Η καριέρα είναι χολέρα, σύντροφε...

Του Κώστα Στούπα

Η κυβέρνηση του συνεχίζει να μεταχειρίζεται το κράτος σαν λάφυρο και μηχανισμό βολέματος ημετέρων με προκλητικό τρόπο για μια κοινωνία που υποφέρει.

Συνεχίζει να διορίζει συγγενείς και κομματικούς αφισσοκολητές χωρίς να κρατά ούτε τα προσχήματα που κρατούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Η κατάσταση αυτή αθροίζει συν τοις άλλοις μικρές ποσότητες αγανάκτησης στην κοινωνία, το άθροισμα των οποίων όταν περάσει ένα σημείο θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες εκρήξεις.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή...

Οι κοινωνίες ευημερούν όταν υπάρχει σαφές θεσμικό πλαίσιο και σεβασμός της νομιμότητας. Κυρίως ευημερούν όταν οι ελίτ έχουν βρει μια βάση κοινών συμφερόντων με τις υπόλοιπες κατηγορίες του πληθυσμού.

Η εμπιστοσύνη μεταξύ κοινωνίας και ελίτ έχει χαθεί και αν δεν αποκατασταθεί διέξοδος από το χάος δεν προβλέπεται.

Στις υγιείς κοινωνίες οι ελίτ απαρτίζονται από τους όσο το δυνατόν καλύτερους κάθε κατηγορίας. Οι σαφείς κανόνες αφορούν κυρίως τον τρόπο ανανέωσης των ελίτ. Δηλαδή, την ικανότητα της κοινωνίας να προωθεί τους καλύτερους στις αποφασιστικές θέσεις στην οικονομία, την πολιτική, την τέχνη και τις διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες γενικότερα.

Σε μια κοινωνία που στην κορυφή της πυραμίδας συγκεντρώνονται οι λιγότερο ικανοί και οι ικανοί παραμένουν στη βάση η έκρηξη (πραξικόπημα, επανάσταση ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε το...) είναι θέμα χρόνου.

Μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας είχε στηρίξει τις ελπίδες της ανανέωσης και της αξιοκρατίας (λάθος κατά τη γνώμη μου) στην κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστεράς. Όχι, μόνο επανάσταση που θα έφερνε νέες δημιουργικές δυνάμεις στο προσκήνιο δεν προέκυψε, αλλά στον ένα χρόνο της διακυβέρνησης είδαμε να ανθίζει η  χειρότερη μορφή της οικογενειοκρατίας, της αναξιοκρατίας και των πελατειακών σχέσεων του ελληνικού βαλκανικού μορφώματος.

Η έκρηξη όχι μόνο δεν εκτονώθηκε αλλά συσσωρεύεται με ταχύτερους ρυθμούς.

Η πολιτική...

Η ελληνική κρίση κατά ένα μεγάλο μέρος οφείλεται στην έλλειψη εμπιστοσύνης της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας  στις ελίτ της ελληνικής κοινωνίας. Οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι δημοσιογράφοι κλπ κατά συντριπτική πλειοψηφία όχι μόνο δεν συγκεντρώνουν την εκτίμηση της κοινωνίας αλλά την εχθρότητα αυτής.

Υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης στην πολιτική ελίτ γιατί για δεκαετίες οι πολιτικοί ανταλλάσσοντας ρουσφέτια με ψήφους, κατάφεραν να πλουτίσουν οι ίδιοι και οι πελάτες τους σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας και κυρίως των επόμενων γενεών.

Ας μη γελιόμαστε, στη μεταπολιτευτική δημοκρατία μας η μεγαλύτερη ικανότητα αναρρίχησης και ισχυροποίησης ενός πολιτικού ήταν η ικανότητα να δημιουργήσει το μεγαλύτερο δίκτυο αλληλεξάρτησης πελατειακών συμφερόντων.

Η οικονομική ελίτ...

Στην Ελλάδα, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, κάθε σοβαρή οικονομική δραστηριότητα εξαρτιόταν από το κράτος. Αυτός είναι ο  λόγος της μεγάλης έκτασης της διαπλοκής της πολιτικής εξουσίας με οικονομικά συμφέροντα.

Επίσης κάθε μεσαία η μικρή οικονομική δραστηριότητα εξαρτιόταν άμεσα από το κράτος μέσω κανόνων προστασίας και του προνομίου της φοροδιαφυγής, την οργάνωση και εποπτεία της οποίας είχε ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός.

Ελάχιστοι έντιμοι επιχειρηματίες μπορούσαν να καταφέρουν να επιβιώσουν σε αυτό το διεφθαρμένο κρατικοδίαιτο μοντέλο. Ελάχιστοι επιβίωσαν.  Σε αυτό το περιβάλλον η αριστερά κατάφερε να εμπεδώσει στην κοινωνία την αντίληψη πως η επιχειρηματικότητα δεν συναρτάται της εργατικότητας, της μόρφωσης και της καινοτομίας αλλά συναρτάται  της διαφθοράς της διαπλοκής, της αρπαγής μέσω επιδοτήσεων, αναθέσεων και θαλασσοδανείων του στερήματος της κοινωνίας. Σε ένα βαθμό αυτό όμως  συνέβαινε.

Η δημοσιογραφία...

Μετά την οικονομική και την επιχειρηματική ελίτ δεν θα αναφερθώ σε παραδείγματα άλλων, αλλά στη δημοσιογραφία προκειμένου να μην μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως κατηγορούμε όλους τους άλλους και κρατάμε τα του οίκου μας, που επίσης ζέχνει, απ’ έξω...

Ο τύπος όντως σ’ αυτή την ιστορία της ελληνικής κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής χρεοκοπίας έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης το οποίο είναι- τηρουμένων των αναλογιών- μεγάλο.

Τα μικρά μεγέθη της ελληνικής αγοράς δεν επιτρέπουν την ανεξάρτητη παρουσία πολλών μέσων ενημέρωσης.  Αυτό είναι κάτι όμως που μόνο η αγορά και ο ανταγωνισμός μπορούν να το λύσουν. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να το ρυθμίσει είναι εκ του πονηρού και αποσκοπεί στον έλεγχο της διαπλοκής του τύπου προς ίδιον όφελος και όχι στη δημιουργία πλαισίου για την πιο ανεξάρτητη λειτουργία του.

Ελάχιστοι δημοσιογράφοι και εκδότες δεν υποχωρούσαν μπροστά στα κελεύσματα της κρατικής διαφήμισης ή τα γραφεία τύπου και τις αργομισθίες σε πολιτικά γραφεία, τράπεζες και υπουργεία. Στον κλάδο μας ήταν αποδεκτό το πρωί κάποιος να δουλεύει για υπουργείο ή επιχείρηση σαν υπάλληλος και το βράδυ στην εφημερίδα να γράφει "αντικειμενικά" για τον πρωινό εργοδότη. Το σκάνδαλο με την κρατική διαφήμιση που έχει αποκαλυφθεί είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Χρειάζονται νέοι κανόνες δεοντολογίας εξαρχής...

Στην Ελλάδα έχει χαθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ της ελίτ και της κοινωνίας γιατί οι ελίτ παραβίαζαν συστηματικά όλους τους κανόνες και τους θεσμούς που νομιμοποιούν και κάνουν αποδεκτή την εξουσία τους.

Οι πολιτικοί πλούτιζαν  ή αποκτούσαν εξουσία μοιράζοντας πρόωρες συντάξεις, αργομισθίες και δημόσια έργα και προμήθειες. Αγόραζαν ψήφους με δανεικά από τις επόμενες γενιές κυρίως...

Επιχειρηματίας δεν γινόταν όποιος μπορούσε να παράγει κάτι φθηνότερα και σε καλύτερη ποιότητα ή να επινοήσει ένα καινούργιο προϊόν, αλλά όποιος είχε δόντι στις κρατικές προμήθειες ή την εφορία.

Στην Ελλάδα η επίδειξη της εξάρτησης για τους δημοσιογράφους αποτελούσε δείγμα επιτυχούς καριέρας στο συνάφι  και όχι το αντίθετο. Μιλάμε για το μέσο όρο και όχι για το σύνολο φυσικά.

Το διεθνές πρόβλημα...

Το πρόβλημα της απώλειας εμπιστοσύνης μεταξύ της κοινωνίας και της ελίτ δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, αν και στη χώρα έχει λάβει ακραίες διαστάσεις λόγω ιδιαιτεροτήτων και της ατροφίας του κράτους δικαίου και του θεσμικού του πλαισίου.

Η άνοδος δημαγωγών όπως π.χ. ο Ντόναλντ Τραμπ ή η Μαρίν Λεπέν, ο Πέπε Γκρίλο, ο Αλέξης Τσίπρας σε μας ή όπως οι κυβερνήσεις στην Πολωνία, την Ουγγαρία κλπ δείχνει πως το πρόβλημα είναι γενικότερο.

Η παγκοσμιοποίηση βελτιώνει το μέσο όρο διαβίωσης σε όλον τον πλανήτη αλλά μειώνει τη διαφορά του βιοτικού επιπέδου του μέσου δυτικού πολίτη από το μέσο παγκόσμιο πολίτη. Αυτό δημιουργεί δυσαρέσκεια στις δυτικές κοινωνίες. Επιπλέον οι πιέσεις που δημιουργεί στις δυτικές κοινωνίες η αύξηση της μεταναστευτικής ροής εντείνει τη δυσαρέσκεια.

Η μετανάστευση θέσεων εργασίας από τις δυτικές κοινωνίες στις αναπτυσσόμενες χώρες σε συνδυασμό με τη μείωση των εργατικών χεριών που επιβάλλει η αύξηση του αυτοματισμού δημιουργεί συνθήκες αύξησης της ανεργίας.

Η αύξηση του αριθμού των εξαθλιωμένων μεταναστών στις δυτικές κοινωνίες δημιουργεί συνθήκες ανταγωνισμού για τις θέσεις εργασίας που χρειάζονται λιγότερη ειδίκευση.

Οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν ένα ρήγμα μεταξύ της κοινωνίας και των ελίτ που ευνοούνται από την παγκοσμιοποίηση. Το ρήγμα αυτό ευνοεί την άνοδο των δημαγωγών που υπόσχονται με "ένα άρθρο και ένα νόμο" την επιστροφή στις συνθήκες ηρεμίας και ευημερίας πρόσφατων παλιότερων εποχών.

Ο Τσίπρας υποσχόταν επιστροφή στα προ χρεοκοπίας δεδομένα με ένα άρθρο και ένα νόμο.

Ο Τραμπ υπόσχεται την επιστροφή των ΗΠΑ στην εποχή του αμερικάνικου ονείρου.

Η Λεπέν την έξοδο από το ευρώ και την εποχή που η Γαλλία εξουσίαζε τη μισή Αφρική.

Οι Εναλλακτικοί στη Γερμανία, την εποχή της θαλπωρής του γερμανικού μάρκου.

Κοινός παρονομαστής των τελευταίων (ο Τσίπρας αποτελεί εξαίρεση προς το παρόν), είναι ο περιορισμός της εισβολής των μεταναστών και δη των μουσουλμάνων. Αυτό το μέτρο ακουμπά και σε αίτια που έχουν να κάνουν με την πολιτιστική αλλοίωση της Δύσης αλλά και τον οικονομικό ανταγωνισμό σε βάρος των ασθενέστερων. Η παρουσία φθηνού μεταναστευτικού εργατικού δυναμικού εξισώνει τους ανειδίκευτους της Δύσης με τους οικονομικούς μετανάστες. Μια γενικότερη ανάφλεξη δεν μπορεί να αποκλειστεί. Αυτό που μπορεί να αποκλειστεί είναι η επιστροφή στο παρελθόν. Αν συμβεί αυτό οι συνέπειες θα είναι πιο καταστροφικές και δραματικές από αυτές που βιώνουμε σήμερα.

Το κραχ σαν φιτίλι...

Ποτέ άλλοτε τις τελευταίες δεκαετίες ο κόσμος δεν έμοιαζε περισσότερο με σκοτεινή μπαρουταποθήκη με τις κοινωνίες να ανάβουν σπίρτα προκειμένου να καταλάβουν που βρίσκονται.

Ο συνδυασμός του υψηλού χρέους, των χαμηλών περιθωρίων απόδοσης του κεφαλαίου, των αρνητικών επιτοκίων, της δημογραφικής γήρανσης της δύσης και της αδυναμίας της να συντηρήσει το κράτος πρόνοιας και του προσφυγικού σε συνάρτηση με κάποιες βεβαιότητες και τη διανοητική νωθρότητα και απάθεια που δημιουργεί ο εθισμός στην καταναλωτική ευημερία, έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα...

Ένα κραχ της φούσκας που έχουν δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια τα αρνητικά επιτόκια στις τιμές των μετοχών θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια έκρηξη, η οποία θα έκανε το κραχ του 2008 να μοιάζει με παιδικό πάρτι.

Η κατάσταση μοιάζει με δυο μεγάλους κυκλώνες που κινούνται προς το ίδιο σημείο με κίνδυνο να ενωθούν γύρω από μια δίνη με πολλαπλάσια ισχύ.

Ο κυκλώνας της οικονομίας συνδυάζεται με την ύπαρξη ενός τεράστιου χρέους και μια οικονομία η οποία ακόμη και με μηδενικά ή αρνητικά επιτόκια παράγει χλωμή ανάπτυξη.

Ο κυκλώνας του δημογραφικού συνδυάζει από τη μια πλευρά γερασμένες κοινωνίες όπως οι ευρωπαϊκές με γεμάτα ψυγεία και από την άλλη πεινασμένες κοινωνίες με νεαρό πληθυσμό και άδεια ψυγεία. Η μετακίνηση έχει αρχίσει ήδη με το μανδύα της μετακίνησης προσφύγων από εμπόλεμες ζώνες. Η άνοδος των άκρων και του λαϊκισμού θυμίζει σκοτεινές περιόδους της ιστορίας.

Η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί στο επίκεντρο της συνάντησης αυτών των δυο κυκλώνων.

Την ώρα που τα ανησυχητικά μηνύματα πληθαίνουν τόσο από το εξωτερικό όσο και κυρίως από το εσωτερικό η κυβέρνηση ασχολείται με το βόλεμα ημετέρων και συνθέτει συμβούλια στρατηγικού σχεδιασμού μια διάφορους ανισόρροπους και απίθανους περιθωριακούς που εκλαμβάνουν την επιδίωξη καριέρας ως χολέρα...

kostas.stoupas@capital.gr

Στην κλίνη του Προκρούστη όλες οι συντάξεις από φέτος

Του Δημήτρη Κατσαγάνη

Μείωση  ακόμα και στις σημερινές κύριες συντάξεις φέτος  θα προβλέπει το τελικό προσχέδιο το οποίο επεξεργάζεται το Υπ. Εργασίας, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές του Capital.gr.

Θα προηγηθεί ο επαναϋπολογισμός τους εντός του 2016 με βάση τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης . Στο στόχαστρο θα βρεθεί η  διαφορά μεταξύ των ήδη καταβαλλόμενων και των επαναϋπολογισθέντων συντάξεων που  ξεπερνά τα 300 ευρώ. Κάθε ευρώ πάνω από το πλαφόν της "προσωπικής διαφοράς" των 300 ευρώ θα κόβεται. Έτσι θα εξοικονομηθούν 900-950 εκατ. ευρώ.

Παράλληλα στο στόχαστρο των περικοπών θα βρεθούν οι επικουρικές συντάξεις, τα μερίσματα του Δημοσίου αλλά και τα εφάπαξ.  Στόχος να επιτευχθεί ο στόχος της εξοικονόμησης 1,8 δις. ευρώ έως το τέλος του 2016 και κοντά 3-3,2 δις. ευρώ έως το  2018 -2019.

Που θα πέσει το "τσεκούρι" στις συντάξεις

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr το συνταξιοδοτικό  πακέτο οποίο βρίσκεται υπό τελική διαπραγμάτευση μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών προβλέπει περικοπές :

> κύριων συντάξεων άνω των 1200-1500 ευρώ (και Πλαφόν στις ατομικές συντάξεις στα 2000 ευρώ και στις πολλαπλές συντάξεις στα 2700 ευρώ)

>  των επικουρικών συντάξεων άνω των 173 ευρώ (6,6% μεσοσταθμικά)

> των μερισμάτων των συνταξιούχων του Δημοσίου (32.5%) μεσοσταθμικά)

> των εφάπαξ του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα (20-25%)

Τι θα γίνει με τις εισφορές

Παράλληλα θα προβλέπεται προσωρινή αύξηση κατά 1%  για το 2016-2017 ή το 2016-2018 των εισφορών υπέρ της επικουρικής ασφάλισης (0,5% από τον μισθωτό, 0,5% από τον εργοδότη).

Θα ισχύσει η εισφορά 20% επί του εισοδήματος των επαγγελματιών, των επιστημόνων και των αγροτών από 1.1.2017 για τον κλάδο της κύριας σύνταξης. Ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο αν οι θεσμοί θα δεχθούν τις τρεις βασικές ελαφρύνσεις τις οποίες έχει αποφασίσει η κυβέρνηση (σ.σ. μετάβαση  μέχρι το 2021 στο συντελεστή 20% για τους αγρότες με δυνατότητα επιλογή συντελεστή 16% στους κατ΄επάγγελμα, εκπτώσεις έως 50% για τους επιστήμονες με εισόδημα έως 55.000 ευρώ, ειδικό καθεστώς για νέους επιστήμονες). Εξάλλου υπό διαπραγμάτευση βρίσκεται η πρόταση του Υπ. Εργασίας για την παροχή ασφαλιστικής ενημερότητας σε όσους καταβάλλουν από 1.1.2017 τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές παρά τα ληξιπρόθεσμα χρέη τους.

Κόβεται κάθε ευρώ πάνω από το πλαφόν της "προσωπικής διαφοράς" των 300 ευρώ

Πιο αναλυτικά, οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως η μείωση στις κύριες συντάξεις θα γίνει αφού προηγηθεί ο επαναϋπολογισμός με βάση τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης που προβλέπει το κυβερνητικό ασφαλιστικό προσχέδιο. Τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης οδηγούν σε μειωμένες σε σχέση με τις σημερινές συντάξεις στις κλίμακες άνω των 1200 -1400 ευρώ. Αν η διαφορά μεταξύ του επιπέδου μίας σύνταξης με βάση τα ισχύοντα υψηλά ποσοστά αναπλήρωσης και του επιπέδου που προκύπτει από τον επαναϋπολογισμό της με τα να χαμηλά ποσοστά αναπλήρωσης ξεπερνά τα 300 ευρώ, τότε κάθε ευρώ πάνω από το πλαφόν των 300 ευρώ θα κόβεται.

Για παράδειγμα, έστω  ένας συνταξιούχος παίρνει με τα ισχύοντα ποσοστά αναπλήρωσης 1550 ευρώ. Με τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης η σύνταξη του πέφτει υποθετικά στα 1200 ευρώ. Συνεπώς η "προσωπική διαφορά" μεταξύ της σημερινής και της μελλοντικής σύνταξης ανέρχεται στα 350 ευρώ (1550 μείον 1200 ευρώ).

Σύμφωνα με το σενάριο που εξετάζει το Υπ. Εργασίας, θα διασφαλιστούν μόνο τα 300 ευρώ –τα οποία αντιστοιχούν στο 20% της σημερινής σύνταξης- από τα 350 ευρώ της "προσωπικής διαφοράς", ενώ τα υπόλοιπα 50 ευρώ θα κοπούν.

Εκείνο που δεν έχει ακόμα διασαφηνιστεί είναι αν το ποσό που ξεπερνά το πλαφόν της διασφαλισμένης "προσωπικής διαφοράς" των 300 ευρώ (ή κοντά 20%)  θα κοπεί  μία και έξω ή σταδιακά (πχ το 2016 ή για κατά τη διάρκεια μίας διετίας, τριετίας κλπ) και το  αν θα υπάρξει κλίμακα αυτής της περικοπής  ανάλογα με ύψος αυτής της διαφοράς (πχ η περικοπή του ποσού πάνω από το πλαφόν της "προσωπικής διαφοράς" των 300 ευρώ θα είναι μεγαλύτερη όσο μεγαλύτερη είναι η σημερινή σύνταξη . Η εξοικονόμηση που θα προκύψει από τη μείωση της "προσωπικής διαφοράς" που ξεπερνά τα 300 ευρώ ( ή κοντά το 20% των σημερινών συντάξεων) οδηγεί σε εξοικονόμηση 900-950 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση.

Η ακτινογραφία των άλλων περικοπών

> Η μεσοσταθμική μείωση 6,6% των επικουρικών συντάξεων άνω των 173 ευρώ θα πλήξει περίπου 350.000 συντάξεις του ΕΤΕΑ (εκ του 1,1 εκατομμυρίου) και θα ξεκινήσει από το 2% για να φτάσει ακόμα και το 15-20%. Ιδιαίτερα χαμένοι θα είναι οι συνταξιούχοι του ευρύτερου Δημοσίου που παίρνουν επικουρική σύνταξη  170-220 ευρώ από το ΤΕΑΔΥ και τους άλλους επικουρικούς τομείς πχ των πρώην ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΤΕ). Η εξοικονόμηση που θα προκύψει ανέρχεται στα 300-400 εκατ. ευρώ ετησίως.

> Η μεσοσταθμική μείωση 32,5% στα μερίσματα 280.000 συνταξιούχων του Δημοσίου θα ρίξει το μέσο μέρισμα από τα 137 ευρώ στα 92 ευρώ. Ο κρατικός προϋπολογισμός θα εξοικονομήσει περίπου 150 εκατ. ευρώ.

> Η μείωση 20-25% θα ρίξει το μέσο εφάπαξ από τα 30.000 ευρώ στα 24.000 ευρώ. Θα πληγούν άμεσα 62.000 συνταξιούχοι οι οποίοι έχουν κάνει αίτηση για εφάπαξ από την 1η/9/013 και έπειτα.  Η εξοικονόμηση για τα ταμεία, θα φτάσει τα 150 εκατ. ευρώ.

> Η αύξηση των εισφορών υπέρ της επικουρικής ασφάλισης κατά 1% θα οδηγήσει σε αύξηση εσόδων για το ΕΤΕΑ κατά 200 εκατ. ευρώ.

πηγή:capital.gr

Ο ΑΡΚΑΣ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ !!!

Ξεκίνησαν οι περιπολίες του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο – ΒΙΝΤΕΟ

Οι πρώτες εικόνες από τις περιπολίες του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.

Σύμφωνα με το βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα το ΝΑΤΟ, η φρεγάτα Σαλαμίς και το γερμανικό πλοίο Βόννη περιπολούν την περιοχή προκειμένου να εντοπίσουν τα σκάφη δουλεμπόρων.

Στην ίδια δύναμη συμμετέχουν μία καναδική και μία τουρκική φρεγάτα.

Δείτε το βίντεο του ALPHA

enikos.gr

ΥΕΘΑ: Όλοι οι Πολιτικοί Αρχηγοί απέδωσαν τα Εύσημα στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας

«Μόλις τελείωσε η σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Καταλήξαμε σε μία κοινή ανακοίνωση που θα βγει από την Προεδρία της Δημοκρατίας, την οποία συνυπογράφουν, πέρα από τα κόμματα της Κυβέρνησης, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, η Νέα Δημοκρατία, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Δεν υπογράφουν την κοινή ανακοίνωση το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος και η Ένωση Κεντρώων για τους δικούς τους λόγους.

Είναι σημαντικό ότι ο Πρωθυπουργός της χώρας, τη Δευτέρα το πρωί, θα βρίσκεται στις Βρυξέλλες, έχοντας στα χέρια του μια εθνική γραμμή, που αφορά στο μεταναστευτικό. Μία κοινή γραμμή στα ελάχιστα, εκπροσωπώντας το σύνολο του ελληνικού λαού.

Υπήρξαν και αρκετές διαφωνίες όσον αφορά γενικότερα κυβερνητικά θέματα, αλλά είναι σημαντικό ότι πλέον ο ελληνικός λαός, ο οποίος έχει υποστεί τη μεγαλύτερη πίεση από τη μεγάλη προσφυγική κρίση από όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, πηγαίνει στις Βρυξέλλες ζητώντας να εφαρμοστούν οι διεθνείς συμφωνίες. Η συμφωνία του ΝΑΤΟ, η συμφωνία για την επιστροφή στην Τουρκία εκείνων που ξεκινούν από τα παράλιά της προς την Ελλάδα και προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, η δημιουργία της ακτοφυλακής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η μετατροπή δηλαδή της Frontex σε ευρωπαϊκή ακτοφυλακή, η οποία ζητήσαμε να έχει την έδρα της στην Ελλάδα.

Παράλληλα, με απόλυτο σεβασμό στις ανθρωπιστικές αρχές, τις οποίες υπηρετήσαμε η Ελλάδα και ολόκληρος ο ελληνικός λαός - το αποδείξαμε στις διεθνείς συμβάσεις - να φτάσουμε πλέον σε μία ευρωπαϊκή λύση του προσφυγικού θέματος.

Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, ακόμα και εκείνους που δεν συμφώνησαν με το κοινό ανακοινωθέν, για τα εύσημα τα οποία απέδωσαν στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, όπως και στην Ελληνική Αστυνομία και στο Λιμενικό Σώμα.

Θέλω δημόσια από τη θέση μου, όχι ως Πρόεδρος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, αλλά ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας, να συγχαρώ τους Αρχηγούς των Επιτελείων, τους Αξιωματικούς, τους Υπαξιωματικούς, τους Στρατιώτες, τους άνδρες και τις γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων, που κατάφεραν μέσα σε λίγες ημέρες, σε 13 ημέρες, να ανταποκριθούμε όλοι μαζί στις υποχρεώσεις της χώρας και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος να πάει τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες, έχοντας καλύψει όλα τα απαιτούμενα που ζήτησαν οι εταίροι μας».

ΕΡ. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ: Κύριε Πρόεδρε υπήρχε αστερίσκος από την πλευρά της κ. Γεννηματά;

Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Το βασικό είναι ότι υπήρξε ένα κοινό ανακοινωθέν. Η κ. Γεννηματά ήθελε να μπουν μέσα προτάσεις της για εθνική κυβέρνηση, αλλά νομίζω ότι αυτά είναι μικροπολιτικά.

ΕΡ. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ: Τελικά θα μπουν;

Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Όχι, δεν θα μπουν.

ΕΤΣΙ ΓΛΕΝΤΑΝΕ ΟΙ ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΑΡΤΑ. (VIDEO ΧΟΡΟΕΣΠΕΡΙΔΑΣ 27 ΦΕΒ 2016)

Προσφυγικό – Financial Times: Συγκλονιστικές αλήθειες που δεν ξέρετε

Ούτε από τη Συρία ούτε από το Ιράκ δεν είναι οι μετανάστες που πήραν τις περισσότερες άδειες παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διαβάστε εκπληκτικά στοιχεία για το προσφυγικό από επίσημη έκθεση της Ε.Ε που παρουσιάζουν οι Financial Times.

Αλήθειες που δεν ξέρετε για το προσφυγικό

Είναι καιρός να σταματήσουμε την καταστροφολαγνεία και να δούμε την προσφυγική και μεταναστευτική κρίση της Ευρώπης από μια εύλογη προοπτική.

Σε ολόκληρη την Ε.Ε., ορισμένοι δημαγωγοί πολιτικοί και υστερικά μέσα ενημέρωσης προκαλούν πανικό για ανεξέλεγκτα κύματα μεταναστών από μη λευκές, συχνά μουσουλμανικές χώρες που πλημμυρίζουν την Ευρώπη. Οι μετανάστες αυτοί παρουσιάζονται συχνά ως υποκινητές ή δράστες τρομοκρατικών πράξεων, σεξουαλικών εγκλημάτων, δολοφονιών και ληστειών.

Ας παραθέσω κάποια δεδομένα από μια επίσημη έκθεση της Ε.Ε. που φωτίζουν από διαφορετική σκοπιά το ζήτημα της μετανάστευσης στην Ευρώπη. Τα δεδομένα αφορούν τις άδειες παραμονής στην Ε.Ε. που χορηγήθηκαν σε μη Ευρωπαίους. Ομολογώ ότι όταν είδα τα δεδομένα για πρώτη φορά έμεινα και εγώ έκπληκτος.

Οι πολίτες ποιας χώρας πιστεύετε ότι έλαβαν τις περισσότερες άδειες παραμονής στην Ε.Ε. το 2014; 

Της ρημαγμένης από τον πόλεμο Συρίας ή του Ιράκ; Όχι. 

Του σπαρασσόμενου από τις συγκρούσεις Αφγανιστάν ή της Ερυθραίας, με το έλλειμμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Όχι.

Ήταν τελικά: 
Οι Ουκρανοί εκείνοι που έλαβαν τις περισσότερες άδειες παραμονής, για την ακρίβεια 302.772. 
Αμέσως μετά ακολουθούν οι Αμερικανοί. Έλαβαν 199.244 άδεις. Στην τρίτη θέση είναι οι Κινέζοι, που εξασφάλισαν 169.657 άδειες. 
Στην τέταρτη θέση είναι οι Ινδοί, με 134.881 άδειες.

Οι επόμενες έξι χώρες στην λίστα είναι το Μαρόκο, η Συρία, η Λευκορωσία, η Βραζιλία και η Τουρκία. Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία των αδειών παραμονής για μη Ευρωπαίους το 2014 πήγαν σε ανθρώπους από χώρες – με την εξαίρεση του Μαρόκου και της Συρίας – που δεν είναι στην Μέση Ανατολή ή στην Βόρεια Αφρική.

Όλες αυτές οι πληροφορίες περιλαμβάνονται σε έκθεση που δημοσίευσε τον Νοέμβριο η Eurostat, η στατιστική υπηρεσία της Ε.Ε. Eίμαι υπόχρεος στην Elspeth Guild του Centre for European Policy Studies, μιας δεξαμενής σκέψης με έδρα τις Βρυξέλλες, που το ανέφερε στην έρευνα της «Επανεξετάζοντας την κατανομή μεταναστών στην Ε.Ε.: Να κοιτάξουμε τα στοιχεία;».

Τα δεδομένα αποκτούν εξαιρετικό ενδιαφέρον αν δει κανείς ποιες χώρες της Ε.Ε. έδωσαν τις περισσότερες άδειες παραμονής το 2014. Όπως περιμένει κανείς, ήταν η Πολωνία, γειτονική χώρα της Ουκρανίας, αυτή που έδωσε τις περισσότερες σε Ουκρανούς, σχεδόν σε 250.000. Αυτό αντανακλά την πολιτική αναταραχή, τις στρατιωτικές συγκρούσεις, την οικονομική κατάρρευση και την αναγκαστική μετατόπιση πολιτών, που μετατράπηκαν το 2014 σε ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα στην Ουκρανία.

Αλλά ποιος χορήγησε όλες αυτές τις άδειες σε Αμερικανούς, Κινέζους και Ινδούς; Με μεγάλη διαφορά ο πιο γενναιόδωρος εκδότης αδειών ήταν η Βρετανία (136.000 σε πολίτες των ΗΠΑ και πάνω από 70.000 σε Κινέζους και Ινδούς). Συνολικά, η Βρετανία εξέδωσε 568.000 άδειες παραμονής το 2014 – πολύ περισσότερες από την δεύτερη Πολωνία με 355.000, την τρίτη Γερμανία με 238.000 και την τέταρτη Γαλλία με 218.000.

Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες ότι η βρετανική κυβέρνηση έχει υιοθετήσει για λαϊκή κατανάλωση, μια ιδιαίτερα σκληρή γραμμή στην μετανάστευση και αρέσκεται να κατηγορεί τους εταίρους της στην Ε.Ε. για το λεγόμενο πρόβλημα. Όπως βλέπουμε, τα στοιχεία δείχνουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα.

Ακόμα ένα ενδιαφέρον σημείο προκύπτει από την έκθεση της Eurostat. Από το 2008 ως το 2014 οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. έχουν εκδώσει έναν εντυπωσιακά σταθερό αριθμό αδειών παραμονής, σχεδόν πάντοτε μεταξύ 2 και 2,5 εκατομμυρίων την χρονιά. Να έχετε κατά νου ότι οι κρίσεις του τραπεζικού τομέα και του δημόσιου χρέους βρίσκονταν στο απόγειο τους εκείνα τα χρόνια, προκαλώντας μια από τις βαθύτερες υφέσεις των τελευταίων 100 ετών.

Ωστόσο εκατομμύρια μετανάστες συνέχιζαν να λαμβάνουν άδεια για να ζήσουν στην Ευρώπη. Διαταράχθηκε κάπου η κοινωνική τάξη; Όχι.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η διαχείριση της τρέχουσας προσφυγικής και μεταναστευτικής κρίσης στην Ανατολική Μεσόγειο από την Ευρώπη ήταν ήρεμη, αρμονική και αποτελεσματική. Ήταν μια θλιβερή, διχαστική και αδέξια διαχείριση της κατάστασης.

Αλλά αυτό που κάνει την κρίση να φαίνεται ανεξέλεγκτη δεν είναι ο τεράστιος αριθμός των προσφύγων. Όπως δείχνει και η έκθεση της Eurostat, η Ευρώπη έχει την δυνατότητα να απορροφήσει μεγάλο αριθμό νεοεισερχόμενων.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι η δημαγωγία και οι στενόμυαλες πολιτικές που διαμορφώνουν την απάντηση της Ευρώπης.

ultrapolitica