Ο "χάρτης" πληρωμών από e-ΕΦΚΑ και ΔΥΠΑ για την εβδομάδα 13-17 Μαρτίου

 Η πληρωμή της προκαταβολής επικουρικής σύνταξης στις 15 Μαρτίου 2023 περιλαμβάνεται στις προγραμματισμένες καταβολές του e-ΕΦΚΑ και της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (ΔΥΠΑ) για την εβδομάδα 13-17 Μαρτίου.

Από το Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Η πληρωμή της προκαταβολής επικουρικής σύνταξης στις 15 Μαρτίου  περιλαμβάνεται στις προγραμματισμένες καταβολές του e-ΕΦΚΑ και της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης για την εβδομάδα 13-17 Μαρτίου. Για το πλήθος των δικαιούχων και το ύψος του ποσού θα υπάρξει νεότερη ενημέρωση από το Υπουργείο.

Κατά τα άλλα:

1. Από τον e-ΕΦΚΑ θα καταβληθούν:

• 16 εκατ. ευρώ σε 650 δικαιούχους σε συνέχεια έκδοσης αποφάσεων για εφάπαξ.
• 238.224 ευρώ σε 223 δικαιούχους για παροχές σε χρήμα του τ. ΟΑΕΕ (επιδόματα μητρότητας, κυοφορίας, ασθενείας, ατυχήματος, έξοδα κηδείας).

2. Από τη ΔΥΠΑ θα γίνουν οι εξής καταβολές:

• 30 εκατ. ευρώ σε 73.000 δικαιούχους για καταβολή επιδομάτων ανεργίας και λοιπών επιδομάτων.
• 23 εκατ. ευρώ σε 13.000 δικαιούχους στο πλαίσιο επιδοτούμενων προγραμμάτων απασχόλησης.
• 1,5 εκατ. ευρώ σε 2.000 μητέρες για επιδοτούμενη άδεια μητρότητας.
• 10 εκατ. ευρώ σε 13.000 δικαιούχους για Προγράμματα Κοινωφελούς Χαρακτήρα (πληρωμή εισφορών σε φορείς).

 

ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ξεκίνησε η Αντεπίθεση της Άνοιξης - Σε άτακτη υποχώρηση ο Μάρτης - Γδάρτης και Κακός Παλουκοκάφτης

  Ξεκίνησε δειλά - δειλά αν και λίγο πρώιμα, να εμφανίζεται η άνοιξη στην περιοχή με τους απέραντους πορτοκαλεώνες, στον κάμπο ης Άρτας 

 

Συντάξεις: Εμπαιγμός ή ξεκαρδιστικό ανέκδοτο. - Τι απάντησε για τους συνταξιούχους, ο υπουργός εργασίας Κ. Χατζηδάκης - Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ και αποφασίστε

    Κατά την διάρκεια της συνέντευξης που παραχώρησε, στην πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΪ TV στις 11/3/2023 ο  υπουργός εργασίας Κ. Χατζηδάκης, δήλωσε, στον χαρούμενο δημοσιογράφο Γ. Αυτιά τα εξής: 

    ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε υπουργέ, εδώ έχω γύρω στα 3.000 SMS τα οποία τα στέλνω. 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα στέλνετε και απαντούμε 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπράβο αυτό θέλουμε από εσάς 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα απαντούμε αυτά

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εδώ έχουμε πάρα πολλές παρατηρήσεις αυτών, αλλά για να σας τσεκάρουμε τώρα 

   Οι απαντήσεις που έδωσε ο υπουργός εργασίας είναι "στημένες", και επίσης είναι είναι ένας ξεκάθαρος ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ καθόσον οι απαντήσεις είναι ελάχιστες και χωρίς αποτέλεσμα.

  Το παράρτημά μας έχει διαβιβάσει, εδώ και πολλούς μήνες  SMS, καταγγελίες και επίσημα έγγραφα, στο Υπουργείο εργασίας, στον ΕΦΚΑ/Συντάξεις Δημοσίου και στα πολιτικά γραφεία του Υπουργού και παρά τις διαβεβαιώσεις των υπαλλήλων ακόμη περιμένουμε!

Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ από το 33:20

youtube.com

https://www.youtube.com › watch

35:26

Χατζηδάκης στην εκπομπή "Καλημέρα" του ΣΚΑΪ με τον Γ. Αυτιά (11.03.2023).

YouTube · Kostis Hatzidakis · Πριν από 1 ημέρα

Πού θα κριθούν οι εκλογές μετά την τραγωδία - H δύσκολη απόφαση για τις επόμενες Κυριακές (30/4, 7/5, 14/5, 21/5 ή 28/5)

 
Αυτή η κρίση που σοβεί εν μέσω προεκλογικής περιόδου έχει έντονα συναισθηματικά στοιχεία. Γι' αυτό οι πολιτικοί αρχηγοί και τα κόμματά τους θα κριθούν στη διαχείρισή της, κυρίως από τη δυνατότητα τους να αντιληφθούν, να επηρεάσουν και να εκφράσουν το λαϊκό αίσθημα. Αυτό θα κρίνει τελικά σε μεγάλο βαθμό νικητές και ηττημένους

Γιώργος Κουβαράς

Η τραγωδία στα Τέμπη και τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα που τη συνοδεύουν δημιουργούν ένα νέο πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα βαδίσει η χώρα στην προεκλογική περίοδο. 

Πρώτα από όλα, οι πολίτες περιμένουν ουσιαστικές απαντήσεις που θα βασίζονται σε πραγματική έρευνα και θα λένε τεκμηριωμένα την αλήθεια για τους υπεύθυνους αυτής της τραγωδίας, οι οποίοι και θα πρέπει να κληθούν να λογοδοτήσουν για τις ευθύνες τους. Κομματικές σκοπιμότητες και προσπάθειες πολιτικής εκμετάλλευσης της τραγωδίας θα βρουν αντίθετη τη συντριπτική πλειοψηφία 

Δεύτερον, τα προεκλογικά διλήμματα που έμπαιναν μέχρι χθες μοιάζουν πια σε μεγάλο βαθμό ξεπερασμένα. Το προεκλογικό αφήγημα της ΝΔ για τη μεταρρύθμιση του κράτους επί των ημερών της, με έμφαση στο επιτελικό κράτος και την ψηφιοποίηση των υπηρεσιών, είναι πια αδύναμο, μπροστά σε μια τραγωδία που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν πράγματι είχε προχωρήσει ο εκσυγχρονισμός σε βασικές υποδομές, όπως οι σιδηροδρομικές συγκοινωνίες. Επίσης, αδυνατίζει το δίλημμα της αυτοδυναμίας όταν μέσα από ένα τέτοιο τραγικό γεγονός προκύπτει ότι μια μονοκομματική κυβέρνηση δεν παρέχει κατ’ ανάγκη εχέγγυα αποτελεσματικότητας. 

Από την άλλη μεριά, και τα διλήμματα του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν ξεπερασμένα: Το «δημοκρατία ή εκτροπή» –βασισμένο στην υπόθεση των παρακολουθήσεων– ή το «Δικαιοσύνη παντού» ακούγονται πια εκτός επικαιρότητας, ιδιαίτερα μάλιστα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον δυο πρώην υπουργούς του (Παππά, Παπαγγελόπουλο) αμετάκλητα καταδικασθέντες από Ειδικά Δικαστήρια και τον έναν εξ αυτών (Παππά) υποψήφιο βουλευτή και αρμόδιο για την άσκηση αντιπολίτευσης στο ζήτημα της σιδηροδρομικής τραγωδίας. 

Τρίτον, η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και κυρίως των κομμάτων που έχουν ασκήσει εξουσία μπαίνει και πάλι στο στόχαστρο. Η ΝΔ, ως κυβέρνηση, είναι η πρώτη που ελέγχεται για λάθη και παραλείψεις, για τα οποία θα πρέπει να υπάρξουν απαντήσεις και απόδοση ευθυνών. Η παραίτηση του υπουργού Μεταφορών Κώστα Καραμανλή ήταν μια ασυνήθιστη κίνηση για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα, που λειτούργησε σε έναν βαθμό εκτονωτικά, αλλά δεν φτάνει. Η διερεύνηση των ευθυνών –διαχρονικά– πρέπει να φθάσει «μέχρι τέλους». Είναι ο μόνος δρόμος για να μη δοθεί χώρος για την ενίσχυση «αντισυστημικών» δυνάμεων, που όπως έχει φανεί στο πρόσφατο παρελθόν λειτουργούν διαλυτικά για τους δημοκρατικούς θεσμούς και την κοινοβουλευτική ομαλότητα. 

Από την άλλη πλευρά, τα κόμματα οφείλουν να σεβαστούν τη σοβαρότητα του θέματος και τη μνήμη των νεκρών, αποφεύγοντας τον εύκολο λαϊκισμό. Δεν έχει νόημα και τελικά δεν θα βοηθήσει κανέναν να αρχίσουν οι γνωστοί συμψηφισμοί – «τι κάνατε στο Μάτι, τι κάναμε στα Τέμπη». Οι πολίτες θυμούνται, βλέπουν και κρίνουν. Θυμούνται τι συνέβη στο Μάτι, ποιος και πότε παραιτήθηκε τότε, αν ήταν ή δεν ήταν υποψήφιος στις επόμενες εκλογές και αν θα είναι ή δεν θα είναι τώρα. (Παραιτήθηκε ο Νίκος Τόσκας μία εβδομάδα μετά την τραγωδία και κατέβηκε υποψήφιος στον δυτικό τομέα στην Αθήνα – δεν παραιτήθηκε η περιφερειάρχης Ρένας Δούρου και κατεβαίνει τώρα στον δυτικό τομέα στην Αθήνα). Ο όποιος συμψηφισμός, όμως, συνιστά προσβολή της νοημοσύνης των πολιτών και πολύ περισσότερο ασέβεια στις οικογένειες των νεκρών, και τότε και τώρα. 

Ολο αυτό το βαρύ σκηνικό μέσα στο οποίο θα κινηθεί η χώρα προεκλογικά δεν μπορεί παρά να επηρεάζει και τις τελικές αποφάσεις για τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών. Ψάχνοντας να βρει κανείς ποια θα είναι η ημερομηνία που θα επιλέξει ο Πρωθυπουργός, συνειδητοποιεί ότι οι απαντήσεις κινούνται πάντα μέσα στο πλαίσιο του παραδοσιακού πολιτικού κυνισμού: «όποτε τον συμφέρει καλύτερα». Ετσι σκέφτονται και οι κυβερνητικοί παράγοντες και οι αντιπολιτευόμενοι. Κυνικό μεν, πολιτικά αφελές δε, για όποιον αντιλαμβάνεται πραγματικά τι συμβαίνει σε μια κοινωνία που έρχεται αντιμέτωπη με μια τέτοια τραγωδία. 

Η επιλογή του χρόνου διεξαγωγής των εκλογών –το αν δηλαδή θα διεξαχθούν την Κυριακή των Βαΐων (9 Απριλίου,  μια εβδομάδα μετά τα μνημόσυνα των νεκρών των Τεμπών), την Κυριακή του Θωμά (23 Απριλίου) ή κάποια από τις επόμενες Κυριακές (30/4, 7/5, 14/5, 21/5 ή 28/5)– είναι μια δύσκολη απόφαση, δεδομένου μάλιστα ότι πιθανόν θα χρειαστούν δεύτερες εκλογές, που θα πρέπει να γίνουν είτε πριν είτε μετά τον Ιούνιο, που είναι ο μήνας των πανελληνίων εξετάσεων. Για να λάβει κανείς τη σωστή απόφαση, δεν μετράνε ούτε οι καλοί σύμβουλοι, ούτε οι δημοσκόποι, ούτε οι επικοινωνιολόγοι. Απαιτείται υψηλό επίπεδο συναισθηματικής νοημοσύνης. Αυτό σημαίνει δυνατότητα να αντιληφθείς το κοινό αίσθημα μέσα σε συνθήκες εθνικού πένθους, με πολλά αναπάντητα ερωτηματικά και συλλογική απογοήτευση που εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε οργή, σε ένα κράτος που έχει διαψεύσει πολλές φορές τις προσδοκίες των πολιτών. 

Αυτή η κρίση, που σοβεί εν μέσω προεκλογικής περιόδου, έχει έντονα συναισθηματικά στοιχεία. Γι’ αυτό οι πολιτικοί αρχηγοί και τα κόμματά τους θα κριθούν στη διαχείριση της, κυρίως από τη δυνατότητα τους να αντιληφθούν, να επηρεάσουν και να εκφράσουν το λαϊκό αίσθημα. Αυτό θα κρίνει τελικά σε μεγάλο βαθμό νικητές και ηττημένους. 

Πηγή: Protagon.gr

Συντονίζοντας τις "ΔΥΟ Ελλάδες" - Στην πορεία προς τις εκλογές, δεν υπάρχουν πλέον "ΔΟΚΙΜΑΣΤΟΙ" για να εξαπατήσουν τον κόσμο - Ποιος ηγέτης μπορεί να συντονίσει καλύτερα τις δύο Ελλάδες;

 «Αν εξαιρέσουμε τη Διώρυγα της Κορίνθου, τον σιδηρόδρομο, τους δρόμους και τις γέφυρες που κατασκεύασα και που δεν μπορούν να τα ξηλώσουν, όλα τα άλλα τα ξήλωσαν».

Στη φράση αυτή του Χαρίλαου Τρικούπη, λίγο πριν τον θάνατό του και μετά την αδυναμία επανεκλογής του ως Βουλευτή («ανθ’ ημών Γουλιμής»), συμπυκνώνεται η πορεία των 200 χρόνων του νέου ελληνικού κράτους, με αφετηρία την Επανάσταση του 1821.

Ο Τρικούπης αναφερόταν κυρίως στο έργο εκσυγχρονισμού της μικρής Ελλάδας, την οποία προσπάθησε να οικοδομήσει με τη διάκριση των εξουσιών, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και τη στελέχωση του Δημοσίου από τους καλύτερους που διέθετε η χώρα, οργανώνοντας ένα κράτος με βάση τα τότε Ευρωπαϊκά πρότυπα, κυρίως του Αγγλικού. Ό,τι δημιούργησε, ξηλώθηκε από τον αντίπαλό του Δηλιγιάννη, που όταν τον ρωτούσαν ποιο είναι το πρόγραμμά του, απαντούσε «το αντίθετον του Τρικούπη».

Το νέο κράτος ξεκίνησε κυριολεκτικά ως «καμένη γη», αφού ο Ιμπραήμ έκαψε πόλεις, χωριά, σπίτια, δέντρα, καλλιέργειες, στην πραγματικότητα ό,τι είχε απομείνει από τα προηγούμενα χρόνια της επανάστασης και των εμφυλίων πολέμων. Ανύπαρκτοι δρόμοι, γεφύρια, σχολεία, θεραπευτήρια και φυσικά καθόλου χρήματα, με ανθρώπους να λιμοκτονούν κυριολεκτικά.

Ό,τι έγινε σ’ αυτά τα χρόνια, που έφεραν την Ελλάδα του 2004 στην 30ή θέση των πλουσιότερων χωρών του κόσμου, που έφεραν το μικρό ελληνικό έθνος να εκπροσωπείται με δύο κράτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση,  οφείλεται στις προσπάθειες κάποιων, λίγων στον αριθμό, αποφασισμένων ηγετών με εξίσου αποφασισμένες ομάδες συνεργατών που διέθεταν. Και όλα αυτά, ενώ μεσολαβούσαν πόλεμοι, εμφύλιοι και χρεοκοπίες. 

Προσπάθειες εθνικής ολοκλήρωσης, ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού, που αρκετές από αυτές έμειναν ανολοκλήρωτες, επειδή την κρίσιμη στιγμή επικρατούσαν δυνάμεις λαϊκίστικες και ανίκανες, χωρίς όραμα και σχέδιο για τη χώρα. Δυνάμεις που εκμεταλλεύονταν τη κόπωση του λαού από την προσπάθεια ενδυνάμωσης της πατρίδας, έπαιρναν την εξουσία και κατέστρεφαν πολλά από αυτά που είχαν γίνει.

Η Ελλάδα που δημιουργεί και προοδεύει, προχωρούσε παράλληλα και ταυτόχρονα με την Ελλάδα που καθυστερούσε και καθυστερεί σημαντικά.

Όμως το θέμα εδώ και πάντα, δεν είναι η θεωρητική παραδοχή γι’ αυτό που συμβαίνει.

Η σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών, ως αποτέλεσμα μακροχρόνιων πολιτικών ευθυνών του πολιτικού συστήματος, μας έφερε ξανά αντιμέτωπους με τις δύο Ελλάδες. Την Ελλάδα που εκσυγχρονίζεται και δημιουργεί και εκείνη που αρνείται κάθε βήμα και πράξη που θα μπορούσε να μας πάει μπροστά.

Εκείνη που ψηφιοποιεί το κράτος και μας εισάγει δυναμικά στον 21ο αιώνα, που κατασκευάζει και έχει σύγχρονους αυτοκινητόδρομους και αεροδρόμια, που διαθέτει αμυντική ισχύ ζηλευτή απέναντι σ’ έναν επιθετικό γείτονα, που μετά από 150 χρόνια έχει δύο παράλληλες ηλεκτροδοτημένες σιδηροδρομικές γραμμές, και εκείνη την Ελλάδα που οδηγεί δύο τρένα να συγκρούονται, ενώ υπάρχουν οι παράλληλες γραμμές.

Το ερώτημα είναι, πώς θα μπορούσαν να συντονιστούν, επιτέλους, αυτές οι δύο Ελλάδες, για να ακολουθήσουμε συντεταγμένα μια διαρκή πορεία ενσωμάτωσης και διάκρισης, ανάμεσα στις πιο προηγμένες χώρες του κόσμου;

Το «ποτέ ξανά», μόνο τότε μπορεί να αποκτήσει νόημα.

Ο τόπος είναι μικρός και, ευτυχώς, στο επίπεδο των πολιτικών δυνάμεων, γνωριζόμαστε όλοι καλά μεταξύ μας.

Στην πορεία προς τις εκλογές, δεν υπάρχουν πλέον «αδοκίμαστοι» για να ξεγελάσουν τον κόσμο. Όλοι δοκιμάστηκαν. Ακόμα και αυτοί που εμφανίζονται ως αντισυστημικοί.

Εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις, που με αφορμή το «ολοκαύτωμα» των Τεμπών, κάνουν διαρκώς φασαρία και υποδαυλίζουν τις συγκρούσεις, είναι γιατί δεν θέλουν να ξαναδούμε την αληθινή μας εικόνα και τις πραγματικές αιτίες των καθυστερημένων πλευρών της πατρίδας μας.

Όπως με την άσκηση πρωτοφανούς βίας την περίοδο 2010-2014, δεν άφησαν τη χώρα να συζητήσει ήρεμα τις αιτίες της πρόσφατης χρεωκοπίας της, για να μπορέσουν σε συνθήκες αναταραχής και παραλογισμού να υποσχεθούν ότι «με ένα νόμο και ένα άρθρο» θα έφερναν τους χαμένους παραδείσους, έτσι και τώρα θέλουν η σύγχυση να συγκαλύψει την ανεπάρκεια και τις ανικανότητά τους να προτείνουν κάτι που θα θεραπεύει τις καθυστερήσεις στην πορεία της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα, δεν θέλουν ν’ αλλάξει το παραμικρό. Είναι αυτοί, που όταν κυβέρνησαν, πήγαν τη χώρα πολλά χρόνια πίσω.

Αυτές τις μέρες, που κυριαρχεί στη διάθεση του κόσμου η αντίδραση προς το πολιτικό σύστημα, κάποιοι ονειρεύονται τη διάλυσή του και άρα την υποταγή του σε ολιγαρχικές επιδιώξεις, μέσα από παρδαλά κυβερνητικά σχήματα. Κάτι, που αν επιτευχθεί, θα αποδειχτεί προφανώς ολέθριο.

Είναι αναγκαίο, λοιπόν, όσο προχωράμε προς τις εκλογές, να αποφύγουμε τη σύγχυση που κάποιοι προσπαθούν να μας επιβάλουν. Το ερώτημα πρέπει να διατυπώνεται καθαρά: Ποιος ηγέτης μπορεί να συντονίσει καλύτερα τις δύο Ελλάδες; Ποιος μπορεί να αντιμετωπίσει και να υπερβεί τις δυνάμεις της καθυστέρησης; Και, τελικά, ποιος μπορεί να αλλάξει την Ελλάδα και να την εισάγει οριστικά στον 21ο αιώνα; Και επαναλαμβάνω: Όλοι «παροικούμε την Ιερουσαλήμ» και όλοι είμαστε γνωστοί μεταξύ μας.

πηγή: https://www.liberal.gr/politiki/syntonizontas-tis-dyo-ellades

Eμείς ΠΟΤΕ δεν φταίμε! - Όταν διαθέτεις το ηθικό πλεονέκτημα δεν μπορεί να κάνεις λάθη!

     Είναι προφανές, όταν πιστεύεις πως διαθέτεις το ηθικό πλεονέκτημα δεν μπορεί να κάνεις λάθη ή απαγορεύεται οι άλλοι να σου καταλογίζουν λάθη. Και αν έχεις κάνει, αυτό μόνον εσύ, στο πλαίσιο του ηθικού πλεονεκτήματος, δικαιούσαι να το αναγνωρίσεις. Κανένας άλλος. 

Υπάρχει μόνον αυτοκριτική και όχι κριτική. Αξίωμα. 

Συνεπώς τα όσα ισχυρίστηκε ο Σπίρτζης χθες στην τηλεόραση είναι ταυτόσημα με τα όσα είχε ισχυριστεί τότε για το Μάτι ο Τόσκας. «Ψάχνω να βρω ένα λάθος και δεν το βρίσκω». Αυτοί οι μουσαφίρηδες στην Αριστερά μπολιάστηκαν αμέσως με το δόγμα του «ηθικού πλεονεκτήματος» γιατί, πέραν όλων των άλλων, είναι και βολικό. Το να μην ψάχνεις επιχειρήματα για να υπερασπιστείς την πολιτική σου, γιατί a priori αποκλείεται εσύ να έχεις κάνει λάθος, αν μη τι άλλο σε απαλλάσσει από εκατοντάδες εργατοώρες. 

«Δε φταίμε εμείς» και καθάρισες. 

Και η Νέα Δημοκρατία ας διυλίζει τον κώνωπα για τη Σοφία Νικολάου, όταν η Αριστερά καταπίνει την κάμηλο της καταδίκης του Νίκου Παππά. Ο πρωθυπουργός ας αναλαμβάνει και ευθύνες που δεν του αναλογούν, όταν οι συνυπεύθυνοι, με θράσος, ζητούν και τα ρέστα. Ας σημειωθεί πως ουδέποτε ζήτησαν συγγνώμη για το Μάτι.

Και οι πολίτες τι κάνουν; Δε μπορούν να κρίνουν; Να αξιολογήσουν συμπεριφορές; Αυτό θα φανεί το βράδυ των εκλογών. Μέχρι τότε κυβέρνηση και μείζωνα αντιπολίτευση θα πρέπει να εκπονήσουν ένα καινούργιο πλαίσιο πολιτικών προτάσεων για να υπερβούν τα σημερινά τους αδιέξοδα, που είναι οφθαλμοφανή. 

Το πρόβλημα βρίσκεται στον χρόνο. Δεν υπάρχει χρόνος για να συγκροτηθούν αυτές οι προτάσεις - αφηγήματα και κυρίως δεν υπάρχει χρόνος για να περάσουν μέσα στο κοινωνικό σώμα και να αφομοιωθούν από αυτό. Και πολιτική υπό καθεστώς άγχους δεν μπορεί να ασκηθεί. 

Αυτή τη στιγμή που μιλούμε κανένας δε γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει αυτός ο θυμός - όχι των αριστερών, αυτοί είναι πάντα θυμωμένοι - αλλά του μέσου πολίτη, του κυρ - Παντελή, ο οποίος αίφνης διαπίστωσε πως και το δικό του το παιδί θα μπορούσε να είχε την τύχη όσων έχασαν τη ζωή τους στα Τέμπη. Και θυμώνει, γιατί αυτό το τέρας που ονομάζεται ΟΣΕ συντηρήθηκε επί δεκαετίες με τα δικά του χρήματα. Έφτασε το χρέος αυτού του αμαρτωλού οργανισμού να υπερβαίνει το 4% του ΑΕΠ. 

Συνεπώς, οι απαντήσεις που θα δώσουν Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία, θα πρέπει να υπερβούν κατά πολύ τις πρωθυπουργικές συγγνώμες και την πομφόλυγα του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς. Η κοινή γνώμη δεν είναι απλώς υποψιασμένη. Είναι θυμωμένη και μάλιστα πολύ. Και προς πάσα κατεύθυνση.

Δε νομίζω πως και τα δύο κόμματα έχουν αυτή τη στιγμή τέτοια δυνατότητα σύνθεσης μιας νέας πρότασης, ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου που θα πείσει τους πολίτες. Βέβαια, μπορεί σε λίγες εβδομάδες, οι σημερινές ανησυχίες πολλών για έναν επερχόμενο αντισυστημισμό, να έχουν ξεπεραστεί από νέες εξελίξεις, από νέα γεγονότα και να αποκατασταθούν οι διαταραχθείσες, λόγω δυστυχήματος, πολιτικές ισορροπίες. 

Όλοι βαδίζουν αυτή τη στιγμή στα τυφλά. Ένα ανάλογο φαινόμενο, οι φωτιές του 2007, με 84 νεκρούς, δεν επηρέασαν το αποτέλεσμα των εκλογών που είχαν ήδη προκηρυχθεί. Ίδωμεν

πηγή: https://www.liberal.gr/politiki/syriza-emeis-den-ftaime

Επίθεση κατά βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Βίτσα από αναρχικούς - Εκτεταμένη σύρραξη και συμπλοκή - Γιατί του επιτέθηκαν

  Επίθεση   από ομάδα της "Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγίων Αναργύρων - Καματερού δέχθηκε, στο Ίλιον o βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτριος Βίτσας, λίγο πριν την έναρξη έναρξη διαμαρτυρίας για την τραγωδία των Τεμπών

    Ανάληψη ευθύνης

Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγίων Αναργύρων-Καματερού

6 ώρ.  · 

Έκτακτη ενημέρωση από Ίλιον

Λίγα λεπτά πριν από την έναρξη της τοπικής συγκέντρωσης και ενώ μόλις είχαν αρχίσει να συγκροτούνται τα μπλοκ και να προσέρχεται κόσμος, εντοπίσαμε τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Βίτσα στην κεντρική πλατεία του Ιλίου ως «διαδηλωτή» (sic) για το κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη (για το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι συνυπεύθυνη) και με τις ευλογίες της τοπικής ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΕΕΚ και λοιπών αβανταδόρων της σοσιαλδημοκρατίας. Του επιτεθήκαμε και ακολούθησε μια εκτεταμένη σύρραξη και συμπλοκή με δεκάδες οπαδούς του και με την υποστήριξη (σε ορισμένα παραδείγματα και επί του πρακταίου υποστήριξη) των τοπικών οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.

Όλοι οι σύντροφοι/ισσες είναι καλά παρά την συντριπτική ανισότητα της συμπλοκής

Θα ακολουθήσει αναλυτική ανακοίνωση τις επόμενες ώρες

ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΑ

ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ