ΠΡΟΣΟΧΗ: Σε «καραντίνα» 12 δήμοι, λόγω ελονοσίας

ΠΕΝΝΥ ΜΠΟΥΛΟΥΤΖΑ

Σε προσωρινό αποκλεισμό από οποιαδήποτε αιμοδοσία βρίσκονται οι κάτοικοι, εργαζόμενοι αλλά και επισκέπτες περιοχών 12 δήμων της χώρας. Ο λόγος για τον οποίο οι περιοχές αυτές τέθηκαν σε «συναγερμό» από τους υπευθύνους του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας και του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων είναι ο εντοπισμός κρουσμάτων ελονοσίας, μιας νόσου που από το 2009 και μετά απασχολεί όλο και πιο συχνά τις υγειονομικές αρχές, καθώς σε ετήσια βάση καταγράφονται περιστατικά εγχώριας μετάδοσής της.

Σύμφωνα με τα επιδημιολογικά στοιχεία που συλλέγει το ΚΕΕΛΠΝΟ, από τις αρχές του έτους έως τα μέσα Αυγούστου είχαν δηλωθεί στο Κέντρο 65 κρούσματα ελονοσίας, εκ των οποίων τα 61 έχουν χαρακτηρισθεί εισαγόμενα – που σημαίνει ότι οι ασθενείς είχαν προσβληθεί σε χώρα του εξωτερικού. Από τα 61 εισαγόμενα κρούσματα ελονοσίας, τα 50 αφορούσαν σε μετανάστες από ενδημικές χώρες (43 από χώρες της Ινδικής χερσονήσου και επτά από χώρες της Αφρικής), και τα 11 κρούσματα αφορούσαν σε ταξιδιώτες που επέστρεψαν από ενδημική χώρα της Αφρικής. Από τα 50 κρούσματα σε μετανάστες, τα 8 καταγράφηκαν σε κέντρα φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών σε νησιά του Βορείου Αιγαίου.

Από το σύνολο των κρουσμάτων που είχαν δηλωθεί εφέτος έως τα μέσα Αυγούστου, σε τέσσερις ασθενείς υπάρχουν ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης. Καθ’ όλη τη διάρκεια του 2015, οπότε δηλώθηκαν 85 κρούσματα, ενδείξεις ότι ο ασθενής προσβλήθηκε «εντός των τειχών» είχαν εντοπιστεί σε έξι περιστατικά, ενώ οι χρονιές όπου είχε σημάνει στην Ελλάδα «κόκκινος» συναγερμός λόγω εγχώριας μετάδοσης της νόσου ήταν το 2011 και το 2012 (42 και 20 περιστατικά, αντίστοιχα). Οπως αναφέρεται στην έκθεση επιδημιολογικής επιτήρησης του ΚΕΕΛΠΝΟ, στην Ελλάδα η νόσος εκριζώθηκε το 1974, έπειτα από εντατικό και επίπονο πρόγραμμα καταπολέμησης. Μέχρι και το 2008 καταγράφονταν στην Ελλάδα περίπου 20 - 50 κρούσματα ετησίως, που σχετίζονταν στη μεγάλη τους πλειονότητα με ταξίδι ή παραμονή σε ενδημική για την ελονοσία χώρα. Εως το 2008 δηλώθηκαν στο ΚΕΕΛΠΝΟ μόνο λίγα σποραδικά κρούσματα ελονοσίας, χωρίς ιστορικό ταξιδιού τα έτη 1991, 1999 και 2000. Από το 2009 και μετά, ωστόσο, κρούσματα ελονοσίας με ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης καταγράφονται σχεδόν κάθε έτος σε διάφορες περιοχές της χώρας, κυρίως ως σποραδικά, αλλά και σε συρροές.

Για την περίοδο αυτή ως «επηρεαζόμενες» από ελονοσία περιοχές έχουν χαρακτηρισθεί από τις υγειονομικές αρχές και άρα έχουν τεθεί σε περιορισμούς σχετικά με την αιμοδοσία περιοχές των δήμων: 

.  Φαρκαδόνας και Τρικκαίων (Περιφερειακή Ενότητα Τρικάλων),

.  Παλαμά (Π.Ε. Καρδίτσας),

.  Ευρώτα (Π.Ε. Λακωνίας), 

.  Χαλκιδέων (Π.Ε. Ευβοίας), 

.  Θηβαίων (Π.Ε. Βοιωτίας), 

. Τεμπών (Π.Ε. Λάρισας), 

.  Μαραθώνος (Π.Ε. Ανατολικής Αττικής), 

.  Δυτικής Αχαΐας (Π.Ε. Αχαΐας), 

.  Ανδραβίδας - Κυλλήνης (Π.Ε. Ηλείας)

. Λαγκαδά και Πυλαίας (Π.Ε. Θεσσαλονίκης). 

Ως μέτρα πρόληψης για την ασφάλεια του αίματος είναι ο αποκλεισμός από την αιμοδοσία όσων κατοικούν και εργάζονται σε αυτές τις περιοχές, καθώς και όσων τις έχουν επισκεφθεί (τουλάχιστον μία διανυκτέρευση).

πηγή:http://www.kathimerini.gr/871620/article/epikairothta/ellada/se-karantina-12-dhmoi-logw-elonosias

Έντυπη

Πρόσκληση για την Ημέρα Μνήμης και Τιμής για τους 1.300 "Αγνοούμενους Σουλιώτες της Ιστορίας

ΠΗΓΕΣ ΑΡΤΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ Γ.ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ

                  ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕΛΤΣΟΥ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016-

ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ    ΓΙΑ ΤΟΥΣ 1300  "ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ"  ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ  ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 «Έσφαλε οικτρά , όποιος την δόξα είπε μάταιη…….»έγραψε ο επικός μας ποιητής Ανδρέας Κάλβος, στο ποίημά του «εις δόξαν»….και δεν είχε άδικο.

  «Δεν υπάρχει γλυκύτερος θάνατος από αυτόν, τον υπέρ πατρίδος θάνατο. Μηδέ ενδοξότεροι νεκροί παρά οι νεκροί που έπεσαν στο πεδίο της μάχης υπέρ της ελευθερίας. Ας παραμένουν άταφοι αυτοί οι ήρωες. Ας γίνονται βορά των γυπαετών και των σαρκοβόρων θηρίων. Ας μην έβρεξε μὲ δάκρυα και ας μη φίλησε ποτέ κανείς ,το χώμα που αιώνια αναπαύονται.

  Και τα οστά τους ακόμη, ας μην μένουν εκεί ,στον ένδοξο αυτό τόπο. Ας τα διασκορπίζουν οι πνοές φθονερών άνεμων και άκαρδοι χείμαρροι σε βαθιές χαράδρες και φαράγγια ανήλιαγα. Παρ΄ όλα αυτά όμως, ένα είναι αληθινό. Δεν υπάρχει ενδοξότερος νεκρός από αυτόν που πέφτει στα πεδία των μαχών .Δεν παύει αυτός ο υπέρ πατρίδος, να είναι ο γλυκύτερος θάνατος».

Οι ΠΗΓΕΣ-ΑΡΤΑΣ με την παλιά ονομασία «ΒΡΕΣθΕΝΙΤΣΑ» είναι ένα χωριό των Άνω Ραδοβιζίων και Ιστορική έδρα του ΔΗΜΟΥ Γ. ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ σήμερα.

Εκεί βρίσκεται και η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΕΛΤΣΟΥ ανεκτίμητο μνημείο της ορθοδοξίας και Ιερός Τόπος της θυσίας. Σ΄αυτή τη γη στέκουν η Δόξα και η Αρετή αντάμα , τους στεφανώνουν με δάφνης φύλλα χρυσά, με ρόδα αμάραντα, και φεύγουν γοργά-γοργά για να μην ταράξουν την αιώνια ανάπαυσή των ηρωικώς πεσόντων Σουλιωτών.

Εκεί έμελλε να παιχθεί ο επίλογος του δράματος των Σουλιωτών με ένα υπέρτερο «Νέο Ζάλογγο» και να γίνει άθελά της, ο αιώνιος μάρτυρας της Ιστορίας. Άγνωστη ακόμη και σήμερα, για πολλούς, χτίστηκε το 1697. Είναι Αθωνικού τύπου ,αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Βρίσκεται στα σύνορα Άρτας-Καρδίτσας στον ορεινό όγκο των Άνω Ραδοβιζίων στο χείλος του βαράθρου της Γκούρας. Κρυμμένη και απρόσιτη γύρωθεν, στέκει εκεί, όπου φωλιάζουν οι σταυραετοί της Πίνδου, ανάμεσα στο Νιγκόζι, στη Φρούσια και τα αδούλωτα Άγραφα. Στα πόδια της κάτω, κυλάει ορμητικά ο θεοπόταμος Αχελώος η Άσπροπόταμος ,λες και βιάζεται να αλαργέψει γρήγορα από το στοιχειωμένο τούτο μέρος.

  Στις 23 Απριλίου του 1804 το ΣΕΛΤΣΟ μετά από 4μηνη σκληρή πολιορκία έπεσε με προδοσία. Ακολούθησε η ηρωική έξοδος των μαχητών του προς τη Γέφυρα Κοράκου που είχει όλα τα χαρακτηριστικά της εξόδου του Μεσολογγίου. Δίκαια αποκαλείται από πολλούς «Το Μεσολόγγι της Ηπείρου»

  Οι επτά αράδες του ιστορικού ΠΟΥΚΕΒΙΛ -σύγχρονου των γεγονότων- όπως αποτυπώθηκαν και τις διαβάζουμε στην επιγραφή του ηρώου των Σουλιωτών στις ΠΗΓΕΣ ΑΡΤΑΣ, αρκούν για να καταλάβουμε τι συνέβη στο ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΣΕΛΤΣΟ.

  « Η ΦΑΛΑΓΞ [1.148] ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΚΙΤΣΟΥ ΚΑΙ ΝΟΤΗ ΜΠΟΤΣΑΡΗ -ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΩ- ΒΑΔΙΖΕΙ ΠΡΟΣ ΣΕΛΤΣΟ. ΑΠΙΣΤΙΑΝ ΑΛΗ ΤΡΙΜΗΝΟΝ ΑΝΙΣΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΘΥΣΙΑ. ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΦΟΔΙΑ ΑΣΙΤΟΙ ΚΥΚΛΩΜΕΝΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΕΞΟΔΟΝ Η ΘΑΝΑΤΟΝ ΗΡΩΟΣ. ΞΙΦΗΡΕΙΣ 300 ΑΚΑΛΥΠΤΟΙ ΣΑΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΠΑΝ ΠΛΗΝ ΓΕΦΥΡΑΣ ΚΟΡΑΚΟΥ. Ο ΝΟΤΗΣ ΠΙΠΤΕΙ ΜΕ 5 ΠΛΗΓΑΣ. ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΦΟΝΕΥΟΝΤΑΙ. ΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΑΧΟΜΕΝΑΙ ΦΩΝΑΖΟΥΝ «ΘΑΝΑΤΟΣ». ΥΠΕΡΔΙΑΚΟΣΙΟΙ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΠΗΔΟΥΝ ΚΑΙ ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΧΕΛΩΟ. ΧΑΛΑΣΜΟΣ ! ΜΟΝΟ 10 ΚΑΙ Ο ΚΙΤΣΟΣ ΣΩΖΟΝΤΑΙ». [ΠΟΥΚΕΒΙΛ 1824 Τ. Ι. ΣΕΛ. 207-212

 

Χίλιοι τριακόσιοι και πλέον ήρωες Σουλιώτες, Μποτσαραίοι και ντόπιοι Ραδοβιζινοί, αγωνιστές της ελευθερίας εκεί, στην Ιερή γη του Σέλτσου, δεν μπορούσαν παρά να συνεχίσουν την προαιώνια παράδοση των προγόνων τους, του Μαραθώνα και των Θερμοπυλών. Η Αρχαία ψυχή που ζούσε μέσα τους αθέλητα κρυμμένη, τους προέτρεπε. «Να πολεμήσουν μέχρις εσχάτων και να νικήσουν , ή να πεθάνουν». Ύστερα από 4μηνο άνισο αγώνα, κατά ασυγκρίτως υπερτέρων δυνάμεων και προδοσία, πέφτουν ως νέοι Λακεδαιμόνιοι, ηρωικώς μαχόμενοι υπέρ πατρίδος και ελευθερίας« τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» σε μια μόνο μέρα χάθηκαν τρεις γενιές Μποτσαραίων Σουλιωτών. Mόνο που αυτοί παρέμειναν μέχρι σήμερα οι «αγνοούμενοι» της ιστορίας. Πάντα τους προσπερνούσαν βιαστικά με δυο αράδες οι ιστορικοί αδυνατώντας να συλλάβουν το μέγεθος του ολοκαυτώματος που υπέστησαν.

Από την ηρωική και ένδοξη Βρεστενίτσα υποσχόμεθα ως θεματοφύλακες της υπέρτατης αυτής θυσίας να διατηρήσουμε τη φλόγα τους άσβεστη.

  Στην μνήμη των Ηρώων αυτών σήμερα, κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ αποτείοντας φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης . Προτίμησαν να πεθάνουν λεύτεροι παρά να ζήσουν σκλάβοι. Δεν λιποψύχησαν, δεν λιποτάκτησαν, δεν συμβιβαστήκαν.

  Οφείλουμε να μην ξεχάσουμε ποτέ αυτή την ανείπωτη θυσία τους.

   ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΝΗΜΗ

 

  ΧΡΗΣΤΟΣ Β.ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ

  ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ

Κατερίνα Στεφανίδη: Υπόδειγμα Αριστείας!

Κατερίνα Στεφανίδη.Nευροψυχολόγος με υποτροφία στο Στάνφoρντ, 

και Yποψήφια Διδάκτορας 

και Χρυσή Ολυμπιονίκης..

O απόλυτος εφιάλτης του κάθε κακομοίρη εχθρού της αριστείας !!!

Δημήτρης Καμμένος

Χρυσή η Κατερίνα Στεφανίδη στο επί κοντώ (video)

Το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε η Κατερίνα Στεφανίδη στο επί κοντώ στουςΟλυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.

Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια πήρε τη πρώτη θέση με άλμα στα 4μ και 85 εκατοστά, αφήνοντας στη δεύτερη θέση την Αμερικανίδα Μόρις με επίσης4μ και 85 και στη τρίτη θέση την Νεοζηλανδή Ελίζα ΜακΚάρτνεϊ με 4.80μ.

Είναι το πρώτο μετάλλιο της χώρας μας στο επί κοντώ στην ιστορία της διοργάνωσης και το 7ο χρυσό. Συνολικά η Ελλάδα έχει στο στίβο 30 μετάλλια, 7 χρυσά, 12 ασημένια και 11 χάλκινα.

Η Στεφανίδη ξεκίνησε τον αγώνα της στα 4.60μ με έγκυρο άλμα, συνέχισε επιτυχημένα στα 4.70μ, ενώ είχε από ένα χαμένο άλμα στα 4.80μ και 4.85 μέτρα. Ο πήχης στη συνέχεια τοποθετήθηκε στα 4.90μ, ύψος που δεν κατάφερε να ξεπεράσει καμία από τις αθλήτριες. Η Σάντι Μόρις πλήρωσε στην ουσία το χαμένο άλμα στα 4.70μ κι έμενε στη 2η θέση.

Η Ελληνίδα επικοντίστρια κατέκτησε το τρίτο της μετάλλιο στη χρονιά, καθώς ήταν τρίτη το χειμώνα στο Παγκόσμιο του Πόρτλαντ και πρώτη τον Ιούλιο στο Ευρωπαϊκό του Αμστερνταμ.

Η «χρυσή» Ολυμπιονίκης του Λονδίνου Τζένιφερ Σουρ (ΗΠΑ) κατετάγη 7η με 4.60μ μαζί με την «ασημένια» Γιαρισλέι Σίλβα (Κούβα) με το ίδιο ύψος.

Η κατάταξη στον τελικό

1. Κατερίνα Στεφανίδη (ΕΛΛΑΔΑ) 4.85 μέτρα
2. Σάντι Μόρις (ΗΠΑ) 4.85
3. Ελίζα ΜακΚάρτνεϊ (Νέα Ζηλανδία) 4.80
4. Αλάνα Μπόιντ (Αυστραλία) 4.80
5. Χόλι Μπράντσοου (Μ. Βρετανία) 4.70
6. Νικόλ Μπίχλερ (Ελβετία) 4.70
7. Τζένιφερ Σουρ (ΗΠΑ) 4.60
8. Γιαρισλέι Σίλβα (Κούβα) 4.60
9. Μαρτίνα Στρουτς (Γερμανία) 4.60
10. Λίσα Ρίζιχ (Γερμανία) 4.50
11. Τίνα Σουτέι (Σλοβενία) 4.50
12. Κέλσι Άμπε (Καναδάς) 4.50

ΠΗΓΕΣ: ΕΡΤ2, ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΕΡΕΥΝΑ: Οι μισθοί στην Ευρώπη: Σε ποιες χώρες είναι υψηλότεροι, πού δίνονται αποδοχές... πείνας

Στο παρόν άρθρο συγκρίνονται και αντιπαραβάλλονται αριθμητικά στοιχεία όσον αφορά τους μισθούς και το κόστος εργασίας (δαπάνες των εργοδοτών για το προσωπικό) στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και στις υποψήφιες χώρες για ένταξη στην ΕΕ καθώς και στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ).

Το μέσο ωριαίο κόστος εργασίας στις χώρες της ΕΕ  (ΕΕ-28)  υπολογίστηκε σε 24,60 ευρώ το 2014 και σε 29,20 στις χώρες της ζώνης του ευρώ (ευρωζώνη των 18). Ωστόσο, αυτό το μέσο ποσό συγκαλύπτει σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, αφού το ωριαίο κόστος εργασίας κυμαίνεται από 3,80 ευρώ ως 40,30 ευρώ (γράφημα 1).

Γράφημα 1: Ωριαίο κόστος εργασίας, κατ’ εκτίμηση, 2014 - (ευρώ)

Πηγή: Eurostat 

Το κόστος εργασίας συνίσταται στο κόστος μισθών και ημερομισθίων συν το μη μισθολογικό κόστος, όπως είναι οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης που καταβάλλουν οι εργοδότες. 

Το ποσοστό του μη μισθολογικού κόστους για το σύνολο της οικονομίας ανέρχεται σε 24,4 % στις χώρες της ΕΕ  (ΕΕ-28) , ενώ ανερχόταν σε 26,1 % στην ευρωζώνη. 

Το ποσοστό του μη μισθολογικού κόστους επίσης διαφέρει σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ. Τα υψηλότερα ποσοστά μη μισθολογικού κόστους για το σύνολο της οικονομίας σημειώθηκαν στη Γαλλία (33,1 %), στη Σουηδία (31,6 %), στην Ιταλία (28,2 %), στη Λιθουανία (28,0 %), στο Βέλγιο (27,8 %) και στην Τσεχική Δημοκρατία (27,1 %). Τα χαμηλότερα ποσοστά μη μισθολογικού κόστους για το σύνολο της οικονομίας σημειώθηκαν στη Μάλτα (6,9 %), στη Δανία (13,1 %), στην Ιρλανδία (13,5 %), στο Λουξεμβούργο (13,6 %), στην Κροατία (14,9 %) και στη Σλοβενία (15,7 %).

Ακαθάριστοι μισθοί / αποδοχές - Διάμεσες αποδοχές

Οι ακαθάριστες αποδοχές αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του κόστους εργασίας. Μεταξύ των χωρών της ΕΕ, οι υψηλότερες διάμεσες ακαθάριστες ωριαίες αποδοχές τον Οκτώβριο του 2010 καταγράφηκαν στη Δανία (25,00 ευρώ), ακολουθούμενες από την Ιρλανδία (18,30 ευρώ) και το Λουξεμβούργο (17,80 ευρώ) — βλέπε γράφημα 2. 

Γράφημα 2: Διάμεσες ακαθάριστες ωριαίες αποδοχές, σύνολο μισθωτών
(εκτός των μαθητευομένων), 2010 

Πηγή: Eurostat 

Οι χαμηλότερες καταγράφηκαν στη Βουλγαρία (1,50 ευρώ), τη Ρουμανία (2,00 ευρώ), τη Λιθουανία (2,70 ευρώ) και τη Λετονία (2,90 ευρώ). Οι διάμεσες ακαθάριστες ωριαίες αποδοχές του κράτους μέλους της ΕΕ με την υψηλότερη τιμή ήταν κατά 16 φορές υψηλότερες από τις ωριαίες αποδοχές του κράτους μέλους με τη χαμηλότερη τιμή εκπεφρασμένη σε ευρώ· σε μονάδες αγοραστικής δύναμης (ΜΑΔ) –στις οποίες λαμβάνονται υπόψη οι διαφορές στο επίπεδο τιμών μεταξύ των χωρών– η αναλογία ήταν 5 προς 1.

Χαμηλόμισθοι

Ως χαμηλόμισθοι ορίζονται οι εργαζόμενοι που κερδίζουν δύο τρίτα ή λιγότερο των εθνικών διάμεσων ακαθάριστων ωριαίων αποδοχών σε μια συγκεκριμένη χώρα.

Το 2010, ποσοστό 17,0 % των εργαζομένων ήταν χαμηλόμισθοι στις χώρες της  ΕΕ (ΕΕ-27), ενώ το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 14,8 % στη ζώνη του ευρώ (ευρωζώνη των 17). 

Οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά χαμηλόμισθων ήταν η Λετονία (27,8 %) και η Λιθουανία (27,2 %), ενώ η Σουηδία (2,5 %), η Φινλανδία (5,9%), η Γαλλία (6,1 %), το Βέλγιο (6,4 %) και η Δανία (7,7 %) διέθεταν τα χαμηλότερα ποσοστά. Σε σύγκριση με το 2006, το τελευταίο διαθέσιμο έτος αναφοράς για την ίδια συλλογή δεδομένων, το ποσοστό των χαμηλόμισθων παρέμεινε σχετικά σταθερό, σημειώνοντας αύξηση κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες στην ΕΕ-27 και κατά 0,4 ποσοστιαίες μονάδες στην ευρωζώνη (γράφημα 3).

Γράφημα 3: Χαμηλόμισθοι — μισθωτοί
(εκτός των μαθητευομένων) με αποδοχές κάτω των δύο τρίτων των διάμεσων ακαθάριστων ωριαίων αποδοχών, 2006 και 2010 (1)
(% των μισθωτών)

Πηγή: Eurostat 

Μεταξύ του 2006 και του 2010, το ποσοστό των χαμηλόμισθων αυξήθηκε κυρίως στη Μάλτα (+3,9 ποσοστιαίες μονάδες) και στη Βουλγαρία (+3,1 ποσοστιαίες μονάδες), ενώ οι μεγαλύτερες μειώσεις καταγράφηκαν στην Πορτογαλία (-4,6 ποσοστιαίες μονάδες), τη Λετονία (-3,1 ποσοστιαίες μονάδες), την Ελλάδα (-2,9 ποσοστιαίες μονάδες), την Ουγγαρία και τη Σλοβενία (αμφότερες -2,1 ποσοστιαίες μονάδες).

Μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων

Παρά την επίτευξη μιας κάποιας σύγκλισης, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των μέσων αποδοχών ανδρών και γυναικών στην ΕΕ, μια έννοια ευρέως γνωστή ως μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων. Το 2012, στην ΕΕ-28 συνολικά, η μέση αμοιβή των γυναικών ήταν κατά 16,4 % χαμηλότερη από εκείνη των ανδρών. Οι μικρότερες διαφορές ως προς τη μέση αμοιβή μεταξύ των δύο φύλων εντοπίζονταν στη Σλοβενία, τη Μάλτα, την Πολωνία, την Ιταλία, την Κροατία, το Λουξεμβούργο, τη Ρουμανία και το Βέλγιο (διαφορά κάτω του 10,0 %) Οι μεγαλύτερες μισθολογικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων εντοπίζονταν στην Εσθονία (29,9 %), την Αυστρία (23,0 %), την Τσεχική Δημοκρατία (22,1 %) και τη Γερμανία (21,6 %) — βλέπε γράφημα 4.

Γράφημα 4: Μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων, 2013
(% διαφορά μεταξύ των μέσων ακαθάριστων ωριαίων αποδοχών ανδρών και γυναικών μισθωτών, ως ποσοστό % των ακαθάριστων αποδοχών των ανδρών, σε μη διορθωμένη μορφή)

Πηγή: Eurostat 

Διάφοροι παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν σε αυτό το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων, όπως οι διαφορές ως προς τον βαθμό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό, οι διαφορές ως προς τις δραστηριότητες και τα επαγγέλματα που τείνουν να είναι ανδροκρατούμενα ή γυναικοκρατούμενα, οι διαφορές ως προς τον βαθμό στον οποίο άνδρες και γυναίκες εργάζονται με καθεστώς μερικής απασχόλησης, καθώς και η νοοτροπία των τμημάτων προσωπικού στο πλαίσιο ιδιωτικών και δημόσιων φορέων έναντι της εξέλιξης της σταδιοδρομίας και της άδειας άνευ αποδοχών και/ή της άδειας μητρότητας. 

Ορισμένοι υποκείμενοι παράγοντες που μπορούν, εν μέρει τουλάχιστον, να εξηγήσουν το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων περιλαμβάνουν τον τομεακό και επαγγελματικό διαχωρισμό, την εκπαίδευση και κατάρτιση, την ενημέρωση και τη διαφάνεια, καθώς και τις άμεσες διακρίσεις. Το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων αντικατοπτρίζει επίσης και άλλες ανισότητες – ειδικότερα τη δυσανάλογη συχνά συμμετοχή των γυναικών στις οικογενειακές υποχρεώσεις και τις συνακόλουθες δυσκολίες ως προς τον συνδυασμό επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής. 

Πολλές γυναίκες εργάζονται με καθεστώς μερικής απασχόλησης ή βάσει άτυπων συμβάσεων: αν και αυτό τους επιτρέπει να παραμένουν στην αγορά εργασίας ενώ παράλληλα διαχειρίζονται τις οικογενειακές υποχρεώσεις, ενδέχεται να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην αμοιβή, την εξέλιξη της σταδιοδρομίας, στις προοπτικές προαγωγής και τις συντάξεις τους.

Καθαρές αποδοχές και φορολογική επιβάρυνση

Καθαρές αποδοχές

Οι πληροφορίες που αφορούν τις καθαρές αποδοχές συμπληρώνουν τα στοιχεία που αφορούν τις ακαθάριστες αποδοχές ως προς το διαθέσιμο εισόδημα, με άλλα λόγια μετά την αφαίρεση του φόρου εισοδήματος και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης των εργαζομένων από τα ακαθάριστα ποσά και την προσθήκη των οικογενειακών επιδομάτων, στην περίπτωση νοικοκυριών με παιδιά. Τα οικογενειακά επιδόματα συνίστανται σε χρηματικά ποσά που καταβάλλονται για τα συντηρούμενα τέκνα.

Το 2014 οι ακαθάριστες αποδοχές ενός άγαμου ατόμου χωρίς παιδιά, που κέρδιζε ποσοστό 100 % των μέσων αποδοχών ενός εργαζομένου στην επιχειρηματική οικονομία, κυμάνθηκαν από 3 899 ευρώ στη Βουλγαρία ως 38 254 ευρώ στο Λουξεμβούργο. 

Στις ίδιες δύο χώρες καταγράφηκαν, αντίστοιχα, οι χαμηλότερες (4 328 ευρώ) και οι υψηλότερες (52 041 ευρώ) μέσες καθαρές αποδοχές για έγγαμο ζευγάρι με δύο παιδιά και ένα μόνο εισόδημα (πίνακας 1).

Πίνακας 1: Ετήσιες καθαρές αποδοχές, 2014
(ευρώ)

Πηγή: Eurostat 

Για την περίπτωση που εργάζονται και τα δύο μέρη ενός έγγαμου ζευγαριού (και κερδίζουν αμφότερα τις αποδοχές ενός μέσου εργαζομένου), στο Λουξεμβούργο καταγράφηκαν οι υψηλότερες ετήσιες καθαρές αποδοχές, ύψους 85 907 ευρώ για ζευγάρι με δύο παιδιά και 78 386 ευρώ για ζευγάρι χωρίς παιδιά· στη Βουλγαρία καταγράφηκαν οι χαμηλότερες καθαρές αποδοχές ύψους 7 797 ευρώ, ανεξαρτήτως του αν το ζευγάρι είχε δύο παιδιά ή κανένα.

Φορολογική επιβάρυνση

Οι σχετικές με τη φορολογική επιβάρυνση πληροφορίες υπολογίζουν την επιβάρυνση των φόρων και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης στο κόστος εργασίας. Οι εν λόγω πληροφορίες παρέχονται σχετικά με τους χαμηλόμισθους. Η φορολογική επιβάρυνση για την ΕΕ-28 ανήλθε σε ποσοστό 39,0 % το 2013 (βλ. πίνακα 2). 

Πίνακας 2: Δείκτες φορολογικού συντελεστή για τους χαμηλόμισθους, 2005 και 2013
(%)

Πηγή: Eurostat

Οι υψηλότερες φορολογικές επιβαρύνσεις για τους χαμηλόμισθους το 2013 καταγράφηκαν στο Βέλγιο, στην Ουγγαρία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Αυστρία, στη Ρουμανία, στη Λετονία και στη Σουηδία (όλες άνω του 40,0 %). Από την άλλη πλευρά, η χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση για τους χαμηλόμισθους καταγράφηκε στη Μάλτα, στην Ιρλανδία και στο Ηνωμένο Βασίλειο (κάτω του 30,0 %), καθώς και στην Κύπρο (τα πιο πρόσφατα δεδομένα από το 2007).

Μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, δεν υπήρχε σαφής τάση ως προς την εξέλιξη της φορολογικής επιβάρυνσης για τους χαμηλόμισθους κατά την περίοδο από το 2005 έως το 2013 (βλ. πίνακα 2) — καθώς η φορολογική επιβάρυνση σημείωσε αύξηση σε 15 κράτη μέλη και μείωση σε 12· η σύγκριση αυτή δεν είναι διαθέσιμη για την Κροατία. Οι μεγαλύτερες μειώσεις καταγράφηκαν στις Κάτω Χώρες (-9,3 ποσοστιαίες μονάδες) και στη Σουηδία (-5,7 ποσοστιαίες μονάδες).

Οι λοιποί τρεις δείκτες που παρουσιάζονται στον πίνακα 2 παρέχουν πληροφορίες σχετικά με το ποσοστό των ακαθάριστων αποδοχών που «χάνεται» λόγω φορολόγησης (υψηλότεροι φορολογικοί συντελεστές και εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και/ή μείωση ή απώλεια των επιδομάτων) κατά την επιστροφή στην απασχόληση ή κατά τη μετάβαση από χαμηλότερο σε υψηλότερο εισόδημα. Το συνολικό ποσοστό του εισοδήματος που «χάνεται» λόγω φορολόγησης κατά τη μετάβαση ενός ανέργου στην απασχόληση μειώθηκε ελαφρώς (4,4 ποσοστιαίες μονάδες) στην ΕΕ-28 μεταξύ 2005 και 2013. Οι μεγαλύτερες μειώσεις καταγράφηκαν στη Λιθουανία (-16,3 ποσοστιαίες μονάδες) και στη Σουηδία (-15,8 ποσοστιαίες μονάδες), ενώ στην Ουγγαρία και στην Τσεχική Δημοκρατία καταγράφηκαν αυξήσεις κατά 16,4 και 14,4 ποσοστιαίες μονάδες αντίστοιχα.

Από τα συνολικά στοιχεία για την ΕΕ-28 καταδεικνύεται μικρή αύξηση 4,8 ποσοστιαίων μονάδων μεταξύ του 2005 και του 2013 όσον αφορά τα αντικίνητρα για τους άγαμους χαμηλόμισθους χωρίς παιδιά να αναζητήσουν υψηλότερα εισοδήματα, δεδομένου ότι μεγαλύτερο ποσοστό των εισοδημάτων τους θα «χανόταν» λόγω φορολόγησης, ενώ για έγγαμο ζευγάρι με ένα εισόδημα και δύο παιδιά σημειώθηκε αύξηση 3,9 ποσοστιαίων μονάδων. 

Απεναντίας, μεταξύ των κρατών μελών καταγράφηκαν αρκετά διαφορετικές εξελίξεις. Η μεγαλύτερη αύξηση (44,1 ποσοστιαίες μονάδες) στο ποσοστό των εισοδημάτων που θα «χάνονταν» λόγω φορολόγησης για ένα έγγαμο ζευγάρι με ένα εισόδημα και δύο παιδιά καταγράφηκε στην Τσεχική Δημοκρατία, ενώ στην Πορτογαλία καταγράφηκε μείωση κατά 45,4 ποσοστιαίες μονάδες.

Πηγή: Taxheaven http://www. - imerisia.gr/article.asp?catid=34291&subid=2&pubid=114099829

Σπύρος Γιαννιώτης: 5 μαθήματα για όλους

Είχα την τύχη να συναντήσω κάποια στιγμή για λίγο το Σπύρο Γιαννιώτη.Μου έκανε εξαιρετική εντύπωση το ήθος, η σεμνότητα αλλά και η αφοσίωση στο άθλημά του, το πάθος του για τη νίκη και η εργατικότητά του. Είναι γεγονός ότι είτε παρακολουθεί κανείς είτε όχι την πορεία του ως αθλητή, η φετινή του επιτυχία να στεφθεί αργυρός ολυμπιονίκης στη Βραζιλία αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα πάθους κι αφοσίωσης κι έχει να διδάξει όλους μας πολλά.

Σε ένα άθλημα όπου η σωματική αντοχή συναγωνίζεται με το ψυχικό σθένος, ο Γιαννιώτης κατάφερε να παραμείνει στην κορυφή αγωνιζόμενος με νεότερους σε ηλικία αθλητές. Πώς καταφέρνεις να διατηρείσαι στην κορυφή επί μακρόν σε ένα τόσο επίπονο και απαιτητικό αγώνισμα και να διακριθείς στην τελευταία μεγάλη εμφάνιση της καριέρας σου; Αυτά είναι εν συντομία τα μαθήματα ζωής που μας διδάσκει το παράδειγμα του Σπύρου.

1. Αφοσίωση στο στόχο

Ο Γιαννιώτης δεν θα είχε φτάσει ως εδώ αν δεν είχε τρομερή αγάπη για το αγώνισμά του, αφοσίωση σε αυτό και πάθος για τη νίκη. Μιλώντας για αφοσίωση, εννοούμε τη συνειδητή επιλογή του πρωταθλητισμού με ό,τι αυτός συνεπάγεται: μετρημένη ζωή, σκληρή προπόνηση, στερήσεις, αυτοσυγκέντρωση. Επιθυμούσε διακαώς ένα ολυμπιακό μετάλλιο για να τερματίσει με τον καλύτερο τρόπο την καριέρα του και αυτή του η φιλοδοξία τον «έτρεφε» στις ατέλειωτες ώρες προπόνησης, αλλά και την κρίσιμη ώρα του αγώνα στο Ρίο. Μάλιστα σε παλιότερη συνέντευξή του είχε πει: «Αυτό είναι το σημαντικότερο στο αγώνισμά μου: Είσαι μόνος σου εσύ και ο στόχος σου.»

Υπάρχουν πολλά μηνύματα εδώ που μπορούν να μεταφερθούν και σε άλλους τομείς πέραν του αθλητισμού. O Walt Disney είχε πει «if you can dream it, you can do it", δηλαδή «αν κάτι το ονειρευτείς, μπορείς να το πετύχεις». Η φιλοδοξία, η στοχοθέτηση, το όνειρο της επιτυχίας μπορεί να είναι η κινητήριος δύναμη που θα μας οδηγήσει στην επίτευξή της. Όσο μακρινός κι αν φαίνεται ο στόχος, όσο δύσκολα επιτεύξιμος, το πάθος για επιτυχία «γεννάει» τη δράση που οδηγεί σε αυτήν. Αρκεί να μην εγκαταλείψει κανείς το όνειρο τις στιγμές που αυτό θα φαίνεται πολύ δύσκολα υλοποιήσιμο.

2. Σκληρή δουλειά

Ο Γιαννιώτης έχει μιλήσει αρκετές φορές σχετικά με τη σκληρή προπόνηση στην οποία επιδίδεται κολυμπώντας πολλά χιλιόμετρα καθημερινά. Προετοιμάζεται πριν κάθε αγώνα με εκτενείς προπονήσεις προκειμένου να προσαρμοστεί για το κάθε αγώνισμα, για την κάθε θάλασσα ή λίμνη ξεχωριστά. Επιπλέον, αφιερώνει πολύ χρόνο στη νοητική και ψυχολογική του προετοιμασία, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στις μεγάλες αποστάσεις. Πώς ο Γιαννιώτης διατήρησε μία πορεία πρωταθλητή ως σήμερα που χρίστηκε ολυμπιονίκης; Πέρα από την αφοσίωση στο στόχο, η επίπονη προσπάθεια, ο κάματος, η σκληρή δουλειά είναι βασικός παράγοντας της μακροχρόνιας πορείας του.

Πολλοί από εμάς, συχνά τρομάζουν με τη σκληρή προσπάθεια που μπορεί να απαιτηθεί προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος. Ο Γιαννώτης αντίθετα τρεφόταν από το όνειρό του και η προσπάθεια που κατέβαλλε τον έφερνε όλο και πιο κοντά σε αυτόν. Για κάθε στόχο που θέτουμε στην προσωπική ή επαγγελματική μας ζωή, η συστηματική προσπάθεια και η σκληρή δουλειά μπορεί να μας φέρει πιο κοντά στην επίτευξή του.

3. Επιμονή και αντοχή στις δυσκολίες

Πολλοί από εμάς θυμόμαστε την άτυχη στιγμή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012 όταν ο Γιαννιώτης έχασε την τελευταία στιγμή και μετά από υπερπροσπάθεια μία θέση στο βάθρο. Τα δάκρυα και η απογοήτευσή του «μίλησαν» στην καρδιά όλων των Ελλήνων τότε. Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι θα σταματούσε τους αγώνες μετά από αυτό. Ήτανε βλέπεις και η ηλικία που άρχισε να είναι εμπόδιο για μεγάλες επιδόσεις.

Όμως, όσο και να πανηγυρίζουμε σήμερα τη δεύτερη θέση, ο Γιαννιώτης δεν θα έφτανε εκεί αν δεν υπήρχε το Λονδίνο. Η αποτυχία να πετύχει ένα ολυμπιακό μετάλλιο στο Λονδίνο έθρεψε το πάθος του τα χρόνια που ακολούθησαν, οδηγούσε την προετοιμασία του και τελικά τον καθόρισε ως αθλητή.
Ο δρόμος προς την επίτευξη ενός στόχου δεν είναι πάντα σπαρμένος με ροδοπέταλα. Πολλές φορές συναντά κανείς δυσκολίες, εμπόδια και απρόβλεπτες καταστάσεις. Και η αποτυχία είναι μέρος του παιχνιδιού. Αυτό που χρειάζεται είναι να χαλιναγωγούμε την όποια απογοήτευση έχουμε και να την μετατρέπουμε σε υγιή ενεργοποίηση που θα μας βοηθήσει να συνεχίσουμε την προσπάθεια.

4. Ομαδικό πνεύμα

Ο Γιαννιώτης αγωνίζεται σε ατομικό και κατεξοχήν μοναχικό άθλημα. Στη θάλασσα όταν αγωνίζεται είναι μόνος, εκείνος, οι δυνάμεις του και τα κύματα. Λογικά θα αναρωτηθεί κανείς: τι έχει να μας διδάξει το παράδειγμά του για την ομαδική προσπάθεια;

Κι όμως. Ο αθλητής μας δεν αγωνίζεται μόνος. Πίσω από αυτόν υπάρχουν κι οι άνθρωποι που τον στηρίζουν και τον ενθαρρύνουν στην προετοιμασία του. Συχνά, πολύ συχνά, αναφέρεται ο ίδιος στον προπονητή του Νίκο Γέμελο και αποδίδει μεγάλο μέρος της επιτυχίας του στην κοινή τους προσπάθεια. Σε βαθμό μάλιστα, που του αφιέρωσε το μετάλλιο που κέρδισε.
Στην προσπάθειά μας να πετύχουμε ένα στόχο, συχνά υποστηριζόμαστε από άλλους. Η αναγνώριση της συνεισφοράς των συνοδοιπόρων μας στον αγώνα μας, πέρα από ηθική υποχρέωση, δείχνει ότι οι προσπάθειές μας είναι περισσότερο αποδοτικές όταν τις μοιραζόμαστε με άλλους.

5. Ήθος

Στο Ρίο ο Γιαννιώτης δεν στέφθηκε απλά Ολυμπιονίκης. Έδωσε ένα μεγάλο μάθημα ήθους και αξιοπρέπειας. Παρά το γεγονός ότι η ελληνική αποστολή κατέθεσε ένσταση ζητώντας να του αποδοθεί το χρυσό μετάλλιο, ο ίδιος δεν συμφώνησε με αυτή την πρωτοβουλία. Το είπε και στις δηλώσεις του: «Ο Ολλανδός νίκησε δίκαια, του βγήκε η χεριά».

Ο αθλητισμός υπόκειται σε κανόνες και ο σεβασμός αυτών στη νίκη και στην ήττα είναι επιβεβλημένος. Πιθανώς ο Γιαννιώτης να απογοητεύτηκε λίγο που για μια χεριά έχασε το χρυσό μετάλλιο, όμως η στάση του να αποδεχθεί ότι ήρθε δεύτερος και να αποφύγει να παίξει το ρόλο του αδικημένου είναι τεράστιο δείγμα αξιοπρέπειας και ήθους. Όχι μόνο αυτό. Το έβλεπες στο πρόσωπό του, στα μάτια και στο χαμόγελό του. Ήταν ευχαριστημένος με την προσπάθεια που κατέβαλε, τον καθαρό αγώνα που έδωσε και το αποτέλεσμα που πέτυχε. Δεν επέλεξε να επενδύσει σε μία άσκοπη και επικοινωνιακή κλάψα.
Σε ό,τι κάνουμε, σε όποιον αγώνα δίνουμε το ήθος που επιδεικνύουμε κατά τη διάρκεια της προσπάθειας, στην αποτυχία και στην επιτυχία είναι πολύ σημαντικό. Το ήθος είναι η ποιότητα εκείνη, που όταν θα έχουμε πλέον πετύχει το στόχο θα μας χαρίσει την απεριόριστη ευδαιμονία της επιτυχίας.

Πώς κέρδισε λοιπόν ο Γιαννιώτης; Με αφοσίωση, σκληρή δουλειά, επιμονή στα δύσκολα, ομαδικότητα και κυρίως ήθος. Ποιος αρνείται ότι όλα αυτά είναι σημαντικά σε κάθε καθημερινό μας αγώνα, προσωπικό κι επαγγελματικό;

Μυλαίδη Στούμπου 

Διευθύντρια Πωλήσεων στη Microsoft Corp, Μέλος της Επιτροπής Women in Business (WIB) του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου

πηγή:http://www.huffingtonpost.gr/milaidi-stoumbou/-5-_12_b_11603456.html?utm_hp_ref=greece

Το Πρώτο Κουρδικό Κράτος Γίνεται Πραγματικότητα (Βίντεο)

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Την ίδρυση του πρώτου κουρδικού ανεξάρτητου κράτους στην βόρειο Συρία και τις ολέθριες συνέπειες από αυτή την εξέλιξη, επισημαίνει σε μια μεγάλη έρευνα του το τουρκικό Κέντρο Στρατηγικών Ερευνών Μέσης Ανατολής, «ORSAM» και η οποία αναδημοσιεύεται στην φιλοκυβερνητική τουρκική εφημερίδα, Yeni Şafak.

Το εξέλιξη αυτή πρώτος κατήγγειλε στους Τούρκους ο πρώην πρόεδρος των Τουρκομάνων της Συρίας, Samir Hafez, ο οποίος ανέφερε ότι μια ανίερη συμμαχία μεταξύ του ΡΚΚ, του συριακού κλάδου PYD, με την καθοριστική συμβολή των Αμερικανών αλλά και με την έμπρακτη ανοχή των Ρώσων, γίνεται πραγματικότητα η από πολλών δεκαετιών επιδίωξη των Κούρδων να δημιουργήσουν το πρώτο μεγάλης σημασίας από γεωστρατηγικής άποψης ανεξάρτητο κουρδικό κράτος.

Φυσικά η εξέλιξη αυτή έχει προκαλέσει την έντονη οργή της Άγκυρας, η οποία κατηγορεί το κουρδικό PYD ότι έχει ανοίξει ουσιαστικά πόλεμο με την συριακή αντιπολίτευση αντί να πολεμά τους Ισλαμιστές, οι οποίοι όμως σύμφωνα με τις πληροφοριες των ιδίων των τουρκικών ΜΜΕ, καταφεύγουν κυνηγημένοι απ τους Κούρδους στο τουρκικό έδαφος όπου και βρίσκουν καταφύγιο. Εκπρόσωπος των λεγόμενων Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων, «SDG» κατήγγειλε στα τουρκικά ΜΜΕ ότι υφίστανται άγριες επιθέσεις από τις δυνάμεις των Κούρδων.

Ήδη από καιρό η διάβαση των Κούρδων στα δυτικά του πόταμου Ευφράτη, έχει εξεμένει την Άγκυρα και έχει προειδοποιήσει ότι αυτό θα ήταν αιτία στρατιωτικής της επέμβασης στο συριακό έδαφος.

Μιλώντας στην τουρκική εφημερίδα ο ειδικός ερευνητής του ORSAM για την Συρία, Oytun Orhan, κατηγόρησε ανοιχτά τις ΗΠΑ ότι με την καθοριστική τους βοήθεια οι Κούρδοι κατέλαβαν τελευταία την πόλη Münbiç και προωθούνται προς τα δυτικά για να ενωθούν με τον κουρδικό θύλακα του Azez, σχηματίζοντας έτσι μια ενιαία γεωγραφική ενότητα κυριαρχίας τους που θα είναι και βάση του ανεξάρτητου κουρδικού κράτους.

Η εξέλιξη αυτή σύμφωνα με τον Oytun Orhan, είναι άμεση απειλή για την ακεραιότητα της ιδίας της Τουρκίας. Ήδη ο γνωστός Τούρκος αρθρογράφος, İbrahim Kargül, στην Yeni Şafak που εκφράζει και τον Ερντογάν, σε ένα σημαντικό του άρθρο αναφέρει ότι η καινούρια επίθεση κατά της ύπαρξης της Τουρκίας θα έρθει από τον νότο και ο πόλεμος θα είναι πολύ σκληρός.

Μόνο που αυτή την φορά η Τουρκία θα βρει απέναντι της όχι μόνο τους Κούρδους, αλλά και πολλούς «άλλους», όπως οι Αμερικανοί, ακόμα και τους Ρώσους, που παρά τα χαμόγελα της συνάντησης Ερντογάν-Πούτιν δεν σταμάτησαν να στηρίζουν τους Κούρδους της Συρίας.

Τα λάθη πληρώνονται πολύ ακριβά.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr