Κύριε Πρωθυπουργέ: Θέλει αρετήν και τόλμην η πολεμική οικονομία - Οι υποσχέσεις, τα πεπραγμένα σας και οι πομφόλυγες που εξαπολύεται, θα τις βρείτε μπροστά σας, στο κοντινό μέλλον

 
Οι ανατροπές που έχει επιφέρει ο πόλεμος αλλάζουν όλα τα πολιτικά σενάρια. Μπορεί το ηγετικό προφίλ του Μητσοτάκη να ενισχύεται, αλλά όσο ο λογαριασμός του ρεύματος θα εξανεμίζει τα εισοδήματα, η κυβέρνηση θα πρέπει να επινοήσει κάτι πολύ διαφορετικό και ως προς το τι λέει και ως προς το τι κάνει

Αγγελος Κωβαίος

Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, η ακρίβεια εκμηδενίζει εισοδήματα και ακυρώνει προσδοκίες για «καλύτερες ημέρες», στην κυβέρνηση και στην Ευρώπη αρχίζουν και ανησυχούν μήπως προκύψει και πρόβλημα επισιτιστικής κρίσης, ενώ την ίδια στιγμή η Ένωση θυμίζει ότι τα προβλήματά της, ακόμη και σε κρίσιμες περιστάσεις, δεν ξεπερνιούνται τόσο εύκολα. Αυτό το τελευταίο φάνηκε καθαρά στη Σύνοδο Κορυφής της Παρασκευής, όπου αποδείχθηκε πολύ δύσκολο είναι το εγχείρημα μίας κοινής στάσης για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης. 

Υπό αυτές τις συνθήκες της βίαιης ανατροπής όλων των δεδομένων, η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται στην τελική ευθεία προς τις εκλογές – λίγο απασχολεί πλέον αν αυτές θα είναι λιγότερο ή περισσότερο πρόωρες. 

Όπως έχουν έρθει τα πράγματα, η εκλογική αναμέτρηση θα είναι όμως λίγο πιο σύνθετη από όσο την φαντάζονταν στο Μέγαρο Μαξίμου έως και πριν από μερικές εβδομάδες. 

Μετά το εικαζόμενο τέλος της πανδημίας (που δεν έχει έλθει), οι περισσότεροι περίμεναν ότι θα ξεκινούσε μία περίοδος αλματώδους ανάπτυξης, χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης θα άρχιζαν να ρέουν ορμητικά, τουρίστες θα κατέκλυζαν τη χώρα και θα άφηναν τα δεκάδες δισεκατομμύρια τους, ο Μητσοτάκης θα εδραίωνε το ηγετικό προφίλ του και κάπως έτσι, έπειτα από μία μικρή αναστάτωση λόγω της απλής αναλογικής, θα κερδίζονταν οι εκλογές, με αυτοδυναμία της ΝΔ και με το ΣΥΡΙΖΑ σε μία καθοδική περιδίνηση. 

Ο πόλεμος έχει όμως ψιλοστραβώσει αυτό το σενάριο. Κυρίως ως προς μία κρίσιμη παράμετρο: την παγίωση της αβεβαιότητας. Τίποτε πλέον δεν μπορεί να προβλεφθεί, να προεξοφληθεί και να σχεδιαστεί. Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ποια συνθήκη θα επικρατεί σε ένα μήνα, πόσο μάλλον σε έξι ή σε ένα χρόνο. 

Το στοιχείο αυτό, σε συνδυασμό με το σκανδαλώδες του κόστους της ενέργειας – ιδίως της ηλεκτρικής – της ακρίβειας γενικότερα και της ασυδοσίας σε πολλά πεδία (βλ. εξωφρενικές αυξήσεις ενοικίων, ενώ μειώνεται ο ΕΝΦΙΑ), συνθέτουν ένα εκρηκτικό πολιτικοκοινωνικό μείγμα. 

Και αυτό απαιτεί μία ριζική αλλαγή πολιτικού προσανατολισμού. Όταν στο Μαξίμου μιλούν για «πολεμική οικονομία», θα πρέπει να προσαρμοστούν σε αυτό ποικιλοτρόπως: από το επίπεδο των αποφάσεων και των ενεργειών, έως τον τρόπο με τον οποίο θα εμφανίζονται δημοσίως τα κυβερνητικά στελέχη και τι θα λένε. «Θέλει αρετήν και τόλμην», που έλεγε και ο Κάλβος.

 Ήδη πλησιάζει ο καιρός που σε κανέναν δεν θα λέει τίποτα η μονότονη αναφορά της κυβέρνησης για το πόσα χρήματα έχει δαπανήσει για την αντιμετώπιση της ακρίβειας – όσα και να είναι, μέχρι στιγμής δεν έχουν σχεδόν κανένα αποτέλεσμα και στην ουσία πετιούνται σε ένα βαρέλι δίχως πάτο. Και επιπλέον, κανείς δεν θα ενδιαφέρεται σε λίγο, αν για τις ανατιμήσεις φταίει ο πόλεμος ή η κακή μας η τύχη. Αυτό που βλέπουν όλοι σήμερα, είναι ότι έπειτα από τις επιστρεπτέες… μη επιστρεπτέες προκαταβολές της πανδημίας, οι πόροι εξαντλούνται και δαπανώνται ψίχουλα για την στήριξη των νοικοκυριών. 

Όσο περνάει ο καιρός, ολοένα και περισσότεροι θα διαπιστώνουν ότι τα χρήματα τελειώνουν, ότι οι κραυγές των υπουργών στις τηλεοράσεις καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα και ότι η προσδοκία για κάτι καλύτερο μετατρέπεται σε απογοήτευση και ματαιότητα. 

Το πολιτικά κρίσιμο ως προς αυτά, είναι ότι όποιος έχει την ευθύνη της διαχείρισης, δηλαδή η κυβέρνηση, κρίνεται στις εκλογές σε δύο πεδία: τα πεπραγμένα της, αλλά κυρίως, τις προσδοκίες που καλλιεργεί για το μέλλον. 

Και οι δύο παράμετροι είναι αυτή τη στιγμή εξαιρετικά περίπλοκες. 

Μπορεί ο Μητσοτάκης να πείθει για τις ηγετικές του ικανότητες και να έχει συντριπτικό προβάδισμα έναντι του Τσίπρα, όμως όταν έλθει η ώρα της κάλπης, θα πρέπει να έχει να αναδείξει κάτι περισσότερο από την ανικανότητα και την ανεπάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ.

 Πηγή: Protagon.gr

Ελλάδα: Παραγωγή φυσικού αερίου ως το 2029 στις θαλάσσιες περιοχές του Ιονίου και της Κρήτης. - Ο κύκλος εργασιών που υπερβαίνει τα 250 δις. ευρώ -

 

Το 2028 με 2029 εκτιμούν ειδικοί ότι η Ελλάδα θα ξεκινήσει να παράγει φυσικό αέριο, με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση θα υλοποιήσει πρωτοβουλίες για επιτάχυνση των ερευνών στις θαλάσσιες περιοχές του Ιονίου και της Κρήτης.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του ΑΠΕ, προκειμένου να αξιοποιηθεί η ευνοϊκή συγκυρία για την αξιοποίηση των ελληνικών κοιτασμάτων και να ανατραπεί η εικόνα των καθυστερήσεων που είχε δημιουργηθεί τα προηγούμενα χρόνια, στόχος των κυβερνητικών πρωτοβουλιών θα είναι: η ολοκλήρωση:

- Η ολοκλήρωση των σεισμικών ερευνών, που δίνουν τις πρώτες ενδείξεις για πιθανή ύπαρξη κοιτασμάτων, σε 1-2 χρόνια, δηλαδή το 2023-2024.

- Η ολοκλήρωση των ερευνητικών γεωτρήσεων, που επιβεβαιώνουν το μέγεθος και την οικονομικότητα της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων σε 3-4 χρόνια (2025-2026).

- Η έναρξη της παραγωγής φυσικού αερίου σε 6-7 χρόνια (2028-2029).

Αρμόδιοι παράγοντες εκτιμούν ότι αυτοί οι στόχοι είναι ρεαλιστικοί αν αναλογιστεί κανείς τους αντίστοιχους χρόνους που χρειάστηκαν για την έναρξη της εκμετάλλευσης κοιτασμάτων σε άλλες χώρες της περιοχής, όπως η Αίγυπτος και το Ισραήλ. Επικαλούνται επίσης το παράδειγμα των Ελληνικών Πετρελαίων που πραγματοποίησαν το Φεβρουάριο σε διάστημα λίγων εβδομάδων τις σεισμικές έρευνες σε περιοχές του Ιονίου.

Σύμφωνα με την Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ), «η δυνητική αξία των αποθεμάτων φυσικού αερίου της Ελλάδας θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα κύκλο εργασιών που υπερβαίνει τα 250 δις. ευρώ, στηρίζοντας τη διαδικασία αντικατάστασης του άνθρακα από φυσικό αέριο στην ευρύτερη περιοχή και επιταχύνοντας τη μετάβαση σε ένα πιο βιώσιμο ενεργειακό σύστημα χαμηλών ρύπων».

πηγή:https://gr.euronews.com/2022/04/02/ellada-paragwgi-fusikou-aeriou-2029-ektimoun-eidikoi?utm_source=newsletter&utm_medium=gr&utm_content=ellada-paragwgi-fusikou-aeriou-2029-ektimoun-eidikoi&_ope=eyJndWlkIjoiNWUwMTg1YmQwYzgxYzgzMDAwMGI5ODZiM2RhMjI2MmEifQ%3D%3D

Εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία - Οι Ρώσοι αποχωρώντας παγιδεύουν με εκρηκτικά τα πτώματα στους δρόμους

  Περιγράφοντας την κατάσταση στην Μπούτσα, της κωμόπολης που απελευθέρωσαν οι Ουκρανοί, ο δήμαρχός της μίλησε για μαζικούς τάφους 280 ανθρώπων και είπε ότι υπάρχουν και άλλοι άταφοι αλλά περιμένουν τους πυροτεχνουργούς διότι μπορεί οι Ρώσοι να έχουν παγιδεύσει τις σορούς 

Οι Ρώσοι εγκαταλείπουν την περιοχή του Κιέβου, αυτό είναι εμφανές. Το βράδυ του Σαββάτου η Χάνα Μαλιάρ, υφυπουργός Αμυνας της Ουκρανίας, ανακοίνωσε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις ανέκτησαν τον έλεγχο όλης της περιοχής της πρωτεύουσας, μετά την αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από πόλεις-κλειδιά στην περιφέρεια. 

Όμως αυτό που οι Ρώσοι αφήνουν πίσω τους ύστερα από εβδομάδες εχθροπραξιών και κατάληψης είναι εικόνες φρίκης. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των ειδησεογραφικών πρακτορείων βρέθηκε η Μπούτσα, μια κωμόπολη βορειοδυτικά του Κιέβου η οποία υπήρξε θέατρο σφοδρών μαχών. 

Όπως δήλωσε ο δήμαρχος της Μπούτσα, Ανατόλι Φεντόρουκ, οερίπου 300 άνθρωποι χρειάστηκε να ενταφιαστούν σε μαζικούς τάφους. 

«Στην Μπούτσα, έχουμε ήδη θάψει σε μαζικούς τάφους 280 ανθρώπους», επειδή ήταν αδύνατον να ταφούν στα τρία κοιμητήρια που όλα τους βρίσκονταν πολύ κοντά στη γραμμή πυρός των ρωσικών δυνάμεων, εξήγησε ο ίδιος στο Γαλλικό Πρακτορείο. 

«Σε ορισμένους δρόμους, βλέπει κανείς 15-20 πτώματα στο έδαφος» αλλά «δεν μπορώ να σας πω πόσοι είναι ακόμη οι νεκροί στις αυλές, πίσω από τους φράχτες», συνέχισε. 

Και έπειτα προχώρησε σε μια συγκλονιστική αποκάλυψη. Ότι οι Ρώσοι φεύγοντας παγιδεύουν με εκρηκτικά τις σορούς που βρίσκονται στους δρόμους και στα χωράφια, ώστε να προκαλέσουν κι άλλα θύματα! 

«Αν δεν περάσουν πρώτα οι πυροτεχνουργοί για να εξετάσουν τα πτώματα, δεν πρέπει να τα περισυλλέξουμε» επειδή μπορεί να είναι παγιδευμένα με εκρηκτικά, εξήγησε. «Αυτές είναι οι συνέπειες της ρωσικής κατοχής, οι ραδιουργίες του εχθρού» πρόσθεσε ο δήμαρχος 

Πηγή: Protagon.gr

Προσγειώθηκε στην πραγματικότητα ο Πρωθυπουργός: - "Τα εισοδήματα των νοικοκυριών πολιορκούνται από την ακρίβεια." - "Ξέρουμε, επίσης, ότι στη χώρα μας οι μισθοί είναι χαμηλοί

 Καλημέρα σας. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συμμετοχή σας και γι’ αυτή την πολύ θερμή υποδοχή.

Επιτρέψτε μου, όμως, εισαγωγικά να μοιραστώ μαζί σας δυο σκέψεις για τη μεγάλη εικόνα. Για το πού βρισκόμαστε σήμερα, για το πού πηγαίνει η χώρα.  Και γιατί, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, έχουμε χρέος, έχουμε ευθύνη ως παράταξη που ηγείται αυτής της δύσκολης προσπάθειας της χώρας, σε αυτούς τους τρικυμιώδεις καιρούς, έχουμε χρέος, έχουμε ευθύνη να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.

Ο Υπουργός Ανάπτυξης στην ομιλία του είπε κάτι το οποίο το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Πολλοί πολίτες θεωρούν ότι μας έτυχαν μεγάλες δυσκολίες και αυτό είναι αλήθεια. Κληθήκαμε να διαχειριστούμε μια σειρά από πρωτοφανείς κρίσεις ξεκινώντας με τον Έβρο, περνώντας στις μεγάλες αναταραχές με τη γείτονα χώρα το καλοκαίρι του 2020. Στη συνέχεια, μία πρωτοφανή υγειονομική κρίση με οικονομικές συνέπειες δραματικές. Και πάνω που βγαίνουμε από την πανδημία, ένας πόλεμος, μία εισβολή στην Ουκρανία που προκαλεί όχι μόνο γεωπολιτικές, ενεργειακές, οικονομικές αναταράξεις με επιπτώσεις για όλες τις οικονομίες σε όλο τον κόσμο, στην Ευρώπη, με εισαγόμενο πληθωρισμό και με ένα καινούργιο κύμα ακρίβειας το οποίο πολιορκεί νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Όλες αυτές οι κρίσεις όμως, φίλες και φίλοι, ήταν εξωγενείς κρίσεις. Δεν τις προκαλέσαμε εμείς, όπως την κρίση του 2015 η οποία προκλήθηκε με υπαιτιότητα της προηγούμενης κυβέρνησης. Κληθήκαμε να τις διαχειριστούμε. Τις διαχειριστήκαμε με υπευθυνότητα, με σοβαρότητα, με ειλικρίνεια. Και μετατρέψαμε αυτές τις κρίσεις, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, σε ευκαιρίες.

Όταν αντισταθήκαμε στην προσπάθεια οργανωμένης εισβολής ουσιαστικά στον Έβρο, στείλαμε ένα μήνυμα ότι η χώρα μας υιοθετεί μία διαφορετική μεταναστατευτική πολιτική, ότι η χώρα μας έχει σύνορα και τα σύνορα αυτά πρέπει να φυλάσσονται. Και τα σύνορα της Ελλάδος είναι σύνορα της Ευρώπης.

Και συμπαρασύραμε ουσιαστικά όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση σε μία διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα της μετανάστευσης. Όταν αντιμετωπίσαμε τις μεγάλες προκλήσεις στο Αιγαίο κατέστη ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη, την οποία είχαμε ήδη επισημάνει, για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεών μας και της αποτρεπτικής δυνατότητας της χώρας. Και, σήμερα, η χώρα είναι πολύ πιο ισχυρή αποτρεπτικά από ότι ήταν πριν από 30 μήνες.

Όταν κληθήκαμε να διαχειριστούμε τις πρωτοφανείς συνέπειες της πανδημίας δεν διστάσαμε μαζί με το Οικονομικό Επιτελείο, τον Χρήστο Σταϊκούρα, τον Άδωνι, όλα τα στελέχη του Οικονομικού Επιτελείου, να κάνουμε κάτι το οποίο ενδεχομένως σε κάποιους να φάνταζε ξένο ως προς την ιστορία της παράταξης. Όμως ήμασταν απολύτως συνεπείς στις ιδεολογικές μας αναφορές.
Στηρίξαμε την κοινωνία και τους πιο ευάλωτους με ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα δημοσιονομικής επέκτασης που δρομολογήθηκαν συνολικά στην Ευρώπη και κρατήσαμε όρθια την ελληνική κοινωνία, κρατήσαμε όρθιο τον παραγωγικό ιστό της χώρας, στηρίξαμε τα νοικοκυριά και καταφέραμε και επαναφέραμε την οικονομία σε μία δυναμική τροχιά ανάκαμψης το 2021.

Και σήμερα, σήμερα που μιλάμε, η ανεργία έπεσε στο 11,9%. Πάνω από 4 μονάδες χαμηλότερα από ό,τι ήταν όταν ήρθαμε στα πράγματα, παρά τις μεγάλες κρίσεις τις οποίες περάσαμε.

Ταυτόχρονα, ψηφιοποιήσαμε το κράτος. Ενισχύσαμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Προσλάβαμε πάνω από 10.000 γιατρούς και νοσηλευτές. Και δείξαμε ότι αυτή η παράταξη, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, έχει λαϊκό και κοινωνικό πρόσημο. Διότι αυτή, σήμερα, είναι η πραγματικά προοδευτική πολιτική.

Και, σήμερα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα εξωγενές κύμα ακρίβειας. Αποτέλεσμα της μεγάλης ανόδου στις τιμές του φυσικού αερίου, ως αποτέλεσμα μιας γεωπολιτικής σύρραξης την οποία, ειλικρινά, κανείς μας δεν φανταζόταν ότι θα ξαναζούσαμε στην ήπειρό μας. Ποιος θα περίμενε ότι ανάμεσα στα πολλά τα οποία μας έτυχαν, θα έπρεπε να διαχειριστούμε και έναν πόλεμο στην Ευρώπη. Και γνωρίζουμε καλά σήμερα -και το αναγνωρίζουμε πρώτοι εμείς- ότι τα εισοδήματα των νοικοκυριών πολιορκούνται από την ακρίβεια.

Γνωρίζουμε, επίσης, ότι θα εξαντλήσουμε τις δυνατότητές μας να στηρίξουμε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, στρέφοντας πάντα το βλέμμα μας στους πιο αδύναμους. Ξέρουμε, επίσης, ότι και σήμερα ακόμα στη χώρα μας οι μισθοί είναι χαμηλοί. Δεν είναι στο επίπεδο που θέλουμε να τους φτάσουμε.

Όλα αυτά είναι μια πραγματικότητα την οποία πρέπει να διαχειριστούμε. Όμως, επειδή έχουμε τη δυνατότητα με τη συνετή δημοσιονομική διαχείριση την οποία έχουμε κάνει, σπεύσαμε και εξαγγείλαμε για τον μήνα Απρίλιο ένα σημαντικό πρόσθετο πακέτο στήριξης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, το οποίο ακόμα οι πολίτες δεν το έχουν δει.

Και γι’ αυτό και θέλω να είμαστε προσεκτικοί όταν μιλάμε για ενδεχόμενα νέα μέτρα τα οποία μπορεί να έρθουν, ας δρομολογήσουμε πρώτα τα μέτρα τα οποία έχουμε ψηφίσει. Σας διαβεβαιώνω ότι με το Οικονομικό Επιτελείο φροντίζουμε πάντα ώστε να υπάρχουν εφεδρείες σε περίπτωση που η κρίση αυτή κρατήσει περισσότερο από αυτό το οποίο περιμένουμε.
Έχουμε, όμως, να δρομολογήσουμε μέσα στον Απρίλιο την επιπρόσθετη στήριξη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων στους λογαριασμούς της ηλεκτρικής ενέργειας. Τα 200 ευρώ τα οποία θα πάρουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι δικαιούχοι του επιδόματος του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, την πλατφόρμα για την στήριξη στα καύσιμα και την πολύ σημαντική -βλέπω στο ακροατήριο και τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης- την πολύ σημαντική στήριξη την οποία δίνουμε στον πρωτογενή τομέα.

Μας απασχολεί πάρα πολύ τι γίνεται σήμερα στον πρωτογενή τομέα. Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι είναι αντιμέτωποι με αυξημένες τιμές στα λιπάσματα, με αυξημένες τιμές στις ζωοτροφές, γι’ αυτό και μειώσαμε το ΦΠΑ, γι’ αυτό και δίνουμε επιστροφές στις ζωοτροφές, γι’ αυτό και κάνουμε πρόσθετες παρεμβάσεις για τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος. Και θα στρέφουμε πάντα το βλέμμα μας στον πρωτογενή τομέα, διότι εκεί χτυπάει πραγματικά η καρδιά της πατρίδας μας, εκεί χτυπάει η καρδιά της ελληνικής οικονομίας.

Θα είμαστε, λοιπόν, κοντά στους πολίτες, κοντά στους πιο αδύναμους όσο κρατάει αυτή η κρίση.  Όμως ταυτόχρονα -και αυτό σας παρακαλώ πολύ θέλω να το συγκρατήσετε- η κυβέρνηση αυτή παρότι αφιέρωσε πολύ μεγάλη ενέργεια στη διαχείριση όλων αυτών των εξωγενών κρίσεων, δεν έκανε την παραμικρή έκπτωση στην υλοποίηση του κυβερνητικού μας προγράμματος.
Εδώ, από αυτό το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, πριν από τις εκλογές, είχα αναλάβει μια σειρά από συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Για το πώς θα μειώσουμε τους φόρους, για το πώς θα μειώσουμε τις εργοδοτικές εισφορές, για το πώς θα ξανακάνουμε την Ελλάδα αναπτυξιακό πόλο. Μια χώρα η οποία μπορεί να προσελκύει επενδύσεις σε πολλούς διαφορετικούς κλάδους. Για το πώς θα δημιουργήσουμε πολλές και καλές δουλειές για τους Έλληνες.

Και αυτές μας τις δεσμεύσεις παρά τις δυσκολίες, τις υλοποιούμε με θρησκευτική ευλάβεια. Και όταν θα έρθει η ώρα να κριθούμε από τον ελληνικό λαό στο τέλος της τετραετίας και να διεκδικήσουμε και πάλι το δικαίωμα να κυβερνούμε τη χώρα με σταθερότητα και αυτοπεποίθηση, θα μπορείτε όλοι σας, όλα τα κομματικά στελέχη, να κοιτάνε τους πολίτες στα μάτια και να τους λένε, παρά τις δυσκολίες, τα είπαμε και τα κάναμε.

Διότι, είμαστε μια κυβέρνηση αξιόπιστη, η οποία πάνω από όλα βάζει το καλό των Ελλήνων πολιτών. Είμαστε μια κυβέρνηση που στρέφει το βλέμμα της πρωτίστως στους πιο αδύναμους. Και έτσι θα συνεχίσουμε τους 15, 16 μήνες, όσοι ακόμα μας χωρίζουν μέχρι τις εθνικές εκλογές. Θα είναι μήνες σκληρής δουλειάς. Θα ολοκληρώσουμε την τετραετία και θα κριθούμε για το έργο μας εν τω συνόλω. Και για την ικανότητά μας να διαχειριστούμε κρίσεις, διότι όλοι αντιλαμβάνονται σήμερα ότι ο κόσμος μπαίνει σε μια διαφορετική, ταραγμένη εποχή και θέλει στιβαρές και σταθερές ηγεσίες αλλά και για τη δυνατότητά μας να βελτιώνουμε τελικά τη ζωή των πολιτών.

Και εσείς εδώ, στη Θεσσαλονίκη, ξέρετε πόσο πολύ έχουμε ασχοληθεί με τη βόρεια Ελλάδα, πόσο έχουμε ασχοληθεί με την πόλη της Θεσσαλονίκης, με το ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα και αυτό θα είναι το αντικείμενο και των παρουσιάσεων που θα γίνουν στη συνέχεια.

Πιστεύω ότι είναι δίκαιο -και μας το αναγνωρίζουν και οι επικριτές μας- ότι ποτέ δεν είχε δρομολογηθεί στη Θεσσαλονίκη με τέτοια συνέπεια ένας τέτοιος σημαντικός όγκος μεγάλων παρεμβάσεων που αλλάζουν ουσιαστικά, κ. Δήμαρχε, κ. Περιφερειάρχα, την όψη της πόλης. Και είναι έργα τα οποία υλοποιούνται παρά τις δυσκολίες.

Από το Μετρό, μέχρι το flyover, μέχρι τη σύνδεση του προβλήτα 6, μέχρι την ανάπλαση της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, το παράκτιο μέτωπο, το στρατόπεδο «Παύλος Μελάς». Θα σας μιλήσουν για όλα αυτά στη συνέχεια οι συμμετέχοντες στο πάνελ.

Η Θεσσαλονίκη αλλάζει, ταυτόχρονα όμως δεν αλλάζει μόνο με μεγάλα έργα υποδομής, αλλάζει διότι μετατρέπεται η πόλη σε ένα σύμβολο όλων των σημαντικών αναπτυξιακών δυνατοτήτων που έχει αυτός ο τόπος. Μία πόλη η οποία μπορεί πια να προσελκύει επενδύσεις στην καινοτομία και στην υψηλή τεχνολογία.

Είναι αλήθεια αυτό το οποίο ειπώθηκε, ότι όταν η Pfizer ξεκίνησε να δρομολογήσει την επένδυσή της στη Θεσσαλονίκη και μιλούσα με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο, τον Άλμπερτ Μπουρλά, έναν άνθρωπο που αγαπάει πραγματικά την πόλη στην οποία γεννήθηκε και την πόλη στην οποία μεγάλωσε, είχε τότε μεγάλο ανταγωνισμό, γιατί μια διεθνής εταιρεία δεν μπορεί απλά να έρχεται σε μία πόλη επειδή τυχαίνει ο Διευθύνων Σύμβουλος να είναι από εκεί. Και μεγάλο ανταγωνισμό από πολλές άλλες πόλεις για να κατευθυνθεί αυτή η επένδυση.

Ήρθε στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να είναι μία επένδυση της τάξης των 200-300 θέσεων εργασίας. Σήμερα έχει 700 και μπορεί να ξεπεράσει τους χίλιους. Γιατί έγινε αυτό; Έγινε αυτό διότι αυτή η πόλη, εκτός από την ομορφιά της, εκτός από την ωραία ποιότητα ζωής, προσφέρει κάτι εξαιρετικό: κι αυτό είναι το ανθρώπινο δυναμικό της. Αυτό βλέπουν οι εταιρείες οι οποίες έρχονται στη Θεσσαλονίκη για να επενδύσουν και να δημιουργήσουν πολλές θέσεις εργασίας.

Άρα, μια πόλη η οποία εκτός από το ότι βελτιώνει την ποιότητα ζωής των πολιτών της με σημαντικά έργα υποδομής, μπορεί να είναι τουριστικός πόλος, μπορεί να είναι πόλος καινοτομίας, να είναι πόλος πολιτισμού, να είναι πόλος παιδείας. Αυτή είναι η Θεσσαλονίκη την οποία οραματιζόμαστε.

Και, νομίζω, ότι έχει πάντα μια πολύ μεγάλη αξία να μπορούμε να βγαίνουμε λίγο πάνω από τη συγκυρία των γεγονότων και από τη μεγάλη δυσκολία που αντιμετωπίζουμε, σήμερα, και να μην ξεχνάμε ποτέ, ως στελέχη αυτής της μεγάλης παράταξης, της οποίας έχω την τιμή να ηγούμαι, να βλέπουμε την μεγάλη εικόνα.

Τι είναι αυτό, τελικά, το οποίο θέλουμε να πετύχουμε. Θέλουμε να αλλάξουμε την Ελλάδα, θέλουμε να κάνουμε την Ελλάδα μια πραγματική Ευρωπαϊκή  χώρα στην οποία να είμαστε υπερήφανοι να ζούμε. Θέλουμε να γίνουμε από ουραγοί, πρωταγωνιστές. Αυτός είναι ο στόχος μας. Αυτό είναι  το όραμα το οποίο είχε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για την Ελλάδα και το οποίο συνέχισαν όλοι όσοι ηγήθηκαν αυτής της παράταξης.  Ολοι έβαλαν ένα σημαντικό λιθαράκι σε αυτή την κατεύθυνση.

Αυτό λοιπόν, αυτή τη μεγάλη προσπάθεια να αλλάξουμε την πατρίδα μας θα τη συνεχίσουμε αταλάντευτα. Και θα τη συνεχίσουμε έχοντας εσάς, τα στελέχη μας, τα μέλη της Νέας Δημοκρατίας στην πρώτη γραμμή του αγώνα.

Η Νέα Δημοκρατία σήμερα, αγαπητέ Παύλο, είναι διαφορετική από τη Νέα Δημοκρατία του 2016. Είναι μία παράταξη μεγαλύτερη, ευρύτερη, πιο ανανεωμένη. Πιστεύω πιο δημιουργική, με πολύ περισσότερα ενεργά μέλη, κοντά στην κοινωνία. Αφουγκράζεται αυτή η παράταξη τον πραγματικό παλμό της κοινωνίας και αυτό είναι το μήνυμα το οποίο θέλω να εκπέμψουμε και στο Συνέδριό μας, το οποίο θα διοργανώσουμε στις αρχές Μαΐου. Επρόκειτο να γίνει τον Δεκέμβριο, θα γίνει τώρα τον Μάιο. Θα εκλέξουμε τα καινούρια μας όργανα και θα μπούμε, πια, στην τελική ευθεία, στον τελικό χρόνο πριν από τις εθνικές εκλογές.

Σας θέλω, λοιπόν, σε αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια όλους κοντά μας. Θέλω να βλέπετε, πάντα, τη μεγάλη εικόνα και να μη ξεχνάτε ότι στην Ιστορία της μεταπολίτευσης δεν νομίζω ότι υπήρχε άλλη κυβέρνηση  που να διαχειρίστηκε τόσες δυσκολίες και 30 μήνες μετά την εκλογή της να έχει τόσο σημαντικό προβάδισμα από την αξιωματική αντιπολίτευση.

Αυτό μας γεμίζει με ευθύνη. Γιατί δεν αναμετριόμαστε με τους πολιτικούς μας αντιπάλους. Αναμετριόμαστε με τον καλύτερό μας εαυτό. Αυτό θέλουμε.  Κάθε μέρα, να γινόμαστε καλύτεροι, να αναμετριόμαστε τελικά με τα προβλήματα των πολιτών τα οποία δεν έχουν χρώμα. Αυτή η παράταξη δεν κάνει διακρίσεις. Είναι εδώ για το καλό όλων των Ελλήνων, πρωτίστως των λιγότερο προνομιούχων. Σε αυτό το δρόμο, λοιπόν, θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε με αυτοπεποίθηση, με σιγουριά, με την στήριξη των στελεχών μας, όντας σίγουροι ότι είμαστε από τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, για να αλλάξουμε την Ελλάδα προς όφελος όλων των Ελληνίδων, όλων των Ελλήνων.

Ανανεώνουμε το ραντεβού της συνάντησής μας στο τακτικό μας Συνέδριο, στις αρχές Μαΐου, σε λίγες εβδομάδες από τώρα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη στήριξη και για τους αγώνες που πάντα κάνετε για τη μεγάλη μας παράταξη, για τη Νέα Δημοκρατία, την οποία όλοι τόσο πολύ αγαπάμε.

Κατεβάστε φωτογραφικό υλικό εδώ.
Κατεβάστε το δελτίο τύπου εδώ

Συνάντηση με τον Βουλευτή του ΚΙΝΑΛ Χρήστο Γκόκα - Τι συζητήθηκε

 

     Συνάντηση με τον Βουλευτή του ΚΙΝΑΛ Χρήστο Γκόκα είχε σήμερα ο πρόεδρος του παραρτήματός μας Σχης(ΠΖ) ε.α. Αλέξανδρος Παναγής.

    Το κυρίαρχο θέμα της συνάντησης ήταν για τις "λεηλατημένες" συντάξεις  των αποστράτων  και οι συνεχιζόμενες εξαπατήσεις από τις κυβερνήσεις.

    Επιδόθηκαν στον Βουλευτή όλα τα πραγματικά στοιχεία/έγγραφα που αποδεικνύουν:

    >-  Την εξαπάτηση τόσο με τα παλαιά όσο με τα τελευταία αναδρομικά

    >-  Τα εκ προθέσεως λάθη στον επανυπολογισμό των συντάξεων που αλλοιώνουν όχι μόνο τις αυξήσεις για όσους έχουν πολλά συντάξιμα χρόνια αλλά και τις μειώσεις μειώσεις των προσωπικών διαφορών για όσους έχουν λιγότερα συντάξιμα χρόνια

    >-    Την αθέτηση των υποσχέσεων της σημερινής κυβέρνησης

    Ο Βουλευτής δήλωσε πως τα έγγραφα αποδεικνύουν περίτρανα τα καταγγελλόμενα και πως θα προβεί, μαζί τον τομεάρχη άμυνας του κόμματός του στις προβλεπόμενες κοινοβουλευτικές ενέργειες για την ανάδειξη όλων των θεμάτων

Εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία - Επικίνδυνη τροπή με την καταγγελία της Μόσχας για Ουκρανική επίθεση σε Ρωσικό έδαφος

 

Επικίνδυνη τροπή λαμβάνει ο πόλεμος, με τη Ρωσία να καταγγέλλει την Ουκρανία για επίθεση σε ρωσικό έδαφος. Κι ενώ το Κίεβο δεν επιβεβαιώνει ότι βρίσκεται πίσω από την επίθεση της αποθήκης καυσίμων στο Μπελγκορόντ, το Κρεμλίνο επιμένει και φτάνει στο σημείο να εγείρει ζήτημα για υπονόμευση των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, αυξάνοντας τον φόβο στη Δύση ότι ίσως αναζητεί πρόφαση για να δικαιολογήσει κλιμάκωση των εχθροπραξιών. Τη στιγμή μάλιστα που η Μόσχα ετοιμάζεται για τη μεγάλη επίθεση στο Ντονμπάς.

Οι συνέπειες του πολέμου διαχέονται και στο ρωσικό έδαφος. Δεξαμενή καυσίμων της Ροσνέφτ τυλίχθηκε στις φλόγες στην πόλη Μπέλγκοροντ, λίγες δεκάδες χιλιόμετρα από το ισοπεδωμένο αλλά υπό ουκρανικό ακόμη έλεγχο Χάρκοβο.

Καθώς ανεπιβεβαίωτα ερασιτεχνικά βίντεο φέρεται να δείχνουν ελικόπτερο να βάλει κατά της δεξαμενής, οι Ρώσοι κατηγορούν τους Ουκρανούς ότι για πρώτη φορά χτύπησαν το έδαφός τους.

Κορυφαίος αξιωματούχος της ουκρανικής κυβέρνησης αρνήθηκε τις ρωσικές κατηγορίες ότι το Κίεβο βρίσκεται πίσω από την επίθεση κατά της δεξαμενής πετρελαίου. Μιλώντας στην ουκρανική τηλεόραση, ο γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Ολεξέι Ντανίλοφ τόνισε ότι «για κάποιον λόγο λένε ότι εμείς το κάναμε, αλλά σύμφωνα με τις πληροφορίες μας αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».

Την ίδια ώρα, το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας ανακοίνωσε ότι δύο ουκρανικά ελικόπτερα Mi-24 ευθύνονταν για την επίθεση σε χώρο αποθήκευσης καυσίμων στην πόλη Μπέλγκοροντ, συμπληρώνοντας ότι οι εγκαταστάσεις δεν προμήθευαν με καύσιμα τον ρωσικό στρατό.

Στην ίδια ανακοίνωση, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας αναφέρει ότι τα δύο ελικόπτερα εξαπέλυσαν την επίθεση αφότου πέρασαν τα σύνορα πετώντας σε πολύ χαμηλό ύψος.

Εγείρονται ερωτήματα αν η επίθεση ήταν ένα πρόσχημα της Ρωσίας ή ακόμη και αν οφείλεται σε αμέλεια των Ρώσων στρατιωτών, που ήδη έχουν κατηγορηθεί ότι έχουν πλήξει κατά λάθος τις δικές τους δυνάμεις. Το Κρεμλίνο πάντως απειλεί το Κίεβο ότι θα υπάρξουν επιπλοκές στις διαπραγματεύσεις.

«Είτε η Μόσχα αναζητεί είτε όχι μια προβοκάτσια, ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι προειδοποιεί ότι οι Ρώσοι ετοιμάζονται για ευρείας κλίμακας επιθέσεις στα ανατολικά και νότια. Από το Χάρκοβο μέχρι τη Μαριούπολη θα ακολουθήσουν ακόμη σκληρότερες μάχες τις επόμενες μέρες» σημείωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ.

Νέο βίντεο από την πολιορκημένη Μαριούπολη δείχνει πώς είναι να ζει κανείς εν μέσω ανηλεών βομβαρδισμών. Από αυτόν τον τρόμο χρειάζεται επειγόντως να φύγουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Όμως τα πούλμαν και η ανθρωπιστική βοήθεια που κατευθύνονται προς την πόλη συναντούν συνεχώς εμπόδια και ο Ερυθρός Σταυρός που συντονίζει την επιχείρηση αμφιβάλλει αν και πότε θα φτάσουν.

Η αντιπρόεδρος της ουκρανικής κυβέρνησης κατηγορεί τους Ρώσους ότι έκλεψαν τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας. Χωρίς να έχουν τίποτα άλλο για τις οικογένειές τους, όσοι έχουν δικά τους οχήματα συνεχώς επιχειρούν να φύγουν αλλά πολλές φορές δέχονται πυρά.

Οι αυτονομιστές, οι Ρώσοι και οι Τσετσένοι σφυροκοπούν τη Μαριούπολη δείχνοντας τι θα ακολουθήσει στο υπόλοιπο Ντονμπάς αλλά και οι ουκρανικές δυνάμεις αποδεικνύουν ότι συνεχίζουν να αντιστέκονται παρά τις απώλειες.

Το αμερικανικό Πεντάγωνο εκτιμά ότι αν οι μάχες επικεντρωθούν σε αυτήν την περιοχή, o πόλεμος θα παραταθεί χρονικά, καθώς οι Ουκρανοί γνωρίζουν πολύ καλά τα εδάφη στα οποία μάχονται από το 2014.

Πηγές: ΕΡΤ, - ertnews.gr - https://www.ertnews.gr/eidiseis/diethni/polemos-stin-oykrania-epikindyni-tropi-me-tin-kataggelia-tis-moschas-gia-oykraniki-epithesi-se-rosiko-edafos/

Η ενοχική εμμονή, η επιλεκτική μνήμη και η φιλορωσική εκτροπή της Αριστεράς - Ο Ιδεολογικός αχταρμάς του "Καθοδηγητή" του Κρεμλίνου που διατηρούσε άριστες σχέσεις με τη "Χρυσή Αυγή"

 

Είναι έκδηλη η αμηχανία ικανού αριθμού «αριστερών» (κατά δήλωσή τους) στην Ελλάδα όταν καλούνται να τοποθετηθούν έναντι της ρωσικής εκστρατείας στο έδαφος της Ουκρανίας. 

Όπως είναι έκδηλη και η εσωτερική μάχη ή καλύτερα το ψυχολογικό δράμα που βιώνουν πολλοί "αριστεροί" στην Ελλάδα όταν χρειάζεται να εξωτερικεύσουν τις σκέψεις τους για τον Βλαδίμηρο Πούτιν. 

Πρόκειται για δραματική εσωτερική σύγκρουση μεταξύ της παγιωμένης άποψης ενός κομματιού της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής Αριστεράς και του συνόλου της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς, πως ο απόλυτος Άρχων του Κρεμλίνου είναι αυθεντικός εκφραστής μιας γνήσιας αντικαπιταλιστικής, αντιδυτικής, αντισυστημικής σκέψης, η οποία πηγάζει από δύο ρωσικής προέλευσης ιδεολογικές δεξαμενές. Του παραδοσιακού ρωσικού εθνικισμού και μπολσεβικισμού, που συναντώνται στα διαφορετικά αφηγήματα του λεγόμενου εθνικο-μπολσεβικισμού.

Πρόκειται για ιδεολογικό παιδί της μετα-Γκορμπατσόφ περιόδου όπου ο κλασικός ρωσικός πρωτογονισμός, ένα διαχρονικό χαρακτηριστικό της ρωσικής σκέψης, ο θεωρητικός «τσαρισμός», ο ηττημένος μπολσεβικισμός της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας και η υπαρκτή ανασφάλεια μιας παρακμασμένης «Αγίας Ρωσίας» δίνουν ραντεβού στη σύσταση μιας νέας θεωρίας. 

Αυτής που προτείνει την εναλλακτική της Ευρασίας απέναντι στη Δύση, του μυώδους Κράτους απέναντι στη Δυτική Δημοκρατία, την ταυτοποίηση με έναν Ορθόδοξο πρωτογονισμό της Ανατολικής Εκκλησίας, την αντικατάσταση των Σολχόζ και των Κολχόζ από τις ελίτ των ολιγαρχών που είναι πειθήνιοι εκφραστές του προτεινόμενου οικονομικού λαϊκού αυταρχισμού, όσο και αν αυτό ακούγεται παράξενα. 

Αυτός ο λαϊκός αυταρχισμός υπόσχεται γεμάτα ράφια, διακοπές για όλους, πρόσβαση στον καταναλωτισμό, δικαίωμα προσωπικής αποταμίευσης, αλλά μέχρις εκεί. Όλα τα υπόλοιπα αφορούν τους αυθεντικούς εκπροσώπους της «Αγίας Ρωσίας». Το μοντέλο ονομάζεται εθνικο-μπολσεβικισμός.

Εκφραστές του, δύο ιδεολογικά «ρεμάλια» της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς και της αυλής των ολιγαρχών που πλαισιώνουν την ελίτ του Κρεμλίνου. Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν και ο Έντουαρντ Λιμόνοφ. Ο πρώτος, αυθεντικό πρότυπο του ρωσικού νεοναζισμού ήδη από τη δεκαετία του ’80, θεωρείται πλέον ο κυανοπώγων του Πούτιν και ο θεωρητικός της αποκαλούμενης αστόχως «4ης Θεωρίας» (μία νέα πρόταση πέρα από τον καπιταλισμό, τον κομμουνισμό και τον ναζισμό). Πρόκειται για αστείο.

Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν

Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν δεν είναι τίποτε άλλο από γνήσιος εκφραστής του παραδοσιακού ρωσικού πρωτογονισμού και του σκληροπυρηνικού ρωσικού «τραντισιοναλισμού», των διαχρονικών δηλαδή χαρακτηριστικών της λεγόμενης «ρωσικής σκέψης». Ο πατέρας του, αντιστράτηγος, υπηρέτησε όλη του τη ζωή στη σοβιετική στρατιωτική αντικατασκοπία. Ο ίδιος ο Ντούγκιν, που γεννήθηκε το 1962, άρχισε τις σπουδές του από την Πολεμική Σχολή Αεροπορίας. Ξεκίνησε ως απλός εκπαιδευόμενος σε τάγματα θανάτου των Ρώσων νεοναζί για να καταλήξει ιδρυτής του Εθνικομπολσεβικικού Μετώπου και κατόπιν του Εθνικομπολσεβικικού Κόμματος. Σήμερα είναι ο «εξομολογητής» του Πούτιν και ο «Influencer» του Κρεμλίνου. Ο Ντούγκιν διατηρούσε άριστες σχέσεις με τη "Χρυσή Αυγή". Τον κάλεσαν να απευθυνθεί στους φοιτητές του Πανεπιστημίου Πειραιά. Ο Ντούγκιν διατηρεί άριστες σχέσεις με την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά, με τη Μαρίν Λεπέν, με τους Ιταλούς ακροδεξιούς, τους Ολλανδούς νεοναζί, τους Γερμανούς της Άκρας Δεξιάς. Ο Νίκος Κοτζιάς φωτογραφήθηκε μαζί του.

Ο Ιδεολογικός αχταρμάς του "Καθοδηγητή" του Κρεμλίνου, Αλεξάντερ Ντούγκιν

Διαβάζουμε στο «The Books Journal»: Τη δεκαετία του 1980, ο Αλεξάντερ Ντούγκιν είχε ριζοσπαστικές αντισοβιετικές και αντικομμουνιστικές ιδεολογικές προτιμήσεις. Ο ίδιος διηγείται πως μάθαινε στον μικρό του γιο να «φτύνει τα αγάλματα του Λένιν», πράγμα για το οποίο στη συνέχεια μετάνιωσε. Είναι η περίοδος που γοητεύεται από τη φιλοσοφία του Νίτσε και τα έργα του Μιρτσέα Ελιάντε, την ιδεολογία των «Νέων δεξιών» της Ευρώπης, των θεωρητικών της «Συντηρητικής επανάστασης» του Μεσοπολέμου, των θεωρητικών της γεωπολιτικής Καρλ Χαουσχόφερ, Φρίντριχ Ράτσελε, Καρλ Σμιτ, αλλά και των συγγραφέων Ρενέ Γκενόν (γνωστός και ως σεΐχης Αμπντούλ-Ουάχιντ Γιάχγια) και Γιούλιους Έβολα.

Με την ανάληψη της εξουσίας από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και την έναρξη της πολιτικής της Περεστρόικα άλλαξαν και οι απόψεις του Αλεξάντερ Ντούγκιν για τον κομμουνισμό και το σοβιετικό καθεστώς. Είναι γνωστή η άποψή του σχετικά με τη διάλυση της ΕΣΣΔ ως γεωπολιτικής ήττας του «πολιτισμού της θάλασσας» επί του «πολιτισμού της ξηράς». Είναι η εποχή που ο Ντούγκιν στρέφεται προς τον μαρξισμό, τον εθνικομπολσεβικισμό, τη μεταφυσική του κομμουνισμού, την ευρασιατική θεωρία αλλά και τους «Νέους αριστερούς». Τον Οκτώβριο του 1993 λαμβάνει μέρος στην άμυνα του Ανωτάτου Σοβιέτ της Ρωσίας. Η ήττα του εκεί και η αποτυχία αποτροπής της κατάρρευσης του κομμουνιστικού συστήματος είναι η μεγάλη του προσωπική τραγωδία, κατά τον ίδιο.

Στη συνέχεια, μαζί με τον Εντουάρντ Λιμόνοφ, γνωστό στο ελληνικό κοινό συγγραφέα, και τον Γιεγκόρ Λετόφ, ιδρύουν το Εθνικομπολσεβικικό Κόμμα, το οποίο ασκεί διαρκή πολεμική κατά του τότε προέδρου Μπορίς Γιέλτσιν, διατυπώνοντας ριζοσπαστικές αντιαμερικανικές απόψεις κατά του δυτικού φιλελευθερισμού. Επί σειρά ετών ήταν ο ιδεολογικός καθοδηγητής του Εθνικομπολσεβικικού Κόμματος. Είναι η εποχή όμως που ο Ντούγκιν έρχεται σε επαφή με τη ρωσική Ορθοδοξία και ιδιαίτερα με την αίρεση των Παλαιόπιστων και γίνεται μέλος της Εκκλησίας τους. 

«Από τα μοναστήρια… στο Κρεμλίνο»

Αυτόν τον ιδεολογικό αχταρμά μετέδωσε ο Ντούγκιν στον νέο τσάρο. Αυτή είναι η περίφημη σκέψη-αφήγημα του Βλαδίμηρου Πούτιν. Ένα άγαρμπο συνονθύλευμα ρωσικής παράδοσης απολυταρχισμού, νοσταλγίας για τη χαμένη αίγλη του τσαρισμού, μία υπερβολική δόση άκαμπτης Ορθοδοξίας της στέπας, μία αναφορά γεμάτη σκοπιμότητες σε ελεγχόμενη κοινωνική δικαιοσύνη που είναι η σλαβική παραλλαγή του ευρωπαϊκού λαϊκισμού, ένας βίαιος ρωσικός πανσλαβισμός και βεβαίως ένας σταθερός προσανατολισμός στην Ευρασία, τον νέο πυρήνα της παγκόσμιας κυριαρχίας. Όλα τα παραπάνω με μία ισχυρή περιφρόνηση της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των κοινωνικών ελευθεριών και των δυτικών θεσμικών αναφορών.

Η Ελληνική Αριστερά και το νεοναζιστικό στοιχείο της Ουκρανίας

Από την έναρξη της ρωσικής εισβολής άρχισε να εξελίσσεται στην Ελλάδα μία συστηματική ανάδειξη του φιλοναζιστικού στοιχείου στην Ουκρανία ως κυρίαρχου χαρακτηριστικού σε αυτόν τον πόλεμο. Αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό διαστρέβλωσης της πραγματικότητας που είναι ξεκάθαρα κατασκευασμένο προϊόν της προπαγάνδας του Κρεμλίνου, με τη χρήση πραγματικών μεν αλλά μη κυρίαρχων πολιτικά και ιδεολογικά δεδομένων, το είχαμε διαπιστώσει και στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Όταν, στην αρχή, ο ομοσπονδιακός στρατός χαρακτήριζε τους Κροάτες συλλήβδην Ούστασι (φασίστες στην Κροατία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο). Στη συνέχεια αυτή την ιδεολογική σκυτάλη παρέλαβαν οι Σέρβοι. Μόνον που ήταν αστείο να παρατηρείς Σέρβους ακροδεξιούς, τους «Τσέτνικ» (φασίστες εθνικιστές στη Σερβία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) να κατηγορούν τους Κροάτες ομοϊδεάτες τους.

Είναι λοιπόν προφανές πως στην Ουκρανία υπάρχουν νεοναζί. Δεν είναι ούτε περισσότεροι ούτε και πιο επικίνδυνοι από τους ενεργούς νεοναζί που επιχειρούν πολιτικά και κοινωνικά στη Ρωσία του Πούτιν. Βεβαίως και έχουν εντοπιστεί οργανώσεις νεοναζί αλλά και άλλων ακροδεξιών εκφράσεων του ουκρανικού εθνικισμού. Δεν είναι ούτε πολυπληθέστεροι ούτε και λιγότερο μαχητικοί από εκείνους που δρουν σήμερα στη Ρωσία. 

Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος που ένα κομμάτι της ελληνικής συστημικής Αριστεράς και σχεδόν το σύνολο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς αναδεικνύουν ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό του πολέμου στην Κεντρική Ευρώπη τη σύγκρουση με το νεοναζιστικό στοιχείο της Ουκρανίας; Πρόκειται προφανώς για επιχείρηση ιδεολογικής κάλυψης. Πίσω από αυτό το ιδεολόγημα κρύβεται μία παραδοσιακή μεν, ανιστόρητη δε και κυρίως ανορθολογική ταύτιση ενός τμήματος της ελληνικής κοινωνίας (και μέρους της επιχειρηματικής ελίτ) με τον ρωσικό παράγοντα.

Σε πρώτη ανάγνωση όλη αυτή η ψευδοστρατηγική προσέγγιση του ρωσικού παράγοντα θα μπορούσε να κρύβει κάποια συλλογική αφέλεια, μία έστω ανεξήγητη προσκόλληση σε ένα «ιστορικό ναΐφ αφήγημα» περί «Ξανθού Γένους» κ.λπ.

Η Αριστερά σε ό,τι αφορά ένα ισχυρό ποσοστό της εξέφραζε και εξακολουθεί να εκφράζει απέχθεια για το δυτικό θεσμικό οικοδόμημα. Η Αριστερά αντιδρά αμήχανα (λόγω γονιδιακής ενοχής άραγε;) έναντι της μοναδικής επαναστατικής επιτυχίας στην Ιστορία. Μιλάμε για τη Γαλλική Επανάσταση βεβαίως. Ο όρος «αμηχανία» ενδεχομένως να μην εξηγεί με ακρίβεια αυτήν την αμφίσημη (;) στάση της Αριστεράς έναντι της Republique. Καμιά φορά διαπιστώνεται και μία δόση ανομολόγητης απέχθειας. Τουλάχιστον όσον αφορά τα συλλογικά πολιτικά αφηγήματα.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η κεκαλυμμένη, για λόγους ιδεολογικής αυτοπροστασίας και μόνον, φιλορωσική στάση μιας θορυβώδους μερίδας της Αριστεράς αφαιρεί πια κάθε άλλοθι και ακυρώνει κάθε προσπάθεια απόκρυψης της πραγματικής ιδεολογικής ανοχής της (καμία φορά και συμπόρευσης) με «μυώδη» απολυταρχικά συστήματα εξουσίας, που υπερχειλίζουν λαϊκισμού, ευρασιατικού (και όχι μόνον) τύπου. 

Υπάρχουν στιγμές στην Ιστορία όπου ένα όνομα, ένα τοπωνύμιο, ένα αφήγημα αρκούν για να αλλάξει ριζικά η κυρίαρχη οπτική γωνία παρατήρησης μιας χρονικής στιγμής. Στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας αυτή η λέξη, το τοπωνύμιο, το αφήγημα ήταν "Σρεμπρένιτσα". Αυτή η εικόνα, η μαρτυρία αν θέλετε, τα άλλαξε όλα.

Ενδεχομένως στον πόλεμο της Ουκρανίας το αφήγημα να ακούει στη λέξη "Μαριούπολη". Μία πόλη με συνεχή ιστορία αιώνων ισοπεδωμένη μέσα σε τέσσερις εβδομάδες με κυρίαρχη αίσθηση εγκληματικής μαζικής έκθεσης σε κίνδυνο εξολόθρευσης εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων. 

Η λέξη-κλειδί για την εγκληματική αυτή ενέργεια είναι και ο όρος χρήσης ενός κτιρίου… "Θέατρο", καθώς ο χώρος του συλλογικού θανατικού είναι το "υπόγειο κάτω από την κεντρική σκηνή". Σε λίγα χρόνια από σήμερα θα ξανακούσουμε αυτές τις φράσεις, τις λέξεις και τα τοπωνύμια. Στην κεντρική αίθουσα ακροάσεων του Δικαστηρίου της Χάγης. Στην εδώλιο ο Ρώσος στρατηγός - σφαγέας της πόλης του Χαλεπίου και κατακτητής του λιμανιού της Μαύρης Θάλασσας.

«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/751584-i-enohiki-emmoni-i-epilektiki-mnimi-kai-i-filorosiki-ektropi-tis-aristeras»

«