Πέμπτη 1 Ιουνίου 2017

Η απλή αριθμητική του χρέους

197
H μοναδική δυνατότητα σωστής διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές, η οποία είναι αδύνατη χωρίς την ανάληψη του ρίσκου της ρήξης, είναι η δημιουργία μίας ομάδας αποτελούμενης από τους ικανότερους Έλληνες επιστήμονες – πλαισιωμένους από εξειδικευμένες νομικές, τραπεζικές και οικονομικές εταιρείες ή οργανισμούς, ευρωπαϊκούς ή/και αμερικανικούς.
.Άποψη
Εισαγωγικά, οι κυβερνήσεις της Ελλάδας μετά το 2009 έχουν υπογράψει τρεις (παράνομες και αντισυνταγματικές) δανειακές συμβάσεις, οι οποίες συνοδεύονται από πολλά μνημόνια και αξιολογήσεις της εφαρμογής τους  – με τη σημερινή να έχει υπογράψει την τελευταία ύψους 86 δις €, έχοντας ήδη εισπράξει περί τα 36,3 δις € όπως συμπεραίνεται από τον αναλυτικό πίνακα, επιφυλασσόμενος για τυχόν λανθασμένη ερμηνεία (πηγή).
Η τρίτη δανειακή σύμβαση, από την οποία υπολείπονται 49,6 δις €, είναι η μοναδική που έχει επικυρωθεί από τη συντριπτική πλειοψηφία του Κοινοβουλίου, κατοχυρώνοντας όλες τις προηγούμενες – με βασικό χαρακτηριστικό της τη δημιουργία και «εκχώρηση» του Υπερταμείου στους πιστωτές, καθώς επίσης τον αφελληνισμό των τραπεζών.
Είναι δε η τελευταία, αφού οι δανειστές δεν πρόκειται να χρηματοδοτήσουν με μία τέταρτη την Ελλάδα – ενώ τα μνημόνια, τα οποία έχουν έμμεσα σχέση με τις δανειακές συμβάσεις, θα συνεχιστούν έως ότου εξοφληθεί το 75% των συνολικών δανείων και τελειώσει η ξένη επιτροπεία της χώρας (άρα θα καθορίζουν τη ζωή μας στο διηνεκές).
Από την πρώτη και δεύτερη δανειακή σύμβαση η Ελλάδα εισέπραξε 215,9 δις €, εκ των οποίων μόλις τα 32,1 δις € από το ΔΝΤ – οπότε σήμερα ο συνολικός της δανεισμός από τους «θεσμούς» είναι 252,2 δις € και της οφείλονται ακόμη 49,6 δις € για να διαμορφωθούν τα θεσμικά της δάνεια στα 301,8 δις €. Επειδή τώρα το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι περί τα 326,5 δις € (πηγή), τότε η διαφορά των 74,3 δις € χρηματοδοτείται από τους ξένους επενδυτές – καθώς επίσης από τις «ελληνικές» τράπεζες με τα πανάκριβα και βραχυπρόθεσμα έντοκα γραμμάτια του δημοσίου.
Περαιτέρω, εάν η χώρα πετυχαίνει πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ εις βάρος προφανώς της ανάπτυξης της (για παράδειγμα, η μη χρεοκοπημένη Ισπανία έχει ελλείμματα της τάξης των -4,6%), θα μπορεί να εξυπηρετεί τους σημερινούς ετήσιους τόκους της των 6 δις € – σε καμία περίπτωση τους μελλοντικούς άνω των 6 δις €. Όσον αφορά τα χρεολύσια, προφανώς θα αδυνατεί να τα εξυπηρετεί όταν ολοκληρωθεί η τρίτη δανειακή σύμβαση στα μέσα του 2018 – εκτός εάν δανείζεται από τις χρηματαγορές για να έχει τη δυνατότητα να τα ανακυκλώνει, αντικαθιστώντας ουσιαστικά τα «θεσμικά» δάνεια με δάνεια ιδιωτών επενδυτών.
Η λογική του παραλόγου
Συνεχίζοντας, η βασική λογική του κ. Σόιμπλε είναι η εξής: η Ελλάδα θα πληρώνει τους τόκους της μόνη της χωρίς να δημιουργεί καινούργιο χρέος, ενώ θα μειώνει σταδιακά το παλαιό χρέος της μέσω της αποκρατικοποίησης της δημόσιας περιουσίας σε εξευτελιστικές τιμές – με την ιδιωτική να κατάσχεται με τη βοήθεια των υπερβολικών φόρων/χαμηλών εισοδημάτων, καθώς επίσης να πλειστηριάζεται, έτσι ώστε τα έσοδα να οδηγούνται στα κρατικά ταμεία και από εκεί στους πιστωτές.
1Σε κάθε περίπτωση όμως απαιτείται η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής τόσο των τόκων, όσο και των χρεολυσίων, αφού διαφορετικά δεν εξασφαλίζεται η εξυπηρέτηση του χρέους μετά το 2018 (γράφημα) – οπότε είναι δεδομένο πως θα συμβεί, επειδή διαφορετικά η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει μετά το 2018 (πολύ πριν εάν δεν εκταμιευθούν τα υπόλοιπα της τρίτης δανειακής σύμβασης).
Ο κ. Σόιμπλε τώρα δεν είναι σαφής όσον αφορά τα παραπάνω (επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής), οπότε το ΔΝΤ δεν μπορεί να συμφωνήσει – ενώ επί πλέον δεν πιστεύει στο πλεόνασμα, ούτε πως οι αγορές θα είναι τόσο ανόητες, ώστε να αντικαταστήσουν σταδιακά τα δάνεια των θεσμικών πιστωτών με δικά τους μετά το 2018. Η αιτία είναι το ότι, οι επενδυτές γνωρίζουν πως η ανάπτυξη στην Ελλάδα στραγγαλίζεται με το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% – οπότε η χώρα θα χρεοκοπήσει κάποια στιγμή, λεηλατημένη και εξαθλιωμένη, με αποτέλεσμα να χάσουν τα χρήματα τους.
Ως εκ τούτου, το ΔΝΤ θέλει να εξασφαλίσει τα δάνεια του εισπράττοντας τα από τον ESM – εκβιάζοντας το γερμανό με τη λήξη των ομολόγων της ΕΚΤ τον Ιούλιο (3,87 δις €), καθώς επίσης των ομολόγων των επενδυτών αγγλικού δικαίου (2,1 δις €). Εκτός αυτού, τον εκβιάζει με το ότι εμποδίζει την ΕΚΤ να εντάξει την Ελλάδα στο πρόγραμμα αγοράς παγίων (QE), εφόσον δεν είναι βιώσιμο το δημόσιο χρέος της – κάτι που προξενεί μεγάλα προβλήματα στις αφελληνισμένες τράπεζες που πιθανότατα, εφόσον δεν εγκριθεί η υπαγωγή της Ελλάδας στο QE, δεν θα μπορούν να δανείζουν το κράτος με τα έντοκα γραμμάτια (περί τα 15 δις € σήμερα ανά 52 εβδομάδες – πηγή).
Η καθαρή λύση
Από την άλλη πλευρά, η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να επιθυμεί μία καθαρή λύση έως τα μέσα Ιουλίου – η οποία θα ήταν είτε
(α) η μετάθεση του προβλήματος της χώρας στο μέλλον με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους – η γνωστή δηλαδή ως «ελάφρυνση» που όμως μάλλον δεν θα εξασφάλιζε την πρόσβαση στις αγορές μετά το 2018 με βιώσιμα και μακροπρόθεσμα ομόλογα, είτε
(β) η ονομαστική διαγραφή ενός μέρους του χρέους, έτσι ώστε να καταστεί πράγματι βιώσιμο – αφού τότε θα ήταν σίγουρη η ανακύκλωση του από τις αγορές, θα μπορούσε να αναπτυχθεί η Ελλάδα κοκ.  (σενάριο).
Εγώ θεωρώ επίσης πως το χρέος είναι το νούμερο ένα εθνικό ζήτημα, ενώ η μοναδική καθαρή λύση θα ήταν η διαγραφή του, με εναλλακτική τη ρήξη με τους πιστωτές – κάτι που θα έπρεπε να συμβεί τώρα που το ΔΝΤ συντάσσεται με τη χώρα, πριν από έναν νέο οδυνηρό συμβιβασμό στις 15 Ιουνίου για να πληρωθεί η δόση, πριν τη διεξαγωγή των γερμανικών εκλογών, καθώς επίσης πριν από τη λήξη της τρίτης δανειακής σύμβασης. Πόσο μάλλον όταν για πρώτη φορά μία ελληνική κυβέρνηση εφάρμοσε βασιλικότερα του βασιλέως ένα μνημόνιο – επιτυγχάνοντας πλεονάσματα οχταπλάσια από αυτά που απαιτούσαν οι δανειστές (4,2% έναντι 0,5%).
Εν τούτοις, υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, όσον αφορά τη ρεαλιστική εφαρμογή της πρότασης μου: το ότι η κυβέρνηση είναι ανίκανη να διαπραγματευθεί με τον κ. Σόιμπλεπόσο μάλλον να δρομολογήσει τη ρήξη σωστά, χωρίς να καταστραφεί ολοσχερώς η Ελλάδα. Εκτός αυτού, γενικότερα το πολιτικό σύστημα της χώρας δεν είναι μόνο ανίκανο να διαπραγματευθεί ή/και να την κυβερνήσει σε συνθήκες ρήξης αλλά, επίσης, ανίκανο να συνεννοηθεί – αφού η διχόνοια που επικρατεί τόσο στο εσωτερικό των κομμάτων όσο και μεταξύ τους, βασικό χαρακτηριστικό της έλλειψης γνώσης, εμποδίζει ακόμη και τη διεξαγωγή εποικοδομητικών συζητήσεων.
Επομένως, η μοναδική δυνατότητα σωστής διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές, η οποία είναι αδύνατη χωρίς την ανάληψη του ρίσκου της ρήξης, είναι η δημιουργία μίας ομάδας αποτελούμενης από τους ικανότερους Έλληνες επιστήμονες – πλαισιωμένους από εξειδικευμένες νομικές, τραπεζικές και οικονομικές εταιρείες ή οργανισμούς, ευρωπαϊκούς ή/και αμερικανικούς, οι οποίες(οι) να έχουν την εμπειρία, καθώς επίσης την επάρκεια αφενός μεν να διαπραγματευθούν, αφετέρου να δρομολογήσουν τη ρήξη με τους πιστωτές, εάν κριθεί απαραίτητη.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, πιστεύω πως η συλλογική βούληση που θεωρώ πως έχει τις λιγότερες πιθανότητες σφάλματος, διαφορετικά θα ήταν άχρηστη η Δημοκρατία, έχει «αποφανθεί» επανειλημμένα υπέρ της ρήξης αντί του αργού θανάτου: μία φορά στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 όπου επέλεξε μία άπειρη κυβέρνηση που είχε όμως δεσμευθεί να την δρομολογήσει, καθώς επίσης μία δεύτερη με το δημοψήφισμα (ΟΧΙ), παρά τις έξωθεν πιέσεις, το παράνομο κλείσιμο των τραπεζών από την ΕΚΤ κοκ.
Την τρίτη φορά απλά τρομοκρατήθηκε, χωρίς όμως να επιλέξει κάποιο από τα κόμματα που έφεραν το ΔΝΤ στη χώρα, που ψήφισαν το εγκληματικό PSI (ανάλυσηή που τάσσονταν και τάσσονται υπέρ των μνημονίων, όπως η αξιωματική αντιπολίτευση – οπότε συνεχίζει να είναι υπέρ της ρήξης, παρά το ότι σιωπά επειδή έχει χάσει την εμπιστοσύνη της σε όλους τους πολιτικούς.
Φυσικά μπορεί να κάνω λάθος, εάν οι δημοσκοπήσεις που δίνουν σημαντικό προβάδισμα στην αντιπολίτευση είναι σωστές – γεγονός που θα σήμαινε ότι, οι Πολίτες έχουν συμφιλιωθεί με την ήττα τους, έχουν κουραστεί πια και έχουν συνθηκολογήσει, περιμένοντας καρτερικά τη θανατική τους καταδίκη.
.
ΥΓ: Αν λένε τέτοια οι Έλληνες, τι να πουν οι Γερμανοί; Όσον αφορά αυτούς που κακολογούν τους Έλληνες, σε σχέση με τις ευθύνες τους για την υπερχρέωση έως το 2010 (μετά η ευθύνη ανήκει εξολοκλήρου στην Τρόικα), προφανώς έχουν δίκιο. Εν τούτοις δεν είναι ο μοναδικός λαός που έχει κάνει μεγάλα σφάλματα στον πλανήτη, ούτε τον αιματοκύλισε όπως η Γερμανία – στην οποία παρόλα αυτά επετράπη η καθαρή λύση: η ονομαστική διαγραφή του χρέους της.
Από την άλλη πλευρά, το να προσβάλλει Έλληνας με τέτοιον τρόπο τους Έλληνες για τη στάση τους μετά το 2010 αποκαλώντας τους ηλιθίους, όπως στο κείμενο που μας έστειλε αναγνώστης (πηγή), δεν είναι καθόλου σωστό – ενώ, ειδικά όσον αφορά τα «προτερήματα» του PSI, όπως ήταν η μείωση των τόκων ή/και η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των χρεών, ασφαλώς ωχριούν απέναντι στα υπέρογκα ανταλλάγματα που δόθηκαν:
όπως ήταν η ολοκληρωτική παράδοση της εθνικής μας κυριαρχίας, η μη δυνατότητα μετατροπής των χρεών μας σε εθνικό νόμισμα, οι ζημίες των εγχωρίων οργανισμών, η χρεοκοπία του τραπεζικού μας συστήματος, ο αφελληνισμός του, το αγγλικό δίκαιο, η μεταφορά των χρεών μας από τις τράπεζες και τους επενδυτές στους Ευρωπαίους φορολογουμένους κοκ.
Πόσο μάλλον σε μία χρονική στιγμή που οι δανειστές φοβόντουσαν όσο τίποτα άλλο μία ελληνική χρεοκοπία – η οποία μπορεί μεν να ήταν επώδυνη, αλλά θα οδηγούσε τη χώρα στην έξοδο από την κρίση, ενδεχομένως με ένα δικό της εθνικό νόμισμα. Άλλωστε το μόνο που έγινε με το PSI ήταν να καταδικαστεί η Ελλάδα σε μία κυλιόμενη χρεοκοπία έναντι τρομακτικών παραχωρήσεων, όπου τελικά δεν θα αποφύγει την πτώχευση εάν δεν ρισκάρει τη ρήξη – σε μία μελλοντική όμως χρονική στιγμή που θα έχει λεηλατηθεί και εξαθλιωθεί ο πληθυσμός της, αδύναμος πλέον να αντιδράσει σε οτιδήποτε.


Άρης Οικονόμου

Άρης Οικονόμου


Πρόσκληση στο Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό, την τελετή Λιτανείας καθώς και την περιφορά της Εικόνας της Αγίας Τριάδας, στις Κεραμάτες Άρτας







                   Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η 

      Ο Δήμος Αρταίων και η Ιερά Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης σας προσκαλούν να τιμήσετε με την παρουσία σας το Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό, την τελετή Λιτανείας καθώς και την περιφορά της Εικόνας της Αγίας Τριάδας, στην Τοπική Κοινότητα Κεραματών, του Δήμου Αρταίων τη Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017. 

Το πλήρες πρόγραμμα έχει ως εξής: 

•Ώρα 19:00: Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός 

•Ώρα 20.30: Περιφορά και Λιτάνευση της Εικόνας της Αγίας Τριάδας 

• Προσέλευση Επισήμων μέχρι ώρα 20.00 

                Ο                                                                                                                  Ο
 ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΡΤΑΙΩΝ                                                                                            ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ                                                                                                                               ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ- ΠΡΕΒΕΖΗΣ                    
 ΧΡΗΣΤΟΣ Κ. ΤΣΙΡΟΓΙΑΝΝΗΣ                                                                             κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

periforaeikonasagiatriadaartadekaeksi (12)

Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Πού είσαστε λεβέντες δημοσιογράφοι;






Η υπόθεση του πλοίου NOOR 1 και η εμπλοκή του ονόματος του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη με την όποια δικαστική εξέλιξη της επιφυλάσσει το μέλλον έχει και παράπλευρες προσεγγίσεις, οι οποίες δεν μπορούν και δεν πρέπει να διαλάθουν την προσοχή μας. 

Η σιωπή του συνόλου του Τύπου πλην ελαχίστων περιπτώσεων για τη συγκεκριμένη υπόθεση, την οποία έφερε στο φως της δημοσιότητας το zougla.gr, είναι εντυπωσιακή. Ίσως να αποτελεί και σημαντικότερη είδηση από την ίδια την αποκάλυψη.

Τι σημαίνει αυτό; 
Μπορώ να σας το περιγράψω με πέντε λέξεις: διαπλοκή, αναισθησία, εξάρτηση, υποτέλεια, ξεπεσμός. 

Δεν έχει σημασία τι κρύβεται από πίσω. Ακόμα και για το τεκμήριο της πιθανής αθωότητας του εφοπλιστή όφειλαν να έχουν το κουράγιο να ψελλίσουν πέντε κουβέντες οι δημοσιογράφοι. 

Ούτε ανίκανοι είναι ούτε ανόητοι. Μόνο που δεν αποφασίζουν εκείνοι. Τις αποφάσεις τις λαμβάνουν οι (ο Θεός να τους κάνει) εκδότες. Γιατί έχουν ως επί το πλείστον λερωμένη τη φωλιά τους και γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε όχληση αισθανθεί εξαιτίας τους ο όποιος Βαγγέλης μπορεί να γίνει αφορμή αποκαλύψεων που θα αφορά στα δικά τους κατορθώματα. 

Αντιλαμβάνονται τι σημαίνει είδηση, τη διαχωρίζουν πανεύκολα από μία ασαφή πληροφορία και νου διαθέτουν. 

Τι συμβαίνει, λοιπόν; 

Οι δημοσιογράφοι δεν αποφασίζουν σήμερα ποια είναι η είδηση. Τα φίλτρα των μπατιριμένων εκδοτών δεν επιτρέπουν τέτοιες πολυτέλειες. Η οικονομική κρίση χτύπησε πρώτα την ελευθεροτυπία και μετά το μεροκάματο του τρόμου. Το αποτέλεσμα είναι η ένοχη σιωπή, η λογοκρισία και όλα όσα συνεπάγεται μία ακραία οικονομική κατοχή σε έναν τόπο.

Ο απόλυτος ευτελισμός της έννοιας ενημέρωση. 
Η απάντηση σε αυτόν τον ευτελισμό είναι μία:
Άντε να μου χαθείτε λιγούρια, που περίμενα ο αφελής να γράψετε μισή κουβέντα για το θέμα μας
Πολύ σωστά ο κόσμος σάς απαξιώνει, όχι γιατί σας απαγορεύουν οι εκδότες να λέτε αλήθειες, αλλά γιατί δεν έχετε τα «αρχίδια» να αντιδράσετε εν ονόματι της καταρρακωμένης αξιοπρέπειά σας και της υποχρέωσής σας να ενημερώνετε τους πολίτες. 

Είσαστε και θα παραμείνετε λίγοι, χωρίς ελπίδα σωτηρίας. 
Είσαστε και θα παραμείνετε υπαλληλάκια νεόκοπων και νεόπλουτων εκδοτών άσχετων με το αντικείμενο της δουλειάς μας, με μοναδικό κίνητρο την είσπραξη του έτσι κι αλλιώς πενιχρού μισθού που προσφέρουν.

Η οικονομία έχει ελάχιστες ελπίδες να ανακάμψει,
εσείς καμία!

http://www.zougla.gr/greece/article/pou-isaste-leventes-dimosiografi

Συνταξιοδοτικό και Ασφαλιστικό Ενόπλων Δυνάμεων : Τα λάθη, οι παραλείψεις και τι πρέπει να γίνει.





   Με αφορμή διάφορες ανακοινώσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εν ενεργεία Στρατιωτικών καθώς και των θεσμικών και μη ενώσεων των εν αποστρατεία στελεχών σχετικά με  το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό τους θέμα , θα ήθελα να κάνω ορισμένες διαπιστώσεις και να καταθέσω τις απόψεις -θέσεις - προτάσεις μου για το μείζον αυτό θέμα.

   ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ                        
                                          
  Από τις μέχρι σήμερα ανακοινώσεις-προτάσεις των εν λόγω συλλογικοτήτων προκύπτει ότι:

  α.  Το ενδιαφέρον τους για το θέμα αυτό εξαντλείται στο ποια οργάνωση - ένωση θα έχει τη μεγαλύτερη εκπροσώπηση στις επιτροπές και τα συμβούλια του ΕΦΚΑ (Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης .)                                           
                                                 
  β.  Αγνοούν, ως φαίνεται,καθόσον δεν τους επικαλούνται, τους λόγους για τους οποίους τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ΟΥΔΕΠΟΤΕ εντάχθηκαν στην κοινωνική ασφάλιση αλλά υπήγοντο διαχρονικά και μέχρι την ψήφιση του νόμου 4387/2016 σε ειδικό συνταξιοδοτικό καθεστώς.          
                                                                                                                                          
  γ.  Δεν γνωρίζουν σε βάθος το καθεστώς της κοινωνικής ασφάλισης που ισχύει στη χώρα μας τουλάχιστον από το 1950,και σύμφωνα με το οποίο η κοινωνική ασφάλιση αποτελείται από δύο φορείς, ένα φορέα κύριας σύνταξής και έναν επικουρικής σύνταξης.Έτσι κάθε απασχολούμενος στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα ασφαλίζεται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ και στους δύο αυτούς φορείς .

  δ.  Συνακόλουθα δεν τους απασχόλησε το γεγονός ότι μέχρι σήμερα τα στελέχη των Ενόπλων  Δυνάμεων δεν έχουν ασφαλιστεί σε φορέα επικουρικής σύνταξης. Γιατί άραγε ; Οφείλεται αυτό σε παράλειψη της πολιτείας ή έχει να κάνει με τη νομική φύση της αποστολής και του έργου που επιτελούν και κατ’ επέκταση με το νομικό χαρακτήρα των αποδοχών και της σύνταξης τους ;

  ε.  Πιστεύουν ότι: "Με άτυπα όργανα", των εν ενεργεία και αποστρατεία στελεχών,υπό την ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης θα αντιμετωπίσουν το μείζον αυτό θέμα.               
                                          
  στ.  Διατυπώνουν απόψεις ,που δεν αντέχουν σε κριτική όπως ότι "Η Γενική Διεύθυνση Οικονομικής Υποστήριξης / Υπουργείου Εθνικής άμυνας εκπροσωπεί τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων". Προφανώς κάτι άλλο ήθελαν να πουν , που αν το αποτολμούσαν , θα έθετε εν αμφιβόλω την ανάγκη ύπαρξης και λειτουργίας τόσο της ομοσπονδίας που έχει την άποψη αυτή όσο και των νεοσύστατων συνδικαλιστικών οργανώσεων του χώρου.

  ΑΠΟΨΕΙΣ - ΘΕΣΕΙΣ                       
                                                                                          
  α.  Κατά τη γνώμη μου τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων έπρεπε να εξαιρεθούν από τις διατάξεις του νόμου 4387/2016 γιατί η σύνταξή τους δεν έχει κοινωνικό χαρακτήρα και γι’ αυτό άλλωστε  ουδέποτε ίσχυσαν γι’ αυτά οι διατάξεις του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος όπως αυτό διαμορφώθηκε και λειτούργησε τουλάχιστον από το 1950 μέχρι σήμερα.   
                                                               
  β.  Οι αποδοχές των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων δεν αποτελούν προϊόν συλλογικών διαπραγματεύσεων όπως αυτό συμβαίνει με τους άλλους εργαζόμενους, αλλά καθορίζονται μονομερώς υπό της πολιτείας. 
Το ίδιο συμβαίνει και με  τους φορείς ασφάλισής τους. Αυτό γίνεται γιατί στερούνται συνδικαλιστικής εκπροσώπησης καθόσον η φύση της αποστολής τους δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο καθώς και για τους λόγους που διαλαμβάνονται στο σκεπτικό της υπ’ αριθμόν 2192/2014 αποφάσεως της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας,που νομίζω παρέλκει να αναφέρω.     
   
  γ.  Κατ’ ακολουθία και η σύνταξή τους ,ως ποσοστό των αποδοχών τους δεν έχει τον κοινωνικό χαρακτήρα που απαιτεί το κοινωνικοασφαλιστικό μας σύστημα και γι’αυτό ο εργοδότης-πολιτεία έκρινε διαχρονικά και μέχρι σήμερα ότι, η σύνταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων προσιδιάζει περισσότερο με τιμητική κατ’ απονομή σύνταξη και όχι με κοινωνική παροχή και δεν ενέταξε τα στελέχη αυτά σε φορέα επικουρικής ασφάλισης.                                                                       
                  
  δ.  Το θέμα της ασφάλισης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων  σε φορέα επικουρικής σύνταξης αντιμετωπίστηκε και το 1992 κατά τη συζήτηση του Ν 2084/1992,με τον οποίον καθορίστηκαν ενιαίες διατάξεις σχετικά με την επικουρική σύνταξη  ( Μέχρι τότε οι φορείς επικουρικής σύνταξης, τα λεγόμενα ταμεία αρωγής λειτουργούσαν με διαφορετικές το καθένα διατάξεις τόσο ως προς τις εισφορές όσο και ως προς τις παροχές.) 

  Η τότε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής άμυνας μετά από διαβούλευση με τη στρατιωτική όμοια και σε συνεργασία με τον Υπουργό Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων έκριναν και αυτό έγινε αποδεκτό από το Υπουργικό Συμβούλιο και τη Βουλή ότι, η κοινωνική ασφάλιση δεν ταιριάζει στη φύση της αποστολής και του έργου των στελεχών των  Ενόπλων Δυνάμεων και έτσι τα στελέχη αυτά δεν εντάχθηκαν σε φορέα επικουρικής ασφάλισης που ήταν πλέον υποχρεωτικός για τους προσλαμβανόμενους από  1/1/1993.       
   
  ε. Αίφνης με το Ν 4687/2016  τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων εντάχθηκαν στον Ενιαίο Φορέα  Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α) χωρίς η σύνταξή τους να έχει κοινωνικό χαρακτήρα και μάλιστα σε μειονεκτική θέση έναντι των άλλων ασφαλισμένων ( φτωχοί συγγενείς ) για τους εξής λόγους:        
                                                                                                                                 
     (1). Ένας δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος που προσλαμβάνεται σήμερα ασφαλίζεται στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης για κύρια και επικουρική σύνταξη ,ενώ ένας στρατιωτικός   που κατατάσσεται επίσης σήμερα ασφαλίζεται μόνο για κύρια σύνταξη. Πού είναι οι ενιαίες διατάξεις που ευαγγελίζεται ο εν λόγω νόμος;                                                                                                                                                                                            
    (2.) Ομοίως ένας  δημόσιος-ιδιωτικός υπάλληλος λαμβάνει από τον Ενιαίο Φορέα  Κοινωνικής Ασφάλισης κύρια και επικουρική σύνταξη ,ενώ ένας στρατιωτικός μόνο κύρια. Ποιο ήταν το λάθος ή το έγκλημα που διέπραξε ο τελευταίος;           
                                                                                                                     
    (3). Υπάρχει μείζον πρόβλημα με το ποσοστό αναπλήρωσης της ανταποδοτικής σύνταξης. Με δεδομένο ότι ένας δημόσιος υπάλληλος εγκαταλείπει τον εργασιακό βίο μόνο με αίτησή του ή με τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του,ενώ ο στρατιωτικός κρίνεται κατ ‘ έτος ,έχει όριο ηλικίας σε κάθε  βαθμό και πάντοτε αποστρατεύεται χωρίς τη θέλησή του πολύ νωρίτερα από τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του .

    Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η ανταποδοτική σύνταξη του στρατιωτικού να υπολείπεται κατά πολύ αυτής του δημοσίου υπαλλήλου.(π.χ στρατιωτικός με  40 συντάξιμα χρόνια έχει ποσοστό αναπλήρωσης 42,80% ενώ δημόσιος  υπάλληλος με 47 χρόνια  56,80 % ήτοι 32,71% μεγαλύτερη ανταποδοτική σύνταξη.)   

    στ. Τέλος ,το ότι μόνο η κύρια σύνταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων εντάχθηκε στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης,ενώ τα άλλα ταμεία τους παρέμειναν στην αρμοδιότητα του  Υπουργού Εθνικής Άμυνας, αφήνει περιθώριο για επανεξέταση του όλου θέματος.

    Εδώ θέλω να σημειώσω,με έμφαση,ότι ΜΟΝΟΣ αρμόδιος να τοποθετηθεί για το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας και ουδείς έτερος..Θα ήταν λάθος η εμπλοκή οποιουδήποτε άλλου Υπουργού .

   Πιστεύω ότι μόνο κακό έκαναν οι διάφορες επισκέψεις και τα τραπεζώματα σε άλλους Υπουργούς από αρμόδιους και αναρμόδιους εκπροσώπους των Στρατιωτικών..Επαναλαμβάνω ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας οφείλει να πάρει θέση ,όπως έκαναν και οι προκάτοχοι του .   
             
  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 

  Θα  κλείσω την παρέμβασή μου αυτή με μία και μόνη ,πρακτική κατά τη γνώμη μου, πρόταση. Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, που έχει τη δυνατότητα να καλύψει τη σχετική δαπάνη ,να ζητήσει από ειδικούς επί του θέματος (καθηγητές πανεπιστημίου ή εργατολόγους ) τη σύνταξη μελέτης με αντικείμενο τη διαχρονική πορεία του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού θέματος των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.Το πόρισμα της μελέτης θα πρέπει να απαντά στα εξής ερωτήματα:       
                                                                                                                                   
   α.  Εάν καλώς τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων εξαιρέθηκαν από την κοινωνική ασφάλιση ,όπως αυτή διαμορφώθηκε και λειτουργεί μέχρι σήμερα.                                                                                                             
  β.  Σε καταφατική απάντηση ,με ποιο τρόπο μπορούν να απεμπλακούν από τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης και να επανέλθουν στο προηγούμενο καθεστώς.                                                                                              
  γ.  Σε αρνητική,ποιος ευθύνεται γι αυτό,εάν πρόκειται για παράλειψη του εργοδότη-πολιτείας   και τι μπορεί να γίνει..     
                                                                                                                           
     Αντίγραφο της μελέτης αυτής να υποβληθεί από το Διοικητικό συμβούλιο της ένωση  Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού , στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας σε ειδική προς τούτο συνάντηση. 

    Το θέμα αυτό πρέπει να λυθεί είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο .Είτε δηλαδή θα επανέλθουμε στο προηγούμενο καθεστώς ή αν παραμείνουμε στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης,θα παραμείνουμε με ίσους όρους ήτοι με εξασφάλιση επικουρικής σύνταξης. Με ποιο τρόπο θα γίνει αυτό αρμόδιος να το αποφασίσει-επιλύσει είναι ο Υπουργός  Εθνικής Άμυνας.  

  ΕΠΙΛΟΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ                                
                                                                
   Η παιδεία που λαμβάνουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων , στις Στρατιωτικές παραγωγικές σχολές είναι αγωγή για ηρωικό τρόπο ζωής. 

   Το ηρωικό στοιχείο επομένως είναι το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα του αξιώματος , όπως του επαγγέλματος είναι το οικονομικό και του λειτουργήματος το κοινωνικό.

   Κατά συνέπεια όποια λύση και αν δοθεί ,είτε δηλαδή βαρύνει  το ηρωικό στοιχείο και επανέλθει το προηγούμενο συνταξιοδοτικό καθεστώς , είτε κυριαρχήσει το οικονομικό στοιχείο και επέλθει πλήρης ένταξη των στελεχών στην κοινωνική ασφάλιση ( κύρια και επικουρική σύνταξη ) το ηρωικό στοιχείο ως κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα των Ελλήνων Αξιωματικών θα κυριαρχεί στην ψυχή ,το μυαλό και την καρδιά τους.
                   
            Ευχαριστώ 

          Με εκτίμηση           

    Απόστολος Παπαδόπουλος    
         Υποστράτηγος ε.α.   

Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Συντονιστικό Συμβούλιο των 3Ε.Α.Α.:Ακυρώνεται η προγραμματισμένη διαμαρτυρία της 02 Ιουνίου έξω από το ΣτΕ









. 
 ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΕΝΩΣΕΩN ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ 

                                        Ν. Π. Δ. Δ.

Γραφεία: Ι. Παπαρρηγοπούλου & Π.Π. Γερμανού

Πλατεία Κλαυθμώνος – 105 61 Αθήνα
Τηλ.: 210 33 10 430 –210  33 10 431 – FAX: 210 33 10 429
                                                                                  30-05-2017                          
                      Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η   ΥΠ.  ΑΡΙΘ.  3/17

1.- Γνωρίζεται ότι οι Νομικοί μας Σύμβουλοι μας γνωστοποίησαν ότι η εκδίκαση των προσφυγών κατά των διοικητικών πράξεων του ν.4387/16 (νέος ασφαλιστικός νόμος) που επρόκειτο να γίνει στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) την Παρασκευή 2 Ιουνίου  θα αναβληθεί για μεταγενέστερο χρόνο.
2.- Κατόπιν των ανωτέρω η προγραμματισμένη διαμαρτυρία έξω από το ΣτΕ  που επρόκειτο να γίνει την Παρασκευή 2 Ιουνίου και ώρα 08:30  ακυρώνεται.
3.- Εξελίξεις επί του θέματος θα γνωσθούν με νεώτερο.



Αντιστράτηγος  .ε.α.      Β. Ροζής                      Πρόεδρος ΕΑΑΣ
Υποστράτηγος  ε.α.      Ι.Δεβούρος                      Διευθύνων Σύμβουλος ΕΑΑΣ
Αντιναύαρχος Π.Ν. ε.α.Σπ.Περβαινάς Πρόεδρος ΕΑΑΝ και του  Συντονιστικού
Αντιπλοίαρχος (Ε)Π.Ν.ε.α.Γρ.Γεωργακόπουλος  Διευθύνων Σύμβουλος ΕΑΑΝ
Αντιπτέραρχος (Ι) Π.Α. ε.α. Σ.Καββούρης            Πρόεδρος ΕΑΑΑ
Αντισμήναρχος (Ρ) Π.Α.ε.α. Ι.Κρανιάς                 Διευθύνων Σύμβουλος ΕΑΑΑ
                                                 

                                                Για την ακρίβεια

              Ο Πρόεδρος του Συντονιστικού - Αντιναύαρχος Π.Ν.ε.α. Σ.Περβαινάς