Άγριο αναδρομικό "τσεκούρι" περιμένει όσους παίρνουν κύρια σύνταξη πάνω από 2.000 ευρώ και πολλαπλές κύριες συντάξεις πάνω από 3.000 ευρώ.

                                                                                                Διαβάστε την εγκύκλιο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ

• Εγκύκλιος (198 KB)

του Δημήτρη Κατσαγάνη

Άγριο αναδρομικό "τσεκούρι" περιμένει όσους συνταξιούχους παίρνουν ατομική κύρια σύνταξη πάνω από 2.000 ευρώ και πολλαπλές (δηλαδή πάνω από μία) κύριες συντάξεις πάνω από 3.000 ευρώ.

Και αυτό γιατί από 1/6/2016 κόβεται κάθε ευρώ που ξεπερνά τα 2.000 ευρώ στην περίπτωση των ατομικών κύριων συντάξεων, αλλά και κάθε ευρώ που ξεπερνά τα 3.000 ευρώ στην περίπτωση των πολλαπλών -δηλαδή από 2 και πάνω- κύριων συντάξεων.

Αυτό προβλέπει εγκύκλιος που εξέδωσε σήμερα το Υπουργείο Εργασίας κατ΄ εφαρμογή του ασφαλιστικού νόμου Κατρούγκαλου ο οποίος έχει τεθεί σε ισχύ από 12/5/2016.

Σύμφωνα με παραδείγματα που προβλέπει η εγκύκλιος μία ατομική κύρια σύνταξη (το καθαρό ποσό, δηλαδή το ποσό που προκύπτει μετά τις διάφορες κρατήσεις) μπορεί να μειωθεί ακόμα και κατά 146 ευρώ ή 7,6%.

Επειδή, όμως, η μείωση αυτή θα ισχύσει αναδρομικά από 1/6/2016, η ατομική αυτή σύνταξη θα υποστεί επιπλέον αναδρομικές κρατήσεις για το επτάμηνο Ιουνίου – Δεκεμβρίου 2016 συνολικού ύψους 1.022 ευρώ (7 Χ 146 ευρώ /μήνα).

Σύμφωνα με όσα προκύπτουν από πρόσφατη τροπολογία του Υπ. Εργασίας, οι κρατήσεις αυτές θα πρέπει να ανέρχονται μηνιαίως στο 10% της ατομικής κύριας σύνταξης (μετά τη μείωση της). Έτσι η αναδρομική κράτηση η οποία θα εφαρμοστεί, πιθανόν από τον ερχόμενο Ιανουάριο, (οι συντάξεις θα καταβληθούν τέλη Δεκεμβρίου λόγω Χριστουγέννων) θα ανέλθει στα 176 ευρώ ανά μήνα. Συνεπώς, η ατομική σύνταξη του παραπάνω παραδείγματος θα υποστεί μία μείωση 146 ευρώ στα τέλη Δεκεμβρίου και ταυτόχρονα την πρώτη αναδρομική κράτηση των 176 ευρώ. Έτσι ο εν λόγω συνταξιούχος θα χάσει αυτό το μήνα 322 ευρώ ή 16,8%.

Η εγκύκλιος αφορά τις τις καταβαλλόμενες/καταβλητέες κατά την 12/5/2016 κύριες και επικουρικές συντάξεις καθώς και σε όσες εφαρμόζονται ως προς τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης οι προγενέστερες του ν. 4387/2016 διατάξεις, οι οποίες από 1.1.2017 θα χορηγούνται από τον ΕΦΚΑ και το ΕΤΕΑΕΠ.

Πιο αναλυτικά η εγκύκλιος προβλέπει τα ακόλουθα:

Ανώτατο όριο ατομικής μηνιαίας σύνταξης τα 2.000 ευρώ

Μέχρι την 31.12.2018, το καταβαλλόμενο ποσό κάθε ατομικής μηνιαίας σύνταξης δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 2.000€. Η καταβολή του ποσού που υπερβαίνει τα 2.000€, αναστέλλεται μέχρι και την 31-12-2018.

Για την εφαρμογή της παραπάνω διάταξης ως καταβαλλόμενο ποσό ατομικής μηνιαίας κύριας σύνταξης λαμβάνεται υπόψη το ακαθάριστο ποσό της ατομικής μηνιαίας κύριας σύνταξης συμπεριλαμβανομένων των πάσης φύσεως προσαυξήσεων (επίδομα τέκνων, συζύγου), επιδόματος απόλυτης αναπηρίας, εξωιδρυματικού επιδόματος, ειδικής προσαύξησης ΤΣΜΕΔΕ, προσαύξησης μονοσυνταξιούχων ΤΣΑΥ, αφαιρουμένων των μειώσεων-κρατήσεων που προκύπτουν με βάση τη νομοθεσία της περιόδου 2011 -2012 (σ.σ. κυρίως εισφορές αλληλεγγύης υπέρ ΑΚΑΓΕ).

Για την εφαρμογή της παραπάνω διάταξης ως καταβαλλόμενο ποσό ατομικής μηνιαίας επικουρικής σύνταξης λαμβάνεται υπόψη το ακαθάριστο ποσό της ατομικής μηνιαίας επικουρικής σύνταξης συμπεριλαμβανομένων των πάσης φύσεως προσαυξήσεων (επίδομα τέκνων, συζύγου), επιδόματος απόλυτης αναπηρίας, αφαιρουμένων των μειώσεων-κρατήσεων κλπ.

Επί του ποσού των 2.000,00€, που προκύπτει σύμφωνα με τα παραπάνω, υπολογίζεται η κράτηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΑΣ) υπέρ ΑΚΑΓΕ που αντιστοιχεί στο ποσό αυτό.

Το ποσό της κράτησης για υγειονομική περίθαλψη, ανεξαρτήτως φορέα υγειονομικής περίθαλψης, υπολογίζεται επί του εναπομείναντος ποσού, που προκύπτει μετά την αφαίρεση από το ποσό των 2.000€ των κρατήσεων της παραπάνω διάταξης.

Το καθαρό προ φόρου ποσό σύνταξης που προκύπτει σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, δεν μπορεί να υπερβαίνει το αντίστοιχο ποσό που καταβαλλόταν πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016.

Παράδειγμα
* Έστω συνταξιούχος, άνω των 60 ετών, του οποίου η κύρια σύνταξη ανέρχεται σε 2.465,67 € (της οποίας το καθαρό προ φόρου ποσόν ισούται με 1.913,24 € ).
Το ποσό αυτής της ατομικής μηνιαίας κύριας σύνταξής του περιορίζεται σε 2.000 €.
Στο ποσό των 2.000 € εφαρμόζονται οι κρατήσεις για Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (6%*2000=120 €), η εισφορά υπέρ υγειονομικής περίθαλψης [(2000- 120)*6%=112,80 €].
Το καθαρό προ φόρου ποσό ανέρχεται, τελικά, σε 2000-120- 112,80 = 1767,20 € (μικρότερο των 1.913,24€) .

Σε συνταξιούχο που πριν την εφαρμογή του μέτρου, η κύρια σύνταξη ανέρχεται σε 2.015,80 € ( της οποίας το καθαρό προ φόρου ποσόν ισούται με 1.644,06 €), το καθαρό προ φόρου ποσόν μετά την εφαρμογή του μέτρου (1.767,20 €) υπερβαίνει το καθαρό προ φόρου ποσόν πριν την εφαρμογή του μέτρου (1.644,06 €) και συνεπώς, ο συνταξιούχος θα συνεχίσει να λαμβάνει ως σύνταξη το ποσό πριν την εφαρμογή του μέτρου, δηλ. 1.644,06 €.

Ανώτατο όριο (πολλαπλών) συντάξεων τα 3000 ευρώ
Στις περιπτώσεις που συνταξιούχος δικαιούται δύο ή περισσότερες συντάξεις από οποιαδήποτε αιτία από το Δημόσιο, Ν.Π.Δ.Δ. ή οποιονδήποτε ασφαλιστικό φορέα κύριας ή επικουρικής ασφάλισης, συμπεριλαμβανομένης της ειδικής προσαύξησης που χορηγεί το ΤΣΜΕΔΕ, προσαύξησης μονοσυνταξιούχων ΤΣΑΥ, της προσυνταξιοδοτικής παροχής που καταβάλλεται από το ΕΤΑΤ και το ΕΤΕΑ (τ. ΕΤΕΑΜ), καθώς και των λοιπών παροχών του ΕΤΑΤ, το άθροισμα του καθαρού ποσού δεν μπορεί να υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ.

Ως καθαρό ποσό εννοείται:
α) Στις περιπτώσεις που η σύνταξη έχει περιοριστεί ως καθαρό ποσό εννοείται αυτό που προκύπτει κατόπιν της εφαρμογής της ενότητας

β) Στις περιπτώσεις που η σύνταξη δεν έχει περιοριστεί ως καθαρό ποσό ορίζεται το ακαθάριστο ποσό της/των ατομικής/ών μηνιαίας κύριας και επικουρικής σύνταξης/ων συμπεριλαμβανομένων των προσαυξήσεων λόγω τέκνων και συζύγου, της ειδικής προσαύξησης ΤΣΜΕΔΕ, της προσαύξησης μονοσυνταξιούχων ΤΣΑΥ και της προσυνταξιοδοτικής παροχής που καταβάλλεται από το ΕΤΑΤ και το ΕΤΕΑ (τ.ΕΤΕΑΜ), αφαιρουμένων των μειώσεων-κρατήσεων της περιόδου 2011-12 των κρατήσεων για υγειονομική περίθαλψη

γ) Διευκρινίζεται , τέλος, ότι στον υπολογισμό του ανωτέρω ανώτατου καθαρού ποσού καταβολής αθροίσματος συντάξεων (ήτοι 3.000 ευρώ) που αφορά στα άτομα με αναπηρία ή χρόνια πάθηση και των οικογενειών που έχουν μέλη τους άτομα με αναπηρία δεν λαμβάνονται υπόψη τα πάσης φύσεως προνοιακά επιδόματα (επιδόματα που χορηγούνται από τη Γενική Διεύθυνση Πρόνοιας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης) και επιδόματα αναπηρίας (επίδομα απόλυτης αναπηρίας και εξωιδρυματικό επίδομα).

Για τον υπολογισμό του ποσού των 3.000€ (ανώτατο όριο αθροίσματος συντάξεων) λαμβάνεται υπόψη το άθροισμα του καθαρού ποσού της κάθε μίας εκ 4 των συντάξεων που καταβάλλονται στο ίδιο πρόσωπο. Επομένως, ο έλεγχος για την υπέρβαση του ανωτάτου ορίου κύριας και επικουρικής μηνιαίας σύνταξης των 2.000€ προηγείται του ελέγχου για την υπέρβαση του ανωτάτου ορίου συντάξεων των 3.000€.

Η καταβολή του καθαρού ποσού που υπερβαίνει τα 3.000€, αναστέλλεται μέχρι και την 31-12-2018.

Το ποσό της μείωσης που προκύπτει λόγω της κατά τα ανωτέρω αναστολής επιμερίζεται ανάλογα σε κάθε σύνταξη.

Παράδειγμα
*Έστω συνταξιούχος που λαμβάνει δύο συντάξεις: η 1η ανέρχεται στο καθαρό ποσό προ φόρου των 1.767,20 ευρώ και η δεύτερη σύνταξη ανέρχεται στο καθαρό ποσό προ φόρου των 1.350 €.

Στην περίπτωση αυτή το άθροισμα του καθαρού ποσού (προ φόρου) των δύο καταβαλλομένων συντάξεων ανέρχεται σε 3.117,20 € (1.767,20€ + 1.350€).

Το ποσό αυτό υπερβαίνει το ανώτατο όριο των συντάξεων (3.000€) κατά 117,20€.

Επομένως, το σύνολο του καθαρού ποσού προ φόρου των δύο συντάξεων θα περιορισθεί στο ποσό των 3.000€, με αναλογικό επιμερισμό του ποσού των 117,2€ σε αυτές. Έτσι η πρώτη σύνταξη θα μειωθεί κατά 66,44€, και η δεύτερη κατά 50,76 €.

Διάρκεια ισχύος των πλαφόν
Οι ανωτέρω διατάξεις έχουν εφαρμογή από 01-06-2016. Τα υπερβάλλοντα ποσά που έχουν ήδη καταβληθεί παρακρατούνται βάσει των προβλέψεων της διάταξης του άρθρου 20 παρ. 8 του ν.2084/1992, όπως ισχύει. Η διαφορά μεταξύ των καταβαλλόμενων προ της εφαρμογής των διατάξεων συντάξεων και του ποσού των συντάξεων που προκύπτει από την εφαρμογή των ανωτέρω, αποτελεί έσοδο των οικείων ασφαλιστικών φορέων .

Από 1-1-2019 επαναχορηγείται το ποσό κάθε σύνταξης, η καταβολή του οποίου είχε ανασταλεί σύμφωνα με τα προαναφερόμενα και το νέο ύψος των συντάξεων, όπως θα προκύψει μετά την αναπροσαρμογή αυτών.

* Δείτε την εγκύκλιο στη δεξιά στήλη "Σχετικά Αρχεία" 

πηγή:http://www.capital.gr/story/3173869?utmsource=email

ΥΕΘΑ: Μήνυμα στον γονυπετή Ερντογάν και στους Αλβανούς συνεργάτες των ναζί του Ράμα

      

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Βασίλειο Τελλίδη, επισκέφθηκε το Φυλάκιο Μολυβδοσκεπάστου και την Ιερά Μονή Μολυβδοσκεπάστου στην Ήπειρο.

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας έκανε την εξής δήλωση:

«Με τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού, τον Διοικητή του Γ’ Σώματος Στρατού και όλους τους Επιτελείς βρισκόμαστε εδώ, στο Φυλάκιο Μολυβδοσκεπάστου, όπου θα παραμείνω το βράδυ μαζί με τους Αξιωματικούς, τους Υπαξιωματικούς, τους Στρατεύσιμους και τους Εθνοφύλακές μας, για να στείλουμε από εδώ, από την Ήπειρο, το μήνυμα ενίσχυσης της παρουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως είχαμε υποσχεθεί από πέρυσι. Αυτό έχει συντονιστεί με αξιολογήσεις, με ασκήσεις των Ειδικών Δυνάμεων και με τον εμπλουτισμό των Μονάδων στην περιοχή της Ηπείρου, που πράγματι βιώνει ένα μεγάλο πρόβλημα, περισσότερο ασφάλειας, όχι απειλής της εθνικής κυριαρχίας, διότι δεν απειλούμεθα.

Θέλω, λοιπόν, από εδώ, να ευχαριστήσω και να συγχαρώ όλους τους Αξιωματικούς, τους Υπαξιωματικούς, τους Στρατεύσιμους και τους Εθνοφύλακες για το εξαιρετικό έργο το οποίο κάνουν. Να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους κατοίκους της περιοχής που αγκάλιασαν τις Ένοπλες Δυνάμεις. Αυτό είναι το πιο σημαντικό για το ηθικό των Ενόπλων Δυνάμεων, η αγάπη του ελληνικού λαού. Σε αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούμε ως Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ζητώντας και τη στήριξη όλων των πολιτικών κομμάτων, γιατί οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι το πεδίο όπου υπάρχουν πολιτικές αντιπαραθέσεις.

Από εδώ, όμως, θέλω να στείλω και ένα μήνυμα σε μία απάντηση σε όλους αυτούς οι οποίοι τολμούν να αμφισβητούν τις διεθνείς συνθήκες, το διεθνές δίκαιο και να κάνουν προκλητικές δηλώσεις. Από τη μία πλευρά έχουμε την Τουρκία που με συνεχείς δηλώσεις προσπαθεί να δυναμιτίσει το κλίμα. Η δική μας απάντηση δίνεται με βάση την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, το σεβασμό του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων.

Αν ο κ. Ερντογάν θέλει να καταργήσει τη συνθήκη της Λωζάνης, θα επιστρέψουμε στη συνθήκη των Σεβρών. Από εκεί και πέρα, θα πρέπει να κατανοήσουμε όλοι ότι οι συνεχείς απώλειες που έχουν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, η πλήρης αποδυνάμωσή τους μετά το πραξικόπημα, οι συνεχείς ήττες που υπάρχουν στη Συρία, τους έχουν οδηγήσει σε ηλίθιες δηλώσεις, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα αυτό που παρατηρήσαμε όλοι σήμερα το πρωί, γονυπετής ο κ. Ερντογάν να ζητά συγγνώμη από τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν για τις δηλώσεις που έκανε για τη Συρία. Θα πρέπει λοιπόν να καταλάβει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης να προκαλεί τη διεθνή κοινή γνώμη, τη Συμμαχία, αλλά και την Ελλάδα.

Και αυτό αφορά, όχι μόνο την Τουρκία, αλλά και την Αλβανία. Οι τελευταίες ανιστόρητες δηλώσεις του κ. Ράμα, θα πρέπει να μας ξαναφέρουν στη μνήμη ότι αυτοί για τους οποίους μιλάει ήταν συνεργάτες των ναζί. Ήταν αυτοί που στον πόλεμο ήταν με την πλευρά των ηττημένων.

Δεν θα δεχθούμε τέτοιου είδους προκλήσεις. Δεν θα δεχθούμε τέτοιου είδους αναφορές οι οποίες προσβάλουν και την ιστορία, αλλά και το διεθνές δίκαιο».

Ο θάνατος του Φιντέλ ή η τραγωδία της επανάστασης του 20ού αιώνα

Ο θάνατος του Φιντέλ Κάστρο σηματοδοτεί το τέλος των μεγάλων προσωπικοτήτων της σοσιαλιστικής επανάστασης - του ίδιου του σοσιαλιστικού οράματος που διαπέρασε και σφράγισε τον 20ό αιώνα. Σε όλο το μεγαλείο αλλά και στη διάψευσή του. Μεγαλείο, διότι αντιπροσωπεύει την εξέγερση των κολασμένων της γης και το όραμα μιας κοινωνίας ελεύθερης και εξισωτικής. Διάψευση, διότι το όραμα της απελευθέρωσης οδηγήθηκε σε ένα γενικευμένο αδιέξοδο, αφήνοντας την ανθρωπότητα γυμνή, χωρίς καθολικό απελευθερωτικό όραμα και στόχο.

Πράγματι, για πρώτη φορά μετά τη γαλλική Επανάσταση, που εγκαινίασε τη διαδικασία των μεγάλων επαναστατικών ανατροπών, η ανθρωπότητα ζει μια περίοδο χαμηλών προσδοκιών και απουσίας ενός καθολικού απελευθερωτικού οράματος.

Η διαδρομή του Φιντέλ Κάστρο και της κουβανικής επανάστασης είναι απόλυτα χαρακτηριστική. Επρόκειτο για μια επανάσταση που ξεκίνησε ως μια απελευθερωτική εξέγερση ενάντια σε μια δικτατορία-μπανανία της Λατινικής Αμερικής, υπό τον Μπατίστα, στράφηκε σύντομα ενάντια στους πάτρωνες αυτής της δικτατορίας, τους βορειαμερικανούς γιάνκηδες, και υποχρεώθηκε να ταυτιστεί με τη Σοβιετική Ένωση για να μπορέσει να αντέξει τον καθολικό αποκλεισμό και τις προσπάθειες υπονόμευσής της από τους Αμερικανούς.

Η κουβανική επανάσταση εντάσσεται έτσι στο μεγάλο κύμα των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων, στα τέλη της δεκαετίας του '50 - μαζί με την αλγερινή και τη βιετναμέζικη, τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ (την οποία εξάλλου είχε χαιρετίσει με ένθερμα λόγια ο ίδιος ο Κάστρο) και την απαρχή των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων της Αφρικής, από τον Πατρίς Λουμούμπα έως τον Νέλσον Μαντέλα. Εξάλλου, η κουβανέζικη επανάσταση, μαζί με το Βιετνάμ, την Αλγερία, την Παλαιστίνη και την πολιτιστική επανάσταση στην Κίνα, πυροδότησε και τα μεγάλα κινήματα της δεκαετίας του '60  σε όλες τις χώρες της Δύσης - από το Μπέρκλεϋ των ΗΠΑ έως τον Μάη του '68 στη Γαλλία. Επρόκειτο για την τελευταία μεγάλη επαναστατική περίοδο που γνώρισε ο κόσμος - καθολικότερη και από εκείνη του 1917.

Τα συνθήματα και τα αιτήματα της κουβανικής επανάστασης, όπως εκφράστηκαν από τον Κάστρο, τον Γκεβάρα και τους «Μπαρμπούδος» τους, κάτω από το γενικό σύνθημα patria ο muerte  (πατρίδα ή θάνατος), ήθελαν να συνδυάσουν την ελευθερία και την ισότητα σε ένα κοινό πρόταγμα. Αυτό ήταν το όραμα των εξεγερμένων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Από τους Γιαπωνέζους φοιτητές της Zεγκακούρεν μέχρι τη νεολαία του 114 στην Ελλάδα. «Η φαντασία στην εξουσία», «απαγορεύονται οι απαγορεύσεις», «η παραλία κάτω από την άσφαλτο», για να χρησιμοποιήσουμε τα συνθήματα του Μάη του '68.

Όμως, επειδή όπως έλεγε ο Μάο Τσε Τουνγκ, «η επανάσταση δεν είναι μια χοροεσπερίδα, αλλά μια πράξη βίας», πολύ σύντομα οι επαναστάτες, ανάμεσά τους και εκείνοι της Κούβας -ο Φιντέλ Κάστρο και ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα-, βρέθηκαν πιασμένοι στα δόκανα ενός αδυσώπητου κόσμου και στις μυλόπετρες μιας αντιπαράθεσης, όπου η διατήρηση του επαναστατικού καθεστώτος μεταβαλλόταν σταδιακά σε άρνηση της ίδιας της επανάστασης. 

Η αλληλουχία μοιάζει σιδερένια. Για να αντιμετωπισθεί το αμερικανικό εμπάργκο και οι προσπάθειες αποσταθεροποίησης του επαναστατικού καθεστώτος, με τις δεκάδες απόπειρες δολοφονίας κατά του Φιντέλ Κάστρο και την αμερικανοκίνητη απόβαση των αντικαστρικών, στον Κόλπο των Χοίρων, η Κούβα θα υποχρεωθεί να προσκολληθεί στη Σοβιετική Ένωση, ενώ η επαναστατική οργάνωση του Κάστρο θα συγχωνευθεί με το κομμουνιστικό κόμμα Κούβας, το οποίο δεν είχε συμμετάσχει στην επανάσταση.

Έτσι, σταδιακώς, θα συρρικνώνονται οι ελευθερίες των Κουβανών, το καθεστώς θα μεταβληθεί σε μονοκομματικό, η Κούβα θα επιμείνει στη μονοκαλλιέργεια ζάχαρης, την οποία θα ανταλλάσσει με βιομηχανικά προϊόντα της Σοβιετικής Ένωσης, η οικονομική ανέχεια θα προκαλέσει την αυξανόμενη αντίθεση ενός μεγάλου μέρους των Κουβανών, που είτε θα διαφύγουν στο Μαϊάμι είτε θα διωχθούν από το νέο καθεστώς. 

Η σταθεροποίηση του καθεστώτος και η συγκρότηση μιας γραφειοκρατίας, με σπονδυλική του στήλη την κομματική ιεραρχία, θα μεταβάλλουν σταδιακώς το κουβανικό πείραμα σε ένα καθεστώς ανάλογο εκείνων της ανατολικής Ευρώπης - έστω και λιγότερο αποστεωμένο. Ακόμα και οι μικροϊδιοκτησίες θα κρατικοποιηθούν ενώ, παρά τις αδιαμφισβήτητες κατακτήσεις στον τομέα της παιδείας και της υγείας, η ανέχεια είναι γενικευμένη και αδιαμφισβήτητη.

Οι προσπάθειες του Κάστρο, και του Γκεβάρα μέχρι τον θάνατό του, το 1967, να βοηθήσει τις λατινοαμερικανικές επαναστάσεις ή τους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες της Αγκόλας και της Μοζαμβίκης, παρότι ενίσχυσαν το διεθνές κύρος του και την αξιοπιστία της κουβανικής επανάστασης, δεν μπόρεσαν να απαντήσουν στα οικονομικά προβλήματα και την αυξανόμενη εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων της κουβανικής κοινωνίας. Ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και το τέλος της οικονομικής βοήθειας από αυτήν, τα πράγματα μοιάζουν να επιδεινώνονται υποχρεώνοντας το ίδιο το καθεστώς να ανοίξει κάποιες δικλείδες αυτόνομης οικονομικής δραστηριότητας στον αγροτικό χώρο και τις αστικές μικροεπιχειρήσεις.

Μεγάλο βάρος θα δοθεί στην ελπίδα μιας μεγάλης στροφής της Λατινικής Αμερικής με τον Τσάβες στην Βενεζουέλα, τους Σαντινίστας στη Νικαράγουα, τον Λούλα στη Βραζιλία, τον Μοράλες στη Βολιβία κ.λπ. Για πρώτη φορά, η Κούβα έμοιαζε να βρίσκει σημαντικά οικονομικά και πολιτικά στηρίγματα στην περιοχή της. Όμως, το όραμα της επανάστασης είχε ξεθωριάσει. Η νεολαία της Κούβας άρχισε να ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για τα i-phones των αμερικάνικων εταιρειών παρά για την... επέκταση της επανάστασης σε όλο τον πλανήτη ενώ στη Λατινική Αμερική η άνοιξη της δεκαετίας του 2000 μοιάζει να παίρνει τέλος, μετά τον θάνατο του Τσάβες και την αποχώρηση του Λούλα - μόνον ο Μοράλες στη Βολιβία έχει επιβιώσει. Η Κούβα μοιάζει να μπαίνει όλο και πιο πολύ στον δρόμο του μετασχηματισμού τον οποίο, πριν από αυτήν, είχαν εγκαινιάσει η Κίνα ή το Βιετνάμ.  Δηλαδή, της μεταβολής της οικονομίας σε καπιταλιστική, κάτω από... κομμουνιστική διακυβέρνηση!

Ο Φιντέλ Κάστρο απεβίωσε λίγο πριν επεκταθεί και στην Κούβα αυτή η διαδικασία, που εξάλλου είχε ήδη ανοίξει με την επίσκεψη του Ομπάμα και το σταδιακό άνοιγμα της οικονομίας στους Αμερικανούς τουρίστες. Ο γηραιός επαναστάτης έφυγε από τη ζωή διαψευσμένος, αλλά πάντοτε άτεγκτος. Μετά τον θάνατό του, οι εξελίξεις μάλλον θα επιταχυνθούν.

Αν τοποθετήσουμε την κουβανική επανάσταση, τον Κάστρο και τον Τσε Γκεβάρα σε μια ευρύτερη ιστορική προοπτική, θα μπορούσαμε να πούμε πως εκπροσωπεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον τη μεγάλη επαναστατική τραγωδία του 20ού αιώνα και του σοσιαλισμού. Μετά τον θάνατό του Κάστρο, όπου καθόλου τυχαία είναι ένας Τσίπρας που εκφωνεί τον επικήδειό του(!), έχει κλείσει ένας ιστορικός κύκλος: ο ιστορικός κύκλος του μαρξιστικού σοσιαλισμού που σφράγισε τον 20ό αιώνα.

Η ανθρωπότητα είναι υποχρεωμένη να αναζητήσει νέες προτάσεις και διεξόδους απελευθέρωσης, στις οποίες η αναζήτηση της ελευθερίας -το «ελευθερία ή θάνατος» της Ελληνικής Επανάστασης- θα αποκτήσει και πάλι την πρωταρχική της αξία δίπλα στο αίτημα της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Το μεγάλο δίδαγμα ήταν αυτό ακριβώς. Η υποτίμηση της ελευθερίας προς χάριν της ισότητας η οποία, δήθεν, ως δια μαγείας, θα οδηγούσε και στην ελευθερία, απεδείχθη τραγική. Αντίθετα, η ελευθερία αποτελεί την πραγματική προϋπόθεση της ισότητας και χωρίς αυτήν τα σοσιαλιστικά καθεστώτα οδηγήθηκαν εν τέλει και στην ανισότητα. Ο ίδιος ο Κάστρο έφερε με καμάρι το καπιταλιστικό... Ρόλεξ στον καρπό του θέλοντας, με έναν παράδοξο, μαζοχιστικό, τρόπο, να υπομνήσει αυτή την ιστορική αποτυχία.

Πρόκειται για μια μεγάλη τραγωδία που κόστισε εκατομμύρια ζωές, και η οποία δεν είναι μόνο η τραγωδία της κουβανικής επανάστασης αλλά του πλανήτη ολόκληρου - και των Ελλήνων επαναστατών που, από τον απελευθερωτικό αγώνα της Κατοχής, θα οδηγηθούν στον Εμφύλιο, στην Τασκένδη και τη Μακρόνησο για να παραγάγουν στο τέλος του κύκλου τους έναν Τσίπρα. Και όμως, κορυβαντιούν ασύγγνωστα και γεμάτοι χαιρεκακία οι νάνοι του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποιητικής πολιτικής ορθότητας, επιχαίροντας για το τέλος μιας επανάστασης που είχε στοιχειώσει τα όνειρά τους στην Αράχωβα και τη Μύκονο. Γράφει χαρακτηριστικά ο Γιάννης Κ. Πρετεντέρης, σε άρθρο του στα Νέα  (28/11/2016), με τον τίτλο «Επανάσταση»:

«Σίγουρα όμως αποτέλεσε την πιο αυθεντική προσωποποίηση της ανόδου και της πτώσης ενός επαναστατικού οράματος που ξεκίνησε ως επαγγελία απελευθέρωσης και κατάντησε το πιο αιμοβόρο κι αποκρουστικό τέρας του 20ού αιώνα... Ασφαλώς ο Κάστρο δεν ήταν Πολ Ποτ, ούτε Μάο, ούτε Λένιν ή Στάλιν. Τα χεράκια του όμως τα είχε κι αυτός βουτηγμένα στο αίμα έως τον ώμο... Δεν είναι ο χώρος, ίσως ούτε η στιγμή να αναρωτηθούμε πώς ένα γενναιόδωρο όραμα απελευθέρωσης εξέπεσε σε μια πρωτοφανή εγκληματική επιχείρηση παγκοσμίου κλίμακας».

Έτσι, λοιπόν, η μεγάλη εγκληματική επιχείρηση του 20ού αιώνα δεν είναι πλέον ο Χίτλερ και τα κρεματόριά του, ο μεγάλος χασάπης της Λατινικής Αμερικής δεν είναι ο Πινοσέτ ούτε οι Αργεντινοί στρατηγοί που κατακρήμνιζαν τους κρατουμένους από τα αεροπλάνα, δεν είναι οι Κόντρας που έχουν εξοντώσει δεκάδες χιλιάδες αγρότες στη Νικαράγουα, την Κολομβία ή στο Σαλβαδόρ, είναι αποκλειστικώς ο Κάστρο, όταν μάλιστα είναι δεδομένο πως ο φόρος αίματος ήταν πολύ μικρότερος στην Κούβα.

Εξεγείρονται οι νεοσσοί της Ν. Δημοκρατίας, όπως ο κ. Κυρανάκης, γιατί ο Τσίπρας πηγαίνει στην κηδεία του Κάστρο. Και δεν εξεγείρεται -σωστά σε μια τέτοια περίπτωση-, γιατί εγκαταλείπει τη χώρα σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή, ούτε γιατί αυτός, ένας προσκυνημένος των αγορών, αποτείνει φόρο τιμής σε έναν ασυμβίβαστο, αλλά διότι ο Κάστρο είναι «εγκληματίας». Και όμως, δεν ενοχλούνται καθόλου για τους τεμενάδες στον Ερντογάν, τον Νετανιάχου, τους Σαουδάραβες που έχουν διαπράξει εκατόμβες πολύ χειρότερες και ασύγκριτα πιο αιματηρές απ' ό,τι ο Κάστρο. Αλλά «δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται». Και δεν ακολούθησαν τουλάχιστον τη συνταγή του ινδάλματός τους, Ομπάμα, που δήλωσε πως «Η ιστορία θα καταγράψει και θα κρίνει την επιρροή του Κάστρο». Οι λακέδες είναι πάντα βασιλικότεροι του βασιλέως.

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι να συνταυτιστούμε με τις ιερεμιάδες των χλιαρών, των ανικάνων και όσων ποτέ δεν δονήθηκαν από το όραμα μιας καθολικής απελευθέρωσης, αλλά να κατανοήσουμε, πώς και γιατί ένα όραμα που, από την Κομούνα του Παρισιού μέχρι την κουβανική επανάσταση, συντάραξε τον πλανήτη κατέληξε να έχει ως επιγόνους του, ανθρώπους όπως ο Τσίπρας ή ο Κιμ Γιονγκ Ουν.

Θα πρέπει να αναρωτηθούμε και να υποβάλουμε σε κριτική τις ανεπάρκειες και τις βαθύτατες αστοχίες αυτού του ίδιου του οράματος, έτσι ώστε να διδαχθούμε και από τα λάθη των μεγάλων επαναστατών. Πάντως, επαναστάτες και όχι θεραπαινίδες του Σόιμπλε.

Υ.Γ. Και δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και το «hasta la Victoria sempre», που έχει γίνει εντελώς τετριμμένο, καθώς εκφέρεται πλέον διαρκώς από τα «χείλη των ασεβών».

Γιώργος Καραμπελιάς 

Συγγραφέας, Πολιτικός Αναλυτής

πηγή:http://www.huffingtonpost.gr/yiorgos-karambelias/-20-_4_b_13346260.html?utm_hp_ref=greece

Συνεχίζουμε τις αγωγές για τα αναδρομικά. (Απαιτούμενα δικαιολογητικά )

      

    Επειδή: 
    α. Το επικρατέστερο σενάριο για την επιστροφή των αναδρομικών και μάλιστα εντόκως, είναι να επιστραφούν μόνο, σε όσους έχουν κάνει αγωγές και στη συνέχεια εάν ανακάμψει η Ελληνική οικονομία, στους υπόλοιπους.
   

    β.  Το ΥΠ.ΟΙΚ., στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι, σέβεται τις αποφάσεις του ΣτΕ, δηλώνει πως,θα τις εφαρμόσει πιστά και σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους, δηλαδή, θα επιστρέψει τα παρανόμως παρακρατηθέντα αναδρομικά μόνο σε όσους έχουν κάνει αγωγές! 

    γ.  Το κόστος επιστροφής των αναδρομικών, για το ΥΠ.ΟΙΚ., είναι πολύ μικρό, καθόσον για τις Ένοπλες Δυνάμεις,  ο αριθμός των ε.ε. και ε.α. στελεχών, που υπέβαλαν αγωγές, δεν ξεπερνά τις 5.οοο. 

   

    Εκτιμούμε πως, μετά από τα παραπάνω ,οι συνάδελφοι, που είχαν υποβάλει, το 2014 και μετά τις αποφάσεις  του ΣτΕ, αγωγή, για την επιστροφή των παρανόμως παρακρατηθέντων χρηματικών ποσών, θα πρέπει, εάν το επιθυμούν, να συνεχίσουν με νέα αγωγή τον δικαστικό αγώνα, προς το Ελεγκτικό Συνέδριο για τους ε.α. και προς το Διοικητικό Πρωτοδικείο για τους ε.ε. συναδέλφους.Η νέα αγωγή υποβάλλεται, επειδή η υποβληθείσα αγωγή λήγει την 31 - 12 - 2016

   Όσοι δεν έχουν προβεί στη άσκηση αγωγής, θα πρέπει να γνωρίζουν, ότι ήδη έχουν ήδη παραγραφεί τα αναδρομικά δύο ετών και εάν δεν θέλουν να συνεχισθεί η παραγραφή, θα πρέπει να προβούν στην άσκηση αγωγής.

   
   Το κόστος, στην περίπτωση της ομαδικής αγωγής, είναι 25 ευρώ και στην περίπτωση εφέσεως, εφόσον απαιτηθεί, 20 ευρώ.   

     

    Το παράρτημα μας, έχει στη διάθεσή του όλα τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για κάθε περίπτωση.

    Όσοι δεν έχουν την δυνατότητα εκτύπωσης των δικαιολογητικών μπορούν:

     
   α. Να προσέρχονται στο Γραφείο μας για να λάβουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά και να τους γίνει ενδελεχής ενημέρωση.

   β. Όσοι ανήκουν σε άλλους Νομούς, μπορούν να επικοινωνούν μαζί μας, τηλεφωνικά ή μέσω e-mail για να τους παρέχουμε, τόσο τις απαιτούμενες πληροφορίες, όσο και τον τρόπο αποστολής των δικαιολογητικών.


 Τα απαιτούμενα δικαιολογητικά είναι τα παρακάτω:

Συντάξεις: Το Ελεγκτικό Συνέδριο Εξέδωσε Αποφάσεις για την Άμεση Επιστροφή των Αναδρομικών

    Το Ελεγκτικό Συνέδριο, έχει προβεί στην έκδοση αποφάσεων, με τις οποίες διατάσσει, το Γενικό Λογιστήριο να προβεί στον υπολογισμό και στην άμεση καταβολή των οφειλομένων αναδρομικών, με τόκο 6%, ΜΟΝΟ σε όσους έχουν υποβάλει αγωγές ή εφέσεις. Στις αποφάσεις ,που έχει εκδώσει, λαμβάνει υπόψη  τις 2192/14, 2196/14 και 1128/16 αποφάσεις,  της ολομέλειας του ΣτΕ, με αποτέλεσμα τα αναδρομικά να επανεξετάζονται από την 01 Αυγούστου 2012 και μάλιστα έντοκα. 
  
   Οι συγκεκριμένες αποφάσεις, εκδίδονται ανά κλάδο των Ενόπλων Δυνάμεων και μάλιστα συνάδελφος και σειρά μου, που του έχει γνωστοποιηθεί η απόφαση, του Ελεγκτικού Συνεδρίου, μου είπε ότι, το ύψος των αναδρομικών, για την δικιά μας οικονομική και βαθμολογική κατηγορία, ανέρχεται στο ποσό των 9.500 ευρώ. 

   

ΜΤΣ: Χορήγηση ΒΟΕΑ Γ' Τριμήνου 2016

Το Μετοχικό Ταμείο Στρατού μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών καταβολής των ΒΟΕΑ μηνών Απρ-Μαι-Ιουν του 2016 και την δρομολόγηση της πληρωμής τους εντός της προσεχούς εβδομάδας, ανακοινώνει τα εξής :

α.  Για όσους υπέβαλαν αίτηση τους μήνες Ιούλιο-Αύγουστο-Σεπτέμβριο του έτους 2016, οι Φορολογικές Ενημερότητες θα πρέπει να αποσταλούν το  αργότερο  μέχρι 10-01-2017 και να έχουν ισχύ, τουλάχιστον μέχρι 16-01-2017.

β. Για τους τρεις υπόλοιπους μήνες θα επακολουθήσουν ανακοινώσεις σταδιακά εντός του πρώτου τριμήνου τους έτους 2017.

γ. Επισημαίνεται ότι η μη έγκαιρη αποστολή  Φορολογικών  Ενημεροτήτων ενδέχεται να επιφέρει  καθυστερήσεις στις  πληρωμές του συνόλου των αιτήσεων.

Αποστολή Στοιχείων στη Διεύθυνση :

Μετοχικό Ταμείο Στρατού

Κολοκοτρώνη 13

Τ.Κ. 10562 Αθήνα

Υπόψη κας Μπασουκέα Σταυρούλας

                                                                 Ταξχος Ιωάννης Αζναουρίδης

                                                                     ΓΕΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

Γιατί ο Erdogan "ανεμίζει τη σημαία" των Κατεχομένων;

του Κώστα Ράπτη

Ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdogan συνηθίζει στις ομιλίες του να είναι χειμαρρώδης. Και μολονότι αυτές συνήθως χρωματίζονται από τις εκάστοτε ανάγκες απεύθυνσης στο εγχώριο ακροατήριο, η προσεκτική μελέτη τους είναι χρήσιμη και για την εξαγωγή συμπερασμάτων εκτός συνόρων. Επαληθεύτηκε αυτό και την Τρίτη.

Έτσι, οι μύδροι του ηγέτη της Τουρκίας για την "ασέβεια” της "ελληνοκυπριακής διοίκησης” να εμφανίζεται στις ευρωπαϊκές συνόδους με σημαία που απεικονίζει το σύνολο του νησιού, μολονότι στον Βορρά υπάρχει η "ΤΔΒΚ”, δείχνει σαφώς και τον διαπραγματευτικό ορίζοντα της τουρκικής πλευράς στην διαδικασία συνομιλιών που σκόνταψε στο Mont Pelerin και καταβάλλονται διεθνείς προσπάθειες να αναβιώσει συντόμως.

Για τον Ερντογάν και την τουρκική πλευρά, στην Κύπρο υφίστανται ήδη δύο κράτη, δύο σημαίες, δύο κυριαρχίες. Ζητούμενο, συνεπώς, δεν είναι η εσωτερική μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ομοσπονδιακή κατεύθυνση, αλλά η κατάλυσή της – με τη δημιουργία ενός νέου συνεταιρισμού από δύο οντότητες, εκ των οποίων η μία θα τύχει έτσι αναδρομικής νομιμοποίησης, μολονότι ως τώρα αντιμετωπίζεται διεθνώς ως "ψευδοκράτος”. Άλλωστε, κατά την τουρκική επιχειρηματολογία, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει "εκλείψει”, λόγω της διάρρηξης των σχέσεων των δύο κοινοτήτων – μολονότι η επιβεβαίωση της διεθνούς αναγνώρισής της από τα Ηνωμένα Έθνη το 1964, αποτελεί το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα νομικό της όπλο.

Σε αυτό το πλαίσιο σκέψης, δεν είναι τυχαίο ότι ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Numan Kurtulmus έχει ήδη περιγράψει την εκ περιτροπής προεδρία και τη διατήρηση του καθεστώτος των εγγυήσεων ως την απόλυτη κόκκινη γραμμή της Άγκυρας στη διαδικασία των συνομιλιών. Έχει κανείς κάθε λόγο να κρίνει ότι αυτή δεν είναι μια θέση που κατατίθεται προς διαπραγματευτική χρήση, αλλά πραγματικό όριο της όποιας ευελιξίας προτίθεται να επιδείξει η τουρκική πλευρά – ιδίως σε μία περίοδο κατά την οποία δρομολογείται μετατροπή του πολιτεύματος της Τουρκίας σε προεδρικό, με μια συνταγματική αναθεώρηση στην οποία είναι απαραίτητη η σύμπραξη του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης.

Η ελληνοκυπριακή πλευρά το συνειδητοποιεί αυτό, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις του Κύπριου κυβερνητικού εκπροσώπου Νίκου Χριστοδουλίδη ότι "οι απειλές δεν συμβάλλουν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και τη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος”. Ο ίδιος επανέλαβε την αποφασιστικότητά της Λευκωσίας για συνέχιση του διαλόγου, "προκειμένου το συντομότερο να πετύχουμε τον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση της πατρίδας μας, όχι με όρους και πρόνοιες που εξυπηρετούν είτε τη μια πλευρά είτε την όποια τρίτη χώρα, αλλά μίας λύσης που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του συνόλου του κυπριακού λαού”. Αισθάνεται κανείς ένα πλησίασμα προς τη ρητορική του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά.

Ο ίδιος ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης σε δηλώσεις του στο Προεδρικό Μέγαρο τόνισε ότι οι δηλώσεις Erdogan "υποσκάπτουν το κλίμα εμπιστοσύνης που θα έπρεπε να καλλιεργείται”, ενώ δήλωσε έτοιμος για επανέναρξη από αύριο των δικοινοτικών συνομιλιών που διεκόπησαν στον Mont Pelerin, ώστε "εάν και εφόσον καταλήξουμε στα κριτήρια του εδαφικού” να συγκληθεί πολυμερής διάσκεψη. Κοινώς, οι προσφιλείς στην Άγκυρα ιδέες για "παράλληλα τραπέζια” διαπραγμάτευσης (δικοινοτικό και πολυμερές) απορρίφθηκε δημοσίως.

πηγή:http://www.capital.gr/story/3173574?utmsource=email