Παρασκευή 24 Απριλίου 2020

Η εισβολή των λαθρομεταναστών. - Το επιβληθέν άσυλο και η προοπτική (σχέδιο;) ισλαμοποίησης της Ελλάδας



Γράφει ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο*
Εμμέσως πλην σαφώς ειπώθηκε πως η Ελλάδα έκανε ένα μεγάλο λάθος που «αντί να αναστείλει τουλάχιστον για έξη μήνες την μη αποδοχή αιτήσεων ασύλου για λόγους εκτάκτων συνθηκών και εθνικής ασφάλειας, την ανέστειλε (μόνο) για ένα μήνα» (Π. Νεάρχου, Μεταναστευτικό, παλινδρόμηση στην παλιά αυτοκαταστροφική πολιτική πριν τον Έβρο).
   Θεωρητικά και σε γενικές γραμμές, σαν αφηρημένος συλλογισμός, όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι αλήθεια. Έκανε ένα μεγάλο λάθος, ναι. Ωστόσο θα ήταν ναι μεν αλήθεια  εφόσον όμως η Ελλάδα ήταν (είναι) μια ελεύθερη και κυρίαρχη χώρα και  όχι μια χώρα που «ζει» στα μέτρα των εντολών που λαμβάνει απ’ «έξω» και  των αντιστοίχων  δεσμεύσεων που η ίδια παραχωρεί συνεχώς στους ξένους.
  Όντως για ένα κυρίαρχο κράτος που ενεργεί με απόλυτο γνώμονα μόνο το δικό του συμφέρον, ο περιορισμός στον ένα μήνα αντί τουλάχιστον σε έξι μήνες θα ήταν ένα ασυγχώρητο σφάλμα,
– (παρένθεση: εμείς, προσωπικά, θα προσαυξάναμε  κιόλας: «και πέραν των έξι μηνών, επ’ αορίστου χρόνου», απολύτως νόμιμα αφού αποδεδειγμένα και πασιφανώς στο ελληνικό γεωγραφικό πεδίο παρατείνεται επ’ αορίστου ο κίνδυνος τμηματικής ή μαζικής εισβολής ανεπιθύμητων και εχθρικών στοιχείων, δηλαδή βίαιης παραβίασης των εθνικών συνόρων από χιλιάδες λαθραίους όλων των φυλών και χρωμάτων, τουτέστιν ολοσχερώς παρανόμων) –
   και επιπλέον μεγάλο λάθος εκτίμησης του κινδύνου, λάθος πολιτικής τοποθέτησης, λάθος γεωστρατηγικού σχεδιασμού.
   Απ’ ό, τι φαίνεται, όμως, και τοποθετώντας μια πλάι στην άλλη τις ψηφίδες του συνολικού ψηφιδωτού, όλη η «υπόθεση άσυλο» πολύ πιθανόν να «πήρε σάρκα και οστά» κατά τη διάρκεια της περιβόητης «συλλογικής» επίσκεψης της ευρωπαϊκής τρόικας με τον Έλληνα οικοδεσπότη στον Έβρο,  τις τυμπανοκρουσίες της και τις «αποκαλυπτικές» περιηγήσεις στα σύνορα και τα ωραία λόγια τα ψεύτικα και τις «ξεβράκωτες» εκφράσεις θαυμασμού των τριών φαρισαίων προς τον Έλληνα «αρχηγό» που κοκορευόταν σαν πολυβραβευμένος ήρωας.
   Τα κοινοτικά κομπλιμέντα για την «τέλεια φύλαξη απ’ την Ελλάδα των ελληνικών συνόρων ‘που είναι και σύνορα’ (!) της Κοινότητας»  και τα δήθεν ανοιχτοχέρικα χρήματα της Κομισιόν  δεν ήταν (είναι) καθόλου για τα «όμορφα μάτια» του κ. Πρωθυπουργού, και δυστυχώς είχαν ένα κόστος το οποίο είναι πάντα απείρως πολλαπλάσιο  του κόστους της ελληνικής «προσφοράς»,
   εκτός του ότι ήταν λίαν χρήσιμα για το στημένο «θέαμα» με σκοπό να «αποκοιμηθούν»  επαρκώς, «μέσα στη χαρά τους», οι (Έλληνες) εύπιστοι πολίτες ώστε λίγο αργότερα τα πάντα να ανατραπούν και ο καθένας απ’ τους πρωταγωνιστές να δείξει το αληθινό πρόσωπό του και προπάντων τις αληθινές προθέσεις του που επιμελώς έκρυψε κοροϊδεύοντας ένα ολόκληρο έθνος.
   Και όλες εκείνες οι ψεύτικες τσιριμόνιες; Απλούστατα για να κρύψουν το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν είναι ελεύθερη και κυρίαρχη χώρα, όπως, αναφορικά με το «άσυλο», και όχι μόνο, φάνηκε στις επόμενες μέρες, δυστυχώς μια χώρα που  για πάρα πολύ χρόνο ακόμα θα βρίσκεται υπό αποπνικτική κοινοτική απόλυτη εποπτεία, επιτήρηση και οδηγία, αφού στην ελληνική πολιτική σκηνή δεν εμφανίζεται ούτε καν η σκιά κάποιου ηγήτορα ικανού να αποτινάξει αυτόν τον ζυγό.
   Ό, τι λέει (η «Ελλάδα») και ό,τι, τι κάνει πρέπει να αντιστοιχεί 100% σε ό,τι της επιβάλλεται  να λέει και να κάνει – δεν επιτρέπεται επ’ ουδενί λόγω δε να κάνει κάτι το οποίο προηγουμένως δεν εγκρίθηκε απ’ την ευρωπαϊκή τρόικα η οποία κατά τ’ άλλα θριαμβευτικά πέρασε απ’ τον  Έβρο πάνω στο στολισμένο κάρο του αντιπροσώπου της εν Ελλάδι.
  Βεβαίως μόνο φαντασία μας δεν είναι όλα ετούτα, αλλά γραμμένα και υπογραμμένα και φωτογραφημένα. 
   Ουσιαστικά λοιπόν ό,τι έπραξε ο κ. Μητσοτάκης στον Έβρο και κατόρθωσε – τι τεράστια εμπαικτική μπλόφα! – να κάνει τον ελληνικό λαό να πιστέψει πως επιτέλους είχε βρει τον ιδανικό, αληθινό Έλληνα ηγέτη (!!), φαίνεται πως το έκανε μόνο και μόνο για να σώσει το «πολιτικό τομάρι» του,
   διότι άπαξ και συνέχιζε την αμετανόητη αγαπημένη του πολιτική των ανοιχτών συνόρων (πόσες ομοιότητες με εκείνο το τραγικό, απαράδεκτο «έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;» του προκατόχου του Τσίπρα!) και των ολέθριων για τους Έλληνες πολυπολιτισμικών «επιμιξιών» του
   και δεν έκλεινε κατεπειγόντως τα σύνορα στον Έβρο, πολύ καλά γνώριζε πως η κυβέρνησή του δεν θα είχε πια καμία νομιμοποίηση ύπαρξης, δεν θα μπορούσε πλέον να παραμείνει παρά μόνο με «δικτατορικό» πρόσημο (λίγο πριν ό,τι είχε γίνει στη Λέσβο δεν σας θυμίζει τίποτα;!) και ο ίδιος θα «καιγόταν» για πάντα μέσα στην ίδια την εξουσία του.
   Με λίγα λόγια, ο κύριος πρωθυπουργός «κατάπιε» για μια στιγμή (όσο θα διαρκούσε η «έκτακτη κατάσταση», κατά τη πονηρή «ρήση» του αξιότιμου κ. Κουμουτσάκου) τις πολιτικο-πολυπολιτισμικές «θεωρίες» του (οι οποίες πολύ πιθανόν να υπαγορεύονται άνωθεν, με ποινή την πολιτική του εξαφάνιση),
   για όσο καιρό χρειαζόταν για να «τουμπάρει» τον κόσμο με το ηρωικό slogan των «απαραβίαστων ελληνικών συνόρων», και μαζί με τον κόσμο μάλλον και τον στρατό και την αστυνομία,
   που τον πίστεψαν και έδωσαν και τη ψυχή τους ώστε να αντεπεξέλθουν με επιτυχία στις πιο αντίξοες συνθήκες και καταστάσεις που οι Τούρκοι είχαν διαμορφώσει αφηνιάζοντας τους «καημένους πρόσφυγες» και τους πάσης φάρας εγκληματίες λαθρομετανάστες,
   μη μπορώντας ασφαλώς, εκείνες τις δύσκολες μέρες, να υποθέσουν ποτέ ή να μαντέψουν ότι με την γρήγορη και ακόμη πιο εκτεταμένη επάνοδο του «ασύλου» όχι μόνο εκείνοι που «τους είχαν ξεφύγει», αλλά και όλοι οι άλλοι που θα έρχονται απ’ τη θάλασσα θα μπορούν να… γίνουν μια σύντομη μέρα και  Έλληνες πολίτες!
   Όλη η «ιστορία» μάλλον έγινε για να σωθεί ο κ. Μητσοτάκης και να μη πέσει η κυβέρνησή του σαν ένα σάπιο φρούτο, κάτι που μάλλον θα ήταν αναπόφευκτο εάν απ’ τον Έβρο έμπαιναν στην Ελλάδα μερικές χιλιάδες Αφγανοί, Αιθίοπες, Πακιστανοί και άλλοι ασιάτες/αφρικανοί μουσουλμάνοι και βεβαίως ανάμεσά τους κάποια χιλιάδα Σύριοι αντάρτες τζιχαντιστές, δολοφόνοι δήθεν «βασανισμένοι πρόσφυγες».
   Σε αυτό το θέατρο grand guignol – που «πλήρωσαν» με ατελείωτα άγχη οι Έλληνες στρατιώτες και αστυνομικοί – έλαβαν μέρος και οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί» στις παραστάσεις που έδωσαν για να «δοξάσουν» το «έπος του Έβρου» και τον «αρχιστράτηγο πρωθυπουργό».
   Στον Έβρο, όμως, ο Ερντογάν έκανε και το πρώτο μεγάλο λάθος του, πιστεύοντας εσφαλμένα πως μια μαζική επίθεση λαθραίων ενεργούμενων «μεταναστών», αντί των ως τότε καθιερωμένων και συνεχιζόμενων «μικρο-επιθέσεων» και μικρο-εισβολών, θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να πετύχει μια οριστικά ευνοϊκή γι’ αυτόν κατάσταση αφόρητης πίεσης και καταλυτικών εξελίξεων στον πολιτικό, οικονομικό, δημογραφικό και κοινωνικό τομέα σε όλη την Ελλάδα.
   Η Ευρωπαϊκή Ένωση εκμεταλλεύτηκε το λάθος του Ερντογάν για να δέσει ακόμη περισσότερο τον Κυριάκο Μητσοτάκη στα πολιτικά και γεωστρατηγικά της σχέδια για την Ελλάδα, ειδικά, διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ειδικά για την Ελλάδα, προ πολλού έχουν επεξεργαστεί διάφορα «σχέδια» τα οποία, απ’ ό,τι φαίνεται, μόνο ευνοϊκά δεν είναι γι’ αυτήν, και κανένας Έλληνας κυβερνήτης ως τώρα δεν βρέθηκε για να τα καταγγείλει τουλάχιστον ενώπιον του λαού του, αν όχι στο εξωτερικό!
   Ούτε βέβαια κάποιος δημοσίευσε ποτέ, κοινοποίησε ποτέ στο ευρύ κοινό αυτά τα «σχέδια» ή έστω «προσχέδια» για να ξέρουν όλοι οι «ενδιαφερόμενοι» πολίτες τι θα πρέπει να  περιμένουν που κάποιοι σκαρφίστηκαν (και έγραψαν σε χαρτί) μέσα στα σκοτεινά ή όχι δωμάτια τους.
   Όταν η κοινοτική τρόικα ήρθε στον Έβρο, δήθεν για να δείξει «πόσο κοντά» βρισκόταν στο πλευρό της Ελλάδας, στη πραγματικότητα έκανε έναν αξιοθαύμαστο ελιγμό για να κρύψει τη δυσαρέσκειά της για την ανυπακοή των «κλειστών συνόρων», ταυτόχρονα όμως, κάνοντας τα στραβά μάτια, και για να «ενδυναμώσει», στις εντυπώσεις του ελληνικού λαού, το γόητρο του κ. Μητσοτάκη, του δικού της χρήσιμου ανθρώπου για όλες τις δουλειές και παντός καιρού σήμερα στην Ελλάδα, του πιστού εφαρμοστή των εντολών της.
   Μόλις όλα πήγαν καλά στον Έβρο και ο Ερντογάν «έφαγε τα μούτρα του», το κοινοτικό σχέδιο μπήκε αυτομάτως σε εφαρμογή:
Κακώς λοιπόν η αναστολή του ασύλου, καλώς  κατόρθωσαν να εισέλθουν στην Ελλάδα τα «δώρα» του Ταγίμπ και, γιατί όχι; να έλθουν κι άλλα πολλά δώρα αφού στη θάλασσα, όπως μας είπε ο αυθεντικός παλιός Έλληνας κυβερνήτης, δεν υπάρχουν σύνορα!
   Εξάλλου τότε, όπως ενθυμούμαστε όλοι, αυτή η ίδια η τρόικα, μολονότι ιδίοις όμμασι έβλεπε το τί έκαναν οι Τούρκοι στον Έβρο (και σίγουρα η Frontex το έβλεπε από πολύ πιο κοντά, και θα έπρεπε να είχε δώσει αναφορά στη Κομισιόν), ωστόσο ουδέποτε στα πολλά παχιά λόγια που είπε εξέφρασε κάποια δυσαρέσκεια, κάποια κατηγορία εναντίον της Τουρκίας, ουδέποτε την έβαλε στο στόχαστρο για όλον εκείνον τον χαμό που προσπαθούσε να δημιουργήσει στα ελληνικά σύνορα, αλλά και στην ελληνική ενδοχώρα!
   Αυτό και μόνο  τίποτα δεν «είπε»  σε κανένα για το τι έμελλε να γίνει στη συνέχεια;
   Για τους «θεσμούς» η ντροπή της ελληνικής «ανταρσίας» του ενός μήνα αναστολής του ασύλου κατά παράβαση των κοινοτικών  θεσφάτων ήταν ανυπόφορο πλήγμα για τους «φτωχούς μετανάστες» και η «τάξη» έπρεπε να αποκατασταθεί.
   Και να μη ξεχνάμε ποτέ (!) ότι Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΚΡΑΤΑΝ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΟΥΣ ΚΛΕΙΣΤΑ, ΕΝΩ ΕΚΕΙΝΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΚΛΕΙΣΤΑ:  ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΟΙΚΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΡΟΟΡΙΖΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ!
   Εκείνες οι «δοξασμένες» μέρες παραμονής στον Έβρο (ή λίγο πριν ή λίγο μετά) οι τέσσερις καβαλάρηδες της Αποκάλυψης (οι τρεις «Ευρωπαίοι» και ο ένας Έλληνας) «κλείδωσαν» τα agenda για τους επόμενους μήνες των ενεργειών/υποχρεώσεων της ελληνικής κυβέρνησης (που τόλμησε να μας παρακούσει και να μη μας κάνει το χατίρι του 2015!).
   Συγχρόνως η «σύμπτωση» του κορωνοϊού υπήρξε άκρως βοηθητική για τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του που γλίτωσε παρά τρίχα τη πτώση.     
   Έτσι, το σύνολο των απαγορευτικών που καθήλωσε το 99% των πολιτών στα σπίτια τους ποινικοποιώντας τις εξόδους τους, έδωσε την τέλεια ευκαιρία στην εκτελεστική εξουσία να γίνει factotum: θεσμοθέτης, νομοθέτης, ταξιθέτης, αρχειοθέτης, χωροθέτης και ό,τι άλλο σε «θέτης» μπορεί να υπάρχει.
   Οι υπουργικές αποφάσεις/νόμοι – όπου μια δράκα ατόμων αποφασίζει για τα 10 εκατομμύρια  του ελληνικού λαού χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα – δημιούργησαν και δημιουργούν καταστάσεις οι οποίες δεν ξέρουμε αργότερα πώς θα εξελιχθούν. Μακάρι να βγουν σε καλό, το πραγματικό καλό όλης της χώρας.
   Τώρα μάλλον υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες ότι απ’ τον ‘Εβρο, «ξεπήδησε» και η «θεσμοθέτηση»  της εκ του μηδενός «ίδρυσης» ούτε λίγο ούτε πολύ είκοσι οκτώ νέων «πόλεων» (η κοινοτική Επίτροπος μιλάει όμως για 31!) τις οποίες περιπαικτικά και ευφημιστικά ονόμασαν «δομές φιλοξενίας»,
   όπου η Ούρσουλα φον ντερ Λάινεν αποφάσισε πως πρέπει επιτέλους να ζήσουν και ανεξέλεγκτα να πολλαπλασιαστούν επ’ άπειρον οι εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες μουσουλμάνοι που η φίλη της Τουρκία «χάρισε» στην Ελλάδα και η Ελλάδα, με τους «φιλικά» υποταγμένους στην ΕΕ και ΗΠΑ κυβερνητικούς θεσμούς της (πάλι η Ιταλία «διδάσκει», καλή ώρα!) δέχθηκε να κρατήσει αντί, όπως πολύ σωστά κάνουν όλα τα κράτη, όντας παράνομοι «εισβολείς», να τους απελάσει στις χώρες των οποίων δηλώνουν πως ήταν πολίτες,
   ούτε καν θέλοντας να «σκεφτεί» πόσο  μπορούν να καταστούν δημογραφικά καταστροφικές αυτές οι «δομές» που με ακρίβεια  καταγγέλθηκαν ως  πράξη δημιουργίας  σε όλη την Ελλάδα,  διαφόρων ειδών αυθαίρετων μειονοτήτων: θρησκευτικών, φυλετικών, εθνοτικών (17.4.2020, Της Πατριωτικής Συσπείρωσης,  Οι κίνδυνοι της παράνομης μετανάστευσης για την Ελλάδα).
   Και όλα ετούτα ενώ έχει αφαιρεθεί απ’ τους Έλληνες πολίτες το δικαίωμα/δυνατότητα έκφρασης αντίθεσης/διαμαρτυρίας δημόσια, έντονα αρνητικής έκφρασης για όλον αυτόν τον συρφετό ξένων αλλόγλωσσων, αλλόθρησκων και αλλόφυλων που τους φορτώνουν κοψοχρονιά στο σβέρκο (και πάλι Ιταλία, καλή ώρα) και ούτε καν (αυτοί οι πολίτες) να μπορούν να φανταστούν πως, ενώ σε αυτούς απαγορευόταν  αυστηρά να κάνουν συναθροίσεις με ποινή την άμεση σύλληψη, οι δικοί τους εκλεγμένοι «ηγήτορες» είχαν, σε ανύποπτο χρόνο, κιόλας από τότε που ακόμα ίσχυε η αναστολή του ασύλου, οργανώσει πάνω από 25.000 «θέσεις στέγασης» με προοπτική σίγουρη αύξηση έως πάνω από 40.000 (και ποιος μας λέει πως δεν θα γίνουν και 1.000.000;!) για τους λαθραίους «δικαιούχους»(!),  όπως τους ονομάζει η «ESTIA II» (στα λατινικά βέβαια, τί σόι κοινοτική οδηγία-διαταγή είναι!).
   Και πού να φανταστούν επίσης – αυτοί οι Έλληνες πολίτες όπως προπαντός και οι υπερασπιστές του Έβρου – ότι και όλοι εκείνοι οι ντοπαρισμένοι φανατικοί που είχαν περάσει στα ελληνικά εδάφη, είχαν συλληφθεί και κρατούνταν σε χώρους δήθεν ταυτοποίησης και στη συνέχεια απέλασης, όπως έλεγαν τα κυβερνητικά στελέχη,
   (δεν ήταν ένας απ’ αυτούς και ο «χώρος» που δήθεν είχε ανακαλύψει η New York Times;)    
   προορίζονταν κι αυτοί να παραμείνουν κανονικά, σαν νόμιμοι, με δικαίωμα ασύλου, τουτέστιν οριστικής διαμονής (!) στις προκαταρτικές 28 (ή 31) «δομές» οι οποίες τίποτα άλλο δεν είναι παρά σχέδιο του ελληνικού κράτους προώθησης μιας καθόλα ενσωμάτωσης χιλιάδων λαθραίων μουσουλμάνων στον ιστό της ελληνικής κοινωνίας με σίγουρη επακόλουθη διάβρωσή της,
ΕΝΑΣ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟ ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΩΜΕΝΑ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ,
ανεπίτρεπτος εποικισμός βάση του διεθνούς δικαίου, για το οποίο τόσο (υποκριτικά) κόπτεται η Ελλάδα, κατά τα άλλα!
   Ή μήπως αυτές οι «δομές φιλοξενίας» είναι εκείνες οι ΕΟΖ, Ειδικές Οικονομικές Ζώνες,  οι οποίες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας «σχεδιάστηκε» πριν από χρόνια απ’ την ΕΕ να κατοικούνται αποκλειστικά από «μετανάστες» και «πρόσφυγες» και για τις οποίες δημοσιεύσαμε κιόλας το 2017 το κείμενο «Το ‘ελληνικό πείραμα’: περάτωση ενός σχεδίου ή προειδοποίηση για το μέλλον;»
   Πάντως, ω πόσο ιδανική ευκαιρία αυτός ο «ευλογημένος» κορωνοϊός!
  Και ακόμη πιο ιδανική η ευκαιρία, με μια ανύπαρκτη «Ελληνική Δικαιοσύνη» για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και την εκκωφαντική απουσία ικανών  λειτουργών της ενόψει όσων αποκρουστικών έγιναν και γίνονται εις βάρος του μέλλοντος της Χώρας,
   ξεχνώντας «κατά λάθος» πως η Ελλάδα, δεχόμενη την μόνιμη εγκατάσταση όλων αυτών (όλων, μηδενός εξαιρουμένου) των παράνομων και λαθραίων, και ποιος ξέρει πόσων εγκληματιών, χορηγεί παράνομη νομική υπόσταση σε αυτές τις δομές/εγκαταστάσεις/πόλεις, όπερ συμπαρασύρει  αυτομάτως και χορήγηση ασύλου, υπηκοότητας (πολιτογράφησης), εργασίας, οριστικής παραμονής, επιδομάτων, και… και…
και πάλι «κατά λάθος» ξεχνώντας πως όλοι αυτοί δεν διαφέρουν σε τίποτα απ’ εκείνους που με βίαιο ή ύπουλο τρόπο θέλησαν να μπουν σε ισπανικό έδαφος, για τους οποίους το ΕΔΑΔ δικαίωσε το ισπανικό κράτος που δεν δίστασε να τους στείλει πίσω, κάτι που απόλυτα θα ταίριαζε με εκείνο που ακατάπαυστα συμβαίνει στην Ελλάδα, πριν και  εν μέσω πανδημίας και μετά απ’ αυτήν όπως προβλέπεται να συμβεί!
Πάντως, και επειδή τα «καλά λόγια» των κοινοτικών θεσμών για την Ελλάδα κοστίζουν, δεν λέγονται ποτέ απλά από «αγάπη» προς τη χώρα αλλά απαιτούν πολλαπλάσια και άμεσα ανταλλάγματα, ορίστε χωρίς καθυστέρηση η ακύρωση της αναστολής του ασύλου, όχι μόνο, αλλά και (πώς να το κάνουμε, είμαστε πιο βασιλικοί κι απ’ το βασιλιά: μια Ούρσουλα την έχουμε!) η απόφαση αναδρομικού χαρακτήρα της ακύρωσης ούτως ώστε όλοι εκείνοι οι αφηνιασμένοι «καημένοι» λαθραίοι «μετανάστες» και «πρόσφυγες» που έριχναν χημικά στους Έλληνες στρατιώτες, προσπαθούσαν να κάψουν και να κόψουν τα ελληνικά φράγματα και είχαν εισβάλλει στο ελληνικό έδαφος, να μπορέσουν «σαν κύριοι» να υποβάλλουν αίτηση ασύλου!!
   Σκέτη τρέλα! Το άκρον άωτον της εθελοδουλίας και της «νομικής παραφροσύνης».
   Και επειδή όπως ξέρουμε (αλήθεια, πόσοι το ξέρουν;) απ’ τη στιγμή που όλοι αυτοί οι λαθραίοι υποβάλλουν αίτηση ασύλου θεωρούνται ως κανονικοί διαμένοντας και δεν μπορούν να κατηγορηθούν πως είναι λαθρομετανάστες – οι πάντες αντιλαμβάνονται τί σημαίνει αυτό και ποιες μπορούν να είναι οι άμεσες, έμμεσες και μελλοντικές επιπτώσεις για όλη την Ελλάδα.
   Ασφαλώς θα μπορούσαμε να πούμε πως η συμπεριφορά του κ. Μητσοτάκη σχετικά μες το «άσυλο» ήταν σίγουρα μια μπαμπεσιά, μια ανανδρία ανάξια ενός πολιτικού άξιου λόγου.
   Δυστυχώς όμως αρκεί να αναφερθούμε στο τί είπε η Σουηδέζα Γιόχανσον για να καταλάβουμε ότι η «παλινωδία» του Μητσοτάκη – εκτός κι αν ο ίδιος με ικανά, επαναλαμβανόμενα πεπραγμένα μας αποδείξει το αντίθετο –, φαίνεται να υπήρξε απόρροια  μιας (της), θα λέγαμε, «παραδοσιακής», οργανικά διαχρονικής ελληνικής υποτέλειας στα «συμμαχικά» συμφέροντα της κοινοτικής επιτροπείας, πόρρω απέχοντα από τα φυσιολογικά ελληνικά συμφέροντα που όλοι μας γνωρίζουμε.
   Γι’ αυτό ακριβώς, αν όντως ειπώθηκε εκείνο που αποδίδεται (iEpikaira.blogspot.com 14.4.20 Αν νομίζετε ότι ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του έγιναν ξαφνικά πατριώτες και θέλουν κλειστά σύνορα… είστε βαθιά γελασμένοι) πως τόλμησε να  ξεστομίσει η αθεόφοβη Σκανδιναβή σε συνέντευξή της στο Spiegel, δηλαδή:
«Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει αναστολή ασύλου. Η Ελλάδα θα κάνει αυτό που της λέμε» (η υπογράμμιση δική μας), τότε πανηγυρικά επαληθεύεται εκείνο που γράψαμε στην αρχή του παρόντος κειμένου: πολύ δυστυχώς η Ελλάδα δεν είναι μια ελεύθερη και κυρίαρχη χώρακαι δεν πάν ‘ να ‘ρθουν όσοι καραγκιόζηδες θέλουν να μας πουν ότι δήθεν δεν είναι ακριβώς έτσι: γιατί μόνο έτσι είναι, κι ετούτοι είναι εθνικοί εγκληματίες που ζουν απ’ τα λεφτά του λαού για να τον καταστρέψουν – όχι μόνο αυτόν, αλλά ολόκληρη την ίδια τους τη χώρα.
    Γι’ αυτήν την τραγική υπαγωγή δεν είμαστε εμείς οι ξένοι που θα έπρεπε να θέσουμε υπόψη όλων των αγνοούντων Ελλήνων τον μαύρο «κατάλογο» των τρομακτικών εθνικών δεσμεύσεων βάση των οποίων στο ελληνικό κράτος δεν έμεινε τίποτ΄ άλλο παρά η πάγια υποχρέωση υπακοής στις θελήσεις των τρίτων εσαεί δανειστών έχοντας απολέσει τα πάντα με υπογραμμένα «χαρτιά», και όντας στην ουσία, δυστυχώς, απλά «εκπρόσωπος» ξένων συμφερόντων, όπως κατέληξαν να είναι όλες οι εθνικές ελληνικές περιουσίες!
   Ξέρουμε πως πραγματοποιήθηκαν δημοσιεύσεις με τα συνολικά ή μερικά στοιχεία της απόλυτης μνημονιακής ελληνικής υπαγωγής και υποταγής εις το διηνεκές, κάτι που πολύ λίγοι, ως φαίνεται, συνειδητοποιούν ή γνωρίζουν, και προπαντός θέλουν να τερματιστεί.
   Ας ελπίσουμε πως η «συγκυρία» του κορωνοϊού δεν θα συμβάλλει κι αυτή σε κάποια περαιτέρω «ολοκλήρωση» της ελληνικής υποδούλωσης και επαιτείας, που είναι ουσιαστικά και θα εκείνη των παιδιών μας και των παιδιών των παιδιών μας.
   Και το κομβικό ερώτημα είναι:  θα υπάρξει επιτέλους κάποια εξιλεωτική αντίδραση και επανόρθωση στις εξακολουθητικές πολιτικές εξαθλίωσης και αφανισμού,  του ιδίου του ελληνικού Έθνους στην πολλαπλή του έννοια κράτους, λαού, δικαιωμάτων και κυριαρχίας;
   Ως τώρα η Ελλάδα έχασε την ελευθερία της να μπορεί να πράττει κατά τη βούλησή της στις εξωτερικές σχέσεις της και στην εσωτερική επικράτειά της, όπως και έχασε ολοκληρωτικά την δημόσια περιουσία της (χιλιάδες ακίνητα!). Κάτι ήδη φανερά θανάσιμο.
   Παράλληλα, και στον ιδιωτικό τομέα,  πολλοί Έλληνες πολίτες έχασαν τις περιουσίες τους προς όφελος ξένων ή τα προσωπικά τους τραπεζικά χρέη έγιναν χρέη προς ξένους μετά που πουλήθηκαν σε αυτούς.
   ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥΣ ΜΗΠΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΑΣΕΙ, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΠΕΛΑΓΟΔΡΟΜΟΝΤΑΣ, ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΒΑΣΙΚΟ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΟ ΤΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΧΩΡΟ;!
   «Έτσι, για να βρούμε την ησυχία μας», όπως φαίνεται πως τόλμησαν να ψελλίσουν κάποιοι Έλληνες γνωστοί πολιτικοί.
* O Κρεσέντσιο Σαντζίλιο είναι Ελληνιστής, συγγραφέας
ΥΓ. 1.  Είναι εξακριβωμένο πως το 80 με 90% των «φιλοξενούμενων» αλλοδαπών λαθραίων (όπως και στην Ιταλία) δεν μπορούν να υπαχθούν στη νομοθεσία περί προσφύγων, ούτε ακόμη περισσότερο σε εκείνη περί refugee ή political refufee.
Επομένως, και έχοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο μπήκαν στην Ελλάδα, με βία ή δόλο, μη νόμιμα και μόνο  με το «έτσι θέλω» των διακινητών, θα έπρεπε να απελαθούν, με οποιοδήποτε μεταφορικό μέσο, όλοι!
Το ίδιο ισχύει και για τους λεγόμενους «οικονομικούς μετανάστες» οι οποίοι βεβαίως δεν μπορούν να έχουν το ελεύθερο, όποτε θέλουν και όσοι θέλουν, να μπαίνουν σε μια χώρα με παράνομα μέσα (πάλι με τους διακινητές έμπορους ανθρώπων!) και να απαιτούν κιόλας να γίνονται δεκτοί, να στεγάζονται, να τρέφονται και να τους δίνεται και μια δουλειά γιατί πρέπει να κουβαλήσουν απ’ τη χώρα τους μια οικογένεια 10 ατόμων!
Και ο «οικονομικός μετανάστης» για να θεωρείται νόμιμος θα πρέπει να μπαίνει στην Ελλάδα νόμιμα, δηλαδή με νόμιμο μέσο μεταφοράς. Έρχεται στη χώρα νόμιμα, κάνει αίτηση παραμονής και ακολουθεί τα νόμιμα στάδια στην οικονομική ζωή στη χώρα.
Οι εκβιαστικοί τρόποι που χρησιμοποιούνται απ‘ τους διακινητές σε άμεση ή έμμεση συνεργασία/συνάρτηση με τα πλοία των «διασωστών» ΜΚΟ διόλου δεν νομιμοποιούν τους λαθραίους που με λαθραίο και πάντα εκβιαστικό τρόπο αν όχι και βίαιο επιβάλλουν τη παρουσία τους αντί, όπως κάλλιστα θα μπορούσαν με όλα εκείνα τα χρήματα που δίνουν στους διακινητές, να χρησιμοποιήσουν τις νόμιμες οδούς μετακίνησης.
ΥΓ. 2. Αληθεύει ότι τα 700 εκατομ. ευρώ που η «Ούρσουλα» χορηγεί στην Ελλάδα μέσα στον «οίστρο» της για τον Έβρο, δήθεν, δεν είναι «βοήθεια» για ενίσχυση των ελληνικών συνόρων (που είναι και «κοινοτικά’!), αλλά πολύ πεζά για να πληρωθεί το κόστος των «δομών» που δημιουργήθηκαν και θα δημιουργηθούν για τους λαθραίους κατοίκους τους οι οποίοι θα λαμβάνουν ακόμη και «μηνιάτικο» σε μετρητά;
Και αληθεύει ότι απ’ τα 700 εκατομ. ήδη η περιβόητη «Αρμοστεία για τους πρόσφυγες» του ΟΗΕ – αληθινό κράτος εν κράτει στην Ελλάδα!! – έβαλε στη τσέπη της τα 300 για να «στηρίξει» τις «δομές-πόλεις» και για «μισθούς» σε 90.000 λαθραίους; (newsbreak 19.4.2020, infognomom.politics.gr 21.4.2020, Γ. Χαρβαλιάς, Διεθνείς Οργανισμοί σε διατεταγμένη υπηρεσία…), ενώ η Ελλάδα για όλα αυτά που συμβαίνουν στην επικράτειά της μένει εξεπίτηδες έξω από κάθε διαδικασία;!
Αληθεύει επίσης πως και ένα παρακλάδι πάλι του ΟΗΕ, η ΔΟΕ (Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης) θα τσεπωθεί άλλα 100 εκατομ. για άλλα «έξοδα διαμονής και φιλοξενίας» των λαθρομεταναστών; (infognomon.politics.gr 21.4.2020 SKAL, Δεν είμαστε με τα καλά μας. Τα 700 εκατ. της Κομισιόν για τον Έβρο καταλήγουν σε ΟΗΕ και μετανάστες…), κι αυτοί έξω από κάθε δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους;
ΥΓ.3. Υπάρχει στην ελληνική ηγεσία η συνείδηση ότι για τους «κοινοτικούς θεσμούς» έπαψε πια να υπάρχει κυρίαρχο ελληνικό κράτος και ότι στην Ελλάδα για όλους τους λαθραίους κουμάντο κάνει η λεγόμενη αυτή η Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ, ο βοηθητικός της Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης και οι «δικές τους» ανεξέλεγκτες ΜΚΟ; Υπάρχει η συνείδηση ότι οι «κοινοτικοί θεσμοί» εφαρμόζουν, ερήμην της όποιας ελληνικής βούλησης και τελείως ανεμπόδιστα, σαν να είναι οι αφέντες, το προ πολλού καλά οργανωμένο σχέδιο αλλοίωσης του ελληνικού πληθυσμιακού ιστού και αλλοτρίωσης/κατάλυσης όλων των  ελληνικών θεσμικών εξουσιών οι οποίες απλώς δικαιούνται μόνο να κοιτάζουν εκείνα που οι ξένοι ανενόχλητοι κάνουν(δηλαδή: «κόβουν και ράβουν»);
Οι Έλληνες πολίτες που με τις ψήφους τους φέρνουν στην εξουσία τους πολιτικούς σχηματισμούς που εκφράζουν μετέπειτα τις κυβερνήσεις, μήπως σε αυτές έδωσαν και την εξουσιοδότηση να γεμίσουν της Ελλάδα με 1-2 εκατομμύρια λαθραίους μουσουλμάνους «πολυπολιτισμικούς» με προοπτική σε 5-6 χρόνια να γίνουν πάνω από 4 εκατομμύρια και, γιατί όχι;, και η πλειοψηφία του λεγόμενου «ελληνικού λαού»;
Πάντως, μη ξεχνάμε ποτέ: μόνο στη διετία 2015-2016, επί κυβέρνησης Τσίπρα, μπήκε στην Ελλάδα πάνω από ένα εκατομμύριο λαθραίους. Μερικές άλλες εκατοντάδες χιλιάδες μπήκαν τα έτη 2017-2019. Ακόμα: κιόλας στις 18.12.2019 η D.W.  είχε αναφέρει τις δηλώσεις/εκτιμήσεις σε γερμανικά ΜΜΕ του γραμματέα Πρώτης Υποδοχής Μάνου Λογοθέτη ο οποίος προέβλεπε για το 2020 τουλάχιστον 100.000 «αφίξεις» λαθραίων στα ελληνικά νησιά!
Δεν εξηγείται αλλιώς: ή ο Λογοθέτης είναι ο  σύγχρονος «Τειρεσίας» ή για να το πει κάτι ήξερε από «ευρωπαϊκά σχέδια» για την Ελλάδα.
Οπότε, πού θα βρούμε ένα πιο εμφανές «πρόγραμμα» απ’ αυτό της ξένης «δημογραφικής επίθεσης» εναντίον του ελληνικού λαού;!
Μόνο στη Τουρκία συναντάμε κάτι του είδους αυτού σε βάρος των Κούρδων και, σε μικρότερη κλίμακα, στα κατεχόμενα στη Κύπρο σε βάρος των Τουρκοκυπρίων!
ΥΓ.4. Τελικά θα έχουμε πάντα να εκφράζουμε την έκπληξη για το πώς συμβαίνει στην Ελλάδα και ένας ολόκληρος λαός κάθεται να αλυσοδένεται, μια ολόκληρη δημόσια περιουσία να ξεπουλιέται μαζί με ολόκληρο το κράτος καθιστώντας ολόκληρες γενιές όμηρους ξένων εξουσιών και να μην υπάρχει ποτέ ουδεμία λογοδοσία, ουδεμία τιμωρία/νέμεση για τις παρανομίες που έγιναν.





Είμαστε έτοιμοι για ένα πρόγραμμα τύπου… ΕΣΠΑ για τις Ένοπλες Δυνάμεις; - Οι προτάσεις ένταξης στα προγράμματα




Στο πρώτο μέρος κατεβλήθη προσπάθεια να αναλυθούν τα προβλήματα που υπάρχουν στην εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία (ΑΒ). Επίσης κατεβλήθη προσπάθεια να αναδειχθούν οι ευκαιρίες που δημιουργεί η επανάσταση που είναι προ των πυλών και αφορά στην κατακλυσμική εξέλιξη της τεχνολογίας στον τομέα των μη επανδρωμένων συστημάτων όλων των τύπων (αέρος, εδάφους θαλάσσης και υποβρυχίων). Αναλύθηκε επίσης η ανάγκη κεντρικού σχεδιασμού έξω από την κηδεμονία της παραδοσιακής, συμβατικής επιχειρησιακής σκέψης.
Γράφει ο Φώτιος Καμπιώτης*
Αν θέλουμε λοιπόν να προχωρήσουμε μπροστά αξιοποιώντας την ευκαιρία της νέας αυτής τεχνολογικής επανάστασης, πρέπει να δούμε κατάματα την πραγματικότητα και να ξεριζώσουμε ένα-ένα τα εμπόδια που μας απέτρεψαν τόσα χρόνια από το να προχωρήσουμε στην δημιουργία μιας σύγχρονης και ευρείας ΑΒ. Μιας ΑΒ η οποία δεν μπορεί να περιορίζεται στην κάλυψη αναγκών των ΕΔ αλλά πρέπει με εξωστρέφεια και την πολιτεία αρωγό, να δημιουργεί προϊόντα ανταγωνιστικά και ελκυστικά στη διεθνή αγορά, αναδεικνύοντας την σε σημαντικό πυλώνα ανάπτυξης της οικονομίας.
Πριν τρέξουμε όμως πρέπει να… μπουσουλήσουμε ξανά στην πορεία ανάρρωσης της ΑΒ από τη βαριά αρρώστια που την πλήττει εδώ και πολλά χρόνια. Αρχικά απαιτείται η διεύρυνση του όρου ΑΒ ώστε να συμπεριληφθεί σε αυτόν κάθε σοβαρή / ενδιαφέρουσα τεχνολογική δυνατότητα που διαθέτει αυτή η χώρα, με έμφαση στη μικρή επιχειρηματικότητα που είναι ο κατ’ εξοχήν φορέας καινοτομίας. Το σημερινό πλαίσιο με τις υπέρμετρες και κοστοβόρες απαιτήσεις του, αποθαρρύνει ή καθιστά απαγορευτική την ένταξη των μικρών αλλά πολύ καινοτόμων επιχειρήσεων.
Στη συνέχεια απαιτείται να ενθαρρυνθεί με κατάλληλες πολιτικές η οριζόντια και κάθετη όσμωση στον επιχειρηματικό και ακαδημαϊκό χώρο. Αυτό μπορεί να γίνει με την δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης εταιρικών σχημάτων ειδικού σκοπού με συμμέτοχη εταιρειών διαφορετικού μεγέθους, αντικείμενου και δυναμικότητας σε συνεργασία με πανεπιστημιακά ιδρύματα.
Τα σχήματα αυτά σε συνεργασία και υπό την καθοδήγηση των ερευνητικών και κατασκευαστικών κέντρων των ΕΔ και της κρατικής ΑΒ, θα μπορούσαν να συμμετέχουν σε επιδοτούμενους διαγωνισμούς τεχνολογίας. Η αρχή μπορεί και πρέπει να γίνει με το παράθυρο ευκαιρίας που παρουσιάζεται στον τομέα μη επανδρωμένων συστημάτων.
Τέτοιοι διαγωνισμοί εγχώριας τεχνολογίας πρέπει να αποτελέσουν θεμελιώδη θεσμό στις ΕΔ και να χρηματοδοτούνται με σταθερό ποσοστό σε σχέση με τους προϋπολογισμούς προμηθειών εισαγωγής έτοιμων συστημάτων από την διεθνή αγορά.
Οι προτάσεις ένταξης στα προγράμματα αυτά πρέπει:
· Να αφορούν σε μεγάλο βαθμό σχήματα πανεπιστημίων και εγχώριων εταιρειών διαφορετικής δυναμικότητας, συμπεριλαμβάνοντας όλες τις βαθμίδες επιχειρηματικότητας με διακριτούς και συγκεκριμένους ρόλους.
· Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αφορούν έτοιμα εμπορικά διαθέσιμα συστήματα και το πλαίσιο διασφάλισης της προϋπόθεσης αυτής πρέπει να είναι πολύ αυστηρό και συγκεκριμένο.
· Να έχουν σκοπό την ανάπτυξη πρωτοτύπων συστημάτων που θα εξυπηρετούν ειδικές ανάγκες των διαφόρων κλάδων των ΕΔ και ίσως και των Σωμάτων Ασφαλείας, που θα ορίζουν και τις γενικές απαιτήσεις και θα επιβλέπουν αποτελεσματικά την εξέλιξη σχεδίασης και κατασκευής, χωρίς όμως να περιορίζουν την καινοτομία και την εφευρετικότητα.
· Κριτήριο επιλογής των προτεινόμενων για χρηματοδότηση προγραμμάτων των αναδόχων σχημάτων, πρέπει να είναι η καινοτομία και η συνάφεια με τις επιχειρησιακές απαιτήσεις.
· Να υπάρχει σύστημα μοριοδότησης που να ενθαρρύνει τον πλουραλισμό συμμετοχής και όχι την μονοπώληση των αναθέσεων σε λίγες εταιρείες / σχήματα εταιρειών.
· Κάποιες από τις προτάσεις που θα επιλεγούν για χρηματοδότηση, εφόσον αποδώσουν επαρκώς επιτυχημένο σύστημα, θα μπορούσαν να ενταχθούν στο πρόγραμμα προμηθειών ως προϊόν συμπαραγωγής των ΕΔ με τον ιδιωτικό τομέα.
· Είναι γνωστό ότι υπάρχουν ευρωπαϊκοί περιορισμοί στον ορισμό κριτηρίων εντοπιότητας των εταιρειών που συμμετέχουν σε τέτοιους διαγωνισμούς. Ίσως όμως μια προϋπόθεση για την συμμέτοχη σε τέτοια προγράμματα θα πρέπει να είναι η μη ύπαρξη στεγανών τεχνογνωσίας, καθορίζοντας το επίπεδο ανάλυσης της προτεινόμενης τεχνολογίας στην φάση της αξιολόγησης από τους φορείς των ΕΔ και των ΣΑ που τους προκηρύσσουν.
Το γεγονός αυτό ενδεχόμενα θα μπορούσε να αποθαρρύνει μεγαλύτερους και πιο ώριμους διεθνείς τεχνολογικούς οίκους (αφού θα πρέπει να μοιραστούν όλη την τεχνογνωσία τους), από το να μονοπωλούν τις προτάσεις και να αλλοιώνουν την σκοπιμότητα του προγράμματος που είναι η ανάπτυξη εγχώριας τεχνογνωσίας.
Τέτοιες δράσεις μπορούν να επιτύχουν την κατάλληλη μόχλευση μεταξύ των απαιτήσεων του στρατηγικού σχεδιασμού και των τεχνολογικών δυνατοτήτων που έχουν, ή μπορούν να αναπτύξουν οι φορείς μιας διευρυμένης όπως προαναφέρθηκε εγχώριας ΑΒ. Μιας ΑΒ που θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και την μικρή -αλλά καινοτόμο- επιχειρηματικότητα.
Προβλήματα και κανονιστικοί περιορισμοί υπάρχουν, ας βρούμε τρόπους να τους ξεπεράσουμε, μαζί με τον κακό μας εαυτό. Όλες οι χώρες έχουν εγχώρια και απόρρητα προγράμματα για την αμυντική τους βιομηχανία. Ας είμαστε ειλικρινείς, η μεγαλύτερη αναστολή στην ύπαρξη τέτοιων προγραμμάτων είναι η σκανδαλοφοβία λόγω λαθών του παρελθόντος. Στον αντίποδα όμως, τα οφέλη όπως η χρηματοδότηση της έρευνας στα ελληνικά πανεπιστήμια και η ανάπτυξη της εγχώριας τεχνογνωσίας πρέπει να βαρύνουν την πλάστιγγα των αποφάσεων.
Για να είναι όμως βιώσιμη μια τέτοια προσπάθεια, όπως προαναφέρθηκε, πρέπει ένα ικανό ποσοστό του προϋπολογισμού να εκτρέπεται με συνέπεια σε τέτοια προγράμματα σε ευθεία αναλόγια με τις δαπάνες για προμήθεια νέων συστημάτων από τον διεθνή ανταγωνισμό.
Πέραν των μη επανδρωμένων συστημάτων πρέπει να καλλιεργηθεί με το ίδιο σκεπτικό η δυνατότητα σε ελληνικές εταιρείες να εμπλακούν σε προγράμματα βελτίωσης υφιστάμενου αμυντικού υλικού, πάντα σε συνεργασία με τους κατασκευαστικούς και ερευνητικούς φορείς των ΕΔ.
Να ασκηθεί πίεση στους μεγάλους κατασκευαστές να μην πολεμούν τέτοιες προσπάθειες. Να ενσωματωθούν τέτοιοι όροι σε συμβάσεις προμηθειών. Μακροπρόθεσμα άλλωστε, αυτό βοηθάει και τα προϊόντα τους, αφού αυξάνει σε βάθος χρόνου τη δυνατότητα υποστήριξης αντιστοίχων συστημάτων διεθνώς, ακόμα και όταν οι κεντρική παράγωγη τους έχει σταματήσει.
Επιτυχημένα προϊόντα και αναβαθμίσεις που θα προκύπτουν θα μπορούσαν να τύχουν εμπορικής εκμετάλλευσης από τις εμπλεκόμενες εταιρείες με απόδοση φυσικά των όποιων λογικών royalties στους φορείς των ΕΔ που τους ανέθεσαν και συνεργάστηκαν στην υλοποίηση τους.
Διεθνή παραδείγματα υπάρχουν πολλά με πιο αντιπροσωπευτική την περίπτωση του Ισραήλ που έχει αναπτύξει τεχνογνωσία και εξάγει πολύ υψηλή τεχνολογία εμπλέκοντας τον ιδιωτικό τομέα, αξιοποιώντας στον μέγιστο βαθμό την τεχνολογία των συστημάτων που εισάγει.
Πρέπει να τονισθεί ότι στην αρχή δεν πρέπει να υπάρχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες από την προσπάθεια αυτή. Αρχικά τα προϊόντα που θα προκύπτουν ενδεχόμενα να μην είναι ανταγωνιστικά με αυτά που διαθέτει η διεθνής αγορά σε επίπεδο ποιότητας και επιδόσεων. Ας αξιοποιήσουμε όμως από επιλογή όπου μπορούμε και τέτοια συστήματα.
Αντίποδας των επιχειρησιακών επιδόσεων ίσως είναι η υποστήριξη και η δυνατότητα εξέλιξης που μπορεί να έχουν μέσα από μια στενή συνεργασία μεταξύ καλόπιστων εγχώριων φορέων. Η συνεπής εφαρμογή της πρακτικής αυτής όμως, θα δημιουργήσει τις τεχνολογικές βάσεις μιας νέας υγιούς, δυναμικής και ανταγωνιστικής ΑΒ, ικανής να παρέχει προϊόντα με επιχειρησιακές ικανότητες που θα υπερβαίνουν τον ανταγωνισμό και θα εξυπηρετούν διαχρονικά τις εξειδικευμένες επιχειρησιακές απαιτήσεις των ΕΔ.
Μιλάμε λοιπόν για ένα πρόγραμμα τύπου ΕΣΠΑ των ΕΔ. Το πρότυπο υπάρχει και η σκοπιμότητα είναι ακριβώς η ιδία. Η ανάπτυξη δηλαδή της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας με ιδιαίτερη έμφαση στην μικρή επιχειρηματικότητα σε εθνικό επίπεδο όπως συμβαίνει με το ΕΣΠΑ σε ευρωπαϊκό.
Ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα χρηματοδοτούμενων δράσεων που θα αναδεικνύει ανάδοχα (κατά το δυνατόν εγχώρια) συνεργατικά σχήματα. Σκοπός τους, η δημιουργία πρωτοτύπων προϊόντων που να εξυπηρετούν συγκεκριμένες επιχειρησιακές απαιτήσεις.
Αξιολόγηση τέτοιων προϊόντων με διαγωνιστικό χαρακτήρα μεταξύ περισσότερων του ενός συμμετεχόντων σχημάτων, θα μπορούσε να δημιουργεί και συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού μεταξύ τους. Εκδηλώσεις παρουσίασης των συστημάτων και ανακήρυξης του επικρατέστερου κάθε φορά, μπορούν να γίνουν ένας υγιής θεσμός.
Η παροχή εκθέσεων αξιολόγησης των παρουσιαζόμενων συστημάτων από έγκυρους κρατικούς φορείς στους συμμετέχοντες θα ήταν ένα σημαντικό εργαλείο στην προσπάθεια προώθησης των συστημάτων αυτών στην διεθνή αγορά (με εξαίρεση τυχόν διαβαθμισμένων δυνατοτήτων).
Με βάση τα ανωτέρω, ας προβληματισθεί ο κάθε ένας που θεωρεί τον εαυτό του ειδικό, εάν του δινόταν το βήμα, τι θα ζητούσε από τους έχοντες την εξουσία να αποφασίσουν και να νομοθετήσουν. Το ερώτημα έχει τη σκοπιμότητά του, αφού οποιαδήποτε τέτοια παρέμβαση θα ήταν μοναδική, και συνεπώς θα πρέπει να είναι κατανοητή, ρεαλιστική, εφαρμόσιμη και εντός των ορίων του υφιστάμενου δημοσιονομικού χώρου.
*Ο κ. Φώτης Καμπιώτης είναι Αεροναυπηγός Μηχανικός, Ταξίαρχος (ε.α) Πολεμικής Αεροπορίας

Συντάξεις/Αναδρομικά: ΘΑ επιστραφούν όλα τα ποσά, σε όλους, όσοι ΘΑ θα δικαιωθούν δικαστικά.- Η διπλή ερμηνεία των δηλώσεων - Ένα ατέρμονο παιχνίδι με τις λέξεις, σε βάρος των συνταξιούχων



Δημιουργεί ελπίδες στους συνταξιούχους, ενώ το θέμα για την περίοδο 2012-2018 έκλεισε με τις αποφάσεις του ΣτΕ το 2019
Ένα ατέρμονο παιχνίδι με τις λέξεις, σε βάρος των συνταξιούχων, συνεχίζει ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης σε σχέση με τα αναδρομικά. Ο κ. Βρούτσης, με αφορμή και τις πρόσφατες πληροφορίες για την επικείμενη απόφαση του ΣτΕ, προχωρά σε «δηλώσεις τακτικής» οι οποίες δημιουργούν ελπίδες στους «απόμαχους της εργασίας», ενώ την ίδια στιγμή από τα «ψιλά γράμματά» τους το συμπέρασμα είναι ότι όποιες προσδοκίες καλλιεργούνται θα αποδειχθούν φρούδες.
Ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας, όπως έπραξε πέρυσι, πριν από την έκδοση των αποφάσεων του ΣτΕ για τον νόμο Κατρούγκαλου στις 4 Οκτωβρίου 2019, έτσι και τώρα προβαίνει σε προσεκτικές δηλώσεις, οι οποίες, στο πρώτο τους άκουσμα, αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο δικαίωσης… όλων των συνταξιούχων. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις του κ. Βρούτση είναι ότι θα επιστραφούν όλα τα ποσά σε όλους όσοι θα δικαιωθούν δικαστικά.
Σε ανάλογες δηλώσεις προχώρησε ο κ. υπουργός και χθες, στον Real Fm 97,8, όταν ρωτήθηκε σε σχέση με τα αναδρομικά και την επικείμενη απόφαση του ΣτΕ, επί του αιτήματος που υπέβαλε η διοίκηση του ΕΦΚΑ έπειτα από πολιτική εντολή του.

«Μισοάδειο ποτήρι»

«Έχουμε αποδείξει, και εγώ ως υπουργός αλλά και ως κυβέρνηση, ότι είμαστε απόλυτα συνεπείς και αφοσιωμένοι στις δικαστικές αποφάσεις» ανέφερε και τόνισε ότι ήταν υποχρέωσή του να προσφύγει στο ΣτΕ ως διάδικος, εκπροσωπώντας τον ΕΦΚΑ, «για να μαζευτούν όλες αυτές οι δίκες».
Όμως οι δηλώσεις του κ. υπουργού, όσο και αν αρχικά μοιάζουν με «καλά νέα» για τους συνταξιούχους, στη δεύτερη ανάλυσή τους παραπέμπουν σε ένα «μισοάδειο ποτήρι». Όλες οι τοποθετήσεις του, σε μια δεύτερη ανάλυση, δεν αποκλείουν το γεγονός, τελικά, να δικαιωθούν ελάχιστοι συνταξιούχοι.
Άλλωστε ο κ. Βρούτσης γνωρίζει ότι το ενδεχόμενο επιστροφής αναδρομικών της περιόδου 2012-2018 έκλεισε με τις αποφάσεις του ΣτΕ για τον νόμο Κατρούγκαλου τον Οκτώβριο του 2019.
Οι αποφάσεις αυτές προκάλεσαν την ανατροπή της προηγούμενης κρίσης που είχε εκφέρει το Ανώτατο Δικαστήριο στα μέσα του 2015! 
Με την επικείμενη απόφαση επί του αιτήματος που κατέθεσε ο ΕΦΚΑ θα ξεκαθαρίσει μόνο εάν θα επιστραφούν ποσά για 10 με 11 μήνες (από τις αποφάσεις του ΣτΕ στα μέσα του 2015 μέχρι τις 12 Μαΐου 2016, ημέρα έναρξης της ισχύος του νόμου Κατρούγκαλου) και, εάν ναι, σε πόσους. Οι πρώτες εκτιμήσεις ειδικευμένων νομικών κάνουν λόγο για λίγες χιλιάδες δικαιούχους συνταξιούχους.







Η Ένωση Δικαστών Εισαγγελέων διαφωνεί για την παράταση του δικαστικού έτους



Ο Πρόεδρος της Ένωσης επικοινώνησε χθες τηλεφωνικά με τον Υφυπουργό Δικαιοσύνης κ. Κράνη και τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου κ. Αλεξανδρή και εξέφρασε την διαφωνία του αφενός στην εξαγγελθείσα παράταση του δικαστικού έτους και μάλιστα χωρίς καμία προηγούμενη διαβούλευση με τις Δικαστικές Ενώσεις, αφετέρου στον σχεδιασμό για την ανακατανομή 22 θέσεων στις Εισαγγελίες Εφετών που αποτελεί επανάληψη της αστοχίας του περασμένου Νοεμβρίου με την αντίστοιχη ανακατανομή 86 θέσεων στα Εφετεία της Χώρας. 
   Ειδικότερα επαναλάβαμε με παράθεση αριθμητικών δεδομένων ότι η περίοδος των κατ’ ευφημισμόν «δικαστικών διακοπών» είναι η πιο παραγωγική περίοδος για έναν Δικαστή και έναν Εισαγγελέα καθώς ο ρυθμός έκδοσης δικαστικών αποφάσεων είναι τουλάχιστον ίδιος με αυτόν του υπόλοιπου έτους. Τονίσαμε ότι και κατά την διάρκεια των «δικαστικών διακοπών» τα Δικαστήρια και οι Εισαγγελίες είναι ανοιχτές και οι δικαστικοί λειτουργοί εργάζονται στα τμήματα διακοπών. 
Η μείωση των «δικαστικών διακοπών» έστω και για 15 ημέρες, θα επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα καθώς θα έχει ως αναπόδραστη συνέπεια την αύξηση της δικαστικής ύλης και την επιβράδυνση στην έκδοση των αποφάσεων. Η αγωνία των δικαστικών λειτουργών δεν είναι οι «διακοπές» τους αλλά ο τεράστιος όγκος εργασίας που καλούνται να περαιώσουν μέσα στο καλοκαίρι. Ως προς τον σχεδιασμό για ανακατανομή των 22 θέσεων στις Εισαγγελίες Εφετών, επισημάναμε ότι αυτή θα αποτελέσει την θρυαλλίδα πολύ αρνητικών εξελίξεων με την αποδυνάμωση ενός βαθμού που σηκώνει το κύριο βάρος στην επεξεργασία και εκδίκαση των δικογραφιών και την ενίσχυση ενός βαθμού που έχει εκτός από τα δικαστικά, ιδίως διοικητικά καθήκοντα. Με την υιοθέτηση και ψήφιση τέτοιας διάταξης θεωρείται δεδομένη η ακόμα μεγαλύτερη επιβράδυνση στην απονομή της ποινικής Δικαιοσύνης και η μέχρις εξαντλήσεως υπηρεσιακή απασχόληση των Αντεισαγγελέων Εφετών. 
    Στα πλαίσια της πρωτοβουλίας για την ανάδειξη των δύο αυτών ζητημάτων, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την λειτουργία της Δικαιοσύνης, πραγματοποιήθηκε χθες τηλεφωνική επικοινωνία του Προέδρου της Ένωσης με τον Πρόεδρο του ΜΕΡΑ 25, κ. Βαρουφάκη και κατόπιν ενημέρωση μέσω Skype της Προέδρου του ΚΙΝΑΛ, κ. ΓεννηματάΣήμερα υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ κ. Κουτσούμπα, ενώ θα ακολουθήσει εντός της ημέρας αντίστοιχη ενημέρωση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρα και του Προέδρου της Ελληνικής Λύσης κ. Βελόπουλου.  
    Σε όλα τα πολιτικά κόμματα και στο Υπουργείο Δικαιοσύνης έχουν ήδη αποσταλεί αναλυτικά υπομνήματα που εξειδικεύουν τα ζητήματα.
234234234










ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ απάτη της Τουρκίας με τις μάσκες - ΔΕΙΤΕ τι παρέλαβαν οι Άγγλοι, που είχαν προεξοφλήσει τον λογαριασμό!!



Η Τουρκία δεν αποτελεί μόνο ένα ΔΙΕΘΝΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ, που στέλνει καμιόνια με ΙΣΛΑΜΟΤΑΛΙΜΠΑΝ ,
σε ΣΥΡΙΑ και ΛΙΒΥΗ για αποσταθεροποίηση καθεστώτων.
Αποτελεί και ένα ΚΡΑΤΟΣ-ΑΠΑΤΕΩΝΑ.
Και δεν αναφερόμαστε στην πρόσφατη προσπάθεια αποστολης ΙΣΛΑΜΟΤΑΛΙΜΠΑΝ στην Ελλάδα με τη βία (ΕΒΡΟΣ)  η και θαλασσίως, με αποστολή της ΜΙΤ, της Τουρκικής ΚΥΠ.
Αλλά στο νέο μεγάλο ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ της ΤΟΥΡΚΙΑΣ.
Αντί να στείλει 400.000 ΜΑΣΚΕΣ για τις οποίες ΠΗΡΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ,
ώστε οι Εγγλέζοι πολίτες να προστατευτούν απο ΚΟΡΟΝΟΙΟ,
οι Εγγλέζοι ΠΑΡΕΛΑΒΑΝ ΑΔΕΙΑ ΚΟΥΤΙΑ,
καθώς έστειλε ….μόλις 50.000 ΜΑΣΚΕΣ!

Η ΑΓΓΛΙΚΗ κυβέρνηση είναι ΕΞΑΛΛΗ.
Η κοινή γνώμη αναρωτιέται για ΠΟΣΟ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΜΙΛΑΜΕ, καθώς ήταν πτήση που έφυγε από την ΤΟΥΡΚΙΑ,
ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ για ΑΓΓΛΙΑ με πτήση της πολεμικής αεροπορίας, της Αγγλία, της RAF!
Οι υπουργοί αντιμετωπίζουν νέες ερωτήσεις σχετικά με ένα αεροπλάνο RAF που τελικά έπεσε χθες μετά από ημέρες πρωτοσέλιδων.
Την ‘πολύ μεγάλη αποστολή’  περίμεναν πως και πώς οι Εγγλέζοι.
Ωστόσο, καθυστέρησε επανειλημμένα και τελικά έφτασε στο RAF Brize Norton στο Oxfordshire στις 3.30 το πρωι της Τετάρτης.
Μάνο που είχε το ….1/8 απο τις ΜΑΣΚΕΣ!
Ο Εγγλέζος πρωθυπουργός  σήμερα αρνήθηκε να κάνει σχόλια.
Ομως ΟΛΗ Η ΑΓΓΛΙΑ ειναι αυτη τη στιγμη ΕΞΩ ΦΡΕΝΩΝ με τους ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ.
new-economy.gr