«Στο πανεπιστήμιο της Λυών είχα έναν καθηγητή, τον Ζακ Μορέλ, ο οποίος μου έλεγε «όταν ξεκινάς μια ομιλία θα πρέπει να πεις τι «καπέλο» φοράς». Θα μου επιτρέψετε σήμερα να φορέσω διαφορετικά «καπέλα» στην ομιλία μου και στη συζήτηση που θα έχουμε αργότερα. Το ένα επίσημο «καπέλο» θα είναι του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, που βρίσκεται σήμερα εδώ καλεσμένος του ΕΒΕΑ και θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον κ. Μίχαλο, το Διοικητικό Συμβούλιο και όλους εσάς που είστε σήμερα εδώ.
Το «καπέλο», λοιπόν, του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, θα μου επιτρέψει να αναλύσω τι ακριβώς σημαίνει αυτή η πρωτοβουλία, της εκμετάλλευσης μιας περιουσίας αντικειμενικής αξίας περίπου 34 δισεκατομμυρίων, οικοπέδων, νησιών, στρατιωτικών εγκαταστάσεων, παλαιών πεδίων βολής, παλαιών αεροδρομίων, λιμανιών, που βρίσκονται στην κατοχή, στην ιδιοκτησία, όχι του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αλλά των ταμείων των στρατιωτικών, του Ταμείου Εθνικής Άμυνας, που καλύπτει και τα τρία Σώματα, του Ταμείου του Γενικού Επιτελείου Στρατού, του Ταμείου του Στόλου, που έχει και πολύ πιο πρωτοποριακές διαδικασίες από ό,τι τα άλλα Σώματα και του Ταμείου της Πολεμικής Αεροπορίας.
Μια περιουσία τεσσάρων ταμείων, η οποία όταν ανέλαβα το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας μου είπαν ότι απέφερε περίπου 1,5 εκατομμύριο ευρώ το χρόνο και η συνολική αποτίμηση της αντικειμενικής του αξίας ήταν 34 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σε δύσκολες στιγμές για την πατρίδα μας έχει πολύ μεγάλη σημασία το να είμαστε ενωμένοι. Σε δύσκολες στιγμές για την πατρίδα μας, οι οποίες οδηγούν σε μία νέα περίοδο, μετά τη τελευταία συμφωνία του Eurogroup και τη συμφωνία των πιστωτών της χώρας να βγούμε από την εποχή των μνημονίων και να μπούμε σε μία εποχή ανάπτυξης, έχει μεγάλη σημασία ο ελληνικός λαός να είναι μαζί, ανεξαρτήτως πολιτικών διαφωνιών.
Επιτρέψτε μου όμως να πω ότι έχω και ένα τρίτο «καπέλο», το οποίο με φέρνει εδώ, στο ΕΒΕΑ, με ιδιαίτερη συγκίνηση, το «καπέλο» του επιχειρηματία. Βρέθηκα εδώ το 1982, όταν με τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ΕΒΕΑ, εκπροσωπούσα επιχειρήσεις. Εκπροσωπούσα τότε τη ΒΑΤΕΚ ΑΕ την πρώτη εταιρεία της Europcar και της Interrent που έφεραν τις ενοικιάσεις στην Ελλάδα, την Η. Καμμένος ΑΕ που έκανε εισαγωγές αυτοκινήτων, την Autopol ΑΕ που έκανε τις πρώτες εισαγωγές από την ανατολική Ευρώπη, χρησιμοποιώντας τότε το σύστημα κλήριγκ, την Παγκόσμια Ασφαλιστική Εταιρεία, εταιρείες που ασχολούνταν με το real estate και γενικότερα τον επιχειρηματικό κόσμο.
Για αυτό το λόγο θέλω να σας πω ότι βλέπω εδώ αγαπημένους φίλους από το παρελθόν και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι εγώ αυτό το «καπέλο» δεν το έχω βγάλει και προσπαθώ να το προσαρμόσω στα υπόλοιπα κυρίως στο πολιτικό, αυτό το οποίο θα βοηθήσει να δούμε πως μπορεί το κράτος και η ιδιωτική πρωτοβουλία να συνυπάρχουν, όχι με σχέσεις εκβιασμού, γιατί μέχρι σήμερα - για να πούμε τα πράγματα όπως είναι - η σχέση της πολιτικής με τον ιδιωτικό τομέα είχε να κάνει με συναλλαγή, «δώσε μου, να σου δώσω», «σε απειλώ ή με απειλείς», «θα υποχωρήσω ή θα υποχωρήσεις».
Αυτή η σχέση συναλλαγής έχτισε τη διαπλοκή στην Ελλάδα. Δισεκατομμύρια δίνονταν σε διάφορες εφημερίδες χωρίς κυκλοφορία, από το ΚΕΕΛΠΝΟ, από την ΕΥΔΑΠ, από τον ΟΠΑΠ, προκειμένου να χρησιμοποιούνται ως πολιτικά «εργαλεία» για να χτυπούν πολιτικούς ή για να βοηθούν συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Είδαμε να καταρρέουν τεράστιες συμφωνίες του ιδιωτικού τομέα με το κράτος γιατί κάποιοι τύποι πληρώνονταν «νταβατζηλίδικα» για να χτυπούν αυτές τις επιχειρήσεις ή για να εκβιάζουν πολιτικούς για να αποδέχονται τα έργα τους...........................................................................
Επιτρέψτε μου και ένα τελευταίο «καπέλο», αυτό του απλού Έλληνα πολίτη, που με αυτό θέλω να με αντιμετωπίζετε. Ενός πατέρα πέντε παιδιών. Ο μεγάλος μου γιος πριν από λίγες ημέρες τελείωσε το Πανεπιστήμιο, δυστυχώς στο εξωτερικό. Ελπίζω αύριο να είναι εδώ μαζί τα άλλα δικά μας παιδιά για να ξαναχτίσουμε την πατρίδα μας. Να τους φέρουμε πίσω μαζί με τους 300.000 Έλληνες πολίτες που έφυγαν από την Ελλάδα και αποτελούν ουσιαστικά τα όπλα τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει η πατρίδα μας για να πάει στο μέλλον. Αυτό είναι το «καπέλο» το οποίο πιστεύω ότι πρέπει να φορέσουμε όλοι μας αυτή την περίοδο.
Είναι ιδιαίτερη τιμή να βρίσκομαι εδώ ως υπουργός Άμυνας γιατί πιστεύω ότι ένας από τους βασικούς πυλώνες που μπορούμε να αρχίσουμε αυτή την έντιμη σχέση του δημοσίου με την ιδιωτική πρωτοβουλία είναι ο τομέας των Ενόπλων Δυνάμεων, του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας ο οποίος μέχρι τώρα έχει μείνει στο απυρόβλητο και έχει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού σε ένα τεράστιο ποσοστό. Αν δείτε τις μετρήσεις οι οποίες γίνονται - δεν εννοώ τις πολιτικές μετρήσεις οι οποίες μάλλον επιβάλλονται ή προδιαγράφονται, έχουν πέσει όλες έξω - η μεγαλύτερη εμπιστοσύνη που δείχνει ο ελληνικός λαός είναι στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας κράτησαν, διότι εκεί υπάρχει πειθαρχία, διότι εκεί υπάρχει υψηλό ηθικό, διότι εκεί παίζει σημαντικότερο ρόλο από όλα το «πιστεύω», η υπηρέτηση των αρχών και των αξιών. Οι άνθρωποι αυτοί δεν διαφυλάσσουν την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας επειδή είναι επαγγελματίες. Διαφυλάσσουν την ανεξαρτησία της χώρας γιατί το πιστεύουν. Θα δώσουν όπως λένε στον όρκο «μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός τους» για να διαφυλάξουν τη σημαία. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία ως προς το πώς ένας καθαρός φορέας, όπως είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις θα συνεργαστούν σε αυτή τη νέα προσπάθεια εκ μέρους του κράτους, μαζί με την ιδιωτική πρωτοβουλία, για να δώσουμε το παράδειγμα και να ανοίξουμε τους δρόμους για το αύριο.
Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα την πολιτική ευθύνη του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας προσπάθησα να βρω τρόπους προκειμένου να μειώσουμε τα έξοδα. Είμαστε ίσως από τις ελάχιστες νατοϊκές χώρες που διαφυλάσσουμε ακόμα - και έχει μεγάλη σημασία να το κρατήσουμε αυτό - το 2% του ΑΕΠ για τις αμυντικές δαπάνες, με ορθολογισμό, με αύξηση των εσόδων αλλά και μείωση των εξόδων. Ως προς τη μείωση των εξόδων έχουν γίνει πάρα πολλά πράγματα, δεν είναι η ώρα για να τα αναλύσουμε αυτή τη στιγμή. Θα τα παρουσιάσουμε τους επόμενους μήνες. Έχουν να κάνουν με την εισαγωγή επιχειρηματικών πρακτικών στη διαχείριση, τη δημιουργία κοινών αποθεμάτων, την προσπάθεια εξορθολογισμού των δαπανών. Αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει στη σημερινή συνάντηση είναι η προσπάθεια δημιουργίας εσόδων.
Όταν για πρώτη φορά συνάντησα ως επικεφαλής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας τον παριστάμενο Στρατηγό και του ζήτησα να μου πει ποια είναι η περιουσία των ταμείων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, να σας πω την αλήθεια όταν μου είπε ότι είναι 34 δισεκατομμύρια ευρώ, δεν τον πίστεψα. Τριάντα τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ ακίνητης περιουσίας που μπορούν να κάθονται αυτή τη στιγμή ανεκμετάλλευτα και να μην δίνονται για την ανάπτυξη των εσόδων της χώρας. Του είπα «Στρατηγέ μου, τι τα κάνουμε αυτά τα ακίνητα;». Μου λέει «Κύριε υπουργέ τα κάνουμε ρουσφέτια. Δηλαδή, ο κάθε Υπουργός ο οποίος είχε και την ευθύνη ουσιαστικά της εκμετάλλευσης αυτών των περιουσιακών στοιχείων καλούσε έναν δήμαρχο - κατόπιν δικαίου αιτήματος των βουλευτών - και έλεγε «κατόπιν αιτήματός σας, σας παραχωρούμε ένα στρατόπεδο». Πάρε εσύ ένα στρατόπεδο, πάρε ο άλλος ένα κτίριο, πάρε παρακάτω ένα αεροδρόμιο». Όλα αυτά τα αεροδρόμια, τα κτίρια, τα νησιά, τα στρατόπεδα ήταν αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από τον εκάστοτε υπουργό Εθνικής Άμυνας, ο οποίος έκανε και ένα δώρο προς την τοπική κοινωνία προφανώς για να αποκομίσει ψήφους.
Το πρώτο που κάναμε στο πλαίσιο συνάντησης σε επίπεδο Συμβουλίου Εθνικής Άμυνας, που συμμετείχαν ο Αναπληρωτής Υπουργός Δημήτρης Βίτσας, ο τότε Υφυπουργός και οι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων ήταν καταρχήν να πάρουμε μία σημαντική απόφαση, ότι σταματάει η εκμετάλλευση της περιουσίας των Ταμείων των Ενόπλων Δυνάμεων εν είδει πολιτικών ρουσφετιών. Δεν θα δίδεται τίποτα και για κανένα λόγο εάν δεν εξασφαλίζεται ένα ποσοστό επί της αντικειμενικής αξίας, το οποίο το προσδιορίσαμε με βάση τους νόμους της αγοράς, ένα 5% το οποίο θα αποδίδεται στα Ταμεία. Το 5% είναι το μίνιμουμ όριο το οποίο μπορεί να δοθεί ως τιμή ενοικίασης μίας εγκαταστάσεως για την εκμετάλλευση αυτών των περιουσιακών στοιχείων.
Εγώ πιστεύω στο Επιμελητήριο και θέλω εδώ να ξεκαθαρίσω ότι όλες οι προσπάθειες που έγιναν και στο παρελθόν και τώρα για τη διάλυση των Επιμελητηρίων θα μας βρουν αντίθετους. Φορώντας το «καπέλο» του Προέδρου των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ σας λέω ότι εμείς ως συγκυβερνών Κίνημα δεν θα αφήσουμε να περάσουν σχεδιασμοί διαλύσεως των Επιμελητηρίων.
Είναι σήμερα μαζί μου, ο Γιώργος Ζησιμάτος, ένας άνθρωπος της αγοράς, ένας έντιμος επιχειρηματίας ο οποίος υπέστη και αυτός όλη τη λαίλαπα της κρίσης και του ζήτησα, - αμισθί όπως ο ίδιος ζήτησε - να φτιάξει με επιχειρηματικά πρότυπα, σε συνεργασία με τους διοικητές των Ταμείων, ένα σύγχρονο μηχανισμό εκμετάλλευσης της περιουσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Ήδη καταθέσαμε στη Βουλή, - έχει περάσει από διαβούλευση, είναι στη διάθεσή σας - το σχέδιο νόμου το οποίο προβλέπει τις διαδικασίες για να μπορέσει να διατεθεί αυτή η περιουσία προς όφελος της εθνικής μας οικονομίας.
Ποια είναι λοιπόν η διαδικασία που μπορεί να ακολουθήσει αυτή τη στιγμή ένας ενδιαφερόμενος για να μπορέσει να ενοικιάσει με ορίζοντα 99 χρόνια - για να μην μπορεί να υπάρξει και η δυνατότητα που υπάρχει και στις ιδιωτικές συμβάσεις της κατοχής από χρησικτησία του συγκεκριμένου χώρου, καλυμμένο αυτό νομοθετικά - να μπορέσει να επενδύσει, να μπορέσει να κατασκευάσει, να μπορέσει να αποφύγει την γραφειοκρατία. Αυτό λοιπόν που κάναμε είναι μία πολύ απλή διαδικασία.
Η διαδικασία αυτή προβλέπει: την παρουσίαση της περιουσίας των Ταμείων Εθνικής Άμυνας όταν θα υπάρχει ενδιαφέρον. Ο ενδιαφερόμενος καταθέτει μία πρόταση με το μίνιμουμ που προβλέπεται στην ενοικίαση του οικοπέδου, του οικήματος του νησιού, το οποίο είναι 5% σε ετήσια βάση. Από τη στιγμή που υπάρχει 5% προσφορά για ένα συγκεκριμένο απόλυτα καθαρά περιγραφόμενο οικόπεδο με όλες τις δυνατότητες που έχει το καθένα, τότε αυτό οδηγεί στην υπογραφή ενός MoU μεταξύ του ΤΕΕΘΑ και του ενδιαφερομένου, ότι δηλαδή ενδιαφέρεται να το ενοικιάσει για τα υπόλοιπα 99 ή 50 χρόνια ίσως και λιγότερα ανάλογα το τι θέλει, -μίνιμουμ τα 50 χρόνια - και προσφέρει δεσμευτικά το 5% το χρόνο.
Αυτό οδηγεί σε μία διαδικασία fast track που βγαίνει σε ένα ibid στο διαδίκτυο για επτά ημέρες. Για επτά ημέρες με απόλυτα διαφανείς διαδικασίες θα μπορεί ο ένας ενδιαφερόμενος να «χτυπάει» τον άλλο ενδιαφερόμενο. Να «χτυπάει» δηλαδή επί του ποσοστού της απόδοσης του συγκεκριμένου οικοπέδου ή κτιρίου, γνωρίζοντας από την άλλη πλευρά την προσφορά που έχει κάνει ο άλλος ενδιαφερόμενος.
Γιατί να επιλέξει κάποιος το υπουργείο Εθνικής Άμυνας; Λόγω της νομοθεσίας που υπάρχει αυτή τη στιγμή, λόγω του ότι τα εν λόγω κτίρια τα οποία θα επισκευαστούν επί των συγκεκριμένων οικοπέδων, νησιών, στρατοπέδων αποτελούν στρατιωτικές εγκαταστάσεις, αναλαμβάνουμε εμείς να το χτίσουμε. Αναλαμβάνει δηλαδή η περίφημη ΜΟΜΑ ή ΜΟΜΚΑ. Το ΣΧΟΠ ανήκει στη δική μας Υπηρεσία, δηλαδή η αδειοδότηση που θα πάρει η συγκεκριμένη επένδυση ανήκει στη δική μας Υπηρεσία. Οπότε αντιλαμβάνεστε ότι όλα αυτά γίνονται με πολύ σύντομες διαδικασίες, δεν περνούν τη βάσανο που περνάει οποιοσδήποτε επενδυτής.
Θέλω να σας πω σε αυτό το σημείο ότι τα λειτουργικά έξοδα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας καλύπτονται μόνο από την εκμετάλλευση αυτής της περιουσίας. Εκεί, βεβαίως, θα υπάρχει προτεραιότητα και συνεννόηση με τις τοπικές αρχές. Θα αντιμετωπίσουμε τις ιδιαιτερότητες. Και παρότι με συμβούλεψε ο Γιώργος Ζησιμάτος να μη σας πω κάποια παραδείγματα, εγώ θα σας τα πω, διότι αυτά μας οδήγησαν ουσιαστικά στην απόφαση να προχωρήσουμε και να νομοθετήσουμε.
Μερικά παραδείγματα για το ποια είναι η περιουσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και το πως υπάρχει ενδιαφέρον: Ξεκινήσαμε λοιπόν με τα απόλυτα καθαρά. Δηλαδή, δεν είναι κληροδοτήματα, δεν υπάρχει εμπλοκή με άλλους φορείς ή συμβάσεις που να δεσμεύουν το ΤΕΕΘΑ ή τα άλλα Ταμεία. Είναι απόλυτα καθαρά σε αδειοδοτήσεις που πιθανότατα θα χρειαστούν για να μην εμπλακούμε σε άλλες διαδικασίες. Αυτά μόνο τα καθαρά είναι 30 δις.
Θα μου επιτρέψετε να σας αναφέρω τέσσερα παραδείγματα, τα πρώτα είναι εδώ στην Αττική. Το πρώτο είναι το νησί Φλέβες. Η νήσος Φλέβες ανήκει στο Πολεμικό Ναυτικό, είναι οχυρό και για ιστορικούς λόγους είναι ενδιαφέρον να δούμε ότι οι Φλέβες μαζί με τον Τούρλο της Αίγινας ήταν τα οχυρά που στην περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Γερμανοί ήλεγχαν την είσοδο και την έξοδο στο Σαρωνικό. Αν ανέβει κανείς στις Φλέβες, θα δει ότι υπάρχουν ακόμα κανόνια τεράστιου μεγέθους. Ακολούθησε, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η γραμμή Μεταξά, δηλαδή η γραμμή Μεταξά δεν ήταν μόνο στη Βόρεια Ελλάδα και στα οχυρά, προστάτευε και το Σαρωνικό και την Αθήνα.
Λοιπόν, οι Φλέβες βρίσκονται σε πολύ μικρή απόσταση από τη Βουλιαγμένη, έχει γύρω - γύρω το νησί πάρα πολλούς κόλπους και ενδεικτικά αρχίσαμε να παρουσιάζουμε αυτό το νησί, όπως τον Τούρλο της Αίγινας, όπως την Πέρδικα στην Αίγινα και το Πρασονήσι σε κάποιους μαζικούς φορείς για να δούμε εάν υπάρχει ενδιαφέρον. Το παρουσιάσαμε κατ’ αρχήν στους Ελληνοαμερικανούς ομογενείς μας οι οποίοι έδειξαν πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Το παρουσιάσαμε σε μια επίσκεψη που μας έκαναν οι Ελληνο-ισραηλινές Οργανώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Το παρουσίασα σε όλα τα ταξίδια που έκανα ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας μαζί με τους Έλληνες επιχειρηματίες των αμυντικών βιομηχανιών, σε ηγέτες, σε επιχειρηματίες.
Τα πρώτα αποτελέσματα: Υπάρχει αυτή τη στιγμή πρόταση από το Άμπου Ντάμπι για τις Φλέβες, δημιουργίας resort, όπου το ύψος της επένδυσης φτάνει τα 3.6 δισεκατομμύρια ευρώ για δημιουργία μπανγκαλόους, με οργανωμένο γκολφ, με μαρίνα, με λαγκούν μέσα στα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιούνται.
Αποτέλεσμα είναι ότι αυτό, ως πρώτη πρόταση που θα μπει στη διαβούλευση-μπορεί να υπάρξουν κι άλλες προτάσεις- θα αποδώσει μίνιμουμ στο Πολεμικό Ναυτικό, στο Ταμείο του Στόλου, 100 εκατ. ευρώ το χρόνο.
Δεύτερη πρόταση: Μας επισκέφθηκαν από ένα πάρα πολύ μεγάλο fund από το Ισραήλ, το οποίο έχει κάνει μεγάλες επενδύσεις στο Ισραήλ και το οποίο αποφάσισε να επενδύσει στην Ελλάδα. Τους προτείναμε εκτός από τις Φλέβες για τις οποίες τους είπαμε ότι υπάρχει ενδιαφέρον - γιατί όλα γίνονται ανοιχτά και δημόσια, αυτό είναι πολύ βασικό - να πάνε στον Τούρλο στην Αίγινα, στο βόρειο μέρος της Αίγινας που βλέπει στον Πειραιά .Και το δέχτηκαν. Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι εκεί, με 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ επένδυση, πόσοι θα εργαστούν, πόσες ελληνικές επιχειρήσεις θα δουλέψουν μόνο και μόνο για να χτιστεί. Και εν συνεχεία, γύρω από μια τέτοια επένδυση, πόσες επιχειρήσεις θα λειτουργήσουν για να μπορέσουν να εργαστούν Έλληνες πολίτες και παράλληλα να παραχθεί εισόδημα για τη χώρα.
Τρίτο παράδειγμα: Μας απασχόλησε πάρα πολύ το θέμα της κρουαζιέρας. Γιατί ο τομέας της κρουαζιέρας; Διότι όλες οι κρουαζιέρες οι οποίες αρχίζουν και τελειώνουν στη Μεσόγειο, αυτό που απαιτούν είναι ειδικούς κώδικες ασφάλειας των λιμανιών. Είναι άλλες οι ανάγκες για ένα κρουαζιερόπλοιο το οποίο θα έχει αμερικανούς πολίτες, είναι άλλες οι ανάγκες για ένα κρουαζιερόπλοιο το οποίο θα παραλαμβάνει και θα τελειώνουν την κρουαζιέρα τους ευρωπαίοι πολίτες, άλλο πολίτες που προέρχονται από το Ισραήλ, άλλο πολίτες από άλλες χώρες.
Εκεί, λοιπόν, σκεφτήκαμε, ποια είναι εκείνη η περιουσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας που θα μπορέσει να βοηθήσει στο να ενσωματώσει ένα χώρο και με δεδομένη την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, όπου αυτή τη στιγμή οι συνθήκες ασφάλειας είναι μηδενικές, που θα μπορέσει να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες εισόδου και εξόδου της κρουαζιέρας σε όλη την Νοτιοανατολική Μεσόγειο; Εκεί λοιπόν, ένας από τους σχεδιασμούς μας, δεν έχει αποδώσει ακόμα σε σχέση με ενδιαφερόμενους επενδυτές, γιατί ακόμα δεν το έχουν δει - η κ. Κουντουρά υπέγραψε μαζί μας μια σύμβαση ως Υπουργός Τουρισμού και τα παρουσιάζει όπου εμφανίζεται η ίδια εκ μέρους της Ελλάδος - είναι στο Πεδίο Βολής του Πρασονησίου, στη Νότια Ρόδο. Να κάνουμε στο Πρασονήσι ένα μεγάλο κέντρο, αρχή και τέλος της κρουαζιέρας της Ανατολικής Μεσογείου.
Ένα πολύ σημαντικό σημείο που ενδιαφέρει τις επιχειρήσεις και αυτό θέλω να το υποστηρίξουν τα επιμελητήρια, είναι η δημιουργία ενός ειδικού τελωνειακού χώρου. Που θα βοηθήσει αυτό; Θα βοηθήσει στο να μπορέσουν να επεκτείνουν τη διαμονή τους οι ταξιδιώτες της κρουαζιέρας στην Ελλάδα. Δυστυχώς στα νησιά δεν το καταφέραμε, παρότι πιέσαμε πάρα πολύ τους πιστωτές, είχαν μία εμμονή να πιέζουν στο να καταργηθούν τα προνόμια των μικρών νησιών για το θέμα της φορολογίας. Χάσαμε αρκετά νησιά. Χάσαμε εννέα νησιά, που αυτό ήταν πάρα πολύ σημαντικό και ήταν και πλήγμα. Προσωπικά για μένα ήταν ένα θέμα το οποίο το πάλεψα με όλες τις δυνάμεις μου, δεν καταφέραμε να τα προστατεύσουμε όλα. Μπορούμε όμως, να δημιουργήσουμε περιοχές χαμηλής φορολόγησης.
Υπάρχουν περιοχές, οι οποίες έχουν ιδιαίτερες ευαισθησίες. Μία από αυτές τις περιοχές είναι η «Πέρδικα» στην Αίγινα. Εκεί μιλήσαμε με όλους τους φορείς, τις οικολογικές οργανώσεις. Είναι ένα μαγευτικό μέρος, όσοι ξέρετε την «Πέρδικα» βλέπετε από τη θάλασσα στο αριστερό χέρι τον οικισμό που έχει κρατήσει το χρώμα, δεν υπάρχουν πολυκατοικίες, δεν υπάρχουν άγρια πράγματα, αλλά από την άλλη πλευρά στον Κάβο που έχει το Ναυτικό γιατί εκεί ήταν τα παλιά πολυβολεία δεν υπάρχει τίποτα. Βεβαίως δεν πάμε να χτίσουμε ξενοδοχεία εκεί, ετοιμάζουμε projects σε συνεργασία με την τοπική κοινωνία που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.
Τελευταίο παράδειγμα είναι η Σύρος. Έρχονται από τα Εμιράτα και μας προτείνουν μία τεράστια επένδυση για τη δημιουργία ενός κέντρου μέγα γιοτ στη Σύρο, που πέρα της κατασκευής νέων γιοτ και της επιδιόρθωσης θα εμπεριέχει το παράλληλο νηολόγιο και την ελληνική σημαία. Αυτό μπορεί να φέρει όλα τα σκάφη αναψυχής, μέχρι 60 μέτρα στην ελληνική σημαία. Αυτό μπορεί να φέρει εργαζόμενους στη γέφυρα και στη μηχανή, αυτό μπορεί να φέρει έσοδα στο ΝΑΤ.
Αυτά ήταν κάποια παραδείγματα για το πώς σκεφτόμαστε εμείς στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας - και βεβαίως ως μέλος της Κυβέρνησης - το να μπορέσουμε, μαζί με εσάς, γιατί χωρίς εσάς δεν γίνεται απολύτως τίποτα, να χτίσουμε ένα διαφορετικό μέλλον για την πατρίδα μας. Να σπάσουμε αυτές τις σχέσεις διαπλοκής, να μην τα «αρπάζουν» εκείνοι που κλείνουν το «μάτι» στην εξουσία ή τους κλείνει το «μάτι» η εξουσία και να μπορέσουμε όλες εκείνες τις επιχειρήσεις που αντιστάθηκαν και κρατήθηκαν μέχρι τώρα στις δύσκολες στιγμές της κρίσης να είμαστε ο μοχλός της ανάπτυξης, της δημιουργίας θέσεων εργασίας, της παραγωγής πλούτου και τέλος πάντων του σπασίματος της γραφειοκρατίας και αυτού του νοσηρού κλίματος της μεταπολίτευσης για το οποίο είμαστε όλοι υπεύθυνοι και αναλαμβάνω και εγώ μέρος της ευθύνης μου.
Σας ευχαριστώ πολύ».
