Η Ελλάδα μπoρεί να ζήσει χωρίς δανεικα. Δεν μπορεί να ζεί χωρίς ιδανικά.

“Η Ελλάδα μπoρεί να ζήσει χωρίς δανεικα. Δεν μπορεί να ζεί χωρίς ιδανικά. Ας ξανά δώσουμε στα παιδιά μας την πίστη στο Θεό, την φιλοπατρία, την τεκμηριομένη πεποίθηση για την διαχρονική πορεία του ελληνισμου και θα δούμε την νέα γενιά να δημιουργει και να αναδημιουργεί μια καινούργια Ελλάδα. Μια Ελλαδα δημοκρατική, μαχητική, ταγμένη να πρωτοπορεί πολιτιστικά και οικονομικά. Είμαι αισιόδοξος γιατί είμαι Έλληνας”.

Τα λόγια ανήκουν στον Στρατηγό Κωνσταντίνο Ζιαζιά ,πρώην Α/ΓΕΣ. Αξιωματικός που τίμησε τα γαλόνια του αποφασίζοντας να μην τα διαπραγματευθεί ούτε στιγμή με αντάλλαγμα την παραμονή στην καρέκλα. Αρχηγός που δεν λειτούργησε ούτε δευτερόλεπτο “παρακρατικά” ακόμη κι όταν τον “χτυπούσαν”. Και δημόσιο πρόσωπο που δεν δίστασε ποτέ να πει την άποψή του, είτε φορώντας τη στολή του, είτε χωρίς αυτή.

Το αποτέλεσμα γνωστό. Εκείνος είναι εκτός στρατεύματος κι άλλοι που πιθανόν έκαναν όσα εκείνος αρνήθηκε νομίζουν ότι είναι ακόμη “ενεργοί”. Ο Ζιαζιάς κέρδισε την αναγνώριση των ανθρώπων που διοίκησε αλλά και της κοινής γνώμης, άλλοι εισπάττουν πίσω από την πλάτη τους τη χλεύη που τους αξίζει.

Ο Ζιαζιάς δεν μιλά συχνά. Μίλησε σε εκδήλωση της ΑΧΕΠΑ με θέμα τους Βαλκανικούς Πολέμους.

Στο τέλος της ομιλίας του ο Στρατηγός Ζιαζιάς ήταν χείμαρρος για όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα. Μίλησε με γλώσσα σκληρή για τους κατακτητές του σήμερα.

Αυτούσιος ο επίλογος της ομιλίας του που προκάλεσε αίσθηση στο ακροατήριο:

Αν θελουμε και σήμερα να αγωνιστούμε για να ξεφύγουμε από την απαισιοδοξία και να βρούμε ερείσματα για μια ανορθωση του Έθνους, μετά απο την κρίση,ας μελετήσουμε προσεκτικά τα διδάγματα της περιόδου 1893-1912. Σήμερα η εθνική αναγέννηση δεν θα έχει πολεμική μορφή όπως τότε. Θα έχει ειρηνικό περιεχόμενο, πολιτιστικό, ηθικό και κοινωνικό. Αλλα θα βασίζεται και παλι σε αξίες και ιδανικα. Η Ελλάδα μπόρει να ζήσει χωρίς δανεικά. Δεν μπορεί να ζεί χωρίς ιδανικά. Ας ξανά δώσουμε στα παιδία μας την πίστη στο Θεό, τη φιλοπατρία, την τεκμηριομένη πεποίθηση για τη διαχρονική πορεία του ελληνισμου και θα δούμε τη νέα γενία να δημιουργεί και να αναδημιουργεί μια καινούργια Ελλάδα. Μια Ελλαδα δημοκρατική, μαχητική, ταγμένη να πρωτοπορεί πολιτιστικά και οικονομικά. Είμαι αισιόδοξος γιατί είμαι Έλληνας.

Κυρίες και Κύριοι,

Είναι ανάγκη να υπογραμισθεί πως η αξία των ιστορικών γεγονότων συνιστάται στη συναγωγή διδαγμάτων για το παρόν και το μέλλον διαφορετικά οδηγουμαστε στην ταρίχευση της ιστορίας και στον περιορισμό σε τυπικούς εορτασμούς. Και είναι αναντίλεκτο ότι σήμερα περισσότερο απο ποτέ τα διδάγματα των βαλκανικών πολέμων είναι ολοφάνερα και αποτελούν αφορμες εθνικης αυτογνωσίας και συλλογικών πράξεων. Αυτες τις μοναδικές αξίες έχουμε χρέος να μεταλαμπαδεύσουμε στους νεότερους, ώσπου να επανέλθει η αξιοπρεπεια και η δικαιωσύνη στην πατρίδα μας.

Γιατί ‘’Αυτά τα δέντρα δεν βολευονται με λιγότερο ουρανό, Αυτες οι πέτρες δεν βολεύονται κάτω απο ξένα βήματα, Αυτά τα πρόσωπα δεν βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο, Αυτές οι καρδιές δεν βολεύονται παρά μόνο στο δίκαιο.

Κατακτητές επίδοξοι υπάρχουν και σήμερα, με νέα ονόματα, πιο κομψά, δήθεν αθώα,μα πιο επικίνδυνοι, που σημερα η χώρα μας υπομένει και υποφέρει. Αγνοούν ωστόσο οι Ευρωπαίοι Ηγεμονες και οι νεόκοποι ντόπιοι δήθεν επαναστάτες,την αγωνιστική ελληνική κουλτούρα και ψυχοσύνθεση. Στον απάνθρωπο ευρωπαϊκό ορθολογισμό, οι Έλληνες αντιπαρατάσσουμε, την ψυχή τους, που δεν μετριέται σε ευρώ και ομόλογα, αλλά με της ψυχής το στρέμμα, στους ωμους εκβιασμούς και τα απειλητικά ψευτοδιλήμματα, την ηρωική αντίσταση και τις αξεπέραστες διλημματικές εκφράσεις,"Η Ταν Η επι Τας" και "Ελευθερία ή Θάνατος", που οδηγούν σε προσωπικά και συλλογικά ολοκαυτώματα. Αυτα τα ολοκαυτώματα αξιολογούν την ελευθερία ως απόλυτο και μη διαπραγματεύσιμο ούτε ανταλλάξιμο περιεχόμενο ζωης.

Διδασκόμενοι απο τα λάθη του παρελθόντος,ας αντλήσουμε σοφία και αρετή για το μέλλον. Το μέγα δίδαγμα της μεγάλης εξόρμησης του 12 -13 ειναι η ανάγκη πειθαρχίας, Ομόνοιας, ομοψυχίας όλων των Ελλήνων και υποταγής του ατόμου στην έννοια του συμφέροντος του Έθνους.

Ευγνώμονες στους επώνυμους και ανώνυμους αγωνιστες του Εθνους και σε πνευματική πανδαισία, κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ, για απότιση με υπερηφάνεια, του οφειλόμενου φόρου τιμής και ας βροντοφωνάξουμε σε όσους στρέφουν βέβηλο βλέμμα στην ιερή αυτή γη ότι εδώ είναι Ελλάδα, είναι η γη του Αλεξάνδρου, γη Ελληνική, το λέει η ιστορία, το δείχνουν οι τάφοι των πατέρων μας ,το επιβάλουν τα ατσάλινα των Ελλήνων στήθη. Το τραγουδούν και τα πουλιά, το λένε και τα άψυχα ακόμη, και οι πέτρες και τα βουνά και τα κλαριά. Γιατί η Μακεδονία, δεν είναι μόνο Ελληνική. Η Μακεδονία ειναι η ίδια η Ελλάδα. Η Ελλάδα του μύθου και της ιστορίας. Η Ελλάδα των ηρωών και των Θεών. Όλοι μας ας αφήσουμε τον λογισμό μας και ας θυμηθούμε τα μεστά και διδακτικα λόγια του εθνικου μας ποιήτη Κωστη Παλαμά ‘’Χρωστάμε σε εκείνους που μας γέννησαν κριτες θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροι." 

πηγή: http://thesecretrealtruth.blogspot.com

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΗΡΩΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940

Η γενιά των γενναίων Στρατιωτών που πολέμησαν στο ΕΠΟΣ του 1940, που έγραψαν σελίδες δόξας και ηρωισμού, έχει σχεδόν κλείσει.Ορισμένοι από αυτούς, ελάχιστοι στον αριθμό, κρατούσαν σημειώσεις αποτυπώνοντας την καθημερινότητα του πολέμου  και άλλοι αφηγήθηκαν τα γεγονότα στους απογόνους τους που τα κατέγραψαν.

Σε αυτούς που εξιστόρησαν ήταν και ο Νίκος Τζουλάκης από τις Λαμπιώτες Αμαρίου, και η κόρη του Καδιανή, φιλόλογος, ευαισθητοποιημένη στα ιστορικά θέματα, τα έβαλε στις σημειώσεις της ως μαρτυρία-ντοκουμέντο.

Αφηγήθηκε στην κόρη του  ο Νίκος Τζουλάκης: "Στις 30 Οκτώβρη 1940 επιστρατευτήκαμε. Από το χωριό μας ήταν και ο Παπαδάκης Γεώργιος, ο αέρας σφύριζε, έπεφτε βροχή δυνατή, το χιόνι ήτο πολύ και το κρύο ήτο βαρύ», γράφει στο ημερολόγιό του ο δακτυλογράφος του 44ου Συντάγματος Γιάννης Μπριλάκης,Βλαστός Γεώργιος, ο Σιγανός Γεώργιος και ο Σιγανός Εμμ.(κουνιάδος μου). Ανήκαμε στο 44ο Σύνταγμα Πεζικού Ρεθύμνου, 5η Μεραρχία Κρήτης. Ο σταθμός μας ήταν τα Τσικαλαριά, πριν τα Χανιά και εν συνεχεία το Ρούφ Αθηνών. Εν συνεχεία πήγαμε Φιλόταινα την εορτή του Αγίου Νικολάου. Μετά την Κλεισούρα, Λιβάδι φτάσαμε στη λίμνη της Καστοριάς και στρατοπεδεύσαμε πάνω στον πάγο. Περάσαμε Άγιο Δημήτριο, Ιεροπηγή και φτάσαμε στην Κοπετίτσα. Ήταν το πρώτο αλβανικό χωριό και είδαμε και τους πρώτους Ιταλούς αιχμαλώτους…"

"Περάσαμε την Κορυτσά που ήταν μεγάλο ελληνικό χωριό. Πήγαμε στην Εσέρκα Κασετζέζ και τα μουλάρια πνίγονταν στη λάσπη. Μαζί μου στο αντίσκηνο ήταν ο Μιχάλης Γεωργουλάκης από τη Μπισταή, Μαριδάκης από τον Άη Γιάννη, Μανουσάκης από τη Λοχριά. Η πορεία ήταν τέσσερα χιλιόμετρα και έγινε σε δεκαπέντε ώρες στην Τρέσοβα. Ο Στρατιδάκης ο φιλόλογος καθηγητής, μας έβγαλε λόγο και τάραξε ψυχές! Τα δέντρα ήταν γεμάτα από χιόνι και τα σπίτια ήταν ωραία. Ήμουν σιτιάρχης και στο συσσίτιο με έβαλε ο Τουρνάκης Εμμ. Από το Πετροχώρι…"

ΘΥΜΑΤΑ,  ΙΤΑΛΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ

"Στρατοπεδεύσαμε στην ερημιά. Του καθηγητή Σταυρακάκη του πήρε την αρβύλα ο ποταμός. Κάναμε συσσίτιο στις 12 του Φλεβάρη. Οι φαντάροι πήγαν στο όρος Μπουντανόρν, 1950 μέτρα ύψος. Οι μισοί σκοτώθηκαν, έπεσε μια οβίδα πάνω στη σκηνή. Ο Αψος ποταμός είναι κάτω στο Μπουντανόρν, ο Κουκουράκης ο λοχαγός από τα Χανιά ήταν πρησμένος από τα χιόνια και ο Τουρνάκης τα ίδια…"

"Ανήκω στη 2η Πυροβολαρχία, 2ο Τάγμα ως λοχίας. Στήναμε καζάνια για τους στρατιώτες. Την 1η του Μάρτη έγινε μεγάλη επίθεση των Ιταλών. Αποκρούστηκαν και πιάστηκαν 52 αιχμάλωτοι. Σκοτώθηκαν Μπούτζουκας από το Άνω Μέρος, Κουτελιδάκης Μιχάλης και Ριτσάτος Μάρκος από το Γερακάρι. Επίσης ο Μιχάλης Ταξάκης από τον Φουρφουρά, ο Τσαχάκης από τις Δρυγιές και ο Δημητρακάκης από τα Πλατάνια… Στην τοποθεσία «Τρία Αβγά» ρίχνουν οβίδες και σκοτώνονται πολλοί. Ο Χαρίδημος Χαραλαμπάκης από το Πετροχώρι έτρεμε από το κρύο και πέθανε στην Αθήνα. Μαζί μας ήταν και ο Χαλκιαδάκης ο γιατρός από την Πηγή…Το συσσίτιό μας ήταν μια κονσέρβα την ημέρα. Εκτός από την πείνα μας «θέριζαν» τα κρυοπαγήματα και οι ψείρες. Οι Ιταλοί ήταν καλά εξοπλισμένοι και είχαν φωτογραφίες, σοκολάτες και στυλούς…"

ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ

Στις 6 Απριλίου το 1941 έγινε η οπισθοχώρηση μετά την εισβολή των Γερμανών στο μακεδονικό μέτωπο. Επικράτησε πανικός και πήγαμε στα Γιάννενα. Το νοσοκομείο "Ακρέον" το βομβάρδισαν ιταλικά αεροπλάνα και μαζί με τον Πελτέκη ήρθαμε από την Αλβανία. Στο πέτρινο μαντράκι είχαν καζάνια. Έφεραν τον Μύρο το Δημητρακάκη στο φορείο τέζα και λέει: " Ίντα ‘ναι Τζουλάκη; Λέω, ποιος είσαι από τα Πλατάνια; και τον πήγα στη σόμπα…στρατιώτες" 

"Κατεβαίνοντας για την Αθήνα, πήγαινα ρυάκι-ρυάκι. Βλέπω σε μια σπηλιά τον Μαυράκη, βομβαρδίστηκε η σπηλιά και σκοτώθηκε. Ήταν μαζί μου ο Φουρτίνης από την Μπισταή που είχε τσαγκάρικο στη Μητρόπολη. Στην Αθήνα μαζεύτηκαν πολλοί Κρητικοί και οι καϊκάρηδες μας ζητούσαν 3.000 δρχ για να μας πάνε στην Κρήτη…"

"Από την Ελαφόνησο Πελοποννήσου φτάσαμε στο ακρωτήρι "Τηγάνι". Ήμασταν 111 άτομα σε μια βάρκα. Σ΄ένα χωριό κοντά στο "Τηγάνι" μας έκαναν μεγάλη περιποίηση. Συνέχεια έφτασα στο Καστέλι Κισσάμου και ήταν ένας αγρονόμος από το Ρέθυμνο ονόματι Βασιλάκης. Μου βρήκε αμάξι για το Ρέθυμνο και εκεί κοιμήθηκα στο ξενοδοχείο "Αρκάδι". Έφυγα με το λεωφορείο και πήγα στο χωριό μου γιατί αγαπούσα τη γιαγιά μου. Μετά ακολούθησαν τα βάσανα της κατοχής…"

Στρατιώτες λίγο πριν μπουν στη μάχη στην Αλβανία το 1940

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ

  Αναπόφευκτο παραμένει το "κούρεμα" των συντάξεων άνω των 1.000 ευρώ, ενώ δεύτερες σκέψεις επικρατούν στην κυβέρνηση, για τη διατήρηση των επικουρικών συντάξεων, όπως και για την αυτόνομη λειτουργία του ΟΓΑ, εκτός του υπερταμείου ΙΚΑ. 

  Το τελικό σχέδιο για το Ασφαλιστικό βρίσκεται στο τραπέζι των συνομιλιών με τους εκπροσώπους των δανειστών και αναμένεται να οριστικοποιηθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο εντός της εβδομάδας, μετά την οριστικοποίηση των μετρήσεων των οικονομικών αποτελεσμάτων που αποφέρουν διάφορα σενάρια μέτρων.

  Σύμφωνα με το "Βήμα της Κυριακής", η κυβέρνηση με τα μέτρα φιλοδοξεί να εξοικονομήσει 1,8 δισ. ευρώ επικεντρώνοντας για την επίτευξη του στόχου στις μειώσεις των συντάξεων άνω των 1.000 ευρώ, όπως και στον επανυπολογισμό του συνόλου των συντάξεων με νέα κλιμακωτά ποσοστά αναπλήρωσης, τα οποία θα είναι υψηλότερα (π.χ., 75%) για όσους λαμβάνουν συντάξεις κάτω από 1.000 ευρώ και θα μειώνονται σταδιακά στο 65% ή και στο 55% για όσους λαμβάνουν υψηλότερες συντάξεις.

Πάντως οι εκτιμήσεις όσων ασχολούνται με το Ασφαλιστικό αναφέρουν ότι για να επιτευχθούν οι μειώσεις στη συνταξιοδοτική δαπάνη που προσδοκά η κυβέρνηση θα πρέπει οι συντάξεις άνω των 1.000 ευρώ να περικοπούν περίπου 13%-14%.

Η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει τις οριζόντιες μειώσεις και γι’ αυτόν τον λόγο επιχειρεί μια γενικευμένη μεταρρύθμιση του συστήματος προκειμένου να εξοικονομήσει τα ποσά που απαιτούνται με αρχή τα ταμεία ΟΤΕ και ΔΕΗ.

Έτσι το υπουργικό συμβούλιο εντός των επομένων ημερών θα πρέπει να αποφασίσει για ζητήματα που έχουν τεθεί από το υπουργείο Εργασίας χωρίς να έχουν οριστικοποιηθεί.

Αυτά είναι: 

1. Ενοποίηση κύριας και επικουρικής σύνταξης. Εφόσον τελικώς υιοθετηθεί το μέτρο, θα οδηγήσει στην κατάργηση των επικουρικών ταμείων τα οποία ενσωματώνονται στα ταμεία κύριας ασφάλισης και στην ουσία καταργεί τις επικουρικές συντάξεις.

2. Επανυπολογισμός των καταβαλλόμενων συντάξεων (περίπου 2.600.000 παροχές) με βάση τους νέους μειωμένους συντελεστές, γεγονός που θα οδηγήσει σε μειώσεις ως και 30%.

3. Το ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι κλιμακωτό και θα συνδεθεί με το ύψος της σύνταξης και με βάση το επικρατέστερο σενάριο αναμένεται να κυμαίνεται από 55% ως 75%, ανάλογα με την αμοιβή του ασφαλισμένοι. Π.χ., δεν θα ισχύει το ίδιο ποσοστό αναπλήρωσης για αμοιβές 700 ευρώ με αντίστοιχες 4.000 ευρώ. Ωστόσο, κάτι τέτοιο «ισοπεδώνει» το σύστημα προς τα κάτω και αποτελεί αντικίνητρο για την ασφάλιση των υψηλών αμοιβών αφού δεν θα υπάρχει προσδοκία ανταπόδοσης.

4. Επίσης συζητείται η επιβολή αυστηρότερου πλαφόν για τις περιπτώσεις συνταξιούχων που λαμβάνουν περισσότερες από μία συντάξεις. Το πλαφόν ενδέχεται να τεθεί στις 2.500 ευρώ (αντί των 3.600 ευρώ σήμερα).

5. Οριστικές αποφάσεις θα ληφθούν και για το ύψος της εθνικής σύνταξης, το οποίο προτείνεται να είναι στα 390 ευρώ, τη σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ (ξεκινά το 2016 και ολοκληρώνεται το 2019), όπως και για την καθιέρωση ενιαίόυ ποσοστού εισφορών για το σύνολο των μισθωτών.

  Με βάση τον κυβερνητικό σχεδιασμό η ασφαλιστική μεταρρύθμιση τοποθετείται εντός του Νοεμβρίου και περιλαμβάνει: 

  . Αυξήσεις ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

  . Μειώσεις συντάξεων.

  . Ενιαίες εισφορές. 

  .  Αναζήτηση νέων πόρων για την στήριξη του ασφαλιστικού 

Πηγή: Βήμα της Κυριακής 

Το ολοκαύτωμα της μεσαίας τάξης

Εάν παραμείνει σιωπηλό το στήριγμα της Δημοκρατίας,  φοβούμενο να προστατεύσει τα δικαιώματα του, θα βιώσουμε πολύ επώδυνες καταστάσεις – οι οποίες δεν θα έχουν να ζηλέψουν τίποτα, από τα ολοκληρωτικά  καθεστώτα 

.

«Είναι αλήθεια τόσο ανόητοι οι «κυβερνήτες», ώστε να μην γνωρίζουν τον ορισμό της ηλιθιότητας που ανέφερε ο Αϊνστάιν και να εφαρμόζουν το ίδιο πείραμα (μνημόνια), για τρίτη φορά, περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα; Ασφαλώς όχι. Απλά οι δύο προηγούμενες φορές δεν «ευοδώθηκαν» εξ ολοκλήρου – αφού συνεχίζει να υπάρχει η μεσαία τάξη, η οποία έχει μεν αποδυναμωθεί, αλλά δεν καταστράφηκε ολοσχερώς. Επομένως, ο κίνδυνος να επανακάμψει η Δημοκρατία δεν έχει ακόμη αποφευχθεί – οπότε απαιτείται η επανάληψη της διαδικασίας, με άλλους αποδέκτες».

.

Άποψη

Το 2007 οι Έλληνες συγκαταλέγονταν ανάμεσα στους πλουσιότερους λαούς παγκοσμίως, με βάση την αξία των περιουσιακών τους στοιχείων (πηγή: Credit Suisse) – τα οποία, για τη μεσαία τάξη, υπολογίζονταν στο 1,16 τρις $. Έκτοτε, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης, κυρίως δε μετά την υποταγή της χώρας στην Τρόικα, η μεσαία τάξη, η οποία παραδοσιακά στηρίζει τη Δημοκρατία και την κοινωνία, έχασε περιουσιακά στοιχεία αξίας 482 δις $ – οπότε της απομένουν ακόμη 678 δις $.

Από την άλλη πλευρά το 2000, όπου η Ελλάδα εισερχόταν στην Ευρωζώνη, η μεσαία τάξη αποτελούταν από 4,7 εκ. ενήλικες – φτάνοντας στα 5,8 εκ. το 2008 και υποχωρώντας σήμερα στα 4,6 εκ. (1,2 εκ. λιγότερα άτομα από το 2008 και 100.000 λιγότερα σε σχέση με το 2000). Ο μέσος πλούτος της μεσαίας τάξης των 5,8 εκ. Ελλήνων ήταν περίπου 200.000 $ ανά άτομο – έχοντας σήμερα διαμορφωθεί στα 147.000 $ για τα 4,6 εκ., όσο ήταν το 2007 ο μέσος πλούτος όλων των Πολιτών (136.800 $ το 2007 και 81.300 το 2014).

Περαιτέρω, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας το 2007 ήταν στα 239,3 δις € (107,2% του ΑΕΠ), φτάνοντας πλέον στα 320 δις € περίπου (180% του ΑΕΠ) – παρά το ότι μεσολάβησαν δύο ουσιαστικά διαγραφές (PSI, επαναγορά ομολόγων). Υπολογίζεται δε πως θα πλησιάσει τα 350 δις € στα τέλη του έτους, εάν κεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες με 25 δις € – οπότε στο 200% του ΑΕΠ, εάν διαμορφωθεί τελικά στα 175 δις €. Την ίδια στιγμή, το μη εξυπηρετούμενο ιδιωτικό χρέος έχει εκτιναχθεί στα 200 δις € περίπου (100 δις € απέναντι στις τράπεζες και 100 δις € στο δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία κοκ.), μέσα στα λίγα τελευταία χρόνια.

Συνοψίζοντας, μόνο η μεσαία τάξη έχασε 482 δις $, καθώς επίσης 1.200.000 μέλη της, όταν το δημόσιο χρέος θα αυξηθεί κατά 111 δις € – με το ΑΕΠ να χάνει περί τα 60 δις € και με την ανεργία να επιστρέφει στο 27%, παρά τη μαζική μετανάστευση των Ελλήνων.

Παράλληλα το ασφαλιστικό καταρρέει, οι συντάξεις θα αποτελούν σύντομα όνειρο θερινής νύχτας, η παιδεία υποφέρει, το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε κατά 3,5 χρόνια, το κοινωνικό κράτος γκρεμίζεται μεθοδικά, ενώ οι τράπεζες χρεοκόπησαν για πολλοστή φορά – με την κυβέρνηση να καθησυχάζει τις μάζες, σφίγγοντας ταυτόχρονα τη θηλιά στο λαιμό τους.

Η κατώτερη τάξη βέβαια έχει προ πολλού εξαθλιωθεί, χωρίς καμία ελπίδα ανάκαμψης, οπότε το μόνο που μπορεί να την παρηγορήσει, να αμβλύνει τις οδύνες της, είναι δυστυχώς μία αντίστοιχη μοίρα της μεσαίας τάξης – αφού η φτώχεια είναι συγκριτικό μέγεθος, οπότε βιώνεται καλύτερα όσο πιο πολλοί μοιράζονται την ίδια δυστυχία, κάτι που γνωρίζει πολύ καλά η κυβέρνηση.

Έχοντας εξοικειωθεί λοιπόν η κατώτερη τάξη με το σκοτάδι της σπηλιάς του Πλάτωνα (άρθρο), με τις σκιές και με τα δεσμά της, έχει πάψει πλέον να πιστεύει πως υπάρχει φώς και ελπίδα – οπότε εύλογα δεν διαμαρτύρεται, δεν παραπονιέται, δεν αντιδράει και δεν εξεγείρεται. Αντίθετα, προσπαθεί να φυλακίσει όσο περισσότερους μπορεί στην ίδια μοίρα, έτσι ώστε να είναι καλύτερα σε θέση να ανταπεξέλθει με τα βάσανα της – τα οποία θεωρεί πια αυτονόητα, νομοτελειακά.

.

Ο επόμενος στόχος

Η μεσαία τάξη τώρα, η οποία έχει τοποθετηθεί στο στόχαστρο τόσο από την κατώτερη, όσο και από την εξουσία, εγχώρια και ξένη, αφού διαθέτει ακόμη πλούτο που δεν μπορεί να υπερασπιστεί όπως η ανώτερη, προσπαθεί να αποφύγει το οδυνηρό μέλλον που διαγράφεται μπροστά της.

Την ίδια στιγμή διεξάγεται ένας «συμμοριτοπόλεμος» στα ανώτατα εισοδηματικά στρώματα, με επίκεντρο σήμερα τον έλεγχο της τηλεοπτικής ενημέρωσης – μέσω της οποίας επιτυγχάνεται η χειραγώγηση της εκλογικής πλειοψηφίας, η διακυβέρνηση και η διασπάθιση του πλούτου της χώρας.

Επειδή όμως η μεσαία τάξη είναι από τη φύση της ατομικιστική, δεν μπορεί εύκολα να οργανωθεί σε ομάδες που θα ήταν σε θέση να αντισταθούν συλλογικά και με επιτυχία – έχοντας την ψευδαίσθηση ότι, η χώρα συνεχίζει να κυβερνάται δημοκρατικά, οπότε δεν κινδυνεύει. Ακόμη χειρότερα, πιστεύει πως λειτουργεί η Δικαιοσύνη – πως μπορεί δηλαδή να προστατευθεί από τους Νόμους, καθώς επίσης από τα Δικαστήρια της πατρίδας της.

Επομένως, δεν κατανοεί πως τα δικαστήρια απλά εφαρμόζουν εκείνους τους χιλιάδες νόμους ή τις οδηγίες που επιβάλλονται δικτατορικά – αφενός μεν από την κυβέρνηση, με γνώμονα την παραμονή της στην εξουσία, καθώς επίσης την εξυπηρέτηση των συμφερόντων αυτών που την στηρίζουν, αφετέρου από τους δανειστές της χώρας (ενώ ψηφίζονται ή αποφασίζονται «στα τυφλά», καταναγκαστικά καλύτερα, από το Κοινοβούλιο ή από τους υπόλοιπους δημόσιους οργανισμούς και υπηρεσίες).

Η Δικαιοσύνη λοιπόν θεωρείται ακόμη από τη μεσαία τάξη ως η «σανίδα σωτηρίας» – αυτή που θα την προστατεύσει, που δεν θα επιτρέψει δηλαδή να χαθούν τα δικαιώματα ή η περιουσία της, όσο και αν απαξιωθεί προσωρινά.

Πιστεύει επίσης πως η διαφθορά θα φυλακιστεί, ότι η διαπλοκή θα καταπολεμηθεί, πως ο στόχος της Τρόικας είναι η εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας, πως δεν είναι αντιμέτωπη με μία κυβέρνηση του «αποφασίζουμε και διατάζουμε», αλλά με μία ηθική αριστερή, καθώς επίσης πως η ίδια δεν θα είναι το επόμενο θύμα του βιασμού που συντελείται στη χώρα μας. Πως τιμωρείται απλά για τα λάθη της στο παρελθόν, κάτι που χαρακτηρίζει επίσης την κατώτερη – για εντελώς διαφορετικούς όμως λόγους, τους οποίους προανέφερα.

Συμπερασματικά λοιπόν, έχει την ψευδαίσθηση πως η Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν αποτελεί ήδη παρελθόν, πως η κατάσταση δεν είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για την ίδια, για την πατρίδα της και για τα παιδιά της, καθώς επίσης ότι τα πάντα μπορούν να διορθωθούν, χωρίς να αμυνθεί συλλογικά, χωρίς να πολεμήσει και χωρίς να χρεοκοπήσει η χώρα – γεγονός που μάλλον σημαίνει πως δεν θα αποφύγει τελικά την ολοκληρωτική καταστροφή, οδηγούμενη με τη σειρά της στη σκοτεινή σπηλιά, μαζί με την ήδη αλυσοδεμένη κατώτερη τάξη.

.

Επίλογος

Είναι προφανές ότι, η πολιτική που ασκείται σήμερα είναι εξόχως ταξική, οπότε εξαιρετικά τοξική – όπου όμως η τάξη που θα ωφεληθεί δεν θα είναι η αδύναμη, η εισοδηματικά ασθενέστερη, κάτι που δυστυχώς πιστεύει η πλειοψηφία των Ελλήνων, ούτε φυσικά η μεσαία, η οποία θα είναι το επόμενο μεγάλο θύμα του στυγερού βιασμού – αλλά, αντίθετα, εκείνη που στήριξε οικονομικά και επικοινωνιακά την κυβερνητική αλλαγή στην Ελλάδα.

Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται, μεταξύ άλλων, από την έκπληξη του προέδρου της Κομισιόν, όταν διαπίστωσε πως η ελληνική κυβέρνηση εκβίασε, ισχυριζόμενη ότι εκβιάσθηκε, ένα πολύ χειρότερο μνημόνιο, από αυτό που είχε ο ίδιος προτείνει – επικαλούμενη έωλες αιτιολογίες που μόνο ανόητους θα μπορούσαν να πείσουν.

Επίσης, από τη μανία που επιδεικνύει η «αριστερά» για την ψήφιση νομοσχεδίων που καταδικάζουν τη μεσαία τάξη στην ποινή του θανάτου – όπου, με δεδομένο το ότι, η μεσαία τάξη είναι το μοναδικό ουσιαστικά στήριγμα της Δημοκρατίας, κατανοεί κανείς τι ακριβώς επιδιώκεται.

Στα πλαίσια αυτά, εάν συνεχίσουμε να φοβόμαστε τη χρεοκοπία, παραμένοντας σιωπηλοί όπως τα πρόβατα,χωρίς να κατανοούμε πως κινδυνεύουμε από το βοσκό και όχι από το λύκο, θα βιώσουμε εξαιρετικά επώδυνες καταστάσεις – οι οποίες δεν θα έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τη δικτατορία των ολοκληρωτικών καθεστώτων.

Ολοκληρώνοντας, η πρόβλεψη μου αυτή δεν είναι προφανώς καθόλου ευχάριστη – θεωρώ πως είναι όμως ρεαλιστική, ενώ ο χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας για να αμυνθούμε είναι πλέον ελάχιστος. Ελπίζω βέβαια να κάνω λάθος και να οφείλεται στην έμφυτη απαισιοδοξία μου – η οποία αυξήθηκε, όταν φάνηκε καθαρά πως η σημερινή ηγετική ομάδα της συγκυβέρνησης, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτήν που κέρδισε τις εκλογές του Ιανουαρίου.

πηγή:Ιάκωβος Ιωάννου, για το Analyst.gr

Πώς ελέχθη το ΟΧΙ !!!

Αυτή την εποχή λοιπόν, πλησιάζοντας η 28η Οκτωβρίου, φουντώνουν οι συζητήσεις σχετικώς με το ποιός είπε το μεγάλο «ΟΧΙ» στους Ιταλούς. Μια μεγάλη, η συντριπτικώς μεγαλύτερη και απείρως…μουγγότερη μερίδα, πιστεύει ότι το ΟΧΙ το είπε ο τότε πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς. 

Μία άλλη πάλι, σαφώς μικρότερη και ασφαλώς θορυβοδέστερη, ισχυρίζεται ότι το ΟΧΙ, το είπε ο λαός.
Τι ακριβώς συμβαίνει; Ποιά είναι η αλήθεια;

Το θέμα με απασχόλησε πολύ σοβαρά επί σειρά ετών. Έρευνες σε σκονισμένα αρχεία, που φυλάσσονταν σε σκοτεινά τριπλοκλειδωμένα υπόγεια και απρόσιτες κρύπτες που απόξω έχουν κροκόδειλους και λάμιες να τα φυλάνε, αλλά και από συζητήσεις με μάρτυρες που έζησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα γεγονότα, ξεκαθάρισα τα πράγματα.
Ήρθε λοιπόν η στιγμή να μάθει ο κόσμος, τι ακριβώς συνέβη εκείνη την μοιραία νύχτα της 28ης Οκτωβρίου του 1940.

Η ώρα είναι περίπου 3 τα ξημερώματα !
Ένα μαύρο αυτοκίνητο, ανεβαίνει με μεγάλη ταχύτητα την λεωφόρο Κηφισίας, περνάει τον «τροχονόμο» και μετά από περίπου ένα χιλιόμετρο στρίβει δεξιά. Σε λίγο σταματάει έξω από το σπίτι του Έλληνα πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά, στην οδό Δαγκλή, την οποία φυλάει μόνον ένας ενωμοτάρχης, ο Τραυλός, αν και ο ένοικός της είναι δικτάτορας. Πολύ αργότερα, τις κατοικίες δημοκρατικά εκλεγμένων πρωθυπουργών θα φυλάνε Διμοιρίες ΜΑΤ, ενώ αστυνομικές κλούβες, θα αποτρέπουν κάθε σκέψη για προσέγγιση σ’ αυτές, έστω και για να εκφράσουμε την λατρεία μας, ενίοτε προσφέροντας αυγά ή ντομάτες ή και τα δύο, προς τους λαοπρόβλητους ηγέτες.
Από το αυτοκίνητο κατεβαίνει ένας τυπάκος και χτυπάει το κουδούνι του σπιτιού.

Σε λίγο βγαίνει ο πρωθυπουργός αγουροξυπνημένος φορώντας την ρόμπα του και στο πρόσωπο του νυχτερινού επισκέπτη, αναγνωρίζει τον Ιταλό πρέσβη στην Αθήνα Εμμανουέλε Γκράτσι, ενώ Τραυλός, μπερδεύοντας τις σημαίες, του είχε πει ότι τον ζητούσε ο Γάλλος πρέσβης. Τέτοια μέτρα ασφαλείας
- Καλημέρα Εμμανουέλε. Kομματάκι πρωινό-πρωινό σε βλέπω. Τι συμβαίνει Δευτεριάτικα;
- Θα τα πούμε κ. Πρόεδρε, λέει μαγκωμένα ο ευγενέστατος, είναι η αλήθεια, πρέσβης. Να περάσω μέσα;

Οι δύο άνδρες περνάνε σ’ ένα μικρό και απλοϊκό σαλονάκι, που βρισκόταν (και ακόμα βρίσκεται) δεξιά από το χολ.
- Λοιπόν Εμμανουέλε σε ακούω.
- Κύριε Πρόεδρε, δεν ξέρω από πού ν’ αρχίσω, μουρμουράει αμήχανα ο πρέσβυς.
- Από την αρχή Εμμανουέλε, από την αρχή. Τον ενθαρρύνει ο Μεταξάς.
- Ακούστε. Η κυβέρνησή μου, μου ανέθεσε να σας ανακοινώσω ότι ζητάει να επιτρέψει η Ελλάς στα στρατεύματά μας, να διέλθουν ανεμπόδιστα τα Ελληνοαλβανικά σύνορα και να μπουν στην χώρα σας.
- Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, που καλά κατάλαβα δηλαδή, θέλετε να περάσετε τα σύνορα χωρίς διαβατήρια και λοιπές γραφειοκρατικές και χρονοβόρες διατυπώσεις. Ή, με άλλα λόγια, εσείς θέλετε να εφαρμόσετε την Συνθήκη του Σέγκεν, που θα εφευρεθεί μετά από καμμιά πενηνταριά χρόνια.
- Μάλιστα κ. Πρόεδρε, καλά καταλάβατε.

Ο Μεταξάς σηκώνεται και πηγαίνει στο τηλέφωνο (δεν υπήρχαν κινητά τότε…). Σχηματίζει έναν αριθμό στο καντράν και σε λίγο αρχίζει να μιλάει. Ο Γκράτσι τεντώνει τ’ αυτί μπας και πιάσει καμιά φράση, αλλά το μόνο που κατορθώνει να συλλάβει, είναι κάποιες σκόρπιες λέξεις: «Ραδιοφωνία», «χαλιά», «ψηφοφορία», «‘Όζον» και πλέον ουδέν. Σε λίγο ο Μεταξάς επιστρέφει σκεφτικός μεν, αλλά αποφασιστικός.

- Άκουσε Εμμανουέλε. Αυτό που μου ζήτησες είναι πολύ σοβαρό και δεν μπορώ να πάρω μόνος μου απόφαση. Εδώ κοτζάμ Τσίπρας και μετά από 75 χρόνια για ψύλλου πήδημα θα κάνει Δημοψηφίσματα. Πήρα λοιπόν τηλέφωνο στο Εθνικό (τότε λεγόταν ακόμα «Εθνικό») Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και διέταξα να σταματήσουν μια εκπομπή που κάνουν τώρα για χαλιά και για νερό με όζον και να ενημερώσουν τους Έλληνες σχετικά με το αίτημά σας. Στην συνέχεια θα δώσουν δύο αριθμούς στους οποίους θα καλούν, όσοι μεν συμφωνούν με το αίτημά σας στο 99035573464230 και όσοι αρνούνται στο 99035573464231. Όπως αντιλαμβάνεσαι, η διαδικασία αυτή θα πάρει κάποιες ώρες, αφού ακόμη δεν έχουν εφευρεθεί οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, γι’ αυτό προτείνω να παραγγείλουμε καμιά πίτσα ή τίποτις σουβλάκια από τα «Γουρουνάκια» της Κηφισιάς και να παρακολουθούμε παρείτσα την ψηφοφορία. Βλέπεις δεν έχουμε και τηλεόραση να βλέπαμε κανένα τούρκικο σίριαλ, με τα οποία θα παθιάζονται οι Έλληνες, μετά από 75 χρόνια…

- Μα κ. Πρόεδρε, ψέλλισε ο Γκράτσι, τι λέτε. Εδώ ο κ. Μουσολίνι βιάζεται σαν τη χήρα στο κρεβάτι και θέλει να κάνει παρέλαση στην Αθήνα και να πιεί τον καφέ του στο Σύνταγμα, όσο πιο γρήγορα γίνεται.
- Τι να κάνω αγαπητέ μου; Άλλη λύση από το να περιμένουμε δεν βλέπω. Πάνω απ’ όλα ο λαός, ο λαός.

Ο Γκράτσι κάτι μουρμούρισε μέσα από τα δόντια του, που δεν καλοακούστηκε, αλλά τι να κάνει συμμορφώθηκε
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά.
Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας βγήκαν το μεσημέρι του Σαββάτου 2 Νοεμβρίου και ήταν 6% ΝΑΙ και 91% ΟΧΙ και 3% δεν ξέρω, δεν απαντώ. Ο λαός είχε μιλήσει. Του πήρε βέβαια 6 μέρες, αλλά είχε ερωτηθεί και είχε απαντήσει.

Μετά λοιπόν την επικύρωση των αποτελεσμάτων, ο Μεταξάς ενημερώνει τον Βασιλέα και τους Αρχηγούς των Επιτελείων, κηρύσσεται η επιστράτευση και κατά την Δευτέρα (καλή βδομάδα νάχουμε) 4 Νοεμβρίου, αρχίζει το κανονίδι στην Ελληνοαλβανική μεθόριο. Να διευκρινισθεί, ότι όλο αυτό το διάστημα (από 28 Οκτωβρίου μέχρι 4 Νοεμβρίου), οι Ιταλοί περίμεναν υπομονετικά τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας, ασχολούμενοι με αθλοπαιδιές.
Έτσι έγιναν τα γεγονότα. Τώρα ξέρετε ποιός είπε το ΟΧΙ.

Για την ιστορία ο…λαός δεν είπε ΟΧΙ, αλλά «Allors c’ est la guerre».

Τώρα όλα αυτά που ξέρετε, ότι ο Ελληνικός Στρατός κινητοποιήθηκε σε χρόνο μηδέν και σχεδόν ακαριαία συμπληρώθηκε στην εμπόλεμη σύνθεσή του, λόγω του αρίστου Σχεδίου Επιστρατεύσεως και ότι σε λίγες μέρες, συγκεκριμένα στις 15 Νοεμβρίου αφού ήδη είχε αποκρούσει τους Ιταλούς στην Πίνδο, άρχισε την αντεπίθεσή του, που τον έφερε σχεδόν 50 χιλιόμετρα μέσα στο Βορειοηπειρωτικό έδαφος, είναι ασύστολα ψεύδη των μοναρχοφασιστών και των άλλων δημοκρατικών δυνάμεων και καλά θα κάνετε να τα ξεχάσετε, πριν ο κ. Φίλης σας βάλει τιμωρία στη γωνία. 

Α, και κάτι ακόμη. Θα ακούσουμε αυτές τις μέρες, ότι ο Ελληνικός Στρατός πολέμησε τον Φασισμό και τον Ναζισμό. Μπούρδες. Ο Ελληνικός Στρατός πολέμησε αρχικώς μεν τους Ιταλούς και μετά τους Γερμανούς. Και με την ευκαιρία ερωτώνται οι μπουρδολόγοι: Δηλαδή αν η Ιταλία και η Γερμανία είχαν δημοκρατικά καθεστώτα ο Ελληνικός Στρατός δεν θα τους πολεμούσε;

Ωραία τα ανέκδοτα αρκεί μα να μην είναι κρύα.
Άφεριμ, που λέει και ο Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής !...
Άντε κι’ από χρόνου, που έλεγε και η φουκαριάρα η μάνα μου.

 Ο Χρήστος Μπολώσης είναι Υπτγος ε.α

πηγή:dimokratianews.gr,

Του έδωσαν 3.000 € για την άδεια που... πήρε!! Ξέφρενο πάρτι σε φορέα του Δημοσίου.

Στελέχη-«φαντάσματα» με άδεια από τη... σημαία και μπόνους στην Κοινωνία της Πληροφορίας Α.Ε.!

Ως ιδιωτική επιχείρηση ή προσωπικό τους μαγαζί αντιμετωπίζουν έναν από τους μεγαλύτερους φορείς του Δημοσίου διάφορα προβεβλημένα στελέχη του! Φτάνουν στο σημείο να «πριμοδοτούν» τον εαυτό τους ως και με έναν μήνα υπηρεσιακή άδεια ή να δηλώνουν ψευδώς ότι τον Δεκαπενταύγουστο συμμετέχουν σε συσκέψεις ενώ στην πραγματικότητα κάνουν διακοπές.

Ο λόγος για υψηλόβαθμα στελέχη της Κοινωνίας της Πληροφορίας Α.Ε. (ΚτΠ Α.Ε.), μερικά εκ των οποίων εμφανίζονται να πρωταγωνιστούν σε μια σειρά από κωμικοτραγικές καταστάσεις που προκαλούν, όμως, το δημόσιο αίσθημα, καθώς καταγγέλλονται ακόμη και για ενθυλάκωση χρηματικών αποζημιώσεων που δεν δικαιούνται.

Ο «καυτός» φάκελος βρίσκεται ήδη στη διάθεση του υπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή, ο οποίος τη Δευτέρα επισκέφθηκε την ΚτΠ Α.Ε., συνομίλησε με τους επικεφαλής της εταιρίας και ζήτησε μηδενική ανοχή απέναντι σε ζητήματα αδιαφάνειας και διαφθοράς αλλά και την αξιοποίηση όλων των στελεχών. Από τα στοιχεία που δημοσιεύει πάντως σήμερα η «δημοκρατία» προκύπτει ότι εντός του δημόσιου φορέα επικρατεί η νοοτροπία τού «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει».

Η περίπτωση ανώτερου στελέχους της ΚτΠ Α.Ε., που έφτασε στο σημείο να «πριμοδοτήσει» με υπηρεσιακή άδεια 37 ημερών τον εαυτό του, σίγουρα διεκδικεί μια θέση στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες. Πρόκειται για τον διευθυντή Διοίκησης και Προσωπικού της εταιρίας, ο οποίος προφανώς με αυτή τη συμπεριφορά θεωρεί ότι δίνει το καλό παράδειγμα και στους υπόλοιπους υπαλλήλους της εταιρίας.

Βάσει των στοιχείων που βρίσκονται στη διάθεσή μας το εν λόγω στέλεχος λείπει σε άδεια από τις 8 Σεπτεμβρίου 2015 και αναμένεται να επιστρέψει στα καθήκοντά του στις 13 Νοεμβρίου! Φρόντισε, βλέπετε, να «κολλήσει» στην αναρρωτική άδεια, την οποία είχε πάρει από τις 8 Σεπτεμβρίου 2015 έως και τις 7 Οκτωβρίου 2015, και υπηρεσιακή άδεια 27 εργάσιμων ημερών που μαζί με τα Σαββατοκύριακα φτάνει τις 37 ημέρες.

Βάσει της καταγγελίας που κατέληξε στο γραφείο του κ. Κουρουμπλή πρόκειται για «ψεύτικη υπηρεσιακή άδεια», η οποία δόθηκε με την έγκριση του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρίας προκειμένου το εν λόγω στέλεχος να πληρώνεται από το σπίτι του!

«Κάνει κατάχρηση του ρόλου του και παράβαση των καθηκόντων του, καθώς εμφανίζεται να λείπει από τη δουλειά εξυπηρετώντας υπηρεσιακές ανάγκες, οι οποίες όμως δεν υπάρχουν» αναφέρεται χαρακτηριστικά. Το πλέον παράδοξο είναι ότι την άδεια έχει υπογράψει και ο υπεύθυνος προσωπικού της εταιρίας, ο οποίος, όμως, αντιμετωπίζει ένα άλλου είδους πρόβλημα: Δεν μπορεί να κατέχει τη συγκεκριμένη θέση καθώς είναι απόφοιτος ΤΕΙ. Ψύλλοι στ' άχυρα, θα πει κάποιος...

Του έδωσαν 3.000 € για την άδεια που... πήρε!

Μια άλλη ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί και εκείνη του πρώην διευθύνοντος συμβούλου της εταιρίας. Καταγγέλλεται ότι μετέτρεψε την καλοκαιρινή του άδεια σε υπηρεσιακή, με αποτέλεσμα να εισπράξει 3.000 ευρώ, τα οποίο όμως δεν δικαιούνταν. Το συγκεκριμένο ποσό προήλθε από την εξόφληση της κανονικής άδειας, που δεν χρησιμοποίησε καθώς -σύμφωνα με τα καταγγελλόμενα- την αντικατέστησε με την υπηρεσιακή.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το εν λόγω στέλεχος, που αντικαταστάθηκε πριν από λίγο καιρό από τον κ. Μανωλιτσάκη, εμφανίζεται στις 12, 13, 14, 16, 17, 18 και 19 Αυγούστου 2015 να βρίσκεται σε υπηρεσιακή άδεια, ενώ στην πραγματικότητα απολάμβανε τις καλοκαιρινές του διακοπές στη Θεσπρωτία. Σαν να μην φτάνει αυτό, πριν από 15 ημέρες το συγκεκριμένο πρώην στέλεχος φέρεται ότι εισέπραξε 3.000 ευρώ που δικαιούνταν για τις ημέρες κανονικής άδειας που δεν είχε χρησιμοποιήσει!

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι συγκεκριμένες υποθέσεις -και όχι μόνο- έχουν θορυβήσει τον αρμόδιο υπουργό, ο οποίος φέρεται αποφασισμένος να βάλει τέλος σε ανάλογες νοοτροπίες και συμπεριφορές, ενώ εντός της υπηρεσίας γίνεται λόγος ακόμη και για δημιουργία κλίκας που απαρτίζεται στελέχη φίλα προσκείμενα στον διευθύνοντα σύμβουλο με σκοπό να επικρατεί μια ολοκληρωτική κατάσταση και να πιέζονται υπηρεσιακά στελέχη προκειμένου να ικανοποιούνται συγκεκριμένοι σκοποί. 

Στο πλαίσιο της αδιαφάνειας που επικρατεί εντάσσεται και η περίπτωση της γραμματέως του διευθύνοντος συμβούλου, η οποία εμφανίζεται να έχει υψηλότερες αποδοχές από τους διευθυντές της υπηρεσίας.

πηγή:dimokratianews.gr

Η Wikipedia και η χειραγώγηση των μαζών

«Η ιστορία μπορούσε να ξαναγραφτεί δέκα φορές, είτε επειδή άλλαξε η πολιτική γραμμή, είτε λόγω του ότι ο Μεγάλος Αδελφός είχε κάνει λάθος προφητείες. Στην πραγματικότητα βέβαια δεν ήταν πλαστογραφία, αλλά απλά η αντικατάσταση μίας ανοησίας από μία άλλη.

Κάπου, εντελώς ανώνυμοι, βρίσκονταν οι διευθύνοντες εγκέφαλοι, οι οποίοι συντόνιζαν όλες τις προσπάθειες και καθόριζαν τη γραμμή της τακτικής που απαιτούσε να φυλαχθεί το τάδε τμήμα του παρελθόντος, να διαστρεβλωθεί ένα άλλο και να εξαφανιστεί εντελώς κάποιο τρίτο. Όλη η ιστορία ήταν από δεύτερο χέρι, σβησμένη και ξαναγραμμένη τόσες φορές, όσο κρινόταν απαραίτητο.» (Orwell, 1984).

Άρθρο

Για να μπορέσει κανείς να χειραγωγήσει επιτυχημένα τις ανθρώπινες κοινωνίες, οφείλει προηγουμένως να αποκτήσει αξιοπιστία – ακόμη καλύτερα, να θεωρηθεί αυθεντία στον τομέα του. Κάτι τέτοιο είναι σχετικά εύκολα εφικτό εάν επιλέξει τις θετικές επιστήμες – όπου η αξιοπιστία του αποκτάται πολύ γρήγορα, εάν δεν κάνει λάθη, αφού μπορεί να κριθεί με αντικειμενικότητα από το κοινό του. Αντίθετα, είναι πολύ δύσκολο στις θεωρητικές επιστήμες, στις κοινωνικές όπως θα λέγαμε – επειδή κυριαρχεί σε μεγάλο βαθμό η υποκειμενικότητα.

Στα πλαίσια αυτά η ελίτ, για την οποία αποτελεί άμεσο στόχο η χειραγώγηση των μαζών, έτσι ώστε να κυβερνώνται εύκολα χωρίς να διαμαρτύρονται για την απομύζηση τους, δεν θα άφηνε ποτέ ελεύθερη τη σωστή ενημέρωση των ανθρώπων – η οποία, στην εποχή του διαδικτύου, αναζητείται συνήθως από τις ηλεκτρονικές εγκυκλοπαίδειες.

Ιδιαίτερα σημαντικό στην προκειμένη περίπτωση είναι το γεγονός πως, οτιδήποτε ηλεκτρονικό, μπορεί να «διορθώνεται» εκ των υστέρων κατά το δοκούν – χωρίς κανένας να αντιλαμβάνεται τις αλλαγές.

Επίσης η δυνατότητα να απαξιώνονται οι σωστές πληροφορίες, οι άνθρωποι καλύτερα που τις παρέχουν, εάν χαρακτηρισθούν οπαδοί «θεωριών συνωμοσίας» – όπως συνέβη με όλους όσους ασχολήθηκαν με την κατάρρευση του τρίτου πύργου στη Νέα Υόρκη την 11η Σεπτέμβρη, η οποία ανακοινώθηκε από τα ΜΜΕ προτού καν συμβεί (εικόνα τεκμηρίωσης στο ντοκιμαντέρ που ακολουθεί).

Περαιτέρω, η μεγαλύτερη ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια, από την οποία αναζητεί σήμερα πληροφορίες η πλειοψηφία των ανθρώπων, είναι η Wikipedia – η οποία είναι πράγματι κορυφαία, στον τομέα των θετικών επιστημών, αφού δεν κάνει σχεδόν ποτέ λάθη. ΄

Όσον αφορά όμως τις κοινωνικές επιστήμες, κυρίως δε την ιστορία, αποτελεί το βασικότερο όργανο παραπληροφόρησης που έχει στη διάθεση της η ελίτ – όπως τεκμηριώνεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από την έρευνα ενός Γερμανού, ο οποίος πραγματικά δεν άφησε την παραμικρή αμφιβολία σχετικά με τον τρόπο που χειραγωγεί τους αναγνώστες της η αμερικανική πλατφόρμα (είναι δυστυχώς στα γερμανικά).

Η έρευνα, μας θύμισε σε μεγάλο βαθμό το προφητικό βιβλίο του Orwell, το 1984, με το οποίο αναφέρεται στο Μεγάλο Αδελφό, στο αστυνομικό κράτος δικτάτορα και δυνάστη, το οποίο όχι μόνο παρακολουθεί στενά τη μάζα, τους προλετάριους, υπηρετώντας την ελίτ αλλά, επίσης, τη χειραγωγεί – παραποιώντας μεθοδικά τις ειδήσεις, τα βιβλία, την ιστορία, καθώς επίσης οτιδήποτε άλλο χρειαστεί.

Στα πλαίσια αυτά, επειδή γνωρίζουμε πως όλο και περισσότεροι χρησιμοποιούν δυστυχώς τη Wikipedia ως πηγή πληροφόρησης τους, ιδιαίτερα οι δημοσιογράφοι, θεωρήσαμε σκόπιμο να τους επιστήσουμε την προσοχή –μεταξύ άλλων στους οικονομολόγους που, ερευνώντας τις χρηματοπιστωτικές κρίσεις του παρελθόντος, ειδικά αυτές στις οποίες συμμετείχε το ΔΝΤ, παραπληροφορούνται εν αγνοία τους.

Ολοκληρώνοντας, σύμφωνα με τον ερευνητή πρόκειται για μία τρομακτική οργάνωση, η οποία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τη Μαφία, όσον αφορά τις μεθόδους  συγγραφής των κειμένων και παραπλάνησης που χρησιμοποιεί – ενώ έχει καταστρέψει πάρα πολλούς επιστήμονες, οι οποίοι προσπάθησαν να ερμηνεύσουν αντικειμενικά, ορισμένα σημαντικά γεγονότα της ανθρώπινης ιστορίας.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν είναι καθόλου αντικειμενική στο μεγαλύτερο μέρος της – ενώ επιτίθεται σε ακτιβιστές, σε ανθρώπους που συμμετέχουν σε ειρηνικά κινήματα εναντίον οργανισμών όπως το ΝΑΤΟ(χαρακτηρίζοντας τους ακροδεξιούς ή αριστερούς εξτρεμιστές), σε ομάδες που διαμαρτύρονται για τις τράπεζες κατηγορώντας τες ως αντισημιτικές κοκ. (πάντοτε κατά την έρευνα).

Οφείλει λοιπόν να προσέχει κανείς τι ακριβώς διαβάζει – καθώς επίσης να είναι επιφυλακτικός, σχετικά με την ανιδιοτέλεια του ατόμου που παρουσιάζεται ως ο ιδρυτής της, αδιαφορώντας για τα κέρδη που θα μπορούσε να του προσφέρει. Αυτό δεν ισχύει μόνο για την εγκυκλοπαίδεια αλλά, επίσης, για πολλά ΜΜΕ – ενώ είναι συχνά σημαντικότερη η επιλογή των πηγών γνώσης, από την ίδια τη γνώση.

πηγή:Analyst.gr