ΕΛΣΤΑΤ: Το 17,4% του πληθυσμού της χώρας απειλεί ο κίνδυνος φτώχειας - Ξοδεύουμε περισσότερα και αγοράζουμε λιγότερα είδη διατροφής

 Το 17,4% του πληθυσμού της χώρας απειλεί ο κίνδυνος φτώχειας. Την ίδια ώρα, οι ανατιμήσεις στα είδη διατροφής, οδηγούν τα νοικοκυριά να δαπανούν όλο και περισσότερα στις συγκεκριμένες ανάγκες, αγοράζοντας ωστόσο λιγότερα αγαθά.

Αυτά προκύπτουν από την έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς το 2022 (διενεργήθηκε σε δείγμα 6.196 ιδιωτικών νοικοκυριών στο σύνολο της χώρας), σύμφωνα επίσης με την οποία:

• Η μέση ετήσια δαπάνη των νοικοκυριών για αγορές ανήλθε στα 19.204,08 ευρώ (1.600,34 το μήνα), καταγράφοντας αύξηση, σε τρέχουσες τιμές 12,7% σε σχέση με το 2021.
• Το 50% των νοικοκυριών δαπανούν περισσότερα από 1.289 ευρώ το μήνα.
• Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε ενοικιασμένη κατοικία δαπανούν το 17,4% του προϋπολογισμού τους, κατά μέσο όρο, για ενοίκιο.
• Το μερίδιο της μέσης δαπάνης για είδη διατροφής και μη οινοπνευματώδη ποτά και στέγαση των νοικοκυριών του φτωχότερου 20% του πληθυσμού ανέρχεται στο 58,1% των δαπανών των νοικοκυριών, ενώ το αντίστοιχο μερίδιο του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού ανέρχεται στο 25,6%.

Η υψηλότερη μέση ετήσια δαπάνη καταγράφηκε στην περιφέρεια Αττικής και ανήλθε σε 22.305,84 ευρώ, ενώ η χαμηλότερη στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος και ανήλθε σε 13.828,56 ευρώ. Η μέση ετήσια δαπάνη των νοικοκυριών το 2022 εμφανίζεται μειωμένη κατά 24,5% σε σύγκριση με το 2008.

Η μέση ετήσια δαπάνη των νοικοκυριών για αγορές ανήλθε σε 19.204,08 ευρώ (1.600,34 το μήνα), καταγράφοντας ετήσια αύξηση 12,7% (2.166,60 ευρώ) σε σχέση με το 2021. Σε σταθερές τιμές, η μέση ετήσια δαπάνη των νοικοκυριών αυξήθηκε σε ποσοστό 4,6% ή 837,68 ευρώ, λόγω της επίδρασης του πληθωρισμού (7,2% πέρυσι). Η μέση ετήσια δαπάνη για κάθε άτομο ανήλθε στα 7.516,32 ευρώ, καταγράφοντας αύξηση 12,7% (847,32 ευρώ ετησίως) σε σύγκριση με το 2021 (6.669 ευρώ).

Το μεγαλύτερο μερίδιο των δαπανών του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών, σε τρέχουσες τιμές, αφορά:

• στα είδη διατροφής και μη οινοπνευματώδη ποτά (20,9%),
• στη στέγαση (14,5%) και
• στις μεταφορές (13,3%),
• ενώ το μικρότερο μερίδιο των δαπανών (3,4%) αντιστοιχεί στις υπηρεσίες εκπαίδευσης.

Η μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση δαπανών των νοικοκυριών, σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα το 2021, παρουσιάζεται σε:

• εστιατόρια, καφενεία και ξενοδοχεία (30,9%),
• αναψυχή και πολιτισμό (30,3%),
• μεταφορές (17,8%),
• ενώ η μικρότερη ποσοστιαία αύξηση καταγράφεται στις επικοινωνίες (5,3%).

Η μεγαλύτερη θετική μεταβολή στην ποσοστιαία συμμετοχή των διαφόρων δαπανών σε σταθερές τιμές 2022, σε σχέση το 2021, παρατηρείται στα εστιατόρια, καφενεία και ξενοδοχεία (1,4 ποσοστιαίες μονάδες), ενώ η μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση συμμετοχής παρατηρείται στα είδη διατροφής και μη οινοπνευματώδη ποτά (1,1 ποσοστιαίες μονάδες).

Όσον αφορά στις δαπάνες για είδη διατροφής και μη οινοπνευματώδη ποτά, σε σχέση με το 2021, παρατηρείται αύξηση της μέσης μηνιαίας δαπάνης (τρέχουσες τιμές), στα παρακάτω είδη:

• κρέας (11,1%),
• λαχανικά (10%),
• λοιπά είδη διατροφής (9,9%),
• αλεύρι, ψωμί, δημητριακά (9,2%),
• γαλακτοκομικά προϊόντα και αυγά (7,9%),
• έλαια και λίπη (3,8%),
• μεταλλικά νερά, αναψυκτικά, χυμοί φρούτων και λαχανικών (2,5%),
• ψάρια (1,8%) και
• φρούτα (1,3%).

Ενώ μείωση της μέσης μηνιαίας δαπάνης (τρέχουσες τιμές), παρατηρείται στα παρακάτω είδη:

• ζάχαρη, μαρμελάδες, μέλι, σιρόπια, σοκολάτα (0,3%), και
• καφές, τσάι και κακάο (0,1).

Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε αγροτικές περιοχές δαπανούν κατά μέσο όρο 1.322,53 ευρώ τον μήνα, ενώ αυτά που διαμένουν σε αστικές περιοχές 1.677,66 ευρώ. Επομένως, τα νοικοκυριά που διαμένουν σε αγροτικές περιοχές δαπανούν, κατά μέσο όρο, 21,2% λιγότερο από τα νοικοκυριά που διαμένουν σε αστικές περιοχές. Τα νοικοκυριά που διαμένουν στην περιφέρεια Αττικής δαπανούν, κατά μέσο όρο, το 116,2% της μέσης μηνιαίας δαπάνης των νοικοκυριών της χώρας, ενώ αυτά που διαμένουν στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος το 72% αυτής. Το 2022 σε σύγκριση με το 2021, τα νοικοκυριά που διαμένουν στην περιφέρεια Αττικής αύξησαν τις δαπάνες τους, κατά μέσο όρο 13,3%, ενώ αυτά που διαμένουν στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας κατά 14%.

Σχετικά με τη μέση μηνιαία κατανάλωση (ποσότητες) ειδών διατροφής, οινοπνευματωδών ποτών, καπνού, καυσίμων και ηλεκτρικής ενέργειας, αυξήσεις παρατηρούνται στα είδη διατροφής και οινοπνευματώδη ποτά και καπνό, ως εξής:

• τσιγάρα 2,5%
• οινοπνευματώδη ποτά 0,2%
• ενώ μειώσεις παρατηρούνται στα είδη:
• ελαιόλαδο 10,8%
• γιαούρτι 7%
• ψάρια 6,7%
• γάλα 5,5%
• φρούτα 4,2%
• κρέας 2,2%
• τυρί 2%
• ψωμί, είδη αρτοποιίας 1,5%
• ζυμαρικά 1,3%
• λαχανικά 1,3%, και
• ρύζι 1,1%.

Η μέση μηνιαία ποσότητα ενέργειας που καταναλώνεται στην κύρια κατοικία παρουσίασε αύξηση σε:

• στερεά καύσιμα (καυσόξυλα, πελλέτες, πυρήνας κ.λπ.), 37,7%
• φυσικό αέριο, 8,3%
• και μείωση σε:
• ηλεκτρική ενέργεια, 11,5%
• υγραέριο, 11,1% και
• υγρά καύσιμα, 1,4%

Από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι τα νοικοκυριά διαθέτουν:

• Τηλεόραση έγχρωμη: 99,3%
• Κινητό τηλέφωνο: 94,6%
• Σταθερό τηλέφωνο: 86,9%
• Προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή: 76,6%
• Επιβατηγό αυτοκίνητο ΙΧ, τουλάχιστον ένα: 70,0%
• Πλυντήριο πιάτων: 38,9%
• Καταψύκτη: 34%
• Δεύτερη κατοικία: 15%
• Κλειστό χώρο στάθμευσης: 13,3%
• και χρησιμοποιούν την κεντρική θέρμανση (πετρέλαιο, φυσικό αέριο κ.λπ.) ως κύρια πηγή θέρμανσης σε ποσοστό 56,8%.

Αύξηση κατά 0,5 ποσοστιαίες μονάδες σημειώθηκε στο ποσοστό των νοικοκυριών που διαθέτουν προσωπικό υπολογιστή με πρόσβαση στο διαδίκτυο, όπως και στο ποσοστό των νοικοκυριών που διαθέτουν καταψύκτη, ενώ μείωση κατά 1 ποσοστιαία μονάδα καταγράφηκε στο ποσοστό των νοικοκυριών που χρησιμοποιούν κεντρική θέρμανση.

Το 44,4% των νοικοκυριών χρησιμοποιούν τρία δωμάτια, ενώ το 58,3% διαβιεί σε κατοικία με εμβαδόν από 61 έως 100 τετραγωνικά μέτρα (τ.μ.). Σε σχέση με το 2021 προκύπτουν τα εξής:

• Μέσα μαγειρέματος: αύξηση κατά 0,8 και 0,4 ποσοστιαίες μονάδες στη χρήση συσκευής υγραερίου ή κουζίνας φυσικού αερίου για μαγείρεμα αντίστοιχα, ενώ το 1,9% των νοικοκυριών δεν μαγειρεύει.
• Μέσα θέρμανσης: η μεγαλύτερη αύξηση παρουσιάζεται στο καλοριφέρ φυσικού αερίου κατά 2,1 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ το 0,6% των κατοικιών των νοικοκυριών δεν διαθέτει θέρμανση.
• Μέσα ψύξης: η χρήση συσκευών κλιματισμού αυξήθηκε κατά 8 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ το 21,8% των κατοικιών των νοικοκυριών δεν διαθέτει ψύξη.

Το μερίδιο της μέσης ισοδύναμης δαπάνης (αγορές, τρέχουσες τιμές) του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 5,39 φορές μεγαλύτερο από το μερίδιο της μέσης ισοδύναμης δαπάνης του φτωχότερου 20% του πληθυσμού (5,19 για το 2021). Ο δείκτης μειώνεται στο 4,21, όταν συμπεριληφθούν στην καταναλωτική δαπάνη οι τεκμαρτές δαπάνες (τελική καταναλωτική δαπάνη)- (4,08 για το 2021).

• Τα νοικοκυριά του φτωχότερου 20% του πληθυσμού αύξησαν τις δαπάνες τους σε σχέση με το 2021 κατά 7,8%, ενώ τα νοικοκυριά του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού κατά 11,2%.
• Το μερίδιο της μέσης ισοδύναμης δαπάνης για είδη διατροφής των νοικοκυριών του φτωχότερου 20% του πληθυσμού ανέρχεται στο 33,9% των δαπανών των νοικοκυριών, ενώ το αντίστοιχο μερίδιο του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού ανέρχεται στο 13,8%.
• O κίνδυνος φτώχειας απειλεί το 17,4% του πληθυσμού της χώρας, όταν στον υπολογισμό του δείκτη λαμβάνεται υπόψη μόνο η ισοδύναμη δαπάνη με τρόπο κτήσης την αγορά (17,1% το 2021), ενώ ο δείκτης μειώνεται στο 13,4% του πληθυσμού (12,2% το 2021), όταν λαμβάνονται υπόψη όλες οι καταναλωτικές δαπάνες, ανεξάρτητα από τον τρόπο κτήσης (τεκμαρτό ενοίκιο από ιδιοκατοίκηση, ιδιοπαραγόμενα αγαθά, αγαθά και υπηρεσίες παρεχόμενες δωρεάν από τον εργοδότη, άλλα νοικοκυριά, μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, κράτος κ.λπ.).
• Η μέση μηνιαία ισοδύναμη δαπάνη των φτωχών νοικοκυριών εκτιμάται στο 32,3% των δαπανών των μη φτωχών νοικοκυριών. Τα φτωχά νοικοκυριά δαπανούν το 34,1% του μέσου προϋπολογισμού τους σε είδη διατροφής και μη οινοπνευματώδη ποτά, ενώ τα μη φτωχά το 20,1%.

https://www.ethnos.gr/Economy/article/281830/elstatto17425toyplhthysmoythsxorasapeileiokindynosftoxeiasxodeyoymeperissoterakaiagorazoymeligoteraeidhdiatrofhs

Όταν ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος τα έκανε "της πουτάνας το κάγκελο"! - Mια απίθανη βιομηχανία ζωντανού πορνό

 Στον όρμο του Φαλήρου, εκείνη τη μέρα, δεν έπεφτε καρφίτσα. Πυροβόλα, μέταλλα και στρατός των Βρετανών και Γάλλων είχαν στριμωχτεί για να εξαναγκάσουν την ελληνική κυβέρνηση και τον βασιλιά Κωνσταντίνο, να έρθουν με το μέρος τους στον πόλεμο εναντίον των Γερμανών και των συμμάχων τους. 16 Νοεμβρίου 1916 και γρήγορα άναψαν τα αίματα, αρχίζοντας να αποβιβάζονται στο Φάληρο αγγλογάλλοι στρατιώτες που υπό την κάλυψη των πυροβόλων των πλοίων βάδισαν προς το κέντρο. Εκεί στην ακτή τους περίμεναν χιλιάδες ένοπλοι φιλοβασιλικοί…

Τελικά πέρασε των Άγγλων και η Ελλάδα -έχει ειπωθεί χιλιάδες φορές- τάχθηκε με το μέρος της Αντάτ, των νικητών. Έτσι η αγγλοελληνική «φιλία» παγιώθηκε και πλέον ο αγγλικός στόλος θα ήταν για πάντα καλοδεχούμενος χωρίς φασαρίες και τουφεκιές. Την περίοδο της ειρήνης όμως οι προτεραιότητες αλλάζουν. Για τα πληρώματα των πλοίων, πλέον, δεν έρχεται πρώτο το θέμα επιβίωσης αλλά αυτό της εκσπερμάτισης και της εκτόνωσης δίνοντας μια γλυκιά διέξοδο στην ένστολη ρουτίνα.

Και ειδικά όταν στην ακτή έχει στηθεί μια απίθανη βιομηχανία ζωντανού πορνό οι ναύτες θα έρχονται ακόμα και κολυμπώντας. Στον Πειραιά, στη Δραπετσώνα και άλλες περιοχές υπήρχαν σπιτάκια οργανωμένα και νόμιμα. Τι γίνεται όμως με τις γυναίκες που δεν ήταν καβατζομένες; Οι καλντεριμιτζούδες του Πειραιά έπρεπε να βρουν ένα καλό spot για να τσιμπήσουν τα χιλιάδες ναυτάκια που ανέτρεπαν Ελληνικές κυβερνήσεις.

Το Ελληνικό κράτος έδειξε για άλλη μια φορά την «οργάνωση» και τη «φιλοξενία» που το διέπει. Ήδη από τα προπολεμικά χρόνια (του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου) υπήρχε μεγάλη μεταλλική εξέδρα στην παραλία του Νέου Φαλήρου όπου κάποτε την περπατούσε ο βασιλιάς όταν ερχόταν νικητής από το βαλκανικό μέτωπο. Τα κάγκελα της εξέδρας δεν χρησίμευαν μόνο για να προστατεύουν κανέναν απρόσεχτο μην φύγει μέσα στην θάλασσα. Με το πέρασμα του χρόνου, σε πολλά σημεία μπορούσες να διακρίνεις πάνω στα κάγκελα χαραγμένα εκατοντάδες γυναικεία ονόματα. Τι συνέβη;

Με το που έπεφτε σύρμα ότι έφταναν οι φίλοι μας οι Άγγλοι δια θαλάσσης, οι γυναίκες των «ελευθέρων ηθών» ντύνονταν περίτεχνα έβαζαν το κραγιόν τους και έτρεχαν κατευθείαν στη μεγάλη εξέδρα του Νέου Φαλήρου. Φτάνοντας εκεί επικρατούσε συνωστισμός, έπεφτε ίσως και καμία ανάστροφη για το ποια θα πάρει την καλύτερη θέση. Τα ονόματα πάνω στα κάγκελα εξυπηρετούσαν αυτόν ακριβώς τον σκοπό ώστε να λύσουνε το χωροταξικό πρόβλημα: κάθε μία από αυτές τις δύσμοιρες, «ακουμπούσε στο κάγκελο που έγραφε το όνομά της και περίμενε τους ναύτες» (Νατσούλης Τάκης, Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις, 1995).

Τα κάγκελα μάλιστα σε εκείνο το σημείο στη -δεξιά πλευρά (προς τον εξερχόμενο)- είχανε θέα την Ακρόπολη και ακριβώς σε εκείνο το σημείο ανέμεναν τους ασπροφορεμένους πελάτες τους. Τα πρώτα σκιρτήματα της ελληνικής σεξοτουριστικής βιομηχανίας γίνονταν πάνω σε εκείνη την προβλήτα.

Όταν περνούσε ο καιρός και δεν βλέπανε κανένα συμμαχικό πλοίο στα ανοιχτά του Φαλήρου, οι θλιμμένες πουτάνες της εποχής κλείνονταν στα στενά δρομάκια του λιμανιού και οι καθωσπρέπει Πειραιώτες απαγόρευαν στα παιδάκια τους να κατεβαίνουν στην εξέδρα του Φαλήρου γιατί εκεί όπως έλεγαν, «γινόταν της πουτάνας το κάγκελο» . Έκτοτε έμεινε η φράση στη νεοελληνική αργκό.

Η εξέδρα κάποτε χρησίμευε και για να υποδέχεται η καλή κοινωνία τον βασιλιά μετά τις νίκες του στον πόλεμο. Η ιστορία έπαιξε άλλο παιχνίδι και τελικά η εξέδρα χρησίμευσε για να υποδέχονται οι Αθηναίες της ηττημένης πλην «κακής» κοινωνίας χιλιάδες ναύτες για να τους κάνουν «βασιλιάδες», καθώς ο δικός μας βασιλιάς και οι πολιτικοί παρατρεχάμενοί του τα έκαναν της…

πηγή:https://slpress.gr/istorimata/o-vasilias-konstantinos-ta-ekane-quot-tis-poytanas-to-kagkelo-quot/

Έρευνες υδρογονανθράκων: Η Ελλάδα μπορεί να καλύψει τις απώλειες της Ε.Ε. από το ρωσικό φυσικό αέριο

 Του Χάρη Φλουδόπουλου

Η χώρα έχει μεγάλες προοπτικές για ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων εκ των οποίων το 85% εκτιμάται ότι είναι φυσικό αέριο. Όλες οι μελέτες είναι απολύτως θετικές. Τα παραπάνω τόνισε προ ημερών μιλώντας σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης το πρώην στέλεχος των ΕΛΠΕ και αντιπρόεδρος του Continental Europe Energy Council  Γιάννης Γρηγορίου.

Σύμφωνα με την παρουσίαση του κ. Γρηγορίου, οι περιοχές ενδιαφέροντος εντοπίζονται στο Ιόνιο, στα νοτιοδυτικά της Κρήτης, στα νοτιοανατολικά της Κρήτης καθώς και στο βόρειο Αιγαίο. Σύμφωνα με τον ειδικό στις έρευνες υδρογονανθράκων υπάρχουν τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις που είναι ακόμη ανεξερεύνητες. 

Πάντα σύμφωνα με τον κ. Γρηγορίου, με βάση τις υπάρχουσες ελάχιστες 2D σεισμικές διασκοπήσεις, μέχρι το 2021 έχουν χαρτογραφηθεί μέχρι σήμερα περισσότερες από 40 γεωλογικές δομές, οι οποίες χρήζουν περαιτέρω έρευνας για την ανακάλυψη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. 

Τα εν δυνάμει αποθέματα της χώρας μπορούν να καλύψουν μεγάλο ποσοστό των αναγκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντικαθιστώντας το εισαγόμενο ρωσικό φυσικό αέριο με επίπεδα παραγωγής της τάξεως των 100 – 120 bcm ετησίως από το 2028 και εντεύθεν, με ό,τι σημαντικά θετικά συνεπάγεται για τη χώρα σε οικονομικά και γεωπολιτικά θέματα. 

Τα εν δυνάμει αποθέματα της χώρας, σύμφωνα με την παρουσίαση του κ. Γρηγορίου ανέρχονται σε περίπου 2000-2500 bcm φυσικού αερίου ή αλλιώς σε 70 – 90 tcf φυσικού αερίου ή 12 έως 15 δισ. ισοδύναμα βαρέλια πετρελαίου. 

Ποια είναι τα κύρια οικονομικά μεγέθη από τη δυνητική εκμετάλλευση θαλάσσιου κοιτάσματαος 170 εκατ. Boe ή 1 Tcf φυσικού αερίου (170 εκατ. ισοδύναμα βαρέλια πετρελαίου):

- Η παραγόμενη αξία αντιστοιχεί σε 10 δισ. δολάρια

- Οι επενδύσεις θα ανέλθουν σε 1,8 δισ. δολάρια

- Οι λειτουργικές δαπάνες θα φτάσουν τα 2 δισ. δολάρια

- Τα έσοδα του δημοσίου τα 3 δισ. δολάρια

- Τα έσοδα των περιφεριεών τα 300 εκατ. δολάρια

- Οι θέσεις εργασίας θα φτάσουν τις 2000 εκ των οποίων οι 500 άμεσες. 

Πληροφορίες θέλουν την αμερικανική ExxonMobil να είναι ιδιαίτερα ζεστή με την μέχρι στιγμής πορεία των ερευνών που διεξάγονται για την περιοχή την οποία ελέγχει στα νότια και δυτικά της Κρήτης. 

Ερωτήματα

Από την πλευρά του ο κ. Γρηγορίου θέτει μια σειρά από ερωτήματα σε σχέση με τη μέχρι στιγμής πορεία των ερευνών αλλά και για το γεγονός ότι εδώ και 50 χρόνια δεν υπάρχει σταθερή πολιτική βούληση, συνέχεια και συνέπεια στην έρευνα υδρογονανθράκων. 

Συγκεκριμένα ο κ. Γρηγορίου σημειώνει:

- Γιατί η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα εκπέμπουν διφορούμενα, αντιφατικά μηνύματα για την έρευνα υδρογονανθράκων;

- Γιατί επεστράφησαν από τις ανάδοχες εταιρείες περιοχές χωρίς να έχουν καν εκπληρωθεί οι ελάχιστες συμβατικές υποχρεώσεις; Κατέπεσαν οι εγγυητικές; Πως το αντιμετώπισε η ΕΔΕΥΕΠ;

- Γιατί έφυγαν TotalEnergies και Repsol;

- Γιατί ανέλαβε η ΕΔΕΥΕΠ και όχι οι ανάδοχες εταιρείες την εκτέλεση των σεισμικών ερευνών στις περιοχές Δ και ΝΔ της Κρήτης;

- Γιατί δεν προχωρεί η αδειοδότηση για παραγωγή στην περιοχή του Κατακόλου;

- Γιατί η ΕΔΕΥΕΠ δεν εντάσσει τις ελεύθερες επιστραφείσες περιοχές σε open door; 

- Γιατί η ΕΔΕΥΕΠ δεν προκηρύσσει και νέες περιοχές για να προσελκύσει νέους επενδυτές; 

Εκδηλώσεις για την 82η επέτειο της Σφαγής των Ελλήνων από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής, στη Δράμα

 Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, παρέστη σήμερα, Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου, στις εκδηλώσεις για την  82η επέτειο της Σφαγής από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής, στη Δράμα, εκπροσωπώντας την Κυβέρνηση.

Ο κ. Δένδιας παρακολούθησε την επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Δράμας από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δράμας κ. κ. Δωρόθεο και εν συνεχεία μετέβη στο Μνημείο Σφαγιασθέντων όπου κατέθεσε στέφανο.

Στον χαιρετισμό του κατά την τελετή, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας τόνισε:

«Κύριοι συνάδελφοι,
Κύριε Αντιπεριφερειάρχα,
Κύριε Δήμαρχε,
Στρατηγέ, Διοικητή του 3ου Σώματος Στρατού,
εκλεκτοί προσκεκλημένοι,
κυρίες και κύριοι,

 
Είμαστε σήμερα συγκεντρωμένοι εδώ για να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τη μνήμη των θυμάτων της τραγικής εκείνης περιόδου. Περισσότερο όμως από αυτό, να διασφαλίσουμε ότι η μνήμη αυτών που χάθηκαν δεν θα ξεχαστεί.

Η εξέγερση των Ελλήνων ενάντια στη βουλγαρική Κατοχή που ξεκίνησε το βράδυ της 28ης Σεπτεμβρίου 1941 διήρκησε μέχρι τις αρχές του Οκτωβρίου.

Χωρίς την κήρυξη πολέμου και ενώ το μεγαλύτερο μέρος της πατρίδας μας βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή, οι Βούλγαροι υπό τις ευλογίες των Γερμανών ναζί, εισέβαλαν στην ανατολική Μακεδονία και Θράκη και επιχείρησαν, όπως καλά γνωρίζετε, βίαιο εκβουλγαρισμού.

Όπως ήταν φυσικό, ο ελληνικός πληθυσμός αντέδρασε. Το βράδυ της 28ης Σεπτεμβρίου κάτοικοι των χωριών Δοξάτου και Χωριστής επιτέθηκαν εναντίον του τοπικού σταθμού.

Επίσης, μέσα στην πόλη της Δράμας ανατινάχθηκε το εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού και έγινε επίθεση στον σιδηροδρομικό σταθμό. Από το πρωί της επόμενης μέρας, της 29ης Σεπτεμβρίου, στην πόλη της Δράμας ξεκίνησαν οι δολοφονίες στους δρόμους, οι συλλήψεις,  οι βασανισμοί, οι μαζικές εκτελέσεις

Έως την 6η Οκτωβρίου εκτελέστηκαν 1.614 κάτοικοι σε 50 οικισμούς του Νομού Δράμας. Μόνο στην πόλη έλαβαν χώρα 562 εκτελέσεις. Ακολούθησε η εκτέλεση 350 αρένων στο Δοξάτο, 114 στα Κύργια, 135 στη Χωριστή, ενώ εκτελέσεις έγιναν και σε διάφορα άλλα χωριά. Η εξέγερση της Δράμας αποτέλεσε την πρώτη μαζική λαϊκή εξέγερση στον ελλαδικό χώρο, αλλά ένα και από τα πρώτα σε Ευρωπαϊκή κλίμακα, μαζικά κινήματα εναντίον του άξονα. Η σφαγή αποτέλεσε την πρώτη εκδήλωση μαζικών αντιποίνων.

Κυρίες και κύριοι, οι Έλληνες διαθέτουν ιστορική μνήμη. Ενθυμούμαστε τη συμπεριφορά κατακτητών απέναντί μας στον μακρύ ρου της ελληνικής ιστορίας. Άλλωστε η λέξη «αλήθεια» σημαίνει την άρνηση της λήθης, την επιβίωση του χθες στο σήμερα, ως πραγματικότητας.

Για να είναι κατανοητή η αντίστιξη που προκύπτει από την ετυμολογία, στα λατινικά η λέξη «veritas» που μεταφράζεται ως αλήθεια, σημαίνει το τώρα. Για μας η μνήμη είναι επίσης ζωντανή πραγματικότητα.

 
Όμως, η πατρίδα μας δεν εγκλωβίζεται φοβικά στο χθες, οι νεκροί μας δεν είναι παγωμένες μαρμάρινες πλάκες που εγκιβωτίζουν και δεσμεύουν την πορεία του έθνους. Είναι πέρα από στοιχείο της καθημερινότητας και ζωοποιό στοιχείο του αύριο της πατρίδας μας, της κοινωνίας και του λαού μας. Η μνήμη τους ζει και πορεύεται μαζί μας.

Η σύγχρονη Ελλάδα, δημιούργημα του μόχθου και της θυσίας τους, αποτελεί σήμερα την ισχυρή ευρωπαϊκή βαλκανική μητρόπολη, έναν πυλώνα σταθερότητας, μια γέφυρα διασύνδεσης με την Ευρώπη. Η Ελλάδα είναι η ευρωπαϊκή χώρα στα Βαλκάνια. Απέφυγε την ιστορική παγίδα να γίνει η βαλκανική χώρα στην Ευρώπη.

 
Η Ελλάδα, με επίγνωση του παρελθόντος όλων, έχει επιλέξει να ενθαρρύνει την συνεργασία και την ευρωπαϊκή προοπτική των γειτονικών χωρών. Έχει επιλέξει να είναι πρότυπο για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση όλων των χωρών της ευρύτερης περιοχής.

Η διαρκής δέσμευσή της για την ενίσχυση της ειρήνης, της ασφάλειας, της οικονομικής ανάπτυξης στην περιοχή, καταδεικνύει την αποφασιστικότητα όλων να εξυπηρετήσουν τον εθνικό στόχο. Την σταθερότητα δηλαδή και την ευημερία στα Βαλκάνια του 21ου αιώνα.

Εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες, δεν αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας ως ένα ακροτελεύτιο φυλάκιο των ευρωπαϊκών ιδεών προς ανατολάς. Θεωρούμε τη χώρα μας ως πολύτιμη γέφυρα συνένωσης της Ευρώπης με την ευρύτερη περιοχή μας, της ιστορικής αστάθειας.

Απαραίτητη όμως προϋπόθεση γι΄  αυτό είναι τα βαλκανικά κράτη να κινούνται σταθερά στο δρόμο για την ενσωμάτωση στο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Να αποδεχθούν την ευθύνη για τα σφάλματα και τις αγριότητες του χθες.

Κυρίες και κύριοι, τα διδάγματα επετείων σαν τη σημερινή ξεπερνούν τα σύνορα της πατρίδας μας. Είναι όμως κρίμα, πραγματικό κρίμα, που στην Ευρώπη του 21ου αιώνα βλέπουμε πάλι σκηνές αγριότητας, αθλιότητας, εισβολής, βαρβαρότητας εναντίον αμάχων και μάλιστα σε έναν κόσμο στον οποίο έπρεπε πια, από την ωριμότητα του παρελθόντος να έχει επικρατήσει η πρόοδος και η ευημερία. Είναι βαθιά αποκαρδιωτικό να βλέπουμε στην Ευρώπη την επανάληψη σκοτεινών κεφαλαίων της Ιστορίας.

Οι θυσίες όμως αυτών που στάθηκαν απέναντι στην καταπίεση το 1941 αποτελούν σοβαρή υπενθύμιση ότι η διαφύλαξη της ειρήνης, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, αν μου επιτρέπεται να πω και της δημοκρατίας, παραμένει μια συνεχής προσπάθεια για όλα τα έθνη του πλανήτη μας.

Καθώς λοιπόν ατενίζουμε το μέλλον, οφείλουμε να αντλήσουμε δύναμη από το παράδειγμα και την αποφασιστικότητα αυτών που στο παρελθόν αντιστάθηκαν στην τυραννία. Η ζωντανή μνήμη της γενναιότητάς τους συνιστά πρόσκληση και πρόκληση να αγωνιστούμε όλοι για μια Ευρώπη που η φρίκη του πολέμου και της βαρβαρότητας εναντίον ανθρώπων θα μείνει στα τεύχη της ιστορικής μνήμης και δεν θα αποτελεί στοιχείο των πρωτοσέλιδων των εφημερίδων του σήμερα.

Είναι ευθύνη μας να διασφαλίσουμε ότι οι αγώνες των προγόνων μας θα λειτουργήσουν ως στοιχείο έμπνευσης ενός καλύτερου και πιο ανθρώπινου κόσμου. Ενός κόσμου που τα διδάγματα της Ιστορίας ενσωματωμένα στο γενετικό υλικό θα αποτελούν ασπίδα εναντίον της επανάληψής τους.

Αιωνία τους η μνήμη».   

Απαλλαγή καταβολής κομίστρου, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δικαιούχων του ΥΠΕΘΑ

 Ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ιωάννης Κεφαλογιάννης υπέγραψε σήμερα, Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2023, κοινή υπουργική απόφαση με τους Υφυπουργούς Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Υποδομών και Μεταφορών, για την μετακίνηση των δικαιούχων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας με πλήρη ή μερική απαλλαγή από την καταβολή κομίστρου, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς των παρόχων αστικών συγκοινωνιών των περιοχών Αλεξάνδρειας, Βόλου, Ηρακλείου, Ιωαννίνων, Καρδίτσας, Νάουσας, Πάτρας, Στεφανοβίκειου, Χανίων, Τρικάλων, Λάρισας και Λαμίας κατά το έτος 2024.

Σύμφωνα με την απόφαση που υπογράφεται από τους κ.κ. Υφυπουργούς, απαλλάσσονται πλήρως από την καταβολή κομίστρου:

1. Οπλίτες που εκπληρώνουν τη στρατεύσιμη στρατιωτική υποχρέωση (θητεία) κατά τις διατάξεις της στρατολογικής νομοθεσίας, οι Δόκιμοι Έφεδροι Αξιωματικοί (ΔΕΑ) των Ενόπλων Δυνάμεων καθώς και οι αναγνωριζόμενοι ως αντιρρησίες συνείδησης που εκπληρώνουν εναλλακτική υπηρεσία στις περιοχές Αλεξάνδρειας, Βόλου, Ηρακλείου, Ιωαννίνων, Καρδίτσας, Νάουσας, Πάτρας, Στεφανοβίκειου, Χανίων και Τρικάλων.

2. Οι ανάπηροι αρμοδιότητας ΥΠΕΘΑ και οι συνοδοί τους (θεράποντες – θεραπαινίδες) που διαμένουν στις περιοχές Λάρισας, Πάτρας, Λαμίας και Ιωαννίνων.       

Τέλος, απαλλάσσονται κατά το ήμισυ (50%) από την καταβολή κομίστρου στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς των αστικών συγκοινωνιών της περιοχής των Τρικάλων οι μαθητές της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών (ΣΜΥ).

Συνέβη σαν Σήμερα τον Σεπτέμβριο του1950: - Ο Ελληνικός Στρατός στην Κορέα

 

Συγκροτείται στην περιοχή της Λαμίας κατόπιν διαταγής του ΓΕΣ, το «Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος» (ΕΚΣΕ) για να συμμετάσχει στη σύγκρουση της Κορέας. Η συγκρότησή πραγματοποιήθηκε από τμήματα της Ιης και ΙΙης Μεραρχίας και κυρίως της 42ης Ταξιαρχίας Πεζικού, τμήμα της ΙΧ ΜΠ.

Αρχικά σχέδια για την αποστολή μιας ολόκληρης ταξιαρχίας (3.500 άνδρες) αναθεωρήθηκαν, σε μόλις ένα ενισχυμένο τάγμα 849 ανδρών. Διοικητής του ορίστηκε ο αντισυνταγματάρχης Διονύσιος Αρμπουζής. Το Τάγμα περιελάμβανε Λόχο Διοικήσεως, τρεις λόχους τυφεκιοφόρων, διμοιρία όλμων των 81 χιλ., διμοιρία πολυβόλων 0,30”, διμοιρία διαβιβάσεων, διμοιρία σκαπανέων, διμοιρία τραυματιοφορέων, διμοιρία διαχειρίσεως, συνεργείο επισκευών και τμήμα ενισχύσεων.

Το ΕΚΣΕ, που στελεχώθηκε κατά βάση (95%) από εθελοντές, μετά από μια περίοδο εκπαίδευσης, έλαβε οπλισμό και εξοπλισμό σύγχρονης αμερικανικής προέλευσης και αφού έλαβε την πολεμική του σημαία σε μεγάλη τελετή στην πλατεία Συντάγματος, επιβιβάστηκε σε αμερικανικό οπλιταγωγό. Για να φτάσει στις 9 Δεκεμβρίου 1950 στο λιμάνι της Πουσάν, όπου εντάχθηκε στη διοίκηση του 7ου αμερικανικού Συντάγματος Ιππικού της 1ης Μεραρχίας Πεζικού.

Ενισχύσεις ανέβασαν τον αριθμό των στρατιωτών στους 1.063, κάνοντας την Ελλάδα τον 5ο μεγαλύτερο πάροχο δυνάμεων μεταξύ των Ηνωμένων Εθνών στην Κορέα και την 8η χώρα που αποφάσισε να βοηθήσει τη δοκιμαζόμενη κυβέρνηση της Σεούλ.

Το ΕΚΣΕ θα παραμείνει στην Κορέα μέχρι το 1955. Θα λάβει μέρος σε πολλές εμπλοκές και μάχες με κυριότερες εκείνες των υψωμάτων 381, 326, του υψώματος “Σκοτς” και φυσικά του υψώματος “Χάρυ”, όπου θα κερδίσει τον θαυμασμό των συμμάχων και τον σεβασμό των εχθρών για τη μαχητικότητά του. Αποτελεί το ένα σκέλος της ελληνικής συμμετοχής στον πόλεμο, με άλλο το 13ο Σμήνος Αερομεταφορών. Συνολικά, 10.250 άνδρες θα αναπτυχθούν εκ περιτροπής στην Κορέα και θα πολεμήσουν με τα χρώματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ενώ 186 θα σκοτωθούν και 577 θα τραυματιστούν

Συγκροτείται στην περιοχή της Λαμίας κατόπιν διαταγής του ΓΕΣ, το «Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος» (ΕΚΣΕ) για να συμμετάσχει στη σύγκρουση της Κορέας. Η συγκρότησή πραγματοποιήθηκε από τμήματα της Ιης και ΙΙης Μεραρχίας και κυρίως της 42ης Ταξιαρχίας Πεζικού, τμήμα της ΙΧ ΜΠ.

Αρχικά σχέδια για την αποστολή μιας ολόκληρης ταξιαρχίας (3.500 άνδρες) αναθεωρήθηκαν, σε μόλις ένα ενισχυμένο τάγμα 849 ανδρών. Διοικητής του ορίστηκε ο αντισυνταγματάρχης Διονύσιος Αρμπουζής. Το Τάγμα περιελάμβανε Λόχο Διοικήσεως, τρεις λόχους τυφεκιοφόρων, διμοιρία όλμων των 81 χιλ., διμοιρία πολυβόλων 0,30”, διμοιρία διαβιβάσεων, διμοιρία σκαπανέων, διμοιρία τραυματιοφορέων, διμοιρία διαχειρίσεως, συνεργείο επισκευών και τμήμα ενισχύσεων.

Το ΕΚΣΕ, που στελεχώθηκε κατά βάση (95%) από εθελοντές, μετά από μια περίοδο εκπαίδευσης, έλαβε οπλισμό και εξοπλισμό σύγχρονης αμερικανικής προέλευσης και αφού έλαβε την πολεμική του σημαία σε μεγάλη τελετή στην πλατεία Συντάγματος, επιβιβάστηκε σε αμερικανικό οπλιταγωγό. Για να φτάσει στις 9 Δεκεμβρίου 1950 στο λιμάνι της Πουσάν, όπου εντάχθηκε στη διοίκηση του 7ου αμερικανικού Συντάγματος Ιππικού της 1ης Μεραρχίας Πεζικού.

Ενισχύσεις ανέβασαν τον αριθμό των στρατιωτών στους 1.063, κάνοντας την Ελλάδα τον 5ο μεγαλύτερο πάροχο δυνάμεων μεταξύ των Ηνωμένων Εθνών στην Κορέα και την 8η χώρα που αποφάσισε να βοηθήσει τη δοκιμαζόμενη κυβέρνηση της Σεούλ.

Το ΕΚΣΕ θα παραμείνει στην Κορέα μέχρι το 1955. Θα λάβει μέρος σε πολλές εμπλοκές και μάχες με κυριότερες εκείνες των υψωμάτων 381, 326, του υψώματος “Σκοτς” και φυσικά του υψώματος “Χάρυ”, όπου θα κερδίσει τον θαυμασμό των συμμάχων και τον σεβασμό των εχθρών για τη μαχητικότητά του. Αποτελεί το ένα σκέλος της ελληνικής συμμετοχής στον πόλεμο, με άλλο το 13ο Σμήνος Αερομεταφορών. Συνολικά, 10.250 άνδρες θα αναπτυχθούν εκ περιτροπής στην Κορέα και θα πολεμήσουν με τα χρώματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ενώ 186 θα σκοτωθούν και 577 θα τραυματιστούν.

Ένοπλες Δυνάμεις: - Κατατάσσεται στο Στρατό ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - Ποιον έβαλε ως "μέσον" για να πάει στον Κλάδο που επιθυμεί

 Εξελίξεις υπάρχουν με το θέμα της στρατιωτικής θητείας του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Κασσελάκη, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες, θα ζητήσει να παρουσιαστεί στην επόμενη ΕΣΣΟ, δηλαδή τον Νοέμβριο.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο κ. Κασσελάκης θα παρουσιαστεί για 20 ημέρες και μετά η θητεία θα γίνει εξαγοράσιμη.

Τις λεπτομέρειες θα κανονίσει ο βουλευτής Επικρατείας Ευάγγελος Αποστολάκης ο οποίος έχει διατελέσει ναύαρχος.

Υπενθυμίζεται ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμπίπτει στις περιπτώσεις των Ελλήνων που έχουν ζήσει έντεκα συνεχόμενα χρόνια στο εξωτερικό.

Σε αυτήν την περίπτωση, αν ο πολίτης έχει συμπληρώσει το 45ο έτος της ηλικίας του, τότε απαλλάσσεται από την υποχρέωση στράτευσης.

Εφόσον ο ίδιος είναι 35 ετών, δεν έχει συμπληρώσει το ηλικιακό όριο που προβλέπεται, το οποίο θα του επέτρεπε να πάρει απαλλαγή και έχει πλέον γυρίσει στην Ελλάδα, οπότε υποχρεούται να εκπληρώσει κανονικά τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις.

   Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει τις παρακάτω επιλογές βάσει των ισχύοντων κανονισμών:

   1. Έχοντας πλέον συμπληρώσει το 35ο έτος της ηλικίας του, έχει το δικαίωμα να υπηρετήσει τη μειωμένη θητεία των έξι μηνών στον Ελληνικό Στρατό

   2. Μία ακόμα επιλογή του, λόγω της ηλικίας του, είναι ότι έχει την δυνατότητα να υπηρετήσει 20 ημέρες και να εξαγοράσει το υπόλοιπο της στρατιωτικής θητείας του, έναντι 810 ευρώ για κάθε μήνα

Ο ίδιος ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται πως επέλεξε την δεύτερη περίπτωση.

πηγή:https://www.in.gr/2023/09/28/politics/ntynetai-sta-xaki-o-kasselakis/

Εμβόλιο για τον λαϊκισμό

 Συζήτηση προχθές σε δείπνο για τον λαϊκισμό στην Ευρώπη, δεξιό ή αριστερό. Αφορμή, μια έρευνα του περιοδικού Economist, που κατέτασσε την Ελλάδα στις χώρες οι οποίες κινδυνεύουν λιγότερο από την έξαρση του λαϊκισμού. Νομίζω ότι ο λόγος είναι οφθαλμοφανής. 

Η τετραετία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ και η παταγώδης αποτυχία της λειτούργησαν σαν μαζικός εμβολιασμός της ελληνικής κοινωνίας. Όχι μόνο στον λαϊκισμό της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και στο φάντασμα της Ακροδεξιάς. Και δεν είναι μόνον η συνεργασία δύο κομμάτων που, σε κανονικές συνθήκες, επικαλούνταν δύο όχι μόνον αλληλοσυγκρουόμενες, αλλά και αλληλοαναιρούμενες ιδεολογίες. 

Θα μου πείτε, όπως είπε εν τη αφελεία της η κ. Αχτσιόγλου, «η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά». Για την ακρίβεια, δεν είναι ποτέ ευκαιρία για τον λαϊκισμό. Το 2015, για να μην ξεχνιόμαστε, η χώρα αντιμετώπισε ένα δίλημμα το οποίο υποτίθεται ότι είχε λήξει μετά την ήττα των κομμουνιστών στον Εμφύλιο, την ένταξή της στις δημοκρατίες του δυτικού κόσμου. Ακόμη και το καθεστώς των συνταγματαρχών δεν την αμφισβήτησε, ασχέτως αν παραβίαζε τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα να «παγώσουν» οι διαδικασίες ένταξης και η Ελλάδα να αποβληθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Το δημοψήφισμα του 2015 την αμφισβήτησε. Μην ξεχνάμε ότι χαρακτήριζαν όσους υποστήριζαν το «Ναι» ως «Μένουμευρωπαίους». Μην ξεχνάμε, επίσης, ότι την πολιτική κάλυψη της αμφισβήτησης της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας την είχαν αναλάβει από κοινού οι εκφραστές του ακροδεξιού και αριστερού λαϊκισμού. Οι προγλωσσικοί της Χρυσής Αυγής και οι ευαγγελιστές της κοινωνικής φιλοσοφίας του Μαδούρο και του Τσάβες ξεσήκωναν τα πλήθη για το «Οχι». Πέτυχαν στις κάλπες. Ευτυχώς απέτυχαν στην ερμηνεία του αποτελέσματος.

Είπα στον φίλο Γάλλο συνδαιτυμόνα πως η εμπειρία των ετών αυτών εμβολίασε την ελληνική κοινωνία κατά του λαϊκισμού. Πάντα υπάρχουν οι ανεμβολίαστοι και οι αντιεμβολιαστές, εννοείται. Εκείνος μου είπε πως ήμασταν τυχεροί. Αν μη τι άλλο, η Ελλάδα στάθηκε στα πόδια της και συνέχισε την πορεία της περιθωριοποιώντας τους λαϊκιστές. Αν, όμως, η Γαλλία εμβολιασθεί κατά του λαϊκισμού είτε από τη Λεπέν, όπως είναι το πιθανότερο, είτε από τον Μελανσόν, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα παραμείνει η Γαλλία όπως την ξέρουμε σήμερα. 

Η θεσμική ισχύς του προέδρου της Δημοκρατίας στη Γαλλία δεν έχει καμία σχέση με τη θεσμική ισχύ του πρωθυπουργού στην Ελλάδα. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη και την ακαταμάχητη ελαφρότητα της ελληνικής κοινωνίας. Η ελληνική δημοκρατία δεν κινδυνεύει σήμερα από τον λαϊκισμό, αριστερό ή δεξιό. Θα έλεγα πως αν κινδυνεύει από κάτι, είναι από το αίσθημα ασφάλειας που της εμπνέει η ήττα του λαϊκισμού.

πηγή: http://alexpanagisartas.blogspot.com/2023/09/blog-post_84.html

Κυβέρνηση: - Καταγραφή αλλοδαπών που διαμένουν στην Ελλάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα, για λόγους Δημόσιου συμφέροντος - Ουδέποτε είπε κάποιος ότι θα νομιμοποιηθούν και οι 300.000

 

Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με μεγάλη υπευθυνότητα το σημαντικό ζήτημα της μετανάστευσης. Έχουμε πει και αποδείξει στην πράξη την πλήρη αντίθεσή μας στην παράνομη μετανάστευση. Γι’ αυτό και επιμένουμε στην αυστηρή φύλαξη και προστασία των συνόρων και, ταυτόχρονα, διεκδικούμε τη μεγαλύτερη δυνατή ευρωπαϊκή αλληλεγγύη για ένα πρόβλημα που έχει πανευρωπαϊκή διάσταση. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τις προγραμματικές δηλώσεις, η πολιτική της κυβέρνησης στοχεύει σε νόμιμες οδούς λελογισμένης μετανάστευσης, σύμφωνα με τις ανάγκες της εθνικής οικονομίας και τις προτεραιότητες της ελληνικής κοινωνίας.

• Οι ανάγκες σε εργατικό δυναμικό σε συγκεκριμένους κλάδους είναι μεγάλες και, συν τω χρόνω, αυξάνονται. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ η Κ.Υ.Α των μετακλήσεων για την διετία 2023 - 2024 έχει προβλέψει 170.000 θέσεις για Πολίτες Τρίτων Χώρων (πτχ), τα αιτήματα των Περιφερειών για τη διετία ξεπέρασαν τις 370.000 θέσεις.
• Πέρα από τη μετάκληση εποχικά εργαζόμενων, μελετάται η καταγραφή κάποιων αλλοδαπών που διαμένουν στην Ελλάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα, για λόγους δημόσιας ασφάλειας και δημόσιου συμφέροντος. Ο συνολικός αριθμός των ακατάγραφων παράτυπων μεταναστών στην πατρίδα μας, που αφορά είτε παράνομες αφίξεις είτε μετανάστες που δεν ανανέωσαν τις άδειες διαμονής τους για μια σειρά από λόγους, υπολογίζεται ότι μπορεί να πλησιάζει τις 300 χιλιάδες. Ουδέποτε είπε κάποιος ότι θα νομιμοποιηθούν 300.000. Ο αριθμός αυτός αφορά το σύνολο και δεν μπορεί να είναι ακριβής αφού πρόκειται για έναν πληθυσμό που διαμένει παράτυπα, χωρίς χαρτιά και γνώση της επίσημης Πολιτείας.
• Η σχετική ρύθμιση θα περιέχει μια σειρά από ασφαλιστικές δικλείδες που θα τιμωρούν την παράνομη διαμονή και διακίνηση.

Ο μακελάρης των Ελλήνων του Πόντου - Γιατί τον εκτέλεσε ο μέντοράς του!

 . Βασίλης Βασιλειάδης

Ο Τοπάλ Οσμάν υπήρξε απηνής διώκτης των Ποντίων Ελλήνων κατά την τελευταία δεκαετία του βίου τους στον γενέθλιο τόπο (1914-1924), αρχηγός σώματος ατάκτων Τούρκων μαχητών (Τσέτες), με έδρα και ορμητήριο την Κερασούντα. Φανατικά πιστός μέχρι τέλους στον αρχηγό του, Κεμάλ, εκτελέστηκε κατ’ εντολήν του ιδίου, τιμωρούμενος παραδειγματικά για την απαγωγή, τον βασανισμό και τη δολοφονία ενός αντιπολιτευόμενου βουλευτή· (κατέληξε) θύμα στο πολιτικό παιχνίδι του αρχηγού του κατά τα μεταπολεμικά χρόνια στερέωσης της κεμαλικής δημοκρατίας στην Τουρκία.

Στην εθνική αφήγηση των γειτόνων ο Οσμάν τιμάται ως ένας από τους αγωνιστές απελευθέρωσης της Τουρκίας, ενώ για τους Ελληνες του Πόντου, αλλά και τους άλλους μειονοτικούς πληθυσμούς της περιοχής, ο Οσμάν υπήρξε βάναυσος πρωταγωνιστής στη δίωξη και στον αφανισμό τους. Το 1962, στην επέτειο των σαράντα χρόνων από τον πόλεμο του 1922, ο δημοσιογράφος, Πόντιος πρόσφυγας πρώτης γενιάς, Γιώργος Λαμψίδης επιλέγει τη σκληρή προσωπικότητα του Οσμάν και τη δράση του για να συγκροτήσει με άξονα αυτόν μια αφήγηση για τα πάθη των συμπατριωτών του δημοσιευμένη σε συνέχειες στην εφημερίδα «Ελεύθερος Λαός» της Θεσσαλονίκης.

Η σειρά των αφηγήσεων αυτών, στηριγμένη σε έρευνα και μελέτη των ιστορικών πηγών και των μαρτυρικών καταθέσεων που εμπεριείχαν, εκδόθηκε αυτοτελώς σε δύο τόμους (Α΄ τόμος, 1963· Β΄ τόμος, 1967). Το έργο γνώρισε αναγνωστική επιτυχία: ακολούθησαν τέσσερις εκδόσεις (σε έναν τόμο, όλες από τις εκδόσεις Αφοί Κυριακίδη της Θεσσαλονίκης), εδώ και χρόνια εξαντλημένες.

Πρόσφατα (αρχές του 2020) κυκλοφόρησε η αναθεωρημένη έκδοση του έργου από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Η νέα έκδοση, σε επιμέλεια της κόρης του συγγραφέα, επίσης δημοσιογράφου, Ουρανίας Λαμψίδου, συμπυκνώνει το αρχικό σώμα της πρώτης έκδοσης σε περίπου το ένα τρίτο. Παράλληλα, η επιμελήτρια εμβάλλει στο κείμενο (με τη μορφή σχολίων και επισημάνσεων αδιαχώριστων από την κυρίως ή αρχική αφήγηση) μια σύγχρονη ματιά που επικαιροποιεί την εξιστόρηση επειδή την εντάσσει στο σημερινό πλαίσιο θεώρησης του παρελθόντος γύρω από το εμβληματικό 1922.

Η αφήγηση αναπλαισιώνεται με την ψύχραιμη κριτική ματιά που δίνει η σημερινή απόσταση των εκατό χρόνων, εμπλουτίζεται με τη γνώση, πολιτική και ιστορική, των (συλλογικών και ατομικών) εμπειριών και της επιστημονικής έρευνας που έχουμε στο μεταξύ αποκομίσει, προβληματίζεται σε σχέση με συγχρονικά μας φαινόμενα που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως παρόμοια ή συγγενικά με το δράμα του ποντιακού ελληνισμού τότε (αδιάκοπες προσφυγικές ροές, νέες μορφές προσβολής μειονοτικών πληθυσμών, ιδεολογική επένδυση της ακραίας βίας κ.λπ.).

Το ενδιαφέρον είναι ότι το νέο κείμενο που προκύπτει από την πρόσμειξη αυτή σέβεται την αρχική ιστόρηση της πρώτης έκδοσης, η οποία στερεώθηκε σε εμβριθή έρευνα και οργανώθηκε με γερά εφόδια ιστορικής γνώσης. Ετσι, διαμορφώνεται μια ενιαία αφήγηση στην οποία συμβαίνει η παράδοξη ή ασυνήθιστη (και πάντως άκρως ενδιαφέρουσα) στρωμάτωση δύο διαφορετικών αφηγήσεων, μιας μνημονικής αφήγησης – μαρτυρίας της αρχικής έκδοσης και μιας περισσότερο αναστοχαστικής αφήγησης της πρόσφατης αναθεωρημένης έκδοσης. Η πρώτη έβρισκε ανταπόκριση σε ποικίλα αιτήματα (γνώσης, ανάμνησης, παραμυθίας κ.λπ.) του πρόσφυγα αναγνώστη πρώτης γενιάς (και κατόπιν της επίγονης, δεύτερης γενιάς). Η δεύτερη απευθύνεται στον σύγχρονο αναγνώστη που ενδιαφέρεται για την επίγνωση, τον στοχασμό, την αυτοσυνειδησία όντας πλέον σε σημαίνουσα απόσταση τριών γενεών και μέσα σε μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή και παγκόσμια οπτική θέασης.

Οι στρωματώσεις αυτές, μιας «μνημονικής αφήγησης» που υπηρετεί καίρια τη θεσμική, τη συλλογική και την ατομική μας μνήμη, ιστορούν ταυτόχρονα τη διαδρομή που έχει συντελεστεί: μια «ιστορία της ιστορικής μας ματιάς» πάνω στη δήωση του ποντιακού ελληνισμού όπως μεταβάλλεται ανά εποχή. Ετσι, οι «ιστορίες μιας γενοκτονίας», κατά τον υπότιτλο του βιβλίου, μεταβάλλονται σε ιστορίες αναστοχασμού, ατομικού και συλλογικού, για τον σημερινό αναγνώστη. Η έκδοση του αναθεωρημένου «Τοπάλ Οσμάν» στις αρχές του 2020 στάθηκε εισαγωγική στην (αναμενόμενη) έναρξη της τρέχουσας περιόδου ακμής, ερευνητικής, συγγραφικής και εκδοτικής, περί των γεγονότων του 1922. Τώρα που βρισκόμαστε στο χρονικό σημείο της επετειακής κορύφωσης, η στοχαστική ματιά της αναδιήγησης του «Τοπάλ Οσμάν» μπορεί να εκκινήσει έναν προσωπικό μας προβληματισμό πάνω στο παρελθόν της αφήγησης και το παρόν της ανάγνωσής μας. Όχι από χρέος· από ανάγκη.

* Ο κ. Βασίλης Βασιλειάδης είναι επίκουρος καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας ΑΠΘ

πηγή:https://www.kathimerini.gr/culture/562060669/o-makelaris-ton-ellinon-toy-pontoy/