Εκτός από όπλα χρειαζόμαστε εθνική σχολή σκέψης για την Άμυνα

Κώστας Γρίβας

Τα φιλόδοξα εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας και ο ανερχόμενος τουρκικός ιμπεριαλισμός στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, έχουν θέσει εκ νέου στο προσκήνιο το θέμα της ενίσχυσης των ελληνικών αμυντικών ικανοτήτων, μετά από πολλά χρόνια αδράνειας. Μεγάλη συζήτηση έχει γίνει για «στρατηγικά» οπλικά συστήματα, όπως είναι οι γαλλικές φρεγάτες FREMM. Ωστόσο, το θεμελιώδες οπλικό σύστημα, πάνω στο οποίο πρέπει να εδράζεται η αμυντική ικανότητα κάθε χώρας είναι μια Εθνική Σχολή Σκέψης για την Άμυνα, μία Εθνική Σχολή Στρατιωτικής Σκέψης.

Δηλαδή μια βάση γνώσεων για την Άμυνα της χώρας, βγαλμένη από εμάς για εμάς και χωρίς «ετοιματζίδικες» λύσεις από «γκουρού» του εξωτερικού. Και αυτό γιατί η στρατιωτική ισχύς δεν είναι ένα απόλυτο, αλλά ένα σχετικό μέγεθος το οποίο λαμβάνει υπόσταση ανάλογα με το γεωγραφικό περιβάλλον, το είδος της πολεμικής αντιπαράθεσης, τις ιδιαιτερότητες των κοινωνιών και των πολιτικών συστημάτων που συγκρούονται και μια σειρά από άλλους παράγοντες.

Αν αυτό είναι μια γενική αρχή ισχύει πολύ περισσότερο στο ιδιόρρυθμο ελληνοτουρκικό σύστημα. Μόνο και μόνο το γεγονός ότι ο γεωγραφικός χώρος αντιπαράθεσης Ελλάδας-Τουρκίας είναι μεικτός, με συνδυαστικά χερσαία, θαλάσσια και αεροπορικά στοιχεία μέσα σε ένα ενιαίο πλαίσιο, τον καθιστά ίσως το πιο πολύπλοκο εν δυνάμει πεδίο μάχης στην ανθρώπινη ιστορία.

Έτσι, είναι κρίσιμης σημασίας η ανάπτυξη μιας Εθνικής Στρατιωτικής Σκέψης που θα θέσει τη βάση πάνω στην οποία θα θεμελιωθεί η εξοπλιστική πολιτική και η ευρύτερη αμυντική στρατηγική της χώρας. Μεταξύ των άλλων μια ελληνοκεντρική «Σχολή Άμυνας» θα δημιουργήσει τις γέφυρες που θα παντρέψουν τις εγχώριες αμυντικές ανάγκες με τον χείμαρρο των νέων τεχνολογιών, ιδιαίτερα αυτών που αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια στο πλαίσιο της λεγόμενης Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης. Έτσι, θα μπορέσουν να αναπτυχθούν (επιτέλους) οπλικά συστήματα ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής, ή έστω να αγοραστούν από το εξωτερικό, αλλά να είναι προσαρμοσμένα στις ελληνικές ιδιαιτερότητες, ανάγκες και δυνατότητες.

Παγκόσμια έκρηξη της στρατιωτική επιστήμης

Επιπροσθέτως, σήμερα βρισκόμαστε σε μια μεταβατική φάση όσον αφορά τη διαμόρφωση των πολεμικών τεχνολογιών και της στρατιωτικής ισχύος σε παγκόσμιο επίπεδο, η οποία προκύπτει από μια ριζική μετάλλαξη του διεθνούς γεωπολιτικού περιβάλλοντος. Το γεγονός αυτό έχει πυροδοτήσει και μια έκρηξη στη μελέτη νέων δογμάτων μάχης, πολεμικών μεθοδολογιών και αντιλήψεων, σε όλο τον πλανήτη και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ.

Βρισκόμαστε, με άλλα λόγια, στην αρχή μιας έκρηξης στην ανάπτυξη της στρατιωτικής επιστήμης ανά τον πλανήτη, την οποία οφείλουμε να παρακολουθήσουμε από κοντά. Εκτός αν θέλουμε να διακινδυνεύσουμε να δούμε το ελληνικό στράτευμα να απαξιώνεται δια της απαρχαίωσής του, ακόμη και αν στο μέλλον δαπανήσουμε αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ για την αγορά οπλικών συστημάτων.

Κρίσιμης σημασία για τη διαμόρφωση ενός μηχανισμού που θα επιτρέψει την υιοθέτηση και αφομοίωση των εκρηκτικών αλλαγών που προκύπτουν στην επιστήμη, την τεχνολογία και την τέχνη του πολέμου από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, αποτελεί μια Εθνική Στρατιωτική Σκέψη. Αυτή η Ελληνική Σχολή Άμυνας θα προκύψει μέσα από τα σπλάχνα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και φυσιολογικά, ο πυρήνας και η βάση της σχετικής προσπάθειας θα πρέπει να είναι τα ίδια τα πνευματικά ιδρύματα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Αφού το θέμα είναι η ανάπτυξη μιας εγχώριας στρατιωτικής επιστήμης που θα συζευχθεί με τις διεθνείς εξελίξεις στην στρατιωτική επιστήμη, το φυσιολογικό είναι στη σχετική προσπάθεια βασικό ρόλο να έχουν τα ίδια των πνευματικά ιδρύματα των Ενόπλων Δυνάμεων που διδάσκουν και αναπτύσσουν τη Στρατιωτική Επιστήμη**, δηλαδή τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και Σχολή Ικάρων).

Γιατί όχι διδακτορικά;

Αυτήν τη στιγμή, όμως, για κάποιους λόγους που τουλάχιστον στον γράφοντα δεν είναι απολύτως ξεκάθαροι, τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα δεν αφήνονται να κάνουν τη δουλειά τους για την οποία σχεδιάστηκαν και όπως προβλέπουν οι σχετικοί νόμοι που ρυθμίζουν τη λειτουργία τους. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι σήμερα εμποδίζονται από το να έχουν διδακτορικούς σπουδαστές και να χορηγούν διδακτορικούς τίτλους.

Με άλλα λόγια, η έρευνα στην Ελλάδα όσον αφορά την Στρατιωτική Επιστήμη, δηλαδή το θεμέλιο της πολεμικής ικανότητας μιας χώρας, είναι περίπου απαγορευμένη. Έτσι, τα εν ενεργεία, αλλά και τα εν αποστρατεία, στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που θέλουν κάτι παραπάνω, καταφεύγουν σε πανεπιστημιακές σπουδές οι οποίες, στην καλύτερη των περιπτώσεων, μόνον έμμεση σχέση μπορεί να έχουν με τα θέματα της Στρατιωτικής Επιστήμης.

Έτσι, έχουμε πλήθος αξιωματικών εν ενεργεία και αποστράτων που έχουν λάβει σοβαρή ακαδημαϊκή εκπαίδευση σε θέματα Δικαίου της Θάλασσας ή Διεθνών Σχέσεων και γνωρίζουν πολύ καλά τον ανταγωνισμό Κίνας-Φιλιππίνων, για παράδειγμα, αλλά δεν έχουμε στελέχη που να έχουν εντρυφήσει, σε επίπεδο διδακτορικής διατριβής, για τις διεθνείς εξελίξεις στο Πυροβολικό, για παράδειγμα.

Αυτή είναι μια ακατανόητη κατάσταση. Αν στο παρελθόν μπορούσαμε ίσως να κάνουμε τα στραβά μάτια, σήμερα δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Και αυτό γιατί οι προκλήσεις για την Άμυνα της χώρας πληθαίνουν, γιατί ο αντίπαλος αναπτύσσεται και εξελίσσει τη δική του Στρατιωτική Επιστήμη, τεχνολογία και βιομηχανία, γιατί βρισκόμαστε σε μια φάση ριζικών μεταλλάξεων στην τέχνη και την επιστήμη του Πολέμου. Αν δεν παρακολουθήσουμε αυτές τις εξελίξεις, σε βάθος χρόνου, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις θα κινδυνεύσουν να μεταβληθούν σε έναν απαρχαιωμένο μηχανισμό όσα λεφτά και αν δαπανήσουμε για την αγορά οπλικών συστημάτων.

Το θέμα βέβαια δεν μπορεί να εξαντληθεί στα στενά όρια αυτού του κειμένου. Ωστόσο, γεγονός παραμένει ότι η Ελλάδα χρειάζεται μια δραστική ενίσχυση στη βάση της αμυντικής της ισχύος, που είναι η εγχώρια Στρατιωτική Σκέψη. Συμπερασματικά, πυρήνας αυτής της προσπάθειας δεν μπορεί παρά να είναι τα ίδια τα εκπαιδευτικά ιδρύματα των Ενόπλων Δυνάμεων, τα οποία αυτήν τη στιγμή, για κάποιους απροσδιόριστους λόγους, εμποδίζονται να κάνουν τη δουλειά τους.

---

(**) Με βάση το νομοθετικό πλαίσιο που ορίζει την λειτουργία των ΑΣΕΙ, η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων ασχολείται με τη διδασκαλία και την έρευνα της «στρατιωτικής επιστήμης», η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων της «ναυτικής επιστήμης» και η Σχολή Ικάρων της «αεροπορικής επιστήμης». Ωστόσο, για λόγους απλοποίησης, στο πλαίσιο αυτού του κειμένου αναφερόμαστε και στις τρεις με τον όρο Στρατιωτική Επιστήμη.

πηγή:https://slpress.gr/ethnika/ektos-apo-opla-xreiazomaste-ethniki-sxoli-skepsis-gia-tin-amyna/

Αφιέρωμα στην ΧΧ Τεθωρακισμένη Μεραρχία (ΧΧ ΤΘΜ) - ΒΙΝΤΕΟ

Το έμβλημα της Μεραρχίας, απεικονίζει έναν τοξοβόλο Κένταυρο. Το σώμα του αλόγου συμβολίζει το άρμα, ενώ το ανθρώπινο σώμα συμβολίζει τον αρματιστή. Στην κορυφή του θυρεού, υπάρχει το ρητό ΥΠΟ ΣΚΙΗ (υπό σκιά), φράση που αποδίδεται στον Σπαρτιάτη Διηνέκη. Ο Διηνέκης ήταν ένας από τους 300 Σπαρτιάτες, που έλαβαν μέρος στη μάχη των Θερμοπυλών το 480 π.Χ., υπό τον βασιλιά Λεωνίδα. Ο Σπαρτιάτης οπλίτης, έμεινε γνωστός εξαιτίας της απάντησης του «καλύτερα, θα πολεμήσουμε υπό σκιά», όταν κάποιος παρατήρησε, ότι οι Πέρσες είναι τόσοι πολλοί, ώστε τα βέλη τους θα σκέπαζαν τον ήλιο. Η φράση αυτή, που έμελλε να γίνει συνώνυμη της ανδρείας, της τόλμης και της περιφρόνησης του θανάτου, αναγράφεται πάνω στον θυρεό της Μεραρχίας και συμβολίζει το ύψιστο ιδανικό των Ελλήνων για την Πατρίδα τους.

Η Μεραρχία, είναι ένα Σχηματισμός με επιθετικό πνεύμα, αποτελούμενος από προσωπικό με ακλόνητη πίστη στη νίκη, υπερηφάνεια για τις δυνατότητες του, χαμόγελο και υψηλή αυτοπεποίθηση.

Ακολουθεί ένα σύντομο βίντεο το οποίο παρουσιάζει το έργο, τις υποδομές και τις δραστηριότητες της ΧΧ ΤΘΜ.
#ΕλληνικόςΣτρατός, #HellenicArmy #ΕίμαστεΥπερήφανοι, #WeAreProud

Αφιέρωμα στην ΧΧ Τεθωρακισμένη Μεραρχία (ΧΧ ΤΘΜ)

02/06/2018 16:54

Το έμβλημα της Μεραρχίας, απεικονίζει έναν τοξοβόλο Κένταυρο. Το σώμα του αλόγου συμβολίζει το άρμα, ενώ το ανθρώπινο σώμα συμβολίζει τον αρματιστή. Στην κορυφή του θυρεού, υπάρχει το ρητό ΥΠΟ ΣΚΙΗ (υπό σκιά), φράση που αποδίδεται στον Σπαρτιάτη Διηνέκη. Ο Διηνέκης ήταν ένας από τους 300 Σπαρτιάτες, που έλαβαν μέρος στη μάχη των Θερμοπυλών το 480 π.Χ., υπό τον βασιλιά Λεωνίδα. Ο Σπαρτιάτης οπλίτης, έμεινε γνωστός εξαιτίας της απάντησης του «καλύτερα, θα πολεμήσουμε υπό σκιά», όταν κάποιος παρατήρησε, ότι οι Πέρσες είναι τόσοι πολλοί, ώστε τα βέλη τους θα σκέπαζαν τον ήλιο. Η φράση αυτή, που έμελλε να γίνει συνώνυμη της ανδρείας, της τόλμης και της περιφρόνησης του θανάτου, αναγράφεται πάνω στον θυρεό της Μεραρχίας και συμβολίζει το ύψιστο ιδανικό των Ελλήνων για την Πατρίδα τους.

Η Μεραρχία, είναι ένα Σχηματισμός με επιθετικό πνεύμα, αποτελούμενος από προσωπικό με ακλόνητη πίστη στη νίκη, υπερηφάνεια για τις δυνατότητες του, χαμόγελο και υψηλή αυτοπεποίθηση.

Ακολουθεί ένα σύντομο βίντεο το οποίο παρουσιάζει το έργο, τις υποδομές και τις δραστηριότητες της ΧΧ ΤΘΜ.
#ΕλληνικόςΣτρατός, #HellenicArmy #ΕίμαστεΥπερήφανοι, #WeAreProud

Στρατιωτικό Πρατήριο Ιωαννίνων: Μεγάλος διαγωνισμός με δώρο πλυντήριο ρούχων

Τι έγινε στο περιβόητο 8 -2 Παναθηναϊκός- Ολυμπιακός - ΒΙΝΤΕΟ

Μια φορά μονάχα μπήκαν δέκα γκολ σε ντέρμπυ Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού. Λέμε «ντέρμπυ» μετ' εισαγωγικών διότι τότε, εποχή μεσοπολέμου, δεν είχε ακόμα εξελιχθεί σε...αιώνια αντιπαλότητα η κόντρα ανάμεσα στις δυο ομάδες. Απλά, ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό, όπως κάθε άλλη ομάδα. Το ίδιο και για τον Παναθηναϊκό, δεν είχε κάτι το ξεχωριστό το ματς με τον Ολυμπιακό.

Να, γιατί έγραψε Ιστορία εκείνο το ματς στη Λεωφόρο, που έγινε σα σήμερα, την πρώτη Ιουνίου το 1930, μπροστά σε 11.000 θεατές και 3.000 τζαμπατζήδες στο λόφο του Λυκαβητού. Επειδή για πρώτη φορά σε παιχνίδι τους ο νικητής πέτυχε οκτώ γκολ! Και επειδή εκείνος είναι ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας που προκάλεσε εκδηλώσεις ακραίου χουλιγκανισμού.

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε 8-2 και πήρε το πρώτο πρωτάθλημα της Ιστορίας του. Το δεύτερο θα το ξαναπάρει μετά από 19 χρόνια. Πότε θα ξανακερδίσει 8-2 ο Παναθηναϊκός τον Ολυμπιακό; Κανείς δεν ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το 8-2 θα επαναληφθεί, κάποτε. Το λέει η Ιστορία.

Τα πάντα, και τα πιο απίθανα επαναλαμβάνονται. Αφού έγιναν, θα ξαναγίνουν. Δεν υπάρχει ρεκόρ που να μην καταρρίφθηκε. Ποτέ. Όπως κέρδισε ο Παναθηναϊκός 8-2, έτσι θα ξανακερδίσει, κάποτε. Και ο Ολυμπιακός θα νικήσει με τόσο βαρύ σκορ τον Παναθηναϊκό, κάποτε. Το 1936 ο Ολυμπιακός κέρδισε 6-1 τον Παναθηναϊκό. Κι αυτό το σκορ θα «απαντηθεί», κάποτε. Είπαμε. Όλα, και τα πιο απίθανα πραγματοποιούνται. Γιατί; Είπαμε. Αφού έγιναν, θα ξαναγίνουν.

Με μια νεκροφόρα(!) και γεμάτοι αισιοδοξία εμφανίστηκαν στη Λεωφόρο οι οπαδοί του Ολυμπιακού. Σίγουροι ότι θα «κηδέψουν» τον αντίπαλό τους. Στο τέλος του αγώνα το φέρετρο καταστράφηκε από τους οπαδούς των Αθηναίων και τα κομμάτια από ξύλο χρησιμοποιήθηκαν στις συμπλοκές. Τελικά, οι παναθηναϊκοί σκέπασαν με τη σημαία του Ολυμπιακού μια κάσα και «κήδεψαν» αυτοί τον αντίπαλο.
Να δούμε τι έγινε στο παιχνίδι που ξεκίνησε στις 5.30 μ.μ. και το σφύριξε ο Ιταλός διαιτητής Λουτσιάνο Μπαρλατσίνα. Ο Παναθηναϊκός, με προπονητή τον Ούγγρο Γιόζεφ Κίνσλερ,κατέβηκε με τους Αργυράκη, Σ. Πιεράκο, Βασιλείου, Ανδρίτσο, Κ. Μπαλτάση, Υποφάντη, Μηγιάκη, Μεσσάρη, Συμεωνίδη, Δ. Μπαλτάση, Δ. Πιεράκο. Ο Ολυμπιακός, με προπονητή τον Τσέχο Γιαν Κοψίβα, πρώην της Μπαρτσελώνα, έπαιξε με Γραμματικόπουλο, Σοφρά, Κουράντη, Λάλη, Λεκκό, Πανόπουλο, Διαλέτη, Τερζάκη και τα τέσσερα από τα πέντε αδέλφια, Ντίνο, Γιώργο, Βασίλη και Λεωνίδα Ανδριανόπουλο.

Στο 10 κιόλας ο Κύπριος Διομήδης Συμεωνίδης κάνει το 1-0 και σπάει τον τσαμπουκά του Ολυμπιακού που είχε ξεκινήσει επίθετικά. Στο 20 ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού την προπολεμική περίοδο Άγγελος Μεσσάρης το πάει 2-0 και 3-0 στο 25. Διπλοσκοράρει στο 30 ο Συμεωνίδης και με το 4-0 τελειώνει το ημιχρόνιο.

Στο 53 ο Μίμης Πιεράκος που σκοτώθηκε στο αλβανικό μέτωπο φθάνει το σκορ στο 5-0, όμως οι ολυμπιακοί δεν το βάζουν κάτω. Περίεργο. Αντί να ρίξει τους τόνους το 5-0, να απονευρώσει το παιχνίδι, να σηκώσουν τα χέρια οι ολυμπιακοί, τα αίματα βράζουν στον αγωνιστικό χώρο, όπως και στις κερκίδες.

Σε τρία λεπτά ο «ποδάρας», ο αρχηγός του Ολυμπιακού Γιώργος Ανδριανόπουλος βάζει δύο γκολ. Στο 56 μετά από ένα-δυο των αδελφών του Ντίνου και Βασίλη και στο 59 μετά από σέντρα του Λεωνίδα. Ο Ολυμπιακός κατέρρευσε στο 72. Πουτάνα μπάλα! Ο Μεσσάρης τράβηξε ένα σουτ, η πόρνη είχε μπόλικο φάλτσο και ο Κουράντης έκανε αυτογκόλ. Το 6-2 έσπασε ψυχολογικά τους φιλοξενούμενους. Τα άλλα δυο γκολ ο Μηγιάκης στο 76 και ο Πιεράκος στο 81. Σημειώνω ότι μέχρι τότε ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει μόνον μια φορά τον Ολυμπιακό, το 1926.

Επί τόπου οι παναθηναϊκοί έστησαν το σύνθημα: «Βάλαμε οκτώ στον Ολυμπιακό και τέσσερα στον Άρη - γεια σου Άγγελε Μεσσάρη». Δεν ξέχασαν και τα τέσσερα γκολ στον Άρη, διότι πρωταθλήτρια ομάδα το 1929 ήταν η ομάδα της Θεσσαλονίκης. Κι ένα δίστιχο στο θέατρο μετά το 8-2: «Έγινε ένα ματς, το δείλι - που 'ταν όλο μεγαλείο - και εδοκιμάσθη το τριφύλλι - με το οκτώ-δύο».

Ο Παναθηναϊκός στη συνέχεια κέρδισε τον Ολυμπιακό με 2 - 1 και στο ματς του β' γύρου, εκτός έδρας. Ήταν εποχή εντελώς ξένη με την Ελλάδα του αιώνα μας. Και οι ποδοσφαιριστές στις φάτσες, στα κορμιά, καμία σχέση με ό,τι βλέπουμε σήμερα.

ΛΕΩΦΟΡΟΣ,ΣΑ ΣΗΜΕΡΑ,ΤΟ 8-2

http://www.apodytiriakias.gr/athlitika/2018/05/31/pote-tha-xanaginei-to-pao-olumpiakos.aspxΛΕΩΦΟΡΟΣ,ΣΑ ΣΗΜΕΡΑ,ΤΟ 8-2

•

Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ …χρεοκοπία !!

Το βασικό συμπέρασμα για τη Μεταπολίτευση είναι πως ό,τι αντίθετο ως προς τη βούληση του ελληνικού λαού πήγε να γίνει για το καλό της οικονομίας, έπεσε στο κενό. Κάπως έτσι, το σύνθημα «Εδώ Πολυτεχνείο», θα μπορούσε κάλλιστα να μετασχηματιστεί στο «Εδώ χρεοκοπία».

Πολλές φορές έχει γραφτεί ή ειπωθεί. Το DNA της εποχής του Πολυτεχνείου ήταν αυτό που δηλητηρίασε μετέπειτα την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας. Και μάλλον δεν έχουν άδικο. Κάποιοι τα μπέρδεψαν. Τους αγώνες για την αποκατάσταση της δημοκρατίας και την ανάκτηση των ελευθεριών του πολίτη, με το δικαίωμα στη μεταδικτατορική ασυδοσία. Δεν… γνωριστήκαμε καθόλου καλά στην πρώτη μεταπολιευτική δημοκρατία και ως εκ τούτου παραγνωριστήκαμε αργότερα…

ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΗΜΕΤΕΡΩΝ

Τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης η Ν.Δ. άνοιξε τις πόρτες του Δημοσίου. Για να κυκλοφορήσει χρήμα στις τσέπες των πολιτών και να αμβλυνθούν τα πάθη της δικτατορικής περιόδου. Ακολούθως, το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου έπρεπε να φέρει τον… λαό στην εξουσία. Και να γίνει η απαραίτητη αντιστάθμιση μέσω των διορισμών αποκλεισμένων αριστερών.

Έτσι, άρχισε να μορφοποιείται η Ελλάδα των «ημετέρων» και των «υμετέρων». Όπου μέσα από ένα κακέκτυπο κεϋνσιανό μοντέλο το πολιτικό σύστημα υπονόμευσε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Προέκρινε την παρά φύση ενίσχυση των οικονομικών των λαϊκών στρωμάτων. Και βεβαίως αυτό απέβη μακροπρόθεσμα εις βάρος τους. Γιατί όταν δεν υπακούς στις αρχές και τα αξιώματα της οικονομίας, αλλά στον πολιτικό τυχοδιωκτισμό, τότε το αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου δεν μπορεί να είναι θετικό. Αν μη τι άλλο αυτό φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο φτάσαμε στο… ατύχημα του 2010. Για το οποίο εδώ και οκτώ χρόνια όλοι διαμαρτύρονται δείχνοντας με το δάκτυλό τους τους άλλους. Ποτέ όμως δεν αναρωτήθηκαν σε ποιο στρατόπεδο ήταν οι ίδιοι προ το 2010. Η κουτοπονηριά του Νεοέλληνα είναι χαρακτηριστικό του «Πολυτεχνειακού DNA» που… φώλιασε στα επόμενα χρόνια. 

Η ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ

Οι… αγώνες έγιναν σημαία ακόμη και από αυτούς που την εποχή του Πολυτεχνείου… μπουσουλούσαν. Εμφανίστηκαν ως κατατρεγμένοι που έψαχναν να κεφαλαιοποιήσουν κάτι το οποίο είχε έναν εντελώς διαφορετικό συμβολισμό. Έτσι είδαμε διάφορους να επικαλούνται την αριστεροφροσύνη τους και άλλοι την κομματική τους μαγκιά για να διοριστούν στο Δημόσιο. Έτσι, δημιουργήθηκε μια ολόκληρη γενιά παρασίτων που έβαζαν φρένο σε οποιαδήποτε μεταρρύθμιση για να κρατηθεί η οικονομία μας ανταγωνιστική. Ήταν αυτοί που πολέμησαν λυσσαλέα τις μεταρρυθμίσεις που έφερε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη την περίοδο 1990-93. Ήταν αυτοί που βγήκαν στους δρόμους για να ακυρώσουν το νομοσχέδιο Γιαννίτση σχετικά με την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος, ώστε να μην χρεοκοπήσουμε. Όπως και έγινε αργότερα. Όλοι αυτοί έχουν το θράσος να κουνάνε το δάκτυλο και να γίνονται τιμητές των πάντων. 

ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ

Αναμφίβολα, η διαμόρφωση του καθεστώτος φαυλότητας που υπήρξε στο Δημόσιο οφείλεται στο πολιτικό σύστημα και κυρίως στη «Γενιά του Πολυτεχνείου» που ήρθε στην εξουσία το 1981 με το ΠΑΣΟΚ. Όταν εκδικείσαι την οικονομία με… παρά φύση αποφάσεις, τότε, τόσο το κακό για την οικονομία κια τους πολίτες. Αυτό έγινε με πολύ μεγάλη ένταση επί ΠΑΣΟΚ και σε μικρότερο βαθμό επί Ν.Δ. Έτσι φτάσαμε στους 45άρηδες, 50άρηδες και 55άρηδες συνταξιούχους των 2.000 ή 3.000 ή 4.000 ευρώ (τώρα προφανώς δεν παίρνουν αυτά τα λεφτά) και των εργαζομένων που λαμβάνουν σήμερα μισθό 400 ή 500 ευρώ!

Όλα αυτά δεν είναι τίποτα περισσότερο απο΄τις εκτρωματικές καταστάσεις οπυ διαμορφώθηκαν στη Μεταπολίτευση με την ενθάρρυνση και υποβοήθηση από το ΠΑΣΟΚ είτε ως αντιπολίτευση είτε ως κυβέρνηση κατά τη δεκαετία του ΄80. Και βεβαίως σε αυτό το έργο πρωταγωνίστησε σύσσωμη η… αθώα αριστερά! Πολλοί θα θυμούνται την ομιλία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1994 στη Βουλή όπου καλούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου να λάβει μέτρα πριν η χώρα καταφύγει ικέτης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. 

Το βασικό συμπέρασμα για τη Μεταπολίτευση είναι πως ό,τι αντίθετο ως προς τη βούληση του ελληνικού λαού πήγε να γίνει για το καλό της οικονομίας και της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητάς της, έπεσε στο κενό. Καθιερώθηκε έτσι de facto η δημοκρατία των συνδικαλιστών, των βολεμένων, των παρασίτων, του λαϊκισμού, της ανεύθυνης και οικονομικά αναλφάβητης δημοσιογραφίας. Το σύνθημα «Εδώ Πολυτεχνείο» που ακουγόταν από το στόμα της Μαρίας Δαμανάκη το 1973, θα μπορουσε κάλλιστα να μετασχηματιστεί στο «Εδώ χρεοκοπία».

ΛΟΥΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

https://new-deal.gr/%CE%B5%CE%B4%CF%8E-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%B5%CE%B4%CF%8E-%CF%87%CF%81%CE%B5%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1/

Οι αργυρώνητοι δούλοι και τα σαπρόφυτα

Στην ζωή υπάρχουν οι αργυρώνητοι δούλοι και τα σαπρόφυτα που οι μεν πρώτοι επιβιώνουν χάριν των αφεντικών τους και τα δεύτερα προκαλούν φαινόμενα δηλητηρίασης. 
Αυτοί πιστεύουν ότι μπορούν και προσπαθούν να επιβάλλουν στην κοινή συνείδηση την άποψη αυτών διαβάλλοντας και διασπείροντας χολή και όξος κατά των ανθρώπων που προσπαθούν με σύνεση και αποφασιστικότητα να βρουν λύσεις σε θέματα της κοινωνίας που πολλές φορές οι " κρυφοί - γνωστοί " τους φίλοι -χρηματοδότες έχουν αφήσει να διογκωθούν και να γίνουν πληγές χέουσες. 

Οι πολίτες όμως γνωρίζουν τι είναι ο καθένας και τι αντιπροσωπεύει. Όλοι κρινόμαστε και βασικά όσοι έχουμε την τιμή να μας έχουν τιμήσει οι πολίτες και σε αυτούς δίνουμε λόγο και όχι στα σαπρόφυτα και αργυρώνητους τιμητές της κοινωνίας

Σχη(ΠΖ) ε.α.Δημήτρης Βαρέλης

Θεματικός αντιπεριφερειάρχης Άρτας

Συντάξεις: Ανατροπή με σχέδιο για να γλιτώσουν τις μειώσεις 700.000 συνταξιούχοι

- Επανυπολογισμός συντάξεων, αλλά μόνο για όσους παίρνουν από ένα ποσό και πάνω - Πως δεν θα μειωθούν οι συντάξεις για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους - Ποιοι έχουν ελπίδες να γλιτώσουν από τις περικοπές με το σχέδιο της κυβέρνησης - Τι θα γίνει με τη 13η σύνταξη που υπόσχεται το Μαξίμου

Οι συντάξεις θα μειωθούν και αυτό είναι δεδομένο. Η κυβέρνηση έχει παραδεχθεί ότι μόνο με τον επανυπολογισμό θα μπορέσει να τα βρει με τους δανειστές ωστόσο το πολιτικό κόστος είναι τεράστιο και έτσι αναζητά τρόπους η μείωση να περιοριστεί σε συνταξιούχους που λαμβάνουν από ένα ποσό και πάνω, έτσι ώστε να περιοριστούν και οι αντιδράσεις.
Η ανατροπή που σχεδιάζει ωστόσο η κυβέρνηση πρέπει να περάσει από την κρησάρα των δανειστών. Πρέπει δηλαδή να πάρει την έγκριση της τρόικας πριν εφαρμοστεί.

Το σχέδιο αυτό, σύμφωνα με διαρροές, προβλέπει επανυπολογισμό μόνο στο ποσό που αφορά στις κύριες συντάξεις. Αν και δεν διευκρινίζεται επακριβώς τι σημαίνει αυτό, διαρρέεται ότι με τον τρόπο θα γλιτώσουν τις μειώσεις περίπου 700.000 συνταξιούχοι.
Ουσιαστικά, όπως διαρρέεται, δεν θα υποστούν τις μειώσεις που έρχονται τον Δεκέμβριο του 2018 όσοι συνταξιούχοι παίρνουν ποσά ως 800 ευρώ τον μήνα. Με τον τρόπο αυτό για ακόμη μια φορά η κυβέρνηση θα μπορέσει με το αφήγημα της προστασίας των πλέον αδύναμων να περάσει πιο εύκολα τις περικοπές.

Προς το παρόν και όσο τα παραπάνω δεν έχουν τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών οι συνταξιούχοι θα πρέπει να θεωρούν ως δεδομένο ότι θα υποστούν τις περικοπές που έχουν αποφασιστεί, θα έχουν δηλαδή απώλειες μιας ως και τρεις συντάξεις τον χρόνο σε σχέση με τα σημερινά ποσά.
Αυτό που φαίνεται ως πιο πιθανό είναι τελικά η κυβέρνηση να καταφέρει να δώσει ένα ποσό στα τέλη του χρόνου στους συνταξιούχους, όπως έγινε και το 2016, το οποίο ήδη μέσω διαρροών έχει ονομάσει 13η σύνταξη, αν και θα είναι απλά ένα εφάπαξ βοήθημα και όχι επαναφορά της 13ης σύνταξης.

πηγή: https://www.newsit.gr/ellada/syntakseis-anatropi-sxedio-gia-na-glitosoun-tis-meioseis-700-000-syntaksiouxoi/2538271/