Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017

ΣτΕ: «Ναι» στην κλήρωση σημαιοφόρων στο Δημοτικό - Προς κατάργηση ο εκκλησιασμός


2385792385
Προς παντελή κατάργηση οδεύει ο εκκλησιασμός στα Δημοτικά σχολεία, σύμφωνα με σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος του υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, όπως επισημαίνει το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), ενώ παράλληλα οι σύμβουλοι Επικρατείας θέτουν θέματα σχετικά με τις ώρες διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών, τις εκδηλώσεις κατά τη θρησκευτική εορτή των Τριών Ιεραρχών, κ.λπ. Παράλληλα αποκαλύπτεται το περιεχόμενο του επίμαχου διατάγματος και όσα οι δικαστές είπαν εγγράφως στον υπουργό Παιδείας.
Κατ΄αρχάς, «ναι» είπε το ΣτΕ στην επιλογή των σημαιοφόρων, παραστατών, κ.λπ. στα Δημοτικά σχολεία δια κληρώσεως και μάλιστα με διπλή, αφού θα κληρώνεται ένας μαθητής ανά 6μήνο, ενώ δεν αποκλείεται λόγω ατέλειας της σχετική διάταξης να μην υπάρχει καθόλου σημαιοφόρος ή να είναι λιγότεροι οι παραστάτες, σε περίπτωση αιφνιδίου ατυχήματος ή ασθένειας.
Ειδικότερα το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την οργάνωση και λειτουργία  των νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων του Κώστα Γαβρόγλου, στο άρθρο 3 παράγραφος  4 αναφέρει ότι θα κληρώνονται δύο μαθητές της ΣΤ΄ τάξης ως σημαιοφόροι, ο καθένας για ένα εξάμηνο, ενώ θα κληρώνονται και πάλι οι παραστάτες και υπεύθυνοι κατάθεσης στεφάνου.
Ειδικότερα, το άρθρο 3 παράγραφος 4 αναφέρει:
«Σημαιοφόροι, παραστάτες και υπεύθυνοι για την κατάθεση στεφάνου ορίζονται μαθητές της ΣΤ΄ τάξης. Σημαιοφόροι ορίζονται δυο μαθητές της ΣΤ΄ τάξης, ο ένας για το χρονικό διάστημα μέχρι 31 Ιανουαρίου και ο άλλος από 1η Φεβρουαρίου μέχρι το τέλος του διδακτικού έτους.
Η επιλογή σημαιοφόρων, παραστατών και υπευθύνων κατάθεσης στεφάνου πραγματοποιείται με κλήρωση ανάμεσα στο σύνολο των μαθητών της τάξης. Η κλήρωση διενεργείται παρουσία του συνόλου των μαθητών της ΣΤ΄ τάξης με ευθύνη του διευθυντή της σχολικής μονάδας ή του νόμιμου αναπληρωτή του και συντάσσεται σχετικό πρακτικό του Συλλόγου Διδασκόντων».
Όμως, στην συνέχεια το Προεδρικό Διάταγμα επιφυλάσσει στον υπουργό  Παιδείας το δικαίωμα να εκδώσει σχετική απόφαση με την οποία να καθορίζει:
1) τον τρόπο επιλογής των σημαιοφόρων, παραστατών και υπευθύνων κατάθεσης στεφάνου, εφόσον στο Δημοτικό λειτουργούν ένα και πάνω τμήματα της ΣΤ΄ τάξης και 2) καθώς και για «κάθε  άλλο σχετικό θέμα εφαρμογής της παρούσας παραγράφου», δηλαδή για θέματα που έχουν σχέση με τους σημαιοφόρους, κ.λπ.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας του Ε΄ Τμήματος του ΣτΕ  μετά την νομοπαρασκευαστική επεξεργασία του επίμαχου σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος, εξέδωσαν την υπ΄ αριθμ 140/2017 γνωμοδότησή τους (πρόεδρος ο αντιπρόεδρος Αθανάσιος Ράντος και εισηγήτρια η πάρεδρος
Μαρία Παπαδημήτρη).
Σχετικά με την επιλογή των σημαιοφόρων, κ.λπ. με κλήρωση, επισημαίνουν ότι είναι «νόμιμη, εν όψει του ότι δεν αντίκειται, πάντως, στην εξουσιοδότηση του άρθρου 4 παράγραφος 11 του νόμου 1566/1985». Ο τελευταίος αυτός νόμος αφορά τη «δομή και λειτουργία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης» και η σχετική παράγραφος παρέχει εξουσιοδότηση στον υπουργό Παιδείας, μεταξύ των άλλων, να καθορίζει «την αξιολόγηση των μαθητών, την οργάνωση της μαθητικής ζωής και το γενικό πλαίσιο των σχολικών εκδηλώσεων».
Πάντως, δεν αποκλείεται η παρέλαση να γίνεται και χωρίς σημαιοφόρο ή με λιγότερους παραστάτες, αφού δεν προβλέπει το διάταγμα την κλήρωση αναπληρωματικών σημαιοφόρων και παραστατών για τις περιπτώσεις εκείνες που υπάρξει  αιφνίδια  ασθένεια  ή ατύχημα στους ήδη κληρωθέντες σημαιοφόρους ή παραστάτες.
Σημαία - εορταστικές εκδηλώσεις
Το ίδιο  άρθρο 3, αλλά η παράγραφος 7 του διατάγματος του κ. Γαβρόγλου έχει  μόνο μια πρόταση για ανάρτηση της σημαίας, η οποία πλέον  δεν είναι καθημερινή, αλλά εβδομαδιαία. Συγκεκριμένα η επίμαχος παράγραφος αναφέρει: «Η σημαία παραμένει ανηρτημένη στον ιστό του σχολείου, όπως προβλέπεται σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες».
Με άλλα λόγια, το υπουργείο Παιδείας, καταργεί από τα Δημοτικά σχολεία το έως τώρα τελετουργικό καθεστώς βάσει του οποίου τα παιδιά τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο με το βλέμμα στη σημαία.
Με την παράγραφο  2 του ίδιου άρθρου 3  καθορίζονται όλες οι εκδηλώσεις της σχολικής χρονιάς, όπως είναι οι επέτειοι της 28ής Οκτωβρίου, της 25 Μαρτίου, κ.λπ.
Όμως, ο υπουργός Παιδείας επιφυλάσσει ειδική μεταχείριση για την Θρησκευτική εορτή των Τριών Ιεραρχών (30 Ιανουαρίου). Συγκεκριμένα για την ημέρα αυτή, αναφέρει το διάταγμα ότι «με απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων καθορίζεται το περιεχόμενο των εορταστικών εκδηλώσεων (οργάνωση εκδηλώσεων που συνάδουν με το περιεχόμενο της εορτής, εκκλησιασμός, κ.ά.).
Οι σύμβουλοι Επικρατείας είδαν αυτή την ιδιαιτερότητα στον θρησκευτικό εορτασμό των Τριών Ιεραρχών και στην γνωμοδότησή τους επισημαίνουν εύσχημα την εξαίρεση αυτή, ενώ θέτουν και θέμα συνταγματικότητας της σχετικής παραγράφου καθώς στο διάταγμα ο υπουργός Παιδείας δεν έχει κάνει καμία προβλέψει  για τη συμμετοχή ή όχι των ετεροδόξων και αλλοθρήσκων στους Ελληνικούς θρησκευτικούς εορτασμούς.
Χαρακτηριστικά, αναφέρει το ΣτΕ ως προς την εν λόγω Θρησκευτική εορτή: «Τίθεται ως διαδικαστική προϋπόθεση για τον εορτασμό, ειδικώς αυτής της εορτής και όχι των λοιπών, η λήψη προηγούμενης απόφασης  του Συλλόγου Διδασκόντων, που θα καθορίζει το περιεχόμενο των εορταστικών εκδηλώσεων, χωρίς να επεξηγείται ο λόγος που δικαιολογεί τη θέσπιση της προϋπόθεσης αυτής, δεδομένου ότι δεν τίθεται ανάλογη προϋπόθεση για τις άλλες εορτές που αναφέρονται στη ίδια ακριβώς παράγραφο (εορτασμών εθνικών εορτών  της 28ης Οκτωβρίου και της 25ης Μαρτίου, 17ης Νοεμβρίου για την επέτειο του Πολυτεχνείου, τον αντιδικτατορικό αγώνα και την Εθνική Αντίσταση).
Και συνεχίζει το ΣτΕ με νόημα πάνω στο θέμα αυτό: «Περαιτέρω η διατύπωση «οργάνωση εκδηλώσεων που συνάδουν με το περιεχόμενο της εορτής, εκκλησιασμός, κ.ά.», είναι αόριστός ενόψει άλλωστε του ότι πρόκειται για γιορτή θρησκευτικού κυρίως χαρακτήρα.
Για το λόγο αυτό είναι αναγκαίο να ρυθμιστεί, ενόψει της κατοχυρωμένης στο άρθρο 13 παράγραφος 1 του Συντάγματος ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης και το θέμα του τρόπου  συμμετοχής ή μη των ετεροδόξων και αλλοθρήσκων μαθητών κατά τις σχετικές εκδηλώσεις».
Προς κατάργηση ο εκκλησιασμός
Σκληροί είναι οι σύμβουλοι Επικρατείας στο θέμα του εκκλησιασμού των μαθητών του Δημοτικού, καθώς λένε ευθέως στον υπουργό Παιδείας ότι όπως είναι διατυπωμένη η σχετική διάταξη «επιτρέπει την χωρίς κριτήρια παντελή κατάργηση του εκκλησιασμού».
Αναλυτικότερα,  στο άρθρο 3 και πάλι αλλά στην παράγραφο 7 αυτή τη φορά, το διάταγμα Γαβρόγλου αναφέρει:
«Εκκλησιασμός πραγματοποιείται  κατά σχολείο ή τάξη με τη συνοδεία των εκπαιδευτικών ύστερα από σχετική απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων».
Όμως, οι σύμβουλοι Επικρατείας απαντούν στον υπουργό Παιδείας:
«Η ρύθμιση του άρθρου 3 παρ. 7 σύμφωνα με την οποία εκκλησιασμός πραγματοποιείται  κατά σχολείο ή τάξη με τη συνοδεία των εκπαιδευτικών ύστερα από σχετική απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων, είναι ατελής, δεδομένου ότι δεν προσδιορίζονται οι ημέρες ή τα γεγονότα επ΄ ευκαιρία των οποίων είναι ενδεδειγμένο ή δυνατό να πραγματοποιείται εκκλησιασμός» και υπογραμμίζουν  οι δικαστές:
«Η έλλειψη σχετικής πρόβλεψης και εν γένει απουσία καθορισμού συγκεκριμένων κριτηρίων για τη λήψη της απόφασης του Συλλόγου Διδασκόντων, καθιστά αόριστη  την ρύθμιση, διότι επιτρέπει είτε χωρίς κριτήρια παντελή κατάργηση του εκκλησιασμού είτε, αντιθέτως την πραγματοποίηση εκκλησιασμού καθ΄ υπέρβαση του εκπαιδευτικώς προσηκόντως μέτρου. Επομένως, η ρύθμιση αυτή πρέπει να συμπληρωθεί, ώστε να καταστεί ορισμένη».
Προσευχή
Παράλληλα, στο άρθρο 18 του διατάγματος προβλέπεται ότι «πριν από την έναρξη των μαθημάτων πραγματοποιείται κοινή προσευχή των μαθητών και του διδακτικού προσωπικού στο προαύλιο του σχολείου με ευθύνη των εκπαιδευτικών που εφημερεύουν.
Η συμμετοχή των μαθητών άλλου δόγματος στην κοινή προσευχή δεν είναι υποχρεωτική. Ο διευθυντής του σχολείου ή ο αναπληρωτής του ή ο διδάσκων εκπροσωπώντας τον Σύλλογο Διδασκόντων του σχολείου προβαίνει σε πιθανές ανακοινώσεις-οδηγίες που αφορούν την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου και τη μαθητική ζωή της συγκεκριμένης μέρας ή και σε γενικότερα θέματα».
Για το άρθρο 18 το ΣτΕ δεν κάνει καμία παρατήρηση.
Μάθημα Θρησκευτικών
Το διάταγμα Γαβρόγλου στο άρθρο 11 προβλέπει ότι οι ώρες διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στην Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη του Δημοτικού θα είναι μία ώρα την εβδομάδα, όπως εξάλλου προέβλεπε και παλαιότερη απόφαση του υπουργού Παιδείας του περασμένου έτους.
Όμως, οι σύμβουλοι Επικρατείας υπενθυμίζουν στον υπουργό Παιδείας ότι εκκρεμεί στο ΣτΕ αίτηση ακύρωσης (έχει συζητηθεί τον Σεπτέμβριο του 2016) και αναμένεται η έκδοση της σχετικής απόφασης για τις ώρες διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών στις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού.
Κατά συνέπεια, σημειώνει το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, σε περίπτωση που γίνει από το ΣτΕ δεκτή η εν λόγω αίτηση ακύρωσης θα πρέπει το υπουργείο Παιδείας να επιφέρει τις ανάλογες τροποποιήσεις στο Προεδρικό Διάταγμα «στο πλαίσιο της υποχρέωσης συμμόρφωσης προς το περιεχόμενο της τυχόν ακυρωτικής απόφασης».
Το ίδιο επισημαίνει το ΣτΕ, δηλαδή, ότι θα πρέπει να επέλθουν τροποποιήσεις στο επίμαχο διάταγμα, αν γίνει δεκτή η αίτηση εκπαιδευτικών για το ζήτημα  της ανάθεσης του μαθήματος της αισθητικής αγωγής (εικαστικά, μουσική κ.λπ.)  σε   εκπαιδευτικούς άλλων κλάδων.
Και σε αυτή τη περίπτωση έχει συζητηθεί η σχετική αίτηση ακύρωσης (8.6.2017) και αναμένεται η έκδοση απόφασης.
Τέλος, το ΣτΕ κάνει αρκετές παρατηρήσεις σχετικά με τις προϋποθέσεις εγγραφής στα Δημοτικά σχολεία με ελλιπή δικαιολογητικά (αλλοδαπά παιδιά), εκπρόθεσμες εγγραφές, κ.λπ., ενώ «κόβει» ως παράνομη την απαλλαγή των πολύτεκνων διευθυντών και υποδιευθυντών από την εφημερία.
πηγή:http://www.kathimerini.gr/921832/article/epikairothta/politikh/ste-nai-sthn-klhrwsh-shmaioforwn-sto-dhmotiko---gavrogloy-katargeitai-o-ekklhsiasmos

Αν δεν συνέλθουμε και δεν αφυπνιστούμε οι Έλληνες, θα καταντήσουμε ραγιάδες σε μια Ελλάδα βιλαέτι της Τουρκίας






Επείγουσα ανάγκη για εθνική αφύπνιση
Να τα ξαναγράψουμε για να το εμπεδώσουμε. Η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα, με εξίσου μεγάλα προβλήματα. Όμως, ανεξαρτήτως της πορείας των προβλημάτων της, με μέγιστο το Κουρδικό, δύο παράγοντες θα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο προβληματισμού, για να μην πω ότι θα πρέπει να είναι ο εφιάλτης όλων εκείνων που έχουν την ευθύνη της χάραξης της εθνικής στρατηγικής και της αντιμετώπισης των εθνικών απειλών της πατρίδας μας.
Ο ένας είναι το οικονομικό μέγεθος της Τουρκίας και η ισχυρή παραγωγική της βάση, με έντονο εξαγωγικό προσανατολισμό.
Ο άλλος είναι η ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας, που όσο εξελίσσεται και μεγεθύνεται, εξασφαλίζει επιχειρησιακή αυτάρκεια στις ένοπλες δυνάμεις, ενώ αφήνει σημαντικά περιθώρια πολιτικών ελιγμών στην τουρκική κυβέρνηση σε περίπτωση μιας ελληνοτουρκικής κρίσης, και πάντως πολύ περισσότερα απ’ ό,τι αν τα οπλικά της συστήματα ήταν κατασκευής της χώρας που θα μεσολαβούσε για την εκτόνωση της κρίσης. Ο νοών νοείτω.
Πώς τα πέτυχε όλα αυτά η Τουρκία, περίπου μιάμιση δεκαετία αφότου είχε υπαχθεί στο ΔΝΤ;
Η Τουρκία έχει ένα ισχυρό ακομμάτιστο κράτος που έχει στρατηγική συνείδηση, σχεδιάζει και υλοποιεί, χωρίς να είναι εμπόδιο σ’ αυτό οι κομματικοί συνδικαλιστές, τα κόμματα και οι κυβερνήσεις.
Είχα την ευκαιρία να διαβάσω στις αρχές της δεκαετίας του 2000 τη Στρατηγική εξαγωγικού εμπορίου της Τουρκίας και έμεινα άναυδος με την αρτιότητα του πονήματος, 500 σελίδων παρακαλώ. Επιχείρησα να το θέσω υπ’ όψιν θεσμικών παραγόντων του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, μεταφρασμένο.
Κανένα ενδιαφέρον, από κανέναν.
Τα επόμενα χρόνια είδα με τρόμο τη στρατηγική αυτή να υλοποιείται βήμα-βήμα, χρόνο το χρόνο. Αποτέλεσμα; Οι εξαγωγές της Τουρκίας, από 21,5 δισ. δολάρια το 1995 και 27,5 δισ. δολάρια το 2000, έφθασαν το 2006 τα 85,5 δισ., το 2010 τα 113 δισ. και το 2016 τα 142,5 δισ. δολάρια, παρά τα προβλήματα με τη Ρωσία.
Για την αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας καλύτερα να μην μπούμε σε λεπτομέρειες, γιατί θα πάθουμε κατάθλιψη.
Απλώς να αναφέρουμε ότι η Τουρκία όχι μόνο κατασκευάζει μόνη της μεγάλο μέρος των οπλικών συστημάτων που έχουν ανάγκη οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά και έχει στρατηγικό σχέδιο για το εξαγωγικό εμπόριο αμυντικών συστημάτων.
Το 2011 πραγματοποίησε εξαγωγές 883 εκατ. δολαρίων, το 2012 1,26 δισ., το 2013 1,388 δισ., το 2014 1,647 δισ., καταγράφοντας στην πενταετία μια αύξηση 100% και ξεπερνώντας τα 7,6 δισεκατομμύρια δολάρια σε εξαγωγές αμυντικού υλικού.
Ασφαλώς τα προβλήματα της Τουρκίας είναι πολλά και μείζονα και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Όμως η Ελλάδα, όχι μόνο σε θεσμικό επίπεδο, θα πρέπει να προβληματιστεί, γιατί αν δεν το κάνει με παραγωγικό τρόπο, θα βρει τον εαυτό της ένα καχεκτικό κρατικό μόρφωμα, διαλυμένο και συνεχώς συρρικνούμενο από τα μνημόνια και τις πολιτικές των κυβερνήσεων, εντελώς αδύναμο να αντιμετωπίσει μια Τουρκία με τα χαρακτηριστικά που έχει και σε άλλους τομείς, εκτός από τους δύο παραπάνω που ακροθιγώς αναφέρθηκαν.
Τα κόμματα πρέπει να ξυπνήσουν από τον εθνικό τους λήθαργο και να απαλλαγούν τάχιστα από τη γεωπολιτική μυωπία και την εξουσιομανία που τα διακρίνει.
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θα πρέπει να αναλογιστούν το μερίδιο ευθύνης που έχουν μαζί με τα κόμματα στη διάλυση του κράτους αλλά και του παραγωγικού ιστού. Να αναλογιστούν γιατί η Ελλάδα να μην έχει ναυπηγική βιομηχανία, που θα μπορούσε από μόνη της να αποτελέσει μεγάλο μέρος της λύσης στο οικονομικό πρόβλημα της πατρίδας μας. Ας αφήσουν κατά μέρος τις ευθύνες των εφοπλιστών, τις δικές τους ευθύνες ας αναλογιστούν.
Τέλος, ας αναλογιστούμε όλοι οι πολίτες τις ευθύνες που έχουμε για την επιβίωση της πατρίδας μας.
Δεν είναι το μόνο πρόβλημα και ο μόνος κίνδυνος η Τουρκία, που απειλεί τη χώρα, κατά την άποψή μου το πολιτικό σύστημα είναι η μεγαλύτερη απειλή, όμως θα πρέπει να αναλογιστούμε μήπως σε κάποια σχέδια για την περιοχή, βολεύει καλύτερα η Ελλάδα να είναι ένα νέο βιλαέτι της Τουρκίας;
Ανάγκη να προβληματιστούμε και να εργαστούμε παραγωγικά για να ξαναστηθεί η Ελλάδα στα πόδια της.
Εθνική ανάγκη να αντισταθούμε στον νεοεισαγόμενο ραγιαδισμό.
Σάββας Καλεντερίδης





πηγη - https://national-pride.org/2017/08/07


Η επική μάχη των Ελλήνων κομάντος στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας εναντίον των Τούρκων και Καναδών του ΟΗΕ ( 6 Σπάνια Βίντεο και φωτογραφίες)






Η ιστορική αλήθεια για τα άκρως δραματικά για τον ελληνισμό γεγονότα που έλαβαν χώρα στην νικηφόρα μάχη του αεροδρομίου Λευκωσίας το ματωμένο καλοκαίρι του 1974 , αποτελούν «οδηγό» για αυτά που αναμένουμε στο Αιγαίο από τους νεο-Οθωμανούς λίαν συντόμως.

Εδική μνεία κάνουμε μέσω βίντεο με μαρτυρίες των ίδιων των πρωταγωνιστών για την ύπουλη και άκρως «βρώμικη» θέση των ανδρών του ΟΗΕ , που πρόδιδαν συνεχώς τα ελληνικά στρατεύματα θέλοντας να παραδώσουν όσο γίνεται πιο γρήγορα το αεροδρόμιο στους Τούρκους.

Οι Τούρκοι το ήθελαν λυσσασμένα διότι φοβόντουσαν και άλλες αποστολές ελληνικών δυνάμεων μετά την μοιραία αποστολή με τα NORATLAS.

Η μάχη αυτή αποτελεί σύγχρονο «φάρο» για τις ένδοξες δυνάμεις των καταδρομών και από αυτήν εξάγουμε πλήθος συμπερασμάτων, για το πώς ακριβώς ενδεχομένως να μας στήσουν «παγίδα» ξένοι και Τούρκοι στο Αιγαίο με διακύβευμα τα τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

*** ΕΛΛΑΣ 1974 ΗΡΩΕΣ ΑΝΕΥ ΠΑΡΑΣΗΜΩΝ (ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ)

Οι Τούρκοι εκτός από το Αιγαίο ετοιμάζονται μεθοδικά εδώ και πολλά χρόνια για την ολοκληρωτική κατάληψη του υπόλοιπου κομματιού της   Κύπρου, αλλά  η μάχη αυτή τους θυμίζει πάντα ποίους θα έχουν να αντιμετωπίσουν.

Εκείνες τις καυτές  ημέρες από την  ζέστη και τις  βόμβες των τουρκικών αεροσκαφών στην Λευκωσία , η τουρκική διοίκηση είχε επικεντρωθεί στην πάση θυσία κατάληψη του αεροδρομίου της .

Τουρκικό μηχανοκίνητο  σύνταγμα αλεξιπτωτιστών με 2000 άνδρες αποδεκατίζεται από τους Έλληνες καταδρομείς τριών λόχων και αριθμητικής συνθέσεως 300 ανδρών. Στο κείμενο που ακολουθεί περιγράφεται η απόκρουση αυτή της τουρκικής διείσδυσης η οποία επιχειρήθηκε όσο κρατούσε η ανακωχή και η οποία επιπρόσθετα αποτέλεσε την πρώτη Ελληνική επιτυχία στην Κύπρο τον Ιούλιο του ΄74.

Την Παρασκευή 19 Ιουλίου 1974, οι φήμες περί επίθεσης των Τούρκων οργίαζαν. Γύρω στις 11:00 το βράδυ κλήθηκαν όλοι οι αξιωματικοί από το Διοικητή  στην αίθουσα επισήμων επισκεπτών του αεροδρομίου Λευκωσίας.

Παρευρίσκονταν, πλην του Διοικητή , ο Υπολοχαγός Νικόλαος Κατούντας, οι Ανθυπολοχαγοί Χρίστος Κότσαλης, Θεόδουλος Θεοδούλου, Σάββας Μέντζης, Αντώνης Ιωάννου και οι ΔΕΑ Λοΐζος Λοΐζου και Ανδρέας Κυριάκου.

Μετά τη συγκέντρωση, επεκράτησε σε όλο το τμήμα κλίμα ενθουσιασμού.

Οι καταδρομείς άρχισαν να προετοιμάζονται.

Την 04.15 πρωινή ώρα του Σαββάτου 20 Ιουλίου και ενώ τα τμήματα ετοιμάζονταν για αναχώρηση, εμφανίστηκαν πολεμικά αεροσκάφη.

Τα μεταγωγικά αράδιαζαν αλεξιπτωτιστές.

Τα βομβαρδιστικά έβαλλαν στο παρακείμενο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ και πολυβολούσαν το δίαυλο του αεροδρομίου.

Ο Τχης Γεώργιος Κατσάνης, Διοικητής της 33 Μοίρας Καταδρομών, ανέφερε πως η καταβληθείσα προσπάθεια από τον Πρόεδρο Μακάριο διεθνοποίησης των γεγονότων στην Κύπρο πέτυχε και ότι τμήματά μας έπρεπε να είναι σε θέση να κινηθούν, ανά πάσα στιγμή, κατά των Τούρκων.

Ο Διοικητής διέταξε τη Μοίρα να κινηθεί προς τη βάση της, στην Κερύνεια.

Ο 32 Λόχος Κρούσεως, με τον Ανθυπολοχαγό Χρίστο Κότσαλη παρέμεινε στο αεροδρόμιο με μια διμοιρία.

Τη διοίκηση του αεροδρομίου ανέλαβε ο Τχης Παπαδόπουλος. Στο χώρο υπήρχαν δυο άρματα Τ34, δυο Marmour Harrington, δυο BTR μεταφοράς προσωπικού, το τμήμα της Μοίρας μας, μια διμοιρία εξ εφέδρων Ανθυπολοχαγών και αριθμός ενόπλων πολιτών.

Το πρωινό της Τρίτης, 23 Ιουλίου 1974, δόθηκε η διαταγή: ‘‘Αγώνας μέχρι εσχάτων’’.

Σ’ απόσταση 200 μέτρων άρχισαν ν’ αναπτύσσονται τμήματα Τούρκων αλεξιπτωτιστών.

Προωθούνταν με άλματα των 5 μέτρων προς το δρόμο βορείως του αεροδρομίου.

Δυο τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, συνοδευόμενα από ένα άρμα Μ48, άρχισαν να πλησιάζουν.

Τότε άρχισαν να καταφθάνουν οι ενισχύσεις εποχούμενων καταδρομέων της Α΄  Μοίρας.

Δύο μεγάλοι τουρκικοί σχηματισμοί πλησιάζουν το αεροδρόμιο και ένα ολόκληρο σύνταγμα παραμένει σε εφεδρεία για να επιτεθεί κι αυτό στην συνέχεια.

Τις Τουρκικές δυνάμεις συνοδεύουν ισχυρές δυνάμεις αρμάτων μάχης.

Η ψυχραιμία του Ταγματάρχη Μανουρά είναι παροιμιώδης! Αφήνει τους Τούρκους να πλησιάσουν σε απόσταση αναπνοής και τότε, η διμοιρία του Λοχαγού Μπένου από την ταράτσα του αεροδρομίου, ξερνά φωτιά και σίδερο στους Τούρκους.

Ο 42ος ελληνικός Λόχος Κρούσης Καταδρομών, εισέρχεται στην μάχη και αυτός αμέσως.

Ο 43ος Λόχος θερίζει τους Τούρκους ανηλεώς.

Οι Τούρκοι θερίζονται κατά κύματα από τα εύστοχα πυρά των Ελλήνων Καταδρομέων.

Κοντά στο αεροδρόμιο βρίσκεται το φυλάκιο των Καναδών του Ο.Η.Ε., όπου βρίσκουν καταφύγιο οι Τούρκοι.

Οι φιλότουρκοι Καναδοί δίνουν όλες τις πληροφορίες για τους Έλληνες Καταδρομείς στους Τούρκους…

Οι Τούρκοι αλεξιπτωτιστές άρχισαν να κινούνται στο αναπεπταμένο έδαφος.

Αποτελούσαν θαυμάσιο στόχο για τα όπλα μας.

Η πρώτη προσπάθειά τους απέτυχε παταγωδώς.

Οι φωνές των Τούρκων ομαδαρχών και στελεχών ακούγονταν καθαρά.

Άρχισαν και πάλι τα επιθετικά άλματα.

Οι Έλληνες αξιωματικοί διέταξαν πυρ. Γογγητά.

Στα σαράντα μέτρα αρχίσαμε με χειροβομβίδες.

Και η δεύτερη προσπάθεια των Τούρκων απέτυχε.

Δύο χιλιάδες Τούρκοι επίλεκτοι ετοιμάζονται εκ νέου και επιτίθενται με πρωτοφανή μανία εναντίον των Ελλήνων Καταδρομέων.

Ο Ταγματάρχης Μανουράς δίνει όρθιος τις εντολές του αψηφώντας τις σφαίρες που σφυρίζουν γύρω του.

Οι Επίλεκτοι Τούρκοι έπεσαν πάνω σε διασταυρωμένα πυρά και αποδεκατίστηκαν.

Επί μια ώρα οι προσπάθειες των Τούρκων έσπαγαν κατά κύματα επάνω στα στήθη των Ελλήνων Καταδρομέων.

Πυραμίδες σχημάτιζαν οι σωροί των Τουρκικών πτωμάτων κάτω από τον καυτό Κυπριακό ήλιο.

Η μάχη διήρκησε τριάντα λεπτά. Παρά τις σοβαρές απώλειές τους δεν εγκατέλειπαν τις προσπάθειες κατάληψης του αεροδρομίου.

Πάλι επιτίθενται.

Ο όγκος πυρός μας είναι καθοριστικός.

Ούρλιαζαν, φωνασκούσαν κι έτρεχαν πανικοβλημένοι πλάγια και πίσω.

Τα ημέτερα δυο Τ34 και τα BTR εξήλθαν του αεροδρομίου κι έβαλλαν με τα πολυβόλα τους κατά του δεινοπαθούντος εχθρού.

Τίποτα δεν προδίκαζε για μας αυτό που θ’ ακολουθούσε.

Την ώρα δηλαδή της κατά κράτος επιβολής μας. ‘‘Παύσατε Πυρ’’.

Η διαταγή εκδόθηκε από τον Τχη Παπαδόπουλο.

Βρισκόταν στο Jeep με δυο αξιωματικούς του ΟΗΕ κι έναν Τούρκο αξιωματικό.

Οι καθηλωμένοι Τούρκοι, όσοι επέζησαν, άρχισαν ν’ απομακρύνονται έντρομοι.

Οι υπερασπιστές του αεροδρομίου Λευκωσίας, με σκυφτά τα κεφάλια, κατόπιν της ανωτέρω διαταγής του ΓΕΕΦ άρχισαν να υποχωρούν.

Η ελληνική σημαία αντικαταστάθηκε με εκείνην του ΟΗΕ.

Οι ελληνικές  απώλειες είχαν έναν νεκρό.

Τον Αρχιλοχία ΤΘ  Αθανάσιο Φωτόπουλο και δυο τραυματίες.

Δυο ασθενοφόρα του ΟΗΕ κατέφθασαν  για να περισυλλέξουν τους νεκρούς και τραυματίες  Τούρκους.

Οι Έλληνες καταδρομείς μπήκαν σε λεωφορεία και κατευθύνθηκαν  στο στρατόπεδο της Τύμπου, όπου ήδη είχε ανασυνταχθεί η Μοίρα τους.

Το αεροδρόμιο της Λευκωσίας μετά από «εντολές» από την Αθήνα παραδόθηκε στον ΟΗΕ και σήμερα παραμένει έρημο, σημάδι ενός αιματοβαμμένου πολέμου που πολλοί στην  χώρα μας ήθελαν να ‘ξεχαστεί» το συντομότερο δυνατό.

Αλλά «όποιος λαός ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει».

*** ΕΛΛΑΣ 1974 ΗΡΩΕΣ ΑΝΕΥ ΠΑΡΑΣΗΜΩΝ (ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ)

πηγη https://national-pride.org




Κυριακή 6 Αυγούστου 2017

Παγκόσμια πρωταθλήτρια η Κατερίνα Στεφανίδη στο Λονδίνο. (4 ΒΙΝΤΕΟ)







Πιστή στο ραντεβού της με το βάθρο των νικητών η Κατερίνα Στεφανίδη και στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου που γίνεται στο Λονδίνο.

Η χρυσή Ολυμπιονίκης του Ρίο κατέκτησε το πρώτο μετάλλιο για την Ελλάδα στη διοργάνωση στο άλμα επί κοντώ. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια πέρασε με το πρώτο άλμα τα 4.65, όπως και με τη πρώτη προσπάθεια πέρασε και τα 4.75Η Στεφανίδη πέρασε και με τη πρώτη προσπάθεια το ύψος στο 4.82, επίδοση που της έδωσε το χρυσό μετάλλιο και τον τίτλο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας στο Λονδίνο. Η Στεφανίδη είχε μία αποτυχημένη προσπάθεια στα 4.89, ωστόσο η ελληνίδα πρωταθλήτρια δεν σταμάτησε συνέχιζε να ανεβάζει τον πήχη στα 4.91 όπου πέρασε με τη πρώτη και αυτό το ύψος πετυχαίνοντας νέο πανελλήνιο ρεκόρ.
Η Στεφανίδη προσπάθησε να πετύχει και νέο ρεκόρ αγώνων βάζοντας τον πήχη στα 5.02 όπου έκανε τρεις άκυρες προσπάθειες.
Δεύτερη ήταν η Αμερικανίδα Σάντι Μόρις με 4.75, σε μια επανάληψη του τελικού των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο. Το χάλκινο μετάλλιο πήραν δύο αθλήτριες με 4.65μ, η Ρομπέιλις Πεϊνάδο (Βενεζουέλα) που σημείωσε εθνικό ρεκόρ και η Γιαρισλέι Σίλβα (Κούβα), κάτοχος του τίτλου (Πεκίνο 2015). Ο δύο αθλήτριες είχαν τις ίδιες προσπάθειες και μοιράστηκαν το χάλκινο.
Η κατάταξη στον τελικό:
1.Κατερίνα Στεφανίδη (Ελλάδα) 4.91μ2.Σάντι Μόρις (ΗΠΑ) 4.75μ3.Ρομπέιλις Πεϊνάδο (Βενεζουέλα) 4.65μ3.Γιαρισλέι Σίλβα (Κούβα) 4.65μ5.Λίζα Ρίζιχ (Γερμανία) 4.65μ6.Χόλι Μπράντσοου (Βρετανία) 4.65μ7.Αλίσα Νιούμαν (Καναδάς) 4.65μ8.Όλγκα Μουλίνα (Ρωσία, ανεξάρτητη) 4.55μ9.Ελίζα Μακάρτνεϊ (Νέα Ζηλανδία) 4.55μ10.Αντζέλικα Μπένγκτσον (Σουηδία) 4.55μ11.Νικόλ Μπίχλερ (Ελβετία) 4.45μ12.Ανίκα Νιούελ (Καναδάς) 4.45μ
ΠΗΓΕΣ: ΕΡΤ2, sports.ert.gr

















Ετοιμοθάνατος, (ενδεχομένως Στρατιωτικός) ζήτησε να τον κρατήσουν στη ζωή λίγες μέρες για να πάρει σύνταξη η γυναίκα του



Ετοιμοθάνατος ζήτησε να τον κρατήσουν στη ζωή λίγες μέρες για να πάρει σύνταξη η γυναίκα του



Στο αίτημα ενός ετοιμοθάνατου καρκινοπαθούς στους γιατρούς του νοσοκομείου να τον κρατήσουν σε μηχανική υποστήριξη για ακόμη πέντε ημέρες έτσι ώστε η σύζυγός του να κλείσει τα 55 και να λάβει σύνταξη χηρείας, αναφέρεται στη διαδικτυακή έκδοση το περιοδικό Focus.

Το περιοδικό σημειώνει: «Η ιστορία είναι πραγματική, ο ασθενής κατάγεται από τα Τρίκαλα. Ο λόγος για το αίτημά του είναι ότι η σύνταξη χηρείας δεν εξαρτάται από τα χρόνια εργασίας του συζύγου, αλλά από την ηλικία της χήρας. Αν δεν έχει συμπληρώσει τα 55 λαμβάνει μόνο ένα μικρό ποσό, χωρίς να παίζει ρόλο αν έχει ανήλικα παιδιά να θρέψει».

Ο ετοιμοθάνατος καρκινοπαθής ζήτησε να τον κρατήσουν σε μηχανική υποστήριξη για πέντε ακόμα ημέρες, ώστε να προλάβει η γυναίκα του να κλείσει τα 55 χρόνια και να λάβει την σύνταξή του.

Σύμφωνα με τον νέο νόμο το δικαίωμα να λαμβάνει σύζυγος την σύνταξη αποθανόντος έφ όρου ζωής ισχύει έφ όσον έχει συμπληρώσει τα 55 χρόνια την ημέρα θανάτου του εκλιπόντος.

Η ανθρώπινη τραγωδία και το δράμα ενός ετοιμοθάνατου για το μέλλον της οικογένειάς του παρουσιάστηκε κατά το τελευταίο δημοτικό συμβούλιο στην Λάρισα.

Σύμφωνα με την εξιστόρηση πρόκειται για ένα πολίτη, από τα Τρίκαλα, ενδεχομένως απόστρατο αξιωματικό.
Με το νόμο Κατρούγκαλου θεσπίζεται το 55ο έτος ως όριο ηλικίας του επιζώντος συζύγου για τη θεμελίωση δικαιώματος συνταξιοδότησης λόγω θανάτου και προκύπτουν οι εξής περιπτώσεις:

Εάν ο επιζών σύζυγος έχει συμπληρώσει τα 55 την ημερομηνία θανάτου: χορηγείται σύνταξη εφ’ όρου ζωής.

Εάν ο επιζών σύζυγος δεν έχει συμπληρώσει τα 55 κατά την ημερομηνία θανάτου: χορηγείται σύνταξη για μία τριετία και εάν το 55ο έτος συμπληρώνεται εντός αυτής της τριετίας, τότε η σύνταξη επαναχορηγείται στα 67 διά βίου. Αν το 55ο έτος της ηλικίας δεν συμπληρώνεται εντός της τριετίας, μετά τη λήξη της η σύνταξη διακόπτεται και δεν επαναχορηγείται.

Εάν η χήρα ή ο χήρος έχουν άγαμα και ανήλικα παιδιά έως 18 ετών ή έως 24 ετών, εφόσον αυτά σπουδάζουν, η σύνταξη χηρείας συνεχίζει να καταβάλλεται και μετά την πάροδο της τριετίας, ανεξαρτήτως ηλικιακού ορίου, στον επιζώντα σύζυγο. Δηλαδή αν η χήρα έχει ανήλικα παιδιά ή παιδιά σπουδαστές έως 24 ετών, δεν χάνει τη σύνταξη ακόμη κι αν είναι αρκετά μικρότερη από 55. Αντίθετα, συνεχίζει να την εισπράττει όσο τα παιδιά είναι ανήλικα ή κάτω των 24, εφόσον σπουδάζουν. Αν προλάβει, μάλιστα, να συμπληρώσει τα 55 πριν τα παιδιά ενηλικιωθούν ή πριν τελειώσουν τις σπουδές τους, τότε θα χάσει προσωρινά τη σύνταξη όταν τα παιδιά γίνουν 18 ή 24, αλλά θα την ξαναπάρει δια βίου στα 67.


πηγή:http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/2793135/etimothanatos-zitise-na-ton-kratisoun-sti-zoi-liges-meres-gia-na-pari-sintaxi-i-gineka-tou

Δεν μπορείς να επιλέξεις τους ηγέτες σου με κλήρωση




Πύρρος Δήμας: «Δεν μπορείς να επιλέξεις τους ηγέτες σου με κλήρωση»



Πύρρος Δήμας: Δεν μπορείς να επιλέξεις τους ηγέτες σου με κλήρωσηΥπάρχουν δύο διαφορετικά θέματα μέσα στην ίδια συζήτηση. Το πρώτο έχει να κάνει με τη διατήρηση ή μη των μαθητικών παρελάσεων. Και το δεύτερο με την επιλογή του σημαιοφόρου. 
Εδώ και δεκαετίες έχουμε κατακτήσει το προνόμιο να μην απαιτούμε από τη νεολαία μας την επίδειξη στρατιωτικού πνεύματος. Υπάρχουν πλέον πολύ πιο δημιουργικοί και χρήσιμοι τρόποι για να καμαρώσουμε τα παιδιά μας ως το μέλλον της κοινωνίας μας. Και είναι καλύτερο, από το να τα βλέπουμε σε σειρές με το ίδιο βήμα, να τα παρακολουθούμε απελευθερωμένα και δημιουργικά. Για να τιμήσεις τους αγώνες του έθνους, δεν είναι απαραίτητο να βαδίσεις σαν στρατιώτης. Μπορείς, μαζί με τη μνήμη, να καταθέσεις προσφορά και ιδέες που θα κάνουν καλύτερο αυτόν τον τόπο. Θα ήταν ιδανικό αν στις εθνικές επετείους οι μαθητικές κοινότητες αναλάμβαναν πρωτοβουλίες κοινωνικής προσφοράς, ως ένδειξη τιμής προς εκείνους που προσέφεραν πολύ περισσότερα: τη ζωή τους. 
Όμως γνωρίζω ότι, στην πατρίδα μας, η πλειονότητα της κοινής γνώμης είναι υπέρ των μαθητικών παρελάσεων. Πρόκειται, άλλωστε, για παράδοση. Το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε η επιλογή των σημαιοφόρων να γίνεται με κλήρωση. Η σημαία δεν θα παραδίδεται στον αριστούχο, αλλά στον πιο τυχερό. Αυτό δεν είναι σωστό. 
Είχα την τιμή να είμαι δύο φορές σημαιοφόρος της ελληνικής ομάδας σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν επρόκειτο να την αποδεχθώ αν ήταν προϊόν τύχης. Η θέση του σημαιοφόρου είναι, πάνω από όλα, εκείνη του ηγέτη. Στον σημαιοφόρο ανατίθεται η τιμή και η ευθύνη να βαδίσει πρώτος, να προχωρήσει μπροστά. Και υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους γίνεται αυτό. Δεν μπορείς να επιλέξεις τους ηγέτες σου με κλήρωση, αν και, για να είμαι ειλικρινής, καμιά φορά πιστεύω ότι η τύχη θα τα κατάφερνε καλύτερα από εμάς. 
Όσο, λοιπόν, έχουμε παρελάσεις, η σημαία πρέπει να παραδίδεται στον καλύτερο. Μόνο που αυτός δεν χρειάζεται να είναι πάντα ο άριστος στους βαθμούς. 
Υπάρχουν πολλά πεδία αριστείας, δεν είναι μόνο η βαθμολογική επίδοση. 
Άριστος είναι ο μαθητής με κινητικά προβλήματα που έχει στους ώμους μεγαλύτερο βάρος σε σχέση με τους συμμαθητές του.
 Άριστος είναι και ο μαθητής που αγωνίζεται με επιτυχία στους αθλητικούς στίβους και ας μην έχει χρόνο για τα μαθήματα. 
Άριστος είναι ο μαθητής που την προηγούμενη χρονιά ήταν κάτω από τη βάση και φέτος προσπαθεί, αφιερώνοντας πολλαπλάσιο χρόνο στο διάβασμα. 
Άριστος είναι και ο μαθητής που οι γονείς του δεν μιλούν ελληνικά, που ο ίδιος δεν θεωρείται Έλληνας στα χαρτιά, και όμως μιλάει, γράφει και αισθάνεται όπως ένας από εμάς. 
Όμως άριστος είναι και ο μαθητής που μετά το σχολείο πηγαίνει και κάνει μεροκάματο για να στηρίξει την οικογένειά του. Αλλά και αυτός που διακρίνεται στη μουσική, που χορεύει ή έχει θεατρικό ταλέντο, άριστος δεν είναι; 
Υπάρχουν πολλοί άριστοι μαθητές μέσα σε κάθε τάξη ελληνικού σχολείου. Αρκεί, φυσικά, να συμφωνήσουμε ότι η αριστεία δεν μετριέται μόνο με βαθμούς στον έλεγχο. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, να επιλέγουμε τους σημαιοφόρους διαφορετικά.
Όχι όμως στην τύχη. 
Είναι άδικο.
 Αν κάνουμε κλήρωση, κλείνουμε τα μάτια σε όλα αυτά που πετυχαίνουν καθημερινά τα παιδιά μας. 
Ας κοιτάξουμε δίπλα μας με άλλο μάτι. 
Θα δούμε τους αρίστους. 
Και τότε μπορεί να τους επιλέξουμε μαζί. 
Τυχεροί θα είμαστε εμείς, όχι οι σημαιοφόροι.
πηγή:http://www.kathimerini.gr/921621/article/epikairothta/politikh/oi-aristoi-poy-den-timoyme