Η Κρατική τηλεόραση παρουσίασε σήμερα εκτενές ρεπορτάζ και στιγμιότυπα
από την σημερινή (17/10/2021) εκδήλωση του ΚΚΕ στον λόφο του Μεζούρλου
στη Λάρισα, κατά την οποία πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια μνημείου
για τους 481 εκτελεσθέντες κατά την περίοδο 1941 – 1950!!!
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών» (efsyn), στον
υπόψη λόφο εκτελέσθηκαν 41 κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής και οι
υπόλοιποι 440 κατά τη διάρκεια του εμφυλίου (1946 – 1950), με αποφάσεις
του Έκτακτου Στρατοδικείου της Λάρισας.
Το μνημείο κατασκευάσθηκε με απόφαση του ΚΚΕ και η εκδήλωση
οργανώθηκε από την Κομματική Οργάνωση Θεσσαλίας του ΚΚΕ.
Η ιστοσελίδα «902.gr», προσκείμενη στο ΚΚΕ, γράφει με πηχυαίους τίτλους,
σε ένα 5σέλιδο αφιέρωμα: «Ένα χρέος εκπληρώθηκε! Συνεχίζουμε, για να
'ρθουν οι μέρες που λαχτάρησαν».
Στην εκδήλωση μίλησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο
οποίος στη συνέχεια κατέθεσε στεφάνι.
Τι είπε λοιπόν ο κ. Κουτσούμπας;
«Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Αγωνιστές της Εαμικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας
Νέοι και Νέες, Απόγονοι Λαϊκών Αγώνων μας ….
…..
Η ανέγερση αυτού του μνημείου είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής σε όλους,
όσοι και όσες έμειναν όρθιοι και αλύγιστοι μέχρι το τέλος.
Το Μεζούρλο στέκει τιμημένο δίπλα στη Γυάρο, τη Μακρόνησο, τον Άη-Στράτη,
το Τρίκερι, τη Μεσούντα της Άρτας, τη Φλώρινα, την Τρίπολη, το Γράμμο, ως
ένας από τους δεκάδες τόπους θυσίας των αλύγιστων αγωνιστών της ταξικής
πάλης στην πατρίδα μας.
Με τα μνημεία των ηρώων, αλλά και τα μουσεία που κρατούν ζωντανή την
ιστορική μνήμη, με τις εκδηλώσεις στους τόπους θυσίας σε όλη την Ελλάδα,
τιμάμε όλους τους επώνυμους και ανώνυμους ήρωες που έπεσαν στα πεδία
των μαχών.
….
Δεν υπάρχει, ούτε πρέπει να υπάρχει ταξικό μίσος, απέναντι στους Έλληνες
και τις Ελληνίδες που επιστρατεύθηκαν και αναγκάσθηκαν να πολεμήσουν
στον εμφύλιο πόλεμο στις τάξεις του Κυβερνητικού Στρατού, για τα συμφέροντα
του αστικού κράτους, των ιμπεριαλιστών συμμάχων της άρχουσας τάξης της
χώρας, ήταν κι αυτοί παιδιά της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, του λαού μας.
Σε αντίθεση βέβαια με τα κηρύγματα μίσους, που κυριαρχούν στις εκδηλώσεις
που οργανώνουν διάφορα γνωστά φασιστοειδή, ακροδεξιοί, όπου αναβιώνει
όλη η αντικομμουνιστική προπαγάνδα, το εμφυλιοπολεμικό μίσος περί
κομμουνιστοσυμμοριτών, η κομμουνιστοφαγία, ….»
Νομίζω ότι τα σχόλια είναι περιττά.
Ο κ. Κουτσούμπας είναι σαφέστατος.
Απευθύνεται σε αυτούς που αιματοκύλισαν την Ελλάδα (Δημοκρατικό Στρατό
Ελλάδας – ΔΣΕ). Για να μην έχουμε αυταπάτες περί Εθνικής Αντίστασης, ο ΔΣΕ
ιδρύθηκε στις 28/10/1946, δηλαδή 2 ολόκληρα χρόνια αφότου οι Γερμανοί
εγκατέλειψαν τα ελληνικά εδάφη.
Ο κ. Κουτσούμπας είναι σαφέστατος για τα μνημεία, τα μουσεία και τις
εκδηλώσεις στους τόπους θυσίας. Το ΚΚΕ θα τιμά, οφείλει να κρατά ζωντανή
την ιστορική μνήμη. Οι άλλοι όμως όχι!!!
Ο κ. Κουτσούμπας βάζει στη ζυγαριά της ιστορικής δικαιοσύνης, αυτούς που
σκοτώθηκαν ακολουθώντας το νόμιμο κράτος και αυτούς που ήταν αντιμέτωποι
με αυτό.
Ο κ. Κουτσούμπας έχει την απαίτηση να στήνει μνημεία και να οργανώνει
εκδηλώσεις γι΄ αυτούς που αιματοκύλισαν την Ελλάδα, αλλά αφαιρεί το
δικαίωμα αυτό από όσους της ήταν πιστοί.
Θα επισημάνω βέβαια εδώ, ότι πολλά μνημεία βανδαλίζονται από τις
«συλλογικότητες», κανένα όμως που να αφορά μνήμη αριστερών. Τυχαίο; Δεν
νομίζω.
Είναι άλλο πράγμα οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης προς αυτούς που έδωσαν
το αίμα τους για την Πατρίδα και άλλο πράγμα οι εκδηλώσεις μίσους. Και
ασφαλώς είναι βέβαιο ότι η ΕΑΑΣ δεν πήγε στον Γράμμο στα πλαίσια μιας
γιορτής μίσους, όπως από πολλούς αδίκως κατηγορήθηκε. Είναι αδιανόητο να
ταυτίζεται η ΕΑΑΣ με τυχόν υφιστάμενα ακραία στοιχεία.
Όσοι πηγαίνουν στον Γράμμο, εκτός των ακραίων στοιχείων, δεν πηγαίνουν
εκεί επειδή επιθυμούν να εκδηλώσουν μίσος. Θυμούνται και τιμούν, όπως σε
όλες τις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής. Θυμούνται και τιμούν τους νεκρούς του
1940, χωρίς ταυτόχρονα να εκδηλώνουν μίσος προς τους Ιταλούς, θυμούνται
και τιμούν τους εκτελεσθέντες από τους Γερμανούς, χωρίς να εκδηλώνουν
μίσος προς αυτούς.
Σε αυτή την παγίδα έχουν πέσει δυστυχώς οι πολιτικοί μας.
Και όσο το επίσημο Κράτος υποχωρεί στα προστάγματα του ΚΚΕ, θα δίδει
δυστυχώς έδαφος στα ακραία στοιχεία που εκμεταλλεύονται τα ιστορικά
γεγονότα σε βάρος της δημοκρατίας και θα στερεί τους ήρωες από την
οφειλόμενη προς αυτούς απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνης.
Ο άνθρωπος που έριξε την Ελλάδα «στα βράχια», διεκδικεί εκ νέου την καρέκλα του στο πολιτικό τραπέζι, παρότι την... έσπασε μόνος του
Μόλις στα 29 του εκλέχθηκε βουλευτής, στα 36 του ορίστηκε υπουργός Παιδείας, μία δεκαετία αργότερα υπουργός Εξωτερικών και λίγο πριν από τα 60 του πρωθυπουργός. Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι πρόκειται για κάποιο παιδί-θαύμα της πολιτικής, που έφτασε μέχρι τα ύψιστα αξιώματα.
Στην πραγματικότητα, όμως, για τη 40χρονη καριέρα του Γιώργου Παπανδρέου θα αρκούσε μια περιγραφή από ελάχιστες λέξεις: «Γιος του Ανδρέα». Αυτό ήταν πάντα το… διαβατήριό του, το οικόσημο Παπανδρέου. Από τα πρώτα πολιτικά του βήματα μέχρι και την προχθεσινή του υποψηφιότητα για την προεδρία του ΚΙΝ.ΑΛ.
Για τον Γιώργο Παπανδρέου δεν υπάρχει κάποια άγνωστη πτυχή στα πολιτικά του πεπραγμένα, κάτι που δεν γνωρίζει και ο τελευταίος Έλληνας. Αυτό που αγνοείται είναι το θετικό του αποτύπωμα, κάτι που να έπραξε και λειτούργησε προς όφελος του τόπου και του λαού.
Σήμερα, στα 69 του πια, ο Γιώργος Παπανδρέου επιστρέφει σε ένα πολιτικό σκηνικό ταλαιπωρημένο, σε ένα κόμμα που ο ίδιος κατεδάφισε, σε έναν ψηφοφόρο που πρώτα τον απαξίωσε και έπειτα τον ξέχασε. Αν ο Γεώργιος Παπανδρέου και στη συνέχεια ο Ανδρέας «έχτισαν» τον χώρο του Κέντρου, ο εγγονός και γιος Γιώργος το γκρέμισε – μαζί με το ΠΑΣΟΚ, το διάδοχο κόμμα της πάλαι ποτέ Ένωσης Κέντρου.
Το ερώτημα είναι τι ακριβώς ψάχνει σήμερα ο… τελευταίος των Παπανδρέου με την εμπλοκή του στις εκλογές του ΚΙΝ.ΑΛ. Επιδιώκει να βρει σωσίβιο πολιτικής ύπαρξης, να αρπάξει ό,τι απέμεινε από το «οικογενειακό κειμήλιο» του ΠΑΣΟΚ ή απλά να πάρει την προσωπική του ρεβάνς για τον τρόπο που εκδιώχθηκε από την πρωθυπουργία, δέκα χρόνια πριν, από τον Βενιζέλο και την παρέα του;
Ο πολιτικός που έριξε την Ελλάδα στα… «βράχια»
Το βέβαιο είναι ότι ο Παπανδρέου επενδύει για πολλοστή φορά στο μοναδικό προσόν του: το επώνυμό του. Όμως, με μια διαφορά πλέον από τότε που είχε εκλεγεί πρωθυπουργός: Το brand name ΠΑΣΟΚ έχει μετατραπεί εδώ και χρόνια σε αντικείμενο χαβαλέ στα social media, το «λεφτά υπάρχουν» έχει εξελιχθεί σε διαχρονικό ανέκδοτο, ο ίδιος δεν κατάφερε καν να μπει στη Βουλή με το προσωπικό του κόμμα ΚΙΔΗΣΟκαι, το βασικότερο, έχει στιγματιστεί μια για πάντα ως ο άνθρωπος που έριξε την Ελλάδα στα… «βράχια».
Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ελληνική πολιτική. Μια ιστορία που διαβάζεται σε μόλις τρεις λέξεις: χρεοκοπία, Μνημόνιο, τρόικα! Όλες οι προηγούμενες σελίδες στο βιβλίο του έχουν σκιστεί από τη συλλογική μνήμη. Και επόμενες δύσκολα θα υπάρξουν, ακόμα κι αν εκλεγεί πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ., ελπίζοντας σε νεκρανάσταση του πασοκικού κουφαριού.
Ο άνθρωπος που τράβηξε πάνω του τους κεραυνούς όσο κανείς άλλος πρωθυπουργός στη Μεταπολίτευση άφησε πίσω του συντρίμμια. Μια Ελλάδα τσακισμένη, που ακόμα παλεύει να ορθοποδήσει, ένα ΠΑΣΟΚ κατεστραμμένο και βυθισμένο σε ανυποληψία, οι 3.000.000 ψηφοφόροι του 2009 προδομένοι, ένα όνομα πολιτικής οικογένειας πλήρως απαξιωμένο. Αν μη τι άλλο, ο Γιώργος Παπανδρέου διεκδικεί ξανά την καρέκλα του στο πολιτικό τραπέζι, αλλά ο ίδιος ήταν που πρώτα την πριόνισε και μετά την έσπασε. Τα πεπραγμένα του το αποδεικνύουν…
Η παράδοση άνευ όρων στο Καστελόριζο
Η ημέρα όπου ο Παπανδρέου έβαλε την πολιτική του ταφόπλακα ήταν η 23η Απριλίου 2010. Η εικόνα από το ακριτικό Καστελόριζο έφτασε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, αλλά και ολόκληρου του κόσμου, με ένα κοινό καθηλωμένο εν μέσω καταιγιστικών εξελίξεων.
Μόλις τρεις μήνες νωρίτερα, στις 13 Ιανουαρίου 2010, ο Παπανδρέου διαβεβαίωνε τους πολίτες από το Ζάππειο ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να προσφύγουμε στο ΔΝΤ. Δεν το έχουμε ανάγκη». Όλα αυτά πήγαν γρήγορα «περίπατο» κάτω από την ασφυκτική πίεση Ε.Ε. και ΔΝΤ.
Με το έλλειμμα και το χρέος να καλπάζουν, ο τότε πρωθυπουργός φόρεσε μια γραβάτα σε πένθιμο μοβ χρώμα και με φόντο το ήσυχο λιμανάκι του νησιού έριξε με διάγγελμα τη μεγαλύτερη «βόμβα» που έχει πέσει στη χώρα μας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: «Είναι εθνική και επιτακτική ανάγκη να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης. Έχω ήδη δώσει εντολή στον υπουργό Οικονομικών να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες. Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα “οδύσσεια” για τον Ελληνισμό. Όμως, πλέον ξέρουμε τον δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά».
Την επόμενη ημέρα, οι περισσότερες εφημερίδες έκαναν λόγο για «παράδοση άνευ όρων». Ήταν η επίσημη έναρξη των Μνημονίων στη χώρα μας. Ένα επίπονο ταξίδι που διαρκεί μέχρι σήμερα, αφού η επιτροπεία που ξεκίνησε από τότε θα διαρκέσει δεκαετίες.
Στρος-Καν: «Αυτός ζητούσε από το 2009 το ΔΝΤ»
Ο Ντομινίκ Στρος-Καν
Το 2016, ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε σε συνέντευξή του ότι «δεν έφερα εγώ το ΔΝΤ, η Γερμανία το επέβαλε», προκειμένου να αποποιηθεί τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες του για το χαντάκωμα της χώρας.
Ο Ντομινίκ Στρος-Καν, όμως, είχε δώσει, δύο χρόνια πριν, μια άλλη εκδοχή, πιο ενδιαφέρουσα και πειστική. Σε συνέντευξη που παραχώρησε το 2014 ο πρώην ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ, υποστήριξε πως από το 2009 ο Παπανδρέου τού είχε πει πως η Ελλάδα θα πρέπει να μπει στο ΔΝΤ.
Αποκάλυψε, μάλιστα, έναν διάλογο που είχαν τότε:
Γιώργος Παπανδρέου: «Ντομινίκ, απ’ αυτά που βλέπω εδώ, θα έχουμε ανάγκη από ένα σχέδιο του ΔΝΤ».
Ντομινίκ Στρος-Καν: «Χωρίς αμφιβολία, αλλά εδώ υπάρχει κι ένας επιπλέον παράγοντας, που είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση. Θα πρέπει να μιλήσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους σου, ώστε να είναι σίγουροι πως το ΔΝΤ θα έρθει να ασχοληθεί με τις υποθέσεις της Ελλάδας».
Γιώργος Παπανδρέου: «Α, ναι, το πιστεύεις;»
Ντομινίκ Στρος-Καν: «Ναι, το πιστεύω».
Τη νύχτα που τού ξήλωσαν τα πρωθυπουργικά γαλόνια
Ο εφιάλτης κάθε πρωθυπουργού είναι ο εξοστρακισμός του. Και ο Γιώργος Παπανδρέου δεν «έπεσε» διά των εκλογών ή με ψηφοφορία στη Βουλή. Αποπέμφθηκε, ουσιαστικά. Η θητεία του διήρκεσε μόλις 25 μήνες. Εκλέχθηκε με 3.000.000 ψήφους και ποσοστό 44% στις 4 Οκτωβρίου 2009, για να εξαναγκαστεί σε παραίτηση στις 11 Νοεμβρίου 2011. Στις εκλογές του Μαΐου του 2012, το ΠΑΣΟΚ συνετρίβη με 13,2%, έχοντας χάσει… 2.200.000 ψηφοφόρους!
Θρυαλλίδα των εξελίξεων ήταν η απόφαση Παπανδρέου για διενέργεια δημοψηφίσματος με αντικείμενο τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου 2011, η οποία εξασφάλισε στην Ελλάδα μια δήθεν ευνοϊκή περικοπή του χρέους κατά 50% με αντάλλαγμα το δεύτερο Μνημόνιο. Ο Ανδρέας Λοβέρδος, αντίπαλός του σήμερα στις εσωκομματικές εκλογές, είχε αντιταχθεί από την πρώτη στιγμή. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αρχικά υποστήριξε μαχητικά το δημοψήφισμα, αλλά στη συνέχεια, ευθυγραμμιζόμενος, όπως συνήθως, με το Βερολίνο, «άδειασε» τον Παπανδρέου.
Ο «προδότης» Ευάγγελος Βενιζέλος
Ο τότε πρωθυπουργός κλήθηκε εκτάκτως στις Κάννες για να συναντήσει τους εκνευρισμένους Μέρκελ και Σαρκοζί, που τον διέταξαν το δίλημμα στο δημοψήφισμα να είναι «“ναι” ή “όχι” στο ευρώ». Σύμφωνα με γαλλικά δημοσιεύματα, ο Σαρκοζί, σε έξαλλη κατάσταση και βρίζοντας τον Παπανδρέου, πάτησε το ένα πόδι στην καρέκλα του και ήταν έτοιμος να ανέβει στο τραπέζι… για να του επιτεθεί!
Την ώρα που ετοιμαζόταν ο Παπανδρέου να επιστρέψει από τις Κάννες ενημερώθηκε από συνεργάτη του ότι ο Βενιζέλος, που είχε διανυκτερεύσει στο νοσοκομείο για να αποφύγει τις δηλώσεις, θα τοποθετηθεί κατά του δημοψηφίσματος, με τον πρωθυπουργό να φέρεται ότι απάντησε: «Αποκλείεται να το κάνει αυτό ο Βαγγέλης». Τα ξημερώματα, ο Βενιζέλος, ο οποίος συνόδευε τον Παπανδρέου στις Κάννες, προέβη όντως στη σχετική δήλωση, με τον εξ απορρήτων του, Δημήτρη Λιντζέρη, να λέει λίγες ώρες μετά ότι «ο Παπανδρέου είναι παρελθόν».
Ύστερα από μπαράζ τηλεφωνημάτων, άγριου παρασκηνίου και έχοντας χάσει όλους τους συμμάχους του στο κόμμα, ο Παπανδρέου υποχρεώθηκε να αποχωρήσει. Στις 6 Νοεμβρίου 2011, έπειτα από τη συνεδρίαση στο Προεδρικό Μέγαρο, εκδόθηκε ανακοίνωση για τη σύσταση νέας, μεταβατικής κυβέρνησης συνεργασίας, χωρίς τη διενέργεια εθνικών εκλογών. Πέντε ημέρες αργότερα, ο Γιώργος Παπανδρέου παραιτήθηκε.
Το ζεϊμπέκικο με τον Ισμαήλ Τζεμ και το «ναι» στο Σχέδιο Ανάν
Το ντροπιαστικό ζεϊμπέκικο του ΓΑΠ υπό το βλέμμα του Τούρκου ομόλογού του Ισμαήλ Τζεμ
Με τις πληγές από τη μαύρη νύχτα των Ιμίων να είναι ακόμα νωπέ, ο Γιώργος Παπανδρέου, που διαδέχθηκε το 1999 τον Θεόδωρο Πάγκαλο στο υπουργείο Εξωτερικών, χορεύει ένα ντροπιαστικό ζεϊμπέκικο που εξόργισε τη Λευκωσία και όχι μόνο. Ο Ιούλιος του 2001 σημαδεύτηκε από τις φωτογραφίες και τα βίντεο που έδειχναν τον Γιώργο Παπανδρέου να χορεύει, και τον Τούρκο ομόλογό του, μακαρίτη πια, Ισμαήλ Τζεμ να χτυπάει παλαμάκια!
Σηκώθηκε τόση «σκόνη» σε Ελλάδα και Κύπρο, που οι επικριτικές δηλώσεις ακόμα και υπουργών της κυβέρνησης Κληρίδη έφταναν στην Αθήνα η μια μετά την άλλη. Με πρώτο τον τότε υπουργό Άμυνας Σωκράτη Χάσικο, ο οποίος παρατήρησε ότι, την ώρα που ο Παπανδρέου έπαιρνε τις στροφές του ζεϊμπέκικου, ο ίδιος μιλούσε σε μνημόσυνα λειψάνων αγνοουμένων του ’74.
Σοβαροί πολιτικοί κύκλοι εκδήλωναν στον κυπριακό Τύπο την καχυποψία τους «αν και κατά πόσον τελικά αυτό που λέγεται ότι το Κυπριακό αποτελεί προϋπόθεση για τη βελτίωση των ελλαδοτουρκικών σχέσεων αποτυπώνεται κάθε φορά στις επαφές Παπανδρέου – Τζεμ».
Τον Απρίλιο του 2004, λίγες ημέρες πριν από το δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν, ο Γιώργος Παπανδρέου από τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωνε: «Τώρα που έχει έλθει η ώρα της κρισιμότερης απόφασης της σύγχρονης Ιστορίας μας, η μεγάλη δημοκρατική και προοδευτική παράταξη, συνεπής στις αρχές, στους αγώνες και στις παραδόσεις μας, λέει το “ναι” στο κοινό μέλλον των δύο κοινοτήτων, στην κοινή συμβίωση και την ένταξη μιας επανενωμένης Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
H τοποθέτηση Παπανδρέου έγινε λίγες ώρες πριν από το προγραμματισμένο διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου, προκαλώντας εύλογα την οργή του Κύπριου Προέδρου, ο οποίος έκανε λόγο για απόκλιση συμφερόντων μεταξύ Ελλάδας – Λευκωσίας. Όπως είναι γνωστό, το Σχέδιο Ανάν απορρίφθηκε από τους Κυπρίους με συντριπτικό ποσοστό 76%. Για την ιστορία, η κατεχόμενη πλευρά το είχε εγκρίνει με 65%, «συμφωνώντας» ουσιαστικά με την οπτική Παπανδρέου.
Πώς από τη Μεσόγειο μπορεί να φτάσει στις χώρες της Ευρώπης με ενδιάμεσο σταθμό την Ελλάδα
Θορυβημένοι από το ανεξέλεγκτο ράλι τιμών στην ενέργεια, αναποφάσιστοι -ως συνήθως- για τους τρόπους διασφάλισης της ευρωπαϊκής ενεργειακής επάρκειας και προσκολλημένοι απόλυτα στο πρόγραμμα μετάβασης στην πράσινη ενέργεια με οποιοδήποτε κόστος, οι Ευρωπαίοι ηγέτες μετέθεσαν και τη φωτιά και τα κάστανα στο προσεχές Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας.
Στη διάρκεια του συμβουλίου όμως ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε σε μια πρωτότυπη και ασυνήθιστη τοποθέτηση, εμπλέκοντας την πιθανή άμεση προσθήκη των ενεργειακών πόρων της ανατολικής Μεσογείου στην προτεινόμενη δημιουργία μιας κεντρικής ευρωπαϊκής πλατφόρμας φυσικού αερίου, από την οποία οι ευρωπαϊκές χώρες θα μπορούν να αγοράζουν αέριο σε προσιτές τιμές.
Ο κ. Μητσοτάκης στην τοποθέτησή του αυτή ουδόλως αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα του αγωγού φυσικού αερίου από τη Μεσόγειο προς την Ευρώπη (EastMed), μήλον της Έριδος και σοβαρή αιτία εντάσεων και προστριβών της Τουρκίας με όλες τις χώρες-συγκατοίκους στην ανατολική Μεσόγειο. Ανέφερε συγκεκριμένα ότι η ανατολική Μεσόγειος μπορεί, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, να εξελιχθεί σε εναλλακτική πηγή ενέργειας για την Ε.Ε. «Είτε μιλάμε για φυσικό αέριο, το οποίο μπορεί να μεταφέρεται σε υγροποιημένη μορφή από την Αίγυπτο προς την Ελλάδα και από εκεί προς το ευρωπαϊκό δίκτυο φυσικού αερίου, είτε μιλάμε για ηλεκτρική ενέργεια, η οποία θα μπορεί να παράγεται πάλι στη Β. Αφρική σε πολύ συμφέρουσες, σε ιδανικές, θα έλεγα, συνθήκες και να μεταφέρεται μέσω ενός καλωδίου πάλι από την Αίγυπτο στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας».
Προηγουμένως σε τηλεοπτικές δηλώσεις του ο πρόεδρος της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι είχε περιγράψει την ίδια διαδικασία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από την Αίγυπτο στην Κρήτη.
Έτσι, για πρώτη φορά από ελληνικά χείλη ακούστηκε στην Ευρώπη η εναλλακτική οδός αξιοποίησης και μεταφοράς του φυσικού αερίου της ανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη, χωρίς υποθαλάσσιο αγωγό, αλλά με πλοία που μεταφέρουν ανά τον κόσμο υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), με χρήση μάλιστα και του τερματικού σταθμού LNG στην Κρήτη (στους Καλούς Λιμένες).
Η εναλλακτική αυτή ελληνική πρόταση μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου από την ανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη δεν μπορεί αυτήν τη στιγμή να θεωρηθεί «ανταγωνιστική» του EastMed, που ακόμα αποτελεί προτεραιότητα της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας για την κατοχύρωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων τους και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων στην ΑΟΖ/Υφ. τους.
Ωστόσο, η μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου με πλοία στην Ευρώπη… αφήνει σύξυλη την Τουρκία και την παράνομη επιθετική πολιτική της στις περιοχές ΑΟΖ/Υφ. Κύπρου και Ελλάδας, αφού, ως άγνωστον, τα εμπορικά πλοία πλέουν ελεύθερα ανεξαρτήτως χωρικών και διεθνών υδάτων, των ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδας, σε όλες τις θάλασσες. Επομένως η Τουρκία δεν έχει «αντικείμενο» εφαρμογής της παράνομης επιθετικής πολιτικής της εναντίον των κυριαρχικών δικαιωμάτων των χωρών, αλλά το κυριότερο δεν θα έχει και κανένα οικονομικό όφελος από τη μεταφορά LNG. Επιπροσθέτως η μεταφορά του μεσογειακού φυσικού αερίου στην Κρήτη με πλοία παραγκωνίζει/αχρηστεύει την τουρκολιβυκή ΑΟΖ.
Θα πρέπει να σημειωθεί ωστόσο ότι η ωραία προοπτική των παρελθόντων ετών με τους πολλούς υδρογονάνθρακες στην Κυπριακή ΑΟΖ, που θα ήταν ο οικονομικός καταλύτης για τη λύση του Κυπριακού, με τη μεταφορά μέσω Κρήτης των υδρογονανθράκων στην Ευρώπη, με παράκαμψη της Τουρκίας, αυτήν τη στιγμή παρουσιάζει προβλήματα διότι:
Δεν υπάρχουν πιστοποιημένες ποσότητες υδρογονανθράκων. Τα υπολογιζόμενα 10bcm/έτος μπορεί να υπάρξουν σε κάποια χρόνια, αλλά δεν υπάρχουν σήμερα,
δεν υπάρχει η αναγκαία μελέτη σκοπιμότητας, που χρειάζεται τουλάχιστον δύο χρόνια, με υπολογιζόμενο κόστος 30.000.000-60.000.000 ευρώ, κάτι που είναι προϋπόθεση για έναρξη σοβαρών συζητήσεων,
ο βυθός είναι πολύ ανώμαλος, τα βάθη προσεγγίζουν το ύψος που έχει ο Ολυμπος, ενώ είναι άγνωστη η σύσταση του υπεδάφους (σ.σ. γι’ αυτό και οι έρευνες του «NAUTICAL GEO»),
το όλο έργο αρχίζει σε σημερινές τιμές από τα 12 δισ., ενώ μόνο το κόστος του μέρους του αγωγού μεταξύ Κύπρου – Κρήτης ξεπερνά τα 7 δισ.
Ποια είναι η χώρα όπου αποφάσεις οργάνου απονοµής αθλητικής δικαιοσύνης γίνονται «κουρελόχαρτα» από τιµωρηµένους και τους φορείς που εντέλλονται την εφαρµογή τους, αλλά τα µέλη του οργάνου αδιαφορούν να ελέγξουν αν αυτές υλοποιούνται;
Ποια είναι η χώρα στην οποία το φίλαθλο πνεύμα, η αθλητική ηθική και δεοντολογία αποτιμώνται από τον θεματοφύλακά τους, την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή (ΕΟΕ), 1.000 ευρώ;
Φυσικά η Ελλάς. Και μπορεί ο Αγγελος Βλάχος, όταν έγραφε το ποίημα «Η ωραία Ελλάς», οι πρώτοι στίχοι του οποίου είναι «Ξεύρεις την χώραν που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα;», να μην επιθυμούσε αυτό να λάβει σκωπτικό χαρακτήρα, αλλά, με την πάροδο του χρόνου, ακριβώς τέτοιον απέκτησε.
Τιμωρεί κάποιον η Επιτροπή Φιλάθλου Πνεύματος, Ηθικής και Δεοντολογίας (ΕΦΙΠΗΔ) της ΕΟΕ για σοβαρότατο παράπτωμα, το οποίο εξέθεσε διεθνώς την Ελλάδα (έως και οι Τάιμς της Νέας Υόρκης έκαναν αναφορά στην υπόθεση) και όταν αυτός, παρά τη στέρηση της φιλάθλου ιδιότητάς του (άρα και της αθλητικής), μετέχει σε αγώνες και υποβάλλεται σχετική καταγγελία στην ΕΦΙΠΗΔ, αυτή ζητεί παράβολο 1.000 ευρώ για να την εξετάσει, αντί να επέμβει αυτεπαγγέλτως, αφ’ ης στιγμής της γνωστοποιήθηκε η παραβίαση της απόφασής της! Φυσικά, το ζητεί με βάση όσα αποφάσισε η ολομέλεια της ΕΟΕ, η οποία έκρινε πως για να εξετασθεί καταγγελία στην ΕΦΙΠΗΔ, πρέπει να καταβληθεί τέτοιο παράβολο. Τη στιγμή που πλέον οι μηνύσεις υποβάλλονται χωρίς καταβολή παραβόλου…
Σε ποια χώρα, λοιπόν, θα συνέβαιναν τέτοια, αν όχι σε αυτή της «φαιδράς πορτοκαλέας»; Αρχαίο πνεύμα αθάνατον κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα να δεις πόσο αποτιμάσαι…
Σε κινήσεις περικύκλωσης της Κύπρου προβαίνει η κατοχική Τουρκία, σε μια προσπάθεια προώθησης των επεκτατικών της σχεδιασμών, πρωτίστως στη θάλασσα. Οι ενέργειες στηρίζονται στο αφήγημα της "Γαλάζιας Πατρίδας" και καλύπτουν τις περιοχές βορείως, νότια και δυτικά της Κύπρου, θέτοντας το νησί σε πολιορκία και συνεχή πίεση.
Οι τουρκικοί σχεδιασμοί, παρά τις όποιες αντιδράσεις τρίτων, που είναι χαμηλών τόνων, δεν επηρεάζονται και κινούνται σε δύο πεδία. Στο έδαφος και τη θάλασσα. Η προσοχή εστιάζεται στην κυπριακή ΑΟΖ και στην περίκλειστη περιοχή της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως οι Τούρκοι φαίνεται πως δεν ορρωδούν προ ουδενός και θα προχωρήσουν με την τακτική του βήμα προς βήμα για τον εποικισμό της Αμμοχώστου. Οι περιορισμένες εργασίες που γίνονται αυτή την περίοδο και αφορούν το 3,5% της περίκλειστης περιοχής, αποτελούν κομμάτι του παζλ και η συνέχεια θα εξαγγελθεί μετά το άνοιγμα και αυτής της περιοχής.
Σε ό,τι δε αφορά την ΑΟΖ, οι έρευνες νοτίως της Κύπρου θα γίνονται παράλληλα με εκείνες -τουλάχιστον- της Exxon Mobil ενώ δεν είναι ξεκάθαρο πώς θα αντιδράσουν όταν -αρχές του 2022- θα προχωρήσει σε γεωτρήσεις η κοινοπραξία ENI-TOTAL, στο θαλασσοτεμάχιο 6.
Το Oruc Reis στάλθηκε βορείως της Κύπρου στην περιοχή "η οποία καθορίστηκε από τη Συμφωνία Υφαλοκρηπίδας που υπογράψαμε με την ‘’ΤΔΒΚ’’ το 2011 και των οποίων τα σύνορα κοινοποιήθηκαν στον ΟΗΕ στις 18 Μαρτίου 2020", αναφέρει το υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας. Τα σκάφη Barbaros Hayrettin Paşa Seismic Research Fatih, Kanuni Drilling και το πλοίο Denar-2 ερευνούν στη Μαύρη Θάλασσα. Συνεπώς ο στόλος της Turkish Petroleum Corporation και των γεωτρητικών βρίσκεται σε πλήρη εγρήγορση, αν και θα υπάρξουν κι άλλες κινήσεις.
Είναι προφανές πως η Άγκυρα δεν πρόκειται να εισέλθει σε συζητήσεις, οι οποίες θα επηρεάσουν την υλοποίηση των στρατηγικών της σχεδιασμών. Σχεδιασμοί, οι οποίοι είναι μεν διαχρονικοί, αφορούν το κράτος και όχι μόνο την παρούσα κυβέρνηση, αλλά την περίοδο, που διανύουμε, ενδεχομένως να συνδέονται και με τη διατήρηση του σημερινού καθεστώτος στην εξουσία.
Στο διπλωματικό πεδίο το κενό διαδικασίας αλλά και πρωτοβουλιών στο Κυπριακό, αφήνει γήπεδο στους Βρετανούς να κινούνται μόνοι τους. Ιδιαίτερα όταν στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών φαίνεται να έχουν παγώσει τις διεργασίες.
Ο απεσταλμένος του αγγλικού ΥΠΕΞ, αρμόδιου για το Κυπριακό, Ajay Sharma, ο οποίος πραγματοποίησε νέα επίσκεψη στην Κύπρο, πέρασε για πρώτη φορά το κατώφλι του προεδρικού γραφείου μαζί με τον εδώ πρέσβη, Στίβεν Λίλλι. Πραγματοποίησε και μια σειρά από άλλες επαφές, ένθεν κακείθεν της γραμμής Αττίλα ενώ συνάντησε και πολιτικούς αρχηγούς.
Το βρετανικό αφήγημα είναι πως επείγει να υπάρξουν κινήσεις ώστε να επαναρχίσουν οι συνομιλίες στο Κυπριακό, προβάλλοντας την άποψη πως "το παιχνίδι θα τελειώσει" εάν γίνουν κι άλλα βήματα στην Αμμόχωστο. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως το Λονδίνο περιγράφει την κατάσταση στην Τουρκία ότι περίπου το καθεστώς είναι υπό κατάρρευση και τούτο καθιστά -όπως υποστηρίζουν- τον Ερντογάν πολύ επικίνδυνο. Επιστρατεύοντας τον "μπαμπούλα" ενός θερμού επεισοδίου, ως αποτέλεσμα της πίεσης που βρίσκεται ο Ερντογάν (οικονομία, δημοσκοπήσεις), η επόμενη αναφορά τους είναι πως θα πρέπει να επιδειχθεί από την πλευρά της Λευκωσίας ευελιξία και να ληφθούν υπόψη οι ανησυχίες της τουρκοκυπριακής πλευράς.
Ποιες είναι αυτές; Εκείνες που προβάλλονται από τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ, ο οποίος θεωρείται ότι εκφράζει την πλειοψηφία, που τον έχει επιλέξει! Προκύπτει από τις επαφές στη Λευκωσία πως το Λονδίνο θεωρεί πως το μείζον είναι να αρχίζει η διαδικασία και ότι μέσα από τις διαπραγματεύσεις μπορούν να οδηγηθούν οι συζητήσεις στο επιδιωκόμενο.
Λίγο-πολύ, σημειώνεται πως μετά που θα ικανοποιηθούν σε κάποιο βαθμό οι αξιώσεις της κατοχικής Τουρκίας, για κυριαρχική ισότητα και ίσο διεθνές καθεστώς, μέσα από μια εξελικτική πορεία θα καταλήξουν οι συζητήσεις σε ομοσπονδία. Παράλληλα, αξιοποιώντας τα όσα αναφέρονται από τη Λευκωσία σε αποκεντρωμένη ομοσπονδία, παραπέμπουν εμμέσως σε δυο εσωτερικές κυριαρχίες και μια εξωτερική, που θα αφορά την εκπροσώπηση της χώρας.
Την ίδια ώρα, αν και γνωρίζουν την τύχη της πρότασης τους, συντηρούν ακόμη τη φόρμουλα σύμφωνα με την οποία να εξεταστεί το ενδεχόμενο να υπάρξει ανταλλαγή επιστολών από τους Αναστασιάδη και Τατάρ, στις οποίες να καταγράφονται οι προθέσεις τους με στόχο να δίνει η μια πλευρά κίνητρο στην άλλη για να επανέλθουν στις διαπραγματεύσεις. Στην περίπτωση της ελληνοκυπριακής πλευράς θα μπορεί να εξηγηθούν, όπως υποδείχθηκε, τα "έμφυτα δικαιώματα" των Τουρκοκυπρίων, που θα παραπέμπουν στα θέματα της κυριαρχίας των "συνιδρυτών" της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ιδέα των επιστολών απορρίφθηκε και από τις δύο πλευρές.
Πάντως, οι πληροφορίες αναφέρουν πως και στο διεθνές πεδίο οι πρωτοβουλίες και ιδέες του Φόρεϊν Όφις δεν φαίνεται να "περπατούν". Ακόμη και οι Γερμανοί, που θεωρούσαν πάντα πως το Λονδίνο έχει την πατέντα του Κυπριακού, δεν φαίνεται να έχουν διάθεση να ακούσουν τις… ευφάνταστες τους ιδέες.
Σημειώνεται συναφώς ότι αύριο Δευτέρα στο Λονδίνο θα βρίσκεται για συνομιλίες ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, και στην ατζέντα θα βρίσκεται και το Κυπριακό.
Έλεγχο της περιοχής με μοντέλο λιμενικής
Στην επιβολή επί του εδάφους τετελεσμένων εντάσσεται και η πρόσφατη απόφαση για την παραχώρηση περιοχής στην Καρπασία από το ΕΒΚΑΦ στις λεγόμενες δυνάμεις ασφαλείας του ψευδοκράτους. Πρόκειται για μια κίνηση που συνδέεται με τον έλεγχο της θαλάσσιας περιοχής, που θα αναλάβουν να ασκούν αντί του κατοχικού στρατού, οι "δυνάμεις" των Τουρκοκυπρίων. Όπως έχει επισημανθεί ήδη, αυτό είναι ένα παιχνίδι, που συνδέεται με το αφήγημα των δύο κρατών. Η Τουρκία έχει παραχωρήσει στο ψευδοκράτος σκάφη για τον έλεγχο της περιοχής, στα πρότυπα λιμενικής αστυνομίας.
Ενημερώθηκε το Συμβούλιο Ασφαλείας για έργα στην Αμμόχωστο
Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έχει ενημερωθεί γραπτώς από την Κυπριακή Δημοκρατία για τα νέα παράνομα έργα της κατοχικής δύναμης στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου. Ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Κύπρου στην έδρα του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, πρέσβης Ανδρέας Χατζηχρυσάνθου, απέστειλε επιστολή προς τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας με την οποία ενημερώνει για την έναρξη από το κατοχικό καθεστώς εργασιών στην περιοχή εκείνη της περίκλειστης, που καλύπτει το 3,5% του συνόλου της. Η ενημέρωση εντάσσεται σε αυτό που αποφασίσθηκε από το Σ.Α., ότι δηλαδή θα κρατείται ενήμερο για τα όσα διαδραματίζονται στην περίκλειστη περιοχή της κατεχόμενης πόλης. Κι αυτό πράττει η Λευκωσία με την επιστολή του πρέσβη της στη Νέα Υόρκη.
Γιατί, όμως, επελέγη η συγκεκριμένη περιοχή από τους Τούρκους; Σημειώνεται συναφώς ότι υπάρχει "απόφαση" του "επαρχιακού δικαστηρίου Αμμοχώστου" ότι το 95% της περίκλειστης περιοχής ανήκει στο ΕΒΚΑΦ. Απόφαση που ουδόλως έχει σχέση με τα πραγματικά δεδομένα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Στο 3,5%, όπως έχει αναφερθεί, δεν εντοπίζονται περιουσίες του ΕΒΚΑΦ και για προφανείς λόγους δόθηκε προτεραιότητα. Για να παραπλανήσουν τους πρόσφυγες και να τους οδηγήσουν ενώπιον της λεγόμενης επιτροπής αποζημιώσεων.
Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί και στο σπίτι του φαυλεπίφαυλου δεν μιλάνε για φαυλότητα. Ο Τσίπρας έχει στην πλάτη του τον μετεωρισμό της χώρας στο χείλος της καταστροφής, την πολιτική απάτη του δημοψηφίσματος, τη συνεργασία με την Ακροδεξιά, την απόπειρα ελέγχου των καναλιών και το τρισάθλιο σόου πάνω από 100 νεκρούς· και λέει φαύλο τον απέναντι;
Ήθελα να ‘ξερα, έχει συνείδηση αυτών που λέει ο Αλέξης Τσίπρας ή του ξεφεύγουν; Μας καλεί να τον ξανακάνουμε Πρωθυπουργό, για να απαλλαγεί η χώρα από την «ακραία φαυλότητα» του Μητσοτάκη; Πλάκα μας κάνει; Εχει επίγνωση των όρων και των νοημάτων που χρησιμοποιεί ή ανοίγει το στόμα του και αφήνει να του ξεφεύγουν οι λέξεις; Θεωρεί τον εαυτό του υπόδειγμα ηθικής και τον Κυριάκο ακραία φαύλο; Μα ειλικρινά τώρα, είναι ικανός να πάει στις εκλογές με αυτό το σύνθημα;
Έχει στην πλάτη του έναν θανάσιμο μετεωρισμό της χώρας στο χείλος της οικονομικής καταστροφής, ένα δημοψήφισμα που διδάσκεται σε πανεπιστήμια ως ο ορισμός της πολιτικής απάτης, ένα αχρείαστο δικό του βαρύ μνημόνιο πάνω σε αυτά που πολεμούσε, τρεις (και λίγες λέω) ντουζίνες κωλοτούμπες ολκής, μια απρόσκοπτη τετράχρονη κυβερνητική συνεργασία με την Ακροδεξιά, δέκα κάλπες πολιτικών του αντιπάλων στην Βουλή που αποδείχτηκαν όλες τζούφιες, μια καραμπινάτη απόπειρα άλωσης του τηλεοπτικού τοπίου, ένα τρισάθλιο επικοινωνιακό σόου πάνω από εκατό νεκρούς· και λέει φαύλο τον απέναντι;
Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί και στο σπίτι του φαυλεπίφαυλου δεν μιλάνε για φαυλότητα. Πολλώ δε μάλλον, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού δεν αυτοανακηρύσσεται σε ηγέτη του αντι-φαυλικού αγώνα, καθότι δεν έχει απλώς λερωμένη την φωλιά του, ζει μέσα σε κανονική χωματερή.
Κι έρχεται τώρα να μας πει ότι θα είναι ο αρχάγγελος της κάθαρσης (καθότι η φαυλότητα, κάθαρση χρειάζεται) που θα την κάνει παρέα με τον «Ολαντρέου» και με τον Γιάνη μ’ ένα νι. Να το δούμε κι αυτό κι ας πεθάνουμε.
Υποθέτω πως όταν θα ‘ρθει η ώρα της εξειδίκευσης του προγράμματος του για την καταπολέμηση της μητσοτακικής φαυλότητας, θα δούμε στην πρώτη γραμμή του καλού και έντιμου αυτού αγώνα τον Νίκο Παππά και τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Ίσως είναι και μια καλή ευκαιρία να ενεργοποιήσει ξανά τον Πάνο Καμένο που οι ατυχίες της ζωής έβγαλαν εκτός ενεργού πολιτικής, θα είναι κι ένα καλό παραγωγικό πόστο για τον νουνεχή Παύλο Πολάκη που τώρα υπολειτουργεί ενώ διαθέτει τόσα προσόντα ο άνθρωπος.
ΥΓ. Από την ίδια ομιλία Τσίπρα στην Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης, εκτός από την έναρξη του αντι-φαυλικού αγώνα έμαθα ότι ο Μητσοτάκης μέσα σε δύο μόλις χρόνια γύρισε την χώρα δεκαετίες πίσω. Επιστρέψαμε δηλαδή στην εποχή του Ανδρέα. Τι ωραία, επιτέλους…
