Αν μπορούσαμε να μεταφέρουμε την ουσία σε μια πρόταση θα ήταν “ο πεζός στρατιώτης διεκδικεί και πάλι μια θέση ισχύος στο σύγχρονο πεδίο μάχης”, ένα πεδίο μάχης που από τα χαρακώματα της Φλάνδρας 105 χρόνια πριν κατέστησαν ιδιαίτερα φονικά για τον απλό, αθωράκιστο πεζό έναντι ενός εξίσου καλά εξοπλισμένου συμβατικού εχθρού. Η εμφάνιση του άρματος μάχης, η βελτίωση της ακρίβειας των όπλων υποστήριξης και ιδίως του πυροβολικού και η εμφάνιση του αεροσκάφους ως παράγοντα νίκης στο πεδίο κατέστησαν τον “βασιλιά των όπλων” γυμνό, αργό και τραγικά υπολειπόμενο ισχύος σε πυρά μεγάλων αποστάσεων.
Σε αυτό το σημείο βρίσκεται το ελληνικό πεζικό σήμερα, με τις επιλαρχίες αρμάτων του να πλαισιώνονται από διμοιρίες και λόχους πεζικού που επιβαίνουν σε τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού Μ-113 και “Λεωνίδας”. Με βάση το δόγμα χρήσης του Ελληνικού Στρατού, το πεζικό θα μεταβεί στους χώρους αντιπαράθεσης με τα ΤΟΜΠ, θα αποβιβαστεί και θα πολεμήσει πεζή, είτε ελισσόμενο είτε επανδρώνοντας προετοιμασμένες θέσεις. Η εικόνα του ελληνικού πεζικού σήμερα είναι ένας πυρήνας 8 ανδρών, όση η μεταφορική ικανότητα ενός Μ-113 ή “Λεωνίδας”, που μπορεί να χωριστεί σε δύο ημιομάδες των 4 ανδρών με τη μία να έχει καθήκοντα κρούσης και η άλλη υποστήριξης.
H είσοδος σε υπηρεσία ενός Τεθωρακισμένου Οχήματος Μάχης (ΤΟΜΑ) θα διαφοροποιούσε μάλλον μοιραία τη σύνθεση της ομάδας πεζικού και κατά συνέπεια τον τρόπο μάχεσθαι. Η πλειοψηφία των εν υπηρεσία ΤΟΜΑ, λόγω του όγκου των μηχανισμών του πύργου έχουν μειωμένο διαθέσιμο χώρο στο εσωτερικό τους ωθώντας τους σχεδιαστές να μειώσουν την δύναμη της ομάδας πεζικού σε 6 με 7 άτομα (M-2 Bradley, FV530 Warrior, Marder-1, ASCOD Pizzaro, Mitsubishi Type 89, Dardo, Bionix AFV, KMW Puma, KF31 Lynx). Μια ομάδα μάχης μηχανοκίνητου πεζικού θα δείχνει μάλλον κάπως έτσι:
Πολλοί αναλυτές θεωρούν πως μια ομάδα μάχης 6 ή 7 ατόμων απλά δεν είναι αποδοτική καθόσον δεν παρατάσσει αρκετή δύναμη πυρός όσο μια ομάδα 8-10 τυφεκιοφόρων και αν ένα ή δύο μέλη της τραυματιστούν, η ομάδα παύει να υφίσταται (για κάθε τραυματία θα πρέπει να υπολογιστούν και οι 1 ή 2 συστρατιώτες που θα αναλάβουν την απομάκρυνσή του από το πεδίο και θα του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες). Η άποψη έχει μια λογική, από την άλλη είναι μάλλον δύσκολο να τοποθετηθεί μια ομάδα πεζικού 8-10 ατόμων σε ένα όχημα μάχης που να φέρει ταυτόχρονα ένα πυροβόλο, πυρομαχικά και στοιχεία που εγγυώνται την καλή λειτουργία του (οπτικά σκοπευτικά, σύστημα ελέγχου πυρός, σύστημα μάχης, στοιχεία επικοινωνίας). Λίγοι το έχουν πετύχει (CV90, KF41 Lynx II, ASCOD-Ulan, K-21) και σε αυτές τις περιπτώσεις το όχημα έχει πάντα κάποιο μειονέκτημα σε κάποιο άλλο σημείο. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα (κι αν τα έχεις, θα πρέπει να τα πληρώσεις).
Το στοιχείο που παραβλέπει κανείς είναι πως ο τρόπος μάχεσθαι περιλαμβάνει το όχημα μάχης. Συνεπώς, ο αρχηγός της ομάδας μπορεί να έχει 2-3 τυφεκιοφόρους λιγότερους αλλά μπορεί να υπολογίζει σε ένα αυτόματο πυροβόλο των 25-40 χλσ., ένα επιπλέον πολυβόλο γενικής χρήσης και συχνά και σε αντιαρματικά βλήματα, έτοιμα για χρήση κατ’εντολή του χωρίς να υπολογίζουμε την χρησιμότητα ενός οχήματος 30 περίπου τόνων με ύψος 3 μέτρων που μπορεί να δράσει ως προστατευτικό τείχος ή να γκρεμίσει εχθρικές οχυρώσεις ή τοίχους ανάλογα με τη φαντασία του επικεφαλής στην τακτική κατάσταση που θα βρεθεί.
Στο σχέδιο που προτείνεται, η ομάδα κρούσης παρατάσσει 4 τυφέκια, δύο βομβιδοβόλα για καταστροφές, 1 τυφέκιο ακροβολισμού (DMR) και ένα οπλοπολυβόλο. Επίσης, για ειδικές περιπτώσεις μπορούμε να υπολογίζουμε σε ένα ή και δύο εκτοξευτές ρουκετών (η αναχορηγία δεν αποτελεί θέμα αφού θα φέρονται από το ΤΟΜΑ) συν, φυσικά, τον οπλισμό του τεθωρακισμένου. Η ισχύς πυρός δεν είναι αμελητέα και είναι βέβαιο πως ένας καλά εκπαιδευμένος ηγήτορας θα μπορεί να κάνει πολλά σε μια τακτική κατάσταση.
Προχωρώντας περαιτέρω, σε επίπεδο διμοιρίας, μπορούμε να ταιριάξουμε την ομάδα μάχης του ενός ΤΟΜΑ με άλλη μία, παρατάσσοντας δύο ΤΟΜΑ και δύο εξαμελείς ομάδες κρούσης. Στη σύνθεση αυτή θα έχουμε 2 πυροβόλα 25-40 χλσ., 4 πολυβόλα (2 των ΤΟΜΑ και 2 των ομάδων πεζικού), 8 τυφέκια, 2 βομβιδοβόλα και 2 DMR. Για την υποστήριξή τους μπορεί να διατεθεί μια ομάδα υποστήριξης 8-9 ατόμων που θα ακολουθούν από απόσταση επιβαίνοντας σε ένα ΤΟΜΠ (Μ-113 ή “Λεωνίδας”). Η ομάδα υποστήριξης θα φέρει τα όπλα που θα προβάλουν έμμεσα πυρά σε αποστάσεις 300-5,000 μέτρων.
Το γεγονός ότι η ομάδα επιβαίνει σε ΤΟΜΠ απαλλάσσει τον επικεφαλής από προσωπικό μεταφοράς πυρομαχικών περιορίζοντας τα στοιχεία της ομάδας μόνον στα απολύτως απαραίτητα για τη χρήση του οπλισμού. Έτσι, ένα στοιχείο πολυβόλου γενικής χρήσης μπορεί να περιοριστεί σε 2 μόλις άτομα, ένα στοιχείο πυροβόλου άνευ οπισθοδρομήσεως επίσης σε 2 και ένας όλμος των 81 χλσ. σε 3 άτομα. Τα στοιχεία αυτά μπορούν να μετακινούνται κοντά στη γραμμή αντιπαράθεσης υπό την κάλυψη του πολυβόλου του ΤΟΜΠ και να αναπτύσσονται κοντά σε αυτό τασσόμενα αναλόγως και βάλλοντας με αίτηση των ομάδων κρούσης με την κατεύθυνση του ομαδάρχη.
Μια διμοιρία, λοιπόν, αποτελείται από τρία τεθωρακισμένα οχήματα (2x TOMA και 1x TOMΠ) μαζί με 2 οχήματα για τον διμοιρίτη και τον υπαξιωματικό του. Η συνολική παρατακτέα δύναμη μαζί με τα πληρώματα των οχημάτων ανέρχεται σε 34-35 άτομα και σίγουρα περιέχει το απολύτως απαραίτητο προσωπικό, χωρίς να υπάρχει η σχετική άνεση του τριαδικού σχήματος εναλλαγής των ομάδων (μία μάχεται-δύο σε εφεδρεία ή δύο μάχονται-μία σε εφεδρεία).
Σε επίπεδο μηχανοκίνητου λόχου, όμως, θα μπορούσαν να παραταχθούν τέσσερις τέτοιες διμοιρίες, δίνοντας στη διάθεση του λοχαγού 8 ΤΟΜΑ, 4 ΤΟΜΠ και την ικανότητα να εμπλέκει μικρές, εύκολα διαχειρίσιμες διμοιρίες και ομάδες σε περιορισμένους και πολυδιασπαστικούς χώρους μάχης επιτρέποντας στους υφισταμένους του να αναπτύξουν μεγάλα περιθώρια πρωτοβουλίας, διαχειριζόμενοι την κίνηση στοιχείων υποστηρίξεως, οχημάτων μάχης με πυροβόλα υποστήριξης, ομάδες κρούσης σε μικρογραφίες μαχών κερδίζοντας εμπειρία για τη διαχείριση στη συνέχεια μεγαλύτερων σχηματισμών.
Σε επίπεδο τάγματος, θα μπορούσαμε να επαναλάβουμε το ίδιο σχήμα, με τέσσερις λόχους μηχανοκίνητου πεζικού και επιπλέον όπλα υποστηρίξεως (αυτοκινούμενους όλμους των 106/120 χλσ., Μ-901), παρατάσσοντας έτσι 32 ΤΟΜΑ, 16 ΤΟΜΠ, συν οχήματα όπλων, τεχνικής υποστήριξης, επικοινωνιών, διοίκησης κλπ. Φυσικά, αν υπολογίσαμε 35 άτομα περίπου στη διμοιρία, ο λόχος θα παρατάσσει περί τα 180 άτομα και το τάγμα 800-900 αλλά αυτή είναι η σύνθεση που οφείλει να έχει ένας σχηματισμός μάχης που να προβάλει την απαραίτητη ισχύ στο πεδίο μάχης.
