Η διαρκής εισροή εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στην χώρα μας έχει ξεπεράσει προ πολλού τα ανθρωπιστικά όρια και επηρεάζει πλέον την καθημερινή ζωή των Ελλήνων. Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι μετανάστες είναι οικονομικοί πρόσφυγες, κάποιοι υπήρξαν πράγματι πολιτικοί πρόσφυγες ενώ αρκετοί έγιναν αντικείμενα εκμεταλλεύσεως και δημιουργίας πλούτου από συμπολίτες μας. Το γεγονός αυτό δεν μεταβάλλει την διαπίστωση της ανασφάλειας και έντονης ανησυχίας των Ελλήνων για το μέλλον τους.Τα περισσότερα πολιτικά κόμματα διατείνονται ότι το θέμα διογκώνεται από ακροδεξιούς, φασίστες, υπερεθνικιστές, συντηρητικούς, ξενόφοβους, απολίτιστους, αγροίκους κ.λ.π., ενώ μία πραγματικά «δημοκρατική» και «προοδευτική» κοινωνία οφείλει να δέχεται στους κόλπους της αναξιοπαθούντες, κατατρεγμένους ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, γλώσσας, πολιτισμού και θρησκείας, είτε με μελλοντική κοινωνική ενσωμάτωσή τους, είτε με την δημιουργία πολυπολιτισμικής κοινωνίας εντός της ελληνικής επικράτειας. Προφανώς τα πολιτικά αυτά κόμματα λησμονούν την θεμελιώδη δημοκρατική αρχή ότι ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ λαός τους εκλέγει (είτε ως Κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση) για να διασφαλίσουν και να προασπίσουν τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ Εθνικά Συμφέροντα και όχι τα περιοχικά, διεθνικά ή πλανητικά Συμφέροντα. Εάν επιθυμούν άλλους νεφελώδεις ρόλους, πέραν της εκπληρώσεως των Εθνικών Συμφερόντων (π.χ. οραματιστές της παγκόσμιας διακυβέρνησης, πολίτες του κόσμου, επί Γης Δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα κ.λ.π.) τότε η θέση τους δεν είναι στο Ελληνικό κοινοβούλιο αλλά σε Διεθνείς Οργανισμούς και ΜΚΟ, που όπως όλοι γνωρίζουν, κυριαρχούνται από τις υπερδυνάμεις. Οι εγχώριοι πολιτικοί αυτοί φορείς και πρόσωπα των οποίων η επιλεκτική «ευαισθησία» εξαντλείται στον ρατσισμό (ποια η ευαισθησία τους, στην πράξη, για την οικονομική απόγνωση, την ανεργία και ασφάλεια των ελλήνων πολιτών της χώρας;), υπό την βολική κάλυψη και συνδρομή των περισσοτέρων ΜΜΕ, ουδέποτε έχουν απαντήσει σαφώς σε ερωτήματα όπως τα ακόλουθα: - Υπηρετούσαν το Εθνικό Συμφέρον διαδοχικές Κυβερνήσεις της χώρας μας όταν ανέχοντο και απλώς παρακολουθούσαν επί πολλά χρόνια, την αθρόα εισροή απροσκλήτων μεταναστών δίχως να λαμβάνουν μέτρα (τα τελευταία αποσπασματικά και ανεπαρκή μέτρα είναι αποτέλεσμα ευρωπαϊκής πιέσεως και όχι εθνικής πρωτοβουλίας);-Δεδομένου του μείζονος δημογραφικού μας προβλήματος, ποιο είναι το ανώτατο ποσοστό μεταναστών που δύναται να ανθέξει η χώρα δίχως να αλλοιωθεί ανεπιστρεπτί ο εθνικός, πολιτιστικός και κοινωνικός χαρακτήρας της (υπενθυμίζεται ότι τα τέκνα των Ελλήνων αποτελούν φορολογικό τεκμήριο πλούτου).-Το Ισλάμ αντιμετωπίζεται ως μία ακόμη θρησκεία σε ένα ανεξίθρησκο κράτος, ή ως ολοκληρωτικό πολιτισμικό και κοινωνικό κίνημα που καταργεί το Δυτικό Δημοκρατικό κεκτημένο, όπου επικρατεί; -Πως θα αποσοβηθεί η πιθανότητα, στα πλαίσια του πολυπολιτισμικού κράτους, μία αυριανή πλειοψηφική μερίδα της κοινωνίας να ψηφίσει, με Δημοκρατικές διαδικασίες, υπέρ της μερικής ή ολικής εφαρμογής της Σαρίας ή υπέρ της αυτονομήσεως εθνικών εδαφών; -Σε ποιο βαθμό δύνανται να ελεγχθούν οι πολυπληθείς (κυρίως μουσουλμανικές) μεταναστευτικές μειονότητες από την επιρροή ή και στρατολόγησή τους από γειτονικά κράτη που επιβουλεύονται την χώρα μας;-Ποια είναι τα κριτήρια εισδοχής και αποδοχής μεταναστών, ποια τα ποιοτικά κριτήρια αποδόσεως ελληνικής ιθαγένειας και ποια μέτρα λαμβάνονται για την διασφάλιση του σεβασμού των μεταναστών προς τα ήθη, τα έθιμα, τις αξίες και τον πολιτισμό της χώρας που τους φιλοξενεί; Όταν το κράτος απλώς παρατηρεί και ανέχεται τις ποσοστιαίως δυσανάλογες και ενίοτε ειδεχθείς εγκληματικές συμπεριφορές των μεταναστών, το ανεξέλεγκτο παραεμπόριο, την ιατρική τους περίθαλψη με χρήματα ελλήνων φορολογουμένων, την έξοδο συναλλάγματος από την χώρα, και την δημιουργία γεωγραφικών γκέτο, η ελληνική κοινωνία αγωνιά. Σε καμία περίπτωση δεν είναι φασίστας ο πολίτης που ιεραρχεί και επιζητεί πρώτα την ασφάλεια, την τάξη και την εργασία και μετά τις δημοκρατικές ελευθερίες. Παρά την ενορχηστρωμένη από τα περισσότερα πολιτικά κόμματα «φιλειρηνική», «ανθρωπιστική» και «πολυπολιτισμική» σύγκλιση (που εκούσια ή ακούσια συμβαδίζει με έξωθεν ασκούμενες πιέσεις και εντολές), διοχετευμένη συστηματικά στους πολίτες, μέσω των «ανεξαρτήτων» ΜΜΕ, το λαϊκό ένστικτο, τρομάζει με το διαγραφόμενο μέλλον της επόμενης γενεάς. Όσο ο πολίτης δεν βρίσκει πολιτική ανταπόκριση στην αγωνία του αλλά αντιθέτως κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί «ρατσιστής» και να υποστεί κυρώσεις από αυτούς που δεν ανησυχούν για την απώλεια της εθνικής μας ταυτότητος, τόσο θα αναγκάζεται να ψηφίζει ακραία κόμματα που δεν τον εκφράζουν στα περισσότερα θέματα αλλά τον καλύπτουν πλήρως στο μεταναστευτικό σε συνδυασμό με το δημογραφικό εθνικό μας θέμα. Ενδεχομένως ορισμένοι ισλαμικοί κύκλοι να κηρύξουν «τζιχάντ» σε όσους καταφέρονται κατά του Ισλάμ της «αγάπης» και της «ανοχής». Δεν χρειάζεται όμως να διερευνηθεί το Ισλάμ του Κορανίου το οποίο ούτως ή άλλως ερμηνεύεται κατά το δοκούν ακόμη και από τα διάφορα ρεύματα μουσουλμάνων. Αρκεί να καταγραφούν τα σημερινά δεδομένα και πεπραγμένα στο σύνολο των μουσουλμανικών κρατών ανά τον κόσμο (δημοκρατικές ελευθερίες, μειονότητες, άλλες θρησκείες, ισότητα φύλων, νομοθεσία και Σαρία, φανατισμός, αξία ανθρώπινης ζωής κ.λ.π.), καθώς και η πορεία εξοικειώσεως και αφομοιώσεως των μουσουλμάνων εντός των Δυτικών κοινωνιών (π.χ. πρόσφατες σφαγές σε Λονδίνο και Παρίσι, καθώς και αναταραχές στην Σουηδία της ανεκτικότητος και των παροχών προς τους αλλοδαπούς, κοινωνική καθοδήγηση και ποδηγέτηση με πολιτικές προεκτάσεις στα τεμένη κ.λ.π.). Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την επερχόμενη ζωτική κοινωνική απειλή και αποτελούν κόλαφο καθ’ οιωνδήποτε ημιμαθών «υπαρξιακών ανθρωπιστών» με δήθεν «δημοκρατικές ευαισθησίες». Διαχρονικά η χώρα μας δεν διακρίνεται για την αξιοποίηση των εμπειριών του παρελθόντος αλλά ούτε και για την προβλεπτική της δεινότητα. Τα ζωτικά αυτά προτερήματα απαιτούν πολιτικούς άνδρες μεγάλου διαμετρήματος και εμβέλειας και η χώρα μας σπάνια αναδεικνύει τέτοιους. Εν τούτοις είναι η πρώτη φορά που ένα εσωτερικό θέμα όπως ο συνδυασμός της αθρόας μεταναστεύσεως, του Ισλάμ και του δημογραφικού εθνικού προβλήματος απειλεί μεσοπρόθεσμα την ίδια την υπόστασή μας. Προτάσεις υπάρχουν, είναι οφθαλμοφανείς και πρέπει να αποφασισθούν και να εφαρμοσθούν άμεσα. Η μετάθεση του προβλήματος, ο εξωραϊσμός αυτού, ο εξορκισμός των «ρατσιστών» και η λήψη ανεπαρκών και αποσπασματικών μέτρων εκτιμάται ότι θα επιφέρει ακραίες κοινωνικές συμπεριφορές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, τις οποίες ουδέν «αντιρατσιστικό» ή «ανθρωπιστικό» ανάχωμα θα μπορέσει να ανακόψει διότι απλώς το αίσθημα της αυτοσυντηρήσεως και επιβιώσεως ξεπερνά αξίες που κάποιοι εμφανίζουν ως υπέρτατες. Χρειάσθηκαν αιώνες κινημάτων και αγώνων, επαναστάσεις και εκατομμύρια θυμάτων για να επιτευχθεί το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, πυρήνα του οποίου αποτελεί το κοσμικό Δημοκρατικό κράτος και η απόρριψη κάθε μορφής ολοκληρωτισμού. Θεωρώ ιδιαίτερα εγωιστικό και αλαζονικό, ουδείς να σηκώνει το γάντι στο προαναφερθέν πρόβλημα αλλά αντιθέτως, οι ολίγιστοι, απλώς να το παραδίδουν στην επόμενη γενεά, τρομακτικά διογκωμένο, για να σκάσει στα χέρια της. Προσβλέπω σε έγκαιρη αφύπνιση της Ευρώπης και της χώρας μας προκειμένου να αποτραπεί η άλωση και είσοδός τους σε νέο Μεσαίωνα. Η Δημοκρατία είναι ευάλωτο πολίτευμα και η αυτοπροστασία της απαιτεί ώριμη κοινωνία, έγκαιρο ανάληψη προληπτικών μέτρων και ταυτόχρονα πιστή και αμείλικτη εφαρμογή των νόμων. Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος Π.Ν.Επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ.
