλούτος πρέπει να προστατευθεί και να παραδοθεί στην επόμενη γενιά όπως τον παραλάβαμε εμείς.
 
Στην ψηφιακή Ελλάδα, κρατήστε ότι θα φτάσουμε στο 90% των δημοσίων υπηρεσιών του κράτους που θα είναι στο gov.gr. Και βέβαια, έχει μεγάλη σημασία να μπορέσουμε να επεκτείνουμε και τις ταχύτητες τόσο της σταθερής όσο και της κινητής. Μέχρι το ‘27 σχεδόν όλη η χώρα θα καλύπτεται από 5G.
 
Και έχουμε, όπως ξέρετε, δρομολογήσει μια μεγάλη προσπάθεια να πάμε οπτική ίνα σε όσο το δυνατόν περισσότερα  σπίτια, για να έχουμε μεγαλύτερες ταχύτητες και στη σταθερή τηλεφωνία και στις σταθερές επικοινωνίες, όχι μόνο στην κινητή.
 
Για τα ζητήματα της πράσινης Ελλάδας, σας μίλησα για το 80% της ηλεκτροπαραγωγής που θα προέρχεται από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, για το μεγάλο πρόγραμμα αναδάσωσης. Να σταθώ λίγο περισσότερο στην ενεργειακή αναβάθμιση 600.000 κατοικιών.
 
Γνωρίζετε ότι ήδη έχουμε δρομολογήσει μια σειρά από προγράμματα που αφορούν στην εξοικονόμηση. Είναι προγράμματα τα οποία έχουν πολύ μεγάλη ανταπόκριση, θα συνεχίσουμε να τα «τρέχουμε» με αυξημένους πόρους.
 
«Εξοικονομώ», «Αλλάζω θερμοσίφωνα», «Φωτοβολταϊκά στέγης». Είναι δοκιμασμένα προγράμματα, απορροφούν πολύ γρήγορα ευρωπαϊκούς πόρους που έχουμε στη διάθεσή μας, στηρίζουν συνολικά την εγχώρια βιομηχανία επειδή πολλά από τα υλικά τα οποία χρησιμοποιούνται για να κάνουμε τα σπίτια μας πιο αποδοτικά ενεργειακά είναι ελληνικά υλικά. Τα προγράμματα αυτά θα συνεχιστούν και θα διευρυνθούν.
 
Πρέπει επιτέλους να ολοκληρώσουμε κι ένα πρόγραμμα το οποίο έρχεται από το παρελθόν, τις 45 μονάδες διαχείρισης αποβλήτων σε όλη τη χώρα. Γιατί πρέπει πια να συμμορφωθούμε απόλυτα με τις νέες πολύ αυστηρές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτήν την τραγική κατάσταση την οποία παραλάβαμε να τη διορθώσουμε το συντομότερο δυνατόν.
 
Τέταρτη ενότητα, δίκαιη Ελλάδα. Τι εννοούμε με τον όρο «δίκαιη Ελλάδα»; Πέραν της Δικαιοσύνης, για την οποία θα σας μιλήσω σε λίγο, αντιλαμβάνομαι τη δίκαιη Ελλάδα ως μία Ελλάδα η οποία δεν αφήνει κανέναν πίσω. Η οποία δίνει ίσες ευκαιρίες πρωτίστως στους συμπολίτες μας οι οποίοι χρειάζονται την κρατική φροντίδα περισσότερο από άλλους.
 
Σε αυτή τη φωτογραφία είμαι μαζί με την Άννα, την κοπέλα με αναπηρία και την Έλενα, την Προσωπική της Βοηθό. Είναι η υλοποίηση του προγράμματος του «Προσωπικού Βοηθού», στο οποίο τόσο πολύ έχω πιστέψει, για το οποίο τόσο πολύ έχω αγωνιστεί, ώστε 1.000 συμπολίτες μας με αναπηρία να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε έναν άνθρωπο ο οποίος θα τους εξυπηρετεί, θα τους επιτρέπει να ζουν τη ζωή τους.
 
Κυρίως, όμως, θα απελευθερώσει τις οικογένειές τους, τους γονείς τους πρωτίστως, από αυτή την τεράστια ευθύνη να πρέπει να ασχολούνται 24 ώρες το 24ωρο με το παιδί τους και να το φροντίζουν. Είναι μία παρέμβαση εξαιρετικά σημαντική. Έτσι αντιλαμβάνομαι στην πράξη εγώ τη δικαιοσύνη, ίσες ευκαιρίες για όλες τις Ελληνίδες και για όλους τους Έλληνες.
 
Είναι, να θυμίσω, πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης, γιατί ακούμε συνέχεια ότι το Ταμείο Ανάκαμψης είναι «για κάποιους λίγους, πλούσιους». Αυτό είναι το Ταμείο Ανάκαμψης στην πράξη, γιατί εμείς επιλέξαμε να χρηματοδοτούμε τέτοιες δράσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης.
 
Βία κατά των γυναικών. Ένα μεγάλο πρόβλημα το οποίο ήρθε στην επιφάνεια με τόσο έντονο τρόπο, με τραγικές καταστάσεις και τραγικά συμβάντα τα οποία έπρεπε να διαχειριστούμε.
 
Έχουμε ήδη 18 νέα Γραφεία Ενδοοικογενειακής Βίας στην Ελληνική Αστυνομία. Θα τα επεκτείνουμε σημαντικά. Θα εκπαιδεύσουμε παραπάνω από 1.000 στελέχη της Αστυνομίας για να μπορούν να αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις.
 
Έχουμε πια το «Panic button», το οποίο θέλουμε να επεκτείνουμε πολύ δραστικά. Ένα εργαλείο, δηλαδή, στο οποίο θα μπορεί μια γυναίκα η οποία  βρίσκεται σε ένα περιβάλλον όπου πιθανώς να είναι θύμα κακοποίησης να ειδοποιεί -χωρίς να το γνωρίζει ο κακοποιητής- την Αστυνομία. Αλλά και μία δομή υποστήριξης σε περίπτωση που αισθάνεται ότι απειλείται.
 
Και βέβαια, η γραμμή SOS 15900. Έχουμε διπλάσιο αριθμό σε σχέση με το 2019 από γυναίκες οι οποίες έχουν απευθυνθεί στο «15900» και έχουν λάβει ουσιαστική βοήθεια. Καμία γυναίκα μόνη, καμία γυναίκα δεν θα ζει μέσα στον φόβο.
 
Εθνική στρατηγική ΛΟΑΤΚΙ. Δικαίωμα αιμοδοσίας σε ομοφυλόφιλους. Εμείς το κάναμε, όχι η προηγούμενη «προοδευτική» κυβέρνηση. Προοδευτική στα λόγια, αλλά στην πράξη εμείς έχουμε εκπονήσει μια στρατηγική για τους ΛΟΑΤΚΙ συμπολίτες μας.
 
Απαγόρευση -το εφαρμόζουμε τώρα- των θεραπειών μεταστροφής σε ανήλικους. Πολύ άσχημες καταστάσεις, κυρίως σε εφήβους, με «θεραπείες» -ο Θεός να τις κάνει θεραπείες- όπου προσπαθούσαν κάποιοι με το ζόρι να αλλάξουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Απαγορεύτηκαν πια.
 
Ειδικά προγράμματα απασχόλησης για τους τρανς. Μία συνολική πολιτική.  Ειδικές δράσεις για την προστασία των φορέων του HIV. Και η χώρα σημειώνει τη μεγαλύτερη πρόοδο στη διεύρυνση των δικαιωμάτων ΛΟΑΤΚΙ στη Ευρώπη, μαζί με χώρες όπως η Γαλλία, η Δανία και η Ιρλανδία. Έχουμε πολλά πράγματα ακόμα να κάνουμε και να υλοποιήσουμε τη στρατηγική την οποία έχουμε εκπονήσει.
 
Η Δικαιοσύνη αυτή καθαυτή, από τα μεγαλύτερα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε. Το ξέρετε καλά, η Δικαιοσύνη καθυστερεί, καθυστερεί υπερβολικά. Εδώ έχουμε έναν μετρήσιμο στόχο: πρέπει εντός της τετραετίας να φτάσουμε στον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Τι σημαίνει αυτό; Λιγότερες από 500 ημέρες για την εκκαθάριση των εκκρεμών υποθέσεων στη Δικαιοσύνη.
 
Αυτό δεν θα γίνει, προφανώς, από τη μια στιγμή στην άλλη. Έχουμε ένα πολύ αναλυτικό πρόγραμμα για τη Δικαιοσύνη το οποίο δεν έχω τον χρόνο να σας παρουσιάσω σήμερα. Κρατήστε μόνο την ψηφιακή μας στρατηγική για τη Δικαιοσύνη. Πώς θα χρησιμοποιήσουμε έργα διαχείρισης δικαστικών υποθέσεων για να μπορέσουμε να απλοποιήσουμε τον τρόπο λειτουργίας των δικαστηρίων.
 
Και βέβαια, το νέο δικαστικό χάρτη για τη διοικητική, την αστική και την ποινική Δικαιοσύνη, σε συνδυασμό με σημαντικές επενδύσεις οι οποίες θα γίνουν σε δικαστικά κτίρια.
 
Δημόσιο και κράτος. Εδώ, εκτός από την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, επιτρέψτε μου να μιλήσω λίγο πιο βιωματικά για τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε το ανθρώπινο δυναμικό στο Δημόσιο.
 
Όταν ο Αντώνης Σαμαράς μού εμπιστεύτηκε την «ηλεκτρική καρέκλα» του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, το 2013, εκτός από τις υποχρεώσεις τις οποίες έπρεπε τότε να εκπληρώσουμε απέναντι στους πιστωτές μας είχα βάλει μπρος ένα φιλόδοξο σχέδιο: να εξηγήσω στην ελληνική κοινωνία γιατί η έννοια της αξιολόγησης είναι αυτονόητη υποχρέωση οποιασδήποτε δημόσιας διοίκησης.
 
Τότε είχαμε πολλές αντιδράσεις. Σήμερα όμως, αυτή η έννοια έχει πια καταξιωθεί. Αξιολόγηση, λοιπόν, παντού, για όλους τους δημόσιους υπαλλήλους, με συστήματα επιβράβευσης, μπόνους παραγωγικότητας, καλύτερη κατάρτιση, επιλογή διοικήσεων με επαγγελματικά κριτήρια. Αλλά και δυνατότητες βελτίωσης για τους δημόσιους υπαλλήλους οι οποίοι δεν αποδίδουν. Και βέβαια, νέα κεντρική αρχή για την επιτάχυνση, τη διαφάνεια και τον εξορθολογισμό των δημόσιων προμηθειών, στα πλαίσια του ευρωπαϊκού νόμου.
 
Έχουμε καθυστερήσει σε δημόσιους διαγωνισμούς, το ξέρουμε, πρέπει να ξαναδούμε συνολικά το πλαίσιο. Και στο βαθμό που είμαστε υποχρεωμένοι να συμμορφωθούμε, όπως πρέπει να γίνει, με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, να απλοποιήσουμε κιι άλλο αυτές τις διαδικασίες προμηθειών οι οποίες τόσο καθυστερούν.
 
Ισότητα και συνοχή. Αύξηση κατά 8% του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και των αναπηρικών επιδομάτων, το κάνουμε πράξη, θα συνεχίσουμε να το κάνουμε πράξη κάθε χρόνο.
 
Επιτρέψτε μου να σταθώ λίγο στο έμφυλο μισθολογικό χάσμα. Ακούγεται πολύ τεχνοκρατικός όρος. Πολύ απλά, οι γυναίκες πληρώνονται λιγότερο από τους άντρες για την ίδια δουλειά. Αυτό πρέπει να σταματήσει.
 
Πάμε τώρα στο τελευταίο μας κεφάλαιο, το οποίο αφορά την ισχυρή Ελλάδα, τις πολιτικές της άμυνας, της μετανάστευσης, της εθνικής ασφάλειας.
 
Θα ξεκινήσω με μία εικόνα από τον Πολιτική Προστασία του σήμερα. Δεν θέλω να σας δείξω εικόνα της κατάστασης που βρήκαμε στην Πολιτική Προστασία το 2019. Αρκεί να σας πω ότι στεγαζόταν ως Γραμματεία σε ένα κτίριο το οποίο ήταν περίπου ετοιμόρροπο. Αν γινόταν σεισμός θα ήταν το πρώτο κτίριο το οποίο θα έπεφτε.
 
Έχουμε αποκτήσει πια ένα νέο Υπουργείο για την Πολιτική Προστασία και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, με σημαντικές υποδομές, με ένα πρόγραμμα ευρωπαϊκό, χρηματοδοτούμενο από το ΕΣΠΑ, ειδικά για την Πολιτική Προστασία, το οποίο αγγίζει τα 2 δισ. ευρώ και το οποίο καλούμαστε να υλοποιήσουμε την επόμενη τετραετία.
 
Ήδη, όμως, έχουμε βάλει τις δομές για την Πολιτική Προστασία του μέλλοντος. Δείξαμε τα πρώτα αποτελέσματα στη διαχείριση των πυρκαγιών τον περασμένο χρόνο. Πήραμε τα μαθήματά μας από τι κάναμε λάθος στις πυρκαγιές του 2021. Εχουμε, βέβαια, και έναν μηχανισμό αποκατάστασης φυσικών καταστροφών καθώς και έναν μηχανισμό κρατικής αρωγής, ο οποίος στέκεται δίπλα σε συμπολίτες μας οι οποίοι έχουν δοκιμαστεί και οι οποίοι έχουν δει απώλειες στις περιουσίες τους.
 
Και βέβαια, μεγάλη κατάκτηση, το «112». Σκέφτηκα προς στιγμήν να το βάλω λίγο να παίξει, αλλά μετά νόμιζα ότι θα σας ταρακουνήσει λίγο, οπότε είπα να μην το κάνω.
 
Προσέξτε όμως, το «112» λειτουργεί στην πατρίδα μας εδώ και σχεδόν τρία χρόνια. Έχουμε πια μια κουλτούρα όταν χτυπάει το κινητό με αυτόν τον ήχο να βλέπουμε τι μας λέει το κράτος και να ακούμε τις οδηγίες του.
 
Έχουμε και μια κουλτούρα εκκενώσεων, την οποία δεν την είχαμε. Μακάρι να την είχαμε σε άλλες φυσικές καταστροφές. Δεν ήταν αυτονόητο. Η Μεγάλη Βρετανία τώρα πειραματίζεται με το «112» και ελπίζει να το αποκτήσει μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Πρόκειται για μια σημαντική κατάκτηση για την οποία έχουμε κάθε λόγο να είμαστε υπερήφανοι. Και θέλουμε να είμαστε πρωτοπόροι στα ζητήματα Πολιτικής Προστασίας.
 
Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στις γυναίκες και στους άνδρες του Λιμενικού Σώματος. Το 2015 το 75% των παράνομων αφίξεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση περνούσε μέσα από την Ελλάδα. Σήμερα είμαστε στο 5%. Αυτό το πετύχαμε διότι έμπρακτα δείξαμε ότι μπορούμε να φυλάμε και να προστατεύουμε τα σύνορα μας, είτε αυτά είναι χερσαία είτε αυτά είναι θαλάσσια.
 
Και θα υλοποιήσουμε, μέσα στην επόμενη τετραετία, ένα πολύ σημαντικό πρόγραμμα περαιτέρω εκσυγχρονισμού του Λιμενικού και θα ολοκληρώσουμε επιτέλους και το ψηφιακό σύστημα προστασίας των θαλάσσιων συνόρων, το οποίο θα μας δίνει real time εικόνα - ήχο από όλα τα θαλάσσια σύνορα σε ένα ενιαίο συντονιστικό κέντρο.
 
Πάλι μία εικόνα από το χθες και μία εικόνα από το σήμερα. Η αριστερή εικόνα είναι η Σάμος, αυτή την κατάσταση παραλάβαμε το 2019, λίγο πάνω από το Βαθύ, 7.000 άνθρωποι σε απελπιστικές συνθήκες.
 
Η εικόνα δεξιά είναι το καινούριο κέντρο υποδοχής το οποίο δημιουργήσαμε με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση -το αριστερό είναι παρελθόν. Το κέντρο υποδοχής υπάρχει σήμερα στη Σάμο, δεν έχει πολύ κόσμο μέσα επειδή έχουμε καταφέρει κι έχουμε περιορίσει τις μεταναστευτικές ροές, αλλά υπάρχει μια σύγχρονη και ανθρώπινη υποδομή, η οποία πρωτίστως είναι ασφαλής.
 
Έχουμε μειώσει τα κέντρα υποδοχής μεταναστών σε ολόκληρη τη χώρα από τα 122 που ήταν το 2019 σε 31 σήμερα, και έχουμε κάνει προσλήψεις 2.000 συνοριοφυλάκων.
 
Αυτή η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στις αρχές Μαρτίου του 2020, μαζί με την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης -την Ursula von der Leyen, τον Charles Michel, τον David Sassoli, Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, o οποίος δεν είναι πια μαζί μας- πετώντας στον Έβρο, όταν προστατεύσαμε τα σύνορα της πατρίδας μας και αποτρέψαμε τη μεταναστευτική εισβολή η οποία οργανώθηκε από τη γειτονική χώρα.
 
Ήταν η απάντησή μας στην υβριδική απειλή την οποία δεχθήκαμε και η πρώτη παρακαταθήκη σε μία νέα μεταναστευτική πολιτική, η οποία αναγνωρίζει πια, μετά από πολλή δουλειά που έγινε τρία χρόνια τώρα, ότι δεν νοείται ενιαία πολιτική μετανάστευσης και ασύλου σε ευρωπαϊκό επίπεδο χωρίς να μπορούμε να προστατεύουμε τα εξωτερικά μας σύνορα.
 
Ο φράχτης είναι μη διαπραγματεύσιμος για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό που βλέπετε είναι το τμήμα το οποίο έχει ήδη ολοκληρωθεί. Μέσα στην επόμενη τετραετία όλος ο Έβρος θα είναι θωρακισμένος, 140 χιλιόμετρα.
 
Και βέβαια δεν μπορούμε να μιλάμε για ασφάλεια και για ισχυρή Ελλάδα, χωρίς έμφαση στην Αστυνομία, στη συνεχή της ενίσχυση, στην αναδιοργάνωση.
 
Αριστερά βλέπετε τους συνοριοφύλακές μας. Είναι πολύ συγκινητικές, ξέρετε, οι ιστορίες που άκουσα στον Έβρο, γιατί μιλάμε για τον φράχτη αλλά τον Έβρο το 2020 τον προστάτευσαν οι άντρες και οι γυναίκες της Ελληνικής Αστυνομίας αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεων. Έμειναν ξάγρυπνοι μέρες ολόκληρες.
 
Έχουμε προσλάβει, όπως σας είπα, 2.000 νέους συνοριοφύλακες. Αλλά δίνουμε έμφαση και σε νέες μορφές ήπιας αστυνόμευσης στα αστυνομικά κέντρα, ώστε σε συνδυασμό με την εργασία της Αστυνομίας και την παρουσία  η οποία θα γίνει πιο έντονη σε όλες τις γειτονιές, να μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες θα αισθάνονται ασφαλείς.
 
Σε αυτόν τον τομέα μας βοηθάει και η ψηφιακή επανάσταση. Διότι εκτιμούμε ότι μπορούμε να αποδεσμεύσουμε περί τους 5.000 αστυνομικούς οι οποίοι υπηρετούν σήμερα σε θέσεις γραφείου και να τους βγάλουμε στο δρόμο, στις γειτονιές, εκεί όπου πρέπει να είναι, απλοποιώντας και ψηφιοποιώντας διαδικασίες.
 
Και βέβαια, παραμένει ακλόνητη η δέσμευσή μας: τέλος σε οποιοδήποτε άβατο ανομίας, όπου και αν αυτό βρίσκεται.
 
Η φωτογραφία αυτή είναι από τη υποδοχή ενός από τα έξι πρώτα Rafale τα οποία προμηθεύτηκε η Πολεμική μας Αεροπορία. Θέλω να επισημάνω ότι η επένδυση στις αποτρεπτικές δυνατότητες της χώρας αποτελεί ιερή υποχρέωση οποιασδήποτε ελληνικής κυβέρνησης. Θα γίνεται πάντα με σεβασμό στα χρήματα του φορολογούμενου.
 
Μπορέσαμε και κάναμε σημαντικές αγορές, όπως είδατε και όπως θυμάστε από την αρχή της παρουσίασης, χωρίς να πιέσουμε τα δημόσια οικονομικά σε σημείο τέτοιο που να οδηγηθούμε σε δύσκολες καταστάσεις.
 
Έχουμε, όμως, μπροστά μας ακόμα -και επιβάλλεται να υλοποιηθεί την επόμενη τετραετία- ένα πολύ σημαντικό πρόγραμμα περαιτέρω ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων. Είκοσι-τέσσερα Rafale έχουν ήδη αγοραστεί, θα έχουν παραλειφθεί μέσα σε αυτό το χρόνο. Η αναβάθμιση 83 F-16 σε εκδοχή Viper θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το 2027.
 
Αυτή είναι η πρώτη φρεγάτα Belharra η οποία ήδη κατασκευάζεται στο γαλλικό ναυπηγείο της Λοριάν. Θα έχουμε παραλάβει τρεις φρεγάτες Belharra μέχρι το 2027 και η υποχρέωση, η πρώτη μεγάλη απόφαση της επόμενης κυβέρνησης, θα είναι η απόκτηση τριών πρόσθετων κορβετών, δύο εκ των οποίων θα ναυπηγηθούν σε ελληνικά ναυπηγεία.
 
Θέλω να κλείσω τις φωτογραφίες με αυτή. Όλα αυτά για τα οποία σας μίλησα δεν θα μπορούσαν να είχαν γίνει αν η Ελλάδα δεν είχε ισχυρή φωνή στο εξωτερικό που τη σέβονται και σύμμαχοι και εχθροί.
 
Η Ελλάδα μετράει σήμερα στο εξωτερικό. Η φωνή της ακούγεται, είμαστε ισότιμοι συνομιλητές με τους ευρωπαίους εταίρους μας, συμμετέχουμε και συνδιαμορφώνουμε κρίσιμες ευρωπαϊκές αποφάσεις. Και ακριβώς αυτό το κύρος το οποίο έχει αποκτήσει η χώρα δεν την κάνει μόνο πιο ισχυρή, αλλά την κάνει και οικονομικά πιο ευημερούσα.
 
Είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την Ελλάδα της προκοπής, την Ελλάδα της ανάπτυξης, την Ελλάδα της κοινωνικής ευημερίας, έτσι όπως την οραματίζομαι.
 
Κλείνοντας, φίλες και φίλοι, σας περιέγραψα σε αδρές γραμμές γιατί -όπως είπε και ο Άκης, τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω, μαζί με το επιτελείο του-, πίσω από το πρόγραμμα το οποίο βλέπετε έχει γίνει πολλή περισσότερη δουλειά. Ενδεικτικά σας παρουσίασα μόνο κάποιες από τις πιο σημαντικές πρωτοβουλίες για το πώς αντιλαμβανόμαστε την Ελλάδα της επόμενης τετραετίας.
 
Χρησιμοποιώ συχνά την παρομοίωση, η οποία νομίζω ότι είναι εύστοχη, του σπιτιού, του κοινού μας σπιτιού που δεν είναι άλλο από την πατρίδα μας, από την Ελλάδα. Έχουμε βάλει τα θεμέλια, τα θεμέλια είναι η δημοσιονομική σταθερότητα και η ισχυρή οικονομία. Χωρίς αυτή τίποτα από αυτά τα οποία σας περιέγραψα δεν μπορεί να γίνει πράξη. Και πάνω σε αυτά τα θεμέλια οικοδομούμε την παραγωγική, την κοινωνική, την πράσινη και ψηφιακή, την δίκαιη και την ισχυρή Ελλάδα.
 
Το σπίτι αυτό, όμως, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Έχουν μπει τα θεμέλια και αρχίζουμε σιγά - σιγά και χτίζουμε. Έχουμε ήδη χτίσει αρκετούς ορόφους από την Ελλάδα την οποία οραματιζόμαστε, το έργο όμως δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί.
 
Η επόμενη τετραετία θα είναι η τετραετία εκείνη στην οποία η Ελλάδα την οποία οραματιζόμαστε θα έχει πια πατήσει γερά στα πόδια της, θα έχει γίνει μία πραγματικά ευρωπαϊκή χώρα, μία χώρα με διατηρήσιμη ανάπτυξη που θα ξεπερνά τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους, μια Ελλάδα με κοινωνική ευημερία, με δικαιοσύνη αλλά δικαιοσύνη στην πράξη, όχι δικαιοσύνη στα λόγια. Γιατί για εμένα η μεγαλύτερη απόδειξη κοινωνικής δικαιοσύνης για ένα λαϊκό κόμμα όπως είναι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι άλλη από την δυνατότητα ο κάθε νέος άνθρωπος, ασχέτως από πού προέρχεται ή πού έχει γεννηθεί, να έχει τις ίδιες ευκαιρίες να διακριθεί και να προκόψει στη ζωή του.
 
Μια Ελλάδα πράσινη και ψηφιακή που θα αξιοποιήσει τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης για να αντιμετωπίσει τις δύο μεγάλες προκλήσεις ενός μέλλοντος το οποίο έρχεται με αφιονισμένη ταχύτητα. Είτε μιλάμε για την κλιματική αλλαγή και τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, είτε μιλάμε για ένα ψηφιακό κόσμο ο οποίος αλλάζει τόσο γρήγορα, που μπορείτε ήδη πια εσείς οι νέοι να μπαίνετε σε μια εφαρμογή, σε ένα καινούργιο εργαλείο, στο ChatGPT και να σας γράφει τις εργασίες σας. Δεν σας συνιστώ να το κάνετε, αλλά αυτό μας δείχνει το πόσο υποχρεωμένοι είμαστε να σκεφτόμαστε πώς θα σταθούμε σε αυτόν τον κόσμο ο οποίος αλλάζει τόσο γρήγορα. Τι σημαίνει τεχνητή νοημοσύνη. Ποιες είναι οι προκλήσεις. Ποιες είναι οι ευκαιρίες.
 
Τέλος, βέβαια, ποια είναι η ισχυρή Ελλάδα την οποία οραματιζόμαστε, που μπορεί να αποκρούει τους εχθρούς, να χτίζει τις συμμαχίες και να εξασφαλίζει την εθνική μας κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
 
Για αυτή την Ελλάδα θέλω να συνεχίσω να εργάζομαι. Στην υπηρεσία των Ελλήνων πολιτών, με ένα δοκιμασμένο επιλετείο, επιτελείο το οποίο «ψήθηκε»  και ωρίμασε μέσα από την διαχείριση πολλών κρίσεων.
 
Ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε. Ξέρουμε πού θέλουμε να πάμε την πατρίδα. Είμαστε πιο έτοιμοι, πιο ώριμοι από ποτέ. Δώστε μας την ευκαιρία να πάμε σταθερά, τολμηρά, μπροστά.
 
Σας ευχαριστώ πολύ

Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ από το Φόρουμ των Δελφών - Επιβαρύνθηκε δυσανάλογα η μεσαία τάξη και τα 8 χρόνια μνημονίων. - Το 2010-2014 20,4 δις ευρώ!! - Το 2015-2019; 4,1 δισ. ευρώ! - Το 2010-2014; 20,4 δις ευρώ!!


 

Συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στη δημοσιογράφο Μαρία Νικόλτσιου στο 8ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταφέρει να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια, να ρυθμίσει το χρέος, να αφήσει 37 δισ. ευρώ στα δημόσια ταμεία, να πετύχει 8 συνεχόμενα τρίμηνα θετικών ρυθμών ανάπτυξης. Οπότε, το μόνο που είχε μείνει στον κ. Μητσοτάκη να υποσχεθεί είναι η επενδυτική βαθμίδα. Την υποσχέθηκε πριν από τις εκλογές του 2019, την υποσχόταν καθόλη τη διάρκεια της θητείας του. Αντί για επενδυτική βαθμίδα αφήνει μεγαλύτερο το δημόσιο χρέος κατά 46 δισ. ευρώ, μεγαλύτερο το ιδιωτικό χρέος κατά 40 δισ. ευρώ και μεγαλύτερο κατά 10 φορές το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.

Με μία χρηστή διοίκηση στα δημόσια οικονομικά αλλά και με αλλαγή του μείγματος κοινωνικής πολιτικής μπορούμε να πετύχουμε και την επενδυτική βαθμίδα ταυτόχρονα όμως και να ανασάνει η ελληνική κοινωνία.

Ο κ. Βαρουφάκης άνοιξε ένα θέμα που δεν αφορά την πραγματικότητα, αφορά τις δικές του εμμονές. Αυτές οι θέσεις για το νόμισμα δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης ή συζήτησης. Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας σήμερα δεν είναι το νόμισμα, αλλά ότι το νόμισμα που έχουμε στην τσέπη μας δε μας φτάνει.
Για πόσο πια μπορούμε να επισείουμε τον μπαμπούλα του ΣΥΡΙΖΑ; Έγινε το 2012, έγινε το 2015. Το 2023 είναι οξύμωρο. Αλλά δεν είναι κάτι πρωτότυπο για τον κ. Μητσοτάκη. Το 2018, όταν βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια, έλεγε ότι υπογράψαμε 4ο μνημόνιο. Τα ίδια ψέματα λέει και τώρα.

Η Ελλάδα δυστυχώς απομακρύνθηκε από την ευρωπαϊκή κανονικότητα αυτά τα τέσσερα χρόνια του κ. Μητσοτάκη. Όταν έχουμε 10 δισ. ευρώ σε απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς σε ημετέρους, όταν σε αυτή τη χώρα ο μέσος επιχειρηματίας ξέρει ότι για να μπορέσει να πάρει ένα έργο πρέπει να περάσει από το ιδιαίτερο γραφείο μέσα στο Μαξίμου. Αυτή είναι η πραγματικότητα και ας με διαψεύσει όποιος μπορεί. Πολλοί θα θέλουν, λίγοι θα μπορούν.

Δυστυχώς ο επενδυτής ξέρει ότι βασιλεύει η διαφθορά και η μαύρη οικονομία.

Η εικόνα της χώρας χειροτέρευσε ακόμη περισσότερο με το σκάνδαλο των παράνομων παρακολουθήσεων. Προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη είναι ο σεβασμός στο κράτος δικαίου, στη δημοκρατία, στους κανόνες της χρήστης διοίκησης και η πάταξη της διαφθοράς.

Αυτή τη φορά δεν απευθυνόμαστε μόνο στους αδύναμους, απευθυνόμαστε στη μεσαία τάξη. Σε αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν το δάνειό τους - βεβαίως όχι όταν τα funds θέλουν να πάρουν 3 και 4 φορές την αξία που αγόρασαν το δάνειο, όπως συμβαίνει σήμερα. Πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στη μεσαία τάξη να κρατήσει την περιουσία της.

 

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι καλησπέρα και καλώς ήρθατε στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών. Πρώτη μέρα σήμερα. Να ευχηθούμε πολύ καλή επιτυχία, καθώς το Φόρουμ λαμβάνει σε μια κρίσιμη για τη χώρα συγκυρία, λίγο πριν τις εκλογές, οπότε είναι πραγματικά πολύ μεγάλη μας χαρά και τιμή να έχουμε σήμερα την πρώτη μέρα του Φόρουμ συζήτηση με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον κ. Τσίπρα, για να ακούσουμε -είστε όλοι άνθρωποι της οικονομίας και των επενδύσεων- τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ελληνική οικονομία. Κύριε Πρόεδρε, καλώς ήρθατε.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Καλώς σας βρήκα. Να είστε καλά.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Να βάλω τα γυαλιά μου, γιατί από τότε που πρωτογνωριστήκαμε πέρασαν πολλά χρόνια και ου γαρ. Στα μάτια μόνο! Κύριε Πρόεδρε, το τελευταίο συνέδριο οικονομικό που συντόνισα ήταν την ημέρα που προκηρύχθηκαν οι εκλογές, ήταν το συνέδριο του Οικονομικού Επιμελητηρίου. Εκεί λοιπόν την ώρα που προκηρύσσονται οι εκλογές στο πάνελ ήταν ο υπουργός Ανάπτυξης και ούτε λίγο, ούτε πολύ είπε εκλογές έρχονται για να ξεκαθαρίσει στους ομιλητές ότι αν δεν βγει η Ν.Δ. και εάν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ ξεχάστε την επενδυτική βαθμίδα. Τι απαντάτε;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Η επενδυτική βαθμίδα ήταν το μόνο που είχε να υποσχεθεί ο κ. Μητσοτάκης από τις εκλογές του 2019 σε ότι αφορά την ελληνική οικονομία. Το μόνο, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταφέρει να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια, να ρυθμίσει το χρέος, να αφήσει 37 δισεκατομμύρια στα δημόσια ταμεία, να έχει 8 συνεχόμενα τρίμηνα θετικών ρυθμών ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία. Άρα, τι είχε μείνει; Είχε μείνει η επενδυτική βαθμίδα. Και αυτό ήταν το μόνο που υποσχέθηκε ο κ. Μητσοτάκης πριν τις εκλογές και το υπόσχονταν κάθε εξάμηνο και καθόλου τη διάρκεια της θητείας του ότι θα έρθει μέσα στη θητεία του. Όσο το είδατε εσείς, άλλο τόσο το είδαμε και εμείς. Αντί για επενδυτική βαθμίδα, αφήνει μεγαλύτερο το δημόσιο χρέος κατά 46 δισεκατομμύρια ευρώ η ΝΔ. Μεγαλύτερο το ιδιωτικό χρέος κατά 40 δισεκατομμύρια ευρώ και το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μεγαλύτερο κατά 10 φορές.

Άρα, λοιπόν, νομίζω ότι δεν είναι λογικό να θέτει ξανά τέτοιου είδους διλήμματα. Νομίζω ότι έχουμε αποδείξει στις πιο δύσκολες συνθήκες ότι καταφέραμε να κάνουμε αυτό που φαινόταν τότε ακατόρθωτο: να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια, να την επαναφέρουμε στις αγορές με μια χρηστή διοίκηση, σε ό,τι αφορά τα δημόσια οικονομικά, αλλά ταυτόχρονα και μείγματος κοινωνικής πολιτικής μπορούμε να πετύχουμε και την επενδυτική βαθμίδα, ταυτόχρονα όμως και την ανάσα της κοινωνίας.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Θα τα δούμε λοιπόν αναλυτικά με ποιο τρόπο θα τα κάνετε όλα αυτά. Θα ήθελα να βάλω στην κουβέντα μας μια ανάλυση της Standard & Poors πριν από λίγες μέρες, που είπε ότι βλέπει θετικά την επενδυτική βαθμίδα, ωστόσο περιμένει το αποτέλεσμα των εκλογών. Και επειδή για την κυβέρνηση της επόμενης μέρας όλοι συζητούν τις πιθανές συνεργασίες και ένα θέμα που προέκυψε τις τελευταίες μέρες ήταν με ποιους εσείς θα συνεργαστείτε. Κι αυτό που σας προκαλεί η ΝΔ να απαντήσετε είναι κατά πόσο μπορεί σε μια κυβέρνηση συνεργασίας να έχει χώρο το κόμμα του κ. Βαρουφάκη με δεδομένο, επειδή μιλάμε και σε ένα οικονομικό Φόρουμ, έβαλε θέμα νομίσματος. Δηλαδή, μίλησε για ένα νέο σύστημα πληρωμών, τη “Δήμητρα” και σας καλούν να απαντήσετε εάν τελικά εσείς μπορείτε να έχετε συνεργασία και σύγκλιση με ένα τέτοιο πρόγραμμα. Τι απαντάτε;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι ο κ. Βαρουφάκης ανοίγει ένα θέμα που δεν απασχολεί την ελληνική κοινωνία, δεν απασχολεί την πραγματικότητα. Δεν αφορά την πραγματικότητα. Αφορά τις δικές του εμμονές. Αυτές οι θέσεις και οι απόψεις για το νόμισμα δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης, ούτε καν συζήτησης. Και πρέπει να σας πω ότι δεν αποτέλεσαν αντικείμενο συζήτησης, ούτε στις δύσκολες μέρες του 2015 και αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Βαρουφάκης.

Το πρόβλημα αυτή τη στιγμή της ελληνικής οικονομίας δεν είναι το νόμισμα. Το πρόβλημα είναι ότι το νόμισμα που έχουμε στην τσέπη μας. Το ευρώ που έχουμε στην τσέπη μας δεν φτάνει για να καλύψουμε τα ευρώ που έχουμε δεν φτάνουν για να καλύψουμε τις βασικές ανάγκες του νοικοκυριού και βεβαίως τα έξοδα των επιχειρήσεων.

Εμείς λοιπόν σε όλους όσους ανοίγουν ξανά αυτή τη συζήτηση απαντάμε με καθαρότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δοκιμαστεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έρχεται από το πουθενά. Αναφερθήκατε σε ένα συγκεκριμένο οίκο, Standard & Poors. Να σας πω ότι και η Standard & Poors, αλλά και άλλοι οίκοι αξιολόγησης αναβάθμισαν τη χώρα δυο βαθμίδες κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Συνεχίστηκε η πορεία αναβάθμισης της ελληνικής οικονομίας κατά δυο βαθμίδες και αργότερα επί κυβερνήσεως της ΝΔ. Ο Οίκος Fitch, όμως, και μου έκανε εντύπωση αυτό, στην αιτιολογική έκθεση που έβγαλε πριν από λίγες μέρες για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, αναφέρθηκε στις εκλογές και είπε ότι όποιο και εάν είναι το αποτέλεσμα, δεν έχουμε καμία αβεβαιότητα για την ελληνική οικονομία. Ας μη δημιουργούμε λοιπόν μόνοι μας αβεβαιότητες εκεί που δεν υπάρχουν.

Πιστεύω λοιπόν ότι το μεγάλο ζήτημα τούτη την ώρα και ο εθνικός στόχος, αν θέλετε, για τη χώρα, δεν είναι κάτι το οποίο το πετύχαμε, να μείνουμε στο ευρώ, να βγούμε από τα μνημόνια, να ρυθμίσουμε το χρέος, αλλά να επουλώσουμε τις πληγές της οκταετίας των μνημονίων, που παραμένουν ακόμα στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Για να κλείσουμε αυτή σας την απάντηση, χθες το πρωί στον ALPHA ωστόσο, είπατε ότι μπορεί να υπάρχει και μια κυβέρνηση ανοχής. Δηλαδή δεν υπάρχει η συνεργασία, μπορεί να υπάρχει η ανοχή και πολλοί είπανε ότι το ξεκαθαρίζετε μεν, αλλά κλείνετε και το μάτι. Μπορείτε να είστε λίγο ξεκάθαρος σε αυτό; Τι εννοείτε ανοχή;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θα είμαι πάρα πολύ ξεκάθαρος, γιατί νομίζω ότι είναι ένα κρίσιμο θέμα το πώς θα κυβερνηθεί η χώρα την επόμενη μέρα. Πηγαίνουμε για πρώτη φορά σε εκλογές ισοτιμίας ψήφου. Δηλαδή, ό,τι ψηφίζεις βγαίνει. Ό,τι ψηφίζεις έχει αντιστοίχιση μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Και πιστεύω ότι όπως σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, όπου έχουμε σταθερότητα με κυβερνήσεις συνεργασίας, μπορούμε και στην Ελλάδα να έχουμε σταθερότητα με κυβερνήσεις συνεργασίας.

Ποιες είναι οι προοπτικές για την επόμενη μέρα; Έχουμε ένα κόμμα το οποίο φαίνεται να είναι ανάδελφο, για να θυμηθώ μια έκφραση παλαιότερη. Η Ν.Δ του κ. Μητσοτάκη φαίνεται να μη μπορεί, όχι να μη θέλει, να μη μπορεί να κάνει συνεργασίες με άλλα κόμματα. Δεν μπορεί με το όμορο της Δεξιάς πολυκατοικίας, τον κ. Βελόπουλο, και προσπαθεί να του κλέψει υποψήφιους με αποστασίες. Διότι ο κ. Βελόπουλος έχει καταγραφεί ως ένα κόμμα φιλορωσικό, ακραίο σε πολλές θέσεις. Άρα δεν μπορεί η ΝΔ να συνεργαστεί. Δεν το αποκλείω να συμβεί, όμως.

Και δεν μπορεί με το αριστερά της όμορο, το κεντροαριστερό ΚΙΝΑΛ, ακριβώς διότι ο κ. Μητσοτάκης παρακολουθούσε τον αρχηγό του. Από ‘κει και πέρα, η εναλλακτική για τη χώρα είναι ή να υπάρξει μια κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας κατά βάση ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, εάν είναι πρώτο κόμμα, και στο ΚΙΝΑΛ, προοδευτικής συνεργασίας, που βεβαίως είναι εφικτό να βγαίνουν οι αριθμοί. Εάν δεν βγαίνουν, και τα κόμματα τα υπόλοιπα της Αριστεράς, τα μικρότερα κόμματα, θα πρέπει να αναλάβουν ευθύνη.

Η απλή αναλογική δεν έχει μόνο οφέλη. Έχει και υποχρεώσεις. Έχει και ευθύνες. Και το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ 25, που το ΚΚΕ σίγουρα θα είναι, το ΜέΡΑ 25 δεν ξέρω εάν θα είναι στη Βουλή την επόμενη μέρα, εάν υπολείπονται 5, 10 βουλευτές για να έχουμε την πλειοψηφία που χρειαζόμαστε για να προχωρήσουμε μπροστά σε ένα σχέδιο προοδευτικής σύγκλισης, προγραμματικής σύγκλισης, θα πρέπει να πάρουν την ευθύνη αν θα στηρίξουν αυτή την κυβέρνηση, ή εάν θα ανοίξουν τον δρόμο στον κ. Μητσοτάκη με απανωτές εκλογές και με περιπέτειες για τη χώρα, να επανέλθει και να συνεχίσει αυτά τα οποία έκανε όλα αυτά τα τέσσερα χρόνια. Θα πρέπει όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Σε ό,τι μας αφορά, είμαστε ξεκάθαροι. Έχουμε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για την ανάταξη της οικονομίας και τη στήριξη της οικονομίας και ζητάμε ισχυρή λαϊκή εντολή για να σχηματίσουμε κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας από την επόμενη μέρα των εκλογών.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, πάλι χθες ο κ. Μητσοτάκης μιλώντας στο κεντρικό δελτίο του ALPHA, είπε ότι αυτά που έχετε εξαγγείλει και αυτά που έχετε υποσχεθεί, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μνημόνιο. Τι απαντάτε;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι λίγο ξαναζεσταμένο αυτό το φαγητό, δεν νομίζετε; Δηλαδή πόσο πια θα μπορούμε να μετατρέπουμε και να μεταστρέφουμε την αλήθεια και να επισείουμε τον “μπαμπούλα” του ΣΥΡΙΖΑ; Έγινε μια φορά αυτό. Έγινε το 2012. Άντε έγινε και μια δεύτερη το 2015. Το 2023 είναι λίγο οξύμωρο.

Θέλω όμως να σας θυμίσω ότι αυτή δεν είναι μια πρωτοφανής τακτική από την πλευρά του κ. Μητσοτάκη. Όταν είχαμε ρυθμίσει το χρέος το 2018, όταν βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια και είχαμε συνεχόμενα τρίμηνα ανάπτυξης, τι έλεγε ο κ. Μητσοτάκης, θυμάστε; Ότι υπογράψαμε 4ο μνημόνιο. Αυτό το 4ο μνημόνιο είναι που του έδωσε τη δυνατότητα τέσσερα χρόνια τώρα να μπορεί να έχει πρόσβαση στις αγορές; Να μπορεί να δαπανά; Είχε μια δημοσιονομική επεκτατική πολιτική πάνω από 15 δισεκατομμύρια ευρώ. Προφανώς έλεγε ψέματα. Τα ίδια ψέματα λέει και τώρα. Όμως, δεν μπορούμε να πορευτούμε με το ψέμα. Πρέπει να αντικρίσουμε την αλήθεια. Η αλήθεια είναι λοιπόν ότι η χώρα είναι εκτός μνημονίων, έχει ρυθμισμένο το χρέος και είναι μια χώρα η οποία μπορεί να έχει μια καλύτερη προοπτική, αλλά έχει πολύ μεγάλες πληγές που πρέπει να επουλώσουμε.

Και οι πληγές που αναφέρθηκα πιο πριν, οι πληγές της κρίσης δεν έχουν κλείσει ακόμα. Κυρία Νικόλτσιου, γνωρίζετε ότι η χώρα, σε ό,τι αφορά το κατά κεφαλήν εισόδημα, υπολείπεται κατά 16% το 2022 από αυτό που είχε το 2007, πριν από τα μνημόνια, πριν από την κρίση; Γνωρίζετε ότι σε όρους αγοραστικής δύναμης είμαστε σχεδόν ταυτόσημοι, στην ουρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία; Γινόμαστε σιγά σιγά, γίναμε εξαιτίας αυτής της μεγάλης κρίσης χρέους που περάσαμε, μια χώρα που μοιάζει περισσότερο με τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και όχι μια χώρα στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έτσι όπως μπορούσαμε να είμαστε με βάση τις δυνατότητές μας. Άρα, εάν υπάρχει ένας εθνικός στόχος για την επόμενη μέρα, είναι της πραγματικής σύγκλισης με τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, με τον μέσο όρο των χωρών της Ευρωζώνης.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Πάμε να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι σε ό,τι αφορά την πρότασή σας για τη διαχείριση του ιδιωτικού πλέον χρέους. Έχετε κάνει μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση, έχετε κατεβάσει μια πολύ συγκεκριμένη πλατφόρμα. Και αυτό που αναρωτιέται κανείς, γιατί μιλάμε και σε ανθρώπους της οικονομίας, είναι κατά πόσο η πρότασή σας αυτή και για τα κόκκινα δάνεια και για τα δάνεια σε ελβετικό και για την πρώτη κατοικία μπορεί να χτυπήσει τους ισολογισμούς των τραπεζών και αν τελικά στο μέλλον έχετε κάποια προβλήματα με τις Βρυξέλλες ή τη Φρανκφούρτη. Έμαθα ότι πριν από λίγο είχατε μια κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Αντιπρόεδρο τη ΕΚΤ και θα ήθελα να μου πείτε, αν θέλετε βεβαίως, αν το συζητήσατε αυτό και ποιο είναι το κλίμα από την ΕΚΤ ως προς τον τρόπο με τον οποίο θέλετε να διαχειριστείτε το ιδιωτικό χρέος.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πρώτα απ` όλα πρέπει να σας πω ότι καλό νέο των τελευταίων εξελίξεων είναι ότι το ιδιωτικό χρέος δεν συσσωρεύεται μέσα στις ελληνικές τράπεζες. Άρα, δεν είναι τόσο ζήτημα που αφορά την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αυτό ήταν η καλή εξέλιξη της μεταφοράς των κόκκινων δανείων από τις τράπεζες στα funds.

Η κακή εξέλιξη είναι ότι μεταφέρθηκαν στα funds με ένα σχέδιο το οποίο αποσκοπεί στο να έχουμε ένα τσουνάμι πλειστηριασμών το επόμενο διάστημα. Διότι μεταφέρθηκαν στα funds ταυτόχρονα με έναν πτωχευτικό νόμο που αίρει την προστασία της πρώτης κατοικίας, χωρίς να υπάρχει κανένα νομικό πλαίσιο όρων και δεσμεύσεων για τον τρόπο που λειτουργούν, που δραστηριοποιούνται τα funds. Με ένα εξωδικαστικό μηχανισμό ο οποίος δεν υποχρεώνει τα funds να έρθουν σε ρύθμιση. Kαι άρα βρισκόμαστε μπροστά όχι σε ένα οικονομικό μόνο αδιέξοδο, αλλά και σε ένα κοινωνικό αδιέξοδο.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Με κρατικές εγγυήσεις.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Οι εγγυήσεις είναι ένα επίσης σημαντικό θέμα, οι εγγυήσεις που δόθηκαν για να περάσουν αυτά τα κόκκινα δάνεια στα funds. Αλλά για να έχετε μια εικόνα, μια τάξη μεγέθους: μιλάμε για 700.000 υποθήκες ακινήτων, που έχουν περάσει αυτή τη στιγμή στην ιδιοκτησία των funds. Μιλάμε επίσης, είπα λίγο πιο πριν ότι αυξήθηκε το ιδιωτικό χρέος κατά 40 δισ. ευρώ, η μισή Ελλάδα, 4.200.000 πολίτες αυτή την ώρα, έχει μη εξυπηρετούμενες οφειλές σε funds, τράπεζες, Εφορία, ασφαλιστικά ταμεία.

Αυτή η εξίσωση είναι μια δυσεπίλυτη εξίσωση, αν δεν υπάρξει μια άλλη στρατηγική. Διότι εγώ θα το πω ανοιχτά: δεν δημιουργεί καμία προοπτική οικονομικής βιωσιμότητας μια κοινωνική κρίση αναδιανομής πλούτου, που δεν έχουμε ξαναδεί από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Αναδιανομής περιουσίας. Και αυτή η περιουσία είναι περιουσία της μεσαίας τάξης.

Εμείς παρουσιάσαμε ένα πρόγραμμα, ένα σχέδιο μάλλον το οποίο σχέδιο είναι ρεαλιστικό και βιώσιμο. Το σχέδιο αυτό βεβαίως δεν προβλέπει υπερκέρδη από την πλευρά των funds, αλλά δεν είναι κι ένα σχέδιο σεισάχθειας, δεν είναι ένα σχέδιο το οποίο θα ακυρώσει κάθε δυνατότητα να έχουν ένα εύλογο κέρδος.

Για πρώτη φορά βάζει στο παιχνίδι και το Ελληνικό Δημόσιο, που θα χρηματοδοτήσει με ένα εύλογο ποσό που μπορεί να αντέξει δημοσιονομικά την αποπληρωμή δόσεων και δίνει δυο εναλλακτικές δυνατότητες, αφού προστατεύει νομικά όμως την πρώτη κατοικία: την επαγγελματική στέγη και την αγροτική γη.

Την πρώτη εναλλακτική να υπάρχει μια βραχυπρόθεσμη λύση, άμεση δηλαδή σχετικά, πέντε-δέκα ετών, με μεγάλο κούρεμα της ονομαστικής αξίας της οφειλής. Και η δεύτερη μακροχρόνια, σε 35 χρόνια, με χαμηλές όμως δόσεις. Είναι μια λύση ρύθμισης, η οποία επαναλαμβάνω είναι win-win, είναι προς όφελος προφανώς των δανειοληπτών, αλλά αφήνει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και τις εταιρείες διαχείρισης και τα funds που έχουν πάρει τα κόκκινα δάνεια, αλλά με όρους που είναι κοινωνικά βιώσιμοι και οικονομικά εύλογοι.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Θέλω λίγο να μείνω σε αυτό, ως προς τη διαδικασία της μετάβασης. Η Νέα Δημοκρατία έχει το σχέδιο «Ηρακλής». Βεβαίως είπαμε δεν ξεκινάτε από παρθενογένεση, αυτή η μετάβαση πόσο ομαλή μπορεί να γίνει -ξαναλέω χωρίς να υπάρχουν αντιδράσεις- στο δικό σας σχέδιο; Γιατί η Νέα Δημοκρατία λέει ότι «έχω ένα σχέδιο, έχω το σχέδιο «Ηρακλής», που είναι σαφές και συγκεκριμένο».

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αυτό ξέρετε είναι μια αυταπάτη, δεν υπάρχει σχέδιο τούτη την ώρα. Υπάρχει ένα σχέδιο το οποίο είναι μη βιώσιμο. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα μεγάλο αδιέξοδο. Ας μας παρουσιάσουν τα business plans να δούμε αν λειτούργησαν.

Αυτή τη στιγμή υπάρχει η μόνη βεβαιότητα ότι οδηγούμαστε ή σε ένα τσουνάμι πλειστηριασμών, ή στο πλήρες αδιέξοδο του σχεδίου «Ηρακλής», δεν υπάρχει προοπτική. Μα δεν γίνονται ρυθμίσεις. Δεν ξέρω αν είστε μέσα στην αγορά, οι άνθρωποι της αγοράς έχουν εικόνα, φαντάζομαι, θα γνωρίζουν ότι δεν προχωράει αυτό το σχέδιο και δεν έχει καμία προοπτική να προχωρήσει.

Άρα, νομίζω ότι εμείς με την πρότασή μας δίνουμε μια διέξοδο. Και δίνουμε μια διέξοδο, επαναλαμβάνω, όχι μονάχα στην κοινωνία, αλλά και στα funds, που, αυτή τη στιγμή έχουν στα χέρια τους μονάχα κάποιες εγγυήσεις που κανείς δεν θέλει να εκπέσουν. Και ταυτόχρονα, επιτρέψτε μου να επισημάνω, ο στόχος μας αυτή τη φορά δεν είναι μονάχα οι αδύναμοι, οι ευάλωτοι δανειολήπτες. Απευθυνόμαστε στη μεσαία τάξη, απευθυνόμαστε σε αυτούς που μπορούν να βρουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν είτε σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα βραχυπρόθεσμα, είτε μακροπρόθεσμα, που έχουν την οικονομική δυνατότητα να αποπληρώσουν, αλλά βεβαίως δεν θα την είχαν ποτέ εάν κάποιος θέλει να πάρει τρεις και τέσσερις και πέντε φορές πάνω την αξία που αγόρασε το δάνειο από τις τράπεζες.

Άρα, για να καταλάβει και ο κόσμος τι ακριβώς λέμε, λέμε ότι αν αυτή τη στιγμή ένα fund έχει αγοράσει ένα δάνειο στο 30% της αξίας, να έχει ένα εύλογο κέρδος να το συνυπολογίσουμε πόσο μπορεί να είναι αυτό, αλλά δεν μπορεί να πάρει πίσω το 100%. Πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στη μεσαία τάξη να κρατήσει την περιουσία της.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Επειδή αναφερθήκατε στη μεσαία τάξη, μια κριτική που είχατε δεχτεί στο παρελθόν ήταν ότι φορτώσατε τη μεσαία τάξη με φόρους, τη μικρομεσαία Τάξη με εισφορές. Τη χάσατε τη μεσαία τάξη και τι μπορείτε να κάνετε σε αυτή τη δεύτερη δική σας φάση, αν κάτι έχει αλλάξει προκειμένου να την ξανακερδίσετε. Αναφερθήκατε ήδη σε αυτή.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θέλετε να μιλήσουμε με αριθμούς, μιας και είμαστε σε ένα οικονομικό Φόρουμ; Ας μου επιτραπεί αυτό.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Να μιλήσουμε.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Από το 2010 μέχρι το 2018 η χώρα ήταν σε μνημόνια, οκτώ συναπτά έτη. Η επιβάρυνση από μόνιμα παραμετρικά μέτρα αυτά τα οκτώ χρόνια, η επιβάρυνση φορολογίας με μόνιμα μέτρα ήταν περίπου 24,5 δισ. Από αυτά τα 24,5, ξέρετε πόσα ήταν τα μέτρα που επιβλήθηκαν το 2015-2019; 4,1 δισ. 17% της επιπρόσθετης φορολογίας στα χρόνια των μνημονίων ήταν το 2015-19.

Θα μου πείτε, όταν ένα ποτήρι -παίρνω το δικό σας, γιατί το δικό μου είναι άδειο- είναι γεμάτο μέχρι πάνω, αυτό το 17% το ξεχειλίζει. Ναι, αυτή είναι η εικόνα, αυτή είναι η πραγματικότητα. Επιβαρύνθηκε δυσανάλογα η μεσαία τάξη και τα οκτώ χρόνια. Το μεγαλύτερο μέρος της επιβάρυνσης υπήρξε βεβαίως την πρώτη πενταετία. Επιβαρύνθηκε και επί των δικών χρόνων, δεν υπάρχει αμφιβολία γι` αυτό, αλλά αυτό συνέβη με έναν εθνικό στόχο: έπρεπε η χώρα να βγει από τη χρεοκοπία, να βγει από τα μνημόνια, να ρυθμίσει το χρέος, η οικονομία της να γίνει βιώσιμη.

Τώρα είμαστε εκτός μνημονίων. Αυτό που κερδίσαμε το 2018 ήταν πραγματικά ένα εθνικό επίτευγμα. Αυτό που κερδίσαμε, ήταν τι; Ήταν η δυνατότητα η κάθε κυβέρνηση να μπορεί να κυβερνάμε βάση τις δικές της προτεραιότητες -η κάθε αιρετή, εκλεγμένη από τον ελληνικό λαό κυβέρνηση- και όχι με τις προτεραιότητες που μπορεί να είχε ο Πολ Τόμσεν, η τρόικα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή οποιοσδήποτε άλλος.

Άρα τώρα να δούμε τι γίνεται και τι έκανε η κυβέρνηση Μητσοτάκη όταν ήρθε το ’19 έχοντας αυτή την ευχέρεια. Ξέρετε, για να έρθω πάλι στους αριθμούς, ότι από το ‘19 έως το ’23 είχαμε κατά μέσο όρο 2,8 δισ. κατ’ έτος περισσότερα έσοδα από φόρους από ό,τι την τετραετία ’15-’19;

Θα πει κάποιος «ναι, βεβαίως αλλά αυτό οφείλεται στην ανάπτυξη της οικονομίας». Όχι, δεν οφείλεται στην ανάπτυξη, ο μέσος όρος των ρυθμών ανάπτυξης την τετραετία -γιατί ας μην ξεχνάμε, είχαμε και μια χρονιά πολύ μεγάλης ύφεσης- είναι 1,8. Ο μέσος αυξητικός ρυθμός ανάπτυξης την τετραετία είναι 1,8 αυτό οφείλεται στον τεράστιο πληθωρισμό.

Η αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 2,8 δισ. κατ’ έτος από ότι την περίοδο που λέτε εσείς ότι επιβαρύναμε με φόρους, οφείλεται στον τρομακτικό πληθωρισμό και στη διατήρηση πάρα πολύ υψηλών έμμεσων φόρων, όλη αυτή την περίοδο. Με την υψηλή έμμεση φορολογία, λεηλατείται κυρίως η μεσαία τάξη και τα κατώτερα, τα αδύναμα οικονομικά στρώματα.

Μόνο από τα υπερέσοδα, αυτό που εγώ ονομάζω «κρατική αισχροκέρδεια», από τον ΦΠΑ είχαμε αύξηση των δημοσίων εσόδων το 2022, 4,5 δισ. και βεβαίως αυτά τα χρήματα δίνονται σε κάποιες επιδοτήσεις, γιατί η ζωή μας όλη έχει γίνει ένα pass: pass για τη βενζίνη, pass για το σούπερ μάρκετ, pass για το ρεύμα. Αλλά αυτές οι επιδοτήσεις δίνονται στοχευμένα για να κρατάνε υψηλή την τιμή της βενζίνης οι εταιρείες, υψηλή την τιμή του ρεύματος, υψηλή την τιμή στο σούπερ μάρκετ.

Άρα, για να κλείσω το ερώτημά σας, υπερφορολόγηση έχουμε και σήμερα με έναν διαφορετικό τρόπο, μέσα από τους υψηλούς έμμεσους φόρους, που στην Ελλάδα έχουν υπερβεί το 60% σε αναλογία με τους άμεσους φόρους. Και είναι κάτι το οποίο πρέπει να σταματήσει, αν θέλουμε η κοινωνία να πάρει ανάσα.

Και εμείς λέμε ότι τότε υπήρξε μια υπερφορολόγηση αλλά είχε εθνικό στόχο την έξοδο από τα μνημόνια. Σήμερα που υπάρχει αυτή η υπερφορολόγηση δεν έχει εθνικό στόχο, αλλά έχει σχέδιο: την ενίσχυση των ισχυρών και την αποδυνάμωση των μεσαίων και των αδύναμων.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Άρα εσείς προτείνετε μια διαδικασία εξυγίανσης και ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Και αναρωτιέται κανείς: έχετε εξαγγείλει πολύ σημαντικές παρεμβάσεις για το κοινωνικό κράτος, για την υγεία, για την παιδεία, για τους μισθούς, για τις συντάξεις, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι ένας πολύ οριακός προϋπολογισμός. Και πολλοί αμφιβάλλουν και λένε ότι οι δικές σας οι εξαγγελίες ενδεχομένως να δημιουργήσουν νέα δημοσιονομικά κενά. Και τι απαντάτε; Και πού θα βρείτε τα χρήματα; Δηλαδή, κάπως πρέπει να προκύψουν αυτά τα χρήματα.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Καταρχάς είναι λίγο οξύμωρο, εντάξει να το λέτε εσείς, αλλά μας κατηγορεί για προοπτική δημοσιονομικών κενών, εμάς που…

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Εγώ ρωτώ, εγώ ερωτήσεις κάνω.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εμάς που βγάλαμε τη χώρα από την κρίση και τα μνημόνια και που ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει να πετυχαίνεις στόχους, αυτοί που δεν πέτυχαν ποτέ δημοσιονομικούς στόχους ή που έβαλαν τη χώρα σε μνημόνια, πάει πολύ.

Αλλά θέλω να απαντήσω και θέλω να απαντήσω τεκμηριωμένα γιατί είμαι σε ένα οικονομικό Φόρουμ και να απαντήσω και με αριθμούς. Όταν ζητάμε και προτείνουμε τη μείωση του ΦΠΑ ή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης αυτά όλα είναι απολύτως στοχευμένα και κοστολογημένα, απλά δεν θα έχουμε αυτά τα υπερέσοδα στα δημόσια ταμεία για να δίνουμε αυτές τις επιδοτήσεις, για να κρατούνται ψηλά οι τιμές. Θα δοθεί ανάσα όμως στον καταναλωτή άμεσα. Θα δει αυτή τη μείωση άμεσα, βεβαίως αυτό πρέπει να συνεπάγεται και αυστηρούς ελέγχους στις αγορές. Διότι εμείς θεωρούμε ότι σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό αποτελεί επιλογή της κυβέρνησης να μην στριμώξει και να μην περιορίσει την αισχροκέρδεια. Μας λέει ο κ. Μητσοτάκης ότι «η ακρίβεια είναι ένα παγκόσμιο ευρωπαϊκό φαινόμενο». Πράγματι. Η αισχροκέρδεια όμως είναι ελληνική και έχει την υπογραφή του.

Εμείς θεωρούμε ότι μπορεί να υπάρξει ένα μίγμα πολιτικής που να δώσει ανάσα στον καταναλωτή να περιορίσει τους έμμεσους φόρους και άρα αυτή την αφαίμαξη τη φορολογική. Και ταυτόχρονα να αφήσει χώρο για ουσιαστικές δημόσιες επενδύσεις σε εκείνους τους τομείς της οικονομίας, που το έχουν πάρα πολύ ανάγκη σήμερα. Και νομίζω ότι έχουμε πάρα πολλή ανάγκη για δημόσιες επενδύσεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, για δημόσιες επενδύσεις που θα αφορούν την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού του ανθρώπινο κεφαλαίου και για υποδομές.

Χρειάζεται όμως κι ένα διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο, δεν υπάρχει αμφιβολία ως προς αυτό. Άρα εμείς παρουσιάζουμε ένα ολιστικό σχέδιο, που μπορεί να ενισχύσει την κοινωνική συνοχή, αλλά ταυτόχρονα να δώσει μια ακόμη μεγαλύτερη αναπτυξιακή πνοή στην ελληνική οικονομία. Δεν μιλάμε μονάχα για αναδιανομή της πίτας, αλλά και για μεγάλωμα της πίτας.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Ανοίξατε πολλά θέματα, έχουμε 23 λεπτά ακόμη θα προσπαθήσω να κάνω πολλές και γρήγορες ερωτήσεις. Πριν πάμε στο θέμα των επενδύσεων και την επενδυτική λογική που έχει ή δεν έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχατε κατηγορηθεί, βάλατε το θέμα της αισχροκέρδειας και πολύ συχνά έχετε μιλήσει για διαρροές από την οικονομία χρημάτων που πήγαν στη διαπλοκή, χρημάτων που έχουν κλαπεί, χρημάτων που δεν πήγαν εκεί που έπρεπε και έχετε βεβαίως αναφερθεί και στο ακαταδίωκτο και τραπεζικών στελεχών και κρατικών λειτουργών. Τι θα κάνετε γι` αυτό αν βγείτε κυβέρνηση; Η πάταξη της διαφθοράς και το χτύπημα της διαπλοκής, φαντάζομαι, ήταν ένας από τους στόχους και της Αριστεράς συνολικά.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εγώ θέλω να βάζουμε ρεαλιστικούς στόχους, να μη λέμε μεγάλα λόγια, είναι καλύτερο να μιλάς με τα έργα σου και να μην λες μεγάλα λόγια στα θέματα αυτά. Αλλά πιστεύω, και όλοι το καταλαβαίνουν αυτό, ότι αυτή η τρομακτική αδικία που βλέπει ο μέσος πολίτης σήμερα να συμβαίνει γύρω του. Τι βλέπει ο μέσος πολίτης; Βλέπει ότι δεν έχει να βγάλει το μήνα, ότι το εισόδημα σώνεται όχι μόνο γι` αυτόν που… διάβαζα μια έρευνα της Eurostat που έλεγε ότι έχει μειωθεί κατά 40% η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών που έχουν εισόδημα έως 750 ευρώ. Εδώ δεν μιλάμε μόνο γι` αυτούς που έχουν εισόδημα 750 ευρώ. Και αυτοί που έχουν 1.200 και 1.500 και 1.800 ευρώ, δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με αυτή την ακρίβεια των τιμών, αυτό τον τρομακτικό πληθωρισμό.

Λέω τώρα ότι την ίδια στιγμή που συμβαίνει αυτό, στη χώρα έχουμε τη χρονιά που μας πέρασε ρεκόρ εικοσαετίας για 15 εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο Αθηνών που έχουν κέρδη πάνω από 1 δις η κάθε μία. Αυτό κάπου… εδώ μιλάμε για μια τρομακτική διόγκωση των ανισοτήτων. Και το ερώτημα είναι αυτά τα κέρδη επανεπενδύονται στην ελληνική οικονομία; Έχουμε παραγωγικές επενδύσεις; Έχουμε νέες θέσεις εργασίας καλύτερες και περισσότερες; Δεν έχουμε.

Το θέμα των επενδύσεων. Ξέρετε, θα μιλήσω με τα λόγια του πρώην πρωθυπουργού του κ. Σημίτη, ο οποίος δεν είναι ιδιαίτερα συμπαθής στον ΣΥΡΙΖΑ, παρ` όλα αυτά είπε κάτι το οποίο δεν μπορεί κανείς παρά να μην πει ότι είναι απολύτως αληθές. Είπε ότι «οι ξένες επενδύσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην Ελλάδα είναι μονάχα στο real estate, στον τουρισμό και στα deals με τα μεγάλα funds». Αυτές οι επενδύσεις δεν μπορούν να αυξήσουν την παραγωγική δυναμική της χώρας. Όταν κάποιος έρχεται για να αγοράσει μια λειτουργούσα επιχείρηση, αγοράζει και τα κέρδη της ενδεχομένως αλλά δεν κάνει μια επένδυση η οποία μπορεί να διευρύνει τον παραγωγικό ιστό της χώρας και να φέρει νέες θέσεις εργασίας. Οι επενδύσεις στο real estate, επίσης.

Άρα, τι είπε ο κ. Σημίτης μετά; Ότι «αυτό γίνεται μάλιστα ως επί το πλείστον, με χρήματα που αυτά τα funds δανείζονται από τις τράπεζες της χώρας». Δηλαδή, με τα λεφτά των Ελλήνων φορολογούμενων αλλάζει χέρια η ελληνική οικονομία. Και το χαρακτήρισε αυτό «κερδοσκοπικό οπορτουνισμό». Επαναλαμβάνω, δεν τα λέει αυτά κανένας ακραίος ΣΥΡΙΖΑίος, τα λέει ο κ. Σημίτης. Αυτή είναι η ταυτότητα της πολιτικής Μητσοτάκη. Ένας κερδοσκοπικός οπορτουνισμός.

Η χώρα χρειάζεται άμεσα ξένες επενδύσεις, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών έχει αυξηθεί δέκα φορές. Αλλά χρειάζεται παραγωγικές επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας, να επενδύσουμε και με ιδιωτικές και με δημόσιες επενδύσεις σε τρεις βασικούς τομείς, επαναλαμβάνω: Στις υποδομές, στο σύστημα υγείας, στο ανθρώπινο δυναμικό. Γιατί μόνο έτσι θα έχουμε μια βιώσιμη ανάπτυξη, θα έχουμε ένα παραγωγικό μοντέλο το οποίο θα είναι βιώσιμο με προοπτική και μόνο έτσι θα μπορέσουμε, έστω σε βάθος οκταετίας, δεν είναι εύκολο αυτό, να έχουμε μια ουσιαστική σύγκλιση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το μέσο όρο της ευρωζώνης.

Το 2007 ήμασταν στο 77% του μέσου όρου της ευρωζώνης σε ό,τι αφορά το κατά κεφαλήν εισόδημα, σήμερα είμαστε στο 59%. Πρέπει να καλύψουμε αυτή τη διαφορά, ει δυνατόν να φτάσουμε τον μέσο όρο. Αυτός είναι ένας σοβαρός εθνικός στόχος. Πώς το είπα ερχόμενος από τη Γερμανία μετά τη συνάντησή μου με τον Καγκελάριο Σολτς: Το ζήτημα για τη χώρα δεν είναι αν θα μείνουμε Ευρώπη, αυτό έχει λήξει, το ζήτημα είναι αν θα γίνουμε Ευρώπη, αν θα γίνουμε δηλαδή μια κανονική, ευρωπαϊκή χώρα.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Ωστόσο, θέλω να μείνω στο θέμα των επενδύσεων. Είτε για να σας προβοκάρουν είτε γιατί κάποιοι πραγματικά το πιστεύουν, η κριτική της Νέας Δημοκρατίας, η κριτική πολλών, ακόμα και από τον επενδυτικό χώρο, από τον χώρο της οικονομίας, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μια αντιεπενδυτική λογική και σας κατηγορούσαν σχεδόν για ιδεοληψία, για αλλεργία σε ό,τι αφορά στις επενδύσεις. Και νομίζω το έχετε ακούσει κι εσείς. Τι απαντάτε σ’ αυτό;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Απαντάνε τα έργα μας, δεν απαντάμε εμείς. Το 2018 πετύχαμε ρεκόρ άμεσων ξένων επενδύσεων δεκαετίας. Δηλαδή, ακόμα κι από το 2008, πριν τα μνημόνια. Και βεβαίως αυτή η θετική πορεία ευτυχώς συνεχίστηκε και το ’19, είχε μια κάμψη το 2020, συνεχίστηκε και τώρα. Επαναλαμβάνω όμως, με μια ποιοτική διαφορά: Ότι αυτές οι επενδύσεις προσδιορίζονται σε μη παραγωγικούς τομείς της οικονομίας, real estate και λειτουργούσες επιχειρήσεις.

Πρέπει να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας. Οι επενδύσεις είναι αναγκαίες για την ελληνική οικονομία, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ως προς αυτό. Το ζήτημα είναι ότι πρέπει να είμαστε σε θέση να προσελκύσουμε στρατηγικούς επενδυτές, επενδυτές οι οποίοι θα έρθουν να επενδύσουν όχι για να βγάλουν τα χρήματά τους και ναι φύγουν σε τρία χρόνια, αλλά για να μείνουν.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Πώς θα το κάνουμε αυτό;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Χρειάζονται μεγάλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις γι` αυτό, δεν είναι απλό. Πρώτα απ’ όλα, ένας επενδυτής γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένα σύστημα Δικαιοσύνης, όπου αν για κάποιο λόγο θέλει να βρει το δίκιο του, θα πρέπει να περιμένει 10-15 χρόνια. Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους στρατηγικούς επενδυτές και όχι το κόστος εργασίας, που παραμένει φθηνό στην Ελλάδα.

Στην Ελλάδα επίσης ξέρει ο επενδυτής, δυστυχώς, ότι βασιλεύει η διαφθορά και η μαύρη οικονομία. Αν δεν καταπολεμήσουμε τη διαφθορά, δεν θα μπορέσουμε να πετύχουμε αυτόν τον στόχο. Η Ελλάδα, δυστυχώς, απομακρύνθηκε από την ευρωπαϊκή κανονικότητα αυτά τα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη και γι` αυτό τον λόγο. Όταν έχουμε 10 δισεκατομμύρια ευρώ σε απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς σε «ημέτερους», όταν σ’ αυτή τη χώρα ο μέσος επιχειρηματίας ξέρει ότι για να μπορέσει να πάρει ένα έργο πρέπει να περάσει από το ιδιαίτερο γραφείο μέσα στο Μαξίμου. Αυτή είναι η πραγματικότητα και ας με διαψεύσει όποιος θέλει. Όποιος μπορεί. Πολλοί θα θέλουν, λίγοι θα μπορούν.

Η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά είχε μιλήσει για “Μαξίμου Α.Ε.”. Θυμάστε; Δεν το είχα πει εγώ. Αυτή είναι δυστυχώς η εικόνα της χώρας σήμερα. Μια εικόνα που χειροτέρευσε ακόμα περισσότερο απ’ αυτό το απίθανο, το απίστευτο σκάνδαλο των παράνομων παρακολουθήσεων. Να παρακολουθεί ο πρωθυπουργός της χώρας το μισό πολιτικό σύστημα, το μισό επιχειρηματικό σύστημα και τον επιχειρηματικό κόσμο και να μην έχει δώσει μια εξήγηση, να μην έχει επιληφθεί η Δικαιοσύνη και να ζητά να ξαναγίνει πρωθυπουργός για να συνεχίσει να μας παρακολουθεί όλους.

Αυτά είναι τα μεγάλα ζητήματα. Πιστεύετε εσείς, κυρία Νικόλτσιου, ότι θα μπορούσε να υπάρξει σταθερότητα, και οικονομική σταθερότητα, χωρίς σεβασμό στους κανόνες του κράτους δικαίου; Πιστεύετε ότι μπορούμε να γίνουμε μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα, όταν λειτουργούμε σαν απολυταρχικό καθεστώς εδώ, σαν μια χώρα που μοιάζει ολοένα και πιο πολύ με τα απολυταρχικά καθεστώτα των πρώην ανατολικών χωρών και όχι με μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα; Εγώ δεν το πιστεύω. Άρα, εγώ θεωρώ ότι προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη είναι ο σεβασμός στο κράτος δικαίου, στη δημοκρατία. Είναι επίσης ο σεβασμός, αν θέλετε, στους κανόνες της χρηστής διοίκησης και η πάταξη της διαφθοράς.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Κάνατε λόγο για “Μαξίμου Α.Ε.” και καλέσατε όποιον μπορεί να σας διαψεύσει. Μπορείτε να γίνετε λίγο πιο συγκεκριμένος σε αυτό;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Βεβαίως, πολύ συγκεκριμένος μπορώ να γίνω. Όταν εδώ έχουμε μια πραγματικότητα η οποία μας ξεπερνά, 10 δισεκατομμύρια σε κλειστούς διαγωνισμούς; Ποιανού στέλεχος ήταν η κ. Νικολάου που τα έφτιαχνε όλα αυτά; Ο κ. Χειμάρρας; Ο κ. Πάτσης, ο οποίος ήταν κατά το κοινώς λεγόμενο, «κοράκι», έτσι λέγεται στην καθομιλουμένη, δηλαδή ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος είχε αγοράσει κόκκινα δάνεια φθηνά και πήγαινε να πάρει με πλειστηριασμούς και εκβίαζε τους πολίτες για 5.000 και 6.000 και 10.000, για να τους πάρει την περιουσία.

Αυτή είναι η εικόνα σήμερα. Είναι μια εικόνα σκανδάλων, διαφθοράς, αδικίας, την οποία αισθάνεται ο μέσος πολίτης όταν βλέπει για παράδειγμα ότι για 5.000 ευρώ μπορεί να του πάρουν το σπίτι αλλά ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης για ένα δάνειο εκατομμυρίων, με 50.000 το ξεχρεώνει. Όταν βλέπει ο μέσος πολίτης -της μεσαίας τάξης, όχι αδύναμος- ότι κινδυνεύει το σπίτι του για ένα δάνειο 100.000, την ίδια στιγμή που το κυβερνών κόμμα χρωστάει 400 εκατομμύρια στις τράπεζες και κανείς δεν λέει τίποτα. Αυτή είναι η εικόνα σήμερα. Γι` αυτό λέω ότι δεν μπορεί κανείς να με διαψεύσει.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Σαφής. Θέλω να πάμε και πάλι λίγο στα θέματα του χρέους, στα θέματα της οικονομίας. Και ήθελα να σας ρωτήσω, αν ανησυχείτε και πώς σκέφτεστε να το χειριστείτε, γιατί φαντάζομαι δεν είναι μόνο το ότι θέλετε να βγείτε τώρα κυβέρνηση, έχετε μια συνολική στρατηγική. Είμαστε σε μια χώρα που έχει έναν πληθυσμό που δυστυχώς γερνάει. Εσείς κι εγώ έχουμε από δυο παιδιά, δυστυχώς δεν κάνουν πολλά παιδιά.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κι εμείς γερνάμε λίγο, τι να κάνουμε;

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Έχουμε αν όχι το μεγαλύτερο, το μεγαλύτερο ίσως κατά κεφαλήν ποσοστό ΑΕΠ προς χρέος. Πώς βλέπετε το μέλλον; Δηλαδή όλο και λιγότεροι θα μπορούν να πληρώνουν το χρέος, και λίγο και λιγότεροι θα μπορούν να στηρίζουν το συνταξιοδοτικό. Ποια θα είναι η μεγάλη εικόνα στο μέλλον;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θέτετε ένα πολύ καίριο ζήτημα. Νομίζω το δημογραφικό είναι ίσως το θέμα που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα τις επόμενες δεκαετίες. Και δυστυχώς, πολύ λίγο συζητάμε γι` αυτό. Έχουμε διασφαλίσει τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος με τη μεταρρύθμιση που κάναμε το 2016, για τις ερχόμενες δεκαετίες, όμως είναι βέβαιο ότι αν έχουμε ένα δημογραφικό που διαρκώς θα επιδεινώνεται, θα ξανάρθει αυτό το ζήτημα μπροστά μας. Και θα ξανάρθει για τη χώρα.

Άρα, νομίζω ότι θα πρέπει να προσανατολιστούμε σε μια δέσμη παρεμβάσεων που πρέπει να γίνουν άμεσα. Το πρώτο που πρέπει να δούμε, είναι αυτό που μίλησα πιο πριν, για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου. Να επενδύσουμε στο ανθρώπινο κεφάλαιο που αποτελεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της χώρας, να πάμε σ’ ένα παραγωγικό μοντέλο έντασης της γνώσης και ισχυρής προστιθέμενης αξίας.

Το δεύτερο κρίσιμο ζήτημα είναι να στηρίξουμε τα νέα ζευγάρια, τη νεότητα γενικά, γιατί η ενότητα είναι υπό διωγμόν στη χώρα νομίζω. Ίσως είμαι λίγο υπερβολικός, αλλά νομίζω ότι υπάρχει μια πολιτική η οποία δεν είναι καθόλου φιλική στους νέους ανθρώπους. Να στηρίξουμε λοιπόν τα νέα ζευγάρια, να στηρίξουμε τις νέες μητέρες. Έχουμε καταθέσει μια δέσμη προτάσεων σε αυτή την κατεύθυνση και σε ό,τι αφορά τη στεγαστική πολιτική -τεράστιο το πρόβλημα της στέγης για τους νέους ανθρώπους σήμερα που θέλουν να κάνουν οικογένεια- και σε ό,τι αφορά τη στήριξη της μητρότητας. Μα, τούτη την ώρα, οι γυναίκες οι οποίες είναι στον ιδιωτικό τομέα και αυτοαπασχολούμενες, δουλεύουν με μπλοκάκι, δεν έχουν τη δυνατότητα καν επιδόματος και άδειας μητρότητας.

Να στηρίξουμε επίσης τη δυνατότητα να μπορούν να αισθάνονται ασφάλεια αν κάνουν ένα παιδιά, ότι θα μπορούν να το πάνε σ’ έναν Παιδικό Σταθμό, μέτρα τα οποία κατά την άποψή μου είναι κρίσιμης σημασίας.

Και ο τρίτος άξονας, είναι ότι πρέπει επιτέλους σ’ αυτή τη συμφωνήσουμε ότι θα πρέπει να φύγουμε από μια δογματική προσήλωσε σε μια μεταναστευτική πολιτική που είναι αδιέξοδο. Αυτό το ταμπού, τα στερεότυπα, ότι για όλα φταίνε οι ξένοι, κάποια στιγμή πρέπει να το ξεπεράσουμε. Το ξέρω ότι η Νέα Δημοκρατία δε μπορεί να το ξεπεράσει διότι έχει στις τάξεις της ανθρώπους που προέρχονται από την Άκρα Δεξιά και έχει υιοθετήσει αυτή την ακροδεξιά ρητορική, αλλά πλέον είναι και ζήτημα που αφορά την οικονομία μας, δεν είναι μόνο ζήτημα ταυτοτικό.

Βλέπετε, πηγαίνετε σε οποιαδήποτε περιοχή της χώρας, θα δείτε ότι υπάρχει τεράστια έλλειψη εργατικών χεριών. Είτε στην αγροτική οικονομία, είτε στην οικοδομή, είτε στον τουρισμό, υπάρχουν δουλειές που δυστυχώς ή ευτυχώς, Έλληνες πολίτες που έχουν την ελληνική ιθαγένεια, θεωρούν υποτιμητικές δουλειές. Υπάρχει όμως εργατικό δυναμικό που μπορεί να έρθει εδώ να στηρίξει την ελληνική οικονομία, όπως έγινε και τη δεκαετία του ’90 με τους ανθρώπους που και τότε τους βλέπαμε ως ξένους, ως εγκληματίες κτλ., αλλά είδαμε ότι έμειναν εδώ, ρίζωσαν εδώ, έφτιαξαν οικογένειες και είναι οι πιο φιλήσυχοι άνθρωποι απ’ όλους. Μιλώ για τους ανθρώπους που ήρθαν από την Αλβανία και είναι τώρα άνθρωποι εδώ που μένουν 30 χρόνια και δεν έχουν ελληνική υπηκοότητα. Άρα λοιπόν, πρέπει να έχουμε κι ένα άλλο σχέδιο ένταξης, ένα σχέδιο μεταναστευτικής πολιτικής που θα στοχεύει στην ένταξη και στην ενσωμάτωση μεταναστών που θα μπορούν να έχουν τη δυνατότητα να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία.

Αυτά τα τρία κατά τη γνώμη μου, αυτοί οι τρεις άξονες, μπορεί ν’ αποτελέσουν μια βάση ουσιαστικής συζήτησης, γόνιμης συζήτησης των πολιτικών δυνάμεων για ν` αντιμετωπίσουμε το μεγάλο πρόβλημα του μέλλοντος για τη χώρα, που είναι το γεγονός ότι η χώρα γερνάει.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Ο κ. Μητσοτάκης χτες, αναφερόμενος στο debate, επιμένει ότι πρέπει να είναι όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί. Τι θα γίνει;


Δεν είπε κανείς να μην είναι όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί. Αυτό το οποίο είπαμε από την πρώτη στιγμή, και γελάω διότι έχει καταντήσει ανέκδοτο, είναι ότι πέραν της συζήτησης που πρέπει, προφανώς, να γίνει με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς -αλίμονο, καλό θα ήταν για την ελληνική κοινωνία, για την κοινή γνώμη, για το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αν θέλετε-, να βρεθούμε κι οι δυο μας να συζητήσουμε βρε αδερφέ, όχι να σκοτωθούμε. Να συζητήσουμε ήρεμα και απλά, να ανταλλάξουμε τις σκέψεις μας, να μάθει ο ελληνικός λαός ποιο είναι το πρόγραμμά μας.

Ο κ. Μητσοτάκης δεν το θέλει αυτό. Γιατί δεν το θέλει αυτό; Γιατί θέλει να πάμε στις εκλογές με ανύπαρκτα θέματα, όχι αυτά που αφορούν την ελληνική κοινωνία. Να συζητάμε για το τι κάνει ο Βελόπουλος, τι κάνει ο Βαρουφάκης, τι θα κάνει ο Κασιδιάρης. Θα συζητήσουμε όμως τι θα γίνει με τα μεγάλα θέματα, την ακρίβεια, την εκπαίδευση, την υγεία, ποιες είναι οι θέσεις μας, ποιες είναι οι προτάσεις μας;

Δεν το θέλει, γιατί θέλει να κρύψει τις ευθύνες του, θέλει να ξεφύγει μέσα από ένα άχαρο debate, γιατί συνήθως αυτά που έχουν και πάρα πολύ αυστηρούς χρόνους, με 6 υποψηφίους, η κοινή γνώμη τα χαρακτηρίζει «σούπα». Θέλει λοιπόν να ξεφύγει με μια συζήτηση τέτοια που δεν θ’ αφήσει τίποτα.

Σε όλο τον κόσμο, στην Ευρώπη, τι έγινε; Έγιναν εκλογές στη Γαλλία. Δεν υπήρξε debate μεταξύ των δύο; Υπήρξε και με όλους, υπήρξε και μεταξύ των δύο. Έγιναν εκλογές στη Μεγάλη Βρετανία στη Μεγάλη Βρετανία, παντού. Όταν εγώ το 2015 ήμουν πρωθυπουργός, έγιναν οι δεύτερες εκλογές, μου ζήτησε ο κ. Μεϊμαράκης να πάμε σε debate των δύο, πήγαμε και σε debate των έξι και σε debate των δύο. Άρα, τι φοβάται ο κ. Μητσοτάκης και δεν θέλει; Κατά την άποψή μου, νομίζω ότι όλος ο κόσμος, ακόμα και οι πιο φανατικοί υποστηρικτές του, έχουν καταλάβει τι ακριβώς φοβάται. Φοβάται τη σύγκριση.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Είστε απέναντι. Τελικά το δεχόταν αυτό το debate. Και πρέπει να του θέσετε μία ερώτηση στις νόρμες του πιεστικού χρόνου. Ποια θα ήταν η βασική ερώτηση;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πολλές ερωτήσεις θα μπορούσα να θέσω...

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Η πιο καίρια, λίγο πριν τις εκλογές. Και οι δύο θέλετε να γίνετε ο επόμενος πρωθυπουργός. Ποιο θα ήταν το βασικότερο θέμα;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι ένα από τα θέματα για τα οποία και ο ίδιος φοβάται αυτή την αντιπαράθεση, είναι ότι φοβάται μην ερωτηθεί, και πρέπει να απαντήσει στον ελληνικό λαό, είναι γιατί ακριβώς παρακολουθούσε όλους αυτούς που παρακολουθούσε όλο αυτό το διάστημα. Γιατί εδώ μιλάμε για μια βάναυση κακοποίηση της δημοκρατικής λειτουργίας.

Κατά την άποψή μου είναι κάτι που δεν είναι συγχωρήσιμο. Και αν κάποιος πάρει συγχωροχάρτι για μια τέτοια συμπεριφορά μέσα από την επανεκλογή του, φοβάμαι τι μπορεί να κάνει περισσότερο την επόμενη φορά. Άρα λοιπόν είναι ένα βέβαιο ότι ένα από τα καίρια ερωτήματα που θα του έθετα θα ήταν αυτό. Αλλά προφανώς και δεν θα περιστρεφόταν όλη η συζήτηση γύρω από αυτό το ζήτημα. Νομίζω ότι αυτά που περισσότερο θέλει να μάθει ο κόσμος είναι οι θέσεις και οι προτάσεις για τα ζητήματα της οικονομίας, οι θέσεις και οι προτάσεις μας για τα κόκκινα δάνεια, για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, για την ακρίβεια, για το εισόδημα, για τους μισθούς, για την κοινωνική συνοχή, για το ΕΣΥ.

Χειροκροτούσαμε τους γιατρούς, τώρα δεν θέλουμε να τους δούμε. Πανηγυρίζαμε για τις πρώτες επιδόσεις στην αρχή της πανδημίας, δυστυχώς η χώρα μας έχει πάνω από 36.000 νεκρούς. Σε αναλογία με τον πληθυσμό μας, είμαστε χειρότεροι ακόμα και από τη Βραζιλία του Μπολσονάρο. Και αν πάτε σήμερα σ’ ένα δημόσιο νοσοκομείο, η κατάσταση που θα αντικρίσετε είναι μια κατάστασή απελπιστική.

Αυτά είναι τα μεγάλα θέματα τα οποία περιμένει πιστεύω, ο ελληνικός λαός, να δει τις θέσεις μας, τις προτάσεις μας, τις απόψεις μας. Αυτά περιμένει να συζητήσουμε.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Ένα άλλο τεράστιο θέμα, όχι μόνο για τη χώρα μας, και παγκοσμίως, είναι η τιμή της ενέργειας. Και ρωτούν: Πώς θα πληρώνουμε φθηνότερο ρεύμα; Επειδή έχουμε λίγο χρόνο, να βάζω όλες τις ερωτήσεις γύρω από την ενέργεια μαζί. Μιλάτε για κρατικοποίηση της ΔΕΗ. Με ποια διαδικασία και πού θα βρείτε τα χρήματα; Δύο ερωτήσεις σε μια σε ό,τι αφορά την ενέργεια.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Νικόλτσιου, ξέρετε πόσα χρήματα από το δημόσιο ταμείο έχουν δοθεί για επιδοτήσεις, προκειμένου να διατηρούνται υψηλές οι τιμές, εννοώ τα έσοδα των εταιρειών ενέργειας; Τα χρήματα που έχουν δοθεί ήδη για επιδοτήσεις ένα πάρα πολύ μικρό ποσοστό εξ αυτών θα μπορούσε να ανακτήσει το ελληνικό δημόσιο το 51% στη μετοχική σύνθεση της δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρισμού. Εγώ δεν είδα καμία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ενόψει αυτής της κρίσης της ενεργειακής να αποφασίζει να ιδιωτικοποίηση τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. Μόνο εδώ το έκανε ο Μητσοτάκης. Πουθενά αλλού.

Μάλιστα, στη Γαλλία έγινε το αντίθετο. Και στη Γερμανία ήταν το αντίθετο. Είδα επανακρατικοποιήσεις, όχι ιδιωτικοποιήσεις. Εδώ λοιπόν αυτή είναι μία από τις αιτίες που έχουμε σταθερά από το υψηλότερο ρεύμα στην αγορά σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση σε σχέση και κυρίως αναφέρομαι στην αγορά του ηλεκτρικού ρεύματος.

Άρα λοιπόν εδώ υπάρχουν αιτίες γι’ αυτά τα αποτελέσματα. Και οι αιτίες είναι οι πολιτικές τους. Οι πολιτικές επιλογές. Η επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ θα λειτουργήσει, αν θέλετε, κυρίως προστατευτικά, όχι μόνο γιατί η ίδια η ΔΕΗ θα σταματήσει να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και θα λειτουργεί με ορίζοντα την κοινωνική προστασία, αλλά θα πάψει η ΔΕΗ να γίνεται ο λαγός σε αυτή την κούρσα της κερδοσκοπίας με τις άλλες ιδιωτικές εταιρείες. Διότι η ΔΕΗ σήμερα παίζει πρωταρχικό, πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την κούρσα της αισχροκέρδειας και της κερδοσκοπίας με τις άλλες ιδιωτικές εταιρείες.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Έχουμε 2,5 λεπτά ακόμα και θέλω να κάνω μια βιωματική ερώτηση στον Πρόεδρο. Πρόεδρε η πρώτη συνέντευξη που κάναμε μαζί, εάν δεν κάνω λάθος ήταν το 1996. Τότε πιστεύαμε, πιστεύατε, πιστεύαμε όλοι ότι μπορούμε να αλλάξουμε αυτό τον κόσμο με την ορμή της νιότης βεβαίως, φοιτητές τότε. Σχεδόν 30 χρόνια μετά, έχοντας αλλάξει και εσείς, έχοντας υπάρξει πρωθυπουργός, μιλώντας και στη νέα γενιά, στα παιδιά μας, πιστεύετε ότι πραγματικά μπορεί να αλλάξει αυτό τον κόσμο ο ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής εσάς, πρωθυπουργό εσάς; Μπορεί να αλλάξει αυτό τον κόσμο;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πιστεύω ότι όταν πάψουμε να πιστεύουμε ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, ο κόσμος μας θα γίνει πάρα πολύ χειρότερος. Απευθυνόμενος ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους έχω μια συμβουλή, να μην το πιστέψουν ποτέ αυτό που λέει το τραγούδι του Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει ποτέ. Μπορούμε να τον αλλάξουμε αυτό τον κόσμο. Μπορούμε να τον κάνουμε σίγουρα πολύ καλύτερο από ότι είναι σήμερα.

Και νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας. Κάθε τέσσερα χρόνια, μας δίνεται αυτή η επιλογή να ψηφίζουμε. Μην την πετάξουμε αυτή τη δύναμη. Μην πετάξουμε αυτό το όπλο. Και καλώ τους νέους ανθρώπους να προσέλθουν στις κάλπες ό,τι και να θέλουν να ψηφίσουν. Να προσέλθουν στις κάλπες.

Από ‘κεί και πέρα, ξέρετε ότι εγώ ανήκω σε μια σχολή σκέψης και νομίζω ότι το κόμμα μου αυτό ακριβώς είναι, είναι η Αριστερά που θέλει να αναλαμβάνει ευθύνη. Όχι να κάθεται στη γωνία και να χαίρεται κουνώντας τα λάβαρά της. Θέλουμε να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για να κάνουμε όσο μπορούμε καλύτερο τον κόσμο. Και μιας και το είπαμε αυτό, να κλείσω με μια φράση ενός φίλου, μεγάλου ηγέτη που συνάντησα την Πρωτοχρονιά στην τελετή ορκωμοσίας του, του Λουίς Ιγνάσιο Λούλα ντα Σίλβα, του ηγέτη της Λατινικής Αμερικής και Προέδρου της Βραζιλίας, ο οποίος έλεγε τι; Είναι προτιμότερο να σε κυβερνά μια Αριστερά που κάνει ό,τι μπορεί, παρά μια Δεξιά που κάνει ό,τι θέλει.

Νομίζω ότι αυτό ζούμε όλα αυτά τα χρόνια. Είχαμε μια Αριστερά που έκανε ό,τι μπορεί για να αλλάξει προς το καλύτερο την οικονομία, την κοινωνία. Και μια Δεξιά που τα βρήκε όλα έτοιμα και κάνει ό,τι θέλει. Ή πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.

Μ. ΝΙΚΟΛΤΣΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Να σας ευχαριστήσω και εγώ πάρα πολύ.