Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2023

Στρατιωτικό πραξικόπημα σε χώρα κομμουνιστική!! - Γίνεται; - Και όμως έγινε!!



To πρωινό της 13ης Δεκεμβρίου 1981 έκπληκτος ο πολωνικός λαός πληροφορήθηκε από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση ότι είχε κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος και οι ένοπλες δυνάμεις αναλάμβαναν επίσημα τη διακυβέρνηση της χώρας. Το νέο έκανε τον γύρο του κόσμου και ήταν πρώτη είδηση σε όλα τα δελτία ειδήσεων: το πρωτοφανές γεγονός της κατευθείαν ανάληψης της κυβέρνησης από τον στρατό σε μια κομμουνιστική χώρα εντυπωσίασε εχθρούς και φίλους των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού και προβλημάτισε πολλούς μελετητές για το μέλλον τους.

Πώς όμως –και κυρίως γιατί– οδηγήθηκαν τα πράγματα σ’ αυτό το σημείο στην Πολωνία;

Τα οικονομικά προβλήματα έφεραν πολιτικά αδιέξοδα

Tα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η Πολωνία τα προηγούμενα χρόνια είχαν ήδη μετατραπεί από το 1980 σε πολιτικά προβλήματα για το κομμουνιστικό καθεστώς: η ίδρυση και ραγδαία εξάπλωση του συνδικάτου Aλληλεγγύη και του ανεξάρτητου συνδικαλιστικού κινήματος, μαζί με την εξόφθαλμη αδυναμία του κυβερνώντος Εργατικού (κομμουνιστικού) Κόμματος να αντιμετωπίσει τις ελλείψεις καταναλωτικών αγαθών, τη χρηματοπιστωτική ένδεια της χώρας, την πτώση της αγοραστικής δύναμης και τις συνεχείς απεργίες, είχαν οδηγήσει την πολιτική ηγεσία σε αδιέξοδο. Τον Σεπτέμβριο 1980 ο ηγέτης της Πολωνίας Eντβαρντ Γκέρεκ είχε καθαιρεθεί, κατηγορούμενος για διαφθορά, και είχε αντικατασταθεί από τον Στανισλάβ Kάνια. Ούτε εκείνος, ωστόσο, είχε καταφέρει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα προβλήματα του καθεστώτος, με αποτέλεσμα την παράταση της κρίσης η οποία άρχιζε να παίρνει απειλητική τροπή για την κομμουνιστική διακυβέρνηση.

Από τον Σεπτέμβριο του 1981 ο Γιαρουζέλσκι συσκεπτόταν με το επιτελείο του για να βρει δικαιολογία να επιβάλει δικτατορία.

Ο Κάνια υποστήριζε τη χρήση κρατικής προπαγάνδας καθώς και τη διάβρωση των συνδικαλιστικών οργανώσεων της αντιπολίτευσης από τις κρατικές μυστικές υπηρεσίες για την αντιμετώπιση των αντικαθεστωτικών, αλλά όχι χρήση ανοιχτής βίας. Ωστόσο υπερίσχυσαν άλλες, πιο δυναμικές, απόψεις. Στις 11 Φεβρουαρίου 1981 ο στρατηγός Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι, έως τότε υπουργός Αμυνας, διορίστηκε πρωθυπουργός. Στις 18 Οκτωβρίου ο Κάνια καθαιρέθηκε από πρώτος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Πολωνικού Ενωτικού Εργατικού Κόμματος, αφού υπεκλάπη τηλεφωνική κριτική του στη σοβιετική ηγεσία. Ο Γιαρουζέλσκι εξελέγη διάδοχός του, ο μόνος επαγγελματίας στρατιωτικός που έγινε ηγέτης ενός κυβερνώντος ευρωπαϊκού κομμουνιστικού κόμματος. Πριν ακόμη από την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Γιαρουζέλσκι διέταξε το πολωνικό Γενικό Επιτελείο να αναπτύξει σχέδια για επιβολή στρατιωτικού νόμου στις 22 Οκτωβρίου 1980
Τον Φεβρουάριο του 1981 το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και το υπουργείο Εσωτερικών συμφώνησαν ότι έπρεπε η κρατική προπαγάνδα να ζητήσει την υποστήριξη του στρατού με το πρόσχημα της ειρήνευσης και σταθερότητας. Επισημάνθηκε επίσης ότι έπρεπε να επιβληθεί στρατιωτικός νόμος προτού η Αλληλεγγύη και οι σύμμαχοί της οργανώσουν μια γενική απεργία που θα παρέλυε ολόκληρη τη χώρα. Ηδη από τον Σεπτέμβριο 1981, ως πρωθυπουργός, συσκεπτόταν με το επιτελείο του για να βρει δικαιολογία να επιβάλει δικτατορία. Εν μέσω αυξανόμενης λαϊκής πίεσης με διαδηλώσεις και απεργίες, ο κύβος ερρίφθη τρεις μήνες αργότερα.

Χιλιάδες συλλήψεις και αιματηρή καταστολή των διαδηλώσεων

Στις 12 ∆εκεµβρίου 1981, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, το πολωνικό συμβούλιο της επικρατείας συνεδρίασε στη Βαρσοβία και ενέκρινε τον στρατιωτικό νόμο. Ταυτόχρονα ιδρύθηκε το Στρατιωτικό Συμβούλιο Εθνικής Σωτηρίας: μέλη του, υψηλόβαθμοι αξιωματικοί του πολωνικού Λαϊκού Στρατού, οι οποίοι ήταν επικεφαλής της στρατιωτικής χούντας.Ακριβώς τα μεσάνυχτα οι στρατιωτικές μονάδες άρχισαν να κινούνται και να συλλαμβάνουν τα πρώτα μέλη της Αλληλεγγύης, θέτοντάς τα υπό κράτηση. Συνολικά κινητοποιήθηκαν περίπου 100.000 στρατιώτες, άνδρες των μυστικών υπηρεσιών και πολιτοφύλακες, υποστηριζόμενοι από πολλές εκατοντάδες αρμάτων και τεθωρακισμένων οχημάτων. Οι τηλεφωνικές γραμμές αποκόπηκαν σε όλη τη χώρα για να εμποδίσουν τα μέλη της Αλληλεγγύης να επικοινωνήσουν και να αντιδράσουν με κινητοποιήσεις. Επιβλήθηκε αυστηρή απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 7 το βράδυ έως τις 6 το πρωί. Εκλεισαν τα σύνορα της χώρας, όπως και όλα τα αεροδρόμια και περιορίστηκε η οδική πρόσβαση στις μεγάλες πόλεις. Οι ταχυδρομικές επιστολές υποβλήθηκαν σε αυστηρή λογοκρισία, όλες οι ανεξάρτητες πολιτικές οργανώσεις απαγορεύτηκαν και τα μαθήματα σε σχολεία και πανεπιστήμια ανεστάλησαν προσωρινά.

Πολλοί δημοσιογράφοι, δάσκαλοι και καθηγητές αποκλείστηκαν από τα επαγγέλματά τους λόγω της στάσης τους απέναντι στην «Αλληλεγγύη».

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι δημόσιες υπηρεσίες, τα νοσοκομεία, οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας, τα ανθρακωρυχεία, τα λιμάνια, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί και τα περισσότερα βασικά εργοστάσια τέθηκαν υπό στρατιωτική διοίκηση: οι υπάλληλοι που δεν ακολουθούσαν στρατιωτικές εντολές αντιμετώπιζαν στρατοδικείο. Στο πλαίσιο της καταστολής, τα μέσα ενημέρωσης και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα υποβλήθηκαν σε «επαλήθευση», μια διαδικασία που δοκίμαζε τη στάση κάθε εργαζομένου απέναντι στο καθεστώς και την Αλληλεγγύη. Ως αποτέλεσμα, χιλιάδες δημοσιογράφοι, δάσκαλοι και καθηγητές αποκλείστηκαν από τα επαγγέλματά τους.
Η επιβολή του πραξικοπήματος δεν ήταν αναίμακτη. Οι επίσημες αναφορές τις πρώτες μέρες ανέφεραν περίπου δώδεκα νεκρούς, ενώ μια κοινοβουλευτική επιτροπή την περίοδο 1989-1991 ανέφερε έναν αριθμό άνω των 90. Τρεις ημέρες μετά το πραξικόπημα, οι ανθρακωρύχοι στη βιομηχανική πόλη Κατοβίτσε άρχισαν να απεργούν κατά της κήρυξης του στρατιωτικού νόμου. Ο στρατός αντέδρασε βίαια και η απεργία κατεστάλη αιματηρά: δεκάδες στρατιώτες και αστυνομικοί, καθώς και 21 απεργοί τραυματίστηκαν, οκτώ σκοτώθηκαν επιτόπου και ένας πέθανε στο νοσοκομείο (το νεότερο θύμα ήταν μόλις 19 ετών).

Την ίδια μέρα, μια διαδήλωση 30.000 ανδρών πραγματοποιήθηκε στο λιμάνι του Γκντανσκ. Οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις ασφαλείας συνεχίστηκαν μέχρι τις 17 Δεκεμβρίου και πάνω από 300 άτομα τραυματίστηκαν. Οι δυνάμεις ασφαλείας πυροβόλησαν όταν το πλήθος πλησίασε τα κεντρικά γραφεία του κυβερνητικού κόμματος στο Γκντανσκ με αποτέλεσμα έναν νεκρό και πολλούς τραυματίες. Στην Κρακοβία έγιναν επίσης μεγάλες διαδηλώσεις κατά του στρατιωτικού νόμου και του κομμουνιστικού καθεστώτος.

Δικτατορία αντί εισβολής; Το ερώτημα των σοβιετικών προθέσεων

Τα επόμενα χρόνια θα συνεχίζονταν οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις. Παρά το ότι ο στρατιωτικός νόμος ήρθη επισήμως τον Ιούλιο του 1983, η κυβέρνηση και οι δυνάμεις ασφαλείας συνέχισαν να λογοκρίνουν, να διώκουν και να φυλακίζουν χιλιάδες δημοσιογράφους και ακτιβιστές της αντιπολίτευσης χωρίς κατηγορία. Η κοινωνικοοικονομική κρίση βάθυνε ακόμη περισσότερο από ό,τι στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και το δελτίο βασικών τροφίμων, όπως η ζάχαρη, το γάλα και το κρέας, καθώς και υλικών, όπως η βενζίνη συνεχίστηκε, ενώ το εισόδημα του πληθυσμού μειώθηκε έως 10%. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Γιαρουζέλσκι έως το 1989, 100.000 έως 300.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν τη χώρα.

Η αντίδραση της Δύσης ήταν έντονη, με τον Αμερικανό πρόεδρο Ρόναλντ Ρέιγκαν να επιβάλλει οικονομικές κυρώσεις σε Πολωνία και Σοβιετική Ενωση και την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα να ακολουθεί το ίδιο παράδειγμα, πέραν της διπλωματικής διαμαρτυρίας. Επίσης έντονη ήταν και η αντίδραση του Βατικανού, καθώς ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ήταν πολωνικής καταγωγής: τα επόμενα χρόνια το Βατικανό θα υποστήριζε με κάθε τρόπο την αντίσταση κατά του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Ενα από τα μεγάλα ιστορικά ερωτήματα της εποχής έχει να κάνει με το αν ο Γιαρουζέλσκι πρόλαβε σοβιετική επέμβαση στην Πολωνία. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο στρατιωτικός νόμος ήταν απαραίτητος για να αποφευχθεί η πιθανώς καταστροφική στρατιωτική επέμβαση της ΕΣΣΔ – παρόμοια με τις προηγούμενες επεμβάσεις στην Ουγγαρία το 1956 και την Τσεχοσλοβακία το 1968. Ωστόσο, σε συνέντευξη Τύπου τον Σεπτέμβριο του 1997, ο Βίκτορ Κουλίκοφ, πρώην ανώτατος διοικητής των δυνάμεων του Συμφώνου της Βαρσοβίας, αρνήθηκε ότι η Σοβιετική Ενωση σκόπευε να παρέμβει. 
Σύμφωνα με τα πρακτικά του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΣΕ, στις 10 Δεκεμβρίου 1981 ο Γιούρι Αντρόποφ, διοικητής της KGB, δήλωσε ότι «δεν σκοπεύουμε να φέρουμε στρατεύματα στην Πολωνία… Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, αλλά ακόμη κι αν η Πολωνία περιέλθει στον έλεγχο της Αλληλεγγύης, ας είναι». Αρχεία που άνοιξαν επί Γέλτσιν δείχνουν ότι η Σοβιετική Ενωση δεν σχεδίαζε να εισβάλει στην Πολωνία και ότι ο Γιαρουζέλσκι προσπάθησε να πείσει τους Σοβιετικούς να εισβάλουν για να στηρίξουν το πραξικόπημα, αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε. 
Ωστόσο, τα ακριβή σχέδια της Σοβιετικής Ενωσης εκείνη την εποχή δεν έχουν γίνει απολύτως γνωστά. Γεγονός είναι ότι το καλοκαίρι του 1981 ο σοβιετικός στρατός είχε αυξήσει κατά πολύ τις τεθωρακισμένες δυνάμεις του που στάθμευαν στην Πολωνία. Υπάρχουν επίσης πληροφορίες από αξιωματικούς του τσεχικού στρατού της εποχής, που μιλούν για σχέδιο ένοπλης εισβολής στην Πολωνία, για την οποία πολλές μονάδες του Λαϊκού Στρατού της Τσεχοσλοβακίας βρίσκονταν σε κατάσταση επιφυλακής.

Το πραξικόπημα, παρά τις αντιδράσεις που προκάλεσε και τη βίαιη καταστολή που το συνόδευσε, συνέβαλε κατά κάποιον τρόπο στην «καταλλαγή» των πολιτικών παθών στην Πολωνία για ένα μεγάλο διάστημα. Οι κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες, ωστόσο, δεν σταμάτησαν αλλά πήραν άλλη τροπή: δεν είναι τυχαίο ότι οκτώ χρόνια μετά, βοηθούντος και του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, η Πολωνία θα ήταν η πρώτη χώρα από την οποία θα ξεκινούσαν οι ειρηνικές, πλην σαρωτικές, αλλαγές που θα γκρέμιζαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης και της ΕΣΣΔ. Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι ο Γιαρουζέλσκι θα περνούσε από δίκη για το πραξικόπημα πολλά χρόνια αργότερα, επί δημοκρατίας.

*Ο κ. Ιωάννης Τζώρτζης είναι teaching fellow στο University of Birmingham. Το βιβλίο του «Η ελληνική δημοκρατία και η χούντα» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πεδίο.
To πρωινό της 13ης Δεκεμβρίου 1981 έκπληκτος ο πολωνικός λαός πληροφορήθηκε από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση ότι είχε κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος και οι ένοπλες δυνάμεις αναλάμβαναν επίσημα τη διακυβέρνηση της χώρας. Το νέο έκανε τον γύρο του κόσμου και ήταν πρώτη είδηση σε όλα τα δελτία ειδήσεων: το πρωτοφανές γεγονός της κατευθείαν ανάληψης της κυβέρνησης από τον στρατό σε μια κομμουνιστική χώρα εντυπωσίασε εχθρούς και φίλους των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού και προβλημάτισε πολλούς μελετητές για το μέλλον τους.






πηγή:https://www.kathimerini.gr/world/562761433/stratiotiko-praxikopima-se-chora-kommoynistiki/


Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: - Κεκλεισμένων των θυρών για τους επόμενους 2 μήνες η διεξαγωγή όλων των αγώνων της Super League 1 - Ποιοι χρηματοδοτούν, ενθαρρύνουν ή υποθάλπουν αυτήν την εγκληματική δραστηριότητα.


 Καλό μεσημέρι,

Ένας νέος άνθρωπος 31 ετών συνεχίζει να δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, ύστερα από μια δολοφονική ενέργεια, μια πράξη ωμής οπαδικής βίας.

Επαναλαμβάνουμε, για ακόμα μια φορά, την αμέριστη συμπαράστασή μας στον ίδιο και στην οικογένειά του και ευχόμαστε να βγει νικητής από αυτή τη μάχη.

Αξίζουν συγχαρητήρια στην Ελληνική Αστυνομία γιατί, μέσα από τις άμεσες, επαγγελματικές και αποτελεσματικές ενέργειές της, συνελήφθη ο καθ’ ομολογίαν φυσικός αυτουργός του φρικτού αυτού εγκλήματος. Δυστυχώς και μέσα από αυτή την υπόθεση αναδεικνύεται ότι πίσω από τους φυσικούς αυτουργούς όλων αυτών των πράξεων πολλές φορές κρύβονται ένας ή και περισσότεροι ηθικοί αυτουργοί, εκείνοι που τους υποθάλπουν αλλά και όσοι τους ανέχονται.

Η δολοφονική επίθεση κατά του αστυνομικού δεν είναι το πρώτο περιστατικό ακραίας οπαδικής βίας. Εδώ και πολλά χρόνια, εγκληματίες με τον μανδύα του οπαδού τελούν βαριά κακουργήματα, τραυματίζοντας σοβαρά και σκοτώνοντας.

Γνωρίζουμε και καταλαβαίνουμε απόλυτα την οργή της κοινωνίας, όλων των υγιώς σκεπτόμενων πολιτών, μπροστά σε εικόνες που δεν παραπέμπουν σε αθλητισμό.

Η Κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή έχει ξεκαθαρίσει ότι θα εξαντλήσει τις ενέργειες και τις παρεμβάσεις της για την αντιμετώπιση ενός χρόνιου προβλήματος. Και μάλιστα έχουμε κάνει σαφές ότι οι παρεμβάσεις μας θα είναι δυναμικές, δηλαδή θα επανεξετάζονται διαρκώς με βάση τα αποτελέσματά τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, τους τελευταίους μήνες η ΕΛΑΣ ενέτεινε την παρουσία της στα αθλητικά γεγονότα, προβαίνοντας σε προσαγωγές και συλλήψεις, όπου αυτό κρίθηκε αναγκαίο, οι έλεγχοι σε γήπεδα και συνδέσμους πολλαπλασιάστηκαν, ενώ αυξήθηκαν οι σφραγίσεις παράνομων συνδέσμων. Ταυτόχρονα, ενώ έχει ήδη αυστηροποιηθεί το νομοθετικό πλαίσιο για τα σχετιζόμενα με την αθλητική βία αδικήματα, με το νέο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης που έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, αυστηροποιείται συνολικά το πλαίσιο χορήγησης αναστολών αλλά και οι προϋποθέσεις για την υφ’ όρον απόλυση.

Ενώ δώσαμε χρόνο και χώρο για τη συμμόρφωση όλων με τις αποφάσεις μας, δυστυχώς απεδείχθη ότι απαιτούνται περαιτέρω παρεμβάσεις ακόμα πιο δραστικές, αλλά απολύτως δίκαιες και αναγκαίες.

Τη δολοφονική συμπεριφορά εγκληματικών οργανώσεων και την θλιβερή ανοχή μιας ελάχιστης οπαδικής μειοψηφίας δεν θα την πληρώσουν ούτε οι αθλητές, ούτε οι φίλαθλοι, ούτε οι πολίτες και η πολιτεία.

Για τον λόγο αυτό, ύστερα από σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε υπό τον Πρωθυπουργό, παρουσία των συναρμόδιων Υπουργών ανακοινώνουμε:

1. Τη διεξαγωγή όλων των αγώνων της Super League 1 κεκλεισμένων των θυρών για τους επόμενους 2 μήνες, δηλαδή μέχρι 12 Φεβρουαρίου 2024. Το μέτρο αυτό θα επεκταθεί και για τους εντός έδρας αγώνες των ομάδων β΄ της super league 2 οποίες ανήκουν στις αντίστοιχες ΠΑΕ της πρώτης επαγγελματικής κατηγορίας. Εκδίδεται σήμερα σχετική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με άμεση εφαρμογή, η οποία θα προβλέπει, παράλληλα, ότι με έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη και του Αναπληρωτή Υπουργού Αθλητισμού το μέτρο αυτό θα δύναται να επεκταθεί κατά περίπτωση και σε εντός έδρας ευρωπαϊκούς αγώνες των ελληνικών ομάδων για λόγους προστασίας της δημόσιας τάξης και ασφάλειας.

Η εκτέλεση των ποινών διεξαγωγής αγώνων χωρίς θεατές που έχουν ήδη επιβληθεί έως τη δημοσίευση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου ή που επιβάλλονται κατά το χρονικό διάστημα εφαρμογής της αναστέλλεται έως και τις 12 Φεβρουαρίου 2024.

Η πρώτη σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση θα εκδοθεί για τον προσεχή εντός έδρας αγώνα του Ολυμπιακού με την Μπάτσκα Τόπολα για το Europa League, ο οποίος θα διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών για προφανείς λόγους ασφαλείας μετά τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα.

2. Έως τις 12 Φεβρουαρίου 2024 θα αξιολογηθούν τα αποτελέσματα της εφαρμογής της ανωτέρω απόφασης, προκειμένου να εξετασθεί η παράταση της εφαρμογής της, σε περίπτωση που δεν τηρηθούν απολύτως οι νόμιμες προϋποθέσεις ασφαλούς διεξαγωγής των αγώνων ποδοσφαίρου. Στόχος η αποφυγή κινδύνων για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα των συμμετεχόντων, καθώς και η μέγιστη δυνατή διασφάλιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας.

Ενδεικτικά μέχρι την ημερομηνία αυτή θα εξεταστεί η πλήρωση των ακόλουθων προϋποθέσεων:

Εγκατάσταση και λειτουργία καμερών υψηλής ευκρίνειας στις προδιαγραφές της UEFA στο σύνολο των γηπέδων της super league 1 και ταυτόχρονη απρόσκοπτη δυνατότητα ελέγχου τους και αξιοποίησης του υλικού τους από τις αρμόδιες αρχές και

Σύστημα ηλεκτρονικής εισόδου φιλάθλων με ταυτόχρονο έλεγχο ταυτοπροσωπίας. Επιπρόσθετα, μέσα στο διάστημα των 2 αυτών μηνών θα ανακοινωθεί από τον Αναπληρωτή Υπουργό Αθλητισμού μια σειρά από διοικητικά μέτρα μεταξύ των οποίων αυτόματες κυρώσεις κατά των ομάδων σε περιπτώσεις επεισοδίων, πέραν όσων προβλέπονται στην αθλητική δικαιοσύνη.

3. Αύριο, Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2023 ο Υπουργός Προστασίας του πολίτη Γιάννης Οικονόμου και ο Αναπληρωτής Υπουργός Αθλητισμού Γιάννης Βρούτσης θα επισκεφτούν την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κα Γεωργία Αδειλίνη και θα ζητήσουν εκ μέρους της Κυβέρνησης την ποινική αναβάθμιση της έρευνας για όλες τις υποθέσεις αθλητικής βίας και διαφθοράς με σκοπό την αναζήτηση φυσικών και ηθικών αυτουργών όλων των εγκλημάτων που έχουν τελεστεί και την αναζήτηση ύπαρξης τυχόν εγκληματικών οργανώσεων στον χώρο.

Επιπλέον οι Υπουργοί θα προσκομίσουν όλα τα στοιχεία που βρίσκονται στη διάθεση των αρχών για την αξιολόγηση στο πλαίσιο της ανακριτικής διαδικασίας και θα διαμηνύσουν στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου ότι η ελληνική πολιτεία δεν πρόκειται να επιδείξει καμία ανοχή στα φαινόμενα αυτά.

Η ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη θα διερευνήσει σε ποια έκταση δρουν στον ευρύτερο χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού συμμορίες ή εγκληματικές οργανώσεις. Ποιοι χρηματοδοτούν, ενθαρρύνουν ή υποθάλπουν αυτήν την εγκληματική δραστηριότητα. Αν υπάρχουν κάποιοι που με τα όσα υποστηρίζουν δημόσια διαπράττουν αδικήματα διέγερσης σε παράνομες πράξεις. Δεν θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί το παράδοξο εκατομμύρια φιλάθλων να πληρώνουν την εγκληματική συμπεριφορά νοσηρών μειοψηφιών. Είναι επιτακτική ανάγκη να μπει ένα τέλος στην εγκληματική δράση οργανωμένων «στρατών», οι οποίοι κατά καιρούς «ανακαλύπτουν» το βόλεϊ ή το χάντμπολ, μολύνοντας ακόμα και τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.

Οι ανωτέρω αποφάσεις τελούν σε γνώση και συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου.

Οφείλουμε να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας. Το οφείλουμε σε όλα τα θύματα της οπαδικής βίας, σε όσους κινδύνευσαν, σε όσους έχασαν περιουσίες και σε αυτούς που στερήθηκαν τη δυνατότητα να πηγαίνουν στο γήπεδο με τα παιδιά τους.

Οφείλουμε, ταυτόχρονα, στον αστυνομικό που δίνει την πιο δύσκολη μάχη η έρευνα να μην περιοριστεί στη σύλληψη του φυσικού αυτουργού.

Είναι σημαντικό σε αυτή την προσπάθεια να έχουμε δίπλα μας όλους όσοι εμπλέκονται στον χώρο του ποδοσφαίρου, όσοι επενδύουν χρήματα. Θέλουμε να βρισκόμαστε στην ίδια σελίδα, θωρακίζοντας τον επαγγελματικό αθλητισμό, ενισχύοντας έτσι ευρύτερα τον αθλητισμό. Τα μεγαλύτερης ή μικρότερης έκτασης θλιβερά περιστατικά των τελευταίων πολλών ετών αποδεικνύουν ότι το πρόβλημα δεν είναι ενός ή δύο συλλόγων, αλλά δυστυχώς έχει πολύ μεγαλύτερη έκταση.

Πιστεύουμε ότι τα μέτρα που ανακοινώνουμε και ξεκινάμε άμεσα να εφαρμόζουμε θα αποδειχτούν επαρκή, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτό το φαινόμενο αποκτήνωσης.

Εάν, όμως, κρίνουμε ότι χρειάζονται και ακόμα πιο σκληρά αλλά δίκαια μέτρα, διαβεβαιώνουμε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα πως δεν θα διστάσουμε στιγμή. Δεν θα σταματήσουμε λεπτό, θα συνεχίσουμε ακόμα πιο δυναμικά, μέχρι να υλοποιηθούν και να αποδώσουν προς όφελος των πολιτών το σύνολο των πρωτοβουλιών μας.

Η δύσκολη αλλά αυτονόητη μάχη απέναντι σε κάθε μορφής παραβατικότητα, όχι μόνο εντός, αλλά και εκτός γηπέδων, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στις γειτονιές, σε κάθε γωνιά της χώρας είναι για εμάς το πιο ιερό καθήκον απέναντι στο σύνολο των πολιτών και η μεγαλύτερη ευθύνη μας για τις επόμενες γενιές.

Όπως τόνισε ο Πρωθυπουργός στον χθεσινό εβδομαδιαίο του απολογισμό: «όσο δύσκολη κι αν είναι η καταπολέμηση της λεγόμενης οπαδικής βίας, εμείς θα συνεχίσουμε την προσπάθεια και τον αγώνα για να νικήσουμε σε αυτήν την μάχη. Όσο ψηλά κι αν βρίσκονται αυτοί που την υποκινούν ή έστω την ανέχονται».


Παρακαλώ για τις ερωτήσεις σας.

  • Επισημαίνεται ότι το μέτρο της απαγόρευσης διάθεσης εισιτηρίων και της παρουσίας θεατών έως και τις 12 Φεβρουαρίου 2024, όπως προβλέπεται και στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, ισχύει και στους αγώνες ποδοσφαίρου του Κυπέλλου Ελλάδος, καθώς και φιλικών αγώνων, εφόσον η γηπεδούχος ομάδα συμμετέχει στο επαγγελματικό πρωτάθλημα της Α1 εθνικής κατηγορίας ανδρών (Super League 1) περιόδου 2023-2024.

ΣΠ. ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΣ: Κύριε, Εκπρόσωπε, αντιλαμβάνομαι πως το μέτρο αφορά σε δύο μήνες, είναι δίμηνης διάρκειας με επανεξέταση, αλλά θέλω να ρωτήσω κατά πόσον δύναται να επεκταθεί και στον εντός έδρας αγώνα της Εθνικής, η οποία δίνει ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι, νομίζω αρχές Μαρτίου, με το Καζακστάν για την πρόκρισή της στο EURO του 2024. Ευχαριστώ.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Το μέτρο αυτό αφορά τους αγώνες της Super League 1, όλους τους αγώνες Super League 1, καθώς και τους αγώνες των ομάδων Β που υπάγονται στις αντίστοιχες ομάδες της επαγγελματικής κατηγορίας. Στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου, επαναλαμβάνω, δίνεται η δυνατότητα να εκδίδεται κατά περίπτωση Κοινή Υπουργική Απόφαση από τους δύο συναρμόδιους Υπουργούς, τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη και τον αναπληρωτή Υπουργό Αθλητισμού για περιπτώσεις εντός αυτού του διμήνου ευρωπαϊκών αγώνων των ελληνικών ομάδων. Η πρώτη αντίστοιχη απόφαση για αυτή τη βδομάδα εκδίδεται για τον αγώνα του Ολυμπιακού, για προφανείς λόγους ασφαλείας και δημόσιας τάξης, μετά τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν με θύμα έναν 31χρονο αστυνομικό και θα εφαρμοστεί την προσεχή Πέμπτη. Όπως είπατε πολύ σωστά θα επανεξεταστεί και ισχύει μόνο για αυτά τα οποία ανέφερα και όχι για κάτι άλλο, σε κάποιο άλλο άθλημα ή κάποια άλλη περίπτωση.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κύριε Εκπρόσωπε, ακούσαμε τα μέτρα που κατάρτισε η Κυβέρνηση και θέλω να ρωτήσω η Πολιτεία, η Κυβέρνηση τι έχει να πει στους κατόχους των εισιτηρίων διαρκείας που έχουν πληρώσει αυτή την επιλογή τους να πηγαίνουν στο γήπεδο να βλέπουν αγώνες.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αντιλαμβανόμαστε πλήρως, ενδεχομένως, και την οργή κάποιων εξ αυτών και την απογοήτευσή τους, γιατί η αλήθεια είναι ότι σε μια συνολική παρέμβαση είναι η συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων, οι οποίοι δεν έχουν καμία ευθύνη για αυτά, τα όσα συμβαίνουν. Καταρχάς να πούμε ότι αφορά το σύνολο των γηπέδων, αυτή η απόφαση, γιατί πολύ απλά, νομίζω συμφωνούμε όλοι, να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ότι δεν ξεκίνησε το φαινόμενο την τελευταία βδομάδα, μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε ο αστυνομικός, ούτε τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς, συμβαίνει πολλά χρόνια και δεν συμβαίνει σε έναν ή δύο συλλόγους ή σε μερίδα οργανωμένων οπαδών ενός ή δύο συλλόγων. Το δεύτερο που θέλω να τονίσω είναι ότι δεν είναι η μοναδική παρέμβαση. Αν ερχόμασταν και λέγαμε απλά για δύο μήνες ή για ένα οποιοδήποτε χρονικό διάστημα, παίρνουμε μία οριζόντια απόφαση κλεισίματος των γηπέδων από μόνη της αυτή η απόφαση όντως δεν θα ήταν αρκετή, δεν θα είχε καμία ιδιαίτερη αξία και, σε κάθε περίπτωση, θα είχε πολύ μεγάλη βάση αυτή η κριτική των ανθρώπων που έχουν αγοράσει εισιτήρια. Το τρίτο που θέλω να πω είναι ότι αν δει κανείς, είναι μια συνολική παρέμβαση, η οποία η βάση της είναι η συνολική, ποινική αντιμετώπιση ενδεχόμενων εγκληματικών οργανώσεων. 

Η συνολική ποινική αντιμετώπιση, όπως θα κρίνει η Δικαιοσύνη, μιας σειράς παράνομων πράξεων, που ενδεχομένως να σχετίζονται μεταξύ τους. Και να ερευνηθεί, προφανώς, ποιοι κρύβονται πίσω από αυτές τις πράξεις, τις μεμονωμένες, ενδεχομένως, όλες αυτές που έχουν σχέση μεταξύ τους, ποιοι ανέχονται αυτές τις πράξεις και ποιοι υποθάλπουν τέτοιες συμπεριφορές. Εγώ θα πω κάτι στους ανθρώπους αυτούς, ως ένας κι εγώ από τους πολλούς που από πολύ μικρός πηγαίνω στο γήπεδο σε περισσότερα από ένα αθλήματα, ότι -επαναλαμβάνω- αντιλαμβάνομαι, ενδεχομένως, και την στενοχώρια τους και την απογοήτευσή τους, ότι είναι ουσιαστικά και η δική τους συνεισφορά, αυτή η θυσία, το να μην πηγαίνουν στο γήπεδο, για να λύσουμε επιτέλους ένα διαχρονικό, μεγάλο, τεράστιο πρόβλημα, που ξεκινά από το ποδόσφαιρο, αλλά επεκτείνεται σε όλες τις γειτονιές. Και κάποια πρακτικά που πρέπει να πούμε: Εμάς μας ενδιαφέρει -κάναμε στάθμιση- να επιστρέψει η συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων στα γήπεδα με ασφάλεια. Γιατί, ξέρετε, ναι, μπορούσε να πει κανείς: Μα, δεν ευθύνονται αυτοί που κάθονται σε θύρες εκτός οργανωμένων, για αυτά τα οποία συμβαίνουν σε άλλες θύρες ή εκτός γηπέδων. Γιατί να την πληρώσουν; Αυτή τη στιγμή, μέχρι να εξασφαλιστούν όλες αυτές οι προδιαγραφές που έχουμε βάλει αυτούς τους δύο μήνες, δεν είναι ασφαλής η παρουσία και των υπόλοιπων φιλάθλων στις υπόλοιπες θύρες. Ποιος μας λέει εμάς ότι δεν μπορούν να παρεισφρήσουν εγκληματικά στοιχεία και στις υπόλοιπες θύρες; Κανείς. Για αυτό και αν δείτε, δεν είναι μια απόφαση οριζόντια με τη λογική ότι απλά παίρνουμε μια απόφαση για δύο μήνες. Βάζουμε συγκεκριμένες προϋποθέσεις που θα πασχίσουμε να τηρηθούν αυτή τη φορά, γιατί, ναι, δώσαμε χώρο και χρόνο και είδαμε ότι δεν είμαστε όλοι στην ίδια σελίδα, για να επιστρέψει η συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων με ασφάλεια στα γήπεδα. Σταθμίσαμε, με λίγα λόγια, την ασφάλεια των φιλάθλων, την ανάγκη να επιστρέψουν όπως πρέπει στα γήπεδα, με κάμερες, με ταυτοπροσωπία, με έλεγχο εισόδου, με το να μην μπορεί να μπει κάποιος στη θέση κάποιου άλλου. Μπορούμε να ξέρουμε ότι στη συγκεκριμένη θέση κάθεται ο συγκεκριμένος φίλαθλος που έχει μπει με την ταυτότητά του και σε περίπτωση που συμβεί κάτι, με την δυνατότητα που θα έχουν οι κάμερες να δουν συγκεκριμένα την όποια παράνομη πράξη τελείται, κατευθείαν να είναι προσωπική η ευθύνη. Άρα, οι παρεμβάσεις -επαναλαμβάνω- μου δώσατε τη δυνατότητα να κάνω και μία περαιτέρω επεξήγηση με το ερώτημά σας, είναι συνολικές, δεν είναι καμία από μόνη της αρκετή. Αν δείτε, ξεκινούν από τη ρίζα του προβλήματος, που είναι αυτοί οι οποίοι τελούν τα αδικήματα αυτά, που προφανώς δεν είναι η πλειοψηφία των φιλάθλων που πηγαίνουν στα γήπεδα και έχουν μια λογική συνολική. Και έτσι θα τους αντιμετωπίσουμε και το ξαναλέω: Μακάρι να φανούν αρκετές.

Γ. ΚΑΝΤΕΛΗΣ: Με τα δεδομένα της δολοφονίας του Άλκη Καμπανού και του Μιχάλη Κατσουρή και την εξαγγελία μέτρων τα οποία, ορισμένα από αυτά, τα έχουμε ακούσει κι άλλες φορές. Έχουν ξανακλείσει τα γήπεδα, έχει ξαναειπωθεί ότι θα μπουν κάμερες. Έχει ξαναειπωθεί ότι θα υπάρχει ταυτοπροσωπία για να μπαίνει κάποιος στο γήπεδο. Γιατί αυτά, ενώ έχουν εξαγγελθεί, δεν έχουν τηρηθεί και δεν έχουν εφαρμοστεί;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η Κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια έχει κάνει αρκετά, συνολικά για την αντιμετώπιση φαινομένων βίας και στα γήπεδα και εκτός γηπέδων. Και αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα, συνολικά στο νομοθετικό πλαίσιο, συγκεκριμένες αλλαγές στο νομικό πλαίσιο που τιμωρεί τα εγκλήματα σχετιζόμενα με την οπαδική βία, τη μη δυνατότητα αναστολής, την αυστηροποίηση των ποινών, μια σειρά από παρεμβάσεις, μια σειρά από παρεμβάσεις για την ασφάλεια των γηπέδων. Σας θυμίζω ότι φέτος δεν άνοιξαν πολλά γήπεδα, αν δεν είχαν τα προβλεπόμενα πρωτόκολλα ασφαλείας, μια απόφαση του αναπληρωτή Υπουργού Αθλητισμού και μια σειρά από ανακοινώσεις, που έχετε δίκιο, κάποιες εξ αυτών, τις έχουμε συζητήσει και τα προηγούμενα χρόνια και τις έχουμε συζητήσει και αυτό το χρονικό διάστημα. Είχε πει ο Πρωθυπουργός στις ανακοινώσεις που έκανε μετά τη συνάντηση με τον πρόεδρο της UEFA και τους προέδρους των μεγάλων ΠΑΕ, ότι σε περίπτωση που αποδειχθεί -γιατί είναι υποχρέωση όλων να είμαστε στην ίδια σελίδα- ότι δεν είμαστε στην ίδια σελίδα ή δεν τηρούνται όλα όσα πρέπει να τηρηθούν για να συνεχίσουμε να πηγαίνουμε όλοι στο γήπεδο, όπως πρέπει να πηγαίνουμε, με ασφάλεια, να μπορούμε να πηγαίνουμε με τα παιδιά μας, τότε θα πάρουμε περαιτέρω μέτρα. Αυτή είναι και η λογική, λοιπόν, της παρέμβασης για τα γήπεδα. Τα γήπεδα κλείνουν για τους φιλάθλους για δύο μήνες, ελπίζουμε μόνο για δύο μήνες, για να ανοίξουν όπως πρέπει να ανοίξουν. Γιατί κάποια πράγματα, τα οποία είχαν νομοθετηθεί κι είχαν προβλεφθεί, δεν τα τήρησαν όλοι. Ή δεν τα τήρησαν όπως πρέπει να τα τηρήσουν. Εμείς, λοιπόν, ερχόμαστε και λέμε ότι είναι δικό μας καθήκον να φροντίσουμε να τηρηθούν και σε περίπτωση που δεν τηρηθούν, προφανώς να επαναξιολογηθεί αυτό το μέτρο. Και το ξαναλέω: Δεν είναι μία απόφαση που αφορά μόνο τα γήπεδα, με κάποιες ενέργειες που πρέπει να γίνουν. Όπως σας είπα θα υπάρξει και μια σειρά ανακοινώσεων από τον αναπληρωτή Υπουργό Αθλητισμού, θα προβλεφθεί Ειδικός Πειθαρχικός Κώδικας σε ένα πλαίσιο πειθαρχικό, όπου θα δίνεται η δυνατότητα στον αναπληρωτή Υπουργό Αθλητισμού να επιβάλλει ποινές σε περιπτώσεις επεισοδίων, κροτίδας και διάφορων άλλων, που πολλά χρόνια συμβαίνουν, εκτός των ποινών που επιβάλλει η αθλητική Δικαιοσύνη. Να ξέρουν, δηλαδή, και οι υπαίτιοι των πράξεων αυτών ότι οι πράξεις θα έχουν συνέπειες, πέραν των συνεπειών που προβλέπει η αθλητική Δικαιοσύνη. Και το ξαναλέω: Υπάρχει μια διαδικασία που θα ξεκινήσει με την αυριανή επίσκεψη των αρμόδιων Υπουργών στην Εισαγγελία Αρείου Πάγου, γιατί το κυριότερο είναι να τιμωρηθούν αυτοί που πραγματικά έχουν ευθύνη.

Δ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό που είπατε τώρα με τις κάμερες και τους ηλεκτρονικούς ελέγχους εισιτηρίων, σημαίνει ότι η Αστυνομία θα φύγει από τις θύρες των οργανωμένων; Αυτό το μέτρο που είχατε λάβει πριν τρεις μήνες, τώρα θα το αναιρέσετε ή θα εξακολουθήσει να υπάρχει;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι οι κάμερες να είναι στις προδιαγραφές σε όλα τα γήπεδα. Και εγκατεστημένες και στα σωστά σημεία και με τις προδιαγραφές της UEFA, προδιαγραφές ευκρίνειας για να γίνονται τα παιχνίδια και σε όλα τα σημεία που πρέπει να υπάρχουν και σε αυτές τις κάμερες να έχουν πλήρη πρόσβαση οι αρμόδιες Αρχές για αυτονόητους και προφανείς λόγους και να είναι εγκατεστημένο και να λειτουργεί πλήρως το σύστημα αυτό και για να μπει κάποιος στο γήπεδο να έχουμε το ηλεκτρονικό εισιτήριο με ταυτόχρονο έλεγχο ταυτοπροσωπίας. Είναι δεδομένο ότι αυτά θα ελεγχθούν – το ξαναλέω- μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα και το αν λειτουργούν και αν λειτουργούν όπως πρέπει και θα επαναξιολογείται και συνεχώς αυτό. Δεν σημαίνει ότι μπορεί να λειτουργεί κάτι σε δύο μήνες. Πρέπει να δούμε αν λειτουργεί στη διάρκεια του χρόνου, όπως αντιλαμβάνεστε, με την προβλεπόμενη διαδικασία.

Δ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Η Αστυνομία, όμως;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η Αστυνομία θα έχει τον ρόλο που πρέπει να έχει. Πολλές φορές η Ελληνική Αστυνομία, οι αστυνομικοί υπερβάλλουν το καθήκον τους, κάνουν πολλά περισσότερα από αυτά που κάνει ο μέσος αστυνομικός, βρίσκονται σε πολλά περισσότερα σημεία από αυτά που προβλέπεται. Είναι μια ευθύνη συνολική. Είναι σημαντική και αυτονόητη η παρουσία της Αστυνομίας. Και ξέρετε; Δεν θα σταματήσουν ούτε οι έλεγχοι στους Συνδέσμους, ούτε οι σφραγίσεις των Συνδέσμων -σε περίπτωση που βρεθεί κάτι- η διαβίβαση δικογραφιών, οι έλεγχοι που γίνονται όπου γίνονται και θα πρέπει να είναι περισσότεροι, όμως είναι κάτι -το ξαναλέω, επαναλαμβάνω, ίσως το έχω επαναλάβει πολλές φορές, αλλά είναι πολύ σημαντικό- πρέπει να είμαστε όλοι στην ίδια σελίδα. Και να κάνουν όλοι ό,τι πρέπει για να προστατεύσουμε τον Αθλητισμό και τον επαγγελματικό Αθλητισμό, ειδικότερα.

Γ. ΚΑΝΤΕΛΗΣ: Τον έλεγχο ταυτοπροσωπίας στα γήπεδα ποιος θα τον κάνει; Η Αστυνομία ή οι ΠΑΕ;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτά θα τα αναλύσει διεξοδικά και τις επόμενες ημέρες, ο Αναπληρωτής Υπουργός Αθλητισμού. Είχε πει ο Πρωθυπουργός τον Αύγουστο ότι σε κάποιες περιπτώσεις, θυρών με μεγαλύτερη επικινδυνότητα θα κάνει ελέγχους η Αστυνομία. Αυτό είχε ξεκαθαριστεί από τον Πρωθυπουργό ότι είναι κατά περίπτωση. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο, που ισχύει και στους ευρωπαϊκούς και στους ελληνικούς αγώνες, για το ποιος ελέγχει την είσοδο των φιλάθλων στο γήπεδο. Αυτό θα συνεχίσει να υφίσταται. Αλλά θα εξηγήσει περισσότερα πράγματα ο Αναπληρωτής Υπουργός Αθλητισμού. Το ξαναλέω, άλλο αν σε κάποιες θύρες συνέβαινε λόγω αυξημένης επικινδυνότητας να κάνει έλεγχο η Αστυνομία, υπάρχει και η ξεκάθαρη ευθύνη των ομάδων.

ΣΩΤ. ΠΙΚΟΥΛΑΣ: Κύριε Εκπρόσωπε, συγχωρέστε με αν κάνω λάθος, αλλά ο άτυχος Άλκης Καμπανός σκοτώθηκε εκτός γηπέδου και μακριά μάλλον από το γήπεδο, όπως και ο άτυχος φίλαθλος της ΑΕΚ, ο Μιχάλης Κατσουρής. Επίσης, δεν γινόταν κάποιος αγώνας τότε. Ακόμα και ο αστυνομικός που τραυματίστηκε πριν από λίγες ημέρες ήταν 500 μέτρα από το γήπεδο. Μήπως αυτό το οι αγώνες να γίνονται κεκλεισμένων των θυρών χαρακτηριστεί άγονο εν τη γενέσει του, με την έννοια ότι θα γίνονται επεισόδια έξω και θα την «πληρώνουν» οι ομάδες και οι φίλαθλοι που θέλουν να δουν τους αγώνες; Μήπως έτσι πάμε σε αγώνες κεκλεισμένων των θυρών όλο τον χρόνο; Γιατί μιλάμε για περιστατικά εκτός γηπέδου, εκτός αγώνων, ειδικά αυτά που έγιναν τελευταία.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η ερώτησή σας έχει έναν προβληματισμό και μια κριτική που θα είχε απόλυτη βάση αν η μόνη μας παρέμβαση, όπως είπα και σε προηγούμενη απάντηση, ήταν η απόφαση να γίνουν αγώνες χωρίς θεατές για ένα χρονικό διάστημα, για δυο μήνες. Η απόφασή αυτή δεν είναι η μόνη απόφαση που ανακοινώνουμε σήμερα. Όπως σας είπα, θα δοθεί πολύ μεγάλη έμφαση στον ρόλο που έχει η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη στο να αιτηθούμε να συσχετιστούν μια σειρά από υποθέσεις και να γίνει έρευνα εις βάθος σε αυτούς οι οποίοι είναι φυσικοί, ηθικοί αυτουργοί, σε αυτούς οι οποίοι με όσα λένε, με όσα γράφουν ενθαρρύνουν τον κόσμο να προβεί σε παράνομες πράξεις, προβαίνουν σε διέγερση για τέτοια αδικήματα. Γιατί πάρα πολύ σωστά, όπως είπατε, τα πιο τραγικά περιστατικά των τελευταίων ετών γίνανε εκτός γηπέδων. Και ο Άλκης σκοτώθηκε εκτός γηπέδων και ο Μιχάλης σκοτώθηκε εκτός γηπέδων και τη μάχη για τη ζωή του τη δίνει ο 31χρονος αστυνομικός για κάτι το οποίο έγινε έξω από το γήπεδο. Να συμφωνήσουμε, όμως, ότι η μήτρα αυτών των παράνομων πράξεων, τις οποίες όλοι συζητάμε, είναι όσα συμβαίνουν στα γήπεδα. Δηλαδή, η βία που ξεκινάει από τα γήπεδα. Ξεκινάει μέσα από τα γήπεδα και δυστυχώς επεκτείνεται σε όλη την κοινωνία, επεκτείνεται σε άλλα αθλήματα. Μην κοροϊδευόμαστε, πολλοί εξ αυτών που πηγαίνουν να δούνε ξαφνικά βόλεϊ, χάντμπολ, δεν ξέρουν ούτε τα βασικά των αθλημάτων. Πάνε να δούνε βόλεϊ και δεν ξέρουν, όπως είπα και προ ημερών, τι είναι το φιλέ. Άρα, κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Ξεκινάμε από τη ρίζα του προβλήματος, η οποία είναι οι εγκληματικές αυτές πράξεις. Η διερεύνηση ύπαρξης όχι μίας ή δύο, μπορεί να είναι και παραπάνω, δεν ξέρω εγώ πόσες είναι, η Δικαιοσύνη θα το κρίνει, συμμοριών ή εγκληματικών οργανώσεων. Είδαμε τώρα στο περιστατικό ότι κάποιος φαίνεται ότι έδωσε εντολές να γίνει αυτό το οποίο έγινε. Ποιος έδωσε εντολές στην κάθε περίπτωση; Ποιος χρηματοδοτεί αυτούς τους «στρατούς» που μετακινούνται από δω κι από κει; Ποιος τους δίνει αυτόν τον εξοπλισμό να μπορούν να κάνουν αυτές τις πράξεις; Ποιος τους ανέχεται;

Όλη, λοιπόν, αυτή η συζήτηση γίνεται γιατί ακριβώς είναι δεδομένο ότι τα περισσότερα εξ αυτών των περιστατικών είναι εκτός γηπέδων. Τώρα, γιατί έχουμε ανακοινώσεις και για τα γήπεδα; Πρώτον, γιατί έχουμε περιστατικά και στα γήπεδα. Δεν είναι ότι δεν έχουμε. Ευτυχώς, δεν έχουμε τόσο ακραία περιστατικά τα τελευταία χρόνια. Όμως, έχουμε περιστατικά. Έχουμε περιστατικά που έχουν οδηγήσει σε τραυματισμούς φιλάθλων κάποιες φορές μεταξύ τους. Θυμάστε τι είχε γίνει σε έναν τελικό στον Βόλο. Δεν το ξεχνάμε αυτό. Δεν είναι ότι ξεκίνησε δηλαδή τώρα. Θυμάστε τι συνέβη σε άλλα παιχνίδια με τραυματισμούς παικτών σε πάρα πολλά γήπεδα, όχι σε ένα και δύο γήπεδα. Και γίνεται και στα γήπεδα. Γιατί, όπως είπα, ξεκινάει αυτό από τα γήπεδα και καταλήγει στην κοινωνία, αλλά κάποιες φορές καταλήγει και στα γήπεδα. Καταλήγει και στα γήπεδα και πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι αυτός ο οποίος πηγαίνει με τη γυναίκα του, με τα παιδιά του, με τους φίλους του στο γήπεδο είναι ασφαλής και δεν έχει γύρω του μέλη οργανώσεων, είτε συμμοριών είτε εγκληματικών οργανώσεων που δρουν παραβατικά.

Π. ΜΙΧΟΣ: Στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών της 23ης Οκτωβρίου σας ενημέρωσα δημοσίως για δύο γεγονότα. Για τον ξυλοδαρμό της ΔΑΠ-ΑΣΠΑΙΤΕ από αριστερούς και για την κατάσταση ασφαλείας στο Πάντειο, εδώ δίπλα που κάνουμε το briefing. Την περασμένη Πέμπτη αναρχικοί, αριστεροί, τραμπούκοι επιτέθηκαν σε εκδήλωση που γινόταν υπό τον κ. Κοτζιά, τον πρώην Υπουργό Εξωτερικών, στην οποία έτυχε να είμαι και παρών. Οφείλω να σας ρωτήσω τι συμβαίνει με την Πανεπιστημιακή Αστυνομία; Η Κυβέρνηση περιμένει να θρηνήσουμε θύματα ή κάποιον σοβαρό τραυματισμό και στους χώρους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κατ’ αρχάς, οι ανακοινώσεις αυτές αφορούσαν την οπαδική βία και αν παρατηρήσατε, στο τέλος αναφέρθηκα στην εισηγητική μου τοποθέτηση ότι η βία δεν περιορίζεται ούτε μέσα στα γήπεδα, σε συνέχεια αυτών που είπα στον συνάδελφό σας, ούτε έξω από τα γήπεδα. Η βία υπήρχε, υπάρχει και δυστυχώς όσο κι αν προσπαθήσουμε να την αντιμετωπίσουμε θα πρέπει να συνεχίζουμε να την αντιμετωπίζουμε σε όλη την έκταση της Επικράτειας. Και αυτό συμβαίνει όχι μόνο στη χώρα μας. Υπάρχει δράση που πρέπει να υπάρχει αντίδραση, η οποία είναι η εφαρμογή του νόμου. Μιλάμε για μια Κυβέρνηση η οποία έχει κάνει πάρα πολλά και πρέπει να κάνει περισσότερα. Θα συμφωνήσω ότι πρέπει να κάνει περισσότερα και στο νομικό πλαίσιο, την κατάργηση του ασύλου και την επαναφορά του στην αληθινή του έννοια. Όλες αυτές οι επιχειρήσεις που βλέπετε, εκκένωση καταλήψεων, δημιουργία βιβλιοθήκης στο ΑΠΘ, σε πείσμα πολλών συνεχείς απελευθερώσεις χώρων πανεπιστημίων από παραβατικούς, γίνονται γιατί έχει θεσπιστεί μια νομοθεσία, η οποία δίνει τη δυνατότητα να γίνουν όλα αυτά. Δεύτερον, η Πανεπιστημιακή Αστυνομία, όπου συνεχώς επανεξετάζεται ο ρόλος της, έχει την παρουσία εκεί που κρίνεται απαραίτητο, αλλά υπάρχουν, αυτά που μου περιγράφετε είναι δουλειά κάποιες φορές, τις περισσότερες, των γενικών καθηκόντων της Αστυνομίας, της τακτικής Αστυνομίας. Και βέβαια και σε επίπεδο αλλαγών στη νομοθεσία, ανέφερα και πριν ότι έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση ένας νέος ποινικός κώδικας ο οποίος κλείνει όλα τα παραθυράκια αναστολών και εύκολης υφ’ όρον απόλυσης. Με λίγα λόγια ένα πράγμα είναι να τους συλλαμβάνεις όλους αυτούς οι οποίοι μολύνουν με την παραβατική τους συμπεριφορά τον οποιονδήποτε χώρο. Γιατί η παραβατικότητα είναι παραβατικότητα και για μένα δεν πρέπει να μπαίνει πρόθεμα από πού προέρχεται. Ο παραβατικός είναι παραβατικός και είτε είναι σε πανεπιστήμιο είτε είναι σε γήπεδο πρέπει να συλλαμβάνεται και να δίνεται στη Δικαιοσύνη. Άρα, το ένα είναι το επιχειρησιακό και η Αστυνομία κάνει ό,τι περισσότερο μπορεί για να αντιμετωπίζει όλους αυτούς οι οποίοι παρανομούν και δεύτερον όταν γίνεται η σύλληψη και οδηγείται στη Δικαιοσύνη πόσες φορές έχουμε δει συλλαμβάνεται κάποιος επειδή χαρακτηρίζεται το αδίκημά του ως πλημμέλημα, πηγαίνει στο Αυτόφωρο, παίρνει μια αναβολή, ελεύθερος. Και κάποια στιγμή δικάζεται και παίρνει αναστολή. Αυτό με τον ποινικό κώδικα αυτόν τελειώνει. Δεν θα υπάρχει αυτό, δεν θα είναι ο κανόνας. Σταματάει να είναι ο κανόνας. Και αυτό έχει την αξία του. Να ξέρουν, δηλαδή, όλοι αυτοί οι οποίοι ελαφρά τη καρδία καίνε, καταστρέφουν και ακόμα χειρότερα επιτίθενται κατά ανθρώπων, ακόμα και να κάνουν πλημμέλημα θα βρεθούν στη φυλακή. Θέλει, όμως, χρόνο, θέλει συνεχή προσπάθεια, θέλει να είμαστε όλοι στην ίδια σελίδα, κυρίως η Πολιτεία να μην κάνει εκπτώσεις για να δούμε αποτελέσματα σε κάτι το οποίο πραγματικά ταλανίζει και τη χώρα μας πάρα πολλά χρόνια.

Ν. ΑΡΜΕΝΗΣ: Το περιστατικό προχθές δεν είναι το πρώτο. Είχαμε μια σειρά από περιστατικά και η Κυβέρνηση έχει πάρει μία σειρά από μέτρα τα οποία, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν έχουν εφαρμοστεί για να έχουμε κάθε τρεις και λίγο αντίστοιχα γεγονότα. Το ερώτημα που τίθεται είναι θα εφαρμοστεί επιτέλους ο νόμος; Θα εφαρμόζετε τα μέτρα που λαμβάνετε;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εφαρμόζουμε τα μέτρα που λαμβάνουμε, αλλά, όπως είπαμε και τον Αύγουστο, όπως το λέμε και σήμερα ελπίζουμε να μην χρειαστούν άλλα μέτρα, κάποιες φορές φαίνεται ότι χρειάζονται περισσότερα μέτρα, περισσότερες παρεμβάσεις. Εφαρμόζεται η σφράγιση Συνδέσμων. Εφαρμόζονται οι επιχειρήσεις σε παράνομους Συνδέσμους. Εφαρμόζονται οι συλλήψεις έξω από τα γήπεδα. Κάθε βδομάδα η ΕΛ.ΑΣ. ανακοινώνει, όχι μόνο σε ένα αλλά σε περισσότερα γήπεδα συλλήψεις οπαδών οι οποίοι πηγαίνουν, τελώντας παράνομες πράξεις, εκείνη τη στιγμή έχουν ακόμα και πράγματα τα οποία απαγορεύονται με τον νόμο περί όπλων, βεγγαλικών. Έχουν γίνει συλλήψεις για διάφορες παραβάσεις έξω από τα γήπεδα. Έχουν γίνει αντίστοιχες επιχειρήσεις, έχω κάνει αναλυτική παρουσίαση των ενεργειών της Αστυνομίας και μια σειρά από παρεμβάσεις του Υπουργείου Αθλητισμού για την ασφάλεια των γηπέδων, για την ενιαία κάρτα των σωματείων και την καταγραφή των σωματείων, το ενιαίο μητρώο σωματείων, τον έλεγχο στα γήπεδα που γίνεται. Προφανώς όλα αυτά αξιολογούνται και βλέπουμε αν είναι αρκετά. Όταν προβαίνεις σε μια σειρά από ανακοινώσεις και βλέπεις ότι κάποιοι επιμένουν, τότε πρέπει να επιμείνεις κι εσύ. Το λέμε και σήμερα. Μακάρι αυτά που ανακοινώνουμε σήμερα να είναι αρκετά. Αν δεν είναι αρκετά θα πάμε και σε περισσότερες αποφάσεις.

ΑΜ. ΚΑΤΖΟΥ: Γιατί κεκλεισμένων των θυρών σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αναφέρεστε στην Πέμπτη. Νομίζω ότι η απάντηση βρίσκεται σε όσα έγιναν την προηγούμενη εβδομάδα. Για λόγους ασφαλείας προβλέπεται πλέον αυτό από την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, μπορεί να εκδοθεί μια ΚΥΑ, η οποία εξειδικευμένα για κάποιο ευρωπαϊκό παιχνίδι να οδηγείται σε αυτή την απόφαση. Πριν από λίγες ημέρες, είχαμε ένα τραγικό γεγονός, μια απόπειρα -ελπίζουμε να μείνει απόπειρα- ανθρωποκτονίας ενός αστυνομικού. Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να μας πει ότι μπορεί μετά από λίγες ημέρες να γίνει ένας αγώνας του Ολυμπιακού, εν προκειμένω, με την Αστυνομία να είναι απέξω και να φυλάει το γήπεδο, με αυτή την κατάσταση. Και πριν και πάνω απ΄ όλα, προέχει η ασφάλεια των φιλάθλων, των πολιτών, των ποδοσφαιριστών, συνολικά των ανθρώπων που πρέπει να πάνε στο γήπεδο. Γι΄ αυτό, λοιπόν, υπάρχει αυτή η απόφαση για τον συγκεκριμένο αγώνα.

Γ. ΣΚΙΤΖΗ: Γιατί ενώ είδαμε ότι στα τελευταία επεισόδια τα οποία, όπως γνωρίζουμε, έγιναν εκτός γηπέδων, αλλά στο πλαίσιο ενός αγώνα βόλεϊ οι αποφάσεις είναι μόνο για το ποδόσφαιρο; Αντιστοίχως έχουμε δει και άλλα επεισόδια και στο Μπάσκετ.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όπως είπα και πριν, θεωρούμε ότι τα επεισόδια αυτά προφανώς επεκτείνονται οπουδήποτε και σε άλλα αθλήματα και στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, κάποιες φορές και στο Μπάσκετ, όμως ο πυρήνας τους είναι η βία στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, όσα συμβαίνουν και ξεκινούν από εκεί. Δεν νομίζω ότι είναι πρόβλημα του βόλεϊ ή της κατάστασης που επικρατεί, αυτό που συνέβη εκεί. Απλά βρήκαν εκείνη τη ημέρα την αφορμή, μεταφέρθηκε ο ένας στρατός, γιατί δεν είναι ένας, είναι περισσότεροι από ό,τι φαίνεται, και έκανε ό,τι έκανε έξω από το γήπεδο. Ως προς το Μπάσκετ και προφανώς όλα αυτά αξιολογούνται, έχει αξιολογηθεί το γεγονός ότι φαίνεται ότι μπορεί να γίνουν αγώνες και πολύ κρίσιμοι αγώνες και τελικοί του ελληνικού πρωταθλήματος και συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, με εξασφαλισμένη την ασφάλεια των φιλάθλων που πηγαίνουν στο γήπεδο, με ένταση, με πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Αλλά, αυτό είναι ένα παράδειγμα, που προφανώς μακάρι να συνεχίσει να υφίσταται, που δείχνει ότι μπορούμε να κάνουμε και πολύ οριακούς αγώνες μεταξύ δύο κορυφαίων, όχι μόνο ελληνικών, αλλά ευρωπαϊκών ομάδων και στο ελληνικό πρωτάθλημα των υπόλοιπων ομάδων, χωρίς να έχουμε αυτά τα οποία συμβαίνουν σε αντίστοιχους αγώνες του ποδοσφαίρου. Γι΄ αυτό και δεν θεωρούμε ότι ήταν σωστό να έχουμε την απόφαση αυτή και στο Μπάσκετ ή στα υπόλοιπα αθλήματα.

ΑΜ. ΚΑΤΖΟΥ: Τι εννοείτε με την αναστολή εκτέλεσης ποινών κατά τη διάρκεια της ισχύος της;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, αν υπάρχει μια ποινή που ήδη έχει επιβληθεί σε μια ομάδα κεκλεισμένων των θυρών ή επιβληθεί μια άλλη ποινή από την αθλητική Δικαιοσύνη μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, δεν συμψηφίζεται με τους δύο μήνες που υπάρχει το κλείσιμο των θυρών, των γηπέδων, των κεκλεισμένων των θυρών. Αυτό νομίζω το αντιλαμβάνεστε γιατί γίνεται. Για να μην εφαρμοστεί μια ήδη επιβληθείσα απόφαση σε μια απόφαση που δεν είναι ποινή, αφορά το σύνολο των γηπέδων. Με λίγα λόγια, υπάρχει μια ομάδα ή περισσότερες ομάδες που έχουν μια ποινή ήδη από προηγούμενη περίσταση, μιας, δύο, τριών, οσωνδήποτε αγωνιστικών. Δεν θα την εκτίσουν μέσα στο διάστημα που, ούτως ή άλλως, θα είναι κλειστά τα γήπεδα, -παγώνει δηλαδή με λίγα λόγια, δεν συμψηφίζεται- και θα εφαρμοστεί αμέσως μετά. Ελπίζουμε να μην χρειαστεί περαιτέρω παράταση, όλοι αυτό θέλουμε, γι΄ αυτό θα πασχίσουμε αμέσως μετά, αυτό το χρονικό διάστημα.

Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Είναι πράγματι η τρίτη δέσμη μέτρων που ανακοινώνεται για την αθλητική βία μέσα σε διάστημα δύο σχεδόν χρόνων. Ακούμε εσάς να μιλάτε για κάποιους που αναρωτιέστε αν βρίσκονται στην ίδια σελίδα, τον Πρωθυπουργό και εσάς πριν από λίγο, να λέτε πως «όσο ψηλά κι αν βρίσκονται αυτοί που υποκινούν την αθλητική βία ή έστω την ανέχονται». Μιλάτε για κάποιους συγκεκριμένους, κατηγορείτε κάποιους συγκεκριμένους για την αποτυχία των κυβερνητικών μέτρων; Έχετε κάτι συγκεκριμένο να δηλώσετε ως Κυβέρνηση;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι. Η Κυβέρνηση δεν υποκαθιστά τη Δικαιοσύνη. Δεν είναι δουλειά ούτε του Πρωθυπουργού, ούτε κανενός Υπουργού και κανενός που μετέχει στην άσκηση της εκτελεστικής ή της νομοθετικής εξουσίας, να υποκαταστήσει τον ρόλο της δικαστικής. Εμείς παραθέτουμε πραγματικά περιστατικά. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι όλοι αυτοί δρουν από μόνοι τους και απλά έτυχε να βρεθούν στον ίδιο χώρο ή έτυχε να υπάρχει αυξημένη παραβατικότητα, συγκεκριμένα σε επίπεδο οργανωμένων οπαδών. Προφανώς, λοιπόν, όταν κάτι παρατηρείται και παρατηρείται για πάρα πολλά χρόνια, ενδέχεται να μαρτυρά την ύπαρξη μιας υποδομής, μιας οργάνωσης, μιας ιεραρχίας. Αυτό παραπέμπει σε άλλα ποινικά αδικήματα. Το ποιοι συμμετέχουν σε αυτές τις δομές, το πόσες είναι, μπορεί μια ομάδα να έχει περισσότερες από μια, αυτό δεν θα το πούμε εμείς, ούτε έχουμε τη θεσμική δυνατότητα να το κάνουμε. Αλίμονο. Υπάρχει Δικαιοσύνη. Αλλά οφείλουμε, ως Κυβέρνηση, να παρουσιάσουμε τα στοιχεία στη Δικαιοσύνη και από εκεί και πέρα, η Δικαιοσύνη να κρίνει αν υπάρχουν, που φαίνεται ότι υπάρχουν, πόσες υπάρχουν, πόσες υπάρχουν κάτω από τον μανδύα μιας ομάδας, δηλαδή εκμεταλλευόμενες ενδεχομένως την οπαδική ιδιότητα μιας ομάδας, ποια είναι η δομή τους, μέχρι πόσο ψηλά φτάνουν, ποιοι δίνουν εντολές και τους χρηματοδοτούν. Όλα αυτά, αλίμονο αν τα διερευνούσε μια Κυβέρνηση ή έπαιρνε αποφάσεις μια Κυβέρνηση ή έβαζε ταμπέλα σε οποιονδήποτε που μετέχει στον επαγγελματικό αθλητισμό ότι μετέχει ή όχι σε μια τέτοια παραβατική συμπεριφορά. Αλλά, δυστυχώς, υπάρχει το ένα σκέλος που είναι το ποιοι συμμετέχουν σε όλο αυτό. Και υπάρχει και ένα άλλο σκέλος της συζήτησης που εφάπτεται του πρώτου, ποιοι τους ανέχονται. Και εδώ νομίζω, για να κάνουμε την αυτοκριτική μας, δεν έχουν γίνει συνολικά οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν για να απομονωθούν οι άνθρωποι αυτοί από τα γήπεδα, οι οποίοι, ναι, είναι πολλοί λίγοι μπροστά συνολικά στο κοινό των εκατομμυρίων φιλάθλων. Δεν σημαίνει, προφανώς, ότι όποιος τους ανέχεται συμμετέχει στην παραβατική τους συμπεριφορά, αλλά σίγουρα έχει ευθύνη, διαφορετική ευθύνη που τους ανέχεται. Και συνεχίζει να τους ανέχεται να συμμετέχουν. Οι άνθρωποι αυτοί δεν πρέπει να παίρνουν εισιτήρια μαζικά. Δεν πρέπει να έρχονται μαζικά ουσιαστικά ως «στρατός» στα γήπεδα. Υπάρχει, λοιπόν, διαβάθμιση της ευθύνης. Το ποια είναι η ευθύνη του καθενός, δεν θα το αξιολογήσει η Κυβέρνηση, ούτε θα μπορούσε ποτέ να το κάνει μια Κυβέρνηση, ούτε πρόκειται να το κάνει. Έχουμε διάκριση των εξουσιών. Η Κυβέρνηση, όμως, οφείλει να προσκομίζει το σύνολο των στοιχείων, να αιτείται στη Δικαιοσύνη μια σειρά από ενέργειες, που η Δικαιοσύνη θα κρίνει πώς και αν θα τις κάνει, όπως είναι συγκεκριμένα η συσχέτιση μιας σειράς από υποθέσεις. Και βέβαια, δια των οργάνων της, δια των Αρχών να επιβάλλει τον νόμο και να αυστηροποιεί τον νόμο όταν έχει τη δυνατότητα.

Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Και κάτι συμπληρωματικό, εξαιτίας και της αυξημένης ευαισθησίας σας ως δικηγόρος. Ακούσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, Πέμπτη -Παρασκευή, ειδικά την Παρασκευή, αρκετές καταγγελίες προσαχθέντων ότι προσήχθησαν στον σωρό, δεν τους δόθηκε δικαίωμα να δουν τους δικηγόρους, ήταν χωρίς νερό. Έχετε υπόψη σας αυτές τις καταγγελίες; Ισχύουν, δεν ισχύουν;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Έγινε μια επιχείρηση από την Αστυνομία, μετά από μια εγκληματική ενέργεια. Όπως ενημέρωσα τη Δευτέρα, μετά την ενημέρωση που είχα από την Αστυνομία, ακολουθήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες με την εποπτεία εισαγγελικών Αρχών. Υπήρχαν, δηλαδή, και εισαγγελείς, οι οποίοι επόπτευαν τη διαδικασία αυτή. Δεν ήταν μια ανεξάρτητη διαδικασία των οργάνων της Αστυνομίας. Η διαδικασία αυτή είχε και αποτέλεσμα. Και να πω εδώ έτσι ότι κάποιοι, οι οποίοι έσπευσαν να κρίνουν και να καταδικάσουν την Αστυνομία και να επιτεθούν στην Αστυνομία και από κάποιους άλλους πολιτικούς χώρους, να μας πουν τι έχουν να πουν τώρα που είχε αποτέλεσμα η επιχείρηση αυτή της Αστυνομίας, η οποία οδήγησε στη σύλληψη και την ομολογία του φυσικού αυτουργού. Μένει να δούμε αν υπάρχει και άλλος ή και άλλοι, οι οποίοι σχετίζονται με αυτή την εγκληματική ενέργεια.

Δ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ήθελα να ρωτήσω, η Κυβέρνηση συχνά, όταν κατεβάζει κάποιο νομοθέτημα, επικαλείται και τις πρακτικές στην Ε.Ε., αναφέροντας χώρες, παραδείγματα και τα λοιπά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, στα μέτρα αυτά που λαμβάνει, μπορείτε να μας πείτε αν και από ποιες χώρες ελήφθη υπόδειγμα ή ιδέες για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή αυτών των μέτρων;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κατ΄ αρχάς, η δέσμη αυτή χωρίζεται σε δύο, το ξαναλέω: Η μία που έχει να κάνει με τα γήπεδα και η άλλη που έχει να κάνει με τη διερεύνηση ύπαρξης συμμοριών ή εγκληματικών οργανώσεων. Φαντάζομαι στο δεύτερο, είναι κάτι το οποίο δεν έχει να κάνει με βέλτιστες διεθνείς πρακτικές. Άμα έχεις υποψίες ότι κάτι είναι περισσότερο οργανωμένο από την ύπαρξη μεμονωμένων φυσικών αυτουργών, οφείλεις να απευθυνθείς στη Δικαιοσύνη και από εκεί και πέρα, η Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της. Τώρα, στο σκέλος των μέτρων, όλα αυτά τα οποία λέμε είναι στις προδιαγραφές της ΟΥΕΦΑ, που στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία συμμετέχουν όλες οι υπόλοιπες Ομοσπονδίες. Γι΄ αυτό και σας είπα ότι αυτά είναι σε γνώση και σε συμφωνίας της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να πάρουμε μέτρα, τα οποία δεν είχαν υποστεί προηγουμένως τη σχετική επεξεργασία.


ΣΠ. ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΣ: Κύριε Εκπρόσωπε, δύο συμπληρωματικές ερωτήσεις, εάν το μέτρο του «κεκλεισμένων των θυρών» αφορά και στα παιχνίδια Κυπέλου Ελλάδος, εντός του διμήνου αυτού και να υποθέσω πως τα γήπεδα τα κλειστά, σε μπάσκετ και βόλεϊ, τηρούν ανεξαιρέτως όλους τους κανόνες ασφαλείας και δεν συμπεριελήφθησαν στο δικό σας μέτρο, για «κεκλεισμένων των θυρών»;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ως προς τους αγώνες Κυπέλλου, πρέπει να γίνει διευκρίνιση σχετική από το αρμόδιο Υπουργείο, σίγουρα αυτό αφορά τις ομάδες Σούπερ Λιγκ 1. Για το Σούπερ Λιγκ 1, όμως, πρέπει να υπάρξει σχετική διευκρίνιση από το Υπουργείο Αθλητισμού για τους αγώνες Κυπέλλου, σίγουρα με γηπεδούχους συλλόγους, που είναι στη Σούπερ Λιγκ 1, και θα επανέλθουμε σε αυτό, σε διευκρίνιση. Η ερώτηση η άλλη, κοιτάξτε, κατ’ αρχάς, για ν’ ανοίξει ένα γήπεδο, αναφερόμενος στα πρωτόκολλα ασφαλείας, έπρεπε να υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις, γι’ αυτό, όπως είπα και πριν, πολλά γήπεδα δεν άνοιξαν φέτος. Δηλαδή, πολλά γήπεδα τα οποία έπρεπε ν’ ανοίξουν για τη νέα αγωνιστική σεζόν, όχι μόνο του ποδοσφαίρου και άλλων αθλημάτων, και όχι μόνο των μεγάλων κατηγοριών και μικρότερων κατηγοριών, μετά από απόφαση του αναπληρωτή Υπουργού Αθλητισμού, μέχρι να έχουν κάποια απαιτούμενα πιστοποιητικά πυρασφάλειας, συνολικής ασφάλειας και των εγκαταστάσεων, δεν άνοιξαν. Και μάλιστα, υπήρχαν και πάρα πολλές αντιδράσεις από ανθρώπους του αθλητισμού, οι οποίες, όμως, δεν έκαναν την απόφαση αυτή ν’ αλλάξει. Τώρα, αν αναφέρεστε στις προδιαγραφές που έχουμε βάλει στο ποδόσφαιρο, για να μην παραταθεί η απόφαση αυτή, αυτό συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, συμβαίνει στη Σούπερ Λιγκ 1, για ευνόητους λόγους, αντιλαμβάνεστε. Γιατί εκεί παρατηρείται αυξημένη παραβατικότητα και μεγαλύτερη επικινδυνότητα. Και για να υπάρξει επανεκκίνηση των αγώνων με θεατές, δηλαδή να επιστρέψουν οι θεατές στο γήπεδο, πρέπει να πληρούνται αυτές οι προδιαγραφές. Είναι προφανές, γιατί επιλέγεται αυτό να συμβαίνει στη Σούπερ Λιγκ 1 και συγκεκριμένα στην πρώτη μεγάλη κατηγορία του ποδοσφαίρου.

—-Επισημαίνεται εκ νέου ότι το μέτρο της απαγόρευσης διάθεσης εισιτηρίων και της παρουσίας θεατών έως και τις 12 Φεβρουαρίου 2024, όπως προβλέπεται και στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, ισχύει και στους αγώνες ποδοσφαίρου του Κυπέλλου Ελλάδος, καθώς και φιλικών αγώνων, εφόσον η γηπεδούχος ομάδα συμμετέχει στο επαγγελματικό πρωτάθλημα της Α1 εθνικής κατηγορίας ανδρών (Super League 1) περιόδου 2023-2024.—-

.


Παλεύει για τη ζωή του, με μηχανική υποστήριξη, για 3ο 24ωρο ο 31χρονος Αστυνομικός


 

Παλεύει για τη ζωή του στη ΜΕΘ του Κρατικού Νίκαιας ο 31χρονος που έχει τους γονείς του στο πλευρό του

Μάχη για να κρατηθεί στη ζωή έδινε χθες για τρίτο 24ωρο ο 31χρονος αστυνομικός που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Κρατικού Νίκαιας. Ο αστυνομικός είναι σε καταστολή, ενώ στο πλευρό του είναι οι γονείς του, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, φίλοι και συνάδελφοί του, που αγωνιούν για την εξέλιξη της υγείας του και έσπευσαν να δώσουν αίμα. Η αναπνοή του υποστηρίζεται μηχανικά, ενώ του χορηγείται φαρμακευτική αγωγή.

Στο ιατρικό ανακοινωθέν που είχε εκδοθεί το μεσημέρι του Σαββάτου γινόταν λόγος για διάχυτη αιμορραγική διάθεση στο τραύμα του μηρού. «Λόγω διαταραχών πηκτικότητας υπάρχει διάχυτη αιμορραγική διάθεση στο τραύμα του μηρού, που ελέγχεται επαρκώς με τοπικά αιμοστατικά και επίδεση» ανέφερε το ιατρικό ανακοινωθέν. Ο σοβαρός τραυματισμός του στη μηριαία αρτηρία θα του στοίχιζε τη ζωή, αν δεν προλάβαιναν οι συνάδελφοί του αστυνομικοί να του παράσχουν τις πρώτες βοήθειες και να τον μεταφέρουν εγκαίρως στο νοσοκομείο.

Ανατριχιαστική είναι η μαρτυρία συναδέλφου του 31χρονου αστυνομικού, ο οποίος ήταν δίπλα του όταν τον χτύπησε η ναυτική φωτοβολίδα κατά τη διάρκεια της συμπλοκής με τους αιμοσταγείς χούλιγκαν. «Οι πρώτες βοήθειες δόθηκαν από συναδέλφους της διμοιρίας. Του έκαναν τουρνικέ εν μέσω μάχης. Το τουρνικέ που του έκαναν οι συνάδελφοι, όπως είπαν οι γιατροί, του έσωσε τη ζωή και του έδωσε το δικαίωμα να παλέψει για τη ζωή του» περιέγραψε. Ο αστυνομικός αυτόπτης μάρτυρας επεσήμανε πως ο 31χρονος συνάδελφός του «ήταν πολύ άτυχος. Η ναυτική φωτοβολίδα γκέλαρε στο οδόστρωμα και είχε ανοδική πορεία. Πέρασε ανάμεσα από την ασπίδα του και τον εξοπλισμό του, και καρφώθηκε στον μηρό».

«Οι επιθέσεις ήταν αδιάκοπες, σφοδρότατες με ανθρωποκτόνο πρόθεση. Μια φωτοβολίδα από τις πολλές που ρίξανε, ναυτικού τύπου, βρήκε στόχο και τραυμάτισε τον συνάδελφο στον αριστερό μηρό. Οπισθοχώρησε για λίγα μέτρα και έπεσε κάτω στον δρόμο, με τη ναυτική φωτοβολίδα να καίει στο πόδι του. Δύο εκ των ανδρών τού πρόσφεραν τις πρώτες βοήθειες και κλήθηκε σταθμός του ΕΚΑΒ για να έρθει στο σημείο.

Πονούσε φριχτά

Το ασθενοφόρο ήρθε σχετικά γρήγορα και μεταφέρθηκε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας. Ο συνάδελφος δεν έχασε αμέσως τις αισθήσεις του, αλλά πονούσε φρικτά. Στη συνέχεια έχασε πολύ αίμα και του έπεσε η πίεση. Οταν τον παρέλαβε το ΕΚΑΒ ήταν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση, λόγω της απώλειας αίματος» πρόσθεσε.

Οπως είπε, «ένας αστυνομικός της διμοιρίας προσπάθησε να του αφαιρέσει τη φλεγόμενη φωτοβολίδα από το πόδι, αλλά δεν τα κατάφερε καθώς κάηκαν τα γάντια που φορούσε. Προσπαθήσαμε να τη σβήσουμε με πυροσβεστήρες, αλλά δεν έσβηνε, καθώς αυτός είναι και ο ρόλος της ναυτικής φωτοβολίδας, να καίει κάτω από το νερό».



πηγή:https://www.dimokratia.gr/ellada/571296/me-michaniki-ypostirixi-gia-3o-24oro-o-astynomikos/

Υπτγός ε.α. Χρήστος Μπολώσης: - Η εξέλιξη των εορτών δια μέσου των αιώνων - Ο άγραφος νόμος και το απαρέγκλιτο χρονοδιάγραμμα που ξεκινούσε την: D-10 ημέρα






Φίλες και φίλοι, δύο είναι τα δεδομένα πάνω στα οποία θα βασιστεί το σημερινό σημείωμά μας.

Το ένα είναι ότι περνάμε, συν Θεώ, κι’ εφέτος την πιο λαμπρή περίοδο του χρόνου. Την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων και του νέου Έτους.

  • Tου Υπτγου ε.α. Χρήστου Μπολώση

Το δεύτερο δεδομένο, είναι ότι ο άνθρωπος, ως κοινωνικόν όν, ζει, αναπνέει, κινείται και συμπεριφέρεται μεταξύ ανθρώπων ή μεταξύ ετέρων όντων που υποδύονται τους ανθρώπους. Ως εκ τούτου, οφείλει να υπακούει σε διάφορους κανόνες, ένας από τους οποίους είναι και αυτός που καθορίζει τις κοινωνικές σχέσεις, μεταξύ των λογικών (λέμε τώρα) όντων.

Μέσα στα πλαίσια λοιπόν αυτού του κανόνα και όταν ο homo sapiens άνθρωπος ο έμφρων ή ο σοφός πα να πει, άρχισε να καταλαβαίνει πού βρίσκεται σκέφτηκε:

  • Εν τάξει. Σταθήκαμε όρθιοι στα πόδια μας, βρήκαμε και τον τροχό και τη φωτιά, αύριο μεθαύριο θα βρούμε και το αυτοκίνητο και την τηλεόραση και παραμεθαύριο τους υπολογιστές και την κλιματική αλλαγή, στην οποία θα φορτώσουμε όλα μας τα δεινά και θα ησυχάσουμε. Δεν καθόμαστε τώρα να βρούμε και τις οικογενειακές ανταλλαγές επισκέψεων, καθ’ όσον όλοι σε μια κοινωνία ζούμε, η οποία μπορεί μεν άλλους να τους ανεβάζει και άλλους να τους κατεβάζει στα τάρταρα (από εκεί το έκλεψε ο Σακελάριος και το έβαλε στο στόμα της κας Δέσποινας Ανυφαντούλη, που υποδυόταν θαυμάσια η Μήτση Κωνσταντάρα, στην κωμωδία του «Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι»), αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε μέσα στους κανόνες της. 

Και κάπως έτσι, φτάσαμε και στις συνάξεις λόγω εορτών. Πριν όμως από αυτές είχαν κάνει την εμφάνισή τους τα καχεκτικά χριστουγεννιάτικα δεντράκια, σαν αυτό που βλέπετε στην φωτογραφία, που είχαν βαμβάκι για χιόνι και κεράκια αντί για φωτάκια, με αποτέλεσμα οι πυρκαγιές να είναι συχνές-πυκνές.

Βέβαια εμείς δεν θα ξεκινήσουμε την σημερινή μας ανάλυση (τι μόνο οι ξερόλες θα αναλύουν την Ουκρανία και τη Γάζα;), από τότε, αλλά από πολύ πιο ‘δω. Από την δεκαετία του ’50 και μετά. Τότε λοιπόν, που η Ελλάδα μας προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της από τις τραγικές συνέπειες του Συμμοριτοπολέμου (δεν τον λέω «εμφύλιο», που μακάρι να πάρει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός), στον οποίο μας οδήγησαν οι «ειρηνευτές» και «απελευθερωτές» του Μάρκου και του καπετάν Γιώτη, άρχισαν δειλά δειλά να αναβιώνουν οι οικογενειακές εορταστικές συνάξεις, που, προϋπήρχαν βέβαια, αλλά ο Χίτλερ από την μιά και οι σύντροφοι από την άλλη, τις είχαν βάλει στο μούσκιο  για καμιά δεκαριά χρόνια. 

Τότε λοιπόν, υπήρχε ένα τυπικό, ένας άγραφος νόμος θα λέγαμε, που ετηρείτο απαρεγκλίτως και με βάση το εξής χρονοδιάγραμμα: D-10 ημέρα, δηλαδή 10 μέρες πριν, γενικό ξεσήκωμα του σπιτιού και λάτρα να τρώει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι. D ημέρα  το πρωί, δηλαδή ανήμερα εορτής (συνήθως η εορτή του πατέρα), αποστολή ψητού με πατάτες στον φούρνο της γειτονιάς. Μικρή ανάπαυση το μεσημέρι. Καυγάς μεταξύ πατέρα και μητέρας δι’ ασήμαντον αφορμήν, όπως π.χ. ποια γραβάτα θα φορέσει ο εορτάζων κ.λπ. 

Επί τέλους το βράδυ περνάμε  στο κυρίως μέρος, στις επιχειρήσεις θα λέγαμε, με την άφιξη των επισκεπτών. Αγκαλιές, φιλιά κ.λπ., υποβολή ευχών και επίδοση συνήθως στην σύζυγο του εορτάζοντος του δώρου, το οποίο ξεκινούσε από ένα κουτί σοκολατάκια, μια γραβάτα, ένα ποτό και κατέληγε και πάλι στα σοκολατάκια. Την επίδοση του δώρου, ακολουθούσαν τετριμμένοι διάλογοι επίσης αυστηρώς προβλεπόμενοι, όπως «Μα τι κάνατε; Ήταν ανάγκη;», «Ε πώς. Για το καλό». Μετά ταύτα ακολουθούσε τυπικός χαιρετισμός των προηγηθέντων επισκεπτών και  αμήχανο κάθισμα στο σαλόνι. Στη συνέχεια προσφορά φοντάν (ή σοκολατακίου) συνοδεία  ηδυπότου (συνήθως κουαντρώ) και τέλος το μεγάλο γλυκό, το οποίο ήταν μάλλον μπακλαβάς, που δεν χαλάει (μη πάθουμε και καμιά δουλειά) και που τις περισσότερες φορές, το είχε φτιάξει με τα χεράκια της η οικοδέσποινα, εξ’ ου και μερικά καμένα τμήματα αυτού… Το αυστηρό αυτό τυπικό, ακολουθούσαν βαθυστόχαστες συζητήσεις, που αφορούσαν κυρίως τον καιρό («Κρύο βρε παιδάκι μου», «Ε, μπήκαμε πιά στον Δεκέμβρη τι περιμένεις;»). Τίποτα δεν περίμενε ουδείς, αλλά κάτι έπρεπε να πει κι΄ αυτός. Τσάμπα έφαγε τον μπακλαβά, έστω και καμένο; Βεβαίως οι πολιτικές ή οι ποδοσφαιρικές συζητήσεις απαγορευόταν από άλλον, επίσης άγραφο, κανόνα, διότι τότε η λαμπρή εορταστική σύναξη κινδύνευε,  ανά πάσαν στιγμή, να μετατραπεί σε Ουκρανία ή Γάζα.

Οι γιορτές αυτές είχαν επίσης αυστηρά τυπικό επιστέγασμα  και το οποίο ήταν το γιορτινό τραπέζι, επίκεντρο του οποίου ήταν το ταψί με το ψητό που λέγαμε. Στο τραπέζι παρεκάθηντο οι στενοί φίλοι  και όσοι εκ των συγγενών,  δεν ήσαν μαλωμένοι με τον εορτάζοντα. Και το γλέντι, που ακολουθούσε, ήταν κι’ αυτό αυστηρό τυπικό. Πρώτα οι δήθεν αντιρρήσεις («Μα γιατί να μπείτε σε τόσο κόπο; Ήταν ανάγκη τώρα; Ξένοι είμαστε εμείς;»). Βεβαίως ξένοι δεν ήτανε, αλλά έτσι και δεν υπήρχε το ψητό με πατάτες στο φούρνο, ποιος ξέπλενε τον εορτάζοντα («Ο σπάγκος, μια φορά γιορτάζει.  Χάθηκε να μας βγάλει ένα πράσινο φύλλο; Μαζί του θα τα πάρει τα λεφτά ο τσιφούταρος;» και άλλα ωραία). Ακολουθούσαν οι μικροκαβγάδες για το ποιος θα καθίσει πού. Μετά τα ορεκτικά (τζατζίκι με γιαούρτι από το χωριό, που το έστειλε για το καλό, όπως κάθε χρόνο, ο ξάδελφος ο Νικολής) και φυσικά με κρασί του κουμπάρου του Νώντα, απ’ τα Μεσόγεια, που είναι ένας ξυδιάς Παναγία βόηθα,  αλλά όλοι λένε «Μπράβο μπράβο, πού μπορούμε να αγοράσουμε» με τον εορτάζοντα να δηλώνει «Α μπα. Δεν το πουλάει ο κουμπάρος. Το έχει μόνο για φίλους»  με τους συνδαιτυμόνες να ανακουφίζονται «Ευτυχώς». Και η σεμνή τελετή έκλεινε πάντα με τραγούδι, που το ξεκινούσε τη προτροπή όλων ο κατά τεκμήριο και – κυρίως –  κατά την άποψή του καλλίφωνος «Έλα ρε Μπάμπη να πούμε κάνα τραγουδάκι». Και ο Μπάμπης αφού στη αρχή δήθεν δεν ήθελε, μετά ξερόβηχε και έπινε μια γουλιά κρασί του κουμπάρου, άρχιζε με την «Ανθισμένη αμυγδαλιά», περνούσε στο  «Γελεκάκι» ανηφόριζε στης «Πλάκας τις ανηφοριές» για να κατηφορίσει  «Κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια». Σε όλη αυτή την διαδικασία, υπήρχε και κάποιος που φιλοδοξούσε να γίνει Σεγκόβια, αλλά έμεινε απλός Αρτέμης και είχε μαζί του, εντελώς τυχαία, μια κιθάρα, αλλά είχε ξεχάσει στο σπίτι το… πώς παίζεται η ρημάδα, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να συνοδεύσει τον Μπάμπη  ούτε σε ένα τραγούδι. Τραγωδία. Έτσι πορευόταν η βραδιά, που έκλεινε με φιλιά και ευχές,  να είναι όλοι καλά και να ξαναβρεθούνε όλοι και του χρόνου, πράγμα που σπανίως συνέβαινε…

Τα πράγματα σιγά – σιγά άλλαξαν προς το απλούστερο. Το φοντάν και το ψητό συγχωνεύτηκαν  και έγινα ξηροί καρποί και ουίσκι. Κάπου κάπου κάποια τυρόπιτα, από μιά φιλότιμη νοικοκυρά, συμπλήρωνε το σκηνικό και τέρμα. Μέσα σ’ όλα πλάκωσαν  και τα μνημόνια, πλάκωσαν και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (facebook, X, e-mail), πλάκωσε και η πανδημία και… γίναμε Ευρώπη.

Τώρα κάνα τηλέφωνο, κάνα μήνυμα στο κινητό κι’ όξω απ’ την πόρτα.

Καλύτερα ή χειρότερα; Υπάρχουν δύο απόψεις.

α. – Καλύτερα ρε τώρα. Ξόδευες ένα σωρό λεφτά για να ρθει να περιδρομιάσει ο ξάδερφος ο Χαρίλαος, του οποίου δεν έχουνε δει το φράγκο (αναφέρεται στην προ ευρώ εποχή…).

β. – Αχ πούναι εκείνα τα χρόνια, που οι άνθρωποι ήτανε κοντά και ο ένας ζούσε για τον άλλο κ.λπ.

Απόψεις και προβληματισμοί για τον ιστορικό του μέλλοντος και μη βάζω ιδέες διότι δεν το έχουν σε πολύ να αρχίσουν σχετικές σχοινοτενείς αναλύσεις στα κανάλια.

Ένα είναι γεγονός: «Τα πάντα ρει και ουδέν  μένει». Τώρα αν «ρει» προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο είναι ένα θέμα για … ανάλυση

Εδώ φίλοι μου, τελειώνει και το τελευταίο σημείωμα του 2023. Αφού σας ευχηθώ ολόθερμα Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το 2024, σας δίνω ραντεβού για τις 15 Ιανουαρίου του καινούριου χρόνου.

Καλά να περάσετε.

 


πηγή:https://www.dimokratia.gr/apopseis/571272/i-exelixi-ton-eorton-dia-mesoy-ton-aionon/