Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

Δεν υπάρχουν μειώσεις στις συντάξεις και τα μερίσματα Σεπτεμβρίου





    Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, ανάρτησε στην ιστοσελίδα του, το ύψος των καταβαλλόμενων συντάξεων του μηνός Σεπτεμβρίου, που θα πληρωθούν στις 30 Αυγούστου 
    
  Μετά από έλεγχο που κάναμε τόσο εμείς όσο και αρκετοί συνάδελφοι αρκετοί, διαπιστώσαμε  ότι, δεν υπάρχει καμιά απολύτως μείωση.
   

Δράσεις Αύξησης Παρουσίας Στρατού σε Ήπειρο και Δυτική Μακεδονία



Επιχειρησιακή Εκπαίδευση ΤΔ 21 Μ/Κ ΣΠ



    O Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, κατά τη χθεσινή έκτακτη επίσκεψη που πραγματοποίησε, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΣ αντιστράτηγο Βασίλειο Τελλίδη, στην 8η Μηχανοποιημένη Ταξιαρχία και σε Φυλάκια της μεθορίου, έλεγξε την πρόοδο των δράσεων του Στρατού Ξηράς στην περιοχή, αναφορικά με την αύξηση της παρουσίας του Στρατού στην Ήπειρο και τη Δυτ. Μακεδονία.

    Οι εν λόγω δράσεις αποφασίσθηκαν και ανακοινώθηκαν σε ανάλογη επίσκεψη του Υπουργού Εθνικής Άμυνας στην περιοχή, στις 8 Ιουνίου 2015 και αφορούν:

    1. Στην πραγματοποίηση επιχειρησιακών αναγνωρίσεων στην Ήπειρο και τη Δυτ. Μακεδονία, καθώς και επιχειρησιακής εκπαίδευσης και δραστηριότητες των τμημάτων της Αεροπορίας Στρατού.

    2. Στη διάθεση ελικοπτέρου UH-1 κατ’ ελάχιστον μία φορά κάθε μήνα, για τη διεξαγωγή αναγνωρίσεων από Διοικητές, επιτελείς καθώς και προσωπικό των Μονάδων εκστρατείας της 8ης και 9ης  Μ/Π ΤΑΞ καθώς και της 1ης  ΣΤΡΑΤΙΑΣ στις Περιοχές Ευθύνης των ανωτέρω Σχηματισμών, με προσγείωση πλησίον χωριών και οικισμών και συνάντηση με κατοίκους της τοπικής κοινωνίας.

    3. Στην εκτέλεση ασκήσεων επιχειρησιακής ετοιμότητας και ενεργοποίησης της Δύναμης «Δ», στις εν λόγω περιοχές, κατόπιν προτάσεως του ΓΕΣ και διαταγής του ΓΕΕΘΑ. Επιπλέον, ενίσχυση της παρουσίας του Στρατού Ξηράς, με τη διεξαγωγή ασκήσεων από Μονάδες των Ειδικών Δυνάμεων, οι οποίες συμπεριλαμβάνονται στον προγραμματισμό των εκπαιδευτικών τους δραστηριοτήτων.

    4. Στην καθιέρωση της «Ημέρας Αποτροπής», αρχής γενομένης από τον Ιούνιο 2016, μια φορά κάθε μήνα επί διήμερο, στη διάρκεια του οποίου θα πραγματοποιούνται αναγνωρίσεις δρομολογίων προκαλύψεως, επανδρώσεις φυλακίων και εκτέλεση ΤΑΜΣ μικρών κλιμακίων.


    Επιχειρησιακή Εκπαίδευση ΤΔ 21 Μ/Κ ΣΠ


    5. Στην αύξηση του αριθμού εκπομπής εποχούμενων περιπόλων ανά Σχηματισμό, με έμφαση στη διέλευση μέσα από οικισμούς και χωριά και την επαφή με την τοπική κοινωνία, αυξάνοντας επίσης το αίσθημα ασφάλειας στην περιοχή.

    6. Στην Εξέταση της δυνατότητας – σκοπιμότητας επαναλειτουργίας του 625 Μ/Π ΤΠ ως ΚΕΝ- ΕΚΕ (Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων).

    7. Σε ότι αφορά στο προσωπικό (Μόνιμο – Στρατεύσιμο) που υπηρετεί στις εν λόγω περιοχές:

        α. Μόνιμο Προσωπικό: Είναι σε εξέλιξη προσπάθεια εξορθολογισμού του ποσοστού επάνδρωσης των Μονάδων - Ανεξ. Υπομονάδων και Υπηρεσιών των Σχηματισμών με την υλοποίηση εκτάκτων μεταθέσεων εφόσον απαιτηθεί, προκειμένου ισοσταθμικά να διατηρούν το αυτό ποσοστό επάνδρωσης.

        β. Στρατεύσιμο Προσωπικό: Για προικοδότηση κυρίως των Μονάδων Προκαλύψεως, το ΓΕΣ έχει σταδιακά αυξήσει, σε ποσοστό έως 20% σε σύγκριση με το 2015, τις τοποθετήσεις και μεταθέσεις οπλιτών θητείας σε Μονάδες της 8ης  και 9ης  Μ/Π ΤΑΞ ΠΖ, με οπλίτες που κατάγονται από την περιοχή, καθώς και με οπλίτες που εμπίπτουν σε κατ’ εξαίρεση μετάθεση με κοινωνικά κριτήρια. Ειδικότερα για την 2016 Δ’ ΕΣΣΟ, η οποία αριθμητικά είναι μικρή σε σχέση με τις υπόλοιπες, τοποθετήθηκε στους εν λόγω Σχηματισμούς το 40% της τοποθετημένης δύναμης, με επακόλουθο το ποσοστό επάνδρωσης ειρηνικής περιόδου των υπόψη Ταξιαρχιών να αυξηθεί σημαντικά.

       γ. Έχει δρομολογηθεί η ενίσχυση με προσωπικό εξειδικευμένων Ειδικοτήτων (Ιατροί άνευ ειδικότητας, Χειριστές Μηχανημάτων, Μάγειρες, κλπ) με έκτακτες μεταθέσεις οπλιτών θητείας της 2016 Β’  ΕΣΣΟ οι οποίοι συμπληρώνουν 5 μήνες θητείας, εντός μηνός Σεπτεμβρίου 2016.

    Στόχοι του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας με τις παραπάνω δράσεις είναι:

     1. Η αναβάθμιση των μέτρων επιτήρησης της μεθορίου.
                          
     2. Η εμπέδωση του αισθήματος ασφαλείας και εξύψωσης του ηθικού στους κατοίκους των ακριτικών περιοχών των βορείων συνόρων μας.
                          
     3. Η επίδειξη παρουσίας – αποτροπής στα βόρεια σύνορα μας.

    Επιπρόσθετα, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, υποβλήθηκαν αιτήσεις από Δήμους της περιοχής αναφορικά με τη συνδρομή του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, μέσω της ΜΟΜΚΑ για την εκτέλεση έργων κοινής ωφέλειας. Όλα τα αιτήματα έχουν καταγραφεί και θα εξετασθούν από Στελέχη του Μηχανικού που θα μεταβούν επί τόπου για την αξιολόγηση και τον προγραμματισμό τους.

    Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016

    Χάλκινο μετάλλιο για τους Μάντη και Καγιαλή (video)


    Το όγδοο μετάλλιο στην ιστορία της ελληνικής ιστιοπλοΐας σε Ολυμπιακούς Αγώνες και το δεύτερο στα 470 μετά το χρυσό που είχαν κατακτήσει οι Σοφία Μπεκατώρου και Αιμιλία Τσουλφά στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, πανηγύρισαν στο Ρίο οι «χάλκινοι» Παναγιώτης Μάντης και Παύλος Καγιαλής.

    Η ελληνική ιστιοπλοΐα επιστρέφει και πάλι στο βάθρο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, μετά την παύση το 2012 στο Λονδίνο, καθώς τελευταίο ήταν το χάλκινο το 2008 στο Yngling (Σοφία Μπεκατώρου, Σοφία Παπαδοπούλου, Βιργινία Κραβαριώτη).
    Το χρυσό μετάλλιο κατέκτησαν οι Κροάτες Σίμε Φάντελα/Ιγκόρ Μάρενιτς και το ασημένιο οι Αυστραλοί Μάθιου Μπέλτσερ και Γουίλ Ράιαν ανέβηκαν στην 9η.
    Η τελική κατάταξη:
    1. Κροατία (Σίμε Φαντέλα/Ιγκόρ Μάρενιτς) 43 –Χρυσό
    2. Αυστραλία (Μάθιου Μπέλτσερ/Γουίλ Ράιαν) 58 –Ασημένιο
    3. ΕΛΛΑΔΑ (Παναγιώτης Μάντης/Παύλος Καγιαλής) 58 –ΧΑΛΚΙΝΟ
    4. ΗΠΑ 71
    5. Μεγάλη Βρετανία 75
    6. Σουηδία 79
    7. Γαλλία 87
    8. Αυστρία 87
    πηγή:http://www.ert.gr/chalkino-metallio-gia-tous-manti-ke-kagiali-video/

    Πρόσκληση συμμετοχής στις εκδηλώσεις Μνήμης, "Σέλτσο 2016"



               

          Η Ένωσή μας προσκλήθηκε, από τον Δήμο Γεωργίου Καραϊσκάκη, να λάβει μέρος  στις εκδηλώσεις Μνήμης, "Σέλτσο 2016",  που θα πραγματοποιηθούν στις 23 Αυγούστου, στην Ιερά Μονή Σέλσου, προς απότιση φόρου τιμής, απέναντι στη Θυσία των Σουλιωτών, που προτίμησαν να πεθάνουν λεύτεροι , παρά να μείνουν σκλάβοι στον Τούρκο.
         Στην εκδήλωση θα παρευρεθεί και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος.
         Όσοι εκ των συναδέλφων επιθυμούν να λάβουν μέρος στην εκδήλωση, μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή, μέχρι 19 Αυγούστου.
         Η μεταφορά, στον χώρο της εκδήλωσης, θα πραγματοποιηθεί με λεωφορείο. Το κόστος της μεταφοράς καλύπτεται από την Ε.Α.Α.Σ.
         Αναχώρηση την 05:30 από το ΚΤΕΛ Άρτας.
         Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
          
         



















    Η φρίκη του πολέμου σε μια φωτογραφία (ΒΙΝΤΕΟ)

    Η φωτογραφία που πρέπει να σοκάρει τον πλανήτη: Oνομάζεται Οmran Daqneesh, είναι 5 ετών, κι είναι το πρόσωπο της φρίκης του πολέμου στη Συρία


       Το τραυματισμένο αγοράκι στη φωτογραφία, που κάθεται αιμόφυρτο, σε κάθισμα ασθενοφόρου,  είναι 5 χρονών, ονομάζεται Omran Daqneesh, η γειτονιά του στο Χαλέπι της Συρίας, ισοπεδώθηκε από αεροπορικούς βομβαρδισμούς, και οι γονείς του αγνοούνται.  
       Το πρόσωπο και  βλέμμα του μαρτυρούν  την απόγνωση, την τραγωδία και την φρίκη του πολέμου.

    Πηγή: Daily Mail

    Η Ελλάδα χωρίς καμία πυξίδα



















    Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, όλοι προετοιμαζόμαστε για την επανεκκίνησή μας. Αναζητούμε πάλι τη θέση στην αφετηρία. Ο Αύγουστος δεν είναι μόνο ο μήνας των διακοπών. Αποτελεί και το μεταβατικό στάδιο προθέρμανσης για το φθινόπωρο, για τη νέα περίοδο που ξεκινά ύστερα από μερικές εβδομάδες. Κι εκτός από τη χαλάρωση, η Γιορτή της Μεγαλόχαρης δίνει την ευκαιρία για μια ανάσα ανάτασης και αισιοδοξίας. Η επαναφόρτιση των πνευματικών μπαταριών είναι εξίσου απαραίτητη με τη σωματική ξεκούραση και ανασύνταξη. Το Πάσχα του καλοκαιριού είναι μια κομβική στιγμή που η κατάνυξη έρχεται να συνδεθεί με την ελπίδα και η πίστη με την προσδοκία.

    Αυτό το καλοκαίρι όμως αποδεικνύεται αρκετά διαφορετικό. Η ελληνική κοινωνία δείχνει να εξαντλεί και τα τελευταία αποθέματά της. Οχι μόνο τα οικονομικά αλλά και τα ψυχικά. Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού δεν μπόρεσαν να χαρούν ούτε λίγες ημέρες διακοπές, οι οποίες τείνουν να μεταβληθούν σε αγαθό εν ανεπαρκεία. Φαινόμενα περασμένων δεκαετιών με πούλμαν να κάνουν δρομολόγια σε κοντινές παραλίες της Αττικής έναντι μικρού εισιτηρίου επανέρχονται δίνοντας νέα διάσταση στη σύγχρονη κρίση. Ακόμη κι αυτοί όμως που έχουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τη δυνατότητα να εκδράμουν, περισσότερο σκέπτονται τις βουτιές στα προβλήματα που τους πνίγουν παρά την ανάπαυλα και ανεμελιά των ημερών.

    Η μελαγχολία είναι διάχυτη παντού. Η αβεβαιότητα απλώνεται σε όλες τις επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες. Η προοπτική ενός «μαύρου» φθινοπώρου κυριαρχεί και όχι άδικα. Η κατάσταση στην πραγματική οικονομία παραμένει δραματική, αν δεν επιδεινώνεται κιόλας. Τα φορολογικά βάρη γίνονται όλο και πιο ασήκωτα, οι περικοπές εισοδημάτων και συντάξεων συνεχίζονται ασταμάτητα, το τέρας της ανεργίας εξακολουθεί να είναι αδηφάγο. Κι ο κόφτης παραμονεύει, για ν' αρχίσει να θερίζει ό,τι έχει απομείνει.

    Η οδυνηρή προσγείωση στην πραγματικότητα ύστερα από τη στροφή 180 μοιρών της κυβέρνησης σε σχέση με όσα επαγγελλόταν έδωσε τη θέση της στην απόγνωση. Οι πολίτες αναζητούν μια αχτίδα φωτός αλλά δυστυχώς δεν τη βλέπουν. Η εικονική πραγματικότητα, που σερβίρεται και από τους -κλεισμένους στον γυάλινο πύργο τους- σημερινούς ενοίκους της εξουσίας δεν είναι καθόλου εύπεπτη. Ορισμένοι μάλιστα από τους υπουργούς και άλλους αξιωματούχους το μόνο που καταφέρνουν είναι να αυτογελοιοποιούνται και να μεγαλώνουν την οργή του κόσμου.

    Εξι και πλέον έτη από την επιβολή των Μνημονίων η Ελλάδα δεν έχει χάσει μόνο το ένα τέταρτο και πλέον του εθνικού της εισοδήματος, δεν έχει απολέσει μόνο την εθνική κυριαρχία της, δεν βλέπει μόνο τους νέους και τους επιστήμονές της να φεύγουν στο εξωτερικό. Εχει μείνει πια και χωρίς πυξίδα. Πού πηγαίνει και κυρίως ποιοι την πηγαίνουν. Και σε αυτό συμπυκνώνεται το μεγάλο πρόβλημα της επόμενης περιόδου. Αυτό εξηγεί και το διογκούμενο έλλειμμα αξιοπιστίας της σημερινής πολιτικής τάξης της χώρας.


    Πηγή "Δημοκρατία"

    Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

    Eκδηλώσεις στη μνήμη των 317 θυμάτων της Σφαγής του Κομμένου από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής





















        Μέσα σε κλίμα συγκίνησης και με τις μνήμες να παραμένουν ζωντανές κι ας πέρασαν 73 χρόνια, από τον σφαγιασμό των 317 πολιτών και την ισοπέδωση του χωριού Κομμένου, από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, κορυφώθηκαν οι εκδηλώσεις  στην  μαρτυρική Κοινότητα  με την τέλεση του μνημόσυνου, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Άρτας κ.κ. Ιγνατίου, τις ομιλίες του Δήμαρχου Ν. Σκουφά, του κ. Πρωθυπουργού  και την κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο των Πεσόντων, στην κεντρική πλατεία του Χωριού. 
      Κορυφαία στιγμή της εκδήλωσης ήταν η κατάθεση στεφάνου από επιζήσαντες του σφαγιασμού.
       Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους:
       .  Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και η Υφυπουργός Όλγα Γεροβασίλη
       .  Μεγάλος αριθμός Βουλευτών 
       .  Ο περιφερειάρχης, οι αντιπεριφερειάρχες και περιφερειακοί σύμβουλοι της Ηπείρου.
       .  Οι Δήμαρχοι, οι αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι του νομού Άρτας 
       .  Δήμαρχοι όμορων νομών και μαρτυρικών περιοχών
       .  Ο Δκτης του Γ΄ΣΣ, ο Δκτης της VIII M/Π ΤΑΞ. ΠΖ, καθώς και μεγάλος αριθμός στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.
       .  Ο Δκτης της Αστυνομικής περιφέρειας Ηπείρου και αριθμός στελεχών της Αστυνομίας.
       . Οι πρόεδροι, της Ε.Α.Α.Σ./Παρ. Άρτας, των αποστράτων Αστυνομικών Άρτας και Φιλιππιάδας.
       . Πολύ μεγάλο πλήθος λαού.
       
         

       









    Το ολοκαύτωμα του Κομμένου στις 16 Αυγούστου 1943 – 317 θύματα της ναζιστικής θηριωδίας



    Το Κομμένο ήταν ένα μικρό χωριό στην άκρη του Αμβρακικού, στις εκβολές του ποταμού Αράχθου. Πεδινό έδαφος, πνιγμένο στα νερά, τα έλη και την πυκνή βλάστηση, δεν ανέπτυξε κάποια αξιόλογη αντιστασιακή δράση, συμμετείχε απλά στον αγώνα εξασφαλίζοντας τρόφιμα για τα ένοπλα τμήματα των ανταρτών, που η έδρα τους βρισκόταν στις ορεινές περιοχές.
    Αν και λειτουργούσαν οι υπεύθυνοι και των δύο μεγαλύτερων οργανώσεων, του Ε.Δ.Ε.Σ. και του Ε.Α.Μ., ωστόσο, μεγαλύτερη επιρροή και ουσιαστικότερο έλεγχο ασκούσε, όπως και σε όλα τα χωριά της πεδινής περιοχής, ο Ε.Δ.Ε.Σ. Τον Αύγουστο, ωστόσο, του 1943 σημειώνεται μια περίεργη κινητικότητα, καθώς ένα τμήμα του Ε.Λ.Α.Σ. έρχεται στο Κομμένο και ζητά απ’ τις αρχές να μεριμνήσουν για την τροφοδοσία του με μεγάλες ποσότητες αγαθών.
    Οι αρχές αρνήθηκαν να ικανοποιήσουν το αίτημά του, υποστηρίζοντας ότι οι κάτοικοι δε διαθέτουν τόσο μεγάλες ποσότητες αγαθών, καθώς παράλληλα τροφοδοτούσαν και τις δυνάμεις του Ε.Δ.Ε.Σ. Μπροστά στην επιμονή των ανταρτών του Ε.Λ.Α.Σ., οι υπεύθυνοι του Ε.Δ.Ε.Σ. ζήτησαν υποστήριξη και ενίσχυση από τις δικές τους δυνάμεις, οι οποίες δεν καθυστέρησαν να εμφανιστούν στο χωριό και να απαιτούν από τους άλλους να αποχωρήσουν χωρίς τα τρόφιμα που είχαν παραγγείλει. Οι συζητήσεις και οι διενέξεις δεν έφερναν αποτέλεσμα, ενώ οι μέρες περνούσαν και τα πράγματα γίνονταν επικίνδυνα για το Κομμένο.
    Στις 12 Αυγούστου, λίγο πριν το μεσημέρι, ένα γερμανικό αυτοκίνητο έφτασε στο Κομμένο, για να ερευνήσει αν πράγματι στο Κομμένο δρούσαν ομάδες ανταρτών, όπως έλεγαν οι πληροφορίες που είχαν συλλέξει. Φαίνεται όμως πως οι γερμανικές αρχές γνώριζαν πως στην περιοχή του Κομμένου λάβαινε χώρα ένα ιδιότυπο είδος εμπορίου ή λαθρεμπορίου.
    Έμποροι από τη Λευκάδα μετέφεραν με τις βάρκες τους λάδι, πατάτες, σταφύλια κλπ. και τα προωθούσαν στους πληθυσμούς των χωριών που γειτόνευαν με τον ποταμό  Άραχθο, στις όχθες του οποίου αγκυροβολούσαν και διανυκτέρευαν. Ένα μέρος από τα προϊόντα τους κατέληγε στους αντάρτες, είτε με αμοιβή είτε με εξαναγκασμό.
    Ακριβώς τη μέρα και την ώρα εκείνη στην πλατεία του χωριού αντάρτες του Ε.Δ.Ε.Σ. και του Ε.Λ.Α.Σ. είχαν στήσει τα όπλα τους και κάθονταν κάτω απ’ τα δέντρα. Όταν οι Γερμανοί αξιωματικοί βρέθηκαν μπροστά στην εικόνα αυτή, έκαναν αμέσως στροφή και έφυγαν από το χωριό, με τη βεβαιότητα πως οι πληροφορίες τους ήταν βάσιμες και αναμφίβολες.
    Κάποιες γυναίκες, μάλιστα, έσπευσαν από φόβο να μαζέψουν και να κρύψουν τα όπλα, αλλά φαίνεται πως η κίνησή τους αυτή έγινε αντιληπτή από τους Γερμανούς. Κάποιος απ’ τους σκοπούς ετοιμάστηκε να πυροβολήσει εναντίον τους, αλλά εμποδίστηκε από κάποιον ανώτερό του, ενδεχομένως για να μην εκληφθεί η ενέργεια αυτή από τους γερμανούς ως εχθρική πράξη ή για να αποφευχθούν τυχόν αντίποινα σε βάρος του χωριού.
    Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει για τους κατοίκους του Κομμένου ο τρομερός εφιάλτης. Έντρομοι οι κάτοικοι κουβάλησαν τ’ αγαθά τους και τα έκρυψαν στα χωράφια τους, στα οποία διανυκτέρευαν και οι ίδιοι, ενώ ο πρόεδρος της κοινότητας Λάμπρος Ζορμπάς ζήτησε την άλλη κιόλας από τις Ιταλικές και τις συνεργαζόμενες με τους κατακτητές αρχές της πόλης Άρτας να πληροφορηθεί σχετικά με την τύχη του χωριού.
    Οι αρχές τον διαβεβαίωσαν πως το χωριό του δεν είχε να φοβηθεί τίποτε, γιατί οι αντάρτες δεν ήταν κάτοικοι του Κομμένου. Στις 15 Αυγούστου, ημέρα της Κοίμησης της Παναγίας Θεοτόκου, γιόρταζαν το πανηγύρι τους.
    Τα χαράματα, ωστόσο, της 16 Αυγούστου εκατό άντρες, κατά τον Άγγλο ιστορικό Mark Mazower, 400 κατά τον Κομμενιώτη γυμνασιάρχη Στέφανο Παππά, του 12 λόχου του 98 Γερμανικού Συντάγματος, το οποίο έδρευε στην περιοχή της Φιλιππιάδας, μια μικρή κωμόπολη 10 περίπου χιλιόμετρα Βόρεια της Άρτας, σταθμεύουν έξω από το Κομμένο.
    Αποστολή του 12 λόχου ήταν η εξόντωση των ανταρτών που δρούσαν στην περιοχή και η εξαφάνιση του χωριού που τους υποστήριζε και τους προμήθευε με τρόφιμα και άλλα απαραίτητα για την αντίστασή τους εναντίον των Γερμανών.
    Διοικητής του 98 Συντάγματος ήταν ο συνταγματάρχης Γιόζεφ Ζάλμινγκερ, που παινευόταν πως μετέτρεψε το 98 σε σύνταγμα για τον Χίτλερ. Αυτός την προηγούμενη μέρα συγκέντρωσε τους γερμανούς στρατιώτες για να τους ανακοινώσει πως Γερμανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν στο Κομμένο και όφειλαν, γι’ αυτό, να δράσουν αμέσως για σκληρά μέτρα εναντίον των ανταρτών και ξεκλήρισμα του χωριού που είχαν το λημέρι τους.
    Διοικητής του 12 λόχου ήταν ο υπολοχαγός Ρέζερ, πρώην στέλεχος της νεολαίας του Χίτλερ. Οι στρατιώτες ήταν στο σύνολό τους κληρωτοί.
    Με την ανατολή του ήλιου, αφού πρώτα πήραν το πρωινό τους και κύκλωσαν το χωριό, οι μονάδες εφόδου έλαβαν με δύο φωτοβολίδες το σύνθημα και άρχισαν να βάλλουν με όπλα, με πολυβόλα, χειροβομβίδες και όλμους. Δεν άφηναν τίποτε όρθιο. Έκαιγαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους και σκότωναν με μιαν απερίγραπτη αγριότητα άντρες, γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Ακόμη και μωρά.
    Ολόκληρες οικογένειες κάηκαν ζωντανές μέσα στα σπίτια τους, πριν ακόμη ξυπνήσουν και καταλάβουν τι γίνεται γύρω τους. Άλλοι έτρεχαν στους δρόμους να σωθούν και έπεφταν από τις σφαίρες που θέριζαν το χωριό. Ανθρώπινα σώματα κόπηκαν στα δυο ή διαλύθηκαν και δε βρέθηκαν ποτέ. Φαίνεται πως η διαταγή ήταν σαφής: να μη μείνει τίποτε ζωντανό σ’ ένα χωριό που αποτελούσε φωλιά των ανταρτών.
    Έξι ώρες κράτησε η σφαγή. Δρόμοι, αυλές, καμένα σπίτια, κήποι, χαντάκια, η πλατεία, ολόκληρο το χωριό γέμισε πτώματα, που μερικά έμεναν άθαφτα για αρκετές μέρες, αφού δεν απέμεινε κανείς ζωντανός απ’ τους συγγενείς για να τους θάψει. Πρόχειρα και στον τόπο ακριβώς της σφαγής άνοιξαν λάκκους κι έριξαν τους νεκρούς μέσα, για να μην τους φάνε τα σκυλιά και τα όρνια και να μην πέσουν αρρώστιες αγιάτρευτες στο χωριό. Όσοι σώθηκαν έπρεπε ν’ αντέξουν και ν’ αφήσουν γι’ αργότερα τα δάκρυα και τον πόνο.
    Στο σπίτι του Θόδωρου Μάλλιου γινόταν ο γάμος τη κόρης του Αλεξάνδρας με το Θεοχάρη Καρίνο από τον Παχυκάλαμο, χωριό κοντά στο Κομμένο. Χάθηκαν όλοι. Τους έκαψαν και τους σκότωσαν. Τριάντα με τριάντα πέντε άτομα. Από τα 12 μέλη της οικογένειας του οικοδεσπότη Θόδωρου Μάλλιου σώθηκαν εκείνο το πρωινό μόνο δύο, ο Αλέξανδρος και η Μαρία, που είχαν φύγει μόλις πριν λίγα λεπτά για να φροντίσουν στο χωράφι τα ζώα. Οι ναζί δε σεβάστηκαν και δε λογάριασαν τίποτε και κανέναν. Σκότωσαν και τη νύφη την Αλεξάνδρα και το γαμπρό το Θεοχάρη.
    Όσοι πρόλαβαν και πετάχτηκαν έξω από τα σπίτια τους, έτρεχαν να σωθούν στα χωράφια ή να κρυφτούν χωμένοι στα βαθιά χαντάκια. Μόνη σωτηρία απέμεινε για πολλούς το ποτάμι. Πλήθος κόσμου έτρεχε κατά εκεί. Άλλοι ρίχνονταν στα νερά του για να περάσουν απέναντι και να σωθούν. Άλλοι κρέμονταν απ’ τις βάρκες και τρέμοντας πάλευαν να γλιτώσουν απ’ τον εφιάλτη. Κι εκεί πνίγηκαν σχεδόν όλοι όσοι μπήκαν στη βάρκα του Σπύρου Βλαχοπάνου, σχεδόν είκοσι άτομα. Κι ο θρήνος κι οι κραυγές του πνιγμού έσμιγαν με τη βουή της φωτιάς και των όπλων που αφάνιζαν το Κομμένο.
    Η ειρωνεία της Ιστορίας είναι πως οι γερμανικές υπηρεσίες, στα επίσημα έγγραφά τους, έκαναν λόγο για ληστές και αντάρτες στο Κομμένο και προετοίμασαν τους στρατιώτες για μια μεγάλη αναμέτρηση με τις δυνάμεις των αντιστασιακών οργανώσεων. Και το τραγικό πως εδώ μέσα δε βρήκαν την παραμικρή αντίσταση, δεν ακούστηκε ούτε ένας πυροβολισμός εναντίον τους, παρά μόνο ακούγονταν τα βογκητά, οι λυγμοί και οι θρήνοι των έντρομων άμαχων κατοίκων του χωριού από τους δικούς τους μονάχα πυροβολισμούς και το δικό τους θανατικό.
    Μέσα σ’ ένα πρωί το Κομμένο μέτρησε 317 θύματα μιας θηριωδίας και μιας βαρβαρότητας που δεν την αντέχει ακόμη και να την ακούει κανείς.Εξοντώθηκαν 20 οικογένειες, εκτελέστηκαν 97 νήπια και παιδιά ηλικίας έως 15 ετών, θανατώθηκαν 119 γυναίκες.
    Το Κομμένο το εκτέλεσαν εν ψυχρώ οι ναζί και το παρέδωσαν στις φλόγες χωρίς έλεος. Η τραγική σελίδα του Κομμένου μένει ζωντανή και καίει άσβηστη φλόγα στη μνήμη των 100 περίπου κατοίκων του που έζησαν τη φρίκη και βρίσκονται ακόμη στη ζωή. Το Κομμένο είναι μια διαρκής καταγγελία της βίας και της βαρβαρότητας. Είναι ένας ασίγαστος πόνος και μια διαμαρτυρία εναντίον κάθε μορφής ρατσισμού.
    Απ’ τα χείλη και την ψυχή των λίγων πλέον επιζώντων βγαίνει αβίαστα ένα σύνθημα: «όχι άλλη βία κι όχι άλλη αγριότητα στον πλανήτη».
    Βίντεο







    Βίντεο